1991 சீர்திருத்தம் – வறுமையின் நிலை என்ன ? சிறப்புக் கட்டுரை

//ஆய்வுக் கட்டுரைகளை எழுதும் பொழுது, தான் காட்ட வேண்டிய முடிவிற்காக பிற ஆய்வு முடிவுகளை மேற்கோள் காட்டாமல் விடுகிற இச்செயலை அறிவுத் திருட்டு (Plagiarism) என்பார்கள்.//

Plagiarism is copying others’ work and publish it as ones own. What you mention is “Cherry Picking”.

இங்கு குறிப்பிட்ட குறியீடுகளில் ஒன்று, அல்லது நீங்கள் ஏற்கும் குறியீடு ஒன்றை தேர்ந்தெடுத்து, அதன் படி 1991 இல் எத்தனை சதவீதம், தற்போது எத்தனை சதவீதம் வறுமைக்கோட்டிற்கு கீழே உள்ளனர் என்ற விவரம் தர இயலுமா? நன்றி.

“ஆளும் வர்க்க ஊடக செய்திகள் வெண்மையாகவும் உழைக்கும்வர்க்க ஊடக செய்திகள் அழுக்காகவும் அலர்ஜியாகவும் அறிவு ஜீவிகளுக்கு தோன்ற ஆரம்பித்துவிடுகின்றன”

கட்டுரையின் ஆய்வுப் பொருளுக்கு வெளியே இருப்பதாலும், ஆதாரம் எதையும் முன்வைக்காமல் சொல்லப்படுவதாலும் இது கோஷ வகையைச் சார்ந்தது. நீர்யானை முறைக்கு எதிரானது.

“தி இந்து” முன்முடிவோடு ஏமாற்று வேலை செய்திருக்கிறது என்ற கட்டுரையின் கருத்து ஏற்கும்படி உள்ளது. இந்திய அரசும் ஏமாற்றிக் கொண்டு இருக்கலாம்.

சரி, நீங்கள் திருத்திச் சொல்லுங்கள். 1991 ஆண்டோடு ஒப்பிடும்போது தற்போது வறுமை அதிகமாகிவிட்டதாக நீங்கள் எந்த ஆய்வின் அடிப்படையில் சொல்கிறீர்கள்? நீங்கள் ஏற்கும் வறுமையின் குறியீடு என்ன? அது கடந்த 25 ஆண்டுகளில் எவ்வாறு மாறியுள்ளது? அதற்கான ஆதாரங்கள் என்ன?

பூனை கண்ண மூடிட்டு இருட்டு சொல்லிச்சாம். அது போல இருக்கு உங்க கட்டிரை. விவசாயக் கூலிக்கு 150 ரூவா சம்பளம். நூறு நாள் வேளைக்கு 120 ரூவா கூலி. என் மனைவிக்கு நாய்க்கடிக்கு இலவசமா ஆஸ்பத்திரியிலே ஊசி.குடிசைகள்லாம் மாடி வீடாக மாறும் வாழ்க்கைத்தரமும் வாழ்வாதாரமும். ஆரம்பக் கல்வியும் உணவும் மருத்துவமும் இலவசம். குறைகள் உண்டு. ஆனால் நிறைகள் இல்லாமலில்லை. எதிர்வினைகள் வேண்டாம். ஆரோக்கிய சமூகத்தில் இது போன்ற பதிவுகள் எண்ணங்கள் பார்வைகள் மேம்படுத்தும் நாணயத்தின் இரு பக்கம் போல. இது என் கருத்து மற்றும் நிலைப்பாடு.
விஜயன்.

இப்போது ஐம்பது சதம் வறுமை கோட்டுக்கு கீழே என்றே கொள்வோம் .

1991 முன்பு ஐம்பது சதம் பேர் வறுமை கோட்டுக்கு மேலே இருந்தார்கள் என்றால் அவர்கள் வாழ்க்கை தரம் எப்படி இருந்தது ? டி வீ எஸ் வைத்திருந்தாலே பணக்காரர் , கேஸ் அடுப்பா பணக்காரர் என்பதல்லவா அளவு கோலாக இருந்தது ?

ஆக 50 சதம் கோட்டுக்கு கீழே ,மேலே இருந்தவர்கள் வாழ்க்கை தரமும் சொல்லி கொள்ளும்படி இல்லை . ஓரிரு பணக்காரர்கள் சொத்து வைத்து இருந்தவர்கள் மட்டும் நன்றாக வாழ்ந்து வந்தார்கள் .

முதலீட்டுத்துவதால் கோட்டின் நுனியை மேலே இருந்த குறைந்த வாழ்க்கை தரம் கொண்டு இருந்த மக்களின் நிலை உயர்ந்துள்ளது புள்ளிஇயலில் கணக்கிடப்படவில்லை . மத்திய தர வர்க்கம் என்பதன் அளவு கொலை மாற்றி அமைத்ததை பற்றி கணக்கில் இல்லை .

1991 இங்கு உங்களுக்கு பிடித்த கணக்கீட்டின் படி பார்த்தல் கூட , அதே ஐம்பது சதா மக்கள் கோட்டிற்கு மேலே இருக்கிறார்கள் . மக்கள் தொகை அதிகரிப்பின் கணக்கிஇல் கொண்டால் , இன்னும் அதிக மக்கள் வேலை வாய்ப்பை பெற்று இருக்கிறார்கள் என்று ஆகிறது .

சோசியலிசமே இருந்து இருந்தால் 90 சதா மக்கள் வறுமை கோட்டிற்கு கீழே இருந்து இருப்பார்கள் .
நூறு சாதம் பட்டினி போட்டு இருக்கும் என்பது தான் உண்மை .

ரஸ்யா சீனா போலவே ,வெனிசூலாவில் நூறு சதம் அசீவ் செய்து இருக்கிறார்கள்

http://www.bbc.com/news/magazine-36913991

திரு இளங்கோ இவ்வளவு எல்லாம் புள்ளிவிவரங்ககளை வைத்துக்கொண்டு வறுமைக்கோட்டின் நிலை பற்றி அழ தேவையில்லை…. எதார்த்தம் எல்லார் கண்ணுக்கும் முன்னே நிக்குது…. ஒரு சிறிய மோட்டார் இயந்திர உதிரி பாக தொழிலரங்குக்கு செல்லுங்கள்…. அங்க மிசின் ஆபரேட்டர் சம்பளம் Rs 6000/per month. Molding சென்டருக்கு செல்லுங்கள்….அங்கு ஒரு பாக்ஸ்க்கு 10 ரூபா… ஒருநாளைக்கு 8 மணி நேரம் வேலைசெய்து 15 பாக்ஸ் முடித்தால் கூட rs 150 தான் ஒருநாள் சம்பளம்…….. தனியார் BSC பி.ED படித்த பள்ளி ஆசிரியருக்கு சம்பளம் ரஸ் 12,000 மாதத்துக்கு……

ஆனால் மக்களாகிய நாம் தேர்தெடுத்த MP யின் சம்பளம் இந்த படி அந்தப்படி எல்லாம் சேர்த்து ஒரு கோடியைநெருங்க போகுது…. 1991 சீர்திருத்தம் வேலை வாய்ப்பை உருவாக்கியது என்னவோ உண்மை தான்….அதே நேரத்தில் அதன் மூலம் கிடைக்கும் பயன்கள் அந்நிய கம்பெனிகளுக்கு கொள்ளை லபமாகவும்…, அந்நிய நிறுவனங்களுக்கு நிலம் ,மின்சாரம் ,நீர் கொடுக்க அரசியல் தரகு வேலை செய்யும் மாநில அரசுகளுக்கு கமிஷனாகவும் தான் செல்கிறது…

(போர்ட் நிறுவனத்தில் எடுக்கப்ட தொழிலாளர் நிலவரம்) அந்த நிறுவனங்களில் வேலை நிரந்தரம் கிடையாது…கூலி மிக கம்மி… ஒரு நாளைக்கு ரூபா 300 கூட கிடையாது….புள்ளிவிவரங்களை எல்லாம் தூக்கிப்போட்டுட்டு எதார்த்தத்தில் என்ன இருக்கு என்று கட்டுரையாளரும் அந்த கட்டுரைக்கு மாற்று கருத்துடையோரும் பார்க்கலாமே!

மேலும் தென் மாவட்டங்களில் இருந்து வேலை தேடி இங்கு சென்னைக்கு வந்து உள்ள இளம் பெண்களின் நிலைமை இன்னும் மோசமாக இருக்குங்க….தங்கும் விடுதி இலவசம் என்று கூறி அதன் மூலம் ஆசைகாட்டப்பட்டு வேலைக்கு வரும் சிறுமிகள்…, ஆமாங்க 18 வயதுக்கு உள்ளே இருந்தா சிறுமிகள் தானே…, உண்ணும் உணவு மிக மிக குறைவுங்க… மாலை நேரத்து உணவு விடுதிகளில் அவர்கள் பார்சல் ஆடர் செய்யும் உணவு என்னவாக இருக்கும் என்று நினைக்கிறீர்கள்? நாலு இட்லி 20 ரூபாய்க்கும் அல்லது ரெண்டு கல் தோசை 20 ரூபாய்க்கும் தான் பார்சல் வாங்குவார்கள்…. அவர்களால சாப்பிட முடியாது என்பது இங்கு பிரச்சனை இல்ல…சாப்பிட காசு இல்லை என்பது தான் இங்கு முதன்மையான காரணம்…எங்கோ வெளிநாட்டில் வேலை செய்யும் ஒரு ராமன் போன்றவர்கள்…, அல்லது கணினி மென்பொருள்என்ஜினீர் வெங்கி அவ்ர்களோ இந்த கட்டுரை தொடர்பாக வளைத்து நுழைத்து ஆதரவாகளோ அல்லது எதிராகவோ எழுதுவதால் எந்த பயனையும் இது இந்த பெண்களுக்கு அழித்துவிட முடியாது….

வறுமை அளவை பற்றிய சர்ச்சைகள் ஒரு புறம் இருந்தாலும், வேறு முக்கிய அளவீடுகளை கொண்டு இதை உறுதிபடுத்த முடியும். உதாரணமாக பிறந்து ஒரு வயதிற்க்குள் இறக்கும் குழந்தைகளின் எண்ணிக்கை (infant mortality ratio, per thousand population, per year) ; வறுமை குறையாமல் இது குறைய வாய்ப்பே இல்லை. முக்கியமாக கிராமபுறங்களில். இந்தியாவில் 1991இல் 80 / 1000 இல் இருந்து 2010இல் 47 / 1000ஆக குறைந்து, மேலும் குறைந்து வருகிறது. அபாரமான மாற்றம் இது.
http://unicef.in/CkEditor/ck_Uploaded_Images/img_1364.pdf

வறுமை குறையாமல் பொது சுகாதாரத்தின் முக்கிய அலகான இந்த குழந்தை இறப்பு விகிதம் இப்படி பாதியாக குறைய வாய்ப்பே இல்லை. இத்தனைக்கும் ஜனத்தொகை 70 கோடியில் இருந்து 125 கோடியாக உயர்ந்த அதே காலகட்டத்தில்..

Christine Lagarde,Managing Director,IMF, in a speech said the following;-
“In far too many countries,the benefits of growth are being enjoyed by far too few people.This is not a recipe for stability and sustainability”
“Let me be frank,in the past,economists have underestimated the importance of inequality.They have focused on economic growth,on the size of the pie rather than its distribution.Today,we are more keenly aware of the damage done by inequality.Put simply,a severely skewed income distribution harms the pace and sustainabiilty of growth over long term.It leads to an economy of exclusion and a wasteland of discarded potential”
“In the US,inequality is back to where it was before the Great Depression,and the richest 1% captured 95% of all income gains since 2009,while the bottom 90% got poorer.In India,the net worth of the billionaire community increased twelve fold in 15 years,enough to eliminate absolute poverty in this country twice over”
“If you increase the income share of the poorest,it has a multiplying effect on growth….but this does not happen if you do so with the richest”
Have you heard from the horse’s mouth,Mr Adhiyaman?
Jean Dreze described India as a World Champion of Social Under-spending.

The following comment by French Economist Prof Thomas Piketty,Author of the best seller,”Capital in the 21st Century”on Australian economy is relevant to India also;-
“The present wealth disparity is bad for democracy (money buys votes) and bad for the economy (the poor cannot buy goods and services they produce)”

என்ன ஆதாரம் கொடுத்தாலும் இங்கு நீங்க எல்லோரும் ‘தான் பிடித்த முயலுக்கு மூணு கால் தான்’ என்றே பேசப்போகிறீர்கள். (முகநூலில் வினவு தளத்தை நிர்வாகிக்கும் தோழர் ராமதாஸ் கண்ணையன் அங்கு என் பதிவில் வந்து ‘உங்களுக்கு முதலாளித்துவம் பற்றியும் ஒன்னும் தெரியாது, மார்க்சியம் ப்த்தியும் ஒன்னும் தெரியாது’ என்று எல்லாம் தெரிந்த ஏகாம்பரம் போல் பின்னூட்டம் இடுவார் !!!) இருந்தாலும் தன் முயற்சியில் சற்றும் மனம் தளராத விக்கரமாதித்தியன் போல் இங்கு விடாகண்டனாக… :))

உத்திர பிரதேசத்தில் இரு தாலுக்காகளில் நடத்தபட்ட விரிவான, ஆழமான ஆய்வில், தலித்தகளின் நிலை எப்படி கடந்த 25 ஆண்டுகளில் முன்னேறியுள்ளது பற்றி :

The survey covered all dalit households in two blocks in UP, one in the relatively prosperous west (Khurja) and one in the backward east (Bilariaganj), between 1990 and 2008.

The dalit proportion with pucca houses rose from 18.1% to 64.4% in the east and from 38.4% to 94.6% in the west. TV ownership improved from virtually zero to 22.2% and 45% respectively. Cellphone ownership increased from almost nothing to 36.3% and 32.5% respectively. Fan ownership, curbed by electricity shortages, rose to 36.7% and 61.4% respectively . Bicycle ownership has become ubiquitous, up from 46.6% to 84.1% in the east and from 37.7 to 83.7% in the west. A motorcycle symbolizes high rural status . Dalit ownership of two-wheelers improved from almost zero to 7.6% and 12.3% respectively. NSS consumption surveys consider purchases only in a short pre-survey period, and so miss durables acquired over the years. In times of distress, dalits historically mortgaged jewellery to upper caste lenders. The proportion that does so has dropped from 75.8% to 29.3% in the east and from 64.6% to 21.2% in the west.

Dalits have switched from inferior foods (broken rice, jaggery ras) to superior foods (whole rice, pulses, tomatoes). The proportion eating roti-chutney for lunch, socially viewed as low-class food, has fallen from 82% to just 2% and 9% in the two zones. The proportion of kids eating the previous night’s leftovers plummeted from 95.9% to just 16.2% in the east. The proportion eating broken rice fell from 54% to 2.6% in the east, and from 22.7% to 1.1% in the west.

Per capita availability of dal in India has been falling. So it’s heartening that dalits consuming dal are up from 31% to 90% in the east, and from 60.1% to 96.9% in the west. This may be one cause for rising dal prices. Consumption of jaggery ras, usually drunk by the poorest, has collapsed. Meanwhile dalit consumption of packaged salt, elaichi and tomatoes has shot up.

Many dalits in eastern UP were locked into thehalwaha (bonded labour) system, which Jagjivan Ram once called “a remnant of slavery” . This has virtually disappeared : the proportion is down from 32.1% to 1.1%. The proportion of dalit households doing any farm labour has plummeted from 76% to 45.6% in the east, and from 46.1% to just 20.5% in the west. Encouragingly , the proportion depending on their own land is up from 16.6% to 28.4% in the east, and from 50.5% to 67.6% in the west. Tubewell ownership is up substantially , but remains modest.

Dalits are leasing land from upper castes. Those who were once labourers on upper caste land now insist on a share of the crop. The proportion in sharecropping is up from 16.7% to 31.4% in the east and from 4.9% to 11.4% in the west. In western UP, cases of dalits alone lifting dead animals are down from 72.6% to 5.3%. Once dalits ploughed the land of upper castes with bullocks. Today, they are getting their own land ploughed by upper caste tractor drivers. Economic reforms have created major new opportunities in urban areas, facilitating dalit migration to towns and back. This has broken their dependence on rural landlords and moneylenders. The resulting labour shortage has raised the bargaining power of dalits.

The proportion of dalit families working locally as masons, tailors or drivers — all non-traditional occupations — is up from 14% to 37% in the east and from 9.3% to 42.1% in the west. Even more revolutionary is the rise of dalit business families, from 4.2% to 11% in the east and from 6% to 36.7% in the west.

https://www.jstor.org/stable/25742020?seq=1#page_scan_tab_contents

Just before the Ilavarasan episode in Dharmapuri,dalit people had improved their standard of living by their hard work.With the death of Ilavarasan,the belongings of dalits (their 10 year savings and investment in house-hold things)were either looted or burnt down in those villages.Their prosperity was not tolerated.Without change in the social outlook,material well-being will not be meaningful.

One of the basic requisites for reducing Infant Mortality is availability of services of health professionals to expectant mothers in well equipped health centers.
“Arundhati Muralidharan from WaterAid India presented evidence from assessments carried out in 343 centers in 12 districts across 6 states-UP,Odisha,AP,Telengana,MP and Karnataka which spoke of lack of adequate facilities to wash hands,for clean toilets and adequate medical waste management in the centers.The presentation also highlighted cases such as that of the midwife from Telengana who did not have enough water to wash the blood off her hands after delivering babies”
“Approximately 8% of the maternal deaths were attributed to sepsis or severe infection alone”
“WaterAid India launched their campaign HealthyStart to contribute towards preventing neonatal and maternal deaths by trying to improve sanitation and hygiene facilities in the public health centers”
“There are many unseen bottlenecks in the process of increasing access to hygiene and sanitation.One such bottleneck is the sparsity of soap”
“The money has to come from untied funds which can be used for purchasing of soap or white washing”-said Manish Wasya from UNICEF.”The district and block level authorities are more keen to tick the access to a provision,like the toilet,but are not checking whether the toilet is functional or not”
“Any needless death of a mother or child because of lack of access to water is not a shame.It is a crime”-Dr Mira Shiva,a public health expert.
Excerpts from the article-scroll.in/pulse/812284/mother-and-child-deaths-aside-clean-water-is-basic-right-missing-in-health-centres

“In spite of growth in India’s economy,enough job opportunities could not be created”-K.Gopalakrishnan of Infosys in his recent speech at IIT,Karagpur-Dinamani dated 1-8-2016.

வினவு தோழர்களே,

உங்களுக்கு ஒரு அரிய ஆலோசனை : 40 வருட வங்கி, நிதி மேலாண்மை அனுபவம் கொண்டவரும், பொருளாதார ‘நிபுணரும்’, இடதுசாரி ’சிந்தனையாளருமான’ தோழர் சூரியன் அவர்களை வினவு தளத்தில் அரிய கட்டுரைகள் எழுத வைத்து, முதலாளித்துவ கொடுமைகளை ’அம்பலபடுத்தலாமே’ ? இப்படி தான் பின்னூட்டமாக இட்டு வந்த தோழர் திப்புவை, வினவு தள எழுத்தாளராக மாற்றி புரட்சி படைத்தீர்கள். தோழர் சூரியனுக்கு மட்டும் ஏன் இந்த ஓரவஞ்சனை. ஆவன செய்க..

“An internal study group of the IMF has recently reported that their decades-long advocacy and practice of neoliberal economics have serious failings.The Report is titled “Neoliberalism Oversold?” with the boldfaced sentence,”Instead of delivering growth,some neoliberal policies have increased inequality,thereby jeoparadizing durable expansion”
While the Report claims benefits of of neoliberal ideology,it admits that it has not delivered on the following aspects;-
-Benefits in terms of growth are difficult to establish
-The costs of increased inequality are prominent,and
-Increased inequality hurts the sustainability of growth”
“The free market has long been touted as the best means to create growth and lift people out of poverty.Accordingly,the benefits claimed in the above Report are;-
-Global trade has rescued millions from abject poverty,and
-Privatization of state owned enterprises has in MANY INSTANCES led to more efficient provision of services and lowered the fiscal burden on governments”
“The claimed benefit of rescuing millions from abject poverty is disputable because governments have long been manipulating statistics to show decreasing levels of poverty so as to provide an attractive investment climate which will improve economic growth.The second claimed benefit is qualified by the phrase,”IN MANY INSTANCES” which implies that in MANY OTHER INSTANCES,privatization was not successful if not actually harmful.Also if,.as admitted,”benefits in terms of growth are difficult to establish,how can “efficient provision of services” by privatization of state owned assets be claimed”
“The present commentary is written in the hope that governments,economists,teachers and proponents of the neoliberal free-market economy,and the politician-corporate nexus which drives the neoliberal agenda,will begin to understand that the growth-at-any-cost ideology cannot be sustained from the points of view of democracy,social justice,economic inequality,environment,ecology and climate change.They also need to understand that continuing in the current direction is self-defeating”
Excerpts from an article titled,”Neoliberalism;Its reality exposed” by S.G.Vombatkere in “Countercurrents.org”Read more on http://www.countercurrents.org/2016/06/19/neoliberalism-its-reality-exposed/

The Aam Admi Party government has cleared a significant 46% hike in minimum wages for workers in Delhi.For unskilled workers,the wages will rise from the present Rs9568 to Rs14052,for semi-skilled workers from Rs10582 to Rs15471 and skilled workers from Rs11622 to Rs17033.AAP’s 700 member trade wing had opposed the move,saying it would compel industry to shift from Delhi to neighbouring states to cut costs.But,CM Arvind Kejriwal stood firm.Speaking about the proposal, Kejriwal cited the failure of “trickle down theory”,the idea of giving financial benefits to large business and investors will stimulate growth which in turn will enable the working poor to come out of poverty.He said instead a higher wage will mean more money in the pockets of poor,which will enable them to spend more and this in turn will stimulate trade and industry.Government data shows that while profits of firm owners have increased continually,wage payments have fallen over the last three decades.A tripartite committee worked the formula for the hike,taking into account food expenses (2700 calories),clothing(18 yards per person per year) estimated expenses on house rent,fuel,lighting,health and education,taking 4 person family as a unit.Under the Minimum Wages Act,1948,States can fix minimum wages for 1679 job categories and the Centre can do so for 48 categories.Source;-scroll.in/article/814382/despite-traders-fears-the-delhi-government-has-done-the-right-thing-by-hiking-minimum-wages