கோடீசுவரக் கொள்ளையர்கள் !

என்ன முதலாளித்துவ ஆதரவாளர் அதியமானை சில நாட்க்களாக காணவில்லை. ஒருவேளை அவர் செய்துவரும் வியாபாரத்துக்கு போட்டியா பெரும் முதலாளி யாராவது போட்டியாக வந்துவிட்டாரா என்று தெரியவில்லை

சில நாட்களாக அல்ல, பல காலமாக ஆளை இங்கு காணவில்லை தான் !! (இப்ப முகநூலில் மட்டும் தான் ‘விவாதிக்கிறேன்’). சரி, இந்த ‘பதிவு’ போல முன்பு வெளியான ஒரு பதிவுக்கு ஒரே பதில், இந்த பழைய பதிவு (2007) தான் :

http://swaminomics.org/towards-egalitarianism-of-opportunity/
Towards egalitarianism of opportunity

The rise of ever more billionaires causes much anguish at growing inequalities. Forbes magazine says that India has produced 14 additional billionaires in the last year, taking its total to 36. This is more than the 24 billionaires in Japan, Asia’s richest country. The Left Front will gleefully declare that globalisation has made the rich richer and the poor poorer.

I too find it depressing that a billion people round the world remain mired in poverty. But I cheer those self-made men and women, from families of modest means, who have nevertheless clawed their way to the top of the wealth ladder through sheer talent, perseverance and guts. Forbes reports that no less than 60% of the world’s billionaires are self-made. This is not a sign of the rich getting richer. It is egalitarianism by other means. This is not socialist egalitarianism which seeks equality of outcome for all. But it is a step toward liberal egalitarianism, which seeks equality of opportunity.

We are seeing an explosion of billionaires in countries that traditionally had none, and from families of modest means. No longer is wealth limited to a handful of ultra-rich white families. The talented are now overtaking old wealth, both within their own countries and in the world.

Most striking is the weak showing of old wealth among the Indian billionaires. Of the big business families in 1947, the only ones in the latest Forbes list are Kumar Birla, Indu Jain (of Bennet Coleman and Co) and Pallonji Mistry. Of the business houses that became big names by the 1970s, the Forbes list includes Adi Godrej, Vijay Mallya, Rahul Bajaj and Keshub Mahindra. The 1980s saw the rise of the Ambanis, Ruias, Venugopal Dhoot and Baba Kalyani of Bharat Forge. Others in the Forbes list blossomed only after economic liberalization in the 1990s.

Socialists will deplore the rise of so many billionaires in the midst of widespread poverty. But amiri hatao does not lead to garibi hatao, as Indira Gandhi demonstrated in the 1970s. I say that 14 new billionaires is not enough. I would like to see a million new billionaires, based entirely on talent. That will be egalitarianism of opportunity.

///தனியார்மயத்திற்குப் பிறகு, இந்தியாவைச் சேர்ந்த தரகு முதலாளித்துவ நிறுவனங்களின் அதிபர்கள், அதிகாரிகளின் ஆண்டு வருமானம் 30,000 மடங்கு அதிகரித்திருக்கும்பொழுது, இந்தியத் தொழிலாளர்களின் கூலி 22 சதவீதம் வீழ்ச்சியடைந்திருக்கிறது. அதேபொழுதில், தொழிலாளர்களின் உற்பத்தித் திறன் – அதாவது தொழிலாளர்கள் கசக்கிப் பிழியப்பட்டு சுரண்டப்படும் வேகம் 84 சதவீதம் அதிகரித்திருக்கிறது.////

இதை ஆதாரத்துடன் நிருபிக்கவும். முதலாவது தகவல் உண்மையாக இருக்க வாய்ப்பு உண்டு. ஆனால் இரண்டாவது, மூன்றாவது தகவல்களை நம்பவில்லை. இது போன்ற பொய் தகவல்கள், மிகைபடுத்துதல்கள்,out of context arguments,அதிகம் இங்கு இருப்பதால் தான் வினவு தளத்தை சீரியசா எடுத்து கொள்பவர்களின் விகிதம் குறைகிறது. தாரளமயமாக்கலுக்கு பின் இந்தியாவில் வறுமை , வேலையின்மை வேகமாக குறைந்து வருகிறது என்ற ‘உண்மையை’ இங்கு விவாதித்து தீராத. real wages have increased much faster than inflation. அமைப்புசாரா தொழிலாளர்களின் விகிதம் தான் என்றும் இந்தியாவில் மிக அதிகம். இதை கணக்கில் கொள்ளாமல் இஸ்டத்துக்கு பேசுவர்களிடம் ஏன் வீணாக ‘விவாதித்து’…….. எனவே.