பாரதி அவலம்

பாரதி ஒரு குமாஸ்தாவாகவோ வாத்தியாரகவோ இருந்திருக்கலாமே…அப்படி இருந்திருந்தால் எத்தகைய தொல்லையும் அவருக்கு இருந்திருக்காதே…
ஏன் இருக்கவில்லை?

//பாரதியின் சுய முரண்பாடுகள்
இதைப்பற்றி திரைப்படம் அலசுவதில்லை…இது ஒரு அமர் சித்ர கதா போன்றே எடுக்கப்பட்டிருக்கின்றது…திரைப்படம் என்ற முறையில் இப்படம் பிரமாதமாக எதையும் சாதிக்கவில்லை…

உலகத்திலுள்ள எல்லா விசயத்த்திலும் குற்றம் / குறை மட்டும் சற்று மிகுதியாக காணும் போக்கு கம்யூனிஸ்டுகளுக்கு ஏற்படுவது உண்டு…தோழரின் கட்டுரையிலும் அதைக்காண்கிறேன்…

//ஆனால் யாருடன் கைகோர்த்திருப்பான் என்பதைப் பாரதி அபிமானிகள் கூறட்டும்!
அனுமான வலையில் மற்றவர்களை சிக்க வைக்கப்பார்க்கிரார் தோழர்…

தந்தை பெரியார் படமும் இவர் எடுத்துள்ளார்…அதையும் விமரிசிப்பாரா தோழர்?

Pஆர்ப்பனனாக இருந்தால் அவன் எது செய்தாலும் அதற்கு உரிய மதிப்பு கொடுக்கததேவையில்லை என்
ற தத்துவத்தில் எழுதப்பட்ட கட்டுரை.

என்றாலும் புதிய கோணத்தில் இருந்தது.

பாரதியை பார்ப்பனர்கள் புகழ்வதால் அவரை இழிவுபடுத்தியே ஆக வேண்டும் என்ற பார்ப்பன வெறுப்பு கட்டாயத்தால் இந்தக் கட்டுரை எழுதப்பட்டதா அல்லது போல்சுவிக் வழிமுறைகளையும், லெனினையும் பாரதி விமர்சித்தார் என்ற கோவத்தால் எழுதப்பட்டதா என்று தெரியவில்லை..

எதுவாயினும் தோழர் மருதையனின் இந்த விமரிசனத்தை தொடர்ந்து அவரது பெரியாரிய சகா தோழர் மதிமாறன் எழுதிய ‘பாரதி’ய ஜனதா பார்ட்டி என்ற நூலை ஆதாரங்களுடன் விமரிசித்து திரு. ம.வெங்கடேசன் எழுதிய விரிவான கட்டுரைத் தொடர் தமிழ் ஹிந்து தளத்தில் ஏற்கனவே வந்திருக்கிறது.. :

http://www.tamilhindu.com/2012/03/bharathi-greatness-and-false-defamations-1/

மேலும் ஒரு சில கருத்துக்கள் :

//பாரதியிடம் நாம் காணுகின்ற பிரச்சினை அவனுக்கும் ச­மூகத்திற்கும் ஏற்பட்ட முரண்பாட்டினால் விளைந்ததல்ல; தன்னுடைய கவிதையின் உணர்வில் அவனால் ஏன் வாழ முடியவில்லை என்பதுதான் விடை தேட வேண்டிய கேள்வி. கவிதையின் கனவுலகில் வாள் சுற்றிய பாரதி அரசியலின் நனவுலகில் சரணடைகிறான். அவன் எழுதிய கவிதை வரிகளால் மற்றவர்கள் எழுச்சி பெற்ற தருணத்தில் அவன் எதிரிக்கு மன்னிப்புக் கடிதம் எழுதிக் கொண்டிருந்தான்.//

ஏன் எழுத மாட்டான்..?! அரசியல் கைதிகளை குற்றவாளிகள் போல் செக்கிழுக்க வைத்தும், தொழு நோய் வரைக்கும் கொண்டு வந்து விட்டும், மிகவும் அவமானகரமான முறையில் ஒடுக்கும் ஆங்கிலேய ஏகாதிபத்திய அரசுக்கு எதிராக எதிர்பார்த்த வகையில் மக்களின் எழுச்சி ஏற்படவேயில்லை என்பதை கண்டவன் தானே பாரதி.. சுதந்திர விருப்பையும், சுயமரியாதை எண்ணங்களையும் அளவுக்கு அதிகமாக வளர்த்து வைத்திருந்த பாரதிக்கு ஆங்கிலேயனின் சிறையில் ஏற்படும் அவமானங்களை சகிக்கும் மனக்கட்டுப்பாடு இருந்திருக்கவில்லை.. பூனையில் கையில் சிக்கி அவமானப்பட்டு சின்னாபின்னமாவதை விட தன் கீதத்தை நிறுத்திக் கொள்வதாக கூறிவிட்டது அந்த குயில்..

// இவற்றையெல்லாம் எந்தக் கணக்கில் சேர்ப்பது? எந்தத் தராசைக் கொண்டு எடை போடுவது? வியந்து கூறத்தக்க சில சம்பவங்களையும் முகம் சுளிக்கத்தக்க சில சம்பவங்களையும் ஒப்பு நோக்கிப் பார்ப்பதை விட, இவையனைத்தையும் ஒருங்கே கொண்டிருந்த ஒரு மனிதனின் ஆளுமையை இயக்கிச் சென்றது எது என்ற கேள்விக்கும், அவனது ஆளுமை முன்னோக்கிச் சென்றதா வீழ்ந்து கொண்டிருந்ததா என்ற கேள்விக்கும்தான் நமக்கு விடை வேண்டும். //

காட்டுக்குள் இருந்து ஊருக்குள் வந்த புலி தன் கம்பீரத்தைக் காட்டிவிட்டு வேட்டைக்காரர்களால் பிடிபட்டு சிறுத்துப் போவதை வெறுத்து மீண்டும் காட்டிற்குள் ஓடிவிட்டதாக எண்ணிக் கொள்ளவும்.. புலி பயந்து ஓடி விட்டது, இனி வேட்டைக்காரர்களே நம் எஜமான்கள் என்று மற்ற விலங்குகள் எண்ணிவிடாமல், நாமும் புலியாவோம் என்று துணிந்தால் வேட்டைக்காரர்கள் ஊரை விட்டு ஓடுவார்கள்.. இல்லையென்றால் நட்டம் புலிக்கல்ல..

// “வெட்டி வீழ்த்த வா” என்ற கவிஞனின் வரிகளை நம்பி (அதாவது அந்த மன உணர்வுக்கு ஆட்பட்டு) நீங்கள் கத்தியைத் தீட்டிக் கொண்டிருக்கும் தருணத்தில், கவிஞர் எதிரிக்கு முதுகு சொறிந்து கொண்டிருக்கலாம். //

விரும்பி முதுகு சொறியும் கவிஞர்களுக்கும், முதுகு சொறியாவிட்டால் விரல் இருக்காது என்று வலுக்கட்டாயமாக முதுகு சொறிய வைக்கப்பட்ட கவிஞர்களுக்கும் உள்ள வேறுபாட்டை உணரமுடியாவிட்டால், அடக்குமுறையாளன் மீது செலுத்தப்பட வேண்டிய சினம் அடக்கப்பட்டவனை ஏளனம் செய்து கொண்டிருக்க மட்டுமே பயன்படும்..

// நெஞ்சில் உரமுமின்றி நேர்மைத் திறமும் இன்றி வஞ்சனை செய்வோரென்றும், வாய்ச் சொல் வீரரென்றும் காங்கிரசு மிதவாதிகளைச் சாடிய பாரதி,

ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை கண்டு நாடே கிளர்ந்தெழுந்த தருணத்தில் “அச்சமும் பேடிமையும் அடிமைச் சிறுமதியும் உச்சத்தில் கொண்ட” கோழையாக ஆனது எப்படி என்ற கேள்விக்கு விடையில்லை. //

மீண்டும் சிறைக்குப் போகவா..?! வறுமையின் கொடுமைக்கும், சமூகத்தின் புறக்கணிப்புக்கும் அஞ்சாத பாரதி சிறைவாசத்தின் அவமானங்களை வெறுத்தான்.. சிறைவாசத்தின் மீது பாரதிக்கிருந்த இந்த அச்சத்தின் அடித்தளம், தன்னைப்பற்றி அவன் கொண்டிருந்த அளவுக்கதிகமான சுயமதிப்பு.. எதிரியிடம் பிடிபட்டு அவமானபடுத்தப்படுவதை விட தற்கொலை செய்து கொள்ளும் வீரர்கள் கோழைகள் என்றால், 1918-லேயே – ஜாலியன்வாலா பாகிற்கு முன்பே – தற்கொலை செய்துகொண்டுவிட்ட பாரதியும் கோழைதான்.. ஊமையாகிப் போன விடுதலைக் குயிலிடம் இரக்கம் வராமல் ஏளனம் மட்டுமே வருவது ஏனோ..?!

// கனகலிங்கத்துக்குப் பூணூல் மாட்டிய பாரதி வருண தருமத்தை மீண்டும் நிலை நாட்டுவதையே தனது கொள்கையாகக் கொண்ட வ.வே.சு. ஐயருடன் நண்பனாக இருந்தார்.//

பெரியார் ராஜாஜியுடன் நட்புடன் இருந்தால் அது போற்றப்படும்..

// காந்திக்காகத் தனது கூட்டத்தை ஒரு நாள் கூடத் தள்ளி வைக்கச் சம்மதிக்காத “கம்பீரமான’ பாரதி மகளின் திருமணத்திற்காகப் பூணூலை மாட்டிக் கொண்டார். //

பூணூலுடன் பாரதிக்கு என்ன பகை..?!

// சூத்திரனுக்கு ஒரு நீதி தண்டச் சோறுண்ணும் பார்ப்பனனுக்கொரு நீதி என்றெழுதிய பாரதி, “என்னைப் போன்ற (பார்ப்பன) குலத்தில் பிறந்த மனிதனுக்கு சிறைவாசம் எத்தனை கடினமானது” என்று பிரிட்டிஷ் ஆளுனருக்கு எழுதிக் கொடுத்த மன்னிப்புக் கடிதத்தில் குறிப்பிடுகிறார். //

(பார்ப்பன) என்பது உங்கள் இடைச் செருகல்.. அதுவரை சுதந்திரமாக பறந்து கொண்டிருந்த பாரதி காக்கை, குருவி எங்கள் ஜாதி என்றும் பாடியிருக்கிறான்.. காக்கையையும், குருவியையும் கூண்டுக்குள் அடைத்தால் அவையும் இதைத்தான் பேசும்.. ஆனால் அது நம் காதில் விழாது..

// “இனி அரசியலில் ஈடுபட மாட்டேன்” என்று அரசுக்கு மன்னிப்புக் கடிதம் எழுதிக் கொடுத்து பிணையில் வெளிவந்த பாரதி எட்டையபுரம் போய் “என்னைப் போல் கவிஞனில்லை” என்று மீசையை முறுக்குகிறார். மன்னனுக்குச் சீட்டுக்கவி அனுப்பிப் பணம் கேட்கிறார். //

பாரதி தன் ஈகோவுக்காக அரசியலை விட்டதே சிறைவாசத்தின் அவமானங்களிலிருந்து தப்புவதற்குத்தானே.. வெள்ளைக்காரனுக்கு ஒரு பெரிய கும்பிடு என்று சேர்த்த கைகளை எட்டையபுரத்திலும் பிரிக்காமல் இருக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறீர்களோ..?!

// பாரதி மேலும் 30, 40 ஆண்டுகள் வாழ்ந்திருந்தால் பகத்சிங், பொதுவுடைமை இயக்கம், ஹெட்கேவார், பெரியார், அம்பேத்கர் ஆகிய அனைவரையும் எதிர் கொண்டிருப்பான்.

ஆனால் யாருடன் கைகோர்த்திருப்பான் என்பதைப் பாரதி அபிமானிகள் கூறட்டும்! //

அம்பேத்கருடன்..

மகா க(கா)வி பாரதி யார்?
கி.தளபதிராஜ்

அகண்ட பாரதம் ஆரியநாடு!
நால்வர்ணம் நாட்டுநலன்!
பசுவதை தெய்வக்குற்றம்!
இந்தி பொதுமொழி!
சமஸ்கிருதம் தெய்வபாஷை!
மதமாற்றம் தடைசெய்!

RSS எனும் பச்சைப்பார்ப்பன இயக்கம் தோன்றும் முன்னரே இம் முழக்கங்களுக்கு சொந்தக்காரன்!.
RSS இயக்கத்தின் முன்னோடி!.தன் கவிதைகளில் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய் சிலதை கிறுக்கி தன்னை முற்போக்காளனாய் காட்டிகொள்ளும் வித்தையில், கை தேர்ந்தவன்!-ஆரிய சனாதன வெறிபிடித்த பாரதி, !.அதனால்தான்

“வேதம் அறிந்தவன் பார்ப்பான்-பல
வித்தை தெரிந்தவன் பார்ப்பான்”

என்றான் போலும்!

அகண்ட பாரதம் ஆரியநாடு!

“உன்னத ஆரிய நாடெங்கள் நாடே”-என்றும்

“வானாறு பேரிமய வெற்பு முதல்
பெண்குமரி யீராகும் ஆரியநா டென்றே யறி!”-என்றும்

இந்திய நாட்டை முன்று சதவீத பார்ப்பனர்களின் நாடாகப் பாடிமகிழ்ந்தான்!.

“ஆரியர் வாழ்ந்து வரும் அற்புத நாடென்பது போய்ப்
பூரியர்கள் வாழும் புலைத்தேச மாயினதே”

“வீரியம் அழிந்து மேன்மையும் ஒழிந்து நம்
ஆரியர் புலையர்க் கடிமைகள் ஆயினர்”. -என்று புலம்பினான்!.

நால்வர்ணம் நாட்டுநலன்!

பிராமணன், சத்திரியன், வைசியன், சூத்திரன் முதலிய நால்வருணங்கள் இருக்க வேண்டும்.நால்வருணம் அழிந்தால் மனித இனமே அழிந்து விடும் என்ற வர்ணாஸ்ரம வெறிபிடித்த பாரதி

“நாலு குலங்கள் அமைத்தான் – அதை
நாசம் உறப்புரிந்தனர் மூடமனிதன்”-என்றான்.

“நான்கினில் ஒன்று குறைந்தால்
வேலை தவறிச் சிதைந்தே – செத்து
வீழ்ந்திடும் மானிடச் சாதி”-என்று ஒப்பாரி வைத்தான்.

சர்.பிடி.தியாகராயர்,டி.எம்.நாயர்,சி.நடேசனார் ஆகியோர் தென்னிந்திய நலஉரிமை சங்கம் என்ற பெயரில் பார்ப்பனரல்லாதார் இயக்கத்தை தோற்றுவித்தபோது, அதற்கு எதிர்வினையாற்றியவன் பாரதி!
“பொய்யும் புனைவுமாகத் திராவிடர்களென்றும் ஆரியர்கள் என்றும் பழைய சொற்களுக்குப் புதிய அபாண்டமான அர்த்தங்கள் கற்பித்துக் கொண்டு வீண் சண்டைகள் வளர்ப்பதில் ஹிந்து சமூகத்துக்கே கெடுதி விளையக்கூடும்.இந்தப் பிராமணரல்லாதார் கிளர்ச்சி கால கதியில் தானே மங்கி அழிந்து விடுமென்று நிச்சயிப்பதற்கும் போதிய காரணங்களிருக்கின்றன”என்றான்.

பசுவதை தெய்வக்குற்றம்!

“பசுவை இந்துக்களாகிய நாங்கள் தெய்வமாக வணங்குவதால், நாங்கள் பெரும்பகுதியாக வாழ்வதும், எங்களுடைய பூர்வீக சொத்தாகிய இந்தத் தேசத்தில் பஹிரங்கமாகப் பசுவின் கொலையை யாரும் செய்யாமல் இருப்பதே மரியாதையாகும்” என்று 1917 லேயே சுதேசமித்திரன் ஏட்டில் பசுவதை தடை கோரியவன் பாரதி!

இந்தி பொதுமொழி!

இந்தியாவின் தேசியமொழியாக இந்தி இருக்கவேண்டும் என்று 1906ல் “இந்தியா” வார ஏட்டில் “இந்திபாஷை பக்கம்” என்ற தலைப்பில் கட்டுரை எழுதினான்.“தமிழர்களாகிய நாம் ஹிந்தி பாஷையிலே பயிற்சி பெறுதல் மிகவும் அவசியமாகும். ஹிந்திப் பாஷையை எதிர்க்க என்ன அவசியம் இருக்கிறது என்று கேட்கிறோம். இந்தியா பலவித பிரிவுகளுடையதாய் இருந்த போதிலும் உண்மையிலே ஒன்றாய் இருப்பதற்கினங்க, அதிலுள்ள வெவ்வேறு நாடுகளிலே வெவ்வேறு பாஷைகளிருந்த போதிலும் முழுமைக்கும் ஒரு பொது பாஷை வேண்டும். தமிழர்கள் தமிழும் ஹிந்தியும், தெலுங்கர் தெலுங்கும் ஹிந்தியும், பெங்காளத்தார் பெங்காளியும் இந்தியும் என இவ்வாறே எல்லா வகுப்பினரும் அறிந்திருப்பார்களானால் நமக்குப் பொதுப்பாஷை ஒன்றிருக்கும்”. (பாரதி தரிசனம்)

சமஸ்கிருதம் தெய்வபாஷை!

செத்தமொழி சமஸ்கிருதத்தை தெய்வபாஷை என்று உயர்த்திப்பிடித்தவன் பாரதி!
“நம் முன்னோர்களைப் பின்பற்றி புண்ணிய பாஷையாகக் கொண்டாடி வரும் சமஸ்கிருத பாஷை மிகவும் அற்புதமானது. அதைத் தெய்வ பாஷையென்று சொல்வது விளையாட்டன்று. மற்ற சாதாரண பாஷைகளையெல்லாம் மனித பாஷையென்று சொல்லுவோமானால், இவை அனைத்திலும் சிறப்புடைய பாஷைக்குத் தனிப்பெயர் ஒன்று வேண்டுமல்லவா. அதன் பொருட்டே அதைத் தெய்வ பாஷை என்கிறோம்”.(பாரதியார் கட்டுரைகள்)

“யாமறிந்த மொழிகளிலே தமிழ்மொழிபோல்
இனிதாவ தெங்கும் காணோம்”

என்கிறப்பாடலைக்கூட பாரதி 1915 ஆம் ஆண்டு மதுரையில் நடைபெற்ற தமிழ்ச்சங்கத்தின் பரிசுப் போட்டிக்காக நண்பர்களின் வற்புறுத்தலினால் எழுதியதாக கூறப்படுகிறது.எனவே இப்பாடலும் பாரதிக்கு தமிழ்மேல் இருந்த காதலால் எழுதப்பட்டது அல்ல என்பது புலனாகிறது.

மதமாற்றம் கூடாது!

பஞ்சத்தில் பசியால் வாடிய மக்களுக்கு பல்வேறு உதவிகளைச் செய்துவந்த கிருத்துவப்பாதிரியார்கள் மீது சீறிப்பாய்ந்தான் பாரதி.”எங்கிருந்தோ வந்த ஆங்கிலேயப் பாதிரிகள் பஞ்சம் பற்றிய ஜனங்களுக்குப் பலவித உதவிகள் செய்து நூற்றுக்கணக்கான மனிதர்களையும், முக்கியமாக திக்கற்ற குழந்தைகளையும், கிறிஸ்தவ மதத்திலே சேர்த்துக் கொள்கிறார்கள்.

ஹிந்து ஜனங்களின் தொகை வருஷந்தோறும் அதிபயங்கரமாகக் குறைந்து கொண்டு வருகிறது. ஹிந்து ஜனங்கள்! நமது ரத்தம், நமது சதை, நமது எலும்பு, நமது உயிர். கோமாமிசம் உண்ணாதபடி அவர்களைச் சுத்தப்படுத்தி, அவர்களை மீண்டும் நமது இந்து சமூகத்திலே சேர்க்க வேண்டும். (பாரதியார் கட்டுரைகள்)

1921 இல் “லோக குரு பாரதமாதா” என்ற தலைப்பில் “இந்தியாவிற்குச் சுதந்திரம் கேட்பதே இந்து தர்மத்தைக் காப்பாற்றத்தான்” என்று எழுதியுள்ளான்.(பாரதியார் கட்டுரைகள்)

பாரதியும் மீசையும்!

பார்ப்பன தர்மத்திற்கு எதிராக மீசை வளர்த்தான் பாரதி என்று சிலாகிப்பர் சிலர்.பாரதியின் மீசை பார்ப்பன தர்மத்திற்கு எதிரானதா? தான் மீசை வளர்த்த கதையை அவரே சொல்கிறார்!.

“வேத பூமியாகிய ஆரிய வர்த்தத்தில் பிராமணர்களில் மீசை இல்லாமலிருப்பது சாஸ்திர விரோதமென்று பாவிக்கிறார்கள். அங்கு ஒருவன் மீசையைச் சிரைத்தால் அவனுடைய நெருங்கிய சுற்றத்தாரில் யாரேனும் இறந்து போனதற்கடையாளமாகக் கருதப்படுகிறது. பல வருஷங்களுக்கு முன்பு நான் ஸ்ரீகாசியில் ஜயநாராயண கலாசாலை என்ற இங்கிலீஷ் பள்ளிக்கூடத்தில் சேர்ந்து வாசிக்கப் போனேன். நான் தமிழ்நாட்டிலிருந்து சென்றவனாதலால் தமிழ்நாட்டுப் பிராமணரின் வழக்கப்படி அடிக்கடி முகச்சவரம் செய்து கொண்டிருந்தேன். அப்போது என்னுடன் படித்துக் கொண்டிருந்த பிள்ளைகள் என்னை நோக்கி மிகவும் ஆச்சர்யப்பட்டனர்.

எப்போது பார்த்தாலும் இவன் மீசையை சிரைத்து விட்டு வருவதன் காரணம் யாதென்று அவர்களுக்குள்ளேயே பலநாள் ஆலோசனை செய்து பார்த்தார்கள். அவர்களுக்கொன்றும் புலப்படவில்லை. கடைசியாக என்னையே ஒருவன் கேட்டுத்தீர்த்தான். ‘உங்கள் குடும்பத்தில் யாரேனும் வாரம் தவறாமல் செத்துப் போய்க் கொண்டிருக்கிறீர்களா? என்று என்னிடம் வினவினான். அவன் இங்ஙனம் கேட்டதன் காரணத்தை அறிந்து கொண்டு, “அப்படியில்லையப்பா! தமிழ்நாட்டில் பிராமணர் மீசை வைத்துக் கொள்ளும் வழக்கமில்லை என்று தெரிவித்தேன்.”என்கிறார். (பாரதியார் கட்டுரைகள்). எனவே வடநாட்டு ஆரியர்களின் கலாச்சார முறையைப் பின்பற்றியே பாரதி மீசையை வைத்துக் கொண்டார் என்பது தெரிகிறது.

ஆங்கிலேயரிடம் மன்னிப்பு கோருவதும்,வெள்ளையன் கையில் அகப்படாமல் ஓடிஒளிந்து, தலைமறைவு வாழ்கை வாழ்வதுமாக இருந்த பாரதியின் மீசையை வீரத்தின் அடையாளமாக பலர் புகழ்வதைக்கண்டு எப்படி சிரிப்பது எனத் தெரியவில்லை!.

“அச்சமில்லை அச்சமில்லை” என்று அவன் பாடியதை நினைக்கையில், கோழைகள் இருள் சூழ்ந்த பகுதிகளைக் கடக்கும்போது பயம் தொற்றிகொள்ளாமல் இருக்க உரத்த குரலில் பாடிகொண்டோ,பேசிகொண்டோ நடக்கும் பழக்கம் இன்றும் கிராமப்பகுதிகளில் உண்டு.அதுதான் நினைவிற்கு வருகிறது.பாரதியின் “அச்சமில்லை அச்சமில்லை” பாடலும் அந்தவகையில் எழுந்தது தானோ?

பாரதி ஆராய்ச்சி!

திராவிட இயக்கத் தோழர்களே கூட பாரதியின் ஒருசில பாடல் வரிகளை பார்த்துவிட்டு தவறான மதிப்பீட்டுக்கு வந்துவிடுகிறார்கள். 1937 லேயே “பாரதி ஆராய்ச்சி” என்ற தலைப்பில் குடியரசு ஏட்டில் வெளிவந்த கட்டுரை இதற்கு தக்க பதிலாக அமையும்!.

“பாரதியை ஒரு தெய்வமாக பாவித்து, அவருடைய படத்துக்கு மாலைபோட்டு, தீப நெய்வேத்தியங்கூட சிலர் செய்கிறார்கள்.இப்படியெல்லாம் செய்வதற்கு காரணம் பார்ப்பனர்களின் சூழ்ச்சிப் பிரச்சாரமும், பொதுமக்களின் குருட்டுத்தனமான முட்டாள் நம்பிகையுமே ஆகும்.

இந்தக் கொண்டாட்டங்களுக்கு முக்கிய காரணம் அவர் ஒரு பார்ப்பனர் என்பதேயாகும்.ஒரு பார்ப்பான் எவ்வளவு அயோக்கியனாயிருந்தாலும் , ஒழுக்கங்கெட்டவனாயிருந்தாலும், துர்பழக்கமுடையவனாயிருந்தாலும், பேடியாயிருந்தாலும், பித்துக்குளியாய் இருந்தாலும் அவனைப்பற்றி அவனுடைய குற்றங்களையெல்லாம் மறைத்து “இந்திரன்” என்றும் “சந்திரன்” என்றும் உயர்த்திப் பேசி, எழுதி அதன் மூலம் தங்கள் இனப்பிழைப்புக்கு வழிதேடிக் கொள்கிறார்கள்.இந்த அடாத காரியத்துக்கு தகுந்த வசதிகள் அவர்களுக்குத் தாராளமாய் இருக்கின்றன.

மனு ஆட்சி எப்படியாவது ஏற்படவேண்டும் என்று பார்ப்பனர்கள் இரவும் பகலும் கனவு கொண்டிருக்கும் பொழுது, அதற்கு உதவியாக எழுதப்பட்டிருக்கும் பாடல்களை பார்ப்பனர்கள் கை நழுவ விடுவார்களா? பாரதி அநேக பாடல்களை குடிவெறியில் பாடியிருக்கிறார்.அவர் நிதான புத்தியோடு பாடவில்லை என்று சுலபத்தில் அறிந்து கொள்ளலாம்.

பார்ப்பனரைப் பற்றி பாரதியின் உண்மையான அபிப்பிராயம் என்னவென்றால் பார்ப்பனரே உயர்ந்த வகுப்பினரென்றும்,இந்தியா அவர்களுக்கு சொந்த சொத்து என்றும், அவர்களுடைய ஆரிய பாஷையே உயர்ந்ததென்றும் கருதியே வந்திருக்கிறார் என்பதுதான்!. பார்ப்பனரின் நிலைமை உயர வேண்டுமென்பதே அவருடைய நோக்கமென்றும் தெரிகிறது. இதற்கு மாறாக அவரைப்பற்றி நினைத்துகொள்ள “பார்ப்பானை ஐயரென்ற காலமும் போச்சே”, “தமிழ்மொழி போல் எங்கும் காணோம்” என்ற வரிகள் எடுத்துக்காட்டப் படுமானால் அப்படி இரன்டொன்று பாடியிருப்பதும் கூடக் குடிவெறி என்று தான் சொல்லவேண்டும்”

(குடியரசு 17.10.1937)

பாரதி மானூடபுலவன் ! அக்ரகாரத்து அதிசய மனிதன் ! சாதியை பார்த்து சிரித்தவன் ! தலைநிமிர்ந்தவன் ! இன்னமும் பேச படுபவன் !

Dear Vinavu ,

Nice article – written 13 years before , i would like you resubmit the article of Tamil movie – Actor Parthibans – Thendral & Actors Parthibans – Alagi .

Respected தோழர் மருதையன்

I have only one question to you?

Kindly answer it, பாரதி told him friend, my daughter marry one SC person, after some years, If she told in a particular place, I am living with my life partner very good manner.

That moment only is happiest moment in my life.

He may believe god, or he may feared fellow, or he may run to pondi for him life.

Everything his okay, But still பாரதி is Socialist, Communist only, finally but not least Because of him Tamil only we got it very good poem in Tamil.

Regards
Udayan

பாரதியை பயித்தியக்காரன் என்று ஒதுக்கிவைத்த கூட்டமே, இன்று பாரதி எங்கள் ஜாதி என்பது ஏன்? பாரதி ஒரு தமிழ் கவிஞன்! உணர்ச்சி மிகும்போது ஆக்ரொஷமாக பழமையை எதிர்த்து இருக்கிரான்! அப்பொது இருந்த நிலவரப்படி, சுதந்திர போராட்டம் ஆரிய தலைவர்களால் முன்னெடுக்கபபட்டு வந்தது! ஆரிய பெருமை பாரதியையும் விட்டுவைக்கவில்லை!

‘ஆயிரம் உண்டிங்கு சாதி! எனில் அன்னியர் வந்து புகல் என்னநீதி?’ என்று சமத்காரமாக ஆரிக்குரல் கொடுத்தவன்! வ உ சி முதலியோரின் பழக்கத்திற்கு பின்னரே, ‘பார்ப்பானை அய்யரென்ற காலமும் போச்சே’ என்று பாடியவன்! அவன் தன்மானம் மிக்க உணர்ச்சி கவிஞன் மட்டுமே! போராளிகலுக்கு உணர்ச்சியூட்டும் முழக்கங்களை தமிழில் அறிமுகப்படுத்தியவன்! அவன் எந்த சித்தாந்த வாதியோ, போராளியோ இல்லை!

அண்ணாவின் பாசறையில் இனி பிழைக்க முடியாது என்றானபின்,அர்த்தமுள்ள இந்துமதம் எழுதிய கண்ணதாசன், பின்னாளில் யேசு காவியமும் பாடினான் அல்லவா! கம்பன் ராமாயணம் பாடியது போல! இந்த கவிஞர்களெல்லாம், சமூதாய மாற்றம் தேடிய பட்டுகோட்டை கல்யாணசுந்தரத்துடன் ஒப்பிட முடியாது!

ஏதோ திராவிட கட்சிகள் சார்பில் இணைய த்வேஷிகளால் பிராமணர்களுக்கு கொஞ்சநஞ்சம் பாரதியை பிடிக்க ஆரம்பித்திருக்கிறது. மற்றபடி மாமிகள் பேசிக்கொண்டதெல்லாம் ராசாவின் இசை அழ வைத்த காரணத்தால், பாரதி மீதுள்ள பட்சாதாபத்தால் அல்ல.

//ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை// இது நடந்தது 1919இல். அச்சமயத்தில் பாரதி ஏறக்குறைய நடைபிணம் ஆகிவிட்டான். 1921இல் மரணம். அய்யா எழுதறதுக்கு முன்னாடி கொஞ்சம் ரூம் போட்டு யோசியுங்களேன்.

//சிதைந்து கொண்டிருந்த பார்ப்பனப் பழமையிலிருந்து//
இதெல்லாம் புகைச்சலில் வரும் வார்த்தைகள்.

//யாருடன் கைகோர்த்திருப்பான் என்பதைப் பாரதி அபிமானிகள் கூறட்டும்!//
மன்னிக்க வேண்டும். பாராதியுடன் அவர்களில் யார்யார் கைகோத்து இருப்பார்கள் என்று மாற்றிக் கேட்டுக் கொள்ளுங்கள்.

பெரியாரிடமும் ஏகப்பட்ட முரண்பாடுகள் இருந்தன என்பதையும் மறந்து விட வேண்டாம். 20வயதிலிருந்து சாகும் வரை எந்த மனிதனாலும் எல்லா கருத்துக்களிலும் ஒரே மாதிரி எண்ணம் கொண்டிருக்க முடியாது. அப்படி இருந்தால் அவர் வளரவே இல்லை என்று அர்த்தம்.

கம்பனுக்கு அடுத்து, பாரதி என்ற உணர்ச்சி கவிஞன் தமிழ் கவிதையை பாமரரும் ரசிக்கும்படி எளிமையாக, இயல்பாக வடித்தெடுத்தான்! இது அந்தக்கால இலக்கிய நடைக்கு மாற்றாக புதுக்கவிதை நடைக்கு வித்திட்டது! உணர்ச்சிக்கவிஞன் சிறுவயதிலேயே உருவாகிட்டான்! அப்பொது புரட்சிகரமான விடுதலை இயக்க்த்திற்கு , அவர்களால் விரும்பப்படும் பொருளில் பாடிக்கொடுத்தான்! கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சொந்தக்கருத்துக்களை உருவாக்கிகொண்டு கடசிக்காலத்தில் பாடிய கருத்துக்கள் வேறு! சுப்ரமணிய சிவா, வ உ சி போன்றோர் சிறைக்கு சென்றபின்னர் நடை பிணமானான் பாரதி! அவனின் உண்மையான கருத்துக்கள் அவனது கட்டுரைகளில் தெரியக்கூடும்! அவனை கடைசிவரை ஆதரித்த அய்ரொப்பிய பாதிரியும், அவரது மனைவியும் பல விடயங்களில் அவனது சிந்தனைகளை மாற்றி இருந்தனர்! ஆனால் முழுமையான சீர்திருத்த கவிதைகள் முளைக்குமுன் பாரதி என்ற மரம் பாட்டுப்போய்விட்டது! ஒரு கவிஞனின் பரினாம வளர்ச்சி பாதியில்நின்றதால், அவன் முற்பாதியைக்கொண்டு ஆரிய கவியாகவே காணுகிரோம்! அவனது சீடர்கள் பாரதிதாசன் முதலியோர் கவிதைகள் பாரதியின் கருத்துத்தாக்கமாகவே எடுத்துக்கொள்ளலாம்!

//பெரியாரிடமும் ஏகப்பட்ட முரண்பாடுகள் இருந்தன என்பதையும் மறந்து விட வேண்டாம். 20வயதிலிருந்து சாகும் வரை எந்த மனிதனாலும் எல்லா கருத்துக்களிலும் ஒரே மாதிரி எண்ணம் கொண்டிருக்க முடியாது. அப்படி இருந்தால் அவர் வளரவே இல்லை என்று அர்த்தம்.//

உண்மைதான்! பிறவியிலேயே எல்லாம் அறிந்து, அய்ந்துவயதில் கவி பாடி, இறைவியே வந்து ந்ஜனப்பால் கொடுத்துதான் பெருமையடையவேண்டும் என்பது அவாள் கதகளில் மட்டுமே காணமுடியும்! பெரியார் தன்மானமும், யாருக்கும் வஞசனை செய்யாத தனிதன்மை வாய்ந்த தலைவர்! அவரது படிப்பு அனுபவமே! அவர் யாரையும் கட்டாயப்படுத்தி தன் கருத்தைத்தான் ஏற்றுக்கொள்ளவேண்டும் என்று திணித்தது இல்லை! நாளாக, நாளாக மென்மேலும் பண்பட்டவர்! அவர் இலஙகை புலவர் கதிரைவேலனாரை அவமதித்த தாக கூறுவது காழ்ப்புணர்ச்சியினாலேயெ ! 1907-ல் இறந்த புலவரை, பெரியார் பொதுவாழ்வுக்கு வருமுன்பே எப்படி சந்தித்து இருப்பார்?நாவலரைக்கொண்டு வள்ளலாரை எதிர்த்த பார்ப்பனர் சூழ்ச்சி போலவே இல்லை? வள்ளலாரின் எந்தகருத்துக்காக அவரை இந்து சமயத்திலிருந்தும், சிதன்பரம் கோவிலுக்குள் வரக்கூடாது என்றும் தடை செய்தார்கள்? இந்து மதத்திற்கு இதுதான் கொளகை என்று வகுத்தது யார்? எல்லா கொள்கையும்,நாத்திகம் உட்பட இந்து கொள்கைதானே!நால்வருணத்தையும், கீதையையும் அப்படியே ஏற்றுக்கொண்டால்தான் இந்துவா?

//வள்ளலாரை யாரும் சிதம்பரம் கோவிலுக்குள் வரகூடாது என்று தடுக்கவில்லை…// அய்யா தேவாரநாயனாரே! வள்ளலாரையும் தடுத்தார்கள், வாரியாரையும் தடுத்தார்கள் என்பதே உண்மை (வள்ள்லார் கண்ட ஒருமைப்பாடு…..ம பொ சி) கடசிக்காலத்தில் வாரியார் அனுமதிக்கப்பட்டார்! பொற்கோவில்களில் இறவனில்லை என்று காடவே புளியமரத்தடி அமர்ந்தார் வள்ளலார்! சைவர் பயன்படுத்தும் திருநீற்றை அவர் தொடக்கூடாது என்றனர்; புற்று மண்ணேநீராக கொடுத்தார்! வில்வம் , துளசி தரக்கூடாது என்றனர்; புளிய இலையை பத்திரமாக கொடுத்தார்! காவி அணிய தடையிட்டனர்; வெண்துகில் அணிந்தார்! கடைசியில் அவர் பாடியதும் அருட்பா அல்ல என்றனர்! மேதாவிகள் கோர்ட்டுக்கு சென்றார்கள்; வெள்ளைக்கார நீதிபதி இவர்கள் வாதத்தை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை! ஏனென்றால், பலநூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பே இறைவனை அலகில் சோதியன் என்று நாவுக்கரசர் பாடிவிட்டார்!

வள்ளலாரை நாவலர் எதிர்த்தமைக்குக் காரணம், அக்காலச் சூழ்நிலையில், கிறித்தவ மிசனரிமார்கள் தமிழ்நாட்டில் கடலோர மக்களையும், இலங்கையில் தமிழர்கள் அனைவரையும் மதமாற்றம் செய்து கொண்டிருக்கும் போது, சைவத்தில் உட்பிரிவுகள், பிளவுகள் ஏற்பட்டு, சைவர்கள் பிளவுபடுவதை அவர் விரும்பவில்லை. ஏனென்றால் மிசனரிமார்களின் மதமாற்றத்தை சைவத்துக்கு ஏற்பட்ட பாரிய ஆபத்தாக அவர் கருதினார்.

வள்ளலார் இக்கால கிறித்தவ evangelical போதகர்கள் போன்றவர். அவர்களும் ஒரே பைபிளை அடிப்படையாகக் கொண்டு, தமக்கென, ஒரு குழுவை ஏற்படுத்திக் கொண்டு ஒரே கர்த்தரையும், ஏசுவையும் தான் வணங்குகிறார்கள். ஆனால் அவர்களை கத்தொளிக்கர்களோ, வத்திக்கனோ, அல்லது பாப்பாண்டவரோ ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. அதற்காக பாப்பாண்டவர் கூடாதவர் என்று எந்தக் கிறித்தவரும் வாதாடுவதுமில்லை.

//நாவலரைக்கொண்டு வள்ளலாரை எதிர்த்த பார்ப்பனர் சூழ்ச்சி போலவே இல்லை//

யாழ்ப்பாண ஆறுமுகநாவலர் பார்ப்பனரையும் தாக்கினார். அவரது நோக்கம் சைவத்தின் சீர்திருத்தமும, மிசனரிகளிடமிருந்து சைவத்தைக் காப்பதும் தான்.

சைவசமய அனுட்டானங்களில் எங்காவது வெளிப்படையான பெரிய தவறு கண்டால் நாவலர் கொஞ்சமேனும் தயக்கமின்றித் தமது எழுத்துக்களாலும் பிரசங்கங்களாலும் கண்டித்து வந்தார். வியாபார நோக்கோடு சமய அநுட்டானங்களில் தவறி நடக்கும் சைவக் குருமாரைக்கூட அவர் விட்டு வைப்பதில்லை.

“மரமேறும் வகுப்பினைச் சேர்ந்தவர்களுட் சிலர் கள்ளுண்பதை விட்டு விட்டனர். புலையரிலே சிலர் மாட்டிறைச்சி உண்பதை நிறுத்தி விட்டார்கள். இங்ஙனமாக அவர்கள் திருந்தி வாழ்கிறார்கள். ஆனால் வெற்று நெற்றி வேளாளர் சிலர் கிறிஸ்தவர்களுடன் கூடிச் சாராயம் குடித்து மாட்டிறைச்சியும் உண்கிறார்கள். இவர்களுடைய திருமணச் சடங்குகளையும் ஈமக்கிரியைகளையும் செய்து வைக்கும் பிராமணர்களும் சைவக்குருமாரும் இருக்கிறார்கள். இவர்களுள் யார் மதிக்கத் தகுந்தவர்கள்? முன்னையவர்களா? பின்னையவர்களா?” இங்ஙனம் தாம் எழுதி வெளியிட்ட துண்டுப் பிரசுரம் ஒன்றிலே நாவலர் கேட்கிறார்.”

எல்லாம் வல்ல சிவபெருமானை விட வேறொரு தெய்வம் இல்லை என்று முழுமையாக நம்பிய நாவலர். சிறுதெய்வ வழிபாட்டைக் கண்டித்த்தர். சிறுதெய்வ வழிபாடு ஆகமங்களுக்கு எதிரானது ஆனால் இக்காலப் பார்ப்பனர்களும் பணம் கொடுத்தால், எந்த சுடலைமாடனுக்கும் வந்து பூசை பண்ணி விட்டுப் போவார்கள். ஆனால் அதை அன்றே கண்டித்தார் ஆறுமுகநாவலர். இனி, கண்ணகி கோயில்களிலே சைவக் குருமார் பூசை செய்வதைப் பற்றி நாவலர் கூறுவதைப் பார்ப்போம்.

“இக்கண்ணகி கோவில்களிலும் ரோமன் கத்தோலிக்க தேவாலயங்களிலும் நம் சைவ மக்கள் சென்று வழிபடுவது நமது சமயத்துக்கு அடுக்காது என்று அவர் எடுத்துக் காட்டுகிறார். “ஜைன மதச் செட்டிச்சியான கண்ணகியின் இரு மருங்கிலும் விநாயக, சுப்பிரமணிய விக்கிரகங்களை அச்சமின்றி வைத்துப் பூசிக்கும் அதி பாதகர்களாகிய இவர்களும் அன்றோ சைவக் குருமார் என்று கணிக்கப்படுகிறார்கள்” என்று நாவலர் குறிப்பிடுகிறார். பதினேழு நூற்றாண்டுகளுக்கு முன் கஜபாகு மன்னன் இவ்வழிபாட்டு முறையை இலங்கை மக்கள் மீது திணித்தான். அவனுடைய மறைவுடன் இந்த வழிபாட்டு முறையும் மறைந்து போயிருக்கும். ஆனால் நமது சைவக் குருமாரன்றோ இக்கோயில்களில் இன்றும் இவ்வழிபாட்டு முறையைக் கைவிடாது பூசாகாரியங்களைச் செய்து வந்தார்கள். செய்தும் வருகிறார்கள்.”

நாவலர் தமது காலத்திலிருந்த சைவக் குருமாரையும் கண்டிக்கத் தவறவில்லை. சைவ மக்களை விளித்து அவர் பின்வருமாறு பேசுகிறார்.

“அரசாங்கத்திற்கு ஆண்டுக்கு ஒருமுறை வரிப்பணமாகத் தொண்ணூறு சதத்தைக் கொடுக்க மனமின்றிக் கொடுக்கிறீர்கள். ஆனால் இந்த அற்ப தொகைப் பணத்திற்கு அரசாங்கம் உங்களுக்கு அருமையான தெருக்களை அமைத்துத் தருகிறது. நீங்கள் எங்கெல்லாம் போக விரும்புகிறீர்களோ அங்கெல்லாம் சௌகரியமாகவும் வசதியாகவும் இத்தெருக்களில் நீங்கள் பயணம் செய்யக்கூடியதாயிருக்கிறது. உங்கள் குருமாருக்கும் நீங்கள் அரிசி, பருப்பு, நெய் என்பவற்றோடு ரூபாக்களாகவும் பணம் கொடுக்கிறீர்கள். அவர்களிடமிருந்து நீங்கள் எதனைப் பெற்றுக் கொள்கிறீர்கள்? உங்கள் குழந்தைகளுக்கு அவர்கள் சமயத்தையோ அல்லது நெறி முறைகளையேனுமோ கற்றுத் தருகிறார்களா? உங்கள் கோவில்களிலே ஏதாவது போதனை செய்கிறார்களா? பாடசாலைகளை நிறுவி உங்கள் குழந்தைகளுக்குக் கல்வி புகட்டுகிறார்களா? சைவசமயத்திலுள்ள எவரேனும் ஒருவர் கிறிஸ்துவ மதத்தைத் தழுவ விரும்புகிறார் என்று அறிந்தால் அன்னவரை அணுகி, சைவத்தின் மேன்மையை எடுத்துணர்த்தி மிஷனரிக்கு இரையாகாமல் அவரைக் காப்பாற்ற முயற்சி செய்கிறாரா? உங்கள் வீடுகளுக்கு வரும் சமயங்களில் கொலை செய்தல், புலால் உண்ணல், மதுவருந்தல் என்பன விலக்கப்பட வேண்டிய பாதகங்கள் என்று இவ்வாறான நெறிமுறைகளை உங்களுக்கு எடுத்துச் சொல்வதுண்டா? மிஷனரிகள் எங்கள் சமயத்தைத் தாக்கிப் பேசும்போது எதிர்வாதம் புரிந்து நமது சமய உண்மைகளை எடுத்து நிலை நாட்டுவதுண்டா? அந்தியேஷ்டி என்ற பதத்தைச் சரியாக உச்சரிக்கக் கூடிய குருமார் எத்தனை பேர் இருக்கிறார்கள்? தச்சர், கொல்லர், சலவைத் தொழிலாளர் என்பவர்களில் தத்தம் தொழில் தெரியாதவரக்ளை நீங்கள் அழைத்து வேலை செய்விப்பீர்களா? அங்ஙனமிருக்கத் தனது பணி செவ்வனே செய்யத் தெரியாத குருக்களை ஏன் நீங்கள் அழைக்க வேண்டும்?”

“சென்னைப் பல்கலைக்கழகத்தில் முதன் முதலிற் பட்டம் பெற்ற இருவருள் (இருவரும் ஈழத்தமிழர்கள்) ஒருவரான விசுவநாதபிள்ளை (மற்றவரே சி.வை. தாமோதரம்பிள்ளையாவார்) கிறிஸ்தவராய் இருந்துகொண்டு சைவசமயத்தைத் தாக்கி வந்தார். பின்னால் அவர் தம் செய்கைக்காக வருந்திச் சைவசமயத்திற்கு எதிர்த்து எழுதி வந்ததற்கெல்லாம் பிராயச் சித்தமாகச் சிதம்பரத்திலே சென்று தமது நாவிலே பொன்னூசியால் சூடு போட்டுக் கொண்டு உண்மையான சைவராகி நாவலரைப் பின்பற்றி ஒழுகும் சீலம் மிகுந்தவரானார்.”

வியாசன்! பனாவலரின் தமிழ்ப்பற்றைநான் குறை கூறியதில்லை!நாவலரும், ஆரிய வழியில் ;மேல் சாதி’ சிந்தனையுடையவர், அந்த குறுகிய வட்டத்திற்குள்ளேயே சிந்தை செய்துள்ளார்! வள்ளலார் மீது வழக்கு தொடுத்தபோது, இந்திமத துறவியெண அவர் கூறிக்கொள்ளக்கூடாது, மற்றும் இந்துமத சின்னங்கள், வில்வம் பயன்படுத்தகூடாதுஎன்றார்! இந்து மத கோவிலான சிதன்பரம் கோவிலுக்குள் பிரவேசிக்க தடையும் கேட்டதால், எதிராளியாக தீக்ஷிதர்களை ஒப்புக்கு செர்த்தனர்! அப்பொது தானே எக்ஸ்பார்டி தீர்ப்பு பெற முடியும்! இப்பொதும் தமிழ அரசு அந்தநிலைதானே எடுத்துள்ளது? ஆனால் வள்ளலார்நேரிலேலே வந்தார்! எல்லாமே தலை கீழானது!

//ஆறுமுகநாவலர் சூத்திரரும் படிக்க கல்வி அறக்கட்டளை நிறுவி பணிபுரிந்ததையும், தமிழர் பலர் பிற சமயத்திற்கு செல்லா வண்ணம் சைவனெறி பரப்பியதையும் குறைத்து சொல்லவில்லை!//

இலங்கையில் மட்டுமல்ல, தமிழ்நாட்டிலும் சூத்திரர்கள் படிக்க முதல்முதலில், ஈழத்தமிழர்களின் நிதியுதவியுடன் பள்ளிக்கூடம் தொடங்கியவர் ஆறுமுகநாவலர்,. நாவலர் சிதம்பரத்தில் நிறுவிய சைவப்பிரகாச வித்தியாலயம் இன்றும் உயர்நிலைப் பள்ளியாக அங்கு இயங்குகிறது.

//அவர் இலங்கையிலும் சைவப்பணிகள் செய்தவர்தானே! மற்றபடி தான்ம் செய்தது தமிழுக்காகவோ, தமிழனுக்காகவோ அல்ல! அவரது முக்கிய பணியாக இருந்தது, யாழ்ப்பாணத்தமிழர்கள் சைவத்தை புறக்கணித்து பிற சமயம் சென்றுவிடக்கூடாது என்று சைவம் பரப்பியதே! //

நாவலரின் தமிழ்த்த்தொண்டைக் குறைத்து மதிப்பிடுவது தமிழன்னைக்குச் செய்யும் துரோகமாகும். நான் சுவாமிநாதையரின் தமிழ்த்தொண்டைக் குறைத்து மதிப்பிடவில்லை. ஆனால் ஊடகங்கள் பார்ப்பனர்களின் கைகளில் இருந்ததால், சுவாமிநாதையருக்கு முன்பே, பழமையான ஓலைச்சுவடிகளைக் கண்டுபிடித்து அச்சுவாகனத்திலேற்றி பாதுகாத்த, ஈழத்தமிழர்களாகிய ஆறுமுகநாவலரும், சி.வை தாமோதரம்பிள்ளையும் செய்த தமிழ்த்தொண்டு மறைக்கப்பட்டு, புகழனைத்தும் சுவாமினாதையருக்கு அளிக்கப்பட்டு விட்டது. (இறுதியில் The Hindu கூட அந்த உண்மையை ஒப்புக்கொண்டது.)

Tiru Vi Ka wrote: “The credit for editing and publishing much of Sangam literature and the five great epics — Sivagachinthamani, Silappathikaram, Manimekalai, Valayaapathi and Kundalakesi — goes to U.V. Swaminatha Aiyar. In this endeavour, it has been rightly observed that Arumuga Navalar laid the foundation. Thamotharampillai raised the walls and Swaminatha Aiyar built the superstructure.”

http://www.thehindu.com/todays-paper/tp-features/tp-metroplus/from-the-first-two-to-tomorrows/article780924.ece

///அதிலும், ஆரியத்தை ஒட்டிய தமிழ் சைவமே அவரது மூச்சு! திருமூலரும், மெய்கண்டாரும், வள்ளலாரும் போற்றிய உருவமிலா சிவம், சாதி, மதமொழித்த சைவம் அவருடையது அல்ல! ///

நாவலர் ஆரியத்தைப் போற்றவில்லை ஆனால் தமிழர்களின் சொத்தாகிய, ஆகமங்களைப் போற்றினார். (ஆகமத்தில் பார்ப்பனர்களால்,அவர்களுக்குச் சாதகமாக பல இடைச்செருகல்கள் ஏறபடுத்தப்பட்டுள்ளன, ஆனால் அவற்றை நாவலர் எதிர்க்கவில்லை. ஏனென்றால் அவரது காலத்தில் சைவத்தில் பிளவு ஏற்படுவதை அவர் விரும்பவில்லை. ஆனால் இன்றிருந்தால் எதிர்த்திருப்பார்).
ஈழத்தமிழ்ச் சைவத்துக்கும் தமிழ்நாட்டின் வைதீக சைவத்துக்குமுள்ள முக்கிய வேறுபாடு எதுவென்றால் நாங்கள் நாயன்மார்களின் தேவார திருமுறைகளை, சமக்கிருத வேதங்களை விட மேலானதாகக் கருதுகிறோம். ஈழத்தமிழர் பண்பாட்டில் தேவாரம் பாடாமல் எதுவும் நடப்பதில்லை. பிறந்த குழந்தையின் 31ம் நாள் சடங்கிலிருந்து, ஒருவர் இறந்தால், சுடலையில் கொண்டு போய் எரிக்கும் வரை இரவு பகலாக தேவாரம் பாடுவது ஈழத்தமிழர்களின் வழக்கம். அது இன்றும் புலம்பெயர்ந்த நாடுகளில் கூட கடைப்பிடிக்கப்படுகிறது. அங்குள்ள funeral homes எல்லாம் தேவார CDக்களை வாங்கி வைத்திருக்கிறார்கள். இலங்கையில் எந்தக் கோயிலிலும் தேவாரம் பாடாமல் எந்தப் பூசையும் முடிவடைவதில்லை. ஈழத்தமிழ்ச் சைவத்தை சித்தாந்த சைவம் என்றும் சிலர் குறிப்பிடுவர் அப்படியிருக்க, நீங்கள், மெய்கண்டாருக்கும், ஈழத்தமிழ்ச்சைவத்துக்கும் தொடர்பில்லை என்கிறீர்கள். சைவசித்தாந்தத்தில் மெய்கண்டார் மிகவும் முக்கியமானவர் அல்லவா?

///அது சரி, த்ற்பொது சிதிலமான இலங்கை சைவ மடம் தீக்ஷிதர் வசம் போனதெப்படி? சிதம்பரத்தில் தமிழ் சைவர்கள் அருகினரோ!///

இலங்கை-இந்திய சுதந்திரத்தின் பின்னால், இரண்டு நாடுகளுக்குமிடையிலான சுமுகமான போக்குவரத்தில் தடங்கல்களும், விசா சம்பந்தமான கட்டுப்பாடுகளும் கொண்டு வரப்பட்டதால், ஈழத்தமிழர்களின் மடங்களையும் நிலங்களையும் தீட்சிதர்கள் தம்வசப்படுத்திக் கொண்டனர். அண்மையிலும் சில மடங்களின் கைமாறல்கள் நடைபெற்றதைச் சுட்டிக் காட்டி, அவற்றை காக்குமாறு ஈழத்தமிழர்களின் ஊடகங்களும், Tamilnet போன்ற பல இணையத்தளங்களும் கேட்டுக் கொண்டன.

(ஈழத்து வன்னியர் செப்புப்பட்டயம் – சித‌ம்ப‌ர‌ம் கைலைவ‌ன்னிய‌னார் ம‌ட‌மும், நிலங்களும் எங்கே?
http://viyaasan.blogspot.ca/2013/05/blog-post_26.html)

(சித‌ம்ப‌ர‌த்தில் ஈழ‌த்த‌மிழ‌ர்க‌ளின் பார‌ம்ப‌ரிய‌ சின்னங்களைப் பாதுகாக்குமாறு செல்வி.ஜெயலலிதாவிட‌ம் வேண்டுகோள்.
http://viyaasan.blogspot.ca/2013/04/blog-post_4167.html)

(தில்லைக்கோயிலில் தமிழர்களின் உரிமையை நிலைநாட்ட ஒன்றுபடுவோம்!
http://viyaasan.blogspot.ca/2013_11_01_archive.html)

//ஈழத்தமிழர்களின் மடங்களையும் நிலங்களையும் தீட்சிதர்கள் தம்வசப்படுத்திக் கொண்டனர்//

திருத்தம்: கைவசப்படுத்திக் கொண்டனர். 🙂

Pஎர்மலிங் 12.2.1.1.1.1.1.3.1.1
// திருவிளையாடற்புராணம் எழுதிய ……

சேக்கிழார் அல்ல. பரஞ்சோதி முனிவர்.// நன்றி!வெங்கடேசன்! எனக்கு பெரிய புராணம், திருவிளையாடற்புராணம் இரண்டுக்கும் குழப்பமாகிவிட்டது! ஆனால், ஒரு ஓற்றுமை! இரண்டுமே கற்னபனை திறத்தால், பக்தனின் காதில் பூ சுற்றுகிறது! இரண்டு குல்லாய்கள் வைத்திருக்கும் வெங்கடேசன் மனசாட்சிக்கும் ஒரு குல்லாய் வைத்துக்கொள்ளலாம்!

//எமது முன்னோரெல்லாம் ஒன்றும் தெரியாத பச்சைப் பிள்ளைகள் என்கிறீர்களா..?!!!///

‘பன்றியோடு சேர்ந்த கன்றும் மலம் தின்னும்’ என்பார்கள். அது போல் இந்துமதத்தை முழுமனதாக ஏற்றுக் கொண்ட எமது முன்னோர்கள், இந்துமதத்தின் சாபக்கேடான சாதிப்பாகுபாட்டையும், அதன் காவலர்களாகிய பிராமணர்களையும் கேள்வி கேட்காமல் ஏற்றுக் கொண்டார்கள். இக்காலப் பச்சைபிள்ளைகள் கூட கேள்வி கேட்காமல் எதையும் ஏற்றுக் கொள்ளமாட்டார்கள். இந்த விடயத்தில் எமது முன்னோர்கள் ஏமாளிகள் தான், அளவு கடந்த மத நம்பிக்கையால் அவர்களின் மதி கெட்டுவிட்டது.

//ஒரு சில குறிப்பிட்ட தமிழ் இனக்குழுக்கள் சமூகத்தின் அடிமட்டத்துக்கு தள்ளப்பட்டதைக் குறித்து பிற தமிழ் இனக்குழுக்களின் தலைவர்களான மன்னர்களும் மற்ற தமிழர்களும் வருத்தமோ கவலையோ கொள்ளவில்லையா..?! அப்படியே விட்டுவிட்டார்களா..?!//

மேலேயுள்ள பதிலையும் பார்க்கவும், இந்த நிலை பல தலைமுறைகளாக நடைபெற்றது. இந்துமதத்தின் சாதியும் அதன் அடிப்படையில் சாதிமுறையின் பலன்களை பெருமளவில் அனுபவித்த பார்ப்பனர்களும் இந்த இழிநிலைக்குத் தூண்டு கோலாக இருந்தனர் என்ற உண்மையை வலியுறுத்தும் அதே வேளையில், எமது முன்னோர்களும் அந்தப் பழியிலும், பாவத்திலும் பங்குதாரர்கள் என்பதை தமிழர்கள் யாரும் மறுப்பதில்லை.. தமிழினத்தில் சாதிப்பாகுபாடு காணப்படுவதற்கும், தமிழர்கள் தாழ்த்தப்பட்டதற்கும் பார்ப்பனர்கள் மட்டும் காரணமல்ல, ஏனைய தமிழர்களுக்கும் அதில் பங்குண்டு என்பதை தான் மீண்டும், மீண்டும் நீங்கள் சொல்ல வருகிறீர்கள் என்று நினைக்கிறேன். அதை நான் மட்டுமல்ல, பெரும்பான்மை தமிழர்கள் ஒப்புக்கொள்வார்கள். அதனால் உங்களின் கேள்விகள் வெறும் விதண்டாவாதமாகத் தான் எனக்குப்படுகிறது

//மாறாக அவர்கள் எல்லா சமூகப் பிரிவுகளுக்கும் கீழான அடிமட்டத்துக்கு தள்ளப்படுவதை அன்றைய ஆட்சியாளர்களின் திட்டமிட்ட ஒடுக்குமுறை என்று கொண்டால் மட்டுமே யாராலும் தடுக்கமுடியாது என்று கூறமுடியும்.///

இந்துமத்தின் எழுச்சியும், ஆட்சியாளர்களிடம் இந்துமதமும், வருணாச்சிரமத்தை வலியுறுத்தும் மனுநெறியாளர்களும் (பிராமணர்கள்) தமிழ் மன்னர்களை நெருங்கத் தொடங்கி, அவர்களின் ஆதிக்கம் தமிழ்மன்னர்களிடம் வலுப்பட்டதால், சாமானிய தமிழர்கள் மேலும், மேலும் கீழே தள்ளப்பட்டார்கள். மனுநெறியாளர்களைத் திருப்திப்படுத்த, அவர்களின் பேராசையைத் தீர்க்க எமது மன்னர்கள், தமிழர்களின் நிலங்களைப் பிடுங்கி அவர்களிடம் கையளித்தார்கள்,. நிலமிழந்தவர்கள் சமூகத்தின் அடிமட்டத்துக்கு தள்ளப்பட்டார்கள். அதைக் கண்டு பயந்த ஏனைய தமிழர்கள் தமது நிலங்களும் பறிபோகாமல் தடுக்க, பிராமண ஆதிக்கத்தை எதிர்க்கத் தயங்கினர். அதனால் தான் தமிழர்களில் ஒருபகுதியினர் ஒடுக்கப்படுவதை அவர்கள் எதிர்க்கவில்லை என்றும் கருதலாம். அதை விட தமிழ் அரசர்கள் பலர் தமிழரல்லாதவர்களிடம் பெண் கொடுத்து, பெண் எடுத்ததும் அவர்களிடம் தமிழின உணர்வு அற்றுப் போனதற்கு காரணமாகும். உதாரணமாக், தமிழரல்லாதவர்களின் படையெடுப்புகளால் இனக்கலப்பும், கலாச்சார பாதிப்புகளும் ஏற்படாத ஈழத்தமிழர்களிடம் உள்ள தமிழினவுணர்வு, தமிழ்நாட்டுத் தமிழர்களிடம் கிடையாது. வீட்டில் இன்றும் வேறுமொழி பேசுகிறவர்களை, அவர்களின் மூதாதையர் தமிழரல்லாதவர்களாக இருந்தாலும் கூட, அவர்கள் தமிழும் பேசுவதால், அவர்களைத் தமிழர்களாக ஏற்றுக் கொள்வார்கள் தமிழ்நாட்டுத் தமிழர்கள்.

//இலங்கையில் நீங்கள் காண்பது தேசிய இன ஒடுக்குமுறை.. தமிழர்களில் ஒரு சில பிரிவினரை மட்டும்தான் சிங்கள இனவெறி ஆட்சியாளர்கள் ஒடுக்குவதாக கூறமுடியாது///

உங்களுக்கு நிலைமை இன்னும் சரியாகப் புரியவில்லை போல் தெரிகிறது.. தமிழர்களின் நிலங்களைக் கைப்பற்றித் தான் சிங்களவர்களைக் குடியேற்றுகிறார்களே தவிர, சிங்களவர்களின் நிலங்களில் ஒருபோதும் தமிழர்களைக் குடியேற்றியதில்லை/குடியேற்றவும் மாட்டார்கள்.

//புதுப்பார்ப்பான்கள்தான் சாதியை தமிழ்மண்ணுக்கு அறிமுகப்படுத்தினார்களா..?! அதற்குமுன் இங்கே சாதிகள் இல்லையா..?! ///

ஆரியப்பார்ப்பனர்களின் வருகையால் தான் வருணாச்சிரம அடிப்படையில் தீண்டாமை தமிழ்மண்ணில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. அதற்கு முன்னால் தொழில் சம்பந்தமான பிரிவுகள் இருந்தாலும், தலைவனும், தலைவியும் காதல்வசப்பட்டால், அவர்கள் எந்த தொழிலை செய்பவர்களாக இருந்தாலும் மணம் புரிந்து கொண்டனர்.

///அறிமுகப்படுத்தியவுடன் எல்லோரும் அதை சிக்கென பிடித்துக் கொண்டு செயல் படுத்த அது என்ன நவீன தொழில் நுட்பமா..?! ///

தீண்டாமையும், சாதிப்பாகுபாடும் அறிமுகபப்டுத்தப்பட்டு பல தலைமுறைகளின் பின்னர் தான் கொடிய பூதமாக உருவெடுத்ததே தவிர சிக்கெனப் பிடித்து, சிக்கென வளர்ந்ததாக யாரும் கூறவில்லை. ஆட்சியாளர்களிடம் இந்துமதமும், பார்ப்பனீயமும் கொண்டிருந்த அன்னியோன்னியமும், ஆதிக்கமும், சாதியை வளர்க்க உதவியது.

//சாதிகளின் தோற்றம் இனக்குழுக்களின் தொகுப்பிலும், பகுப்பிலுமாக தானாக உருவாகி வருவது.. யார் யார் என்ன சாதி, என்ன படிநிலை என்று கூட்டம் கூட்டி ஒதுக்கீடு செய்துவிட்டு அப்படியே போய் செட்டிலாகிக் கொள்ளுங்கள் என்று கூறும் விவகாரமல்ல.. ///

இனக்குழுக்களின் தொகுப்பிலும், பகுப்பிலுமாக தானாக உருவாகி வருவது தொழில் முறையான பாகுபாடு ஆனால் இந்துக்களுக்கே மட்டும் உரிய இந்த சாதிப்பாகுபாடும், தீண்டாமையும் மனுநெறியாளர்களால் இந்து மதத்தினூடாக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. அதனால் தான் இந்துசமயம் பரவாத எந்த நாட்டிலும் இத்தகைய பிறப்பினடிப்படையில் மனிதர்களைப் பிரிக்கும் பாகுபாடு இல்லை.

//ஜைன மத செட்டிச்சி என்று கூறும் காழ்ப்புணர்வில்தான் சாதியின், அதன் ஏற்றதாழ்வுகளின், அதன் தொடர்ச்சியின் மூலம் இருக்கிறது///

கண்ணகியை ஜைனமதச் செட்டிச்சி என்று யாழ்ப்பாணத்து ஆறுமுகம்பிள்ளையைக் கொக்கரிக்க வைத்ததே இந்துமதத்தின் அடிப்படையிலான சாதிப்பாகுபாட்டை அவர் முழுமனதுடன் ஏற்றுக் கொண்டதால் தான்.

//யார் யாரெல்லாம் வேளாளராயினர் என்பதை விவாதிக்குமுன், சங்க கால வேளாளர்களான மள்ளர்கள் என்னவானார்கள், தமிழகத்தை விட்டே வெளியே போய்விட்டார்களா ///

‘கள்ளரும், மறவரும் அகம்படியரும் மெள்ள, மெள்ள வெள்ளாளர் ஆகினரே’ என்பது போல், மள்ளர்களும் வேளாளர்களுடன் கலந்து காணமல் போயிருக்கலாம்.

//சங்க காலத்தில் பள்ளர்கள் இருந்தார்கள் என்ற ஆதாரம் இருக்கிறதா..?///

மன்னிக்கவும், எனக்குத் தெரியாது. வயலில் வேலை செய்தவர்கள் நிச்சயமாக இருந்திருப்பார்கள். உங்களின் இந்தச் சந்தேகத்தை மணடபத்தில்வேறு யாராவது போக்குவார்கள் என நம்புகிறேன்.

//4 ஆரிய வேதங்களுக்கும், தமிழர்களின் நான்மறைகளுக்கும் உள்ள ஒற்றுமை வேற்றுமைகள் தெரிந்தால்தான் எவை வைதீகச் சடங்குகள் எவை தமிழ்ச் சடங்குகள் என்பது தெரியும்.///

தொல்காப்பியத்தில் குறிப்பிடப்படும் தமிழர்களின் நான்மறை, நான்கு ஆரிய வேதங்களையும் குறிப்பிடுவன அல்ல எனும் தமிழாய்ந்த வல்லுனர்கள் சிலரின் கருத்தை நானும் கேட்டதால் தான் நான் அதைப் பற்றிக் குறிப்பிடுகிறேன். அதைப்பற்றி விரிவாக விவாதிக்குமளவுக்கு எனக்கு தமிழறிவு கிடையாது. ஆனால் தொல்காப்பியத்தில், பார்ப்பனர்களின் ஆதிக்கம் அதிகளவில் இருப்பதாகவும், , அகத்தியர், தொல்காப்பியர் அனைவரும் பார்ப்பனர்கள் என்றும் சில பார்ப்பனர்கள் பீற்றிக் கொள்ளும் வரலாற்றுத் திரிப்பை தமிழர்கள் நம்பக் கூடாது, அதில் உண்மையில்லை என்பதில் எனக்கு ஐயமெதுவுமில்லை.

///புதுப் பார்ப்பனர்களின்’ வருகை எந்த காலகட்டம் என்று தெளிவாகக் கூறுங்கள்.. ///

ஆரிய பார்ப்பனர்களின் வருகை சங்க காலத்திலிலேயே தொடங்கினாலும் கூட, தமிழர்களின் சோழ அரச பரம்பரையில் சாளுக்கிய ஆதிக்கம் ஏற்பட்ட பின்னர் தான் புதுப் பார்ப்பனர்களின் வருகை மிகவும் அதிகரித்தது. இக்காலகட்டத்தில் ஆயிரக்கணக்கான வடுகர்/தெலுங்குப் பிராமணப்பூசாரிகள் அதாவது புதுப்பார்ப்பான்கள், கோதாவரி, துங்கபத்திரா நதிக்கரைகளிளிருந்து, சோழ ஆட்சியாளர்களின் அனுசரணையுடன் தமிழர்களின் காவேரிக்கரையில் குடியேறி அக்கிரகாரங்களை அமைத்தனர். அவர்களால் தான் தமிழர்களின் மாமுது பார்ப்பான்களாகிய வள்ளுவர்/பறையன் போன்றவர்கள் காவேரிக்கரைகளில் இருந்த தமது வளமான நிலங்களை அவர்களிடம் இழந்தனர்.
இன்று கூட காவேரி, பாலாறு, பங்களூரில் சிறீரங்கப்பட்டினம், திருச்சி திருவரங்கம், கும்பகோணம், மயிலாடுதுறை, காஞ்சிபுரம் பகுதிகளிலுள்ள பிராமணர்கள் அல்லது ‘பிறமண்ணர்கள்’ – அதாவது தமிழ்மண்ணல்லாத பிற மண்ணிலிருந்து வந்தவர்கள் – அவர்களில் 75 % வீதத்துக்கும் அதிகமானோரர் இன்றும் தமது தாய்மொழியாக தெலுங்கு அல்லது கன்னடத்தைக் கொண்டுள்ளனர் எனக் கூறப்படுகிறது.அத்துடன் அவர்கள் இன்றும் தெலுங்கு, கன்னட பிராமணர்களுடன் குடும்ப, மண உறவுகளைக் கொண்டுள்ளனர்.

//ஏனெனில் சங்க காலத்திலேயே இழிசினர், இழிபிறப்பாளர், புலையர், தொழும்பர், உரிமைமாக்கள் என்று ஒரு பெரிய கூட்டத்தையே ஒதுக்கி வகைப்படுத்தி வைத்திருக்கிறார்கள்.///

சாதியடிப்படையில் பெரும்பான்மைத் தமிழர்களுக்கு கல்வி மறுக்கப்பட்டதால், தமிழர்களின் ஆகமங்கள் எவ்வாறு சமக்கிருதத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டு பார்ப்பனர்களுக்குச் சாதகமான இடைச்செருகல்கள் ஏற்படுத்தப்பட்டனவோ அது போன்றே, சங்ககால பாட்டுக்களிலும் புதுப் பார்ப்பான்களால் அவர்களுக்குச் சாதகமான இடைச் செருகல்களும், அகத்தியரும், தொல்காப்பியரும் பார்ப்பனர்கள் போன்ற கட்டுக்கதைகளும் இயற்றி விடப்பட்டன. அதனால், ஆரிய வருணாச்சிரமத்தை நியாயப்படுத்த சங்கப்பாடல்களிலும் இடைச்செருகல்கள் ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம்,

//சைவ தமிழச்சியான கண்ணகியை ஜைன மத செட்டிச்சி என்று ஆறுமுக நாவலர் கூறுவதை முதலில் நம்பிவிட்டு பின் அதை நிறுவுவதற்காக சிலப்பதிகார செய்யுளுக்கு புதுப்புது பொருள் விளக்கம் கொடுக்கத் தலைபட்டிருக்கிறீர்கள்..///

மன்னிக்கவும், புரியாது விட்டால் கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டுமே தவிர இப்படி உளறக் கூடாது. நான் விளக்கம் கூறியது, யார் மாமுதுபார்ப்பான் என்பதற்கு தானே தவிர, கண்ணகி சைவமா அல்லது சமணமா என்பதற்கு அல்ல. அதாவது சமணக் கோயில்களை அந்தக் காலத்தில் பாராமரித்தவர்கள் கூட பார்ப்பான்கள் என்று அழைக்கப்பட்டிருக்கலாம் என்பது தான் என்னுடைய கருத்து. நாங்கள் இங்கு பேசிக் கொண்டிருப்பது கண்ணகி என்ன மதம் என்பது பற்றி அல்ல.

//பேண்ட்டுக்கு ஏற்றவாறு காலை வெட்டுவது மட்டும்தான் உங்கள் பொறுப்பா..?!///

மற்றவர்களின் பான்டை எடுத்து சில மாற்றங்களை செய்து விட்டு அந்த பான்டே உங்களுடையது என்று வாதாடுவது தான் உங்களைப் போன்றவர்களின் வேலை என்பதை யாமறிவோம். 🙂

//மாமுது பார்ப்பான் தீவலம் செய்யவில்லை, கோவலனும், கண்ணகியும்தான் தீவலம் செய்தவர்கள்.. ///

“மாமுது பார்ப்பானாகிய வள்ளுவன் தீவலம் செய்து திருமணத்தை நடத்தி வைத்தான்” என்று தான் நான் கூறினேனே தவிர, மாமுது பார்ப்பான தீவலம் செய்வதாக நான் குறிப்பிடவில்லை, அதாவது மணமக்கள் தான் தான் தீயை வலம் வந்திருப்பார்கள் என்பது யாவராலும் புரிந்து கொள்ளக் கூடியதொன்று. இப்படி சாதாரணமாகப் புரிந்து கொள்ளக் கூடிய விடயங்களைக் கூட, பெரிதுபடுத்திக் காட்டி அதாவது Nit picking மூலம் பிழை கண்டு பிடிக்க நினைப்பது அப்படிச் செய்பவர்களின் வங்குரோத்து நிலையைக் காட்டுகிறது என்பார்கள்.

//அவர்கள் தீவலஞ் செய்வதைப் பார்த்தவர்களின் கண்கள் செய்த தவம் (நோன்பு) தான் என்ன என்கிறார் சமணத் துறவி இளங்கோவடிகள்..///

ஆனால் அது ஆரிய வேதங்களில் குறிப்பிடப்படும் வேள்வித்தீயே என இளங்கோவடிகள் குறிப்பிடவில்லை.

//தீவலம் செய்வது என்றால் வேள்வித்தீயை வலஞ்செய்வதைக் குறிக்கவில்லை என்றால் பின் வேறு எதனைக் குறிக்கிறது..?///

சிலப்பதிகாரத்தில் இளங்கோவடிகள் குறிப்பிடும் தீவலம் என்பது ஆரிய வேதங்களில் கூறப்படும் வேள்வித்தீ தான் என்பதற்கு ஆதாரமேதுமில்லை. எல்லா பழமையான மக்கள் குழுவினரும் தீயைக் கடவுளாக வணங்கினர். அதனால் பழமையான நாகரீகத்தைக் கொண்ட பழம்பெருங்குடிகளில் ஒன்றாகிய தமிழர்களும் சங்ககாலத்தில் நெருப்பை வணங்கி, தீயை வலம் வந்து திருமணச்சடங்குகளை நடத்தியிருக்கலாம். தீயை வலம் வந்து வணங்க்கிரவர்கள் எல்லோரும் ஆரியப் பார்ப்பனர்களா? ஆபிரிக்க காட்டுவாசிகளும், இங்கா, மாயா போன்ற பழங்குடிகளும் தான் தீயை வளம் வந்து வணங்கினர். அதனால் ஆதித்தமிழர்களில் ஒருவனாகிய மாமுதுபார்ப்பான் மறைவழி காட்டிட தீவலம் வந்ததை, ஆரிய வேதங்களில் கூறப்படும் வேள்வித்தீயை வலம் வந்தனர் என்பது வெறும் அபத்தம்.

//ரூம் போட்டு யோசித்து ஒரு நல்ல அருஞ்சொற்பொருள் விளக்கத்துடன் வாருங்கள்..!///

அப்படியானால் எங்கேயோ ரூம் போட்டிருந்து யோசித்து தான் இங்கே பதில் எழுதுகிறீர்கள் போல் தெரிகிறது. 🙂

//அது சரி, திருக்குறளை உலகப் பொதுமறை என்கிறார்களே, அது என்ன உலகப் பொது காதல்/களவா..?!! ///

மறை என்ற சொல் பல பொருளுடைய சொல். ஆரிய வேதத்தை மட்டுமே குறிக்கும் சொல் அன்று. “நிலம் தரு திருவின் பாண்டியன் அவையத்து அறம் கரை நாவின் நான்மறை முற்றிய” என்ற தொல்காப்பிய அடிகளில் நான்மறை என்பதும் நான்கு ஆரிய வேதங்களைக் குறிப்பிடவில்லை, அது தமிழர்களிடமிருந்த மூலமறைகளைக் குறிப்பிடுகிறது. நால் என்ற சொல் இங்கே நான்கு என்ற எண்ணிக்கையைக் குறிக்கவில்லை, நான் என்பது தொடக்கம், ஆதி, மூலம் என்பவற்றையும் குறிக்கும். கம்பராமாயணத்தில் “நாட்டம் வெம் கனல் பொழிதர நால் நிலம் தடவி” என்பது நான்கு நிலங்களைக் குறிக்கவில்லை பூமி, அதாவது ஆதி நிலத்தை (origin of land)க் குறிக்கிறது.

தமிழ் மொழி வளமான மொழி ஒரே சொல் பல கருத்துப்படுவது மட்டுமல்ல, பேசப்படும் காலம், நிகழ்வு, சூழல் என்பதற்கேற்ப சில சொற்களின் கருத்தும் மாறுபடுவதுண்டு. சங்கம் பாடல்களில் காதல், களவு என்பவற்றைக் குறிக்கப்பயன்படும் ‘மறை’ அதாவது hide அல்லது secret என்ற பொருள்படும் சொல் தொல்காப்பியத்தில் தமிழர்களின் மூலமறையையும் குறிக்கப் பாவிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அது மட்டுமல்ல, மறை” என்ற சொல், அதே தொல்காப்பிய நூற்பாவிலேயே இசை நூல்களையும் குறிக்க வழங்கப்பட்டுள்ளது. தமிழர்களின் வேதங்களாகிய (வேதம் என்பது கூட வேய் அல்லது மறைத்தல் என்ற சொல்லில் இருந்து உருவான தமிழ்ச் சொல்லாகும்.) அதனால் தான் திருக்குறள் உலகப் பொதுமறை என்று அழைக்கப்படுகிறது என்ற காரணத்தை அறியாதவர்கள் மட்டும் தான் கெட்டித்தனமாக கேள்வி கேட்பதாக நினைத்துக் கொண்டு இப்படி ஒரு முட்டாள் தனமான கேள்வியைக் கேட்பார்கள் என நான் நினைக்கிறேன்.

//புதுப் பார்ப்பனர்களின் வருகை எந்த காலகட்டம் என்று தெளிவாகக் கூறுங்கள்//–அது களப்பிரர் காலத்துக்கு பிறகுதான்.களப்பிர அரசர்கள் பறைய பூசாரிகளை சமண பூசாரிகளாக மதம்மாற்றிவிட்டனர்.களப்பிரர் காலத்துக்கு பிறகு ஆட்சிக்கு வந்த பிற்கால பாண்டிய,பல்லவ,சோழர்கள் காலத்தில் மீண்டும் மதம் மாறிய பறைய பூசாரிகளை ஏற்காமல் புது பார்ப்பனர்களை குடியேற்றினர்.அவர்கள் சமூக அடுக்கின் கீழே சென்றதற்கும் புற சமயம் சார்ந்ததே காரணமாக இருக்கலாம்.திப்பு சுல்தானால் மதம்மாற்றப்பட்டு பிறகு மீண்டும் இந்துவாக மதம் மாறிய நம்பூதிரிகள் வேள்வி செய்யும் உரிமை மறுக்கப்பட்டு சவுண்டி பார்ப்பனராக[ஈமசடங்கு செய்வோர்] ஆக்கபட்டனர் என்று கேரள வரலாறு கூறுகிறது.அது இங்கு ஒப்புனோக்கதக்கது.

//நான்மறையோ கன்றிடம் இருந்தது.. அது இல்லாத பன்றியின் கண்கள் கன்றிடம் இருந்த நான்மறை மீதிருந்தது.. கன்றின் கண்கள் எதன் மீதிருந்தது..?! மலத்தின் மீதா..?! ///

நான் கூறிய தமிழர்களின் நான்மறை கன்றிடம் இருந்தது, எங்கிருந்தோ வந்த (ஆரியப்) பன்றி, கன்றிடமிருந்த நான்மறையைத் தின்று விட்டு, தன்னுடைய நான்குமறை எனும் மலத்தை கன்றைத் தின்ன வைத்து விட்டது. உண்மையில் ஆரிய பார்பனர்கள் தமிழர்களின் நான்மறையை இல்லாமல் செய்து விட்டு, தமிழர்களை ஆரிய நான்கு மறைகளை ஏற்றுக் கொள்ளச் செய்து விட்டார்கள் என்பது தான் வரலாற்று உண்மை. அதனால் நான் கூறும் உவமானம் தான் சரியானதென்று கொஞ்சம் நடுநிலையாக சிந்தித்துப்பார்த்தால் உங்களுக்கே புரியும். 🙂

//நான்மறையிலிருந்து 4 வேதங்களை ‘புதுப்பார்ப்பான்கள்’ உருவாக்கும் முன்பே இந்து மதம் எப்படித் தோன்றியதோ..?!///

அப்பனே அம்பி,

உங்களின் குழப்பத்துக்குக் காரணமே நீங்கள் சங்ககாலத்தையும், அதற்கு பிற்பட்ட காலத்தையும் சேர்த்து சாம்பாரக்குவதால் தான். சங்க காலத்தில் தமிழர் வழிபட்டவை, கொற்றவை, சேயோன், மாயோன், முருகன் போன்ற தமிழ்க்கடவுளர்களை. அவை ஆரிய இந்துமதத்தின் கடவுளர்கள் அல்ல. இந்திரன், வருணன் கூட ஆரியக்கடவுளர் அல்ல, தமிழ்மண்ணுக்கு வந்த ஆரியப் பார்ப்பனர்கள் தமிழர்களிடமிருந்து இரவல் வாங்கியவை என்பதை தமிழ் சொல்லிலக்கணம் மூலமாகக் கூட சிலர் விளக்கியும் உள்ளனர். தமிழர்களின் கடவுளர்கள் ஆரிய இந்துசமயத்தினால் உள்வாங்கப்பட்டு, இந்து மதக் கடவுளர்களாக்கப்பட்டனர்.

அதனால் ஆரியப் பார்ப்பனர்கள் தமிழ் மண்ணுக்கு வந்து ஆதிக்கம் பெற்று, தமிழர்களின் பாரம்பரிய தெய்வங்களும், வழிபாடுகளும், ஆரிய இந்துமதம் கலக்கப்பட்டு, இந்து மதம் என்று இன்று கூறப்படும் வைதீக சமயமும், பார்ப்பனீய சடங்குகளும் உருவாக்கப்பட்ட பின்னர் தான், பிறப்பினடிப்படையிலான, தீண்டாமையும், சாதிப்பாகுபாடுகளும் தமிழர் மத்தியில் வேரூன்றின. சங்க காலத்தில், ஆரியப் பார்ப்பனர்களின் வருகையின் முன்னால் இருந்த சமூகப் பிரிவுகள் எல்லாம், தொழிலில் அடிப்படையிலானவையே அல்லாமல், பிறப்பின் அடிப்படையிலானவை அல்ல. மறையோர், அந்தணர் என்று சங்க இலக்கியங்கள் குறிப்பிடுவது ஆரியப் பார்ப்பனர்களையல்ல, அவை தமிழ்ச் சித்தர்க்ளைக் குறிக்கும் சொற்கள்.

நான் முன்பு கூறியது போலவே சங்க காலத்திலேயே ஆரியப் பார்ப்பனர்களின் வருகை தொடங்கி விட்டது, அவர்களில் சிலர் தமிழ் மாமுது பார்ப்பான்களின் பார்ப்பனத் தொழிலைக் கைப்பற்றி பார்ப்பன வேலையையும் பார்க்கத் தொடங்கி விட்டார்கள் என்பதையும் சங்கப் பாடல்களில் காணலாம், அவர்கள் தமிழர் அல்லாததால் அவர்களுக்கு உரிய மரியாதை தமிழர்களிடமிருந்து கிடைக்கவில்லை என்பது தான் உண்மை.

அதனால் தான் ஏனாதி நெடுங்கண்ணனார் என்ற புலவர் தனது குறுந்தொகைப் பாடலில் ஆரியப் பார்ப்பாரை வம்புக்கு இழுக்கிறார்

“பார்ப்பன மகனே பார்ப்பன மகனே
செம்பூ முருக்கி னன்னார் களைந்து
தண்டொடு பிடித்த தாழ்கமண் டலத்துப்
படிவ உண்டிப் பார்ப்பன மகனே
எழுதாக் கற்பி னின்சொல் உள்ளும்
பிரிந்தோர்ப் புணர்க்கும் பண்பின்
மருந்தும் உண்டோ மயலோ விதுவே.”

‘பார்ப்பன மகனே பார்ப்பன மகனே செம்பூ முருங்க மரத்தின் தடியில் கமண்டலத்தை பிடித்துக் கொண்டு உழைக்காமல் உண்ணும் வழக்கமுடைய பார்ப்பன மகனே, உங்களுடைய எழுத்து வடிவம் இல்லாத கல்வியாகிய வேதத்தில் (’எழுதாக் கற்பு’) உள்ள இனிய உரைகளில், பிரிந்து சென்ற தலைவன் தலைவியை மீண்டும் புணரச் செய்யும் மருந்து உள்ளதா?’

இந்த குறுந்தொகைப்பாடலில் அவர் ஆரியப் பார்ப்பானைத் தான் நக்கலடிக்கிறார். என்பது “எழுதாக் கற்பி னின்சொல் உள்ளும்” என, ஆரியர்களின் நான்கு வேதங்களை(எழுதாக் கிழவியைக்) குறிப்பிடுவது தெளிவு படுத்துகிறது. “மயங்கா மரபின் எழுத்துமுறை காட்டி” என்று தொல்காப்பியம் கூறுவது போல் தமிழுக்கு எழுத்து வடிவம் தொல்காப்பிய காலத்திலேயே உண்டு. தமிழர்களின் நான்கு மறைகளும் எழுதிய மறைகள். ஆரியப் பார்ப்பனர்கள் அதிகளவில் தமிழ்மண்ணில் குடியேறியதும்,இன்றைய உயர்ந்த நிலையை அடைந்தது, சோழராட்சியிலும், விஜயநகர ஆட்சியின் பின்னரும் தான்.

தொடரும்…. 🙂

//சங்ககால சாதிப்பாகுபாடுகளையும், தீண்டாமையையும் குறிப்பிட்டால் அது இடைச்செருகல் என்று சங்கப்புலவர்களை டம்மியாக்குகிறீர்கள்.. ///

ஆரிய/வடுக/கன்னடப்பார்ப்பனர்களால் இடைச்செருகல்கள் நடைபெற்றது சங்ககாலத்தில் மட்டும் அல்ல. எப்படி ஆகமங்களில் இடைச்செருகல்கள் நடந்தனவோ அதே போல் சங்க காலப் பாடல்களிலும் வடுக/கன்னடப் பார்ப்பனர்களால் இடைச்செருகல்கள் நடைபெற்றன. உதாரணமாக, இக்காலப் பார்ப்பனர்கள் பலர், வலைப்பதிவுகளை உருவாக்கி, அகத்தியர், தொல்காப்பியர் போன்றோர் பிராமணர்கள் எனவும், தமிழ்ப்பண்பாடும், தமிழிலக்கியங்களும் தமிழர்களும் வேதக் கலாச்சாரத்துக்கு (Vedic Culture) கடன் பட்டவர்கள் என்ற மாதிரி தமது கட்டுரைகளால் ‘நிரூபிக்க’ முயலவில்லையா, அது போன்றது தான் இதுவும். 🙂

//பிறப்பினடிப்படையில் மனிதர்களைப் பிரிப்பது உலகம் முழுவதும் நடந்து கொண்டிருந்த ஒன்று..//

உதாரணத்துக்கு சிலவற்றை கூறுங்கள்.

//இந்தியாவில் மனு சாத்திரம் 2-ம் நூற்றாண்டில் தொகுக்கப்பட்டு இந்தியா முழுவதும் பரவலாக்கப்பட்டு ஒன்று.. அதற்கு முன்பே அதன் கூறுகள் இந்தியாவின் பிற பகுதிகளிலிருந்தது போலவே தமிழகத்திலும் இருந்தது..///

மனுசாத்திரத்துக்கு முந்தியது தொல்காப்பியமும் தமிழர் பண்பாடும்.

//இப்படியெல்லாம் குட்டிக் கரணம் அடித்து குழப்பினால் எப்படி விவாதிப்பது..?!//

“இருந்திருந்தால்” என்றால் கருத்து எனக்கு அவர் கண்ணகி என்ன மதம் என்று தெரியாது, நாவலர் தான் அப்படிச் சொன்னார் என்பது தான். கண்ணகி சமண சமயத்தைச் சேர்ந்தவர் என்று நான் உண்மையிலேயே நம்ம்பினால், ‘இருந்திருந்தால்’ என்று கூறியிருக்க மாட்டேன் என்பது கூடவா உங்களுக்குப் புரியவில்லை. அது ஒருபுறமிருக்க, கண்ணகி என்ன சமயம் என்பதைப் பற்றி நாங்கள் இங்கே விவாதிக்கவில்லை என்பதை உங்களுக்கு நான் அடிக்கடி நினைவு படுத்த வேண்டியிருக்கிறது.

//மள்ளர்கள் வேளாளருடன் கலந்திருக்கலாம் என்கிறீர்கள்.. ஆனால் பள்ளர்கள்
வயலில் வேலை செய்தவர்கள் என்று நிச்சயமாக கூறுகிறீர்கள்.. ///

மள்ளர்களும், பள்ளர்களும் ஒன்று என்று நீங்கள் நினைப்பதால் தான் உங்களுக்கு இவ்வளவு குழப்பம். சங்க கால மள்ளர்கள் தான் இக்காலப் பள்ளர்கள் என்பதற்கு உங்களிடம் ஆதாரம் உண்டா. பள்ளர்கள் வயலில் வேலை செய்தவர்கள் என்பதற்கு பிற்கால இலக்கியங்களாகிய பல்வகைப் பள்ளுப்பாடல்களில் ஆதாரம் உண்டு. இலங்கையிலும் பல பள்ளு இலக்கியங்கள் உண்டு என்பதை தான் நான் குறிப்பிட்டேன்.

//சாதியில்லா சங்கத் தமிழகம் வயலில் இருந்ததா அல்லது மண்டபத்தில் இருந்ததா என்று தெரியவில்லை..///

சங்கத்தமிழகத்தில் இப்போது போல் சாதியிருந்தது என்று உங்களுக்கு மண்டபத்தில் யாரும் சொல்லியிருப்பார்களோ என்னமோ எனக்குத் தெரியாது. ஆரியப் பார்ப்பனர்களின் வருகைக்கு முன்னால், சங்க காலத்தில் இருந்த சமூகப் பிரிவுகள் தொழிலில் அடிப்படையிலானவையே அன்றி, பிறப்பினடிப்படையிலான வருணாச்சிரமம் அல்ல.

//உண்மையான எதிரியாகிய வெள்ளையனிடம் சரணடைந்த கோழைத்தனத்தை மறைத்து//

நேரு பிரிவினைவாதம் தண்டனைக்குரியது என்று சட்டம் போட்ட இரவே, திராவிடநாடு கொள்கையை பறக்கவிட்டவர்கள் எல்லாம் இதைப் பற்றி பேசலாமா…..பேச்சு பேச்சாத்தான் இருக்கணும்.நானும் இந்த பார்டரைத் தாண்டி வர மாட்டேன்.நீயும் வரக் கூடாது…..

//நேரு பிரிவினைவாதம் தண்டனைக்குரியது என்று சட்டம் போட்ட இரவே..// பின்னே, சுரணையற்ற தமிழர்களை நம்பி புரட்சியா பண்ண முடியும்? ஆனாலும், அண்ணாவின் ,’பிரிவினை கோரிக்கையை கைவிடுகிறொம்,ஆனால் அதற்கான காரணங்கள் அப்படியே இருக்கின்றன’ என்ற புகழ்பெற்ற பாராளுமன்ற உரை என் நினைவிலுள்ளது! ஒரே இந்தியா வசனம் பேசியவர்கள் ஊழல் சேற்றில் மாட்டிக்கொண்டு இன்று புழுவாய் நெளிகிரார்களே! ஒரே இந்தியா, ஏகபோக ஊழலைத்தானே வளர்த்தது!

//கொற்றவை எனப்படும் தாய் தெய்வ வழிபாடு இந்தியா முழுவதிற்கும் பொதுவானது..///

தாய்த்தெய்வ வழிபாடு இந்தியாவுக்கு மட்டுமல்ல, ஆபிரிக்காவுக்கும், ஐரோப்பாவுக்கும், ஏன் உலகம் முழுவதிலும் வாழும் பல பழங்குடி மக்களுக்கும் பொதுவானது. அந்த தாய்த்தெய்வங்களுக்கெல்லாம் பெயர் கொற்றவை அல்ல. தமிழர்களின் தாய்த்தெய்வத்துக்கு மட்டும் தான் பெயர் கொற்றவை.

//சேயோன்/முருகன் வழிபாடு தமிழகத்தின் தனிச்சிறப்பு.. ஆனால் மயில், வேல் இவை வடபுல கார்த்திகேயனுக்கும் உள்ளவை..///

அதனால் வேலோடும், வில்லோடும் உள்ள ஆப்பிரிக்க பழங்குடிகளின் தெய்வங்களும் கூட முருகனும், ராமனும் என்று கதை விட்டாலும் விடுவீர்கள் போலிருக்கிறது? உங்களின் பதிலைப் பார்க்கும் போது சுருள் தலையோடு புத்தர் இருப்பதால், அவர் ஒரு நீக்ரோ, ஆபிரிக்காவிலிருந்து இந்தியாவுக்குப் போனவர் என்று வாதாடிய, எனக்குத் தெரிந்த ஒரு black American இன் நினைவு தான் வருகிறது. 🙂

//இந்த தெய்வங்கள் எல்லாம் நம் விருப்பமும், அனுமதியுமில்லாமலேயே இந்தியா முழுவதும் சுற்றிச் சுழன்றிருக்கிறார்கள்.///

அவர்கள் சுற்றிச் சுழன்றார்களோ இல்லையோ, சில பொதுவான அடையாளங்களை வைத்து, ஆதித் தமிழர்கள், வட இந்தியர்களின் கடவுள்களை தான் வணங்கினார்கள், இரவல் வாங்கினார்கள் என்று இன்றைய தமிழர்களின் காதிலும் பூச்சுத்த அதாவது “நிரூபிக்க” முயல்கிறீர்கள், ஆனால் அது வேலை செய்வதாகத் தெரியவில்லை.

//மாலும், இந்திரனும், வருணனும் தமிழ்மண்ணுக்கே வந்திராத வடபுலப் பார்ப்பனர்களுக்கும் கடவுளர்களாக இருப்பது எப்படி..?!///

எம்மத்தியிலுள்ள கிறித்தவர்கள் எல்லாம் ஐரோப்பாவுக்கு அல்லது பெத்லேகேமுக்குப் போயா இயேசுவை அறிந்தார்கள்? அதாவது தமிழ்மண்ணுக்கு வந்த பார்ப்பான்கள் இங்கிருந்து அங்கு போய் அறிமுகப்படுத்த்தியிருக்கலாம். அதை விட ஆரியர்களின் வருகையின் முன்னால், திராவிடர்கள்(தமிழர்கள்) வடக்கிலும் வாழ்ந்தனர், அதனால், ஆரியர்களுக்கு தமிழர்களின் தெய்வங்கள் அறிமுகமாகி இருக்கலாம்.

//என்னதான் வற்புறுத்தினாலும் கன்று மலம் தின்னுமா..?!///

பன்றியோடு சேர்ந்த கன்றும் மலம் தின்னும் என்பது பழமொழி. உதாரணமாக ஆரியப் பன்றியின் நான்கு வேதங்கள் என்ற மலத்தை தமிழ்க்கன்றுகள் ஏற்றுக் கொண்டதால் தான் சாதி என்ற நோயால் இன்றும் வருந்துகின்றன.

கோழி முதலில் வந்ததா அல்லது முட்டை முதலில் வந்ததா என்பது போன்றவை தான் உங்களுடைய உளறல்கள், மன்னிக்கவும்… வாதங்கள். 🙂

//அவர், மாற்றி மாற்றி குழப்பும் உங்களை நக்கலடிப்பது போலவே எனக்கு தோன்றுகிறது..!///

அந்தக் கவிதைக்கு விளக்கமும் தந்த பின்னரும் கூட, இப்படிக் குழந்தைப் பிள்ளைத்தனமாக, school yard சண்டை போல பதிலெழுதுகிறீர்களே, அந்தக் கவிதையைச் சரியாகப் புரிந்து கொள்ளக் கூடியளவு கூட உங்களுக்கு தமிழில் அறிவு கிடையாதா. உங்களுடன் பேசி எனது நேரத்தை செலவழிப்பதையிட்டு வருத்தமாக இருக்கிறது..

//தமிழும், ஆரியமும் தொன்மையானவை, தொன்றுதொட்டு உரையாடி வருபவை என்பது எனது தனிப்பட்ட கருத்து..///

எனது கருத்தும் அது தான், அனால் ஆரியம் தான் தமிழிடமிருந்து இரவல் வாங்கியதே அல்லாமல், தமிழ் ஆரியத்திடமிருந்து இரவல் வாங்கும் நிலையில் இருக்கவில்லை. ஆரியத்தில் இருக்கும் பல நூல்களும் தமிழிலிருந்து மொழிபெயர்க்கப்பட்டவை. அது மட்டுமல்ல, சமக்கிருதம், தமிழிலிருந்து உருவாகப்பட்ட சமைக்கப்பட்ட(சமைத்த+கிருதம்) மொழி, என்ற சில மொழி வல்லுனர்களின் கருத்தையும் நான் நம்புகிறேன்.

//நிறைய உண்டு.. தெற்கு சூடானில் ஆட்சியதிகாரத்துக்கு இப்போது மோதிக் கொண்டிருப்பவை இரண்டு சாதிகள்..///

தெற்கு சூடானில் நடப்பது இனப் (Ethnic) பிரச்சனை. இந்து மதத்தின் வருணாச்சிரம, பிறப்பின் அடிப்படையிலான சாதிப்பிரிவு, இந்துசமயம் தோன்றிய, பரவிய நாடுகளில் மட்டும் தான் உண்டு. சூடானின் Dinka, Nuer, Shilluk, போன்ற ஒவ்வொரு இனங்களுக்கிடையில் (Ethnic group) யார் பிறப்பால், உயர்ந்தவன், தாழ்ந்தவன் என்றெல்லாம் பாகுபாடு கிடையாது. சிங்களவரும், தமிழர்களும் போல் அங்குள்ளது இனப்பிரச்சனையேயன்றி சாதிப் பிரச்சனை அல்ல.

//4 வர்ண பகுப்பை தொல்காப்பியம் கூறுகிறது.. அதுவும் இடைச் செருகலோ என்னமோ..!//
அது தொழிலடிப்படையிலான பாகுபாடே தவிர, பிறப்பினடிப்படையிலான தீண்டாமை அல்ல

//கண்ணகியின் சமயத்துக்கும் தீவலம் வருவதற்கும் தொடர்புண்டு..///

ஆறுமுகநாவலர் தான் கண்ணகியின் சமயம் சமணம் என்றாரே தவிர நானல்ல. கண்ணகி சைவசமயத்தைச் சேர்ந்தவர் என்பது தான் எனது கருத்தும், இலங்கை முழுவதுமுள்ள கண்ணகி கோயில்களிலேயே அதற்கு ஆதாரங்கள் உண்டு, அதை விட, பார்ப்பன்களுக்கு முந்தியவன் பறையன் என்பதிலும், புத்தேளிர் என்று திருவள்ளுவர் குறிப்பிடுகின்ற புதுப் பார்ப்பான்கள் வருமுன்பு, மாமுது பார்ப்பான்களாக இருந்தவர்கள், ஆதித்தமிழர்களாகிய வள்ளுவர்கள் (பறையன்கள்) என்பதிலும் எனக்கு மட்டுமல்ல, எந்த உணமையான தமிழனுக்கும் கருத்து வேறுபாடிருக்க முடியாது.

//பள்ளு இலக்கியங்களின் காலகட்டம் என்ன..? அதை ஆதரித்து வளர்த்தவர்கள் யார்..? பள்ளுப்பாடல்களில் வரும் மள்ளத்தியர் யார்..?///

பள்ளுப்பாடல்களின் காலகட்டம் சங்க காலம் அல்ல என நம்புகிறேன். ஏனென்றால் இலங்கையிலும் பல பள்ளு இலக்கியங்கள் உண்டு. பள்ளுப்பாடல்களில் பள்ளன், பள்ளி, ஆண்டை வருவதைத் தான் பார்த்திருக்கிறேனே தவிர, மள்ளத்தியை கேள்விப்பட்டதில்லை, அது எனக்குச் சரியாகத் தெரியாது. நீங்கள் தான் சம்பந்தமில்லாமல், இந்த உரையாடலில் மள்ளர்களை இழுத்து வந்தீர்கள். அதனால் அதை நிரூபிக்க வேண்டியது நீங்கள் தானே தவிர நானல்ல.

// எல்லாம் இடைச்செருகல்கள் என்று எஸ்கேப் ஆகமுடியும் போது விவாதிப்பது வீண் வேலை..!///

புதுப்பார்ப்பான்கள் செய்த இடைச் செருகல்களை இடைச்செருகல் என்று சொல்லாமல் எப்படிச் சொல்வதாக்கும், அந்த இடைச்செருகல்களை உண்மை என்று எல்லோரும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டுமென்று எதிர்பார்க்கிறீர்களா? உங்களோடு விவாதிப்பது வீண்வேலை என்பது தான் என்னுடைய கருத்தும். குறைந்த பட்சம் அந்த விடயத்திலாவது எங்கள் இருவருக்கும் உடன்பாடு உண்டு என்பதில் மகிழ்ச்சியே.

அம்பி அவர்களே,டைவர்ஸ் தரலாம் என்று முக்கியமான கேள்விகளுக்கு பதில் தராமல் நழுவுகிறீர்கள் பரவாயில்லை விடுங்கள்,சில விடயங்களை தெளிவுபடுத்தி கொண்டால் மேற்கொண்டு விவாதிக்க எளிதாக இருக்கும்.1.ஆரியர் என்பவர்கள் வெளியில் இருந்து வந்தவர்களா? இல்லை இந்தியாவின் பூர்வ குடிகளா? 2.சிந்து சமவெளி நாகரிகம் என்பது வேத கால நாகரிகத்திற்கு முற்பட்டதா இல்லையா? இது குறித்து நீங்கள் பதில் கூறினால் குழப்பம் இல்லாமல் விவாதிக்கலாம்.

இந்த விவாதம் அல்லது உரையாடலில் தொடங்கப்பட்ட விடயத்தை மறந்து அண்ணன் அம்பி குழம்பி விட்டார் போல் தெரிகிறது. “மாமுது பார்ப்பான்” யார் என்பதில் தொடங்கி இன்று வேள்வியில் வந்து நிற்கிறார் ஆனால் இதுவரை அவரின்ன் கருத்து என்ன என்பதை தெளிவாக விளக்கவில்லை. அவருக்கு கேள்வி கேட்க மட்டும் தான் தெரியும் போலிருக்கிறது.

சங்ககாலப் பாடல்களிலும் சிலப்பதிகாரத்திலும் குறிப்பிடப்படும் பார்ப்பான், மறையோர், அந்தணர் எல்லாமே ஆரியப் பார்ப்பனர்களை மட்டுமே குறிக்குமேன்றால், தொல்காப்பியத்திலோ, அல்லது சங்கப்பாடல்களிலோ பிராமணர் என்ற வார்த்தையே கிடையாதே ஏன்?

அதாவது சங்கப் பாடல்களில் மட்டுமல்ல, அதற்கு பிந்திய பழந்தமிழிலக்கியங்களிலும் காணப்படும் பார்ப்பான்கள் என்ற சொல் ஆரியப்பார்ப்பனர்களை மட்டும் குறிக்கவில்லை தமிழர்களிலும் பார்ப்பனர்கள் இருந்தனர்.

செந்தமிழ்ப் பார்ப்பார், ஆரியப் பார்ப்பார் என இருவகைப் பார்ப்பார்கள் தமிழ்மண்ணில் இருந்தார்கள் என்பதை திருமந்திரம் உறுதிப்படுத்துகிறது. அதாவது சங்ககாலத்தில் மட்டுமல்ல, அதற்குப் பின்னரும் கூட, ஆரியப் பார்ப்பன ஆதிக்கம் தமிழ்மண்ணில் நன்றாக வேரூன்றி விட்ட காலத்திலேயே, அதாவது திருமந்திரத்தின் காலமாகிய 5ம் நூற்றாண்டிலேயே செந்தமிழர்களும் பார்ப்பார்களாக இருந்திருக்கிறார்கள்.

“பேர்கொண்ட பார்ப்பான் பிரான்தன்னை அர்ச்சித்தால்
போர் கொண்ட வேந்தர்க்குப் பொல்லா வியாதியாம்
பார்கொண்ட நாட்டுக்குப் பஞ்சமுமாம் என்றே
சீர் கொண்ட நந்தி தெரிந்துரைத்தானே”

பொருள்; இயற்கைச் செந்தமிழ் அந்தணாளர் பார்ப்பார் எனப்படுவர். திருவடியே குறிக்கோளாக மீளா அடிமையாய் வாழ்வதே ஒத்துப்பார்ப்பார் ஒழுக்கமிக்க விழுத்திணைப் பார்ப்பாராவார். அவர்களே(செந்தமிழ்பார்ப்பனர்) பூசைக்கு உரியவர்கள். தமிழ்நாட்டில் வெளியிலிருந்து வருவாரும், உயர்நிலைப் பெயரை மயலே வைத்துக் கொள்வர், அவர்கள் பேர்கொண்ட பார்ப்பார்(ஆரியப் பார்ப்பார்) அவர்கள் திருக்கோவில் பூசை செய்யும் தக்கவராகார். அவர்களைக் கொண்டு பூசை செய்வித்தால் தீமைகளைப் போர் செய்தகற்றும் வேந்தர்க்கு நீங்காக் கொடுநோய்கள் வீங்கும்.முறை சேர் திருநாட்டில் வற்கடமாகிய பஞ்சமும் உண்டாகும்.

http://www.tamilvu.org/slet/l41A0/l4170uri.jsp?song_no=503&book_id=118&head_id=67&sub_id=2419

“மாமுது பார்ப்பான் மறைவழி காட்டிடத்
தீவலம் செய்வது காண்பார்கண் நோன்புஎன்னை.

இந்த சிலப்பதிகார வரிகளின் பொருள்:

மாமுது பார்ப்பான் – மிகப்பழங்காலந்தொட்டு கோயில் காரியங்கள், குறிசொல்வது, கணியம் பார்ப்பது, சவச்சடங்குகள் செய்வது முதலியவற்றைக் கவனித்துவந்தபழங்குடியினரும் பிற வேலைக்காரர்களும். இவர்கள் தமிழர்கள். வடக்கிலிருந்தோ வெளி நாடுகளிலிருந்தோ வந்தோரல்லர். (எந்தக் குடியினரும் இவ்வேலையில் அமரலாம், சங்ககாலத்திலே. மணமுறைக் கட்டுப்பாடுகள் இல்லை. காதல் திருமணங்கள் நடைபெற்றன.மணக்கொடைமுறை (வரதட்சிணை) இல்லை)
இது மாப்புதுப் பார்ப்பான் என்று வந்திருந்தால் புத்தேளிரைக் குறிக்கும், புதுப்பார்ப்பான் வெளியிலிருந்து வந்து பார்ப்பு வேலைகளில் அமர்ந்தவன்.

“பார்ப்பார் அறிவர் என்றிவர் கிளவி யார்க்கும் வரையார் யாப்பொடு புணர்ந்தே” – தொல்காப்பியர்

சங்க காலத்தில் பறையர்களில் ஒரு பிரிவான அறிவர்கள் பார்ப்பனப் பிரிவில் இருந்துள்ளனர். பார்ப்பான் என ஆரியப்பார்ப்பன்களை மட்டும் சங்க இலக்கியங்கள் குறிப்பிடவில்லை.
அது மட்டுமன்றி ஊர்ப்பார்ப்பான் என்பப்படும் செந்தமிழ்ப் பார்ப்பான்களும் இருந்தனர் என்பதை அகநானூறு உறுதிப்படுத்துகிறது (புலவர்: ஆவூர் மூலங்கிழார்)

“வேளாப் பார்ப்பான் வாளரந் துமித்த
வளை களைந் தொழிந்த கொழுந்தி னன்ன
தனைபிணி அவிழாச் சுரிமுகப் பகன்றை
சிதரலந் துவலை தூவலின் மலருந்
தைஇ நின்ற தண்பெயற் கடைநாள்
வயங்குகதி கரந்த வாடை வைகறை
விசும்புரி வதுபோல் வியலிடத் தொழுகி
மங்குல் மாமழை தென்புலம் படரும்
பனியிருங் கங்குலுந் தமியள் நீந்தித்
தம்மூ ரோளே நன்னுதல் யாமே”

வேளாப் பார்ப்பான் – ஊர்ப்பார்ப்பான், வாள் அரம் துமித்த – கூரிய அரத்தால் அறுத்தெடுத்த, வளைகளைந்து ஒழிந்த -வளைகள் போக எஞ்சிய, கொழுந்தின் அன்ன – சங்கின் தலையைப்போன்ற, தளை பிணி அவிழாச் சுரிமுகப் பகன்றை – கட்டுண்ட பிணிப்பு விரியாத சுரிந்த முகத்தினையுடைய பகன்றையின் அரும்புகள், சிதரல் அம் துவலை தூவலின் மலரும் – சிதறுகின்ற அழகிய மழைத்துளிகள் வீசுதலால் மலரும் (காலாமாகய), தண் பெயல் நின்ற தைஇ கடைநாள் – குளிர்ந்த பெயல் நின்ற தைத் திங்களாகிய முன்பனியின் கடை நாளில்;

வேளாப்பார்ப்பான்களின் தொழில் சங்கையறுப்பது. அதாவது “சங்கரிப்பது எங்கள் குலம், சங்கரனார்க்கேது குலம், சங்கையரிந்துண்டு வாழ்ந்தாலும் சிவனே உம்மைப்போல் இரந்துண்டு வாழ்ந்ததில்லை” என்று சிவனுக்கே சவால் விட்ட நக்கீரன் கூட ஒரு பார்ப்பான், அவன் ஆரியப்பார்ப்பான் அல்ல செந்தமிழ்ப்பார்ப்பான் அதாவது ஊர்பார்ப்பான். (ஆரியப்பார்ப்பான் எல்லாம் வெளியூர்ப்பார்ப்பான். அதாவது வந்தேறிப் பார்ப்பான்). இதனால், ஆரியப்பார்ப்பனர்களை மட்டுமல்ல கோயிலைப் பார்த்துக்கொண்ட தமிழ்ப்பூசாரிகளையும் பார்ப்பான் என்பது அக்கால வழக்கென்பது தெரிகிறது.

இன்று தாழ்த்தப்பட்ட சாதியாக்கப்பட்டிருக்கும் பறையர்கள் ஒருகாலத்தில் பூணூல் அணிந்து பூசை செய்தவர்கள் என்பதை தெளிவுபடுத்துகிறது ஞானவெட்டியார் பாடல்.

“முந்திப் பிறந்தவன் நான்
முதல் பூணூல் தரித்தவன் நான்
சங்குப் பறையன் நான்
சாதியில் மூத்தவன் நான்”

மேலும், மரபாக இருந்துவரும் பாடல்கள்,

“… … பூணூலந்
தரணிமுத லென்பறையில் தழைத்த தாண்டே”
“பூணூல் தரித்துக் கொள்ளுவோம் – சிவ சிவ
பொறியுமைம் புலனையுந் தொழுது கொள்ளுவோம்
வேண விருதுகளும் விகிதமாய்
வெண்குடை, வெண்சாமரமும் பிடித்துக் கொள்வோம்”
“பூணூல் பிறந்ததெங்கே -சிவசிவ”

இவற்றையும், 13-14 ஆம் நூற்றாண்டு தொடங்கி கிடைத்துள்ள வள்ளுவர் சிலைகள் பலவற்றிலும் பூணூல் வடிக்கப்பட்டிருப்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டே வள்ளுவரின் படங்கள் பூணூலுடன் வரையப்பட்டன.

அம்பி அவர்களின் கருத்து என்னவென்றால், சங்க இலக்கியங்களில் பார்ப்பனர்கள் என்று குறிப்பிடப்படுவது ஆரியபார்ப்பனர்களை மட்டும் தான் என்பதாகும். ஆனால் அது உண்மையல்ல என்பதைப் பார்த்தோம். இப்பொழுது வேள்வி என்று வரும் சங்கப்பாடல்கள் எல்லாம் ஆரியப் பார்ப்பனர்களை மட்டும் தான் குறிக்கும் என்ற வகையில் கருத்தை வைக்கிறார் என நினைக்கிறேன்.

எவ்வாறு ஆரியப்பார்ப்பான்கள் தமிழ்மாமுது பார்ப்பான்களின் (அதாவது வள்ளுவர்களின்) தொழிலில் பங்கு போட்டுக் கொண்டார்களே அதே போல் செந்தமிழ்ப்பார்ப்பான்களும் ஆரியர்களின் நான்கு மறைகளையும் கற்று, அவர்களின் சடங்குகளையும் செய்தார்கள் என்கிறது “தமிழர் மரபும், திராவிட அவதூறும்” என்ற கட்டுரை.

’சேரன் செங்குட்டுவன் முன் நால்வகை மறைகளைப் பாடும் பறையூர் கூத்தச் சாக்கையர்கள் வந்து ஆடினர்’ என்கிறது சிலப்பதிகாரம். (நடுகற்காதை:76-77)

“பாடகம் பதையாது சூடகந் துளங்காது
மேகலை ஒலியாது மென்முலை அசையாது
வார்குழை ஆடாது மணிக்குழல் அவிழாது
உமையவள் ஒருதிற னாக ஓங்கிய
இமையவன் ஆடிய கொடுகொட்டிச் சேதம்
பாத்தரு நால்வகை மறையோர் பறையூர்க்
கூத்தச் சாக்கைய னாடலின் மகிழ்ந்தவன்
ஏத்தி நீங்க இருநிலம் ஆள்வோன்
வேத்தியன் மண்டபம் மேவிய பின்னர்
நீலன் முதலிய கஞ்சுக மாக்கள்”

இப்பாடலில், சாக்கையர்கள் ’நால்வகை மறையோர்’ என்றே அழைக்கப்படுகின்றனர். இவர்கள் ஊர் பறையூர் என்பதனால், இவர்கள் பறையர் ஆகின்றனர். நால்வகை வேதங்களையும் பாடி ஆடும் தொழிலில் பறையர் இருந்தனர் என்பதும், அவர்களுக்கு மறையோர் எனப் பட்டம் சூட்டப்பட்டதும் கவனிக்கத்தக்கது. அதாவது சிலப்பதிகாரத்தில் மறையோர் என்பது ஆரியப் பார்ப்பனர்களைக் மட்டும் குறிக்கவில்லை.

“தமிழர் வரலாற்றில் பார்ப்பார்கள் என்னும் பிரிவினரில் தமிழரும் உண்டு; அந்தப் பார்ப்பாரில் பெரும்பகுதியினர் வள்ளுவர், பறையர் உள்ளிட்ட அறிவார்ந்த பிரிவினரே என்பதாகும். ஆரியப் பார்ப்பனர் தமிழருடன் இணைந்து பிழைக்கத் தொடங்கிய பிறகு பார்ப்பார் எனும் பெயரைத் தமக்கானதாகவும் மாற்றிக் கொண்டனர்.

அந்தணர் என்னும் பிரிவினரிலும் பாணர், பறையர், வள்ளுவர் உள்ளிட்ட பிரிவினர் பெரும்பங்கு இருந்தனர் என்பதும் ஏற்கனவே நிறுவப்பட்டது. ஆரியப் பார்ப்பனர், குறிப்பிட்ட கலையோ தொழிலோ அறியாதோர். ஆதலால், அவர்கள் காதலன் காதலி, தலைவன் தலைவி இடையே வாயிலோராகவும் (தூதுவர்), பூசை செய்து அதன் மீதப் பொருட்களை உண்டு வாழ்பவராகவும் இருந்தனர்.

இதேவேளை, ஆரிய பார்ப்பனர் வாய்வழியாக ஓதி வந்த நான்கு ஆரியமறைகளைத் தமிழரும் கற்றுத் தேர்ந்தனர். முன்னர் கண்டவாறு, அரசு உருவாக்கம் நிகழத் தொடங்கிய பிறகு, ஆரிய பார்ப்பனருக்கான தேவை அதிகரித்தது. அரசர்களின் போர்க்கள வெற்றிகளுக்காக அவர்கள் வேள்வி வளர்த்தனர். இதன்போது மறை ஓதப்பட்டது. அரசர்கள் இப் பார்ப்பனர்களை ஆதரிக்கத் தொடங்கினர். இந்த மாற்றத்தில் தமிழரின் பல குலத்தவரும் பங்கு பெறத் தொடங்கினர். சிலப்பதிகாரத்தில் விவரிக்கப்படும் பறையூர் சாக்கைக் கூத்தர் நான் மறை அறிந்திருப்பது இந்தக் காரணத்தினால்தான்.
பறையர்கள் வேதம் கற்றதைத் தடுக்கும் துணிவு அக்காலத்தில் ஆரிய பார்ப்பனர்களுக்கு இல்லை. மேலும், தமிழ் அரசர்களும் பறையர் உள்ளிட்ட தமிழ்க் குலங்களின் காவலர்களாகவும் இருந்தனர். சேரன் செங்குட்டுவன் முன்னால் பறையூர்க் கலைஞர்களின் கூத்து நிகழ்த்தப்பட்டது என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். இமயம்வரை படையெடுத்துச் சென்று ஆரியரை அழித்து வந்த தமிழ்ப் பேரரசர்கள், ஆரிய பார்ப்பனரது கருத்துரு வாக்கங்களையும் உட்கொண்டனர் என்பதுவே வரலாறு காட்டி நிற்கும் உண்மை. அதேவேளை, ஆரிய பார்ப்பனருக்கான முக்கியத்துவம் வழங்குவதில் கட்டுப்பாடற்ற தன்மையையும் அவ்வரசர்கள் கொண்டிருக்கவில்லை என்பதும் உண்மையே.

சோழ-சாளுக்கிய, விஜயநகர ஆட்சிக்கு முன்னர் கோயில் பூசைகளில் ஆரிய பார்ப்பனர் மட்டுமே அனுமதிக்கப்பட்டார்கள் என்ற நிலை தமிழகத்தில் இருக்கவில்லை. இவ்வாறான குற்றசாட்டை முன்வைக்கும் எந்தக் கருத்தியலாளரும், பார்ப்பார் – பார்ப்பனர் – அந்தணர் ஆகிய மூன்று பிரிவுகளையும் விரித்து ஆய்ந்தது மில்லை. இந்த ஆய்வை மேற் கொள்ளாமல், பார்ப்பார் என்றாலே பார்ப்பனர்; பார்ப்பனர் என்றாலே ஆரியர் என்று அரைகுறை முடிவுகளைச் சொல்கின்றனர்.”

குறிப்பு: எனத்து கருத்துக்கு வலுச்சேர்க்கும் எனக்கருதிய பல பத்திகளை அப்படியே இணையத்தளங்களிலிருந்து எடுத்து அவற்றைத் தொகுத்து தந்திருக்கிறேன். இந்த விவாதம் எனக்கு சங்க இலக்கியங்களில் ஆர்வத்தை உணடாக்கியிருக்கிறது, அதற்கு அம்பி அவர்களுக்கு நன்றி. 🙂

// வேளாப் பார்ப்பான் வாளரந் துமித்த
வளை களைந் தொழிந்த கொழுந்தி னன்ன //

என்னிடம் உள்ள உரை நூல் (வர்த்தமான் பதிப்பகம்) “வேளாப் பார்ப்பான்” என்பதற்கு “வேள்வி செய்யாத பார்ப்பான்” என பொருள் தருகிறது. சங்க கால பார்ப்பனர்களில் வேள்வி செய்வதை கைவிட்டு வேறு தொழில் மேற்கொள்வோர் இருந்தனர் என்றும், இங்கே சங்கு அறுத்து வளைகள் செய்யும் தொழிலில் ஈடுபட்ட பார்ப்பனன் ஒருவன் குறிப்பிடப்படுகிறான் என விளக்கவுரை தருகிறது.

பழந்தமிழிலக்கியங்களில் பார்ப்பனர்கள் எனக் குறிப்பிடப்படுவது பிராமணர்கள்/ஆரியப்பார்ப்பனர்களை மட்டுமல்ல என்பது தான் ஆரம்பத்திலிருந்தே என்னுடைய வாதம், தமிழர்களிலும் பார்ப்பனர்கள் இருந்தார்கள் என்பதை இப்பொழுது ஒப்புக் கொண்டதைப் போல், ஆரம்பத்திலேயே நான் பிடித்த முயலுக்கு மூன்று கால் என்று அடம்பிடிக்காமல் ஒப்புக் கொண்டிருந்தால், நானும் நீங்களும் நேரத்தை வீணாக்கி இருக்கத் தேவையில்லை. மாமுதுபார்ப்பான் என சிலப்பதிகாரத்தில் குறிப்பிடப்படும் பார்ப்பான், ஆரியப்பார்ப்பானாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை, ஏனென்றால் அக்காலத்தில் மட்டுமல்ல, அதற்குப் பின்பும் கூட செந்தமிழ்ப்பார்ப்பான்கள் (வேளாப்பார்ப்பான், ஊர்ப்பார்ப்பான் etc.) பார்ப்பார் தொழிலைச் செய்து வந்துள்ளனர்.

பேர் கொண்ட பார்ப்பார் என்றால் ஆரியப் பார்ப்பார் என்பது குறிப்பிட்ட திருமந்திரத்துக்கு ஏற்றுக் கொண்ட பொருளாகையால். தான் http://www.Tamilvu.org அவரது உரையை வெளியிட்டுள்ளதென் நான் நம்புகிறேன். நீங்கள் உரை ஆசிரியர், கழகப் புலவர்,சித்தாந்தபண்டிதர் திரு.ப.இராமநாத பிள்ளையின் உரையை ஏற்றுக் கொள்ளாதது போல், நானும், http://www.thevaram.org ஐ பிராமணச்சார்புள்ள இணையத்தளமென அதிலுள்ளஉரையை அல்லது விளக்கத்தை என்று ஏற்றுக் கொள்ள மறுக்கலாம் என்பதை நீங்கள் உணரத் தவறி விட்டீர்கள் போல் தெரிகிறது. தமிழிலக்கியங்களில் பார்ப்பான்கள் என்பது ஆரியப் பிராமணரை மட்டும் குறிக்கவில்லை, அந்த விடயம் விவாதத்துக்குரியது என்பதில் யாருக்கும் கருத்து வேறுபாடிருக்க முடியாது.

//நீங்கள் பின்னூட்டம் 14.1.2-ல் கொடுத்த விளக்கத்தில் பூணூல் அணிவது ஆரியப் பார்ப்பான் வழக்கம் என்றீர்கள்..: இப்போது பூணூல் அணியும் வழக்கு தமிழகத்தில் இருந்தது, அணிந்திருந்தார்கள் என்பதை ஏற்றுக்கொள்வது குறித்து மகிழ்சி..!///

நாங்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கும் முக்கிய விடயம் பூணூலைப் பற்றியதல்ல, அத்துடன் இக்காலத்தில் பூணூல் பார்ப்பனர்கள் என்றால் குறிப்பாக ஆரியப் பார்ப்பனரைத் தான் குறிக்கும் என்பதாலும் தான் நான் விவரமாக அந்த விடயத்தைப் பற்றிப் பேச விழையவில்லை. பூணூல் அணியும் வழக்கம் தமிழ்நாட்டில் இன்றும் சில தமிழ்ச்சாதியினரிடம் கூட காணப்படுகிறது என்பதும் எனக்குத் தெரியும். அதைத் தவிர இலங்கையில் பல பழமையான சிங்கள பெளத்த அரசர்களின் சிலைகளின் மார்பில் கூட பூணூல் போன்ற ஆபரணம் காணப்படுகிறது. அதனால், பூணூல் அக்காலத்தில் சமுதாயத்தில் அந்தஸ்தின் அல்லது அறிவின் அடையாளமாக இருந்திருக்க வேண்டியதே அல்லாமல், ஒரு குறிப்பிட்ட சாதியின் அடையாளமல்ல என்பது தெரிகிறது.

//பறையூரில் இருந்ததால் நால்வகை மறையோர் பறையர் என்றால் அவர்கள் ஓதியது ஆரிய நால்வகை மறையா அல்லது நீங்கள் வேறுபடுத்திக் கூறும் தமிழ் நான்மறையா….?!!! அவ்வூரைச் சேர்ந்த சாக்கைக் கூத்தன் பறையரா அல்லது கூத்தர் என்ற தனிக்குலமா..?!///

நான்மறை என்பதற்குப் பதிலாக நால்வகை மறையோர் எனக்குறிப்பிடப்ப்பிடுவதால் அது ஆரியரின் நான்கு வேதங்களாக இருக்கலாம் என்பதற்கு அந்தக் கட்டுரையாசிரியரே “இதேவேளை, ஆரிய பார்ப்பனர் வாய்வழியாக ஓதி வந்த நான்கு ஆரியமறைகளைத் தமிழரும் கற்றுத் தேர்ந்தனர்.” என்று விளக்கம் கொடுத்திருப்பதை நீங்கள் படிக்கவில்லையா? மேலும் “பறையர்கள் வேதம் கற்றதைத் தடுக்கும் துணிவு அக்காலத்தில் ஆரிய பார்ப்பனர்களுக்கு இல்லை. மேலும், தமிழ் அரசர்களும் பறையர் உள்ளிட்ட தமிழ்க் குலங்களின் காவலர்களாகவும் இருந்தனர். சேரன் செங்குட்டுவன் முன்னால் பறையூர்க் கலைஞர்களின் கூத்து நிகழ்த்தப்பட்டது என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். “ என்கிறார் கட்டுரையாசிரியர் ம.செந்தமிழன்.

ஆனால் நால்வகை மறையோர் என்பது நான்கு மறைகளையல்ல, நான்கு (வகை) தமிழ்ச் சமூகப் பிரிவுகளைச் (சாதியல்ல) சேர்ந்த மறையோர் (உதாரணமாக பறையரும், கூத்தரும், இன்னும் இரண்டும் குழுவினர்) களையும் குறிப்பிட்டிருக்கலாம் என்பது எனது கருத்தாகும்.
பறையூரில் இருந்தவர்களில் பெரும்பாலானோர் பறையராக இருந்திருப்பார்கள் என்பதை பச்சைக் குழந்தை கூட ஒப்புக் கொள்ளும், ஆனால் கூத்தர்களும் வாழ்ந்திருக்கலாம், என்னுடைய வாதம் என்னவென்றால் “பாத்தரு நால்வகை மறையோர் பறையூர்க்கூத்தச் சாக்கைய னாடலின் மகிழ்ந்தவன்” என அக்காலத்திலேயே ஆரியப்பிராமணரல்லாத, தமிழ்க்குடிகளாகிய கூத்தர்கள் அல்லது பறையர்களையும் மறையோர் என அழைக்கிறது சிலப்பதிகாரம் என்பதாகும். சங்ககாலத்திலேயே ஆரியப்பார்ப்பனர்கள் தமிழ்மண்ணுக்கு பிழைப்புத் தேடி வந்து விட்டனர் என்பதை நான் ஒருபோதும் மறுக்கவில்லை.

//‘ஆகுலம் ஆகி விளைந்ததை என்றும் தன்வாழ்க்கை அதுவாகக் கொண்ட முது பார்ப்பான்’ என குறிப்பிடுவது ஆரியப் பார்ப்பனக் கிழவன் ஒருவனை என்கிறார் எனத் தெரிகிறது.. ///

முது அல்லது முதுமை என்பது வயதானவர்களை அல்லது கிழவன்/கிழவிகளைத் தான் சங்ககாலத்தில் மட்டுமல்ல, இக்காலத்திலும் குறிக்கும். தமிழர்களிலும் பார்ப்பான்கள் இருந்தனர் என்பதில் உங்களுக்கு இன்னும் ஐயமிருந்தால் அதற்கு நான் பொறுப்பல்ல, அரைத்த மாவையே அரைக்கும் பழக்கம் எனக்குக் கிடையாது. அப்படிச் செய்தால் நாங்கள் இந்த விவாதத்தை அடுத்த ஆண்டும் தொடர்ந்து நடத்தலாம். ஒரு முதுமையடைந்த தமிழ்ப்பார்ப்பனைக் கூடத் தான் முதுபார்ப்பான் எனக் குறிப்பிடலாம். அதனால் முதுபார்ப்பான் என்பது ஆரியப் பார்ப்பனக் கிழவனைத் தான் குறிக்கும் என்பது நகைப்புக்குரியது.

மேலும், நாங்கள் பேசிக் கொண்டிருப்பது மாமுதுபார்ப்பானைப் பற்றியே தவிர முதுபார்ப்பானைப் பற்றியல்ல. ‘மாமுது’ என்பது இங்கு மிகவும் பழமையை, அதாவது அந்த மண்ணின் மைந்தர்களைக் குறிக்கிறது. அதாவது புதிதாக வந்தாக, பிறமண்ணிலிருந்து வந்த பிறமண்ணர் அல்லது பிராமணர்களாகிய வந்தேறிப் பார்ப்பான்களிடமிருந்து, தமிழ் மண்ணில் காலம் காலமாக பார்ப்பாராக இருந்த செந்தமிழ்ப் பார்ப்பார்களை அடையாளப்படுத்துவதற்காக வழங்கப்பட்ட அடைமொழி தான் “மாமுது” என்பது எனது கருத்தாகும்.

//இது நீங்கள் ஏற்கனவே கூறியதுதான்.. தீவலம் என்பது என்ன என இப்போதும் தவிர்த்திருக்கிறீர்கள்..///

சரியான அவசரக்குடுக்கையாக இருக்கிறீர்கள். முதல் வரிக்கு விளக்கம் அளித்த பின்னர், இரண்டாவது வரிக்கு விளக்கம் அளிக்கலாம் என நினைத்தேனே தவிர, பார்ப்பனீயத்தைக் கண்டு பயப்படுவதோ அல்லது அதை எதிர்கொள்வதைத் தவிர்ப்பதோ, ஈழத்தமிழர்களது வழக்கமல்ல. 🙂

//எனக்கு எப்படித் தெரியும்…?!//-அம்பி உங்களுக்கு எதுவும் தெரியாது.பாவம் நீங்கள்.வேத கால நாகரிகத்தின் காலம் தெரியாது,சங்க காலநாகரித்தின் காலம் தெரியாது,ஆரியர்கள் வெளியில் இருந்து வந்தார்களா இல்லையா என்று தெரியாது ஆனால் சங்க இலக்கியத்திலிருந்து வைரமுத்து பாட்டு வரை பானா என்று வந்தாலே அது ஆரிய பார்ப்பனரைதான் குறிக்கிறது என்பது மட்டும் நன்றாக தெரிகிறது.இதில் வியாசரை குறை கூறுகிறீர்கள்.நீங்கள் குட்டிக்கரணம் எல்லாம் அடிக்கவில்லை.தலைகீழாகத்தான் நடக்கிறீர்கள்.காலால் நடந்து விவாதத்தை தொடருங்கள்.

உலகின் பழமையான குடிகள் அனைவரிடமும் தீயை வணங்கும் வழக்கம் இருந்து வந்துள்ளது. அவ்வாறே உலகின் பழமையான மொழிகளிலொன்றைப் பேசும், பழமையான நாகரீகங்களிலொன்றைக் கொண்ட தமிழர்கள் மட்டும் தீயைக் கடவுளாக வணங்கவில்லை, ஆனால் எங்கிருந்தோ அவர்களிடம் பிழைப்பு தேடி வந்தவர்கள் தான் தமிழர்களுக்கு எப்படி தீயை வலம் வந்து வணங்குவது என்பதைக் கற்பித்துக் கொடுத்தார்கள் என்று சிலர் வாதாட முனைவது மிகவும் வேடிக்கையானது.

உதாரணமாக தெய்வம் என்ற சொல்லை சமக்கிருதத்திலிருந்து தமிழ் இரவல் வாங்கியதாக சமக்கிருதவாதிகளால் கதை பரப்பப்பட்டது ஆனால் தீ என்ற தமிழ்ச் சொல்லிலிருந்து தான் தெய்வம் என்ற சொல் உருவாகியது எனபதை சொல்லிலக்கண வழியாக நிரூபித்தார் தேவநேயப்பாவாணர். ஆரம்பத்தில் நெருபுக் கடவுளை தெய்வம் என அழைத்தனர், நாளடைவில் அது பொதுவாக கடவுளைக் குறிப்பதாகியது. தீ என்பதன் தமிழ் வேர்ச்சொல் தேய். பண்டைக் காலத்தில் இரண்டு காய்ந்த மரக்கட்டைகளை ஒன்றுடன் ஒன்று தேய்த்து தீ உருவாக்கப்பட்டது. பழந் தமிழ்நாட்டில்காய்ந்த மூங்கில்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று காற்றில் உராசுவதால் காட்டுத்தீ உண்டாகியது.

ஆரியப்பார்ப்பனர்கள் தமிழ்மண்ணில் வேரூன்றி, பண்டைத் தமிழர்களின் தெய்வங்களை, ஆரிய வேதகாலக் கடவுளர்களுடன் கலந்து, இந்துமதம் என்னும் இக்காலச் சாம்பாரை சமைக்கு முன்பாகவே தமிழர்களிடம் தீயை வணங்கும் சமய மரபு மட்டுமன்றி சூரியன், சந்திரன், மலை, போன்ற இயற்கையையும், அணங்கு, பாவை,போன்ற சிறு தெய்வங்களையும், ஆட்டுக்கடா, மாடு, பல்லி, பாம்பு என்பவற்றையும் கூட வணங்கும் சமயமரபுகளைக் (cults)கூடக் கொண்டிருந்தனர்.

பழந்தமிழ் இலக்கியங்களில் நெருப்பைக்( குறிப்பிடும் பல பெயர்கள் உள்ளன. தீ, எரி, தெறல் (fire-heat), கொள்ளி, கனல், கனலி, சுடர், தழல், அழல், ஞேலி(மூங்கிலால் வரும் நெருப்பு), ஈமம், விளக்கு, அலர், கதிர் ( என்பன நேரடியாக தீயைக் குறிக்கும் பெயர்கள். இதை விட தீயைக் குறிக்கும் பெயர்களைக் காந்தழ், ஆம்பல், அலரி, வேங்கை போன்ற மலர்கள் மரங்களுக்கும் கூட அவற்றின் நிறம், தோற்றம் என்பவற்றின் அடிப்படையில் இட்டிருக்கின்றனர். இதிலிருந்து தீயும், தீயை வழிபாடும் சமய மரபும் ஆரியப்பார்ப்பனர்களின் வருகையின் முன்பே ஆதித் தமிழர்களிடம் காணப்பட்டது என்பதை நாம் அறியலாம். அத்துடன் உலகத்தையே இயக்கும் பசியைக் கூடத் வயிற்றுத்தீ என அழைத்தனர் சங்க காலத் தமிழர்கள் என்றால் எந்தளவுக்கு தீக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்தனர் என்பதை நாம் உணரலாம்.

குழவி இறப்பினும் ஊன்தடி பிறப்பினும்
ஆள் அன்று என்று வாளில் தப்பார்
தொடர்படு ஞமலியின் இடர்ப்படுத்து இரீஇய
கேள் அல் கேளிர் வேளாண் சிறுபதம்
மதுகை இன்றி வயிற்றுத்தீ தணியத்
தாம் இரந்து உண்ணும் அளவை
ஈன்மரோ இவ் உலகத்தானே?

அது மட்டுமன்றி, பழந்தமிழர்கள் தீயை வணங்கினர் என்பதற்கு சங்கப்பாடல்களிலேயே ஆதாரங்கள் உண்டு. திருமாலைத் (தமிழர்களின் நெடியோனை) தீயினுள் தெறல் நீ, பூவினுள் நாற்றம் நீஎன்கிறது பழந்தமிழர்களின் பரிபாடல். அத்துடன் தெறல் அரும் கடவுள், அரும் தெறல் மரபின் கடவுள், என்றெல்லாம் தீ, வெப்பம், அழிவு, அருள் என்பவற்றைக் குறிக்கும் வகையில் கடவுளை தீயுடன் தொடர்பு படுத்தி பழந்தமிழர்கள் வழிபாடு வந்தனர் என்பதைக் காண்கிறோம்.

தீயின் முன்னால் தலைவன் தலைவியைக் கைவிடேன் என உறுதி மொழி எடுக்கும் வழக்கம் நக்கீரர் காலத்திலேயே உண்டென்பதை பின்வரும் பாடல் குறுந்தொகைப் பாடல் காட்டுகிறது.
வரைவு நீட்டித்தவிடத்துத் தலைமகள் தோழிக்குச் சொல்லியது. – நக்கீரர், குறுந்தொகை

புல் வீழ் இற்றிக் கல் இவர் வெள் வேர்
வரை இழி அருவியின் தோன்றும் நாடன்
தீது இல் நெஞ்சத்துக் கிளவி நம் வயின்
வந்தன்று-வாழி, தோழி!-நாமும்
நெய் பெய் தீயின் எதிர்கொண்டு,
”தான் மணந்தனையம்” என விடுகம் தூதே.

“தலைவன் பரத்தையிற் பிரிந்தானாக அவன் அன்பிலனென் றெண்ணிய தலைவியின்பால் அவன் விடுத்த தூது, “தலைவன் தலை நாளன்ன அன்பினன்; அவனை ஏற்றருள வேண்டும்’’ என்று கூறியது கேட்ட அவள், “அவன் அத்தகையனாயின் நாமும் மணநாளின்கண் வைத்திருந்த அன்பிற்குறைவின்றியுள்ளேமென்று தூது விடுவேம்” என்று தோழிக்குக் கூறியது இது.

தீதில் நெஞ்சத்துக்கிளவியென்றது தலைவன் நெஞ்சாற் பிழைப்பிலனென்று தலைவி உணர்ந்தமையைப் புலப்படுத்தியது. நாமும்: உம்மை இறந்தது தழீஇயது. தலைவன் மணந்த காலத்தில் நிறைந்த அன்போடி ருந்தவாறே இப்பொழுதும் குறைவின்றி யிருப்பேமென்றமையின் அவனை ஏற்றுக்கோடற் குறிப்புப் பெறப்பட்டது. மணந்த காலத்தை நினைவு கூர்ந்த தலைவிக்கு அந்நினைவின் மிகுதியே நெய்பெய் தீயை உவமை கூறச் செய்தது.”

உலகில் வாழ்ந்த பழைமையான மக்கள் அனைவரையும் போன்றே பழந்தமிழர்களும் தீயை புனிதமானதாக, தெய்வமாக வணங்கினர் என்பதற்கு ஆதாரங்கள் நிறைய உண்டு, அத்துடன் பார்ப்பான்கள் என்பது சங்ககாலத்தில் மட்டுமல்ல, திருமூலர் காலத்திலும் கூட ஆரியப் பார்ப்பான்களை மட்டும் குறிக்கும் சொல் அல்ல செந்தமிழ்ப் பார்ப்பான்களும் பார்ப்பார் தொழிலைப் பார்த்தனர் என்பதையும் நாம் அறியக் கூடியதாகவுள்ளது. அதனால் “மாமுது பார்ப்பான் மறைவழி காட்டிடத் தீவலம் செய்வது காண்பார்கண் நோன்புஎன்னை” எனும் இந்த சிலப்பதிகார வரிகளின் பொருள்: புதுப்பார்ப்பான்கள் அல்லது புத்தேளிர்கள் தமிழ் மண்ணுக்கு வருமுன்பு, பார்ப்பான்களாக இருந்த வள்ளுவர்களா(பறையர்)கிய மாமுதுதுபார்ப்பான் ஒருவன், தமிழர்களிடையே இருந்த தீயைக் கடவுளாக வணங்கும் வழக்கப்படி, தீவலம் செய்வித்து, திருமணத்தை நிறைவேற்றி வைத்தான் என்றும் பொருள் கொள்ளலாம்.

மேலே குறிப்பிட்ட சிலப்பதிகார வரிகள் ஆரியப் பார்ப்பனர்களைத் தான் குறிக்கும் அதாவது ஆரியப் பார்ப்பான்கள் வடக்கிலிருந்து வந்து தமிழர்களுக்கு கலை, கலாச்சாரம, இலக்கியம் எல்லாவற்றையும் கற்பித்தார்கள், தொல்காப்பியனும், அகத்தியனும் கூட ஆரியப் பார்ப்பான்கள் தான் , சங்கப் புலவர்கள் எல்லாம் ஆரியப் பார்ப்பான்களுக்குப் பிறந்தவர்கள், அவர்கள் தான் உலகின் பழமையான குடிகளான தமிழர்களுக்கு தீயை வலம் வந்து வணங்க கற்றுக் கொடுத்தார்கள் என்பதை, இடைச் செருகல்களாலும், அவாளின் உரைகளாலும், பொருளைத் திரித்தும், இவ்வளவு நாளும் தமது இருப்பை தமிழ்மண்ணில் நிலைநாட்ட, கதை விட்டார்கள். அவர்களின் அந்தக் கதைகளை கண்மூடித்தனமாக நம்பி, நாம்தமிழர்கள், எமது முன்னோர்களின் புகழையும், பெருமையையும் அவர்களிடம் பறிகொடுக்க அல்லது பங்கு போட்டுக் கொள்ள வேண்டுமா என்பது தான் எங்களை நாங்களே கேட்டுக் கொள்ள வேண்டிய கேள்வியாகும்.

ஆங்கிலேயனுக்கு செம்பு தூக்கிய பெரியாரின் வழிவன்தவன் பாரதியை பத்தி பெச அதிகாரம் இல்லை

// இவ்வளவு நாளும் தமது இருப்பை தமிழ்மண்ணில் நிலைநாட்ட, கதை விட்டார்கள். அவர்களின் அந்தக் கதைகளை கண்மூடித்தனமாக நம்பி, நாம்தமிழர்கள், எமது முன்னோர்களின் புகழையும், பெருமையையும் அவர்களிடம் பறிகொடுக்க அல்லது பங்கு போட்டுக் கொள்ள வேண்டுமா என்பது தான் எங்களை நாங்களே கேட்டுக் கொள்ள வேண்டிய கேள்வியாகும். //

தமிழ் தேசியம் என்றால் தமிழர் வாழ்வியல், இலக்கியங்கள், வரலாறு முதலானவற்றிலிருந்து பார்ப்பானின் சுவடு தெரியாமல் அழிப்பது என்று நம்புகிறீர்கள் என தோன்றுகிறது.. இது பார்ப்பன வெறுப்பில் கட்டப்படும் குறுகிய சைவ வேளாள தமிழ்தேசியம்.. பாரதியும் பிரபாகரனும் கனவு கண்ட, எல்லாத் தமிழருக்கும் பொதுவான, தமிழ் தேசியம் வேறு..

பாரதி அவலம் பற்றி விவாதிக்க வந்தவர்கள் தமிழர்களின் பூர்வீகம் பற்றி எழுத ஆரம்பித்து விட்டனர். இங்கு பாரதி ஒரு உண்மையான போராட்டவாதியா என்பதே கேள்வி.கட்டுரை ஆசிரியரின் கேள்விக்குச் சரியான பதிலை அளிக்க முடியாது திசை திருப்பும் நாடகம் ஆடவேண்டாம். உண்மையான போராட்டவாதி என்று போராட்டப் பட்ட பாரதி ஆங்கிலேயருக்கு அடிமை சாசனம் எழுதிக் கொடுத்தது சரியான செயலா என்பதற்கு,ஆங்கிலேயனுக்குக் கட்டாயத்தின் பேரில் முதுகு சொறிந்தார் என்பது எந்த வகையில் சரியான பதிலாகும்.ஆங்கிலேயனின் முதுகைச் சொறியச் சொன்னது யார்? எட்டப்பனிடம் பிச்சையெடுத்துச் சாப்பிட்டதில் உள்ள சுகம் சிறையில் இல்லை.அதன் கட்டாயத்தினால் பாரதி ஆங்கிலேயனின் முதுகைச் சொறிந்தார். மண்டேலாவின் பெருமையே அவருடைய நீடிய சிறை வாழ்க்கையே.லிபியப் புரட்சியாளன் ஓமர் முக்தாரின் எதிரிக்கு அடிபணியாது தூக்கை முத்தமிட்டார்..இன அடிமைக்காகப் போராடி,எதிரியிடம் தண்டலிடாது தன்னையும் தன் மனைவி மக்களையும் இழந்த மாவீரன் பிரபாகரனுடனுக்குச் சமமாக, சிறை வாழ்க்கை சித்திரவதை என்று எண்ணி அடிமை சாசனம் எழுதிக் கொடுத்த இந்த திண்ணை தூங்கிப் பார்ப்பனை, அடுத்தவன் முதுகில் ஏறி வாழ்க்கை நடத்தும் இந்த உண்டக் கட்டியினரால்தான் புரட்சியாளன் என்று கூறமுடியும்.ஆங்கிலேயர்கள் தன்னை பிடித்திடாவண்ணம்,பிரஞ்சு ஆதிக்கத்தில் உள்ள பாண்டியில் தஞ்சம் அடைந்தது விடுதலை வேட்கையாகுமா?இந்த பிரஞ்சுக் காரன் இவனுக்கு மாமனா மச்சானா?

1965 இந்தி ஆதிக்கத்தை எதிர்த்து தமிழகம் போராடிக் கொண்டிருந்ததது.அப்பொளுது பல்லாயிரக்கணக்கன மாணவர்களும், திராவிட கட்சிகளின் தலைவர்களும் போராடிக் கொண்டிருந்தனர்.26 ஜனவரி,1965 அன்று துக்கதினம் என்று அறிவித்து போராட்டம் நடத்துவதாக அறிவிக்கப் பட்டது.அதுவரை மற்றவர்கள் அமைத்துக் கொடுத்த மேடையில் வீரம் பேசிய MGR, அண்ணாவிடம் சென்று எனக்கு மட்டும் போராட்டத்திலிருந்து விலக்களிக்க வேண்டும் என்று மன்றாடி விதிவிலக்குப் பெற்று,இன்றய முதல்வர் ஜெயாவுடன் கோவாவில் உள்ள கார்வார் சென்று உல்லாசமாக காதல் காட்சிகளில் ஆடிப் பாடிகுத்தாட்டம் போட்டுவிட்டு, இந்தி எதிர்ப்புப் போர் முடிந்தபின் தமிழ் நாடு திரும்பினர்.அன்று தி.மு.க.வில் அங்கம் வகித்த நடிகர் திரு.S.S.ராஜெந்திரன் அவர்கள் கைது செய்யப் பட்டு, காவலரைத் துப்பாக்கி கொண்டு மிரட்டியதாக குற்றம் சுமத்தப் பட்டார்.இப்படிப் புரட்சி செய்த எம்ஜியார் இன்றுவரை புரட்சித் தலைவராக உள்ளார்.புரட்சியென்றால் என்னவென்று அறியாத மூடர்களாக மக்கள் இருக்கும் வரை,பாரதிகளும்,எம்ஜியார்களும், அறைகுறையாடையுடன் “எனக்குவந்த இந்த மயக்கம் உனக்கும் வரவேண்டும்” என்றும் “அடடா என்ன அழகு.அருகேவந்து பழகு” என்று குத்தாட்டம் போட்டவர்களும் புரட்சியாளராகத்தான் கருதப் படுவார்கள்.

// 1965 இந்தி ஆதிக்கத்தை எதிர்த்து தமிழகம் போராடிக் கொண்டிருந்ததது.அப்பொளுது பல்லாயிரக்கணக்கன மாணவர்களும், திராவிட கட்சிகளின் தலைவர்களும் போராடிக் கொண்டிருந்தனர்.//

திராவிட கட்சிகள் அல்ல ஒரே ஒரு திரவிட கட்சி (திமுக) மட்டும்தான்… எம்ஜிஆர் மட்டுமல்ல திமுகவும் கூட போராட்டத்தின் இறுதிவரை களத்தில் இல்லை.. போராட்டம் அவர்களது கட்டுப்பாட்டை மீறிப் போய்விட்டது என்றதும் ஒதுங்கிக் கொண்டனர்..

அம்பிகள் அவ்வப்போது வந்து சந்திலே சிந்து பாடிவிட்டு சென்றுவிடுவர்! 1965 இந்தி ஆதிக்கத்தை எதிர்த்து தமிழகம் போராடிக் கொண்டிருந்ததது.அப்பொளுது பல்லாயிரக்கணக்கன மாணவர்களும், திராவிட கட்சிகளின் தலைவர்களும் போராடிக் கொண்டிருந்தனர் என்பது எவ்வளவு உண்மையோ அவ்வளவு உண்மை, பக்தவத்சலம் அரசு மாண்வர்களுக்கு எதிராக துப்பாக்கியை தூக்கியதும், மக்களுக்கு எதிராக காங்கிரஸ் தனிமைப்பட்டுபோனதும், அதை அரசியல் ரீதியில் எதிர்கொண்டு, மாண்வர் சீனிவாசனாலேயே, காங்கிரசின் மகத்தான தலைவர் தோற்கடிக்கப்பட்டதும்! அண்ணாவே அவ்வளவு மகத்தான வெற்றியை எதிர்பார்க்கவில்லை என்பதும் உண்மைதான்! உண்மையான மக்களாட்சியின் மகத்துவத்தை அப்போதுதான் கண்டோம்!

பாரதியின் பள்ளித்தளம் அனைத்தும் கோவில் செய்குவோம் எங்கள் பாரத தேசம் என்று தோள் கொட்டுவோம் என்கிற் வரிகளுக்கு உண்மையான் அர்த்தம் என்ன பள்ளிவாசல்கள் அனைத்தயும் இடித்து விட்டு கோவில் கட்ட வேண்டு என்கிற ஆர் எஸ் எஸ் கொள்கை என்கிறார்கள் சிலர் பள்ளர் என்கிற சாதி பிரிவினர் கோவிலுக்குள் நுழைய முடியாத சாதி என்பதால் அவர்கள் வாழும் இருப்பிடங்களையே கோவில் ஆக்கலாம் என்கிற கருத்தா அல்லது எல்லா பள்ளிக்கூடத்துலலும் கோவில் மாறி பார்ப்பண மடமா மாத்துறதா ஒவ்வொறுத்தனும் ஒரு அர்த்தம் சொல்லுறான் வினவோ இல்ல இங்க பின்னூட்டம் போடும் அறிவு ஜீவிகளோ உண்மையான விளக்கம் தர வேண்டும்