17. தொழிலாளர்கள், குடியானவர்களின் சாதனைகள் லெனின் எதிர்பார்த்ததற்கும் மேலானவை

சோவியத் அரசாங்கத்தின் வலிமையும் நீடித்த நிலைப்பும் சிலர் அனுமானிப்பது போல எல்லா நியதிகளும் மீறப்படுவதிலோ, அறிவுக்கு எட்டாத விதியின் விந்தை விளையாட்டிலோ அடங்கியிருக்களில்லை. அது எதை அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்கும் என்று லெனின் சொன்னாரோ அதையே தொழிலாளர்கள், குடியானவர்களின் திண்ணமான சாதனைகளையே அது ஆகாரமாகக் கொண்டிருக்கிறது.

பொருளாதாரத் துறையில் லினன், நெருப்புக் குச்சிகள் ஆகியவை தயாரிப்பதற்கும் ருஷ்யாவின் பேரளவான முற்றாக நிலக்கரியைப் பயன்படுத்துவதற்கும் புதிய செயல்முறைகளை அவர்கள் தொடங்கியுள்ளனர். இயந்திரத் தொழிற்சாலைகளையும் மின்னாக்க நிலையங்களையும் நிறுவுவது முதல் பால்டிக் கடலுக்கும் வோல்கா ஆற்றுக்கும் இடையே பெரிய கால்வாயை ஆழப்படுத்துவது. நூற்றுக்கணக்கான கிலோமீட்டர்கள் தூரத்துக்கு இருப்புப் பாதைகள் அமைப்பது வரை விரிவான பொறி இயல் நிறுவனச் செயல்களை அவர்கள் நிறைவேற்றியிருக்கிறார்கள்.

இராணுவத் துறையில் தொழிலாளர்களும் குடியானவர்களும் கண்டிப்பான இராணுவக் கட்டுப்பாட்டுக்குத் தங்களை உட்படுத்திக் கொண்டார்கள். இந்தக் கட்டுப்பாடு செஞ்சேனையை உலகிலேயே விறல்மிக்க போர் இயந்திரங்களில் ஒன்றாக மாற்றிவிட்டது. இந்தப் பாட்டாளிகள் தனிவகை உளத்திண்மையும், உற்சாக உணர்ச்சியும் கொண்டிருக்கிறார்கள். இதற்குமுன் அவர்கள் எப்போதும் ஏதேனும் மேல் வகுப்பினரின் நலன்களுக்காகவே போரிட்டு வந்திருக்கிறார்கள். தங்கள் நலன்களுக்காகவும் உலகின் உழைப்பாளிகள், சுரண்டப்படும் மக்களுடைய நலன்களுக்காகவும் இப்போதுதான் முதல் தடவையாக உணர்வுபூர்வமாக அவர்கள் போர்கள் புரிந்து வருகிறார்கள்.

ஆயினும் பண்பாட்டுத் துறையில்தான் இந்த “அறிவு மங்கிய மக்களின்” வெற்றிகள் மிகக் குறிப்பிடத்தக்கவை ஆகும். மனிதனைக் கட்டற்றவன் ஆக்கிவிட்டால் அவன் படைக்கிறான். புத்துணர்ச்சியின் ஊக்கமூட்டும் ஸ்பரிசத்தின் விளைவாகப் பத்து புதுப் பல்கலைக்கழகங்களும் டஜன் கணக்கான நாடக மன்றங்களும் ஆயிரக்கணக்கான நூலகங்களும், பதினாயிரக்கணக்கான பொதுப் பள்ளிகளும் தோன்றியுள்ளன.

இந்த எதார்த்தங்கள்தாம் மக்ஸீம் கோர்க்கியை²⁶ சோவியத்துக்களின் ஆதரவாளராக மாற்றின. அவர் எழுதுகிறார்: “ருஷ்ய அரசாங்கத்தின் பண்பாட்டுப் படைப்புச் செயல் மனித குல வரலாற்றில் இதற்குமுன் அறியப்படாத பரப்பு எல்லையையும் வடிவத்தையும் விரைவில் மேற்கொண்டுவிடும். பண்பாட்டுத் துறையில் ருஷ்யத் தொழிலாளர்களின் சென்ற ஆண்டுச் சாதனையின் பெருமாண்பை வியந்து பாராட்டாமல் இருக்க வருங்கால வரலாற்று ஆசிரியனால் முடியாது.”

பொதுமக்கள் எத்தகைய இடையூறுகளுக்கு நடுவே உழைத்தார்கள் என்பதைக் கருத்தில் கொள்ளும்போது இந்தச் சாதனைகள் இன்னும் பிரம்மாண்டமானவையும் முக்கியத்துவம் உள்ளவையும் ஆகிவிடுகின்றன. அவர்கள் அரசாங்கத்தைக் கையில் எடுத்துக்கொண்ட போது நூற்றாண்டுக்கணக்காகக் கொடுமைப்படுத்தவும் வறுமைக் குள்ளாக்கவும் நசுக்கவும் பட்டு வந்த மக்களே மரபுரிமையாக அவர்களுக்குக் கிடைத்திருந்தார்கள். உலக மகாயுத்தம் அவர்களுடைய உழைப்புத் திறன் கொண்ட இருபது லட்சம் ஆண்களைப் பலிவாங்கியிருந்தது. இன்னும் முப்பது லட்சம் ஆண்களை அது அங்கவீனர்கள் ஆக்கியிருந்தது லட்சக்கணக்கான அனாதைகளையும் குருடர்கள், செவிடர்கள், ஊமைகள் ஆகியோரையும் பராமரிக்கும் பொறுப்பு அவர்கள் மீது சார்ந்திருந்தது. இருப்புப் பாதைகள் தகர்க்கப்பட்டிருந்தன, சுரங்கங்கள் நீரில் மூழ்கடிக்கப்பட்டிருந்தன. உணவு, எரிபொருள் சேமிப்புகள் அனேகமாகத் தீர்ந்து போயிருந்தன. யுத்தத்தினால் சிதறுண்டு போய், புரட்சியினால் மேலும் தகர்க்கப் பட்டிருந்த பொருளாதார இயந்திரத்தின் மீது ஒரு கோடிப் படைவீரர்களைப் படைக் கலைப்புச் செய்யும் பொறுப்பு திடீரென்று சுமத்தப்பட்டது. அவர்கள் அமோகமாக தானியப் பயிர் விளைத்திருந்தார்கள். ஆனால் ஜப்பானியர்கள், பிரெஞ்சுக்காரர்கள், பிரிட்டிஷ்காரர்கள், அமெரிக்கர்கள் ஆகியோரின் உதவியுடன் செக்கோஸ் லோவாக்கியர்கள்²⁷ சைபீரியத் தானிய வயல்களிலிருந்து அவர்களுடைய தொடர்பைத் துண்டித்துவிட்டார்கள். உக்ரேனியத் தானிய வயல்களிலிருந்து பிற புரட்சி எதிர்ப்பாளர்கள் இவ்வாறே அவர்களைத் துணிந்து அகற்றிவிட்டார்கள். “இப்போது பட்டினியின் எலும்புக்கை மக்களின் குரல்வளையை நெரித்து அவர்களுக்குப் புத்தி புகட்டும்” என்றார்கள். சோவியத் தொழிலாளர்கள் சர்ச்சை அரசிலிருந்து சமயவிலக்குச் செய்யப்பட்டார்கள். பழைய அதிகாரிகள் அவர்களுக்கு எதிராக மறைமுக நாச வேலைகள் செய்தார்கள். அறிவுஜீவிகள் அவர்களைக் கைவிட்டார்கள், நேச நாட்டினர் அவர்களை முற்றுகையிட்டார்கள். நேச நாட்டினர் எல்லா வகையான அச்சுறுத்தல்களாலும் கைக் கூலிகளாலும் கொலைகளாலும் சோவியத் தொழிலாளர்களின் அரசாங்கத்தைக் கவிழ்க்க முயன்றார்கள். பிரிட்டிஷ் ஏஜெண்டுகள் பெரிய நகரங்களுக்குத் தேவைப் பொருள்கள் செல்லவிடாது தடுக்கும் பொருட்டு பாலங்களை வெடிவைத்துத் தகர்த்தார்கள். தங்கள் தாதுவ நிலையங்களிலிருந்து காப்புரிமை பெற்றிருந்த பிரெஞ்சு ஏஜெண்டுகள் ரெயில் எஞ்சின்களின் உராய்வு தாங்கிகளில் குருந்தக் கல்லை வைத்து அவற்றைச் சிதைத்தார்கள்.

இந்த எதார்த்த நிகழ்ச்சிகளுக்கு எதிர் நின்று லெனின் பின்வருமாறு கூறினார்:

“ஆம், நமக்கு விறல்மிக்க பகைவர்கள் இருக்கிறார்கள். ஆனால் அவர்களை எதிர்ப்பதற்குப் பாட்டாளிகளின் இரும்புப் பட்டாளம் நம்மிடம் உள்ளது. விரிவான பெரும்பான்மையினர் இன்னும் உண்மையாக உணர்வு பெறவில்லை. அவர்கள் இன்னும் ஊக்கத்துடன் செயல்படவில்லை. இதன் காரணம் தெளிவு அவர்கள் போரினால் களைத்து, பசியால் வாடிச் சோர்ந்திருக்கிறார்கள். புரட்சி இப்போது மேற்போக்காகத்தான் இருக்கிறது. ஆனால் ஓய்வு கிடைத்ததும் மக்களிடையே பெருத்த உளமாற்றம் ஏற்படும். அது உரிய நேரத்துக்குள் மட்டும் ஏற்பட்டுவிட்டால் சோவியத் குடியரசு காப்பாற்றப்பட்டுவிடும்.”

லெனினது கருத்துப்படி 1917, நவம்பர் மாத நிகழ்ச்சி திரளான பொதுமக்கள் காட்சிப் பகட்டான முறையில் பாய்ந்து தாக்கி ஆட்சியைக் கைப்பற்றியது புரட்சி அல்ல. இந்தத் திரளான மக்கள் தங்கள் குறிக்கோளை உணர்ந்து, கட்டுப்பாட்டையும் ஒழுங்கான உழைப்பையும் மேற்கொண்டு, தங்களது பெருத்த படைப்பாற்றல்களையும் ஆக்கத் திறன்களையும் செயலில் ஈடுபடுத்துவதுதான் புரட்சி ஆகும்.

அந்தத் தொடக்க நாட்களில் சோவியத் குடியரசு காக்கப்பட்டுவிட்டது என்ற உறுதியான நம்பிக்கை லெனினுக்கு ஒருபோதும் ஏற்படவில்லை. “இன்னும் பத்து நாட்கள்! அப்புறம் நாம் பாரிஸ் கம்யூன் அளவு காலம் நீடித்து நிலைத்திருந்தவர்கள் ஆகிவிடுவோம்” என்றார். பெத்ரோகிராதில் நடந்த சோவியத்துக்களின் மூன்றாவது அகில ருஷ்யக் காங்கிரஸின் முன் தமது உரையை அவர் பின்வரும் சொற்களில் தொடங்கினார்: “தோழர்களே, பாரிஸ் கம்யூன் எழுபது நாட்களே நிலைத்திருந்தது என்பதை எண்ணிப் பாருங்கள். நாம் ஏற்கெனவே அதை விட இரண்டு நாட்கள் அதிகமாக நீடித்திருந்துவிட்டோம்.”

பதின்மடங்கு எழுபது நாட்களுக்கும் மேல் மாபெரும் ருஷ்யக் கம்யூன் பகைவர்களின் உலகத்தை எதிர்த்துத் தாக்குப் பிடித்துவிட்டது. பாட்டாளி மக்களின் விடாப்பிடி இடையறா முயற்சி, அசையா உறுதி, வீரம் ஆகியவற்றின் மீதும் பொருளாதார, இராணுவ பண்பாட்டுத் துறைகளில் அவர்களுடைய வருங்கால வாய்ப்புக்கள் மீதும் லெனின் கொண்டிருந்த நம்பிக்கை மிகப் பெரிது. அவர்களுடைய சாதவைகள் அவரது பற்றார்ந்த நம்பிக்கையின் மெய் மட்டுமே அல்ல அவருக்கே அவை பெரு வியப்பின் ஊற்றுக்கண்ணாக விளங்குகின்றன.

18. ருஷ்யப் புரட்சி லெனினைச் சாராது தனித்த வெற்றி ஆகும்.

லெனின் ருஷ்ய வானில் எழுந்து உலக அரங்கின் மையப் பிரமுகர் ஆகிவருகையில் அவரைச் சுற்றி ஒரு விவாதப் புயல் உக்கிரமாக வீசிக் கொண்டிருக்கிறது.

திகிலடைந்த பூர்ஷ்வா வர்க்கத்துக்கு அவர் எதிர்பாராப் பேரிடியாக இயற்கையின் பயங்கர உற்பாதமாக, உலகையே அழிக்கும் கொள்ளை நோயாகத் தோற்றம் அளிக்கிறார்.

இரகசியவாதப் போக்கு உள்ளவர்களுக்கு, விந்தையான முறையில் நிறைவேறிய போருக்கு முந்திய தீர்க்கதரிசன உரையில் குறிப்பிடம் பட்ட மாபெரும் “மங்கோலிய ஸ்லாவியர்” வடிவில் அவர் காட்சி தருகிறார். இந்தத் தீர்க்கதரிசன உரை தல்ஸ்தோயால் செய்யப்பட்டதாகச் சொல்லப்படுகிறது. உலக மகாயுத்தம் நிகழும் என்று முன்னுரைத்தபின் இந்த உரை கூறுவதாவது: “ஐரோப்பா முழுவதும் தீப்பட்டெரிவதையும் குருதி பெருக்குவதையும் நான் காண்கிறேன். பெரிய போர்க்களங்களின் புலம்பல்களை நான் கேட்கிறேன். 1915ஆம் ஆண்டு வாக்கில் வடக்கிலிருந்து ஒரு விந்தை மனிதர் இந்த உதிரப் பெருக்கு நாடகத்தில் பிரவேசிக்கிறார். அவர் இராணுவப் பயிற்சி அற்றவர். எழுத்தாளர் அல்லது பத்திரிகையாளர். ஆயினும் ஐரோப்பாவின் பெரும் பாகம் 1925 வரை அவருடைய பிடிக்குள் இருக்கும்.”

பிற்போக்குச் சர்ச்சின் கண்களுக்கு லெனின் கிறிஸ்து விரோதி. புனிதக் கொடிகளையும் தேவ உருவங்களையும் சுற்றிக் குடியானவர்களை அணிதிரட்டி அவர்களைச் செஞ்சேனைக்கு எதிராக நடத்திச் செல்லப் பாதிரிகள் முயல்கிறார்கள். ஆனால் குடியானவர்களோ, “அவர் கிறிஸ்து விரோதியாக இருக்கலாம். ஆனால் எங்களுக்கு நிலமும், விடுதலையும் கொண்டு தருகிறார். அப்படியிருக்கும்போது அவருக்கு எதிராக நாங்கள் எதற்காகச் சண்டை செய்ய வேண்டும்?” என்று சொல்லுகிறார்கள்.

சாதாரண மனிதர்களுக்கோ லெனின் அனேகமாக அதிமனித மகத்துவம் உள்ளவராகத் தோன்றுகிறார். அவர் ருஷ்யப் புரட்சியை ஆக்கியவர். சோவியத்தை நிறுவியவர், ருஷ்யாவின் இன்றையச் சிறப்புக்கள் எல்லாவற்றுக்கும் காரண புருஷர். “லெனினையும் த்ரோத்ஸ்கியையும் கொன்றுவிட்டால் புரட்சியையும், சோவியத்துக்களையும் கொன்றுவிடுவீர்கள்”

இவ்வாறு நினைப்பது வரலாற்றை மாபெரும் மனிதர்களின் படைப்பு என்று கருதுவதாகும். பெரிய நிகழ்ச்சிகளும் சகாப்தங்களும் மாபெரும் தலைவர்களாலே நிச்சயிக்கப்படுவது போல இது அர்த்தப்படும். ஒரு சகாப்தம் முழுவதும் ஒரு தனி நபரின் வெளியீடு பெறலாம் என்பதும் ஒரு பெரிய பொதுஜன இயக்கம் ஒரு தனி மனிதரைக் குவிமுனையாகக் கொண்டிருக்கலாம் என்பதும் உண்மையே. ஆனால் வரலாற்றில் தனி நபரின் பங்கு பற்றிய கார்லைலின் கருத்துக்கு நாம் இந்த அளவுக்கு மட்டுமே விட்டுக் கொடுக்க முடியும்.

ருஷ்யப் புரட்சி ஒரு தனி மனிதரையோ அல்லது மனிதர்களின் ஒரு குழுவையோ ஆதாரமாகக் கொண்டு இயங்குவதாகக் காட்டும் வரலாற்று விளக்கம் எதுவும் தவறான வழியில் இட்டுச் செல்வது ஆகும். ருஷ்யப் புரட்சியின் நற்பேறு தமது கைகளிலோ தமது கூட்டாளிகளின் கைகளிலோ இருக்கிறது என்ற கருத்தை எல்லோருக்கும் முன்னர் லெனினே எள்ளி நகையாடுவார்.

ருஷ்யப் புரட்சியின் தலைவிதி அது எந்த ஊற்றுக் கண்ணிலிருந்து உற்பத்தி ஆயிற்றோ அதிலேயே வெகுஜனங்களின் உள்ளங்களிலும் சுரங்களிலுமேயே இருக்கிறது. எந்தப் பொருளாதாரச் சக்திகளின் அழுத்தம் இந்த வெகு ஜனங்களைச் செயலில் ஈடுபடுத்தியதோ, அவற்றை அது சார்ந்திருக்கிறது. பல நூற்றாண்டுகளாக இந்த மக்கள் அசைவின்றி பொறுமையாக, நீண்ட துன்பத்தில் உழன்று வந்தார்கள். ருஷ்யாவின் விரிந்த பெருவெளிகள் எங்கணும், மாஸ்கோச் சமவெளிகளிலும் உக்ரேனிய ஸ்தெப்பிகளிலும் சைபீரியாவின் பேராறுகளை ஒட்டிய பகுதிகள் யாவற்றிலும் இந்த மக்கள் வறுமையின் சாட்டையடியால் உந்தப்பட்டு, மூடநம்பிக்கைகளால் பிண்ணிப்பினைந்து உழைத்து வந்தார்கள். அவர்களது நிலைமை கால்நடைகளின் நிலைமையைவிட மேம்பட்டதாக இல்லை. ஆனால் எல்லா விஷயங்களுக்கும் ஏழைகளின் பொறுமைக்குக்கூட முடிவு உண்டு.

1917, மார்ச் மாதம் நகர மக்கள் தங்கள் விலங்குகளை உலகம் எங்கும் கேட்ட மடார் ஒலியுடன் உடைத்து எறிந்தார்கள். படை வீரர்களின் சைனியத்தின் பின் சைனியமாக அவர்களது உதாரணத்தைப் பின்பற்றிக் கிளர்ச்சி செய்தது. பின்பு புரட்சி கிராமங்களுக்குள் புகுந்து பரவியது. மேலும் மேலும் ஆழச் சென்று மிகப் பின்தங்கிய பகுதியினரின் உள்ளங்களிலும் புரட்சி உணர்ச்சியை மூட்டிவிட்டது. முடிவில் பதினாறு கோடி மக்கள் பிரெஞ்சுப் புரட்சியில் இருந்ததுபோல் ஏழு மடங்கு மக்கள் தொகை கொண்ட நாடு அனைத்தும் தீவிர எழுச்சிக் கொந்தளிப்புற்றது.

மாண்புசால் காட்சி ஒன்றால் வசீகரிக்கப்பட்டு ஒரு மக்களினம் முழுவதும் கச்சையை வரிந்து கட்டிக்கொண்டு புது அமைப்பை நிறுவமுற்பட்டுள்ளது. பல நூற்றாண்டுகளில் மனித உணர்ச்சியின் மிகப் பெருத்த இயக்கம் இது ஆகும். வெகு ஜனங்களின் பொருளாதார நலன் என்ற மூலக் கோட்பாட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டு நியாயத்தின் பொருட்டு நடத்தப்பெறும் யாவற்றிலும் அசையா உறுதிமிக்க தாக்குதல் இதுவே ஆகும். ஒரு நாடு முழுவதும் அறப்போர் வீரனாக மாறி, புது உலகம் பற்றிய காட்சிக்கு உரிய விசுவாசத்தைக் கடைப்பிடித்தவாறு, பட்டினியையும், யுத்தத்தையும் முற்றுகையையும் சாவையும் மதியாமல் வீறுநடை நடந்து முன்னே செல்கிறது. மக்களது நம்பிக்கைக்குப் பாத்திரமாக நடந்துகொள்ளாத தலைவர்களை ஒருபுறம் பெருக்கித் தள்ளிவிட்டு, அவர்களுடைய தேவைகளுக்கும் அபிலாஷைகளுக்கும் ஏற்பச் செயலாற்றுபவர்களைப் பின்பற்றியவாறு அது விரைந்து முன்னே ஏகுகிறது.

ருஷ்யப் புரட்சியின் விதி வெகுஜனங்களையே, அவர்களது கட்டுப்பாட்டையும் ஆழ்ந்த பற்றையுமே சார்ந்திருக்கிறது. அதிர்ஷ்டம் அவர்களிடம் மிகவும் அன்பு காட்டியிருக்கிறது என்பதில் ஐயமில்லை. பேரறிவும் எஃகுச் சித்தவுறுதியும் வாய்ந்த ஒருவரை, விரிந்த நூற்பயிற்சியும் அச்சமற்ற செயல்வன்மையும் கொண்ட ஒருவரை, மிக உயர்ந்த ஆதர்சவாதமும் மிகக் கண்டிப்பான நடைமுறை மதிநுட்பமும் உடைய ஒருவரை அவர்களுக்கு வழிகாட்டியாகவும் விளக்குபவராகவும் அது நல்கியிருக்கிறது.

26. மக்ஸீம் கோர்க்கி (பேஷ்கல் அ.ம.) (1868-1936) மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்க எழுத்தாளர்.

27. ருஷ்யாவில் செக்கோஸ்லோவாக்கியப் படைப்பிரிவுகள் முதலாவது உலக யுத்தத்தின்போது செக், ஸ்லோவாக் போர்க் கைதிகளைக் கொண்டு அமைக்கப்பட்டன. 1918, மே மாதத்தில் பிரெஞ்சு பிரிட்டிஷ் அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியவாதிகள் சோஷலிஸ்ட் புரட்சிவாதிகள், மென்ஷெவிக்குகள் ஆகியோரின் செயலூக்கமுள்ள உதவியுடன் வோல்காப் பிரதேசத்திலும் சைபீரியாவிலும் செக் படைப் பிரிவுகளில் புரட்சி எதிர்ப்புக் கலகத்தை மூட்டிவிட்டார்கள்.

(முற்றும்)

சமூக வலைத்தளங்களில் வினவை பின்தொடருங்கள்:
WhatsApp, X (Twitter), Facebook, YouTube, Telegram, Instagram

15. அமெரிக்கர்களையும் முதலாளிகளையும் சலுகைகளையும் பற்றிய லெனினது போக்கு

அமெரிக்கத் தொழில்நுட்ப நிபுணர்களையும், பொறி இயலாரையும் நிர்வாகிகளையும் லெனின் சிறப்பாகப் பெரிதும் மதித்தார். அவர்கள் ஐயாயிரம் பெயர் வேண்டும் என அவர் விரும்பினார். அவர்கள் உடனே வேண்டுமென விரும்பினார். அவர்களுக்கு மிக உயர்ந்த சம்பளங்கள் கொடுக்கத் தயாராயிருந்தார். அமெரிக்காவின்பால் தனிப்பட்ட மனச்சாய்வு கொண்டிருந்ததற்காக அவர் இடைவிடாது தாக்கப்பட்டு வந்தார். அவருடைய எதிரிகள் அவரை “அமெரிக்க பாங்கு முதலாளிகளின் ஏஜெண்டு” என்று இகழ்ச்சியாகக் குறிப்பிட்டார்கள். விவாத மும்முரத்தில் இடதுசாரியினர் இந்தக் குற்றச்சாட்டை நேரிலேயே பயன்படுத்தினார்கள்.

உண்மையில் அமெரிக்க முதலாளித்துவம் எந்தப் பிற நாட்டின் முதலாளித்துவத்தையும்விடத் தீமையில் குறைந்தது என அவர் எண்ணவில்லை. ஆனால் அமெரிக்கா வெகு தொலைவில் இருந்தது. சோவியத் ருஷ்யாவின் வாழ்க்கைக்கு அது நேரடி அபாயம் விளைவிக்கவில்லை. சோவியத் ருஷ்யாவுக்குத் தேவையாயிருந்த சரக்குகளையும், நிபுணர்களையும் அளிக்கும் நிலையில் அது இருந்தது. “எனவே, விசேஷ ஒப்பந்தம் செய்துகொள்வது இரு நாடுகளின் பரஸ்பர நலன்களுக்கும் ஏன் ஏற்றதாகாது?” என்று கேட்டார் லெனின்.

ஆனால் ஒரு கம்யூனிஸ்ட் அரசு முதலாளித்துவ அரசுடன் உறவுகள் வைத்துக்கொள்ள முடியுமா? இந்த இரு வடிவங்களும் அருகருகே வாழ முடியுமா? இந்தக் கேள்விகள் லெனினிடம் நோதோவால் கேட்கப்பட்டன.

“ஏன் முடியாது?” என்றார் லெனின். “எங்களுக்குத் தொழில்நுட்ப நிபுணர்களும் விஞ்ஞானிகளும் பல்வகை இயந்திரத் தொழில் செய்பொருள்களும் தேவை. இந்த நாட்டின் பிரம்மாண்டமான வளங்களை அபிவிருத்திச் செய்ய நாங்கள் தனியே திறனற்றவர்கள் என்பது தெளிவு. இந்த நிலைமைகளில், ருஷ்யாவில் நாங்கள் கடைப்பிடிக்கும் கோட்பாடுகள் எங்கள் எல்லைகளுக்கு வெளியே அரசியல் ஒப்பந்தங்களுக்கு இடம் கொடுத்து விலகிக்கொள்ள வேண்டும் என்பதை, இது எங்களுக்கு உவப்பாக இல்லாவிடினும்,ம்நாங்கள் ஒப்புக்கொண்டாக வேண்டும். எங்கள் வெளிநாட்டுக்கடன்களுக்கு வட்டி கொடுப்பதாக நாங்கள் மிக நேர்மையுடன் சொல்லுகிறோம். ரொக்கமாகக் கொடுக்க இயலாவிடில் நாங்கள் அவற்றைத் தானியமாகவும், எண்ணெயாகவும் எங்களிடம் வளமாக உள்ள எல்லா வகைக் கச்சாப் பொருள்களின் வடிவிலும் செலுத்துவோம்.

“ஆந்தாந்த் வல்லரசுகளின் குடிகளுக்கு காடுகள், சுரங்கங்கள் பற்றிய சலுகைகள் வழங்க நாங்கள் நிச்சயித்துள்ளோம். எப்போதும் இதற்கான நிபந்தனை, ருஷ்ய சோவியத்துக்களின் முக்கியக் கோட்பாடுகள் மதிக்கப்பட வேண்டும் என்பதாகும். தவிரவும் பழைய ருஷ்ய சாம்ராஜ்யத்தின் ஏதேனும் பிரதேசத்தைச் சில நேச வல்லரசு களுக்கு ஒப்படைக்க மகிழ்வுடன் அல்ல, போனால் போகட்டும் என்ற உணர்வுடன்தான் என்றாலும் நாங்கள் சம்மதிக்கக் கூடச் செய்வோம். ஆங்கில, ஜப்பானிய, அமெரிக்க முதலாளிகள் இத்தகைய சலுகைகளை மிகப் பெரிதும் விரும்புகிறார்கள் என்பதை நாங்கள் அறிவோம்.

” ‘வெலீக்கிய் ஸேவெர்னிய் பூத்’, அதாவது மாபெம் வடக்கு ரெயில்பாதை கட்டுவதை ஒரு சர்வதேசக் கழகத்திற்கு நாங்கள் ஒப்படைத்துள்ளோம். நீங்கள் அதைப் பற்றிக் கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா? இது சுமார் 3,000 கிலோமீட்டர்கள் நீளமான ரெயில் பாதை ஒனேகா வளைகுடாவின் அருகே தொடங்கி கோட்லாஸின் வழியாக உரால் மலைத் தொடரைக் கடந்து ஓப் ஆறு வரை இது செல்லும் 80 லட்சம் ஹெக்டேர் நிலமும் பயன்படுத்தப்படாத எல்லாவகைச் சுரங்கங்களும் கொண்ட பிரம்மாண்டமான கன்னிக் காடுகள் இருப்புப் பாதை நிறுவும் கம்பெனியின் அதிகார எல்லைக்குள் வரும்.

“இந்த அரசு உடைமை குறித்த காலத்துக்கு, ஒருவேளை எண்பது ஆண்டுகளுக்கு, விட்டுக் கொடுக்கப்படுகிறது, மீட்டுப் பெறும் உரிமையுடன். எட்டு மணி வேலைநாள், தொழிலாளர் ஸ்தாபனங்களின் கட்டுப்பாடு ஆகியவை போன்ற சோவியத்தால் நிறைவேற்றப்பட்டுள்ள சட்டங்கள் கடைப்பிடிக்கப்பட வேண்டும் என்று மட்டுமே நாங்கள் கோருகிறோம். இதற்கும் கம்யூனிஸத்துக்கும் வெகுதூரம் என்பது உண்மையே. எங்களது ஆதர்சத்துக்கு இது சற்றும் பொருந்தவில்லை. சோவியத் சஞ்சிகைகளில் இந்தப் பிரச்சினை மிகக் கடுமையான விவாதங்களைக் கிளப்பியிருக்கிறது என்பதை நான் சொல்லிவிட வேண்டும். ஆனால் பரிணமிப்புக் காலகட்டத்தில் தேவையாயிருப்பதை ஒப்புக்கொள்ள நாங்கள் நிச்சயித்திருக்கிறோம்.”

நோதோ சொன்னார்: “அப்படியானால், வெளிநாட்டு முதலாளிளுக்கு இங்கே எதிர்ப்படும் அபாயங்களை இந்த அபாயங்கள் அகற்றப்பட்டுவிட்டதாகத் தெரியவில்லை. எந்த நேரத்திலும் இவை இன்னும் கடுமையாகலாம் என்ற அச்சம் இருக்கிறது கருத்தில் கொண்டால், ருஷ்யாவுக்கு வரவும் அது புய செல்வ வளங்களை விழுங்க அனுமதிக்கவும் நிதியதிபர்கள் துணிவார்கள் என்று நீங்கள் நம்புகிறீர்களா? தங்கள் நாட்டிலிருந்து கொண்டு வரப்பட்ட சைனியத்தின் பாதுகாப்பு இல்லாமல் இம்மாதிரிக் காரியத்தை அவர்கள் தொடங்க மாட்டார்கள். வெளிநாட்டுப் படைகள் உங்கள் பிரதேசத்தை இவ்வாறு கைப்பற்றிக் கொள்வதற்கு நீங்கள் இசைவீர்களா?”

“இதற்குத் தேவையே இருக்காது. ஏனெனில் தான் விதித்துக் கொண்ட நிபந்தனையை சோவியத் அரசாங்கம் உண்மையுடன் கடைப்பிடிக்கும். ஆனால் எல்லா நோக்கு நிலைகளும் பரிசீலிக்கப் படலாம்.”

மாபெரும் மாஸ்கோ பொருளாதார ஆலோசனை சபையின் 1919, ஜூன் மாதக் கூட்டத்தில்,ஜெர்மனியுடன் பொருளாதாரக் கூட்டுறவை ஆதரித்துப் போராடியவர்களுக்கு எஞ்சினீயர் க்ராஸின்²² தலைமை தாங்கியதாகவும் அவருக்கு எதிராக, அமெரிக்காவுடன் பொருளாதாரக் கூட்டுறவுக் கொள்கையைக் கடைப்பிடிப்பதை ஆதரித்து லெனினும் சிச்சேரினும்²³ போராட்டம் நிகழ்த்தியதாகவும் மேற்படிக் கூட்ட விவரங்கள் தெரிவிக்கின்றன.

16. பாட்டாளிகள் மீது லெனின் கொண்டிருக்கும் பெருத்த நம்பிக்கை

பாட்டாளி வர்க்கமே புரட்சியின் இயக்கு சக்தி, அதன் ஆன்மாவும் தசை நாணும் என்று லெனின் திண்ணமாகக் கருதினார் புதிய சமூகம் நிறுவப்படுவதற்கான நம்பிக்கைக்கு ஒரே ஆதாரம் பொது மக்களே என அவர் எண்ணினார். ஆனால் பொதுவாகப் பரவியிருந்த கருத்து இது அல்ல. ருஷ்ய மக்களைப் பற்றி பொதுவாக நிலவும் கருத்து, அவர்கள் மண்ணை நம்பி வாழும் பாங்கற்ற பிராணிகள், திறமையற்றவர்கள், சோம்பேறிகள், எழுத்தறிவில்லாதவர்கள், வோத்காவையே குறியாகக் கொண்ட இருள்மதியினர், ஆதர்சவாதம் அற்றவர்கள், விடாப்பிடியாக முயலத் திறன் இல்லாதவர்கள் என்பதே ஆகும்.

இதற்கு எதிராக மேலெழுந்து நிற்கிறது “அறிவீனர்களான” வெகு ஜனங்கள் பற்றிய லெனினது மதிப்பீடு. அவர்களுடைய அசைவற்ற உளத் திண்மையையும், பற்றுறுதியையும், தியாகங்கள் செய்யவும் துன்பங்களைத் தாங்கவும் அவர்களுக்குள்ள திறனையும் பெரிய அரசியல் கருத்துகளைப் புரிந்துகொள்ளும் அவர்களது சக்தியையும், அவர்களுக்குள் மறைந்திருக்கும் பெருத்த படைப்பு, ஆக்க ஆற்றல்களையும் லெனின் பல நீண்ட ஆண்டுகளாக விடாது வலியுறுத்தினார். வெகுஜனங்களின் சுபாவத்தின் மீது அநேகமாகத் துணிச்சலான நம்பிக்கை போல இது தோன்றுகிறது. ருஷ்யத் தொழிலாளி மீது நம்பிக்கை வைக்கும் லெனினது துணிவை விளைவுகள் எவ்வளவு தூரத்துக்குச் சரி என்று காட்டியுள்ளன?

ருஷ்யாவில் மேற்பரப்புக்கு அடியில் பார்வை செலுத்தியுள்ள எல்லா அவதானிக்கையாளர்களும் பெரிய அரசியல் கருத்துகளைப் புரிந்து கொள்ளும் ருஷ்யத் தொழிலாளிகளின் திறனைக் கண்டு பெரு வியப்பு அடைந்திருக்கிறார்கள். ரூட் தூதுக் கோஷ்டியின்²⁴ ஓர் உறுப்பினர் இதனால் ஆச்சர்யம் அடைந்து பின்வருமாறு கேட்டார்: “மெய்யாகவே கற்றறிந்தவர்கள் எல்லோராலும் அறிவினர்கள், மந்த புத்தி உள்ளவர்கள் என்று கருதப்பட்ட ருஷ்ய மக்களின் பெருந்திரளின் இவ்வளவு பெரிய பகுதியினர் ஏனைய உலகிற்கு இவ்வளவு புதியதும், அதற்கு இவ்வளவு தூரம் முன்னே உள்ளதுமான சமூகத் தத்துவத்தை ஆர்வத்துடன் ஏற்றுக்கொண்டது எவ்வாறு நிகழ்ந்தது?” “இளைஞர் கிறிஸ்துவ சங்கத்தாலும்”²⁵ பிற ஸ்தாபனங்களாலும் அனுப்பப்பட்ட நூற்றுக்கணக்கான இளைஞர்கள் ருஷ்யத் தொழிலாளிகளுக்குப் புதிராக இருந்தார்கள். இந்தப் “பயிற்சி நிபுணர்கள்” அமெரிக்கப் பல்கலைக்கழகங்களின் பட்டதாரிகள். எனினும் சோஷலிஸத்துக்கும் சிண்டிக்கலிஸத்துக்கும் அராஜக வாதத்துக்கும் உள்ள வித்தியாசத்தை இவர்கள் அறிந்திருக்கவில்லை. லட்சோப லட்சம் ருஷ்யத் தொழிலாளிகளின் கல்வியிலோ இது அரிச்சுவடிக்கு ஒப்பாயிருந்தது.

அமெரிக்கப் பிரசார ஏஜெண்டுகள் ஜனாதிபதி வில்ஸனின் பதினான்கு அம்சங்கள் பற்றிய உரையின் பிரதிகளை லட்சக்கணக்கில் ருஷ்யாவில் வினியோகித்தார்கள்.

தொழிலாளர்கள் அல்லது குடியானவர்களுக்கு இந்தப் பிரதி களைக் கொடுத்துவிட்டு, “இந்த உரையைப் பற்றி என்ன நினைக்கிறீர்கள்?” என்று அவர்கள் கேட்பார்கள்.

”படிப்பதற்கு நன்றாய்த்தான் இருக்கிறது” என்று ருஷ்யர்கள் பொதுவாகப் பதில் அளிப்பார்கள். “ஆனால் இதன் பின்னே ஒன்றும் இல்லை. ஜனாதிபதி வில்சனின் மூளையில் இந்த ஆதர்சங்கள் இருக்கலாம் ஆயினும் தொழிலாளிகள் அரசாங்கத்தை நிர்வகிக்காவிட்டால் சமாதான உடன்படிக்கையில் இந்த ஆதர்சங்களில் எதுவும் இராது”.

ருஷ்யர்கள் இவ்வாறு கூறியதைக் கேட்ட பிரபல அமெரிக்கப் பேராசிரியர் அவர்களுடைய சந்தேகப் போக்கு குறித்து நகைத்தார். இப்போதோ, தமது வெகுளித்தனமான நம்பிக்கையை எண்ணி அவர் நகைக்கிறார். பின்தங்கிய ருஷ்யாவின் தொலைதூரப் பகுதிகளைச் சேர்ந்த சிறு சோவியத்துக்களில் உள்ள இந்த “அறிவு மங்கிய மக்கள்” சர்வதேச அரசியலைத் தம்மைவிட நன்றாகப் புரிந்துகொண்டது எப்படி என்று அவர் அதிசயிக்கிறார்.

பொதுமக்களின் உடனடியான தன்னலத்தைத் தூண்டி விடுவது ஒன்றுதான் அவசியமானது என்ற திட்டத்தின் பேரில் பிரிட்டிஷார் செயல் புரிந்தனர். மக்களை ஏமாற்றித் தம்பால் ஈர்ப்பதற்காகப் பழக்கூழ், விஸ்கி, கோதுமை மாவு ஆகியவற்றுடன் அவர்கள் அர்காங்கேல்ஸ்க் நகருக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள். பட்டினியால் நலிந்த மக்கள் இந்தப் பரிசுகளைப் பெற்று மகிழ்ந்தார்கள். ஆனால் இவை தங்களைக் குருடாக்குவதற்கான கைக்கூலிகள் என்பதையும் இந்தப் பொருள்களின் விலை ருஷ்யாவின் பிரதேச முழுமையும் விடுதலையுமே என்பதையும் கண்டதும் அவர்கள் படையெடுப்பாளர்களுக்கு எதிராகக் கிளம்பி அவர்களை நாட்டை விட்டுத் துரத்தியடித்தார்கள்.

ருஷ்யப் பொதுமக்களின் விடாப்பிடியையும், அசையா உறுதியையும் பற்றிய லெனினது நம்பிக்கையைக் காலமும் சரி என மெய்ப்பித்து விட்டது. 1917ஆம் ஆண்டு கூறப்பட்ட பயங்கரமான வருங்கால உரைகளை இன்றைய உண்மை விவரங்களுடன் ஒப்பு நோக்குங்கள். “மூன்றே நாட்களில் அவர்கள் ஆட்சி ஒழிந்துவிடும்” என்று அப்போது கொக்கரித்தார்கள் சோவியத்துக்களின் பகைவர்கள். மூன்று நாட்களும் மேலும் அத்தனை நாட்களும் கழிந்தபின், “அதிகமாய்ப் போனால் மூன்றே வாரங்கள் மட்டுமே சோவியத் நிலைத்திருக்க முடியும்” என்ற கூச்சல் கிளப்பப்பட்டது. மீண்டும் அவர்கள் கூச்சலை மாற்ற நேர்ந்தது. இந்தத் தடவை அது “மூன்று மாதங்கள்” ஆயிற்று. இப்போது, எண் மடங்கு மூன்று மாதங்கள் கழிந்துவிட்டபின் சோவியத்துக்களின் விரோதிகள் தங்கள் ஆதரவாளர்களுக்குக் கூறக்கூடியதெல்லாம் “மூன்று வருஷங்கள்” என்பதே.

22. க்ராஸின் லி.பொ. (1870-1926) – முக்கியமான சோவியத் ராஜதந்திரி, ஆட்சியாளர்.

23. சிச்சேரின் கி.வ.(1872-1936) – முக்கியமான சோவியத் ராஜதந்திரி, ஆட்சியாளர்.

24. ரூட் தூதுக் கோஷ்டி எ.ரூட் (1845-1937) என்பவரின் தலைமையில் 1917ஆம் ஆண்டு ருஷ்யாவுக்கு அனுப்பப்பட்ட விசேஷ அமெரிக்கத் தூதுக் கோஷ்டி ருஷ்யா போரிலிருந்து விலகுவதைத் தடுப்பதும் புரட்சி இயக்கத்தை எதிர்த்துப் போராடத் தற்காலிக அரசாங்கத்துக்கு உதவுவதும் இதன் நோக்கம்.

25. இளைஞர் கிறிஸ்துவ சங்கம் இளைஞர்களின் பூர்ஷ்வாஸ்தானம். ருஷ்யாவில் இதன் பிரதிநிதிகள் மதப் பிரசாரமும் சோவியத் எதிர்ப்புப் பிரசாரமும் செய்து வந்தார்கள்.

(தொடரும்…)

சமூக வலைத்தளங்களில் வினவை பின்தொடருங்கள்:
WhatsApp, X (Twitter), Facebook, YouTube, Telegram, Instagram

13. லெனின் தீர்க்கதரிசி என்ற முறையிலும் ராஜதந்திரி என்ற முறையிலும்

ராஜதந்திரி என்ற முறையிலும் வருங்காலத்தை உணர்ந்தவர் என்ற முறையிலும் லெனினது ஆற்றல் ஏதேனும் மாயாவாத உள்ளுணர்விலிருந்தோ வருவதை அனுமானிக்கும் சக்தியிலிருந்தோ அல்ல, ஒரு விஷயம் பற்றிய எல்லா மெய் விவரங்களையும் ஒன்று திரட்டவும் பின்பு அவற்றைப் பயன்படுத்தவும் அவருக்கு உள்ள திறமையிலிருந்தே தோன்றுகிறது என்பது தெளிவு. ருஷ்யாவில் முதலாளித்துவத்தின் வளர்ச்சி என்னும் நூலில் இந்தத் திறமையை அவர் காட்டினார். ருஷ்யக் குடியானவர்களில் பாதிப் பேர் பாட்டாளிகள் ஆக்கப்பட்டு விட்டார்கள் என்றும், ஒரு சிறிது நிலம் அவர்களிடம் இருந்த போதிலும் இந்தக் குடியானவர்கள் எதார்த்தத்தில் “ஒரு துண்டு நிலம் வைத்திருக்கும் கூலி உழைப்பாளிகளே” என்றும் அந்த நூலில் லெனின் வலியுறுத்தித் தம் காலத்துப் பொருளாதாரச் சிந்தனைக்குச் சவால் விடுத்தார். இந்த வலியுறுத்தல் துணிகரம் மிக்கதாக இருந்தது எனினும் பிந்திய வருஷங்களில் செய்யப்பட்ட ஆராய்ச்சிகள் இதைச் சரி என்று காட்டின. லெனின் இந்த விஷயத்தை வெறுமே ஊகிக்கவில்லை. ஜெம்ஸ்த்வோக்களிலும்²¹ பிற துறைகளிலும் புள்ளிவிவரங்களை விரிவாகத் திரட்டித் தொகுத்த பின்னர் அது அவர் அளித்த தீர்ப்பு ஆகும்.

லெனின் பெற்றுள்ள பெருமதிப்புக்கு மூல காரணங்கள் யாவை என்பது பற்றி ஒரு நாள் பீட்டர்ஸுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தேன். அவன் சொன்னான்: “அடிக்கடி எங்கள் கட்சியின் பிரத்தியேகக் கூட்டங்களில் நிலைமை பற்றிய தமது பகுத்தாராய்வின் அடிப்படையில் லெனின் குறித்த யோசனைகளை முன்வைப்பார். நாங்கள் அவற்றைப் பெரும்பான்மை வாக்குகளால் நிராகரித்து விடுவோம்.

லெனின் சொன்னது சரி, எங்கள் கருத்து தவறு என்பது பிற்பாடு நிரூபணமாகிவிடும்.” லெனினுக்கும் கட்சியின் மற்ற உறுப்பினர்களுக்கும் இடையே செயல் தந்திரம் குறித்துக் கடும் போராட்டங்கள் நடந்துள்ளன. அப்புறம் வந்த நிகழ்ச்சிகள் இவற்றில் பொதுவாக லெனினது மதிப்பீட்டைச் சரி என்று காட்டியிருக்கின்றன.

திட்டமிடப்பட்ட நவம்பர் புரட்சியில் வெற்றி பெறுவது இயலாது என்று பிரபல போல்ஷெவிக்குகளாகிய காமினெவும் ஸினோவியேவும் அபிப்பிராயப்பட்டார்கள். “அது தோல்வி அடைவது இயலாது என்றார் லெனின் அவர் சொன்னதே சரி ஆயிற்று. போல்ஷெவிக்குகள் ஒரு பாய்ச்சல் காட்டியதுமே அரசாங்க அதிகாரம் அவர்கள் கைகளுக்கு வந்துவிட்டது. அரசாங்க அதிகார மாற்றம் இவ்வளவு சுளுவாக நடந்தேறியது குறித்து மற்றவர்களைவிட அதிக வியப்பு அடைந்தவர்கள் இந்த போல்ஷெவிக்குகளே.

அதிகாரத்தைக் கையில் எடுத்துக்கொள்வது முடியலாம் எனினும் அதை நிலையாக வைத்திருப்பது இயலாது என்று மற்ற போல்ஷெவிக் தலைவர்கள் சொன்னார்கள். லெனின் சொன்னார், “ஒவ்வொருநாளும் நமக்குப் புதிய பலத்தைக் கொண்டுவரும்” என்று லெனின் கூறியதே சரி ஆயிற்று எல்லாப் புறங்களிலுமிருந்து நெருக்கும் பகைவர்களுக்கு எதிராக இரண்டு ஆண்டுகள் போரிட்ட பின்னர் சோவியத் எல்லா முனைகளிலும் முன்னேறிக் கொண்டிருக்கிறது.

ஜெர்மானியர்களை ஆசைகாட்டி மயக்குவதும் ஆனால் சமாதான உடன்படிக்கையில் கையெழுத்திட மறுப்பதுமாகத் தமது ஜாலவித்தைத் தந்திரத்தைக் காட்டிக்கொண்டிந்தார் த்ரோத்ஸ்கிய். அப்போது லெனின் சொன்னார்: “அவர்களுடன் விளையாடாதீர்கள். முன் வைக்கப்படும் முதல் உடன்படிக்கையில், அது எவ்வளவு மோசமாகயிருந்தாலும் சரி, கையெழுத்துதிடுங்கள். இல்லாவிட்டால் நாம் இன்னும் படுமோசமான உடன்படிக்கையில் கையொப்பம் இட நேரும்” என்று. இம்முறையும் லெனின் சொன்னதே சரி ஆயிற்று. வழிப்பறிக்காரர்களின்”, “கொள்ளைக் கூட்டத்தாரின்” சமாதான உடன்படிக்கையில் ருஷ்யர்கள் பிரேஸ்த்லித்தோவ்ஸ்க்கில் கையெழுத்திட வேண்டியதாயிற்று.

1918ஆம் ஆண்டு வசந்த காலத்தில் ஜெர்மானியப் புரட்சி பற்றிய கருத்தை உலகம் முழுவதும் எள்ளி நகையாடிக்கொண்டிருந்தபோது, பிரான்சில் நேச நாட்டினரின் படையணியைக் கெய்ஸரின் சேனை நொறுக்கிக்கொண்டிருக்கையில், என்னுடன் ஓர் உரையாடலின்போது லெனின் கூறினார்: “கெய்ஸரின் வீழ்ச்சி ஓர் ஆண்டுக்குள் வந்துவிடும் என்று இதற்கு ஒன்பது மாதங்கள் பின்னர் கெய்ஸர் தமது சொந்த நாட்டு மக்களிடமிருந்து தப்பி ஓட நேர்ந்தது.

“நீங்கள் அமெரிக்கா திரும்புவதாயிருந்தால் வெகு சீக்கிரம் புறப்பட  வேண்டும். இல்லாவிட்டால் அமெரிக்கச் சைனியம் சைப்பீரியாவில் உங்களுக்கு எதிர்ப்படும்” என்று 1918 ஏப்ரலில் லெனின் என்னிடம் சொன்னார். இது வியப்பூட்டும் கூற்று. ஏனெனில் அந்தக் காலத்தில் மாஸ்கோவிலிருந்த நாங்கள் புதிய ருஷ்யாவின்பால் அமெரிக்கா மிக மிக நல்லெண்ணமே கொண்டிருப்பதாக நம்பத் தொடங்கியிருந்தோம். “அது நடவாத காரியம். சோவியத்துக்கள் அரசு அங்கீகாரம் பெறுவதற்குக்கூட வாய்ப்பு இருப்பதாக ரேய்மண்ட் ராபின்ஸ் நினைக்கிறாரே” என்று நான் மறுத்துரைத்தேன்.

“மெய்தான். ஆனால் ராபின்ஸ் அமெரிக்காவின் மிதவாத பூர்ஷ்வாக்களின் பிரதிநிதி. அமெரிக்காவின் கொள்கையை நிர்ணயிப்பவர்கள் அவர்கள் அல்ல. நிதி மூலதனமே அதை நிர்ணயிக்கிறது. நிதிமூலதனமோ சைபீரியாவைத் தன்வசம் வைத்திருக்க விரும்புகிறது. சைபிரியாவைக் கைப்பற்றுவதற்காக அது அமெரிக்கப் படைவீரர்களை அனுப்பும்” என்றார் லெனின். இந்த நோக்கு எனக்கு அபாண்டமாகப் பட்டது. ஆயினும், பிற்பாடு, 1918, ஜூன் 29ந் தேதி, விளாதிவஸ் தோக்கில் அமெரிக்கக் கடற்படைவீரர்கள் இறங்குவதை நான் கண்கூடாகப் பார்த்தேன். அதே சமயம் ஜாரின் ஆதரவாளர்களும் செக்குகளும் பிரிட்டிஷாரும் ஜப்பானியரும் பிற நேச நாட்டினரும் சோவியத் குடியரசின் கொடியை இறக்கி அகற்றிவிட்டுப் பழைய எதேச்சாதிகார அரசின் கொடியை ஏற்றினார்கள்.

லெனினுடைய முன்மொழிவுகள் நிகழ்ச்சிகளால் மிக அடிக்கடி மெய்ப்பிக்கப்பட்டுள்ளன. ஆதலால் வருங்காலம் பற்றிய அவருடைய அபிப்பிராயம் குறைந்தபட்சம், அக்கறை என்பது முக்கியமானது. 1919, ஏப்ரலில் பாரிஸ் “தான்” பத்திரிகையில் லெனினுடன் நோதோவின் புகழ்பெற்ற பேட்டி விவரம் வெளியாயிற்று. அதன் சுருக்கம் வருமாறு:

லெனின் கூறினார்: “உலகின் வருங்காலமா? நான் தீர்க்கதரிசி அல்ல. ஆனால் இது மட்டும் நிச்சயம். முதலாளித்துவ அரசு, இங்கிலாந்து இதற்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டு, மடிந்துகொண்டிருக்கிறது. பழைய அமைப்பின் தலைவிதி தீர்க்கப்பட்டுவிட்டது. யுத்தத்தின் விளைவாக ஏற்பட்ட பொருளாதார நிலைமைகள் புதிய அமைப்புக்கு வலிய இட்டுச் செல்லுகின்றன. மனிதகுலத்தின் வளர்ச்சி தவிர்க்க இயலாதவாறு சோஷலிஸத்துக்குக் கொண்டு செல்லுகிறது.

“அமெரிக்காவில் ரெயில் பாதைகள் தேசிய உடைமை ஆக்கப்படும் என்று சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு யார்தாம் நம்பியிருப்பார்கள்? அந்தக் குடியரசு எல்லா தானியத்தையும் அரசின் முழு நலத்துக்கு ஏற்பப் பயன்படுத்தும் பொருட்டு விலைக்கு வாங்குவதை நாம் பார்த்துவிட்டோம். அரசுக்கு எதிராகச் சொல்லப்பட்டது எல்லாம் இந்தப் பரிணாமத்தைத் தடைப்படுத்தவில்லை. குறைபாடுகளை நீக்கும் பொருட்டுப் புதிய கட்டுப்பாட்டுச் சாதனங்களை உண்டாக்குவதும் அமைப்பதும் அவசியம் என்பது உண்மையே. ஆனால் அரசு சர்வாதிகாரமாக உள்ளது. ஆவதைத் தடுக்கும் எந்த முயற்சிகளும் வீணே ஆகும். ஏனெனில் தவிர்க்க இயலாதது வருகிறது, தனது சொந்த விசையாலேயே வருகிறது. ‘பணியாரம் நன்றாயிருப்பதற்குச் சான்று அது உண்ணப்படுவதில் இருக்கிறது’ என்று ஆங்கிலேயர்கள் கூறுவதுண்டு சோஷலிஸப் பணியாரத்தைப் பற்றி நீங்கள் என்ன வேண்டுமானாலும் சொல்லிக்கொள்ளுங்கள். எல்லா நாடுகளும் அதை உண்கின்றன. மேலும் மேலும் அதிகமாக உண்ணும்.

“தொகுத்துரைக்கிறேன். ஒவ்வொரு மனிதக் குழுவும் சோஷலிஸத்தை நோக்கித் தனக்கே உரிய தனி வழியில் செல்கிறது என்பதை அனுபவம் நிரூபிப்பதாகத் தோன்றுகிறது. லாட்வியர்கள் கூட அதை நோக்கி ருஷ்யர்களிலிருந்து வேறான முறையில் செல்கிறார்கள். பற்பல தாற்காலிக வடிவங்களும் விதங்களும் இருக்கும். ஆனால் அவை எல்லாம் ஒரே குறிக்கோளை நோக்கி இயங்கும் புரட்சியின் வெவ்வேறு கட்டங்களே ஆகும். பிரான்சிலோ ஜெர்மனியிலோ சோஷலிஸ அரசு அமைப்பு நிறுவப்பட்டால் அதை நிரந்தரம் ஆக்குவது இங்கே ருஷ்யாவில் ஆக்குவதைக் காட்டிலும் மிக எளிதாயிருக்கும். ஏனென்றால் ருஷ்யாவில் காணப்படாத அமைப்புச் சட்டங்கள், ஸ்தாபனங்கள், எல்லா வகையான அறிவுத் துணைக்கருவிகள், பொருள்கள் ஆகியன மேற்கே சோஷலிஸத்துக்குக் கிடைக்கும்”

14. அறிவாளிகள்பால் லெனினது போக்கு

“நேர்மையுள்ள ஒவ்வொரு போல்ஷெவிக்குக்கும் முப்பத்தொன்பது கயவர்கள், அறுபது முட்டாள்கள் வீதம் இருக்கிறார்கள்.” விரிவாக மேற்கோள் காட்டப்படும் இந்த வாக்கியம் லெனினால் கூறப்பட்டதாகச் சொல்லப்பட்டுள்ளது. பொதுமக்கள் மீது இகழ்ச்சியும் அவநம்பிக்கையும் கொண்ட, பெருமிதம் மிக்க உயர்குலத்தவராக லெனினைச் சித்திரிக்கும் நோக்கத்துடன் இது புனையப்பட்டுள்ளது. விந்தையான இக்குற்றச்சாட்டுக்கு ஆதரவாகப் பதினைந்து ஆண்டுகளுக்கு முந்திய ஓர் அறிக்கை எடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. உழைக்கும் வர்க்கங்கள் ஒழுங்கமைப்பு பற்றிய அறிவு, முதலாளிக்கு எதிராக வேலைநிறுத்தம் செய்தல், ஒரு நாளைக்கு எட்டு மணி நேர வேலை கோருதல் முதலியவை தொழிற்சங்க உணர்வை மட்டுமே வளர்த்துக் கொண்டிருக்கின்றன என்றும் சோஷலிஸக் கருத்துகள் பெருமளவு வெளியிலிருந்தே, அறிவுஜீவிகளிடமிருந்தே தொழிலாளர்களுக்குக் கிடைத்துள்ளன என்றும் கூறுகிறது இந்த அறிக்கை.

லெனினும் சோவியத் அரசாங்கமும் தங்கள் எல்லாச் செயல்களிலும் ஆணைகளிலும் அறிவுக்குத் தாங்கள் அளிக்கும் பெருமதிப்பைக் காட்டுகிறார்கள் என்பது உண்மையே. ஒவ்வொரு துறையிலும் லெனின்  நிபுணருக்குப் பணிந்துபோகிறார். ஜார் ஆட்சிக் காலத்திய ஜெனரல்களைக்கூட இராணுவ விவகாரங்களில் நிபுணர்கள் என்ற வகையில் லெனின் மதிக்கிறார். புரட்சிச் செயல் தந்திரத்தில் லெனின் பிரமாணமாகக் கருதுவது ஜெர்மானியரான மார்க்ஸை என்றால் அமெரிக்கரான டெய்லர் உற்பத்திச் செயல்திறமைக்கு வெனினால் பிரமாணமாகக் கருதப்படுகிறார். தேர்ந்த கணக்கர், பெரிய பொறி இயலறிஞர், ஒவ்வொரு செயல் துறையிலும் தனித் தேர்ச்சியாளர் மிக மதிப்புள்ளவர்கள் என்பதை லெனின் எப்போதுமே வலியுறுத்தித்தி வந்திருக்கிறார் உலகம் முழுவதிலிருந்தும் இத்தகைய நிபுணர்களை ஈர்க்கும் காந்தமாக சோவியத் விளங்கும்  என்று அவர் நம்பினார். தங்கள் படைப்பு ஆற்றல்களுக்கு வேறு எந்த அமைப்பிலும்விட சோவியத் அமைப்பில் அதிக விரிவான செயல் வாய்ப்புகள் இருப்பதை அவர்கள் காண்பார்கள் என லெனின் எண்ணினார்.

ஹாரிமன் தமது பெரிய ரெயில்வேயை இயக்கி நடத்தும் வேலையைவிட அதற்கு நிதி வசதி செய்யும் பிரச்சினை காரணமாகவே பெரிதும் களைத்துச் சோர்ந்து போனார் என்று சொல்லப்படுகிறது. சோவியத் அமைப்பில் அவர் தமது ஆற்றலை நிர்வாக வேலையிலிருந்து நிதிவசதி செய்யும் வேலையில் ஈடுபடுத்த வேண்டியிராது. ஏனெனில் நாம் காங்கிரஸில் உள்ள நமது பிரதிநிதியிடம் அரசியல் அதிகாரத்தை ஒப்படைப்பது போலவே சோவியத் அமைப்பில் பொருளாதார அதிகாரம் தலைமை நிர்வாகியிடம் ஒப்படைக்கப்படுகிறது ருஷ்யாவின் பெருத்த வளங்கள் பண்படுத்தும் பொருட்டு அவர் பொறுப்பில் விடப்படுகின்றன. சோவியத் ஆட்சியில் ருஷ்யா பொறி இயலருக்கோ, நிர்வாக நிபுணருக்கோ செவ்வைப்படுத்துவதற்குத் தனது விசாலமான வளங்களை மட்டும் அல்ல, அவ்வாறு செயல்படுத்துவதற்கான கருவியாகப் பயன்படும் உற்சாகமும் உயிரோட்டமும் உள்ள உழைப்பாளிகளையும் நல்குகிறது.

கடைசியில் இந்த நிலைமை முதலாளித்துவ அமைப்பில் கிடையாது. அங்கே தொழிலாளியின் மிகப்பெரிய அக்கறை தனது வேலையை விடச் சம்பளத்தில்தான் இருக்கிறது. நிர்வாக அதிகாரிகளுக்கும், தொழிலாளர்களுக்கும் இடையே அங்கே இடைவிடாது பிணக்கு விளைந்துகொண்டிருக்கிறது. சோவியத் அமைப்பில் மனிதர்களின் ஆற்றல்கள் உற்பத்திப் பொருளின் பங்கீடு குறித்துச் சச்சரவிடுவதில் செலவிடப்படுவதற்குப் பதிலாக, அதிக விரிவான உற்பத்தியின் பொருட்டு விடுவிக்கப்படுகின்றன. வெகுஜனங்களின் உற்சாகம் மிக்க படைப்பு ஆற்றல்களை வெளிக்கொணரும் அதே சமயத்தில் அறிவாளிகளுக்கும் மேதாவிகளுக்கும் செயலாற்றச் சுதந்திரம் அளிக்கும் சோவியத் முறையிலிருந்து பெருத்த பயன்கள் விளையும் என லெனின் நம்பினார்.

தமது பார்வையில் சமூகச் சக்திகளின் வெவ்வேறு வகையான எல்லாப் பகுதிகளதும் மதிப்பை லெனின் அனுமானித்தார். புரட்சிக்கு முன்பும் பின்பும் அறிவாளிகள் தங்களுக்கு உரிய இடம் பெற்றார்கள் பிரசாரக் கிளர்ச்சியாளர்கள் என்ற முறையில் புரட்சி சாத்தியமாக அவர்கள் உதவ முடிந்தது. திறமையும் தொழில் நுட்பமும் வாய்ந்த நிபுணர்கள் என்ற வகையில் புரட்சியைச் சாசுவதமும் நிலைப்பும். கொண்டது ஆக்குவதற்கு அவர்கள் உதவ முடிந்தது.

21. ஜெம்ஸ்த்வோக்கள் மாபெரும் அக்டோபர் புரட்சிக்கு முன் மத்திய ருஷ்யப் பிரதேசங்களில் ஸ்தல அதிகாரத்தைச் செலுத்திய நிறுவனங்கள்.

(தொடரும்…)

சமூக வலைத்தளங்களில் வினவை பின்தொடருங்கள்:
WhatsApp, X (Twitter), Facebook, YouTube, Telegram, Instagram

11. லெனினின் நேர்மையும் எதார்த்தமின்மைபால் வெறுப்பும்

லெனினது சக்தியின் மர்மங்களில் ஒன்று அவருடைய உளமார்ந்த நேர்மை ஆகும். தமது நண்பர்களிடம் அவர் நேர்மையைக் கடைப்பிடித்தார். அணிகளில் ஒவ்வொரு புது நபர் சேரும்பொழுதும் அவர் மகிழ்ச்சி அடையத்தான் செய்தார். ஆயினும் வேலை நிலைமைகளையோ வருங்கால வாய்ப்புக்களையோ கவர்ச்சியாகச் சித்திரிப்பதன் மூலம் ஒரு ஆளைக்கூட அவர் திரட்ட மாட்டார். மாறாக விஷயங்களை உள்ளதைவிட மோசமாக வருணிப்பதையே அவர் மேற்கொண்டார். லெனினுடைய பல பேச்சுக்களின் பல்லவி இதுதான்: “போல்ஷெவிக்குகள் அடைய முயலும் குறிக்கோள் தொலைவில் இருக்கிறது உங்களில் பெரும்பாலோர் கனவு காண்பதைவிடத் தொலைவில் இருக்கிறது. நாம் ருஷ்யாவைக் கரடுமுரடான பாதையில் நடத்தி வந்திருக்கிறோம். ஆனால் நாம் கடைப்பிடிக்கும் போக்கு நமக்கு மேலும் அதிகப் பகைவர்களையும் மேலும் பட்டினியையும் உண்டாக்கும். சென்ற காலம் கடினமாகவே இருந்தது. வருங்காலமோ இன்னும் கடினமான நீங்கள் நினைப்பதை விட அதிகக் கடினமான நிலைமைகளை கொண்டிருக்கும்” கவர்ச்சியூட்டும் ஆசை காட்டல் அல்ல இது. வழக்கமாகப் படை திரட்டுவதற்குரிய அழைப்பு அல்ல இது! எனினும் காயங்களும் சிறைவாசமும் மரணமுமே எதிர்ப்படும் என்று கூறிய காரிபால்டியை இத்தாலியர்கள் திரண்டு வந்து பின்பற்றியது போல ருஷ்யர்கள் திரண்டு வந்து லெனினைப் பின்பற்றினார்கள். தலைவர் தமது இயக்கத்தைப் பெருமைப்படுத்த வேண்டும். கேட்போர் மனம் மாறி அதில் சேர்ந்து கொள்ளுமாறு வற்புறுத்தித் தூண்ட வேண்டும் என்று எதிர்பார்ப்பவனுக்கு இது ஓரளவு சங்கடமாயிருந்தது. ஆனால் லெனின் இந்தத் தூண்டுதல் உள்ளத்திலிருந்து வரும்படி விட்டு விட்டார்.

தமது வெளிப்படையான பகைவர்களிடமும்கூட லெனின் நேர்மையைக் கடைப்பிடிக்கிறார். அவரது அசாதாரணமான கபடின்மையைப் பற்றிக் குறிப்பிடுகையில் ஓர் ஆங்கிலேயர் அவருடைய போக்கு பின்வருமாறு இருந்தது எனச் சொல்லுகிறார்: “சொந்த முறையில் உங்கள்மீது எனக்குப் பகைமை எதுவும் இல்லை. ஆனால் அரசியல் நோக்கில் நீங்கள் என் பகைவர், உங்களை அழிப்பதற்கு எனக்குத் தோன்றும் எல்லா ஆயுதங்களையும் நான் பிரயோகித்தாக வேண்டும். உங்கள் அரசாங்கம் எனக்கு எதிராக இதையே செய்கிறது. இப்போது எவ்வளவு தூரம் நாம் சேர்ந்து செல்ல முடியும் என்பதைப் பார்ப்போம்.”

நேர்மையின் இந்த முத்திரை லெனினுடைய எல்லா வெளிப்படைக் கூற்றுக்களிலும் பதிந்திருக்கிறது. ராஜதந்திரி அரசியல்வாதிக்குரிய வழக்கமான சாதனங்கள் வெற்று வேட்டு, படாடோபமான சொற்கள், வெற்றி மனப்பான்மை ஆகியவை லெனினிடம் கிடையாது. அவர் விரும்பினாலுங்கூட மற்றவர்களை ஏய்க்க அவரால் முடியாது என்று தோன்றுகிறது. அதே காரணத்தினால் தம்மையே ஏமாற்றிக் கொள்ளவும் அவரால் முடியாது. அவரது விஞ்ஞான மனப்போக்கும் மெய் விவரங்கள்பால் அவருக்குள்ள தீவிர ஆர்வமுமே இதன் காரணம். அவருடைய தகவல் மார்க்கங்கள் எல்லாத் திசைகளிலும் சென்று கணக்கற்ற மெய் விவரங்களை அவருக்குக் கொண்டு தருகின்றன. இந்த விவரங்களை அவர் சீர்தூக்கிப் பார்த்து, சலித்தெடுத்து, சுத்தப்படுத்துகிறார். பிறகு அவர் போர்த்தந்திர நிபுணர், சமூகத் தனிமங்களைக் கொண்டு செயல்புரியும் தேர்ந்த இரசாயனி, கணித அறிஞர் என்ற முறையில் இவற்றைப் பயன்படுத்துகிறார். உதாரணமாக ஒரு விஷயத்தை அவர் பின்வரும் வழியில் அணுகுகிறார்:

“இப்போது நமக்குச் சாதகமான விவரங்கள் இவை: ஒன்று, இரண்டு, மூன்று, நான்கு…” அவற்றை அவர் சுருக்கமாக எடுத்துரைப்பார். “நமக்கு எதிரான விவரங்கள் இவை.”

அதேமாதிரி இவற்றையும் அவர் எண்ணிக் கணக்கிடுவார், “ஒன்று, இரண்டு, மூன்று, நான்கு வேறு எவையேனும் உள்ளனவா? என்று கேட்பார். வேறு எதையேனும் கண்டு சொல்வதற்காக நாங்கள் மூளையைக் குடைந்துகொள்வோம், பொதுவாகப் பயனின்றி, சாதகமானவை, பாதகமானவை, இருதரப்பு விஷயங்களையும் விவரித்து விட்டு, கணிதப் பிரச்சினையை மதிப்பிடுவது போலத் தமது மதிப்பீட்டைச் செய்வார் லெனின்.

மெய் விவரங்களைப் பெருமைப்படுத்துவதில் அவர் வுட்ரோ வில்சனுக்கு நேர் எதிரானவர். வில்சன் ஒரு சொற்கலைஞர். எல்லா விஷயங்களுக்கும் நயமான சொற்களால் முலாம் பூசி, மக்களைப் பிரமிக்கவும், மதிமயங்கவும் புரிந்து, விஷயத்தில் அடங்கிய விகாரமான எதார்த்தங்களையும் திண்ணமான பொருளாதார விவரங்களையும் அவர்கள் காணவிடாதவாறு அவர் செய்துவிடுவார். லெனினோ அறுவைக் கத்தியுடன் சத்திர மருத்துவன் போல வருகிறார். ஏகாதிபத்தியவாதிகளின் ஆடம்பரமான பாஷைக்குப் பின் மறைந்துள்ள எளிய பொருளாதார நோக்கங்களை அவர் திறந்து காட்டுகிறார். ருஷ்ய மக்களுக்கு அவர்கள் விடுக்கும் பிரகடனங்களின் வெளிப் போர்வையை நீக்கி, அம்மணம் ஆக்கி, அவர்களுடைய நேர்த்தியான உறுதிமொழிகளின் பின்னே மறைந்திருக்கும் சுரண்டுவோரின் கரிய, சூறையாடும் கையை அவர் வெளிக்காட்டுகிறார்.

வார்த்தைப் பந்தல் போடும் வலதுசாரியினர்பால் அவர் சற்றும் இரக்கம் காட்டுவதில்லை. அதேசமயம், எதார்த்தத்திலிருந்து தப்புவதற்குப் புரட்சிக் கோஷங்களில் புகலிடம் தேடும் இடதுசாரியினரை அவர் கடுமையுடன் விளாசுகிறார். “புரட்சிகர ஜனநாயகச் சொல்வன்மை என்னும் இனிப்பூட்டப் பெற்ற நீரில் காடியையும் பித்தநீரையும் ஊற்றுவது தமது கடமை என அவர் கருதுகிறார். உணர்ச்சிப் பெருக்கில் உருகுபவனையும் வறட்டுக் கோட்பாடுகளை உரக்க முழங்குபவனையும் அவர் சுரீரெனத் தைக்கும் ஏளனத்துக்கு உள்ளாக்குகிறார்.

ஜெர்மானியர்கள் சோவியத் தலைநகரை நோக்கி முன்னேறிக் கொண்டிருந்தபோது ருஷ்யாவின் எல்லாப் பகுதிகளிலுமிருந்து தந்திகள் ஸ்மோல்னியுக்கு வெள்ளமாகப் பெருகி வந்தன. வியப்பும். திகிலும் ஆத்திரமும் அவற்றில் வெளியிடப்பட்டிருந்தன. “ருஷ்யப் பாட்டாளி வர்க்கம் நீடூழி வாழ்க!” “ஏகாதிபத்தியக் கொள்ளைக்காரர்கள் ஒழிக!” “கடைசித் துளி வரை இரத்தம் சிந்திப் புரட்சியின் தலைநகரைக் காப்போம்!” என்பது போன்ற கோஷங்களுடன் இந்தத் தந்திகள் முடிந்திருந்தன.

லெனின் அவற்றைப் படித்துவிட்டு எல்லா சோவியத்துக்களுக்கும் ஒரு தந்தி அனுப்புவித்தார். பெத்ரோகிராதுக்குப் புரட்சிக் கோஷங்களைத் தயவுசெய்து அனுப்பாமலிருக்கும்படியும் துருப்புக்களை அனுப்பும்படியும் அதோடு எத்தனை தொண்டர்கள் படைவீரர்களாகத் திரட்டப்பட்டிருக்கிறார்கள் என்பதைத் தெரிவிக்கும்படியும், ஆயுதங்கள், போர்த் தளவாடங்கள் ஆகியவற்றின் இருப்பு பற்றியும் உணவு நிலைமை பற்றியும் அறிக்கை செய்து கொள்ளும்படியும் அதில் சோவியத்துக்கள் கேட்டுக் கொள்ளப் பட்டிருந்தன.

12. நெருக்கடியில் செயலாற்றும் லெனின்

ஜெர்மானியர்களின் முன்னேற்றத்திற்கு கூடவே அயல்நாட்டினரின் வெளியேற்றம் நிகழ்ந்தது. “ஹூணர்களைக் கொல்லுங்கள்!” என்று காட்டுக்கூச்சல் போட்டவர்கள் எல்லோரும் இப்போது ஹூணன் கொல்லப்படும் தொலைவுக்குள் வந்ததும் கண் தலை தெரியாமல் விழுந்தடித்து ஓடியதைக் குறித்து ருஷ்யர்கள் அமிழ்ந்த வியப்பைத் தெரிவித்தார்கள். இந்தக் கும்பலோடு சேர்ந்து கம்பி நீட்டுவது எனக்கும் நன்றாய்த்தான் இருந்திருக்கும், ஆனால் கவசமோட்டார் மீது நின்று நான் அளித்த வாக்குறுதி என்னைத் தடுத்தது. எனவே நான் செஞ்சேனையில் சேர முன்வந்தேன். இடதுசாரிக் கம்யூனிஸ்ட் புகாரின் நான் லெனினைக் காண வேண்டும் என்று வற்புறுத்தினார்.

“எனது வாழ்த்துக்கள்! எனது மகிழ்வுரைகள்!” என்றார் லெனின், “எங்களது நிலைமை இப்போது மிக மோசமானதாகத் தோன்றுகிறது. பழைய சைனியம் போரிடாது. புதிய சைனியமோ பெரும்பாலும் காகிதத்தில்தான் இருக்கிறது. ப்ஸ்கோவ் நகரம் எதிர்ப்பு இன்றி இப்போதுதான் சரணடைந்துவிட்டது. இது கடுங்குற்றம். அந்த வட்டார சோவியத் தலைவன் சுடப்பட வேண்டும். நமது தொழிலாளர்களிடம் பெருத்த தன்னலத் தியாகமும் வீரம் இருக்கிறது. ஆனால் இராணுவப் பயிற்சி இல்லை, கட்டுப்பாடு இல்லை.”

இவ்வாறு சுமார் இருபது சின்ன வாக்கியங்களில் நிலைமையைத் தொகுத்துரைத்துவிட்டு முடிவில் லெனின் கூறினார்: “நான் காண்பது எல்லாம் சமாதானந்தான். எனினும் சோவியத் போருக்கு ஆதரவாக இருக்கலாம். என்னவாயினும், புரட்சிச் சேனையில் சேர்ந்ததற்கு என் வாழ்த்துக்கள். ருஷ்ய பாஷையுடன் உங்கள் போராட்டத்துக்குப் பிறகு ஜெர்மானியர்களுடன் போர் புரிய நீங்கள் நல்ல பயிற்சி பெற்றிருக்க வேண்டுமே” சற்று நேரம் சிந்தனையில் ஆழ்ந்திருந்தபின் அவர் மேலும் கூறினார்:

“ஒரு வெளிநாட்டான் நிரம்பச் சண்டை போட்டுவிட முடியாது. ஒருவேளை மற்றவர்களும் உங்களுடன் சேர்ந்துகொள்ளலாம்.”

ஒரு படைப்பிரிவு அமைக்க நான் முயலக்கூடும் என்று நான் அவரிடம் சொன்னேன்.

லெனின் நேரடியாகச் செயலாற்றுபவர் திட்டம் யோசனையில் உதித்ததுமே அதைச் செயல்படுத்துவதில் அவர் முனைந்தார். சோவியத் கமாண்டர் க்ரிலேன்கோவுக்குப் போன் செய்ய முயன்றார் அது முடியாமல் போகவே பேனாவை எடுத்து அவருக்கு ஒரு குறிப்பு எழுதினார்.

இரவு ஆவதற்குள் நாங்கள் சர்வதேச லீஜியன் அமைத்து விட்டோம். அயல்மொழிகள் பேசும் ஆடவர் அனைவருக்கும் இந்தப் புதிய படைப்பிரிவில் சேருமாறு அழைப்பு விடுத்தோம். ஆனால் லெனின் விஷயத்தை இத்துடன் விட்டு விடவில்லை. காரியத்தை ஆடம்பரமான முறையில் தொடங்கி வைத்ததுடன் அவர் திருப்தி அடையவில்லை. அவர் அதை விடாது, விவரமாகத் தொடர்ந்தார் அழைப்பு அறிக்கையை ருஷ்ய மொழியிலும் ஆங்கிலத்திலும் அச்சிடுமாறு பிராவ்தா அலுவலகத்துக்கு இரண்டுமுறை போன் செய்து உத்தரவிட்டார் பின்பு அதைத் தந்தி மூலம் நாடெங்கும் பரப்பினார். இவ்வாறு யுத்தத்தையும் சிறப்பாக அதைப் பற்றிய புரட்சிக் கோஷங்களால் தங்களுக்கு வெறி ஏற்றிக் கொண்டிருந்தவர்களையும் ஒருபுறம் எதிர்த்த அதே சமயத்தில் போருக்கு ஆயத்தமாவதற்காக எல்லாச் சக்திகளையும் லெனின் திரட்டிக் கொண்டிருந்தார்.

பெத்ரோப்பாவ்லவ்ஸ்க்காயா கோட்டையில் சிறை வைக்கப்பட்டிருந்த புரட்சி எதிர்ப்பு இராணுவ அதிகாரிகளில் சிலரை அழைத்து வருமாறு செங்காவற்படையினருடன் ஒரு காரை அனுப்பிவைத்தார்.

ஜெனரல்கள் லெனினது அலுவலகத்துக்குள் வரிசையாக வந்து சேர்ந்ததும் அவர், “கனவான்களே, நிபுணர்கள் என்ற முறையில் உங்களிடம் ஆலோசனை கேட்பதற்காகவே உங்களை இங்கே அழைத்திருக்கிறேன். பெத்ரோகிராத் அபாயத்தில் இருக்கிறது. அதன் தற்காப்புக்கான இராணுவச் செயல் தந்திரத்தை உங்களால் வகுத்துத்தர முடியுமா?” என்றார். அவர்கள் சம்மதித்தார்கள்.

வரைப்படத்தில் செம்படையினரின் அணிகளும் போர்த்தளவாடங்களும் சேமிப்புப் படையினரும் இருக்கும் இடங்களைக் காட்டிவிட்டு லெனின் தொடர்ந்தார்:

எங்கள் படைகள் இதோ இருக்கின்றன. எதிரித் துருப்புக்களின் எண்ணிக்கையையும் இட அமைப்புக்களையும் பற்றி எங்களுக்குக் கிடைத்துள்ள கடைசியான தகவல்கள் இவை ஜெனரல்களுக்கு வேறு ஏதேனும் தேவையானால் அவர்கள் கேட்கலாம்.”

ஜெனரல்கள் வேலையில் முனைந்தார்கள். மாலையாகும் போது தங்கள் யோசனைகளின் முடிவுகளை லெனினிடம் அளித்தார்கள். பின்பு அவர்கள் நைச்சியமாக, “இப்போது, எங்களுக்கு அதிக வசதியான இருப்பிடங்கள் அளிப்பதற்கு முதலமைச்சர் அன்புகூர்ந்து இணங்குவாரா?” என்றார்கள்.

“மிக மிக வருந்துகிறேன். வேறு ஒரு சமயம் பார்ப்போம், ஆனால் இப்போது அல்ல. கனவான்களே, உங்கள் இருப்பிடங்கள் சௌகரியம் இல்லாதவையாக இருக்கலாம், ஆனால் பாதுகாப்பானவை என்ற அனுகூலம் அவற்றில் உண்டு” எனப் பதிலளித்தார் லெனின். அதிகாரிகள் பெத்ரோப்பாவ்லவ்ஸ்க்காயா கோட்டைக்குத் திருப்பி அனுப்பப்பட்டார்கள்.

(தொடரும்…)

சமூக வலைத்தளங்களில் வினவை பின்தொடருங்கள்:
WhatsApp, X (Twitter), Facebook, YouTube, Telegram, Instagram

9. லெனினது அசாதாரண நிதானம்

எல்லாச் சந்தர்ப்பங்களிலும் லெனின் மிகுந்த தன்னடக்கத்தை மேற்கொண்டிருந்தார். மற்றவர்களை வெறி கொள்ளச் செய்த நிகழ்ச்சிகள் அவரிடம் அமைதியையும் கம்பிரத்தையும் தோற்றுவித்தன.

அரசியல் நிர்ணய சபையின் வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஒரே கூட்டத்தில் இரண்டு கட்சிப் பிரிவுகளும் ஒன்றுடன் ஒன்று கொலை வெறியுடன் மோதிக்கொண்டன. ஒரே கொந்தளிப்பும் குழப்பமுமான காட்சியாக விளங்கியது அது. பிரதிநிதிகள் போர்க் கோஷங்களை முழங்கினார்கள், சாய்வு மேஜைகளைத் தடதடவென்று தட்டினார்கள். பேச்சாளர்கள் அச்சுறுத்தல்களையும் சவால்களையும் கூறி ஆர்ப்பரித்தார்கள். இரண்டாயிரம் குரல்கள் இன்டர்நேஷனலையும் புரட்சி அணிநடைப் பாட்டையும் ஆவேசத்துடன் பாடின. இவைஎல்லாம் சூழ்நிலையை மின்னேற்றம் கொண்டது ஆக்கின. இரவு முதிர முதிர சபையின் மின்னோட்டம் மேலும் மேலும் அதிகரிப்பதாகத் தோன்றியது. பார்வையாளர் வரிசைகளில் இருந்த நாங்கள் அழிக் கம்பிகளைப் பற்றிக் கொண்டோம். எங்கள் பற்கள் நெறுநெறுத்தன, நரம்புகள் முறுக்கேறின. லெனினோ முன்வரிசை இடம் ஒன்றில் சலிப்படைந்தவர் போன்று உட்கார்ந்திருந்தார்.

கடைசியில் அவர் எழுந்து மேடையின் பின்புறத்துக்கு நடந்து போய் சிவப்புக் கம்பளம் விரிக்கப்பட்டிருந்த படிகள் மீது கால்களை நீட்டி அமர்ந்தார். விசாலமான கூட்டத்தினர் மீது தற்செயலாகப் பார்வை செலுத்தினார். பிறகு “இத்தனை மனிதர்கள் நரம்புச் சக்தியை வீணாக்குகிறார்கள். நல்லது, ஒரு மனிதன் அதைக் கொஞ்சம் சேமிக்கப் போகிறான்” என்று சொல்பவர் போலக் கைமீது தலையைச் சாய்த்து உறங்கிவிட்டார். பேச்சாளர்களின் சொல்வன்மையும். கூட்டத்தினரின் ஆரவாரமும் அவர் தலைக்கு மேலே அலையடித்துப் பெருகின. அவரோ, அமைதியாகத் தூங்கினார். ஓரிரு தடவைகள் கண்களைத் திறந்து, இமைகளைக் கொட்டியவாறு இங்கும் அங்கும் பார்த்தார். பின்பு மறுபடி உறங்கலானார்.

முடிவில் எழுந்து சோம்பல் முறித்துவிட்டு முன்வரிசையில் தமது இடத்திற்குச் சாவகாசமாக நடந்தார். தருணம் வாய்த்ததென்று கண்டு ரீடும் நானும் கீழே நழுவி, அரசியல் நிர்ணய சபை நடவடிக்கைகளைப் பற்றி அவரிடம் கேள்விகள் கேட்டோம். அவர் அலட்சியமாகப் பதில் அளித்தார். பிரசார இலாக்காவின்¹⁸ வேலைகள் பற்றி அவர் விசாரித்தார். பிரசுரங்கள் டன் கணக்கில் அச்சிடப்படுவதாகவும் அவை உண்மையாகவே பல தடைகளை கடந்து ஜெர்மானியச் சைனியத்திற்குள் வினியோகமாகி வருகின்றன என்றும் நாங்கள் சொன்னதும் அவர் முகம் பளிச்சிட்டது. ஜெர்மானிய மொழியில் வேலை செய்வது எங்களுக்குக் கடினமாய் இருப்பதாகச் சொன்னோம்.

திடீரென்று உற்சாகத்துடன் “ஆ!” என்றார் அவர், கவச மோட்டாரில் எனது சொற்பொழிவு முயற்சியை நினைவுபடுத்தி, “ருஷ்ய மொழிப் பயிற்சி எந்த அளவில் இருக்கிறது? இந்தப் பேச்சுக்களை எல்லாம் இப்போது நீங்கள் புரிந்துகொள்ள முடிகிறதா?” என்று கேட்டார்.

“ருஷ்ய மொழியில் ஏராளமான சொற்கள் உள்ளனவே” என்று பட்டும் படாமலும் பதில் அளித்தேன். “அதுதான் விஷயம். நீங்கள் முறையாக அதைப் பயில வேண்டும். மொழியின் முதுகெலும்பை எடுத்த எடுப்பிலேயே முறித்துவிட வேண்டும். அதைப் பயில்வதற்கான எனது முறையை உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்” என்றார் லெனின்.

சாராம்சத்தில் லெனினது முறை இதுதான்: முதலில் எல்லாப் பெயர்ச்சொற்களையும் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். பிறகு முறையே எல்லா வினைச்சொற்களையும் எல்லா வினையுரிச்சொற்களையும் பெயர்ச்சொற்களையும் எல்லாப் பிற சொற்களையும் கற்க வேண்டும். அப்புறம் இலக்கணம் முழுவதையும் வாக்கிய அமைப்பு விதிகள் யாவற்றையும் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். பின்னர் எங்கும் எல்லோருடனும் மொழியைப் பேசிப் பழக வேண்டும். லெனினுடைய முறை முழுமையானது எனினும் அவ்வளவு நுட்பமானதல்ல என்பதை இதிலிருந்து காணலாம். சுருங்கக் கூறின் பூர்ஷ்வாக்களை வெல்வதற்கான அவரது முறை மொழியை வெல்வதற்காகக் கையாளப்படுவதே. எடுத்த காரியத்தில் தயவுதாட்சண்ணியமின்றி ஈடுபடுவதே இது. ஆனால் அவர் இதில் மிகுந்த உற்சாகம் காட்டினார்.

தமது இருக்கையிலிருந்து குனிந்து விழிகள் சுடர, அங்க ஜாடைகளால் தமது சொற்களை எங்கள் மனதில் பதிய வைத்தார். எங்கள் சக நிருபர்கள் பொறாமை ததும்பப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். லெனின் எதிர்த்தரப்பினரின் குற்றங்களை வன்மையாகத் தொலைத்தெடுக்கிறார், அல்லது சோவியத்தின் இரகசியங்களை வெளியிடுகிறார், அல்லது புரட்சிபால் இன்னும் அதிக உற்சாகம் காட்டும் படி எங்களைத் தூண்டி ஊக்குவிக்கிறார் என்று அவர்கள் நினைத்தார்கள் இத்தகைய நெருக்கடியின்போது, மாபெரும் ருஷ்ய அரசின் தலைவர் இவ்வளவு ஆற்றலை வெளியிடுவது இத்தகைய விஷயங்கள் குறித்தே இருக்க முடியும் என அவர்கள் எண்ணினார்கள். ஆனால் அவர்கள் நினைத்தது தவறு. ருஷ்ய முதலமைச்சர் அயல் மொழி ஒன்றைக் கற்பது எப்படி என்பது பற்றி வெறுமனே விளக்கிக் கொண்டிருந்தார். நட்பார்ந்த சிறு உரையாடலால் கிடைத்த பொழுபோக்கை ரசித்துக் கொண்டிருந்தார், அவ்வளவுதான்.

பெருத்த விவாதங்களின் இறுக்கத்தில், எதிர்த்தரப்பினர் தம்மை இரக்கமின்றி விளாசிக்கொண்டிருக்கையில் லெனின் கம்பீரமான அமைதியுடன் வீற்றிருப்பார். இந்த நிலைமையில் நகைச்சுவையைக் கூட காண்பார். நான்காவது காங்கிரஸில் பேசியபின், மேடையில் தமது இடத்தில் அமர்ந்து தமது ஐந்து எதிர்த்தரப்பினரின் தாக்குதல் களைச் செவிமடுத்தார் லெனின் தமக்கு எதிரான வாதம் நல்லதாகப்பட்டால் அவர் முகம் மலர்ந்து முறுவலிப்பார், கைதட்டலில் கலந்து கொள்வார். எதிர்த்தரப்பு வாதம் கேலிக்கிடமான தாகத் தோன்றினால் கிண்டலாகப் புள்ளகை செய்து கட்டைவிரல் நகங்களை ஒன்றோடொன்று அடித்து நையாண்டிக் கரகோஷம் செய்வார்.

10. அந்தரங்கப் பேச்சில் லெனின் நடத்தை

ஒரே ஒரு தடவைதான் அலுப்பின் குறியை நான் அவரிடம் கண்டேன் சோவியத்தின் நள்ளிரவுக் கூட்டம் ஒன்றின் பின் தமது மனைவியுடனும் சகோதரியுடனும் “நேஷனல் ஹோட்டல்” லிப்டில் புகுந்தார் லெனின் “மாலை வணக்கம்” என்று ஓரளவு அலுப்புடன் சொல்லிவிட்டு, “இல்லை, காலை வணக்கம் என்பதே சரி. பகலும் இரவும் முழுவதும் நான் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். களைத்துப் போய்விட்டேன். ஒரு மாடிதான் ஏற வேண்டும் என்றாலும் லிப்டில் போகிறேன்” என்றார்.

ஒரே ஒரு தரம்தான் அவரிடம் பரபரப்பையும் அவசரத்தையும் கண்டேன். அது பிப்ரவரி மாதம் நேர்ந்தது. அப்போது “தவ்ரிதா அரண்மனை” மறுபடியும் காரசாரமான பூசலுக்கு அரங்கு ஆயிற்று. ஜெர்மனியுடன் போரைத் தொடர்வதா அல்லது சமாதானம் செய்து கொள்வதா என்பது பற்றி விவாதம் நடந்துகொண்டிருந்தது. திடீரென்று லெனின் தென்பட்டார். நீண்ட ஹாலைக் கடந்து பிரசங்க மேடையின் புகு வாயிலை நோக்கி விரைவாக, சுறுசுறுப்பாக அடி வைத்து அநேகமாகப் பாய்ந்தார். பேராசிரியர் சார்ல்ஸ் குந்த்ஸும் நானும் அவருக்காகப் பதிபோட்டுக் காத்திருந்தோம். “ஒரு நிமிடம் தவாரிஷ் லெனின்” என்று அவரைக் கூவி அழைத்தோம்.

அவர் தமது விரைந்த பாய்ச்சலை நிறுத்தி அனேகமாக இராணுவப் பாங்கில் கால்களைச் சேர்த்து நின்று, ஆழ்ந்த தோற்றத்துடன் தலை வணங்கிவிட்டு, “தயவுசெய்து இப்போது என்னைப் போக விடுங்கள், தோழர்களே.எனக்கு ஒரு வினாடி நேரம்கூட இல்லை. ஹாலுக்கு உள்ளே அவர்கள் எனக்காகக் காத்திருக்கிறார்கள். தயவு செய்து இந்தத் தடவை என்னை மன்னித்துவிடும்படி வேண்டிக் கொள்கிறேன்” என்றார். இன்னொரு முறை தலைவணங்கி, கைகுலுக்கிவிட்டு அவர் மறுபடியும் பாய்ச்சலாக விரைந்துவிட்டார்.

போல்ஷெவிக் எதிர்ப்பாளரான வில்காக்ஸ் என்பவர் அந்தரங்க உறவுகளில் லெனினுடைய வசீகரத் தன்மையைப் பற்றிக் கூறுகையில் பின்வரும் நிகழ்ச்சியை விவரிக்கிறார்: ஒரு ஆங்கிலேய வியாபாரி தமது குடும்பத்தினரை நெருக்கடியான நிலைமையிலிருந்து தப்புவிக்கும் பொருட்டு லெனினது சொந்த உதவியைக் கோரச் சென்றார். “இரத்த வெறி கொண்ட கொடுங்கோலர்’ என்று வருணிக்கப்பட்ட லெனின் சாந்தமான நடத்தையும், மரியாதையும் பரிவும் உள்ள தோற்றமும் கொண்ட மனிதர் என்பதையும் தம் சக்திக்கு உட்பட்ட எல்லா உதவியையும் செய்ய அவர் ஆர்வமாக முன்வந்ததையும் கண்டு பெருவியப்பு அடைந்தார் அந்த வர்த்தகர்.

உண்மையில் லெனின் அபரிமித மரியாதை காட்டுவதாகவும் மிகையான முறையில் காட்டுவதாகவும் சில வேளைகளில் தோன்றியது. இதன் காரணம் அவரது ஆங்கிலப் பிரயோகமாக இருக்கலாம். மரியாதையான உரையாடலுக்குரிய விரிவான வடிவங்களைப் புத்தகங்களிலிருந்து அப்படியே எடுத்து வழங்குவார் அவர். அல்லது மக்களுடன் பழகுவதற்கான அவரது முறையின் ஓர் அம்சமாக இது இருக்கலாம். ஏனெனில் மற்றத் துறைகளில் போலவே இந்தத் துறையிலும் லெனின் மிகுந்த திறமைசாலி. அவசியமற்ற மனிதர்களுக்காக நேரத்தை வீணாக்க அவர் மறுத்தார். அவரைச் சந்திப்பது எளிதல்ல. அவரது வரவேற்பறையில் பின்வரும் குறிப்பு காணப்பட்டது: “மிக ஏராளமான அலுவல்கள் உள்ள ஒரு மனிதருடன் தாங்கள் பேசப் போகிறார்கள் என்பதைக் கருத்தில் கொள்ளுமாறு பார்வையாளர்கள் வேண்டப்படுகிறார்கள். தாங்கள் சொல்ல வந்த விஷயத்தைத் தெளிவாகவும் சுருக்கமாகவும் விவரிக்கும்படி அவர்களை அவர் கேட்டுக்கொள்கிறார்.”

லெனினைச் சந்திப்பது மிகக் கடினம். ஆனால் ஒருமுறை அவரைச் சந்தித்து விட்டால் அவரது முழுமையான கவனத்தை நாம் பெற்று விடுவோம். அவரது திறமைகள் அனைத்தும் நமக்குக் கூச்சம் உண்டாக்கும் அளவுக்குத் தீவிரமான முறையில் நம்மீது ஒருமுனைப் படுத்தப்படும். மரியாதையாக, அநேகமாக உணர்ச்சி வெளிப்பாட்டுடன், முகமன் தெரிவித்த பிறகு அவர் நம்மை நெருங்குவார். அவருடைய முகம் நமக்கு ஓர் அடி தூரத்துக்கு மேல் இராத அளவுக்கு அவர் கிட்டத்தில் வந்துவிடுவார். உரையாடல் நடந்து கொண்டிருக்கையில் அடிக்கடி அவர் இன்னும் அருகே வந்து நமது விழிகளுக்குள் பார்வையைச் செலுத்துவார். நமது மூளையின் மிக ஆழத்திலுள்ள இடுக்குகளை அவர் துருவி ஆராய்வது போலவும் நமது ஆன்மாவுக்குள் கூர்ந்து நோக்குவது போலவும் தோன்றும். மலினோவ்ஸ்க்கிய் போன்ற சற்றும் நாணமற்ற பச்சைப் புளுகன் மட்டுமே அந்தப் பார்வையின் நிலைத்த தாக்குதலுக்கு எதிர்த்து நிற்க முடியும்.

ஒரு சோஷலிஸ்டை நாங்கள் அடிக்கடி சந்திப்பதுண்டு. 1905ஆம் ஆண்டு மாஸ்கோ எழுச்சியில் கலந்து கொண்டு தடையரண்களில் நன்றாகப் போரிடக் கூடச் செய்தவர். தொழிலும் வாழ்க்கையின் வசதிகளும் அவருடைய ஆரம்ப கால உளமார்ந்த ஈடுபாட்டிலிருந்து அவரை விலகச் செய்துவிட்டன. ஓர் ஆங்கிலச் செய்தித்தாள் சிண்டிகேட்டுக்கும் பிளெகானவின்¹⁹ யெதின்ஸ்த்வோ²⁰ பத்திரிகைக்கும் நிருபராக வேலை செய்து வந்த அவரது தோற்றம் செல்வச் செழிப்பைக் காட்டியது. பூர்ஷ்வா எழுத்தாளர்களை நேரத்தை வீணாக்குபவர்கள் என்று லெனின் கருதினார். ஆனால் தமது சென்ற காலப் புரட்சிச் செயல்களைப் பிரமாதப்படுத்தியதன் மூலம் இந்த மனிதர் லெனினுடன் சந்திப்புக்கு ஏற்பாடு செய்வதில் வெற்றி பெற்று விட்டார். லெனினைச் சந்திக்கப் போகும்போது அவர் ஒரே உற்சாகமாக இருந்தார். சில மணி நேரத்துக்குப் பிறகு அவர் கலக்கமுற்றிருக்கக் கண்டேன். இதன் காரணத்தை அவர் விளக்கினார்.

அலுவலகத்துக்குள் போனதும் 1905 புரட்சியில் எனது பங்கைக் குறிப்பிட்டேன். லெனின் என் பக்கத்தில் வந்து, “சரி தோழரே, ஆனால் இந்தப் புரட்சிக்காக நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்?” என்று கேட்டார். அவருடைய முகம் எனக்கு ஆறு அங்குல தூரத்துக்கு மேல் இல்லை. அவருடைய விழிகளோ நேராக என் விழிகளுக்கு உள்ளே நோக்கிக்கொண்டிருந்தன. மாஸ்கோ தடையரண்களில் எனது பழைய நாட்களைப் பற்றிப் பேசியவாறு நான் ஓர் அடி பின்வாங்கினேன். ஆனால் லெனின் ஓர் அடி முன்னே வைத்து, என் விழிகளிலிருந்து பார்வையை அகற்றாமலே, “சரி தோழரே, ஆனால் இந்தப் புரட்சிக்காக நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்?” என மீண்டும் கேட்டார். எக்ஸ்ரே போலிருந்தது அது. கடந்த பத்து ஆண்டுகளில் நான் செய்தவற்றை எல்லாம் அவர் கண்டுகொண்டது போன்று தோன்றியது. என்னால் அதைத் தாங்க முடியவில்லை. குற்றம் புரிந்த குழந்தை போல நான் தரையை நோக்க நேர்ந்தது. பேச முயன்றேன், ஆனால் பயனில்லை. நான் வெளியே வர வேண்டியதாயிற்று. சில நாட்களுக்குப் பிறகு இம்மனிதர் இந்தப் புரட்சிக்குத் தொண்டு செய்யத் தொடங்கி, சோவியத்துக்காக உழைப்பவர் ஆகிவிட்டார்.

18. 1918ஆம் ஆண்டுத் தொடக்கத்தில் ருஷ்யக் கம்யூனிஸ்ட் (போல் ஷெவிக்) கட்சியில் நிறுவப்பட்ட அயல்நாட்டுக் குழுக்களின் சம்மேளனத்துடன் இணைக்கப்பட்டிருந்தது பிரசார இலாகா வெளிநாட்டு எழுத்தாளர்களும் பிரசாரகர்களும் கொண்டது இது. பல்வேறு பிரசுரங்களை இது வெளியிட்டு வினியோகித்தது ஏகாதிபத்திய லல்லரசுகளின் துருப்புக்களுக்கு இடையே பிரசாரம் நடத்தி வந்தது.

19. பிளெகானல் கிவ (1856-1918) ருஷ்யாவில் மார்க்சியத்தை முதன்முதலாகப் பரப்பியவர். பொருள்முதல்வாத உலகக் கண்ணோட்டத்தின் உறுதியான பிரசாரகர் ருஷ்ய சர்வதேசத் தொழிலாளர் இயக்கத்தின் பிரதானச் செயலர்களில் ஒருவர். அதே சமயம், தமது தத்துவ, அரசியல் நோக்குகளிலும் நடைமுறைச் செயல்களிலும் அவர் ஆழ்ந்த தவறுகள் செய்தார். மென்ஷெவிக் தலைவர்களில் அவர் ஒருவராக இருந்தார். முதலாவது உலக யுத்தத்தின்போது சோஷலிஸ நாட்டுவெறிப் போக்கை மேற்கொண்டார்.

20. “ஒற்றுமை.”

(தொடரும்…)

சமூக வலைத்தளங்களில் வினவை பின்தொடருங்கள்:
WhatsApp, X (Twitter), Facebook, YouTube, Telegram, Instagram