வாரன் பப்பெட் வாரான்! சொம்ப எடுத்து உள்ளார வை!!

தோழர் துறைசன்முகம் அய்யாவின் கடந்த சில வார கவிதைகளும் இந்த பதிவும் அற்ப்புதம். பகடியோடு சேர்த்தே வரக அணிதிரல்வுக்கான அலைப்பாகவும் இதை அதிகம் வலியுறுத்த வேண்டியுள்ளது.

“என் விருந்துக்கு உபசாரமாய் இந்தியாவின் இன்சூரன்ஸை தூக்கி தரவேண்டும் என்கிறான் பப்பெட்.//

அரண்டவன் கண்ணுக்கு இருண்டதெல்லாம் பேய் மாதிரி ,

பொணத்திலேயும் பணம் கிடைக்குமா னு பார்ப்பவர்கள்..

http://technorati.com/politics/article/bankruptcy-in-american-ethics-the-new/

Bankruptcy in American Ethics: The New World Order

Read more: http://technorati.com/politics/article/bankruptcy-in-american-ethics-the-new/#ixzz1HacGz4Is

(Billionaire investor Warren Buffett believes Japan’s devastating earthquake is the kind of extraordinary event that creates a buying opportunity for shares in Japanese companies

While the world looks on and praises Japan for the calm orderly manner that they navigate through this crisis, and while we praise them for not looting–here we have an American Tycoon describing ways to loot Japan of its resources. How capital?)

செருப்பாலடிக்கவோ, குறைந்த பட்சம் காரித் துப்பாவோ, ஆளை அடையாளம் காண அந்த பப்பெட்டின் மூஞ்சியை வெளியிட்டிருக்கலாம்.

மிக மேலோட்டமான, கீழ்தரமான கட்டுரை. அவர் தன் கொள்கை பற்றி சொன்னது இது :

http://en.wikipedia.org/wiki/Warren_Buffett#Philanthropy

The following quotation from 1988 highlights Warren Buffett’s thoughts on his wealth and why he long planned to re-allocate it:

“ I don’t have a problem with guilt about money. The way I see it is that my money represents an enormous number of claim checks on society. It’s like I have these little pieces of paper that I can turn into consumption. If I wanted to, I could hire 10,000 people to do nothing but paint my picture every day for the rest of my life. And the GDP would go up. But the utility of the product would be zilch, and I would be keeping those 10,000 people from doing AIDS research, or teaching, or nursing. I don’t do that though. I don’t use very many of those claim checks. There’s nothing material I want very much. And I’m going to give virtually all of those claim checks to charity when my wife and I die. (Lowe 1997:165–166) ”

From a NY Times article: “I don’t believe in dynastic wealth”, Warren Buffett said, calling those who grow up in wealthy circumstances “members of the lucky sperm club”.[96] Buffett has written several times of his belief that, in a market economy, the rich earn outsized rewards for their talents:

“ A market economy creates some lopsided payoffs to participants. The right endowment of vocal chords, anatomical structure, physical strength, or mental powers can produce enormous piles of claim checks (stocks, bonds, and other forms of capital) on future national output. Proper selection of ancestors similarly can result in lifetime supplies of such tickets upon birth. If zero real investment returns diverted a bit greater portion of the national output from such stockholders to equally worthy and hardworking citizens lacking jackpot-producing talents, it would seem unlikely to pose such an insult to an equitable world as to risk Divine Intervention.[97] ”

His children will not inherit a significant proportion of his wealth. These actions are consistent with statements he has made in the past indicating his opposition to the transfer of great fortunes from one generation to the next.[98] Buffett once commented, “I want to give my kids just enough so that they would feel that they could do anything, but not so much that they would feel like doing nothing”.[99]

In June 2006, he announced a plan to give away his fortune to charity, with 83% of it going to the Bill & Melinda Gates Foundation.[100] He pledged about the equivalent of 10 million Berkshire Hathaway Class B shares to the Bill & Melinda Gates Foundation (worth approximately US$30.7 billion as of 23 June 2006),[101] making it the largest charitable donation in history, and Buffett one of the leaders of philanthrocapitalism.[102] The foundation will receive 5% of the total donation on an annualised basis each July, beginning in 2006. (Significantly, however, the pledge is conditional upon the foundation’s giving away each year, beginning in 2009, an amount that is at least equal to the value of the entire previous year’s gift from Buffett, in addition to 5% of the foundation’s net assets.) Buffett also will join the board of directors of the Gates Foundation, although he does not plan to be actively involved in the foundation’s investments.[103][104]

//நாட்டின் மீது பற்று கொண்டவர்கள் பப்பெட்டை லெப்ட் ரைட் வாங்க வேண்டாமா?//

இடது வலது மட்டுமல்ல தெற்கு மேற்கையும் சுற்றி நின்று போராடுவோம்

//வர்றவன் போறவன்லாம் இந்த நாட்டையே எச்சிலை ஆக்கும் இழிநிலையை உலகப் பணக்காரர்களையே இந்தியா ஈர்த்துவிட்டது என்பது போல பிரச்சாரம் செய்கின்றன மானங்கெட்ட ஊடகங்கள்//

இவிய்ங்கள மெதல்ல செருப்ப கழட்டி அடிக்கனும்

//தலையைக் கவிழ்ந்து கொண்டு தானுண்டு வேலையுண்டு என்று கைக்குட்டைகளால் மட்டும் இந்த அவமானத்தை துடைத்து விட முடியாது.//

இப்படி துடைத்துக் கொள்வது அசிங்கம்

One more sharemarket broker very interest to invest(?loot) on our wealth.

புணர்நிர்மானத்திற்கு இரக்கத்துடன் 1000கோடி முதலீடு. 5000கோடி இலாப உத்திரவாதத்துடன்.
நாட்டை மீட்க ஜப்பானியத் தொழிலாளி இனி 24மணி நேரமும் தியாகம் செய்யவேண்டும் என மனிதாபிமான லிபர்டேரியன்களின் கோரிக்கை.
வழமையாக தொழிலாளி நாட்டின் நலன் என்ற பெயரில் தன் தலையில் ஜப்பானை சுமக்க பட்பெட்களும் ஒட்டுண்ணிகளும் தங்களின் தலைமுறை தலைமுறைக்கும் கொழுக்க உத்திரவாதம்.

பொது துறை நிறுவனமான ஆயுள் காப்பீட்டு நிறுவனம் மூலம் கிடைக்கும் பணத்தை ரயில்வே போன்ற அரசு நிறுவனங்கள் பயன்படுத்தி வருகின்றன… இப்போது அதன் பெரும் பங்கை வாரனுக்கு தாரை வார்த்து கொடுத்த அதில் வரும் லாபத்தில் வாரன் விருப்பதிற்கு மனித நேய செலவு செய்ய வேண்டுமாம்…

அறிவு கெட்ட முண்டங்களே… உங்களின் ஆட்சியாளர்கள் மடையன் மன்மோகன், பாசிச சோனியா-ராகுல், பிரனாப், பசிதம்பரம், ஜெயலலிதா, மு.க.ஸ்டாலின், தயாநிதி போன்ற அத்துனை பேருக்கும்ம் மனிதாபிமானம் இல்லை என்பதால்… இங்கிருக்கும் உழைக்கும் மக்களின் பணத்தை அமெரிக்க வாரன் மனிதாபிமான செலவு செய்ய வேண்டும் என்கிறீர்களே… இப்படி பேசும் அரைகுறைகளின் மூளையில்… அமிலத்திற்கு பதில்… ஏகாதிபத்திய சாக்கடைதான் ஓடுகிறதோ?

Warren buffet is a nice person. It is very bad to write something bad about someone without knowing anything about him. he has not earned single penny in bad way like our politicians. he is a real philanthrapist. so please remove this worst article. Thanks.

Buffet இங்கே வந்த நோக்கம் – இங்கு உள்ள பெரு முதலாளிகளை தங்கள் சம்பாதித்த செல்வதை மக்களுக்கு செலவிட வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்தவே. IT company மற்றும் சில பெரும் companyகளின் முதலாளிகள் தங்கள் சொந்த charity வைத்திருக்கிறார்கள். மற்றவர்கள் தங்கள் பெயரில் பெரும் சொத்துக்கள் சேர்த்து ஒன்றுக்கும் உதவாத தன்மை உள்ளது. அதை மாற்றவே Buffet முயன்றார். ஆனால் very poor response from our corporate lords.
Japanல் invest செய்ய சொன்னால் என்ன தவறு? ஏற்கனவே பலர் தங்கள் invest செய்ததை exit பண்ணிவிட்டனர். இப்போது invest செய்தால் அவர்களுக்கு நலமே.
ஜப்பானியர்கள் மன வலிமையோடு இருக்கிறார்கள், அது, இது எல்லாம் சரி – உணர்ச்சிபூர்வமாக இருந்தால் போதுமா? பூவாவிற்கு என்ன வழி? கொஞ்சம் மண்டையும் வேண்டும்.

திருவாளர் libertarian அவர்களே பொதுத்துறையில் ஊழல் நடப்பது உண்மை தான். அதற்கு தீர்வு ஊழல் செய்பவர்கள் மீது கடுமையான நடவடிக்கை எடுப்பது தான். அதை விட்டு விட்டு தனியாருக்கு தாரை வார்ப்பது அல்ல. ஏற்கனவே போபாலில் விஷ வாயு தாக்கிய குற்றத்திற்கு அமெரிக்காவின் ஆண்டர்சனை தண்டிக்க துப்பு கெட்ட இந்திய அரசாங்கம் இப்பொழுது வாரன் பப்பட்டிற்கு பொது துறையை தாரை வார்க்க சொல்கிறீர்கள். பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் கொள்ளை அடிப்பதை எதிர்த்தால், நீங்கள் உள்ளூர் அதிகாரிகள் ஊழல் செய்வதற்கு ஆதரவாக பேசுகிறீர்கள் என்று சொல்கிறீர்கள். ஊழல் என்பதை தனியாக ஒழித்து விட முடியாது சகோதரரே, மேலும் பொது துரையின் பங்குகளை விற்கும் போதே நிறைய முறைகேடுகள் நடக்கிறதே, அதை பற்றி என்ன சொல்வீர்கள்? ஒரு நல்ல விஷயம் நடக்கும் போது இவை எல்லாம் தவிர்க்க முடியாது என்று சொல்வீர்களா?

// ஜெயலலிதா நான் ஏழு வயசுல இளநி வித்தவ என்று பாடியது போல //
// விருந்து சாப்பிட வர்றேன்னு வீட்டு அட்ரச வாங்கிட்டு, இலை போடுற நேரத்துல எங்க உன் பொண்டாட்டிய தர்றியேன்னு கேட்ட கதையாய் //
// ஒரு வேள விருந்துக்கு உன் வீட்ட எழுதித் தர்றவேணாம்…. வயசுக்கு வந்த பொண்ண குடுங்குறான்… //

இந்த மொழி நடையும், இதில் வெளிப்படும் ஆணாதிக்க, பிற்போக்குக் கண்ணோட்டமும், வெற்றிகொண்டான், தீப்பொறி ஆறுமுகம் பேச்சு கேட்பது போல இருக்கிறது. மான உணர்ச்சி என்பது ‘பொண்டாட்டியிலிருந்து தான்’ துவங்க வேண்டுமென்பதில்லை. இத்தகைய உரைநடை ‘புதிய கலாச்சாரம்’ அல்ல. தோழர்கள் பரிசீலிக்க வேண்டுகிறேன்.

//அமெரிக்காவில் பணம் கட்டி படிக்கப் போன இந்திய மாணவர்களையே சந்தேகக் கேசு என்று காலில் கேமராவைப் பொருத்தி இழிவுபடுத்துகிறான். அங்கு போய் நாம் வாழ்வதற்கான உரிமைக்கே போராட வேண்டியிருக்கிறது.//

வச்சானையா வேட்டு
பள்ளிக் கூடத்துல!
அவாளப் பத்தி இவாள்
வாயத் தொறக்கலே!
ஊரையெல்லாம்
காறித்துப்பியே
காஞ்சி போச்சோ!

http://www.rediff.com/news/report/maoists-blast-middle-school-mobile-tower-in-bihar/20110316.htm

http://www.hindu.com/2011/03/26/stories/2011032657380100.htm

வாரன் பஃபெட் பற்றித் தெரிந்து கொள்ளாமல் மேலோட்டமாக ஒரு கட்டுரையைப் படித்து இந்தக் கருத்தை வெளியிட்டு உள்ளீர்கள்..

உங்களைப் பற்றி ஒன்றுமே தெரியாத ஒருவன் உங்களைத் தவறாகச் சித்தரித்து ஒரு கட்டுரை எழுதினால் அதை வேறொருவர் மேலோட்டமாகப் படித்து விட்டு இது போன்று ஒரு பின்னூட்டம் போட்டால் உங்களுக்கு எப்படி இருக்கும்..??

வாறன் பஃபெட் ஒரு மிகப்பெரிய கோடீஸ்வரன்.. ஆனால் எளிமையாக வாழ்கிறார்.. நம்மில் எத்தனை பேர் அப்படி வாழ்கிறோம்…??

என்னைப் பொருத்தவரை, நமது உள்ளூர்க் கம்பெனிகள் இன்சூரன்ஸ் துறையில் போடும் ஆட்டங்களும், சுரண்டும் செல்வங்களும் ஏராளம்.. இதற்கு அரசியல்வாதிகளும் உடந்தை. பன்னாட்டு முதலீடுகளை ஆதரிப்பதன் மூலம் இது குறைய வாய்ப்புள்ளது.. மேலும் தரமும் வெளிநாட்டு இன்சூரன்ஸ் நிறுவனங்கள் அளவுக்கு உயரும் என்பது என் கருத்து.

இங்கே ஜெர்மனியில் உடம்புக்கு என்ன என்றாலும், எங்கேயாவது விழுந்து அடிபட்டு விட்டாலும் கூட, சிறு சிறு சில்லறை விலை மருந்துகளைத் தவிர வேறு எதற்கும் பர்சை வெளியில் எடுப்பதே இல்லை. அவற்றை அந்தந்த இன்சூரன்ஸ் நிறுவனங்களே பார்த்துக் கொள்கின்றன.. நமது ஊரின் இன்சூரன்ஸ் துறை ஊழல் மற்றும் ஏமாற்றும் கொள்ளைக் கும்பலாக இருக்கின்றது. என்ன நடந்தாலும் உங்களால் முழு இழப்பீடை பெற முடியாது..

இருபுறமும் அலசி ஆராய்ந்து பிறகு ஒரு முடிவுக்கு வரலாம் என்று உங்களை அன்போடு கேட்டுக் கொள்கிறேன்..

நான் எதார்த்த மனிதனாக இல்லாததற்கு வருந்துகிறேன் தோழர் துரை.சண்முகம்.

முதல் விசயம், லீனா மணிமேகலையின் கவிதைக்கான எதிர்வினை என்பது, நமது சித்தாந்தத்தின் மீது தொடுக்கப்பட்ட தாக்குதலுக்கான எதிர்த்தாக்குதல். “எமது ஆயுதத்தை எமது எதிராளியே தீர்மானிக்கிறான்” என்ற மார்க்சின் சொற்களின்படியே, எனது கவிதை உட்பட வினவின் கட்டுரையும் விளங்கியது. எனவே, அக்கவிதைக்கும் தற்போதைய விவாதத்துக்கும் முடிச்சுப் போடுவது பொருத்தமற்றது. ஏனெனில், இது எதிர்த்தாக்குதல் அல்ல. மாறாக, மக்களிடம் நமது கருத்துக்களை எடுத்துச் செல்வது குறித்தது.

இரண்டு, ‘விசமம்’, ‘முத்திரை குத்துவது’ எனப் பல தவறுகளைக் கண்டறியும் அதே வேளையில், எனது பொறுப்புணர்ச்சியை வரவேற்கவும் செய்திருக்கிறீர்கள். நன்றி. ஒரு கருத்தை விளக்குவதற்கு பொண்டாட்டி, வயசுப் பொண்ணு, ஜெயலலிதா இளநி வித்தது போன்ற ஆழமான உதாரணங்கள்தான் அவசியம் என்று படவில்லை. ஜெயலலிதா ஒரு பெண் என்பதால் மட்டுமல்ல, வாரன் பப்பட்டை அம்பலப்படுத்துவது என வரும் பொழுது, ஏன் ஜெயலலிதா பாடல் கருத்தாக முளைக்கிறது? வேறு உதாரணங்களே இல்லையா என்ன? கருணாநிதி அல்லது அம்பானி குறித்து அவ்வாறு எழுதினால் ‘கார சாரமாக’ இருக்காதோ? இந்த சிந்தனை முறையில்தான் ஆணாதிக்கக் கண்ணோட்டம் விளங்குகிறது என விமர்சிக்கிறேன்.

ஒரு அமெரிக்க முதலாளியின் ஏகாதிபத்தியத் தன்மையை அம்பலப்படுத்த, ‘பொண்டாட்டியைக் குடு’ என்று கூறுவதாகக் கூறுவது, பெண்களையும், நாட்டையும் ‘காப்பாற்றும்’ பொறுப்பில் உள்ள ஆண்களின் வழக்கமான ஆணாதிக்க கூப்பாடுதான். இதில் முத்திரை குத்துவதோ, தாங்கள் கண்டறிந்துள்ள ‘விசமமோ’ எதுவும் இல்லை. மாறாக, பொதுக் கண்ணோட்டத்தில் நிறைந்து நிற்கிற பாலுறவுக் கண்ணோட்டத்திலேயே நமது கருத்துக்களையும் கட்டமைக்கும் போக்கு தங்களிடம் வெளிப்படுவதாலேயே விவாதிக்க நேர்கிறது.

ஆனால், தாங்கள் இதற்கு கந்து வட்டிக் கொடுமையை உதாரணமாகக் காட்டுகிறீர்கள். உண்மை தான். எல்லா ஆதிக்கமும் கடைசியில் என்ன, முதலிலேயே கூட பெண்கள் மேல் கையை வைக்கிறது. ஆனால், இது பதிலில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட கண்டுபிடிப்பு. ஏனெனில், கட்டுரையில் அத்தகைய கண்ணோட்டத்தில் தங்கள் கருத்து வெளிப்படவில்லை. மாறாக, ‘விருந்துக்கு வரும் சமூக நடத்தையிலிருந்தே’ விளக்கியிருந்தீர்கள்.

ஒரு அடிப்படையான விசயம் உள்ளது. லெனினும், மார்க்சும், ஏங்கெல்சும் கூடத்தான் எத்தனையோ கருத்துக்களை “சமூகத்தின் நடத்தையில் வைத்துப் புரிந்து கொள்வது” என்ற அடிப்படையில் வைத்து எழுதியிருக்கிறார்கள். ஆனால், இத்தகைய மொழி நடையை, ஒரு கருத்தை விளக்க பெண்டாள்வது எனும் அடிப்படையில் உதாரணங்கள் தந்து எழுதுவதை, அவர்களிடம் காண இயலவில்லை. எனவே, தங்கள் அளவுகோல்படி பார்த்தால், தீப்பொறி ஆறுமுகம் கூட, “சமூகத்தின் நடத்தையில் வைத்துப் புரிந்து கொள்ளும்” நோக்கில்தான் பல கருத்துக்களை வெளியிட்டிருக்கிறார் போலும்.

வினவு கட்டுரை இன்சூரன்ஸ் துறையை அபகரிக்க முயலும்
அந்நியக் கம்பெனிகள் மீதான கோபத்தை வெளிப்படுத்தி இருக்கிறது.

இது போன்ற குறிப்பிட்ட பிரச்சினைகள் பற்றி விவாதிப்பதும், மக்களைத்
திரட்டுவதுமே தீர்வுகளுக்கு வழி வகுக்கும். அதை விடுத்து பொதுவாக
கோபப்படுவதும், கனல் கக்குவதும் ஓரளவு கவனத்தை ஈர்க்க உதவலாம்.
அடுத்து இன்னொரு அபாயத்தை இப்படி கனல் கக்கத் தேடுவதோடு
மன நிறைவு அடைந்து விடக் கூடாது. எழுதுவது என் வேலை, திரட்டுவது
யாரோ ஒருவரின் வேலை என்ற போக்கு எஸ்கேப்பிசம் ஆகும்.

இன்சூரன்ஸ் துறையை திறந்து விடுவதற்கான சாலை வரைபடம் 1994 லேயே
போடப்பட்டது. அன்று மல்ஹோத்ரா குழு பரிந்துரைகள் என்ன தெரியுமா?

1 அந்நிய நிறுவனங்கள் தாராளமாக அனுமதிக்கப்படும்.( 26 % கட்டுப்பாடு
உச்சவரம்பு எல்லாம் சாலை வரை படத்தில் கிடையாது)
2 எல் ஐ சி மற்றும் பொதுத்துறை பொது இன்சூரன்ஸ் கம்பெனிகளின் பங்குகளில்
50 % விற்கப்படும். ( இன்று வரை இந்நிறுவனங்கள் 100 % அரசுப் பங்குகளைக்
கொண்ட நிறுவனங்கள் ஆகவே தொடர்கின்றன)

இது தவிர பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் நிர்ப்பந்தத்தால் எல் ஐ சி க்குள்ள
“அரசு உத்தரவாதத்தை” ( SOVERIGN GUARANTEE ) பறிக்கவும் முயற்சித்தார்கள்.

இப்படித் தொடுக்கப்பட்ட தாக்குதல்கள் எல்லாவற்றையும் மீறி இன்றைக்கும் எல் ஐ சி
73 % சதவீத சந்தைபங்கு உள்ள நிறுவனமாக எப்படித் திகழ்கிறது? இதை விவாதிக்காமல்
இன்சூரன்ஸ் அல்ல.. வங்கிகளில், சிறுவணிகத்தில், கல்வியில்… எங்கேயுமே பன்னாட்டு
மூலதனத்தின் பிரவேசத்தைத் தடுத்து நிறுத்த இயலாது.

இன்சூரன்ஸ் துறையின் தொழிற்சங்கங்கள், இடதுசாரிகளின் தலையீடு ஆகியன
இல்லாமல் இன்றைக்கு இவ்வளவு தூரம் இத் துறையை பாதுகாத்திருக்க இயலாது.
இரண்டு மிகப் பெரிய கையெழுத்து இயக்கங்கள் நடத்தப்பட்டு முறையே 65 லட்சம், I .5 கோடி கையெழுத்துக்கள் மக்களிடம் பெறப்பட்டன. எனக்குத் தெரிய தமிழகத்தில் 5000 பேர் 45 நாட்கள் ரயில்வே நிலையம், பேருந்து நிலையங்கள், வழிபாட்டுத் தலங்கள்,
திருவிழாக்கள், பொதுக் கூட்டங்கள் என எங்கு பார்த்தாலும் நின்று கையெழுத்து
வாங்கியதை வேறு எந்தப் பிரச்சினையிலும் பார்த்ததில்லை. பல எழுத்தாளர்கள் கூட
வெகு ஜன ஊடகங்களில் இடம் பெற்றால்தான் அறிந்து கொள்வது என்கிற பலவீனத்தோடு இருப்பது வேதனைக்குரியது. ஊடகங்கள் மறைக்கப் பார்த்தாலும் இவ்வியக்கத்தின் விரிவு பல அரசியல் இயக்கங்கள் மத்தியில் விவாதத்தை உருவாக்கியது. ஒன்றை சர்ச்சைக்குரியதாக மற்ற எவ்வளவு பெரிய முயற்சி தேவைப்படுகிறது என்பதற்கு இது ஓர் உதாரணம்.

தொடர்ந்த மக்கள் சந்திப்பு இயக்கங்கள், மனித சங்கிலிகள், சைக்கிள் பேரணிகள், முகப்பு
உடை அணிந்து பிரச்சாரம், கலைப்பயணங்கள் என ஒரு குறிப்பிட்ட பிரச்சினையில் 16
ஆண்டுகளாக இவ்வளவு இடையறாத இயக்கத்தை வேறு எந்த அரசியல் கட்சியோ, தொழிற் சங்கமோ செய்திருக்குமா என்பது ஐயமே! ( யாரையும் குறைத்து மதிப்பிடுவதற்காக சொல்லவில்லை. நிகழ்வுகளை உன்னிப்பாகப் பார்க்கிற எவரும் ஏற்றுக் கொள்வார்கள்)

1 இத்தகைய போராட்டங்களே இன்சூரன்ஸ் “சீர் திருத்தங்களுக்கு” வேகத் தடைகளை
உருவாக்கியது. ஐக்கிய முன்னணி ஆட்சி காலத்தில் நிதியமைச்சர் ப சிதம்பரம்
“பொதுத்துறை இன்சூரன்ஸ் நிறுவனங்களை பாதுகாப்போம்” என்ற உறுதி மொழியை
பெற முடிந்தது.( தற்காலிக தந்திரம் எனினும் போராடுவதற்கான நம்பிக்கையையும்,
கால அவகாசத்தையும் அது தந்தது) 1994 லேயே திட்டமிட்ட பங்கு விற்பனையை
16 ஆண்டுகள் வரை செய்ய முடியவில்லை.

2 பி ஜே பி ஆட்சி காலத்தில் ஐ ஆர் டி ஏ மசோதா நிறைவேற்றப்பட்டாலும் 26 % என்ற
அந்நிய முதலீடிற்கான வரையறையை விதிக்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் உருவானது.

3 அரசு உத்தரவாதம் ( soverign guarantee ) இன்று வரையிலும் தொடர்கிறது.

இன்னும் மிக நுட்பமான அம்சங்களில் கூட பொதுத்துறைக்கு எதிரான தாக்குதல்கள்
தடுத்து நிறுத்தப்பட்டுள்ளன.

இநதிய நிதியமைச்சர் பகிரங்கமாகவே ‘ இந்தியத் தொழிலதிபர்கள் கூட்டத்தில்
( பின் பட்ஜெட் கூட்டத்தில் ) ” உங்களுக்கு அரசியல் கட்சிகளிடம், மாநில அரசுகளிடம்
உள்ள செல்வாக்கைப் பயன்படுத்தி இன்சூரன்ஸ் மசோதாக்களை நிறைவேற்ற
உதவுங்கள்” என்று வேண்டுகோள் விடுத்தது செய்தியாக வந்துள்ளது. நீரா ராடியாக்கள்
மூலமாக கருத்தொற்றுமையை உருவாக்குங்கள் என்பதுதானே இதன் அர்த்தம்?

ஆளும் வர்க்கங்களின் சாதுர்யமும், நிதானமாக நிகழ்ச்சி நிரலை நகர்த்துகிற லாவகத்தையும் நாம் கவனிக்கவேண்டும்.

பிரணாப் முகர்ஜியின் கருத்துருவாக்கத்திற்கு மாற்றாக நாம் என்ன செய்யபோகிறோம்?
வினவு கட்டுரைகள் போன்ற முயற்சிகள் பாரட்டத்தக்கது. இவையெல்லாம் களத்தில் நடைபெறுகிற பணிகளோடு இணையவேண்டும்.

ஒரு வாசகர் பன்னாட்டு கம்பெனிகளுக்கு கதவு திறப்பதை ஆதரித்து இருந்தார். சிலர் இடதுசாரிகளை எதிர்ப்பது என்ற பெயரால் தலையில் மண்ணை அள்ளிப் போட்டுகொள்வது வியப்பை தருகிறது.
கடந்த 31 மாதங்களில் அமெரிக்காவில் மட்டும் 330 தனியார் வங்கிகள் திவாலாகி உள்ளன. ஏ ஐ ஜி என்கிற பன்னாட்டு பகாசுர இன்சூரன்ஸ் கம்பெனி திவால் விளிம்பிற்குப் போய் அமெரிக்க அரசினால் அதன் 80 % பங்குகள் வாங்கப்பட்டு காப்பற்றப்பட்டது என்பது ஓராண்டிற்கு முந்தைய நிகழ்வு.

இன்னொரு வாசகர் தேசிய மயத்திற்கு முன்பு ஊழலே இல்லை என்று எழுதியிருக்கிறார். முந்திரா ஊழல் பற்றித் தெரியாது போலும். நாடாளுமன்றத்தில் பெரோஸ் காந்தி “அர்த்தசாஸ்திரத்தில் சாணக்கியர் பட்டியலிட்ட மோசடிகளை விட அதிகமான மோசடிகளை தனியார் இன்சூரன்ஸ் நிறுவனங்கள் செய்துள்ளன” என்று பேசியது பதிவேடுகளில் உள்ளது.

இன்றைக்கு உலகத்தில் அதிகமான பாலிசிகளை கொண்ட முதன்மையான நிறுவனம் எல் ஐ சி தான். 99 .86 % உரிமப் பட்டுவாடா ( claim settlement ) உள்ள முதன்மையான நிறுவனமும் எல் ஐ சி தான். தனியார் இன்சூரன்ஸ் நிறுவனங்கள் 40 % உரிமங்களை (claims) கூட வழங்காமல் உள்ளன.

பொது இன்சுரன்சில் சில தவறுகள் நடப்பதாக ஒரு வாசகர் எழுதியிருந்தார். எங்கோ சில தவறுகள் இருந்தால் அவற்றைக் களைவதும், தண்டிப்பதும் அவசியம். குறிப்பான குற்றச் சாட்டுகள் இல்லாததால் பதில் அளிக்க இயலவில்லை. ஆனால் உலக அனுபவம், தேசத்தின் தேவை, பாலிசி தாரர் பாதுகாப்பு என்ற விரிந்த பார்வையோடு அணுகுவதே சரியான இடத்திற்கு நம்மை கொண்டு வந்து சேர்க்கும்.