விவசாயம்-நெசவு-சிறுவணிகம்-சிறுதொழில்களை அழித்து
காண்ட்ராக்ட் சுரண்டலை தீவிரப்படுத்துகின்ற
கார்ப்பரேட் காட்டாட்சிக்கு முடிவுகட்டுவோம் !
அன்பார்ந்த நண்பர்களே,
மே தினத்தின் 130வது ஆண்டு இது. 1886-வது ஆண்டில் தொழிலாளி வர்க்கம் எத்தகைய அடக்கு முறை, சுரண்டல் ஆகியவற்றை எதிர்த்தும், 8 மணி நேர வேலை என்கிற உரிமைக்காகவும் போராடி இரத்தம் சிந்தியதோ, அந்த கொடியநிலைமை இன்றைக்கு மீண்டும் வந்துவிட்டது. இன்னும் சொல்லப்போனால், அடக்குமுறையும், சுரண்டலும் அப்போது இருந்ததைவிட பன்மடங்கு கொடூரமானதாகவும், நவீனப்படுத்துப்பட்டும் அமுல்படுத்தப்படுகிறது.
கார்ப்பரேட்மயம் – காண்டிராக்ட்மயம்!
எந்த ஒரு ஆலையிலும் நேரடி உற்பத்தி சாராத வேலைகளில் மட்டும் காண்டிராக்ட் தொழிலாளர்களை பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம் என்று சட்டம் சொல்கிறது. ஆனால், நேரடி உற்பத்தி நடக்கிற வேலையிலும் காண்டிராக்ட் தொழிலாளர்களை பயன்படுத்திக் கொள்வது அதிகரித்து வருகிறது. எந்த ஆலையிலும் நிரந்தரத் தொழிலாளர்களது எண்ணிக்கையை விட காண்டிராக்ட் தொழிலாளர்களது எண்ணிக்கை பல மடங்கு அதிகரித்துள்ளது. காண்டிராக்ட் தொழிலாளர்கள் இல்லை என்றால் ஆலையே ஓடாது என்கிற அளவுக்கு ஒட்டுமொத்த ஆலையுமே காண்டிராக்ட் தொழிலாளிமயமாகிவிட்டது.
நெருப்புக்குழம்பு ஒடுகின்ற இரும்பு உருக்காலையானாலும், தூசும், மாசும் மூச்சை முட்டுகின்ற சிமெண்ட் ஆலையானாலும், பாறைகள் சரிந்து சாகடிக்கின்ற சுரங்கமாக இருந்தாலும் நுரையீரல் திணற நூல் நூற்கும் பஞ்சாலையாக இருந்தாலும் காண்டிராக்ட் தொழிலாளி இல்லாமல் ஒரு துரும்பு கூட நகரமுடியாது. கல்லூரி பேராசிரியர் நியமனம் கூட காண்டிராக்ட் முறையில் நடக்கிறதென்றால் இதைவிட அவலம் வேறென்ன இருக்க முடியும்?
தொழிற்துறையின் உயிர்த்துடிப்பு!
ஆனால், உயிராதாரம் பறிப்பு!
தொழிலின் உயிர்த்துடிப்பாகிவிட்ட காண்டிராக்ட் தொழிலாளிக்கு உயிர்வாழும் உரிமை கூட மறுக்கப்படுகிறது. வேலை நிரந்தரம் கேட்டால் கேலி பேசுகிறான், முதலாளி. ஆபத்துகள் மிகுந்த வேலைகளில் கூட எந்த பாதுகாப்பும் இல்லாமல் வேலை செய்தாக வேண்டும் என்று நிர்ப்பந்தம். அப்போது ஆலை விபத்து ஏதேனும் ஏற்பட்டு உயிரே போனாலும் அற்பப்பணத்தை வீசி எறிந்துவிட்டு அடுத்த காண்டிராக்டுக்கு மாறி விடுகிறான், முதலாளி. ஆலைவிபத்துக்களில் செத்துப்போன பல்லாயிரக்கணக்கான காண்டிராக்ட் தொழிலாளர்களது கதியும், கதையும் இப்படித்தான் ‘முடிக்கப்பட்டது’.
காண்டிராக்ட் தொழிலாளிக்கு முறையான சம்பளம் கூட கிடைப்பதில்லை. நிரந்தரத் தொழிலாளிக்கு கிடைக்கின்ற சம்பளத்தில் பாதிகூட கிடைப்பதில்லை. இரண்டு பேரும் ஒரே வேலையை செய்தாலும் காண்டிராக்ட் தொழிலாளி என்றால் கொத்தடிமை தான். சம்பளத்தில் மட்டுமல்ல சாப்பிடும் சோற்றில்கூட இரண்டாம்தரமாக நடத்தப்பட்டு, அவமானத்தில் குன்றிப்போகிறான், காண்டிராக்ட் தொழிலாளி. இதனை நிரந்தரத் தொழிலாளியும், அவர்களது தொழிற்சங்கமும் கண்டும், காணாமலும் இருப்பது மானக்கேடு. இன்னும் ஒருபடி மேலே போய் நிரந்தரத் தொழிலாளிக்கு சம்பள உயர்வு கொடுத்து காண்டிராக்ட் தொழிலாளி மீதான சுரண்டலைப் பாதுகாத்துக் கொள்கின்றனர், முதலாளிகள். ஊழல்படுத்தப்பட்ட நிரந்தரத் தொழிலாளர்களோ, முதலாளிகளின் இளைய பங்காளிகளாக மாறி காண்டிராக்ட் தொழிலாளிக்கு எதிரியாக மாறி, தனக்குத்தானே குழிதோண்டிக் கொள்கின்றனர்.
மறுகாலனியாக்கத்தால் தீவிரமாகும் நிலைமை!
தனியார்மயம் – தாராளமயம் – உலகமயம் – மறுகாலனியாக்க நடவடிக்கைகளின் விளைவாக விவசாயம் நாசமாகிப்போன நிலையில் தற்கொலை செய்து கொள்வதைவிட நகரத்துக்குப் போய் பிழைத்துக் கொள்ளலாம் என்று ஓடிவருகின்ற விவசாயிகளுக்கும், விவசாயக்கூலிகளுக்கும் வேறென்ன வழி இருக்கிறது? நெசவும், நூற்பும் பன்னாட்டுக்கம்பெனிகளது ஏகபோகத்துக்குப் போய்விட்டதால் நவீன எந்திரங்களுடன் போட்டிப்போட முடியாமல் என்ன இருக்கிறது?
செய்து வந்த சிறுதொழிலை நவீன எந்திரங்கள் முழுங்கி விட்டன. சிறுவணிகத்தை கார்ப்பரேட் கடைகளும், ஆன்லைன் வர்த்தகமும் காவுவாங்கி விட்டன. இதனால் பிழைப்புத் தேடி அலைபவர்கள் வேறெங்கு போக முடியும்? இவர்கள் அனைவரையும் தொழிற்பேட்டைகள் நரகத்துக்கு தள்ளிவிடுகின்ற நிலையில், காண்டிராக்ட் புரோக்கர்களைத் தவிர வேறு யாரும் கைகொடுப்பதில்லை. காண்டிராக்ட் கூலிகளில் பெரும்பாலானோர் இப்படி வந்தவர்கள் தான். எந்த மலிவான கூலிக்கும் உழைப்பது, எத்தனை ஆபத்தான வேலையையும் செய்வது என்கிற நிர்ப்பந்தத்தில் வாழ்கின்ற இவர்களை வைத்துத் தான் கார்ப்பரேட் உலகம் தன்னுடைய இலாப வெறியை தீர்த்துக் கொள்கிறது.
20 காண்டிராக்ட் தொழிலாளருக்கு மேல் வைத்துக் கொண்டால் லைசென்ஸ் வாங்க வேண்டும் என்கிற விதிமுறையினை மாற்றி, 100 பேர் வரை லைசென்ஸ் இல்லாமலேயே வைத்துக் கொள்ளலாம் எனவும், எந்த வேலையிலும், எத்தனை மணிநேரத்துக்கும் காண்டிராக்ட் தொழிலாளியை ஈடுபடுத்தலாம் எனவும் சட்டத்திருத்தம் செய்வதற்கு மோடியின் அரசு தயாராகி வருகிறது. சட்டத்தின் பெயரால் கட்டுப்பாடுகள் இருக்கின்ற போதே கசக்கிப்பிழிகின்ற முதலாளிகள், சுரண்டலுக்கும், அடக்குமுறைகளுக்கும் சட்டபூர்வமாகவே அங்கீகாரம் கிடைத்து விட்டால் எப்படி நசுக்குவார்கள் என்பதை நினைத்தாலே நெஞ்சு கொதிக்கிறது.
தொழிலாளர்களது உரிமைகளை உத்திரவாதம் செய்வதற்காக உருவாக்கப்பட்டதாகச் சொல்லப்படுகின்ற தொழிலாளர் நலத்துறையானது, முதலாளிகள் நலத்துறையாக அப்பட்டமாக செயல்படுகிறது. தொழிலாளர்களது சட்டபூர்வமான கோரிக்கைகளைக்கூட பரிசீலிக்க மறுப்பதோடு, நாங்கள் முதலாளிகள் பக்கம் தான் நிற்போம் என்று பகிரங்கமாகச் சொல்லுகின்றனர், வேலையிலிருந்து ஓய்வு பெற்ற பின்னரும் தொழிலாளர்களை வேட்டையாடுவதற்கு முதலாளிகளுக்கு பயிற்சி வகுப்பு நடத்துகிற, முன்னாள் தொழிலாளர் இணை ஆணையரான ரவீந்திரன், இதற்கொரு எடுத்துக்காட்டு.
தொழிலாளர் நலத்துறையின் தொழிலாளர் விரோதப்போக்குக்கு அரியானாவில் மாருதி ஆலை, ராஜஸ்தானில் ஹோண்டா மோட்டார்ஸ், மராட்டியத்தில் பஜாஜ் ஸ்கூட்டர்ஸ், குஜராத்தில் நானோ, கர்நாடகத்தில் டயோட்டா, தமிழகத்தில் ஹூண்டாய், நோக்கியா, ஜி.எஸ்.எச். என பலநூறு உதராணங்களையும், ஆதாரங்களையும் அடுக்கிக் கொண்டே போகலாம். ஒட்டுமொத்த அரசுக் கட்டமைப்பும் தான் ஏற்றுக் கொண்ட பொறுப்புக்கு எதிர் நிலையாகவும், செயல்படுவதற்கு தகுதியற்றதாகவும் மாறியுள்ள நிலையில் தொழிலாளர் நலத்துறையானது ஒரு சுற்று அதிகமாக நாறுகிறது.
மூடப்பட்ட கதவு தானாகத் திறக்காது; உடைத்தெறி!
சமீபத்தில் பெங்களுருவில் ஆயத்த ஆலைத்தொழிலாளர்கள் நடத்திய வீரஞ்செறிந்த போராட்டத்தை நீங்கள் அறிந்திருப்பீர்கள். தொழிலாளர்கள் தங்களது பி.எப். சேமிப்பினை பெறுவதற்கு மத்திய அரசு போட்ட புதிய விதிமுறைகளை தகர்த்தெறிந்தது, பெங்களுரு பெண் தொழிலாளர்கள் முன்னின்று நடத்திய போராட்டம். தினம் தினம் தீவிரமடைந்து வருகின்ற முதலாளித்துவ பயங்கரவாதத்துக்கு மென்மையான வார்த்தைகளோ, சாந்தமான சட்டபூர்வமான போராட்டங்களோ புரியாது. அவற்றை நசுக்கத்தான் செய்யும். 1886-ல் மேதினத்தில் தொழிலாளி வர்க்கம் சிந்திய இரத்தமும், மேதினத் தியாகிகளது உயிர்ப்பலியும் நமக்கு திரும்பத் சொல்லிக் கொடுப்பது ஒன்றைத் தான். தொழிலாளி வர்க்கமே, அடங்கிக்கிடக்கின்ற உனது குரலையும், கைகளையும் உயர்த்து! மூடப்பட்டுள்ள நெடுங்கதவை நொறுக்கு. காட்டுத்தீயாய் பரவிடு. கார்ப்பரேட் கொட்டத்தைப் பொசுக்கிடு!
நிகழ்ச்சி நிரல்:
நேரம்: மாலை 4:30
பேரணி : பவர் ஹவுஸ் – சிவானந்த காலனி
நேரம் : மாலை 5:30
ஆர்ப்பாட்டம் : சிவானந்தா காலனி
தலைமை: தோழர் M. கோபிநாத், அமைப்பு செயலாளர் பு.ஜ.தொ.மு கோவை.
பேரணி துவக்கம் : தோழர் C.திலீப், மாவட்ட செயலாளர், பு.ஜ.தொ.மு கோவை.
கண்டன உரை: தோழர் விளவை இராமசாமி, மாநில துணைத்தலைவர், பு.ஜதொ.மு.
தோழரை: தோழர் பாலன், பு.ஜ.தொ.மு, நீலகிரி மாவட்டம்
நன்றி உரை: தோழர் நித்தியாநந்தன், இனைச்செயலாளர், பு.ஜ.தொமு கோவை.
தொடர்புக்கு: புதிய ஜனநாயகத் தொழிலாளர் முன்னணி
க.எண்.137 முதல் தளம், K.R.R.காம்ப்ளக்ஸ்,
தடாகம் சாலை, K.N.G.புதூர் (பிரிவு), கோவை – 641 108.
90924 60750
இந்தியாவின் மொத்த தொழிலாளர்களில் அமைப்புசாரா தொழிலாளர்களின் சதவீதம் சுமார் 92 % உள்ளது. மேலே கட்டுரையில் பேசப்படும் தொழிலாளர்களின் விகிதம் 8 % அல்லது அதைவிட குறைவானவர்கள் பற்றியே. 90களுக்கு பின் ஏற்பட்ட வளர்ச்சியின் பலன் அனைத்து வகை தொழிலாளர்களுக்கும் மிக அதிகம் கிடைத்து, வறுமை, வேலையின்மை, பட்டினி குறைந்து வருகிறது. இதை நிருபிக்க எத்தனை தரவுகள் கொடுத்தாலும் ஒத்துக்கு மாட்டீங்க !! ஒப்ப்ந்த தொழிலாளர் முறைகளினால உருவாகும் flexibility மற்றும் தேவைபட்டால் ஒழுங்காக வேலை செய்யாதவர்களை நீக்க முடிவதால் தான் இத்தனை வளர்ர்சி மற்றும் வேலை வாய்ப்புகள் பெருக்கம். 1980கள் வரை தொழிலாளர்களின் சராசரி வருமானம், வாழ்க்கை தரம், மாற்று வேலை வாய்ப்புகளை ஒப்பிட்டால் தெரியும். ஆட்க்கள் தேவை என்ற போர்டுகள் இன்று மிக சகஜம். அன்று வேலை காலி இல்லை போர்டுகள் மிக அதிகம்.
தொழிலாளர் நல சட்டங்கள் தேவை தான். ஆனால் அவை rationalஆக இருக்க வேண்டும். வேலை நேரத்தில் மீண்டும் மீண்டும் தூங்கிய ’நிரந்தர’ தொழிலாளி ஒருவரை டிஸ்மிஸ் செய்ய 22 ஆண்டுகள் பிடித்த வரலாற்றை தெரிந்து கொள்ளவும். இது போன்ற சிக்கல்களை தவரிக்கவே ஒப்ப்ந்த தொழிலாளார் முறை : https://en.wikipedia.org/wiki/Bharat_Forge_Co_Ltd_v_Uttam_Manohar_Nakate
Uttam was a helper in Bharat Forge.[2] He was found lying fast asleep on an iron plate in the corner of the department at 11:40 a.m. on 26 August 1983.[3] This was the fourth time this had happened,[3] After five-month-long disciplinary hearings, the company fired him in January 1984.[4] Uttam went to court, which found the company guilty of “unfair labour practice” and forced the factory to take Uttam back and pay him 50 percent of his lost wages.[4] The case was appealed to the Bombay High Court and eventually to the national Supreme Court of India, reported as AIR 2005 SC 947.
After 22 years, the Supreme Court of India upheld his dismissal.
இது போன்ற ‘தொழிலாளர்கள்’ தங்களை பாதுகாத்து கொள்ள உங்களை போன்ற இடதுசாரிகளை கேடையமாக பயன்படுத்தி கொள்கிறனர். கோடிக்கணக்கான அமைப்பு சாரா தொழிலாளர்கள் பற்றி யாரும் கவலைபடுவதில்லை. அவர்களுக்கு உதவ ஒரே வழி வளர்ச்சி மற்றும் புதிய வேலைவாய்ப்புகள். அது அவர்களின் சம்பளத்தை உயர்த்தி, வாங்கும் திறனையும் அதிகரிக்கும். 70கள், 80களோடு ஒப்பிட்டால் தெரியும்.
So what you want to say?Until all unorganized workers get reasonable wages,the workers in the organized sector also get sustenance wages?Poverty,unemployment,starvation would have gone.Those evils also gone not due to the benovalance of the employers but only due to struggles by the unions.But,with sustenance wages how the industrial workers can educate their wards in the commercialized professional and other colleges or marry off their daughters?To make Make in India campaign successful,attempts are being made by the HRM Ministry to introduce new Education Policy.In the guise of providing industrial training,Rajaji’s Kulakalkvi Thittam is going to be brought again after 8th std.
You quote one incident to blame entire work force as lazy.According to ILO,’labour market flexibility is as high as 93% in India’That means that 93% of India’s workforce any way do not enjoy the protection of India’s 144 labour laws.But industry’s solution to the labour problem is a dilution of these laws so that the mass of informal workers can be employed formally,but without legal protections.
Contrary to the ILO mandated norm of tripartite consultations between employers,the State,and the unions in formulation of labour legislations,the present govt has been faithfully following the FICCI-AIOE script,brushing aside demands of Central Trade Unions.
As reported by the NGO,The Indian Committee of the Netherlands,80% of the garment workers in Bengaluru toil in sweat shop conditions.Such hyper-exploitative industrial zones have been around for a while from Sriperumbudur in Chennai to Bangaluru to Manesar in the NCR.
For more details about’Labour in the twentyfirst century’by G.Sampath in The Hindu,click,www.thehindu.com/opinion/op-ed/labour-in-the-twentyfirst-century/article8258164.ece.
According to G.Sampath,India refuses to ratify five of ILO’s core conventions.They are;-C87-Freedom of Association and Protection of the right to Organize Convention,C98-the right to Organize and Collective Bargaining Convention,C138-Minimum age Convention,C182-Worst forms of Child Labour Convention,C131-Minimum Wage Fixing Convention.
You may try to under estimate the might of Central Trade Unions.But with a combined membership of over 79 million,the Central Trade Unions are still very strong in the strategic sectors-Oil,Coal,Banking,Defence and Insurance.
மே தின் வாழ்த்துக்கள். தொழிலாளர்கள் நலன் பேணப்பட வேண்டும். அவர்களின் வாழ்க்கை தரம் உயர வேண்டும். இதில் மாற்று கருத்து யாருக்கும் இருக்க முடியாது. ஆனால் இதை சாதிக்க சோசியலிசத்தை விட லிப்ரல் ஜனனாயக பாணி முதலாளியத்தால் தான் முடியும் என்பதே வரலாறு தரும் பாடம்.
சிகாகோ நகர தொழிலாளர்களின் போராட்டம் மூலம் மிக கொடுமையான, கடுமையான வேலை சுமைகள், வேலை நேரங்கள் மாற்ற பட்டன என்பது உண்மை தான். ஆனால் பொருளாதார வளர்ச்சி ஏற்பட்டால் தான் அதை அனைத்து நாட்டு தொழிலாளர்களுக்கும் சாத்தியப்படுத்த முடியும்.
பொருளாதாரம் முடங்கினால் எந்த போராட்டத்தினாலும், தொழிலாளர்கள் நிலையை மாற்ற முடியாது. வளரும் நாடுகளை விட வளர்ந்த நாடுகளில் தொழிலாளர்களின் நிலை மிக நல்ல நிலையில் உள்ளது. ஆனால் இந்த வளர்ந்த நாடுகள் அனைத்தும் ஒரு காலத்தில் இன்றைய வளரும் நாடுகளின் நிலையில் இருந்து, படிப்படியாக மீண்டு வந்து, தொழிலாளர்களின் நிலையை மேம்படுத்த முடிந்தது. 150 வருடங்களுக்கும் முன்பு மே.அய்ரோப்பாவில் கார்ல் மார்க்ஸ் நேரில் கண்ட தொழிலாளர்களின் நிலையோடு இன்றைய நிலையை ஒப்பிட வேண்டும். முதலாளி என்பவர் தொழிலாளியின் விரோதி, சுரண்டல்வாதி, எதிரி என்பது மகத்தான கற்பிதம். உண்மையில் முதலாளி என்பவரே தொழிலாள வர்கத்தின் மிக முக்கிய நண்பன்,
கர்த்தா !! முதலாளிகளை எதிரிகளாக பாவித்து, அவர்களை பல விதங்களில் நசுக்கிய நாடுகளில் தொழிலாளர்களின் நிலையை ஒப்பிட்டாலே புரியும்.
இந்தியாவில் 1991வரை முதலாளி விரோத போக்குகள் மிக பலமாக திகழ்ந்த காலங்களில் வறுமை, வேலையிண்மை, கடும் விலைவாசி உயர்வு, பற்றாகுறை உருவாகி, பாட்டாளி வர்க்கத்தின் நிலை படு மோசமாக இருந்தது. தாரளாமயமாக்கலுக்கு பிறகு இன்று எவ்வளவோ பரவாயில்லை. இன்னும் செல்ல வேண்டிய தூரம் மிக அதிகம். ஆனால் தொழில் முனைவோர்களை ஊக்குவிக்காமல் இது சாத்தியமில்லை
‘After availing capital/credit/tax concessions to the tune of Rs54 lakh crores during the past two decade(especially after liberalization)the formal sector provided employment opportunities to only 20 lakh youth’-S.Gurumoorthi-(not a marxist).He wrote a series of articles in Dinamani during the Parliament Elections,2014,blaming former PM and FM for not withdrawing tax concessions/subsidy to big industrialists in 2005 itself after finding that they have neither increased the productivity nor creating employment opportunities.He even went to the extent of blaming the big industrialists for diverting all these benefits to buy properties in foreign countries.Even two days ago,there was a news item in ‘The Hindu’stating that increased GDP has not increased job opportunities.The growth of employment is in negative.But,Gurumoorthi,nowadays do not talk about these matters for obvious reasons.Let Adhiyaman understand the futility of encouraging big industrialists.
Does Adhiyaman know that minimum wage is not fixed in USA and workers in the so called Super Markets and Restaurant chains are continuing their struggle?
//வளரும் நாடுகளை விட வளர்ந்த நாடுகளில் தொழிலாளர்களின் நிலை மிக நல்ல நிலையில் உள்ளது.// ட்
திருவாளர் அதியமான், நலமா ?. நான் நீங்கள் சொல்லும் வளர்ந்த நாட்டில் தான் இப்போது பணி புரிகின்றேன். தொழில்நுட்ப பாதுகாப்பு பிரச்சனைகளினால், சீனாவுக்கு முழுவதும் கடத்தப்படாத அமெரிக்க விமான கட்டுமானத் துறையில் சாப்ட்வேரில் பணிபுரிகின்றேன். இங்கே நான் வந்ததும் ஒரு வளர்ச்சி என்று அடித்துவிடாதீர்கள் – பஞ்சம் பிழைக்கதான் வந்தேன். இங்கே உற்பத்தி துறையில் ஆட் குறைப்பு நடந்து, வேலையை விட்டு துரத்தபட்ட தொழிலாளர்கள் கண்முன்னே பார்த்து இருக்கின்றேன். 2 மாதங்கள் முன்பு நடந்த ஆட் குறைப்பில் வாழ்க்கை இழந்த தொழிலாளி ஒருத்தர், துப்பாக்கி பிரயொகம் செய்ததில் 2 பேர் இறந்தார்கள். ஆக தொழிலாளர் நிலைமை இங்கும் மோசம்தான்.
அமெரிக்காவில் சோசியல் செக்யூரிட்டி உள்ளது . வேலை போனவர்களுக்கு அடுத்த வேலை கிடைக்கும் வரை சிறு பண உதவி கிடைக்கும் . அமேரிக்கா போலவே ஹயர் அண்ட் பயர் பாலிசி கொண்டு வரும் இந்தியாவிலும் அது போன்ற திட்டங்கள் தேவை .
கேபிடலிச அமெரிக்காவில் உள்ள குறையை பெரிதாக எண்ணுபவர்கள் , சோசியலிச வேநிசூலவிற்கு ஒரு நடை சென்று வரவும்.. வாரத்திற்கு இரண்டு நாள் வேலை ஐந்து நாள் விடுமுறை. ஜாலியான வாழ்க்கை 🙂
The world’s next great leap forward
Towards the end of poverty ; Take a bow, capitalism
Nearly 1 billion people have been taken out of extreme poverty in 20 years. The world should aim to do the same again
Poverty rates started to collapse towards the end of the 20th century largely because developing-country growth accelerated, from an average annual rate of 4.3% in 1960-2000 to 6% in 2000-10. Around two-thirds of poverty reduction within a country comes from growth. Greater equality also helps, contributing the other third. A 1% increase in incomes in the most unequal countries produces a mere 0.6% reduction in poverty; in the most equal countries, it yields a 4.3% cut.
China (which has never shown any interest in MDGs) is responsible for three-quarters of the achievement. Its economy has been growing so fast that, even though inequality is rising fast, extreme poverty is disappearing. China pulled 680m people out of misery in 1981-2010, and reduced its extreme-poverty rate from 84% in 1980 to 10% now.
the biggest poverty-reduction measure of all is liberalising markets to let poor people get richer.
http://www.economist.com/news/leaders/21578665-nearly-1-billion-people-have-been-taken-out-extreme-poverty-20-years-world-should-aim
easy to talk Socialism thats why everyone doing it. it doesnt cost a paise. Also if you talk socialism, communism, people will think that they are intellectuals (!!!!!!!!????. Or atleast vinavu & Co Pvt Ltd thinks).
The photo they published (Bangalore Garment workers) is for the EPF agitation. Vinavu has to work hard to get good photo with this kind of support for their Socialist, Communist (and whaterver “ism” vinavu currently supports) ideas.
No country is perfect. No “ism” is perfect. it is just a question of which is better? (Obviously relatively).
Vinavu should compare the Employees who are dumped by the Airbus company(which the other vinavu supporter is talking about) with the Nokia Employees dumped in India. And should write a article of the employeees post they lost their jobs. I am 223% (!!) sure the former airbus employees will be in a far far better position thatn the former Nokia Employees.
So Capitalism is the Only way INSPITE of its flaws, issues.
Communism is dead. Socialism is good for talking over a filter coffee for the so called vinavu type Pseudo Intellectuals.
// it doesnt cost a paise//
Infact it earns you good will without spending a penny.
You can use ICICI banking and still bad mouth private banks and praise socialist banks.
You can bad mouth America , while your son is working there.
You get rice for cheap and blame America for poisoning our food
You will be considered good hearted man.
Does ICICI bank provides its services free of cost?One need not be like Karnan simply because one”s son is working in America.Are we getting cheap rice from America?When from?Let Raman explain for the benefit of Vinavu readers.When one individual praises Capitalism at the cost of fellow Indians,What is wrong in criticizing Capitalism?
//So Capitalism is the only way in spite of its flaws,issues//
Are Unmai Sudum!Viduthalai inaya dhalathil paarthathu,ungal vazhakkampol yezhudhiyulleergal irunthaalum keezhe ulla seithyai konjam padiyungal
“GDP Growth is not creating enough jobs””-Puja Mehra in The Hindu dt 29-4-2016.You may click http://www.thehindu.com/business/Economy/gdp-growth-is-not-creating-enough-jobs/article8533448.ece
The gist is reproduced-Jobs growth slowed to near zero during 2014-2015 in a sample of 1072 companies.These companies created only 12760 jobs in 2014-2015.In the previous year,they had added 1,88,371 jobs.
Employment growth in the sample slowed to 0.3%,the slowest in 4 years,an analysis of the annual reports of the companies surveyed in the sample.
The number of jobs in manufacturing sector companies in the sample despite the govt’s”Make in India”push,declined.Employment growth in the manufacturing companies plunged to minus 5.2% in 2014-2015 from 3.2%in 2013-2014.
Manufacturing accounted for more than 40% of jobs,the highest share in employment followed by banking (23%) and IT (18.4%).In the current financial year 2015-2016 too,growth in the sector has ranged around 3%.
The study on trends in employment in the last 4 years is based on employment numbers provided by companies in their balance sheets.It does not include the impact of outsourcing.One reason the study gives for job creation not showing in the books of companies is the possibility of more jobs getting outsourced-in which case it would be accounted for elsewhere in the supplier’s registers.However,the findings of the latest quarterly survey by the Labour Bureau do not support this argument.
The survey released last month shows a decline of 21000 in contractual jobs during Jan-Sept,2015 against an increase of 1.20 lakh in the corresponding period of 2014.Adhiyaman talking about flexibility in labour laws.Are you listening?
//அமெரிக்காவில் சோசியல் செக்யூரிட்டி உள்ளது .// அந்த சிறு பணம் கால் வயிற்று கஞ்சிக்கு பத்தாதினால்தான், துப்பாக்கி சூடு நடந்தது. இந்த சிறு பணமும் – மக்கள் நல அரசுகளின் பாதிப்புதான். அந்த அரசுகள் கம்பியூனிச அரசுகள். வெனிசூலாவில் ஒரு தேர்ந்த கம்பியுனிச கட்சி, வேலைதிட்டம் இல்லை, சாவேஸ் ஆரம்பித்தது ஒரு தொடக்கம்தான். அவர்கள் நெடுந்தூரம் செல்ல வேண்டி உள்ளது. இப்போது வெனிசூலாவில் மக்களை வதைப்பது பன்னாட்டு கம்பெனிகளும், ஓட்டுக் கட்சிகளும் தான். இவர்கள் அப்புறப்படுத்தப்பட்டு, நல்லரசு அமைய, கம்பியூனிசம் தேவை.சாவேஸ் பற்றிய பதிவுகளை வினவில் பார்க்கவும்.
Aadhavan,Please click this link to know the sinister design of America over Venezuela-www.countercurrents.org/roberts030516.htm