பொதுத்துறையைப் பாதுகாக்காமல் பணிப் பாதுகாப்பு சாத்தியமா?

September 15, 2014

பி.எஸ்.என்.எல். ஊழியர்களுக்கு கட்டாய ஓய்வு: பொதுத்துறையைப் பாதுகாக்காமல் வேலையை மட்டும் பாதுகாக்க முடியுமா?

பொதுத்துறை நிறுவனமான பி.எஸ்.என்.எல்., கடந்த 2009-ம் ஆண்டு தொடங்கி 2012 முடியவுள்ள மூன்றாண்டுகளில் 17,058 கோடி ரூபாய் அளவிற்கு நட்டம் அடைந்திருக்கிறதெனவும், இதிலிருந்து அந்நிறுவனத்தை மீட்பதற்கு ஏறத்தாழ ஒரு இலட்சம் நிரந்தர ஊழியர்களை விருப்ப ஓய்வூதியத் திட்டத்தின் கீழ் வெளியேற்றப் போவதாகவும் அறிவித்திருக்கிறது, நிர்வாகம். தொலைதொடர்புத் துறை அமைச்சர் ரவி சங்கர் பிரசாத் இதனை நாடாளுமன்றத்தில் உறுதி செய்திருக்கிறார்.

பி.எஸ்.என்.எல் ஆர்ப்பாட்டம் — பி.எஸ்.என்.எல் பங்குகளைத் தனியாருக்கு விற்கும் முடிவை எதிர்த்து தொழிலாளர்களும் – ஊழியர்களும் மகாராஷ்டிரா – நாக்பூர் நகரில் நடத்திய ஆர்ப்பாட்டம் (கோப்புப் படம்)

நட்டத்தை ஈடுகட்ட தொழிலாளர்களைப் பலி கொடுப்பதோடு, 8,000 கோடி ரூபாய் மதிப்பு கொண்ட நிலங்களையும் மொபைல் டவர்களையும் விற்பதற்கும் நிர்வாகத்தை அனுமதித்திருக்கிறது, மோடி அரசு. இந்திய இரயில்வேக்கு இணையாகப் பல இலட்சம் கோடி ரூபாய் மதிப்புள்ள அசையும், அசையா சொத்துக்களைக் கொண்டது, பி.எஸ்.என்.எல். இச்சொத்துக்களில் ஒரு பகுதியையும் இச்சொத்துக்களை உருவாக்க தமது வியர்வையைச் சிந்திய தொழிலாளர்களுள் ஒரு பகுதியையும் தனியார்மயத்திற்குக் காவுகொடுப்பது மன்னிக்கவே முடியாத துரோகமாகும்.

1995-ம் ஆண்டில் அரசின் ஏகபோக நிறுவனமாயிருந்த தொலை தொடர்புத் துறையைத் தனியார்மயமாக்கும் கேடுகெட்ட நோக்கில் அதனை கார்ப்பரேட் நிறுவனமாக மாற்றியமைத்தது அப்போதைய காங்கிரசு அரசு. அதுவரை இலாபகரமாக இயங்கிவந்த தொலைதொடர்புத் துறையை நட்டத்தில் தள்ளுவதற்கான சதிக்கு இக்கார்ப்பரேட்மயமாக்கம் மூலம் பிள்ளையார் சுழி போடப்பட்டது. இதனையடுத்து, தொலை தொடர்புத் துறை இரண்டாகப் பிரிக்கப்பட்டு, இலாபத்தில் இயங்கி வந்த டெல்லி மற்றும் மும்பை பகுதிகளை இணைத்து எம்.டி.என்.எல்.-ம், மற்ற அனைத்துப் பகுதிகளையும் ஒருங்கிணைத்து பி.எஸ்.என்.எல்-ம் உருவாக்கப்பட்டன.

கைபேசித் தொழில்நுட்பம் இந்தியச் சந்தையில் அறிமுகமான போது அதற்குத் தேவையான தொழில்நுட்பத்தையும் கட்டமைப்பு வசதிகளையும் கொண்டிருந்த பி.எஸ்.என்.எல், இச்சேவையில் இறங்குவதற்குத் தடைவிதித்ததன் மூலம் இத்துறையில் நுழைந்திருந்த பன்னாட்டு மற்றும் உள்நாட்டு தரகு முதலாளிகள் இலாபத்தில் கொழிப்பதற்குப் பாதை அமைத்துத் தரப்பட்டது. பி.எஸ்.என்.எல்.-ன் காலை ஒடித்து, இத்துறையில் நுழைந்திருந்த கார்ப்பரேட் முதலாளிகளின் இலாபத்தைப் பாதுகாப்பதை உறுதிப்படுத்தும் “டிராய்” எனும் அதிகாரத்துவ கண்காணிப்பு அமைப்பும் உருவாக்கப்பட்டது.

பி.எஸ்.என்.எல். மீது மக்களுக்கு உள்ள நம்பிக்கையைக் குலைக்கும் சதி வேலைகளிலும் தனியார் நிறுவனங்கள் ஈடுபட்டன. ரிலையன்ஸ் மற்றும் ஏர்டெல் கம்பெனிகள், பி.எஸ்.என்.எல்-ன் நிலத்தடிக் கம்பி தடங்களைச் சேதப்படுத்துவது, அதனை எதிர்த்துக் கேட்கும் ஊழியர்களை குண்டர்கள் வைத்து தாக்குவது போன்ற கிரிமினல் நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டன. மேலும், பி.எஸ்.என்.எல். நிறுவனத்தைச் சேர்ந்த உயர் அதிகார வர்க்கம் சம்பளத்தை இங்கே வாங்கிக்கொண்டு, விசுவாசத்தைத் தனியார் முதலாளிகளிடம் காட்டும் ஐந்தாம்படைகளாக வேலை செய்து, பி.எஸ்.என்.எல்.-ஐப் படுகுழியில் தள்ளினர்.

இப்படிபட்ட சதித்தனங்கள், தில்லுமுல்லுகளுக்கு அப்பால் அத்துறையில் அரங்கேற்றப்பட்ட அடுக்கடுக்கான ஊழல்களும் பி.எஸ்.என்.எல்.-ஐ மீளமுடியாத நட்டத்தில் தள்ளின. தொலைத்தொடர்புத் துறையைத் தனியாருக்குத் தாரைவார்த்துக் கொடுத்த காங்கிரசு பெருச்சாளி சுக்ராம்தான் அத்துறையில் அதுவரை இல்லாத அளவில் பல்லாயிரம் கோடி அளவுக்கு கார்ப்பரேட் பகற்கொள்ளை நடைபெறுவதற்கும் கால்கோள் நாட்டிச் சென்றார். சுக்ராமிற்குப் பின் தொலைதொடர்பு அமைச்சரான ராம்விலாஸ் பஸ்வான் தனியார் நிறுவனங்கள் செலுத்த வேண்டிய உரிமக் கட்டணத்தைக் குறைத்து அவர்களுக்கு மேலும் பல சலுகைகளை வழங்கினார். பஸ்வானுக்குப் பின்னர் வந்த பிரமோத் மகாஜன் தனியார் நிறுவனங்கள் தங்கள் இலாபத்தில் இருந்து அரசுக்குச் செலுத்தவேண்டிய பங்கைக் குறைத்தது மட்டுமன்றி, அவை ஜி.எஸ்.எம். உரிமம் பெறவும் வழி ஏற்படுத்திக் கொடுத்தார். இதே காலத்தில்தான் இலாபத்தில் இயங்கிவந்த அரசுத்துறை நிறுவனமான வி.எஸ்.என்.எல். அதன் கையிருப்பில் இருந்த 3000 கோடி ரூபாயுடன் டாடாவிற்கு விற்கப்பட்டது. ஊரான் விட்டு நெயே என் பொண்டாட்டி கையே என்ற கணக்காக, இந்தப் பொதுப்பணத்தைக் கடத்திக் கொண்டுபோதான் நட்டத்தைச் சந்தித்துக் கொண்டிருந்த டாடா டெலிசர்வீஸ் நிறுவனத்தை மீட்டார், உத்தமர் ரத்தன் டாடா.

பி.எஸ்.என்.எல் ஊர்வலம் — பி.எஸ்.என்.எல்-ஐச் சேர்ந்த ஒப்பந்த தொழிலாளர்கள் தமது கோரிக்கைகளை வலியுறுத்தி ஒடிசா மாநிலம் – பெர்ஹாம்பூரில் நடத்திய ஊர்வலம் (கோப்புப் படம்)

உலகமகா யோக்கியராகக் கூறப்படும் அருண்ஷோரி பங்குச்சந்தையில் பி.எஸ்.என்.எல்-ன் பங்குகளை திட்டமிட்டே குறைத்து மதிப்பிட்டு விற்று நட்டத்தை ஏற்படுத்தினார். தயாநிதி மாறன் தொலைதொடர்புத் துறை அமைச்சராக இருந்தபொழுது, வெளிநாட்டுக்கான தொலைபேசி அழைப்புகளை உள்ளூர் அழைப்பாகக் காட்டி பல நூறு கோடிகளைச் சுருட்டியது ரிலையன்ஸ். இதற்கு நட்ட ஈடாகச் செலுத்தவேண்டிய 1600 கோடி ரூபாய் அபராதத் தொகையை 600 கோடி ரூபாயாகக் குறைத்து, அம்பானிக்குக் கறி விருந்து படைத்தார். அலைக்கற்றைகளைச் சுருட்டிக் கொள்வது தொடர்பாக தரகு முதலாளிகளுக்கு இடையே நடந்த நாய்ச்சண்டை காரணமாக அம்பலமானதுதான் இழிபுகழ் பெற்ற 2ஜி ஊழல்.

இத்தனியார்மய நடவடிக்கைகளும், கார்ப்பரேட் பகற்கொள்ளைகளும்தான் பி.எஸ்.என்.எல். நிறுவனத்தை நட்டத்தில் தள்ளின என்ற உண்மை மூடிமறைக்கப்பட்டு, ஊழியர்கள் எண்ணிக்கைதான் நட்டத்திற்குக் காரணம் என்பது போல பித்தலாட்டம் செய்து வருகிறது, மோடி அரசு. அந்நிறுவனத்தில் பணியாற்றிவரும் 2,81,000 நிரந்தர ஊழியர்களுள் ஒரு இலட்சம் பேரை வெளியேற்றவது என்பது அசாதாரணமானது. இப்பயங்கரவாதத்தை எதிர்த்து தொழிலாளர்கள் இந்நேரம் கலகத்தில் இறங்கியிருக்க வேண்டும். ஆனாலும், தொழிற்சங்கங்கள் எருமை மாட்டின் மீது மழை பெய்த கதையாக சொரணையற்றுக் கிடக்கின்றன.

தனியார்மயத் தாக்குதலைத் துணிந்து எதிர்கொள்ளாமல், அதற்கேற்றாற் போல அடக்கி வாசிக்கும் தொழிற்சங்கத் தலைமையின் துரோகத்திற்கு நீண்ட வரலாறு உண்டு. 1995-ல் தொலைதொடர்புத் துறையைத் தனியார்மயமாக்கவும், அத்துறையில் தரகு முதலாளிகளும் பன்னாட்டு நிறுவனங்களும் நுழைவதற்கு ஏற்ப சீர்திருத்தங்களைப் புகுத்தவும் எடுக்கப்பட்ட நடவடிக்கைகளை எதிர்த்து தொலைபேசித் துறை ஊழியர்கள் காலவரையற்ற வேலைநிறுத்தப் போராட்டத்தைத் தொடங்கினர். ஆனால், போலி கம்யூனிஸ்டு கட்சியின் கீழிலிருந்த தொழிற்சங்கங்கள் போராட்டத்தின் ஐந்தாவது நாளே, அரசின் தனியார்மய நடவடிக்கைகளுக்கு உச்சநீதி மன்றம் விதித்த இடைக்காலத் தடையைக் காட்டி, போராட்டத்தை முடித்துக்கொண்டன.

இதன்பின், தனியார்மயமாவது தவிர்க்க முடியாதென்றும், இச்சூழ்நிலையில் ஊழியர்களின் பணிப் பாதுகாப்பு மற்றும் சம்பள உயர்வு, போனசு உள்ளிட்ட பண நலன்களைப் பாதுகாத்துக் கொள்வதுதான் காரிய சாத்தியமானதென்றும் நச்சுக் கருத்தைத் தொழிலாளர்களிடம் பிரச்சாரம் செய்து தனியார்மயத்திற்கு எதிரான எதிர்ப்பை மழுங்கடித்து, பிழைப்புவாதத்திற்கு உரமேற்றியது, தொழிற்சங்கத் தலைமை. குறிப்பாக, தொலைதொடர்புத் துறை கார்ப்பரேட் நிறுவனமாக மாற்றப்பட்டபின் ஊழியர்களுக்குப் பல்லாயிரக்கணக்கில் போனசு கிடைத்ததையே ஆதாரமாகக் காட்டித் தனியார்மயத்திற்கு ஆதரவான மனோநிலைக்கு ஊழியர்கள் தள்ளப்பட்டனர்.

மேலும், பி.எஸ்.என்.எல். உருவாக்கப்பட்ட பின், நிரந்தர ஊழியர்களிடத்தில் ஒப்பந்த தொழிலாளர்களை நியமிக்கும் போக்கு தீவிரம் எடுத்தது. இந்த ஒப்பந்த தொழிலாளர்களை நியமிக்கும் காண்டிராக்டுகளை எடுக்கும் புதிய முதலாளிகளாக உருவானது தொழிற்சங்கத் தலைமை. நெல்லுக்குப் பாயும் நீர் புல்லுக்கும் பொசிவது போல ஒப்பந்த தொழிலாளர்களை நியமிக்கும் காண்டிராக்டு தொழில், தொழிற்சங்கத் தலைமைக்கு ஜால்ரா தட்டும் தொழிலாளர்களுக்கும் வழங்கப்பட்டது. இப்படியாக தொழிலாளர்களைப் பிழைப்பு வாதத்திற்குள் தள்ளியும், ஊழல்மயப்படுத்தியும் தனியார்மயத்திற்கு எதிரான உணர்வே மழுங்கடிக்கப்பட்டது. தனியார் கார்ப்பரேட் முதலாளிகள் பொதுச் சொத்துக்களைக் கொள்ளையடிப்பதைத் தடுக்க வேண்டிய ஊழியர்கள், பொதுத்துறை நிறுவனங்களில் தனியார்மயம் என்ற பெயரில் நடக்கும் பகற்கொள்ளையை மக்கள் மத்தியில் எடுத்துச் சென்று, அவர்களைத் தம்பக்கம் அணிதிரட்ட வேண்டிய பொறுப்பும் கடமையும் கொண்ட ஊழியர்கள், அதற்கு மாறாக அக்கொள்ளையை மொன்னையாகக் கண்டிக்கும் பார்வையாளர்களாக அல்லது அக்கொள்ளைக்கு அனுசரணையாக நடந்துகொள்ளும் பங்குதாரார்களாக மாறிப் போயினர்.

தொலைதொடர்புத் துறையில் மட்டுமல்ல, வங்கி, காப்பீடு எனப் பொதுத்துறையின் அனைத்து அரங்குகளிலும் தனியார்மயம் புகுத்தப்படும்பொழுது, அதன் ஊழியர்கள் தங்களின் பணிப் பாதுகாப்பு, சம்பளம், போனசு ஆகியவற்றை முன்னிறுத்தித்தான் அப்பிரச்சினையை எதிர்கொள்கிறார்கள். இக்குறுகிய தொழிற்சங்கவாதக் கண்ணோட்டமும், பிழைப்புவாதமும் அவர்களின் வேலைக்குக்கூடப் பாதுகாப்பு தராது என்பதைத்தான் பி.எஸ்.என்.எல். நிர்வாகம் ஒரு இலட்சம் தொழிலாளர்களை வெளியேற்றப் போவதாக அறிவித்துள்ள முடிவு எடுத்துக் காட்டுகிறது. பொதுமக்களுடன் இணைந்து பொதுச்சொத்தைப் பாதுகாத்துக் கொள்ளும் போராட்டங்களில் இறங்கும்பொழுது மட்டும்தான் ஊழியர்கள் தங்களின் வேலையைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள முடியும். வேலையை மட்டும் பாதுகாத்துக் கொண்டால் போதும் என்ற பிழைப்புவாதக் கண்ணோட்டம் பொதுச் சொத்தையும் பாதுகாக்காது; வேலைக்கும் உத்தரவாதம் அளிக்காது என்பதை பொதுத்துறை ஊழியர்கள் உணர வேண்டிய தருணமிது.

– அழகு
________________________________
புதிய ஜனநாயகம், செப்டம்பர் 2014
________________________________

தமிழக மீனவர்கள் இந்திய இலங்கை கூட்டுச் சிறையில் – கேலிச்சித்திரம்

வினவு

September 15, 2014

படம் : ஓவியர் முகிலன்

இஸ்லாத்தின் பெயரில் இன்னுமொரு அமெரிக்க கூலிப்படை!

வினவு

September 12, 2014

சன்னி மார்க்க ஐ.எஸ்.பயங்கரவாதிகள்: இஸ்லாத்தின் பெயரில் இன்னுமொரு அமெரிக்க கூலிப்படை!

துருக்கியில் அன்றைய ஒட்டோமான் பேரரசின் இஸ்லாமிய மதரீதியான கிலாஃபத் அரசாட்சியின் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு, இப்போது மீண்டும் அத்தகைய கிலாஃபத் அரசாட்சி நிறுவப்பட்டுள்ளதாக “ஐ.எஸ்.” எனும் சன்னி மார்க்க இஸ்லாமிய பயங்கரவாத இயக்கத்தினர் அண்மையில் அறிவித்துள்ளனர். இராக் மற்றும் சிரியாவில் தங்களது கட்டுப்பாட்டிலுள்ள பகுதிகளை இணைத்துத் தனி நாடாக அறிவித்து, இதனை இஸ்லாமிய அரசு (கிலாஃபத்) என்று பிரகடனப்படுத்தியுள்ளனர். ஐ.எஸ். இயக்கத்தின் தலைவரான அபுபக்கர் அல் பாக்தாதி இப்புதிய அரசின் தலைவராக தன்னையே நியமித்துக் கொண்டு, இப்புதிய கிலாஃபத் அரசானது வடசிரியாவின் அலெப்போ நகரிலிருந்து இராக்கின் தியாலா மாகாணம் வரை பரவியிருக்கும் என்றும், உலகெங்குமுள்ள சன்னி மார்க்க முஸ்லிம்கள் இந்தப் புனித ஆட்சிக்கு ஆதரவளிக்குமாறும், இப்புனித நாட்டில் வந்து குடியேறுமாறும் அறைகூவல் விடுத்துள்ளார்.

மேற்காசியாவில், குறிப்பாக இராக்கில் அதிருப்தியிலும் விரக்தியிலுமுள்ள சன்னி முஸ்லிம் மக்களை இந்த இயக்கத்தினர் தமக்கு ஆதரவாகக் கவர்ந்திழுப்பதில் கணிசமான வெற்றியைச் சாதித்துள்ளனர். இஸ்ரேலின் இனவெறி பயங்கரவாதத் தாக்குதலாலும், பயங்கரவாதத்துக்கு எதிரான போர் என்ற அமெரிக்க தலைமையிலான ஏகாதிபத்தியங்களின் மேலாதிக்கத் தாக்குதலாலும், இராக்கிலும் ஆப்கானிலும் நடந்துள்ள அமெரிக்க ஆக்கிரமிப்பாலும், இப்பிராந்திய மக்களிடம் நிலவும் ஆத்திரத்தையும் நம்பிக்கையின்மையையும் சாதகமாக்கிக் கொண்டு இந்த இயக்கத்தினர் அண்மைக்காலமாக பிரபலமடைந்து வருகின்றனர்.

இராக்கின் அமெரிக்க பொம்மை அரசப் படைகளுக்கு எதிராகவும், சிரிய அரசப் படைகளுக்கு எதிராகவும் நடத்திவரும் தாக்குதல்களையும், பிற சிறுபான்மை மத, இனக்குழுவினர் மீதான படுகொலைகளையும், அமெரிக்கப் பத்திரிகையாளரைப் பகிரங்கமாகக் கழுத்தறுத்துப் படுகொலை செய்துள்ளதையும் வீடியோ படம் எடுத்து இணையத்திலும் சமூக வலைத்தளங்களிலும் இவ்வியக்கத்தினர் பரப்பிவருகின்றனர். இவற்றின் மூலம், தங்களை உண்மையான இஸ்லாமிய விடுதலை இயக்கமாகச் சித்தரித்துக் கொண்டு தங்களை யாராலும் வெல்ல முடியாது என்ற பிரச்சாரத்துடன் இணையத்தின் மூலமாக சன்னி முஸ்லிம்களை இவ்வியக்கத்தினர் ஈர்க்கின்றனர்.

ஐ.எஸ். பயங்கரவாதிகளின் கொலைவெறி தாக்குதலிலிருந்து தப்பித்து, அகதிகளாக அண்டை நாடுகளுக்கு ஓடும் இராக்கின் சிறுபான்மையினரான யேசிடி பழங்குடி மக்கள்.

இவற்றைக் கண்டு சில சன்னி முஸ்லிம்கள், இது நம்ம ஆளு என்று இந்த இயக்கத்தினரை ஆதரிப்பதோடு, ஏதோ ஒரு வகையில் இஸ்லாமிய மார்க்கத்தின் அடிப்படையிலான அரசாட்சி உலகில் உதயமாகியிருப்பதைப் புதிய நம்பிக்கையாகவும் பார்க்கின்றனர். இஸ்லாம்தான் ஒரே தீர்வு என்று இந்தியாவிலிருந்தும் ஐரோப்பிய நாடுகளிலிருந்தும் சில சன்னி முஸ்லிம் இளைஞர்கள் இந்த ஐ.எஸ்.படையில் இணைந்துள்ளதோடு, தமிழகத்தின் இராமநாதபுரம் மாவட்டத்தில் 26 இளைஞர்கள் ஐ.எஸ்.ஐ.எஸ். என்ற முத்திரை பதித்த டி-சர்டுகள் அணிந்து புகைப்படம் எடுத்து அதனை ஃபேஸ்புக்கில் வெளியிட்டுத் தமது ஆதரவைக் காட்டியுள்ளனர். “எங்களை மிகவும் கண்ணியமாக நடத்தினர்; எங்கள் மீது ஐ.எஸ். இயக்கத்தினரின் விரல்கள்கூடப் படவில்லை” என்று இராக்கிலிருந்து மீண்டு வந்த இந்தியச் செவிலியர்கள் அளித்த பேட்டியைக் குறிப்பிட்டு, இஸ்லாத்தின் நெறிப்படி நடப்பவர்கள்தான் பெண்களைக் கண்ணியமாக நடத்துவார்கள் என்றும், ஐ.எஸ். இயக்கத்தினர் இஸ்லாமிய மார்க்க நெறிப்படி நடக்கும் புனிதப் போராளிகள் என்றும் சில சன்னி மார்க்க முஸ்லிம்கள் இந்த இயக்கத்தினரை ஆதரிக்கின்றனர்.

இஸ்லாமிய நெறிப்படி நடப்பதாக ஐ.எஸ். இயக்கத்தினர் விளம்பரப்படுத்திக் கொண்ட போதிலும், இந்த இயக்கம் மேற்காசிய முஸ்லிம் மக்களின் விடுதலைக்கான, முன்னேற்றத்துக்கான இயக்கமே அல்ல. கடந்த இருபது ஆண்டுகளாக முஜாஹிதீன்கள், தாலிபான்கள், அல்கய்தாக்கள் எனப் பல்வேறு இஸ்லாமிய இயக்கங்கள் உருவாகியுள்ள போதிலும், தாங்கள்தான் உண்மையான இஸ்லாமிய நெறிப்படி நடப்பவர்கள் என்று அவை கூறிக் கொண்ட போதிலும், ஆப்கானில் தாலிபான்கள் ஆட்சி செய்த போதிலும் இத்தகைய இயக்கங்களால் ஏகாதிபத்தியத்தையோ, காலனியாதிக்கத்தையோ வீழ்த்த முடியவில்லை. இக்குறுங்குழுவாத சன்னி மார்க்கப் பயங்கரவாத இயக்கங்கள் அமெரிக்காவை எதிர்ப்பதைப் போலக் காட்டிக் கொண்டாலும், பல நாடுகளில் அமெரிக்காவின் கூலிப்படையாகவே இயங்கியுள்ளன.

1970-களில் எகிப்து, சிரியா, இராக் ஆகிய நாடுகள் அரபு தேசியவாத முழக்கத்துடன் பெயரளவிலான ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பைக் காட்டின. ஆனால் இஸ்லாமிய சர்வதேசியம் பற்றிப் பேசும் இத்தகைய இஸ்லாமிய தீவிரவாத இயக்கங்களோ, ஏகாதிபத்தியங்களுடன் நேரடியாகவும் மறைமுகமாகவும் கூட்டுச் சேர்ந்து தமது நிலையை வலுப்படுத்திக் கொண்டு, கூட்டுக் கொள்ளையில் ஈடுபடுவதோடு, பெயரளவுக்குக் கூட ஜனநாயகமே இல்லாமல் அப்பட்டமான கொடுங்கோன்மையைத்தான் நிலைநாட்டின. ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பைக் கொண்ட தேசியத்தைக் கட்டியமைப்பதற்கான நோக்கமோ, அதற்கான அரசியல்-பொருளாதாரத் திட்டமோ, நடைமுறையோ இந்த இயக்கங்களிடம் இல்லை என்பதோடு, துருக்கியின் கமால்பாட்சாவும், எகிப்தின் நாசரும், இராக்கின் சதாமும் மேற்கொண்ட பெயரளவிலான சமூக சீர்திருத்தங்களைக்கூட இத்தகைய இயக்கங்கள் கீழறுத்துப் போட்டன. இவற்றின் விளைவாக, நாகரிகத்தால் முன்னேறிய மேற்காசிய சமூகம், பல நூற்றாண்டுகள் பின்னுக்கு இழுக்கப்பட்டு இருண்ட காலத்திற்குள் தள்ளப்பட்ட அவலம்தான் நடந்துள்ளது.

இசுலாமிய அரசின் (கிலாஃபத்) தலைவராகத் தன்னையே நியமித்துக் கொண்டுள்ள ஐ.எஸ் இயக்கத்தின் தலைவரான அபுபக்கர் அல் பாக்தாதி

சதாம் உசேனின் சர்வாதிகார ஆட்சியில்கூட ஷியா, சன்னி எனும் இஸ்லாமிய மதப்பிரிவினருக்கிடையே மோதல்கள் இருந்ததில்லை. அவரது ஆட்சியில் பெண்கள் கல்வி கற்க எந்தத் தடையும் இருந்ததில்லை. ஆனால், பாகிஸ்தானின் ஸ்வாட் பள்ளத்தாக்குப் பகுதியில் பெண் குழந்தைகள் பள்ளிக்குச் சென்று கல்வி கற்கும் உரிமை மறுக்கப்படுவதை எதிர்த்த காரணத்துக்காக சிறுமி மாலாலாவைச் சுட்ட கொடூரத்தைச் செய்த தாலிபான்கள், இதனை இஸ்லாத்தின் பெயரால் நியாயப்படுத்தினர். அபின் பயிரிட்டு போதை வியாபாரமும், அந்தந்த வட்டாரத்தில் யுத்தப் பிரபுக்கள் ஷாரியத் சட்டப்படி தன்னிச்சையாக நாட்டாமை செலுத்துவதுமாகவே ஆப்கானில் தாலிபான்களது ஆட்சி நடந்தது.

தங்களை இஸ்லாத்தின் மார்க்க நெறிப்படி நடப்பவர்களாகக் காட்டிக் கொண்ட தாலிபான்களும், அவர்களைவிட இன்னும் தீவிரமாக இஸ்லாத்தை செயல்படுத்துவதாகக் காட்டிக் கொண்டு பயங்கரவாதத் தாக்குதல்களைக் கட்டவிழ்த்துவிட்ட அல் கய்தாக்களும் சன்னி மார்க்க இஸ்லாமிய ஆயுதக் குழுக்களைக்கூட ஐக்கியப்படுத்த முடியாமல் போனதோடு, தங்களுக்குள்ளேயே பிளவுபட்டு மோதிக் கொண்டார்கள். இவற்றுக்குப் பிறகு அல் கய்தாவைவிட இன்னும் மூர்க்கமாக இஸ்லாத்தை நடைமுறைப்படுத்துவதாகக் காட்டிக் கொண்டு இப்போது புதிதாக ஐ.எஸ். என்ற சன்னி மார்க்க இயக்கம் முளைத்துள்ளது. இந்த ஐ.எஸ். இயக்கத்தின் பின்னணிதான் என்ன?

இராக்கின் அண்டை நாடான சிரியாவில் அதிபர் ஆசாத் தலைமையிலான அரசைக் கவிழ்க்கும் நோக்கத்தோடு, இராக்கின் வடபகுதியில் இயங்கிவந்த அல் பாக்தாதி என்பவர் தலைமையிலான “இராக்கிய அல்கய்தா” என்ற சன்னி மார்க்க ஆயுதக்குழுவை ஆதரித்து வளர்த்த அமெரிக்கா, இவர்களை விடுதலைப் போராளிகளாகச் சித்தரித்து ஜோர்டானில் ராணுவப் பயிற்சி அளித்து தனது கூலிப்படையாகப் பயன்படுத்திக் கொண்டது. இக்குழுவுக்கு சவூதி அரேபியா, கட்டார் ஆகிய நாடுகளிலிருந்து தாராளமாக நிதியும், அமெரிக்காவிடமிருந்து அதிநவீன ஆயுதங்களும் வாரிவழங்கப்பட்டன.

சிரியாவில் அமெரிக்காவால் ஊட்டி வளர்க்கப்பட்டு அதிபர் ஆசாத் அரசுக்கு எதிரான தாக்குதல்களை நடத்திவந்த “அல் நுஸ்ரா”, “எஃப்.எஸ்.ஏ.” முதலான சன்னி மார்க்க ஆயுதக் குழுக்களுடன் இணைந்தும், இதர குழுக்களை அணிதிரட்டியும் அல் பாக்தாதி தலைமையில் உருவானதுதான் “இஸ்லாமிக் ஸ்டேட் ஆஃப் இராக் அண்டு சிரியா (ஐ.எஸ்.ஐ.எஸ்.)” எனப்படும் இயக்கமாகும். சிரியாவில் ஆசாத் அரசுக்கு எதிரான பயங்கரவாதத் தாக்குதல்களைத் தொடுத்துவந்த இந்த இயக்கத்தினர் ஆயுதக் கொள்ளைகளிலும் வங்கிக் கொள்ளைகளிலும் ஈடுபட்டதோடு, சிரிய நாட்டின் அருங்காட்சியகத்திலிருந்த அரிய கலைப்பொருட்களைக் களவாடி விற்றும், தமது கட்டுப்பாட்டிலுள்ள பகுதிகளில் கட்டாய வரிவசூல் செய்தும் பணபலமும் ஆயுத பலமும் கொண்ட பயங்கரவாத இயக்கமாக வளர்ந்தனர். “ஐ.எஸ்.ஐ.எஸ்.” என்ற பெயரில் இயங்கி வந்த இப்பயங்கரவாத இயக்கம்தான் இப்போது “ஐ.எஸ்.” (இஸ்லாமிக் ஸ்டேட்) என்று பெயர் மாற்றம் செய்து கொண்டு, புதிய கிலாஃபத் அரசை நிறுவியுள்ளதாக அறிவித்துள்ளதோடு, அதன் தலைவரான அபுபக்கர் அல் பாக்தாதி, தன்னையே இந்த அரசின் கலீஃபாவாக நியமித்துக் கொண்டுள்ளார்.

ராமநாதபுர இளைஞர்கள் — இது நம்ம ஆளு என்று ஐ.எஸ். பயங்கரவாத இயக்கத்தின் காட்டுமிராண்டித்தனத்தை ஆதரித்து டி-சர்ட்டின் விளம்பரப்படுத்திக் கொண்ட இராமநாதபுரம் மாவட்ட சன்னி முஸ்லிம் இளைஞர்கள்.

யார் இந்து என்று இந்துவெறி பயங்கரவாத ஆர்.எஸ்.எஸ். கும்பல் கூறுவதைப் போலத்தான், யார் முஸ்லிம் என்பதை இந்த ஐ.எஸ். பயங்கரவாத இயக்கத்தினரும் வரையறுக்கின்றனர். ஷியா, சன்னி, சுஃபி என வேறுபட்ட இஸ்லாமிய மார்க்கங்கள் இருந்த போதிலும், வாஹாபி சன்னி மார்க்கம் மட்டும்தான் உண்மையான இஸ்லாமிய மார்க்கம் என்று கூறி, இதர இஸ்லாமிய மார்க்கத்தினரின் மசூதிகள் மீது குண்டுவீச்சுத் தாக்குதல் நடத்தி அவற்றைத் தரைமட்டமாக்கியுள்ளனர். குர்து மொழி பேசும் யேசிடி எனும் பழங்குடியினக் குழுவினரது வழிபாட்டு முறையை பேய் வழிபாடு என்று சாடும் ஐ.எஸ். இயக்கத்தினர், இராக்கின் சிறுபான்மையினரான இப்பழங்குடி இனத்தவர் மீது தாக்குதல் தொடுத்து அவர்களைத் தமது ஆதிக்கத்திலுள்ள பிராந்தியத்திலிருந்து விரட்டியடித்து வருகின்றனர். மெக்காவின் காஃபாவில் உள்ள கருப்புக் கல்லை அகற்றாவிடில், அம்மசூதியைத் தகர்க்கப்போவதாக சௌதி அரேபியாவுக்கு எதிராகச் சவடால் அடித்து, தங்களை இஸ்லாத்துக்கு அத்தாரிட்டியாகக் காட்டிக் கொள்கின்றனர். யேசிடி, ஷாபக், சால்டியன் கிறித்துவர்கள், சிரிய கிறித்துவர்கள் முதலான மத, இனச் சிறுபான்மையினரும் ஷியா பிரிவு முஸ்லிம்களும் சன்னி மார்க்க இஸ்லாமிய

மதத்துக்கு மாற வேண்டும், அல்லது ஜெஷியா வரி கொடுக்க வேண்டுமென இப்பயங்கரவாதிகள் எச்சரித்து, அவர்கள் மீது காட்டுமிராண்டித்தனமான தாக்குதலைத் தொடுத்து வருகின்றனர். இதனால் சிறுபான்மையின மக்கள் கொத்துக்கொத்தாகக் கொல்லப்பட்டுவருவதோடு, எஞ்சியோர் அகதிகளாக இராக்கிலிருந்து தப்பியோடுகின்றனர்.

இந்தியாவில் காலனிய ஆட்சிக் காலத்தில் இந்துவெறியர்களின் ஆசானாகிய சாவர்க்கர் இந்துத்துவ தேசியத்தை முன்வைத்து அணிதிரட்டியதைப் போலவே, இஸ்லாமிய சர்வதேசியம் எனும் கற்பனாவாத பிற்போக்கு முழக்கத்துடன், கிலாபத் எனப்படும் இஸ்லாமியத் தாயகத்தை உருவாக்கப் போவதாகக் கூறிக்கொண்டு இந்த சன்னி மார்க்கப் பிற்போக்குச் சக்திகள் சமூகத்தை இருண்ட காலத்துக்கு இழுத்துச் செல்கின்றன. மறுபுறம், இஸ்லாமிய பயங்கரவாதத்தைக் காட்டி அமெரிக்கா தலைமையிலான ஏகாதிபத்தியங்கள் தனது மேலாதிக்கத் தாக்குதலுக்கு நியாயம் கற்பித்துக் கொள்கின்றன.

இசுலாமிய குறுங்குழுக்கள் — கடந்த 20 ஆண்டுகளாக முஜாஹிதீன்கள், தாலிபான்கள், அல் கய்தாக்கள் எனப் பல்வேறு இஸ்லாமிய இயக்கங்கள் உருவாகியுள்ள போதிலும், இத்தகைய இயக்கங்களால் ஏகாதிபத்தியத்தையோ, காலனியாதிக்கத்தையோ வீழ்த்த முடியவில்லை. இக்குறுங்குழுவாத சன்ன மார்க்கப் பயங்கரவாத இயக்கங்கள் பல நாடுகளில் அமெரிக்காவின் கூலிப்படையாகவே இயங்கியுள்ளன.

இப்படித்தான் கடந்த ஆண்டில் வட ஆப்பிரிக்காவிலுள்ள மாலி நாட்டிலும், அதற்கு முன்னர் ஆப்கானிலும் நடந்தது. அமெரிக்க ஆதரவு பெற்ற மாலி நாட்டின் சர்வாதிகார அரசிடமிருந்து விடுதலை கோரி மாலியின் வடபகுதியிலுள்ள அசாவத் பிராந்தியத்தில் தூவாரக் இனக்குழுவினர் நீண்ட காலமாகப் போராடி வந்த நிலையில், அல்கய்தாவுடன் தொடர்புடைய இப்பகுதியிலுள்ள சன்னி மார்க்க இஸ்லாமிய தீவிரவாதிகள் இவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டு மாலி ராணுவத்துக்கு எதிரான தாக்குதல்களைத் தொடுத்து, 2013-ல் அசாவத் பிராந்தியத்தைத் தனிநாடாக அறிவித்தனர். இதர சன்னி தீவிரவாதக் குழுக்களை இணைத்துக் கொண்டு “இஸ்லாமிய மெஹ்ரப் அல்கய்தா குழு” என்ற பெயரில் திரண்ட இப்பயங்கரவாதிகள், இப்பகுதியில் சுஃபி மார்க்கத்தைப் பின்பற்றும் இஸ்லாமிய மக்களிடம் வாஹாபி சன்னி மார்க்கத்தைத் திணித்து ஷாரியத் சட்டத்தை ஏவி ஒடுக்கத் தொடங்கினர். இச்சன்னி மார்க்கப் பயங்கரவாதிகள் இராக்கிய ஐ.எஸ். இயக்கத்தினரைப் போலத் தனியொரு கிலாஃபத் ஆட்சியையும் கலீஃபாவையும் அறிவிக்கவில்லையே தவிர, இந்த நோக்கத்தோடுதான் இயங்கினர். இந்த இஸ்லாமிய பயங்கரவாதிகள், லிபியாவில் கடாபியின் ஆட்சியைக் கவிழ்க்க சி.ஐ.ஏ.வினால் பயன்படுத்திக்

கொள்ளப்பட்டவர்கள். இப்பிற்போக்குச் சக்திகளை வளர்த்துவிட்டு பகடைக்காயாகப் பயன்படுத்திக் கொண்ட அமெரிக்கா தலைமையிலான ஏகாதிபத்தியங்கள், மாலியின் ஒருபகுதியை இப்பயங்கரவாதக் குழுவினர் தனிநாடாக அறிவித்ததும், இஸ்லாமிய தீவிரவாதத்தை முறியடிப்பது என்ற பெயரில் ஆக்கிரமிப்புப் போரைத் தொடுத்து அந்நாட்டைத் தனது மேலாதிக்கத்தின் கீழ் இருத்தி வைத்துள்ளன.

இதேபோலத்தான் இப்போது இஸ்லாமிய தீவிரவாதத்தை முறியடிப்பது என்ற பெயரில் ஐ.எஸ். இயக்கத்தின் கட்டுப்பாட்டிலுள்ள பகுதிகளின் மீது அமெரிக்கா தலைமையிலான ஏகாதிபத்தியங்கள் ஆளில்லா போர் விமானங்கள் மூலம் குண்டுவீச்சுத் தாக்குதலை நடத்தி வருகின்றன. குர்து இனக்குழுக்கள், ஷியா பிரிவு முஸ்லிம்கள் மற்றும் இராக்கிய பொம்மை அரசுப்படைகளுக்கு ஆயுதங்களை வழங்கி போர் வியூகங்களை வகுத்து வழிகாட்டும் அமெரிக்கா தலைமையிலான ஏகாதிபத்தியங்கள், இதனைப் பயங்கரவாதத்துக்கு எதிரான அவசியமான நடவடிக்கையாகச் சித்தரித்து, மேற்காசியப் பிராந்தியத்தில் தமது மேலாதிக்கத்தை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள முயற்சிக்கின்றன.

ஐ.எஸ். இயக்கத்தைப் போன்ற பிற்போக்கு சக்திகளைப் பற்றியும், பின்தங்கிய நாடுகளில் தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் போராட்டக் கடமைகளைப் பற்றியும் நீண்ட காலத்துக்கு முன்னரே தோழர் லெனின் சுட்டிக்காட்டியுள்ளார். 1920-ல் நடந்த கம்யூனிச அகிலத்தின் இரண்டாவது மாநாட்டில், பின்தங்கிய நாடுகளில் தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் போராட்டம் பற்றிய ஆய்வுக் கட்டுரையை முன்வைத்த தோழர் லெனின், “மதகுருமார்களையும் செல்வாக்கு செலுத்தும் பிற்போக்கு மற்றும் மத்தியகால சக்திகளையும் எதிர்த்து பின்தங்கிய நாடுகளில் போராட்டம் நடத்துவது அவசியமாகும். இஸ்லாமிய சர்வதேசியம் மற்றும் இதைப் போன்ற போக்குகளை எதிர்த்து முறியடிக்க வேண்டும். நிலப்பிரபுக்கள், கான்கள், முல்லாக்கள் மற்றும் பிற சக்திகளின் நிலையை வலுப்படுத்தவே இத்தகைய போக்குகள் முயற்சிக்கின்றன” என்று உணர்த்தியுள்ளார்.

லெனின் எத்தகைய பிற்போக்குச் சக்திகளை எதிர்த்துப் போராட்டம் நடத்த வேண்டுமென வலியுறுத்தினோரோ, அத்தகைய பிற்போக்குச் சக்திகள் இன்று உலகின் பல நாடுகளில் வளர்ந்துள்ளதோடு, மத அடிப்படைவாத பிற்போக்குச் சக்திகளும் மதவெறி பயங்கரவாத இயக்கங்களும் ஆதிக்கம் செலுத்தும் போக்கு உலகை அச்சுறுத்திக் கொண்டிருக்கிறது. இந்தப் பிற்போக்குச் சக்திகள் ஏகாதிபத்தியங்களுடன் கள்ளக் கூட்டு கொண்டவையாகவும் அவற்றின் கூலிப்படையாகவும் இருப்பதோடு, வரலாற்றைப் பின்னுக்கு இழுத்து சமூகத்தைக் காட்டுமிராண்டி நிலைக்குத் தள்ளவும் துடிக்கின்றன. அமெரிக்கா தலைமையிலான ஏகாதிபத்தியங்கள் இத்தகைய பிற்போக்குச் சக்திகளைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு தமது காலனியாதிக்கத்தையும் மேலாதிக்கத்தையும் நிலைநாட்டிக் கொள்கின்றன. எதிரெதிரானவையாகத் தோன்றினாலும் ஒரு நாணயத்தின் இரு பக்கங்களாக உள்ள இத்தகைய ஏகாதிபத்தியவாதிகள் மற்றும் வரலாற்றைப் பின்னுக்கு இழுக்கும் இத்தகைய பிற்போக்கு சக்திகளுக்கு எதிரான உறுதியான விடாப்பிடியான போராட்டம்தான் இன்று அவசியமாகவுள்ளது.

– குமார்
________________________________
புதிய ஜனநாயகம், செப்டம்பர் 2014
________________________________

டிமிக்கி பேராசிரியர்

வினவு

September 12, 2014

நண்பர் ஒருவர் பேராசிரியர்.

கனமான வருவாய் இருக்கையை ‘போராடிப்’ பிடித்தவர். சம்பள கவருக்கு வெளியேயும் சமூக உணர்வை கொப்பளித்துக் காட்டி, அது வேலைக்கு ஆபத்து இல்லாத வகையில் இருக்கும் ஸ்ட்ரேடஜி தெரிந்தவர்.

சமூக நடைமுறையில் உள்ள அமைப்புத் தோழர்களை அழைத்து பேசுவதிலும் அவர்களுக்கு புதுப்புது ‘ஐடியா’ வழங்குவதிலும் வற்றாத வள்ளல் அவர். என்னை விட வயதில் மூத்தவர் ஆதலால், பார்க்கும் போதெல்லாம் உரிமையுடன் ஒட்டியும், வெட்டியும் பேச்சில் பொறிபறக்கும்.

“என்னங்க தம்பி, சும்மா பிரச்சாரம் பண்ணிகிட்டு, இன்னேரம் அவுனுங்கள ‘அனிகிலேட்’ பண்ண வேணாம், கம்யூனிஸ்டுகளெல்லாம் முன்ன மாதிரி இல்ல, சும்மா பயப்படுறாங்க! எத்தன காலந்தான் நீங்க பிரச்சாரம் பண்ணிகிட்டே இருப்பீங்க, “தி ஏசியா மூட்” – ங்குற நூல்ல குர்டால் என்ன சொல்றார்னா…” என்று ஆரம்பித்து உலகம் முழுக்க வலம் வந்தவர், நான் கொடுத்த ஆர்ப்பாட்டத்துக்கான துண்டறிக்கையை புரட்டிப் பார்க்கவே இல்லை.

“சார்! வந்துருங்க ஞாயிறுதான் ஆர்ப்பாட்டம்” என்று வலியுறுத்த,

“வெரிகுட்! கல்வி தனியார்மயம் ஆவுறத பத்தி நைன்-டீன்-நைன்டி-நைன்லயே நான் ஆல் இண்டியா செமினார்ல ஒரு ஆர்ட்டிகிள் எழுதிருக்கேன். அப்புறம் தாரேன் உங்களுக்கு! வாரேன் தம்பி சண்டேதான, மொத ஆளா நிப்பேன்!” உற்சாகமாக பேசி அனுப்பினார்.

ஆனால் நடந்தது என்ன தெரியுமா? அடுத்த நாள் ஆர்ப்பாட்டத்தில் கடைசி ஆளா கூட அவரைக் காணோம்.

சரி, தொடர்ந்து வலியுறுத்துவதை நாம் செய்வோம். ‘அறிவாளி’ ஆயிற்றே, சமூக நடவடிக்கைக்கு அவர் அறிவும் தேவை என்ற ஆசையில் தொடர்ந்து அவரைச் சந்திப்பது என்வழக்கம்.

“என்னசார்! ஞாயிறு சமூக உணர்வுக்கு விடுமுறையா?” என்று லேசாக பிட்டைப் போட்டேன.

” தம்பி! ஸாரி, அன்னைக்குன்னு பாத்து பி.பி. கொஞ்சம் அதிகமாகி கொஞ்சம் உடம்புக்கு பிரச்சனையாயிடுச்சு” என்றவர் அதோடு நிற்காமல், “என்னங்க எதிரி ஏறி அடிக்கிறான், இப்பப் போயி நம்ப ஆர்ப்பாட்டம், முழக்கம்னா… ஐ டூ நாட் பிலிவ் இட்!” என்று முகத்தை சுழித்து, “நம்ப தியரிட்டீசியன் சொன்ன மாதிரி செயல் ஒன்றுதான் சிறந்த சொல்!” என்றார் தணலாக!

“சார்! அப்ப அந்த காலேஜ் தாளாளரை போட்டுத்தள்ள நீங்க லீட் பண்றிங்களா?” என்றதுதான் தாமதம்,

“என்ன தம்பி! வீ ஆர் ஐடியாலஜிஸ்ட், ஆக்சனிஸ்ட் எப்போதும் வேற குரூப்பா இருக்கணும், அதான் ஸ்ட்ரேடஜி” என்று இருக்கை நுனிக்கு வந்தவர், “சாந்தி, தம்பிக்கு டீ கொண்டு வா!” என்று மனைவிக்கு அவசரமாக ஆணையிட்டார்.

“என்ன சார் , அனிகிலேசன் தான் இப்ப தேவைங்குறிங்க, அதுக்கு யாரும் லாயக்கில்லிங்குறிங்க, உங்கள கூப்பிட்டா, ஓரம் கட்டுறிங்க!” என்று வாதத்திற்கு இழுத்தேன்.

எனது விடாப்பிடியை சற்றும் எதிர்பார்க்காத பேராசிரியர், “தம்பி, மொதல்ல டீய குடிங்க”, என்று விருந்தோம்பினார்.

“தம்பி உங்களுக்கு நான் எப்படி புரிய வைக்கிறது? நாங்களெல்லாம் தியேரிட்டீசியன், நாட் பொலிட்டீசியன். நாலெட்ஜ் ஈஸ் எ பவர்ஃபுல் ஆக்சன்!” என்று வார்த்தைகளை அள்ளிவிட்டார்.

“என்ன சார்! அறிவாளிங்களுக்கும், தத்துவவாதிகளுக்கும் நடத்தை வேணமா? நீங்கதான் சொன்னீங்க செயல் ஒன்றே சிறந்த சொல்லுன்னு, இப்ப உங்களுக்குன்னா வேற ரூட் போடுறீங்களே…”

“தம்பி! அறிவு உணர்ச்சிவசப்படக் கூடாது, தமிழன் வீணாப் போனதே இப்படி உணர்ச்சிவசப்பட்டுத்தான்… நான் சொல்ல வந்தது பெரிய சப்ஜக்ட், இன்னொரு நாள் டீப்பா பேசுவோம்… டீய குடிங்க… தம்பி! யெங் பிளட், அப்படித்தான் சூடா கேக்கத் தோணும், தம்பி… நீங்க ஒரு செட் ஆஃப் பீப்புள மட்டுந்தான் பாக்குறீங்க, நான் பல ஆங்கிள்ல, பல பேர பாக்குறேன், என் சர்க்கிள்ல பல ஆளும் வாரான், அதால மக்களோட மைன்ட் ரீடிங் பவர் எங்களுக்கு அன் பிளான்டாவே உண்டு!” என்றவர், பேச எத்தனித்த என்னை மீண்டும், “டீய குடிங்க தம்பி, பேச நிறைய இருக்கு… பேசுவோம்” என்று வாயை அடைப்பதில் நேர்த்தி காட்டினார்.

“சார்! இந்தாங்க வர்ற வெள்ளிக்கிழமை தாது மணல் கொள்ளைக்கு எதிரா ஆர்ப்பாட்டம். இது தவிர வி.வி. மினரல்ஸ்க்கு எதிராக அந்த மாவட்ட உள் கிராமங்களில் பிரச்சார இயக்கம். அவன் மிரட்டி வச்சிருக்குற ஊர்ல போயி, அவனுக்கு எதிராகவே நம்ம தோழர்கள் பிரச்சாரம், செய்தி, படங்கள் பாருங்க…” என்று அவர் பார்வைக்கு அளித்தேன்.

“அட, வெரிகுட், இப்படித்தான் தம்பி போராடணும், அவன் கோட்டையிலேயே போயி கலக்குறீங்களே… வெரிகுட்!” என்றவரிடம்,

“சார்! இதுல பத்து காப்பி இருக்கு, அப்படியே உங்க ஆபிஸ்ல பரப்புங்க… எங்க பத்திரிகையும் இருக்கு, ஒரு பத்து பத்து உங்க சர்கிள்ல விற்பனை செய்யுங்களேன்… கருத்துக்கள் பரவட்டும்…” என்று ஆவலாய் புத்தகங்களை நீட்டினேன்.

முகத்தில் உற்சாகம் இழந்தவராய், “அட! எங்க தம்பி நம்ப சர்க்கிள்ல எல்லாம் வேஸ்ட். ஓசியில கொடுத்தாக் கூட படிக்க மாட்டேங்குறான், சுத்த மட்டிப்பசங்க, அவனுண்டு, ஏனிங் உண்டுன்னு. டார்வின் சொன்ன மாதிரி மேன் ஈஸ் சோசியல் அனிமல்னு போயிகிட்டு இருக்கானுங்க” என்றவர், கொஞ்சம் குரலை தாழ்த்தி அக்கம், பக்கம் மனைவி, மக்கள் இல்லை என்பதை உறுதி செய்து கொண்டு, “அப்புறம் தம்பி, நாமெல்லாம் உடனே பப்ளிக்ல ஐடன்டிபை ஆகக் கூடாது, அப்படியே நான் ரகசியமா பல விசயங்கள காலேஜ்ல தூவிவிட்டு இருக்கேன், சமயம் பார்த்து வெளியே வரணும், இல்லேன்னு வச்சுக்குங்களேன் டோட்டல் பிளானும் வேஸ்ட்டா ஆயிடும்! அதனால வச்சுக்குங்க, நேரம் பார்த்து நானே கேக்குறேன் இப்ப வேண்டாம்…” என்று பல ஆங்கிளில் எனக்கு புரிய வைத்தார்.

பிறகு சில நாள் கழித்து மீண்டும் செய்திகள் சொல்லி எப்படியாவது அவரை நடைமுறையில் இணைக்க விரும்பி எனது போராட்டத்தை தொடர்ந்தேன்.

“என்ன சார், இது வரைக்கும் நானும் பழகி பல வருடமா ஒவ்வொரு போராட்டம், ஆர்ப்பாட்டம் எல்லாத்துக்கும் சொல்றேன்… வரவே மாட்டேங்குறீங்க, அன்னைக்கு அவ்வளவு விளக்கியும்…” என்று நான் முடிப்பதற்குள்,

“அட! அத ஏன் கேக்குறீங்க தம்பி, நம்ப ஷேக்ஸ்பியர் மர்ச்சன்ட் ஆஃப் வெனிஸ்ல வர்ற ஒரு கேரக்டர் கடனுக்கு பதில் இருதயத்தை கொடுங்குற மாதிரி, கொஞ்சம் பழைய கடன்லாம் வந்து மிரட்டி, உடனே பைசல் பண்ண பேங்க், லோனுண்ணு அண்ணைக்கு அலைச்சலா போயிடுச்சி. கார்ல் மார்க்ஸ் சொல்வாரில்ல, சிந்தனை பொருளை தீர்மானிக்கறதில்ல, பொருள்தான் சிந்தனையை தீர்மானிக்குதுன்னு அதுமாதிரி அன்னைக்கு ஆயிப்போச்சு… நம்ம விருப்பம் எறங்கி வேலை பாக்கலாம்னு நெனச்சாலும், சூழ்நிலை ஓவர்லுக் பண்ணுது… மாவோ அழகா சொல்லியிருப்பாரு… மரங்கள் சும்மா இருந்தாலும் காற்று விடுவதாயில்லைன்னு….”

அவர் லெனின், ஹோசிமின்னு தொடர்ந்து பேச பேச… சொல்லுக்கும், செயலுக்கும் உள்ள வேறுபாட்டை, அதாவது சொன்ன மாதிரி வராததுக்கான காரணத்திற்குள் நுழையாமல் இப்படி ஒரு தன்னல கோணத்தில் தத்துவத்தை திரிக்கும் பேராசிரியரின் முழு ‘தம்மிற்கு’ ஈடு கொடுக்க முடியாமல் கொஞ்சம் வதங்கினேன்.

“சரி, சார், பத்து வருசமா பழகுறேன். எங்க அமைப்பு உட்பட எல்லோருக்கும் அப்படி செய்யணும், இப்படி செய்யணும்னு வழிகாட்டுறீங்க… உங்க அறிவுக் கூர்மையையும், சமூக ஈடுபாட்டையும் ஒரு தடவையாவது மக்களோடு சேர்ந்து வந்து பயன்படுத்திக்கக் கூடாதா! நீங்க சொல்ற மார்க்ஸ், லெனின், ஸ்டாலின், மாவோ எல்லாம் வீதிக்கு வந்த அறிவாளிங்கதான் சார்!”

உடனே அவர், ” தம்பி! வரக் கூடாதுன்னு இல்ல, டயம் அப்படி, நாங்கள்லாம் இன்டயரக்ட் ஆர்கான்ஸ் மாதிரி, உள்ளிருந்து வேலை செய்யணும், கிளாஸ் ஸ்ட்ரகிள கிளாஸ் ரூம்லய நடத்துனவன் நான்! எதிரிதான் நம்ப ஆயுதத்தை தீர்மானிக்குறாங்குற மாதிரி இப்ப அதுக்கேத்த மாதிரி… ஹ்.. ஹி..”

“அதுக்கில்ல சார், இன்னர் ஆர்கனா இருந்தாலும் மொத்த இயக்கத்தோட இணைஞ்சு இயங்கலேன்னா மூளையும் அழுவிடும்ல… அதான் அதுக்கு ஒரு அமைப்பு, ஒரு நடவடிக்கை தேவைங்குறோம். நீங்க மேற்கோள் காட்டுற தலைவர்களெல்லாம் தொழிலாளிகளுக்கு ஒரு அமைப்பு இல்லேன்னா எதுவுமே இல்லைன்னுதானே சொல்லிருக்காங்க…” என்று நான் விவாதிக்க,

மேலும் தத்துவார்த்தமாக ரெண்டில் ஒன்று என இறங்குவார் எனக் காத்திருக்க,

“தம்பி, எல்லாம் சரிதான், உங்கள மாதிரி யெங் பிளட்ல நானும் இதவிட பேசுனவன் தான். பாருங்க உங்க வயசுலயே ஒரு முடிவெடுத்து இறங்கிருக்கணும். இப்பப் பாருங்க… பேமிலி செட் அப்… இருக்கே! இண்டியன் சொசைட்டில பெரிய தலைவலி… பொண்டாட்டி, புள்ளன்னு பெரிய புடுங்கல். பையன் டாக்டருக்கு படிக்கிறான். ஒரு ஸ்டஃப்பும் இல்ல. சோசியல் கான்சியசே இல்ல. புரட்சியா, ஒன்னோட வச்சுக்கோங்கிறான்… டோட்டலா கரெப்ட் சிஸ்டம் தம்பி…” என்று எல்லோரையும் திட்ட ஆரம்பித்தார்.

“சார்! அவங்க சிந்தனைக்கு அவங்க இயங்குறாங்க…. உங்க சிந்தனைக்கு நீங்க இயங்குங்க… புரட்சிய மொதல்ல நம்ப உணர்ச்சியில தட்டியெழுப்புங்க… பிறகு அடுத்தவருக்கு. ஒரு கூட்டத்துல வந்து உக்கார்றதுக்கு பத்து வருசமா எதுக்கு சார் இத்தன தியரி, மொதல்ல உங்க தயக்கத்த அனிகிலேட் பண்ணுங்க…” என்றேன் முடிவாக,

“தம்பி! என்ன சூடாயிட்டிங்க, கூல்! கைல என்ன நோட்டீஸ்?… அட! மோடி எதிர்ப்பு ஆர்ப்பாட்டமா… வெரிஃபைன்… சரியான நேரத்துல சரியான சுலோகம்… பார்ப்பானுங்க கொட்டத்த அடக்கணும் தம்பி!…” போய்க் கொண்டே இருந்தவரிடம் இயக்கத்தின் அவசியத்தை விளக்கி,

“இந்த முறை கட்டாயம் வாங்க சார்! எதிர்பார்ப்பேன்!” என்று துண்டறிக்கையை தந்தேன்.

“நீங்க போய் மத்த வேலைய பாருங்க, சும்மா எனக்கு போன் பண்ணிகிட்டு உங்க வேலைய கெடுத்துக்க வேணாம், கரெக்ட் நேரத்துக்கு டாண்ணு அங்க நிப்பேன் பாருங்க… ட்ரூத் நெவர் ஃபெயில்ங்குற மாதிரி. இதெல்லாம் கொஞ்ச நாளுதான் தம்பி, பையன் வேலைக்கு போயிட்டான்னு வச்சுக்குங்க அப்புறம் நானும் உங்க கூடத்தான்… ஸ்ட்ரீட் அவர் பேட்டில்… வாங்க தம்பி! மொத ஆளா நிப்பேன்…”

வழக்கமான காரணங்களைத் தாண்டி ஒரு முடிவெடுத்தவர் போலிருந்தது அவர் பேச்சு.

அடுத்த நாள் திரளாக தோழர்கள், முழக்கம், ஆர்ப்பாட்டம், பத்து, இருபது மைல்கல் தாண்டி கம்பெனிக்கு லீவு போட்டுவிட்டு குவிந்திருந்தனர் தொழிலாளர்கள். கூட்டத்தை சுற்றிச் சுற்றி வந்து சல்லடைப் போட்டு தேடுவது போல தேடித்தேடிப் பார்த்தேன். இண்டு இடுக்கில், இன்னர் சர்க்கில் இன்டலிஜன்ட் அடையாளத்தோடு தனித்திருப்பாரா என்று திரும்பத் திரும்பத் தேடிப் பார்த்தேன்… கடைசி நிமிடம் வரை, கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் வரை பேராசிரியரைக் காணவில்லை…!

– சுடர்விழி

சமஸ்கிருத வாரம் இந்துத்துவா அதன் சாரம் – புமாஇமு கருத்தரங்கம்

வினவு

September 12, 2014

மோடி அரசின் சமஸ்கிருதத் திணிப்பு !
பார்ப்பன பண்பாட்டுப் படையெடுப்பே !

மோடி அரசின் சமஸ்கிருத வாரம் !
இந்துத்துவா திணிப்பே அதன் சாரம்!

‘உலக மொழிக்கெல்லாம்
தாய்மொழி சமஸ்கிருதம்’ என்று
பொய் நெல்லைக் குத்திப்
பொங்குகிறார் மோடி.

மோடி - இந்துத்துவா — மோடி அரசின் சமஸ்கிருதத் திணிப்பு !
பார்ப்பன பண்பாட்டுப் படையெடுப்பே !

மறுகாலனியாக்கக் கொள்கையை
பார்ப்பனப் பாசிச வழியில்
உறுதிப்படுத்தும் பிரதமர் மோடி,
‘கடவுள் மொழி சமஸ்கிருத’த்தின்
ஆர்.எஸ்.எஸ் புத்திரனே
என்று புரிந்து கொள்வோம்!

நூறாண்டு முன்பே
பார்ப்பனப் பொய்களைச் சுட்டெரித்து
சமஸ்கிருதத்திலிருந்து
முற்றாக வேறுபட்ட
தனி மூல மொழி திராவிடத் தமிழ் என்று
முழங்கினார் கால்டுவெல்.

சமஸ்கிருதம் – இந்தி என்று
எங்கு எப்போது திணிக்கப்பட்டாலும்,
அதை எதிர்த்து முறியடிப்போம்!

கல்வியில் தமிழ் பயிற்றுமொழி
அரசு அலுவலகங்களில் தமிழே நிர்வாக மொழி
நீதி மன்றங்களில் தமிழே வழக்காடும் மொழி
என அனைத்து துறைகளிலும்
தமிழை ஆணையில் வைப்போம்.

மோடி அரசின் பார்ப்பனீய பண்பாட்டுத் திணிப்பு, இந்தி – சமஸ்கிருதத் திணிப்பு
இந்து – இந்தி-இந்தியா என்ற இந்து ராட்டிரத் திணிப்பே !

பார்ப்பன இந்துமதவெறிப் பாசிசத்துக்கு எதிரான இன்றைய போரில்
தமிழ் மரபைக் களத்தில் நிறுத்தும் போர்வாளான கால்டுவெல்லை உயர்த்திப் பிடிப்போம்!

பெரியார் பிறந்த மண்ணில் பார்ப்பனீயத்துக்கு எதிராக ஒன்றிணைவோம்!
மாணவர்கள், தொழிலாளர்கள், பெண்கள் என திரளாக கருத்தரங்கில் கலந்து கொள்வோம்!

கருத்தரங்கம்

நாள் :
செப்டம்பர் 16, 2014

நேரம் :
காலை 10.30 மணி

இடம் :
கல்யாணி ஸ்ரீநிவாசா பத்மாவதி மகால்,
ஆவடி ரோடு,
கரையான் சாவடி, சென்னை.

சிறப்புரை :
தோழர் துரை.சண்முகம்
மக்கள் கலை இலக்கியக் கழகம், தமிழ் நாடு.

நோட்டிஸ்

தகவல்
புரட்சிகர மாணவர் – இளைஞர் முன்னணி,
சென்னை
9445112675

NLC தொழிலாளர் போராட்டம் வெல்லட்டும் !

வினவு

September 12, 2014

NLC நிர்வாகமே!

பத்து ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகப் பணிபுரிந்துவரும்
ஒப்பந்தத் தொழிலாளர்களை உடனே நிரந்தரம் செய்!

தொழிற்சங்கங்களின் ஊதிய உயர்வு உள்ளிட்ட
அனைத்து கோரிக்கைகளையும் நிறைவேற்று!

மத்திய அரசே!

உச்சநீதி மன்ற தீர்ப்பை அமல்படுத்த மறுக்கும்
NLC நிர்வாகத்தின் மீது நடவடிக்கை எடு!

உழைக்கும் மக்களே!

ஒப்பந்தத் தொழிலாளர் முறையை ஒழித்துக் கட்ட
தொழிலாளர் வர்க்கமாக அணிதிரள்வோம்!

தொழிலாளர் நலச் சட்டங்களைத் திருத்தி தொழிலாளர்களை ஒட்டச் சுரண்ட வழிவகுக்கும்
மறுகாலனியாக்கக் கொள்கையை முறியடிப்போம்!

புதிய ஜனநாயகத் தொழிலாளர் முன்னணி
காஞ்சிபுரம்-திருவள்ளூர் மாவட்டங்கள்
9444834519

குண்டர் சட்டத் திருத்தம்: திறந்தவெளி சிறையாகும் தமிழகம்!

வினவு

September 11, 2014

இந்தியா ஒரு ஜனநாயக நாடு என்று ஆதாரபூர்வமாக இல்லையானாலும் ஒரு வாதத்திற்காவது சொல்லக்கூடியவாறு இருப்பவை, அரசியல் சட்டப் பிரிவுகள் 21,22. அவைதாம் இந்தியக் குடிமக்கள் ஒவ்வொருவரின் வாழ்வுரிமையையும் குடியுரிமையையும் ஜனநாயகவுரிமையையும் உறுதி செய்கின்றன. 1975-76-ம் ஆண்டுகளில் இந்திராவின் அவசரகால ஆட்சி அவ்வுரிமைகளை இரத்து செய்தது; அதனால், ஒரு போலீசு அதிகாரி தன் சொந்தக் காரணங்களுக்காக ஒரு குடிமகனைச் சுட்டுக்கொல்வதும் ஏற்கப்படுகிறதா என்று உச்ச நீதிமன்றத்திடம் கேட்கப்பட்டது. “ஆம், அப்படித்தான் ஆகிறது” என்று சொன்னார்கள். இப்போது, இந்திய அரசியல் சட்டத்தின் 21,22-வது பிரிவுகளை இரத்து செய்துவிடும் விதமாக, அதாவது தமிழ்நாட்டு மக்கள் ஒவ்வொருவரின் வாழ்வுரிமையையும் குடியுரிமையையும் ஜனநாயகவுரிமையையும் பறித்து எந்தவொரு குடிமகனையும் விசாரணையின்றி ஓராண்டு சிறையிலடைக்கும் அதிகாரத்தை அதிகாரிகளுக்கு வழங்கும் குண்டர் சட்டத் திருத்தத்தை நிறைவேற்றியிருக்கிறது, ஜெயலலிதா அரசு. இதன் மூலம் அவசரகால பாசிச ஆட்சியைத் தமிழகத்தில் மறைமுகமாகப் பிரகடனம் செய்திருக்கிறது. இந்த வகையில் பிற மாநில அரசுகளுக்கு முன்னோடியாக இது விளங்குகிறது.

1982-ல் பாசிச எம்.ஜி.ஆரால் குண்டர் தடுப்புச் சட்டம் முதன்முதலாக நிறைவேற்றப்பட்டது. கடந்த 32 ஆண்டுகளில் தொழில்முறை ரவுடிகள், கள்ளச் சாராய வியாபாரிகள், போதை மருந்துக் குற்றவாளிகள், வனக்குற்றவாளிகள், விபசாரத் தொழில் குற்றவாளிகள், மணல் கடத்தும் குற்றவாளிகள், புறம்போக்கு – குடிசைப் பகுதி நில அபகரிப்பாளர்கள், திருட்டு வீடியோ தயாரிப்பவர்கள், பொதுச் சொத்துக்களுக்குச் சேதம் விளைவிப்பவர்கள் – என்று ஒவ்வொன்றாகச் சேர்த்து ஊதிப் பெருக்கி, இக்குற்றங்களில் ஈடுபடுவதை வழக்கமாகக் கொண்டுள்ளவர்களையும் ஓராண்டு காலம் விசாரணையின்றிச் சிறையில் அடைப்பதற்கானதாக மாறியது.

இந்தச் சட்டத்தை மேலும் சில திருத்தங்களோடு கடுமையாக்கியுள்ளது, ஜெயலலிதா அரசு. இதன்படி இதுவரை தெளிவாக, கறாராக வரையறுக்கப்படாமல், கேடாக ஏவப்படும் இணையக் குற்ற வழக்குகள்; குற்றவாளிகளுக்கே சாதகமாக முடிந்து போகும் பாலியல் குற்ற வழக்குகள் – இவையும் விசாரணையின்றித் தண்டிக்கக் கூடியவையாகும். இதுவரை, கிரிமினல் குற்றங்கள் புரிவதை வழக்கமாகக் கொண்டவர்கள் மட்டும், அதாவது மூன்று, நான்கு முறை குற்றப்பதிவுக்கு ஆளானவர்கள் மீது மட்டும்தான் குண்டர் சட்டம் பாயும் எனச் சொல்லப்பட்டதை, இனி, முதல்முறை குற்றம் செய்தவர்கள் மீதும் இக்குற்றங்களில் ஈடுபடுவார்கள் என்று சந்தேகிக்கப்படுபவர்கள் மீதும் பாயும் வகையில் இந்தச் சட்டம் திருத்தப்பட்டுள்ளது. குற்றங்களைத் தடுப்பது, குறைப்பது என்ற பெயரில் கிரிமினல் குற்றவழக்கு முறைமைகளுக்கு எதிராகவும் அரசியல் எதிரிகளைப் பழிவாங்கவும் நிரபராதிகளையும் தண்டிக்கவும் அரசும் ஆட்சியாளர்களும் கைக்கொள்ளும் பாசிச முறையிலானது இந்தச் சட்டம்.

கிரிமினல் குற்றங்களைப் புரிந்து விட்டு, சட்டத்தின் ஓட்டைகளைப் பயன்படுத்திக் குறுக்கு வழிகளில் தப்பித்துக் கொள்பவர்கள் மேலும் குற்றங்கள் செய்யாமல் தடுப்பதற்கான வழிதான் குண்டர்கள் தடுப்புச் சட்டம் என்று அரசியலற்ற பலர் நம்புவதுதான் அரசுக்கும் ஆட்சியாளர்களுக்கும் வசதியாக உள்ளது. ஆனால், பெரும்பான்மை வழக்குகளில் குண்டர் சட்டத்தைப் பயன்படுத்தியது தவறெனவே நீதின்றங்கள் தீர்ப்பளித்துள்ளன. ஜெயலலிதாதான் பல கிரிமினல் குற்றச்சாட்டுகள் பதியப்பட்டும், குறுக்குவழிகளில் பல ஆண்டுகளாகத் தப்பித்துக்கொள்ளுவதை வழக்கமாகக் கொண்டவர். ஆகவே, நீதிமன்றத் தீர்ப்புகளை மதியாது குற்றங்களைத் தொடரும் அவர்தான் முதலில் குண்டர் சட்டத்தின் கீழ் சிறையில் தள்ளப்பட்டிருக்க வேண்டியவர்.

– தலையங்கம்
________________________________
புதிய ஜனநாயகம், செப்டம்பர் 2014
________________________________

நாகர்கோவில் ஜேம்ஸ் கல்லூரி சேர்மனா – வில்லனா ?

வினவு

September 11, 2014

கன்னியாகுமரி மாவட்டம் ஈசாந்தி மங்கலம் நாவல்காடு பகுதியில் உள்ள ஜேம்ஸ் பொறியியல் கல்லூரியில் மூன்றாம் ஆண்டு, நான்காம் ஆண்டு பொறியியல் பயிலும் மாணவர்கள், கல்லூரி சேர்மன் மற்றும் நிர்வாகத்தின் மீது நடவடிக்கை எடுக்கவும் அவர்களிடமிருந்து தங்களுக்கு பாதுகாப்பு கோரியும் மாவட்ட ஆட்சியரிடம் மனு கொடுத்து ஆர்ப்பாட்டம் நடத்தியிருக்கின்றனர்.

ஐ.டி, எலக்ட்ரிகல், மெக்கானிகல், கம்ப்யூட்டர் சைன்ஸ், சிவில், எலக்ட்ரிகல்-எலக்ட்ரானிக்ஸ் துறையைச் சேர்ந்த சுமார் 360 மாணவர்களை கடந்த ஆகஸ்ட் 26-ம் தேதி தொழில்துறை சுற்றுப் பயணத்துக்காக பெங்களூரில் உள்ள எச்.ஏ.எல் என்ற நிறுவனத்திற்கு அழைத்துச் சென்றிருக்கின்றது கல்லூரி நிர்வாகம்.

ஆனால், தொழில் நிறுவனத்துக்கு அழைத்துச் செல்வதாகக் கூறி, பயன்பாட்டிற்கு அற்றது என்று கழிவு செய்து ஒதுக்கிய விமானத்தை மட்டும் காட்டியிருக்கின்றனர். தொழிற்சாலை என்று எதையும் காண்பிக்கவில்லை. மேலும், ஹிந்துஸ்தான் ஏரோநாட்டிக்ஸ் லிமிடெட் என்ற இந்த நிறுவனம் மாணவர்கள் படிக்கும் துறைகளுக்கு தொடர்பில்லாதது ஆகும்.

இந்த பயணத்துக்காக ஒவ்வொரு மாணவரிடமும் ரூ 7,850 வசூல் செய்திருக்கின்றனர். மொத்தம் நான்கு நாட்கள் தொழில்துறை பயணம் என்று கூறியும் எந்த ஒரு தொழில் நிறுவனத்திற்கும் அழைத்து செல்லவில்லை. மேலும் தரமான 3 நட்சத்திர விடுதியில் தங்குவதற்கு அறை ஏற்பாடு செய்துள்ளதாகவும், தரமான உணவு ஏற்பாடு செய்துள்ளதாகவும் கல்லூரி நிர்வாகம் மாணவர்களிடம் கூறியிருக்கிறது. அதற்காகவே ரூ 7,850 வசூலித்துள்ளதாக கூறியிருக்கின்றனர். ஆனால், மாணவர்களுக்கு சரியான உணவு வழங்கப்படவில்லை, சரியான தங்கும் இடமும் ஏற்பாடு செய்யப்படவில்லை.

பெங்களூரில் இருந்து நாகர்கோவில் வருவதற்கு அனைத்து மாணவர்களுக்கும் சரியான பேருந்து வசதி செய்யப்படவில்லை. 10 பேர் வரை நின்று கொண்டே பயணம் செய்யும் நிலை இருந்துள்ளது. சுமார் 40 பேர் அமர்ந்து பயணம் செய்யக் கூடிய கல்லூரி பேருந்தில் 50 பேரை ஏறுமாறு கூறியிருக்கின்றனர். ஆனால், இருக்கையில் இருந்து பயணம் செய்யும் அளவிற்கு மட்டுமே ஏறுவோம் என்று கூறி கடைசி பேருந்தில் இருக்கை கிடைக்காத மாணவர்கள் பேருந்தில் ஏறாமல் வெளியில் நின்று விட்டிருக்கின்றனர்.

இந்த தகவல் சொல்லப்பட்ட கல்லூரி சேர்மன் வழிகாட்டுதல்படி, இருக்கை கிடைக்காமல் பேருந்திற்கு வெளியே நின்ற மாணவர்களை அப்படியே விட்டு விட்டு பேருந்தை ஓட்டுநர் நகர்த்தி சென்று விட்டார்.

இதனை தட்டிக் கேட்ட பேராசிரியரையும், மாணவர்களையும் பேருந்து ஓட்டுநர், ஆபாசமாக, தரக்குறைவாக, கெட்ட வார்த்தையில் திட்டி முறைகேடாக நடந்து கொண்டிருக்கிறார். மாணவர்கள் இதற்கு கடுமையாக எதிர்ப்பு தெரிவித்த பிறகு பேருந்தை நிறுத்தி கீழே நின்ற மாணவர்களை மீண்டும் பேருந்தில் ஏற்றிக் கொண்டிருக்கிறார் ஓட்டுனர்.

இதற்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து சில மாணவர்கள் பேருந்தின் உள்பக்க மேற்கூரையை அடித்து சத்தம் எழுப்பியதில் மைக்காவில் சிறிய ஓட்டை விழுந்துள்ளது. சேர்மன் வழிகாட்டலின்படி பேருந்தை ஓசூர் தாலுகா சூளகிரி காவல் நிலையத்திற்கு ஓட்டுநர் ஓட்டிச் சென்றிருக்கிறார். மாணவர்கள் கட்டாயப்படுத்தி கேட்டபின் காவல் நிலையம் செல்வதாக கூறியிருக்கிறார்.

காவல் நிலையம் செல்லும் வழியிலேயே சூழகிரி காவலர்கள் பேருந்தை நிறுத்தி விசாரித்திருக்கின்றனர். மாணவர்கள் சக மாணவிகளிடம் தவறாக நடந்து கொள்வதாக கல்லூரி சேர்மன் காவல் நிலையத்திற்கு தொலைபேசி மூலம் தகவல் கொடுத்திருப்பதாக காவல் அதிகாரிகள் கூறியது மாணவர்களுக்கு மிகுந்த அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. பேருந்தில் இருந்த மாணவிகள் காவல் அதிகாரியிடம் மாணவர்கள் தவறாக நடந்து கொள்ளவில்லை என்றும் அவர்கள்தான் பெங்களூரில் இருந்து இங்கு வரை பாதுகாப்பாக அழைத்து வருகின்றனர் என்றும் கூறியிருக்கின்றனர். காவல் அதிகாரிகள் மாணவர்களை மிரட்டி பேருந்தின் மேல்கூரை மீது மாணவர்கள் நடனம் ஆடும்போது தலைப்பட்டு மைக்கா உடைந்தது என்று எழுதி வாங்கியிருக்கின்றனர்.

மேலும் பயணம் முடிந்து செப்டம்பர் 1-ம் தேதி கல்லூரிக்குச் சென்ற மாணவர்களிடம், பிரச்சனைக்கு உள்ளான பேருந்தில் வந்த 36 மாணவர்களுக்கும் தலா ரூ 12,750 அபராதம் விதிக்கப்பட்டுள்ளதாகவும் பயணத்தில் சென்ற 360 பேருக்கும் பொது அபராதமாக தலா ரூ 2,000 விதிக்கப்பட்டுள்ளதாகவும், மேற்குறிப்பிட்ட அபராதம் கட்டாத வரை மாணவர்கள் யாரும் கல்லூரிக்கு வர அனுமதி இல்லை என்றும் கூறியிருக்கிறது கல்லூரி நிர்வாகம். மேலும் தொழில்துறை பயணம் (ஐ.வி- IV) சென்ற மாணவ மாணவியரில் தாமதமாக கல்லூரிக்கு வந்தவர்களுக்கு தலா ரூ 1,000 அபராதமாக விதிக்கப்பட்டுள்ளது.

கல்லூரி மற்றும் சேர்மனின் இந்த அடாவடித்தனத்தைக் கண்டித்தும், “இதுவரை கல்லூரி நிர்வாகம் மாணவர்கள் மீது சட்டவிரோதமாக விதித்த அபராதத்தை ரத்து செய்ய வேண்டும்” என்ற கோரிக்கையை முன்வைத்தும் செப்டம்பர் 2-ம் தேதி அன்று கல்லூரியில் மாணவர்கள் உள்ளிருப்பு போராட்டம் நடத்தியிருக்கின்றனர்.

போராட்டத்தின் போது கல்லூரி நிர்வாகம் காவல் துறை மூலமாக மாணவர்களை சந்தித்திருக்கின்றனர். சேர்மன் 13-ம் தேதிதான் வெளியூரிலிருந்து வருவார், அன்று எல்லா பிரச்சனைக்கும் நல்ல முடிவை கல்லூரி நிர்வாகம் ஏற்படுத்தித் தரும் என்றும் காவல்துறை அதிகாரிகள் கூறியதைத் தொடர்ந்து மாணவர்கள் போராட்டத்தை முடித்துக் கொண்டனர். ஆனால், அன்றைய தினம் இரவே போராட்டத்தில் முன் நின்ற கல்லூரி விடுதியில் உள்ள மாணவர் ஒருவரை, “இந்தக் கல்லூரியில் இனி நீ படிக்க முடியாது” என்று கூறி வெளியேற்றியிருக்கின்றனர்.

இவ்வாறு, நிர்வாகம் ஏற்றுக் கொண்டதற்கு முரணாக விடுதியில் தங்கியிருந்த மாணவனை கல்லூரியை விட்டு வெளியேற்றியதை செப்டம்பர் 3-ம் தேதி மாணவர்கள் கேள்விக்குள்ளாக்கியிருக்கின்றனர். அப்போது கல்லூரி நிர்வாக அதிகாரியான ஐக்கிய கிறிஸ்தவ பேரவையைச் சேர்ந்த தியோடர் சாம் என்பவர், “இது எங்கள் இடம், நாங்கள் என்ன வேண்டுமென்றாலும் செய்வோம். நாங்கள் போராட்டத்தில் உள்ள அனைத்து மாணவர்களையும் கல்லூரியில் இருந்து இடைநீக்கம் செய்வோம்” என்று கூறியதோடு மாணவர்களை அடிக்கவும் செய்திருக்கிறார்.

இந்த தியோடர் சாம்தான் வேறுபல கல்லூரி மாணவர்கள் தன்னெழுச்சியாக போராடிய சமயங்களில் அங்கு சென்று அவர்களுடன் நின்று புகைப்படம் எடுத்து விளம்பரம் தேடிக் கொண்டவர். சமத்துவ மக்கள் கட்சியில் இருந்து இப்போது வெளியேறியவர்.

மேலும், கொடுத்த வாக்குறுதிக்கு மாறாக நடந்து கொண்ட கல்லூரி நிர்வாகத்தின் அடாவடியை தட்டிக் கேட்ட மாணவர்களில் முன்னணியாக நின்றவர்களை செப்டம்பர் 3-ம் தேதி கல்லூரியை விட்டு இடைநீக்கம் செய்திருக்கின்றனர்.

காவல்துறை ஜேம்ஸ் கல்லூரியில் ஊதியம் பெறுவது போன்று கல்லூரிக்கு விசுவாசமாக நடந்து கொண்டிருக்கிறது.

இதைத் தொடர்ந்து மாணவர்கள் 9-ம் தேதி காலை 11 மணிக்கு மாவட்ட ஆட்சியர் அலுவலகத்தில் கீழ்க்கண்ட கோரிக்கைகளுடன் மனு கொடுத்தனர்.

சட்ட விரோதமாக அபராதம் வசூலிக்கும் கல்லூரி சேர்மன் ஜேம்ஸ் பிரேம்குமார் மீது சட்டப்படி நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.

சேர்மனுக்கு பணம் தேவைப்படும் போதெல்லாம் எவ்வித காரணமும் இன்றி அபராதம் என்று அடாவடியாக மாணவர்களிடம் வசூலித்த பணத்தை மீண்டும் மாணவர்களிடம் ஒப்படைக்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.

ஐ.வி என்று துறைக்கு தொடர்பில்லாத இடத்திற்கு அழைத்துச் சென்று மாணவர்களை துன்புறுத்தியதற்கு கல்லூரி சேர்மன் மீது நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.

ஐ.வி என்று கூறி ஏமாற்றி பணம் வசூல் செய்ததற்கும், மாணவர்களை அவமானப்படுத்தும் விதமாக காவல்துறையில் பொய்புகார் கூறியதற்கும் கல்லூரி சேர்மன் மற்றும் ஓட்டுநர் ஆல்பர்ட் மீது நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.

ஐ.வி என்று ஏமாற்றியதை கேள்வி கேட்டதற்காக தற்காலிக நீக்கம் செய்யப்பட்ட மாணவர்கள்
அகிலேஷ் ,ஐடி மூன்றாம் ஆண்டு
எவின், எலக்ட்ரிகல் நான்காம் ஆண்டு
எஸ்தர், எலக்ட்ரிகல் மூன்றாம் ஆண்டு
செல்வ அசோக், எலக்ட்ரிகல் மூன்றாம் ஆண்டு
ஆகியோரை எந்த நிபந்தனையுமின்றி மீண்டும் கல்லூரியில் சேர்க்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.

தாழ்த்தப்பட்ட மற்றும் பழங்குடி மாணவர்களுக்கு அரசே கல்விக் கட்டணம் செலுத்திய பின்பும், அதை மாணவர்களிடம் மறைத்து அதே மாணவர்களிடம் கல்வி கட்டணம் வசூலித்ததற்கு சேர்மன் ஜேம்ஸ் பிரேம்குமார் மீது கிரிமினல் நடவடிக்கை எடுக்கப்பட வேண்டும்.

கல்லூரி நிர்வாகம், சேர்மன் ஆகியோரின் அடாவடித்தன்மை, சட்டவிரோத நடவடிக்கைகள் மற்றும் சட்டவிரோத அபராத வசூல் ஆகியவற்றை கேள்வி கேட்டதற்காகவும் இது குறித்து புகார் செய்ததற்காகவும் எதிர்காலத்தில் எந்த விதத்திலும் பழிவாங்குதல் நடவடிக்கையில் சேர்மன் மற்றும் கல்லூரி நிர்வாகம் ஈடுபடாதவாறு பாதுகாப்பு தர வேண்டும்.

மாவட்ட ஆட்சியருக்கு மனு கொடுத்த பிறகு மாவட்ட ஆட்சியர் அலுவலகம் முன்பு முன் அனுமதியின்றி ஆர்ப்பாட்டம் செய்துள்ளனர். சுமார் 36 மாணவர்கள் ஆர்ப்பாட்டத்தில் கலந்து கொண்டனர்.

மனுவை பெற்றுக் கொண்ட ஆட்சியரின் நேர்முக உதவியாளர் மாணவர்களையே குற்றவாளிகள் போல சித்தரித்து பேசியுள்ளார். மாணவர்களின் கோரிக்கைகளுக்கு, தான் எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்க முடியாது என்றும் சட்ட விரோதமாக அபராதம் விதிப்பதற்கு அண்ணா பல்கலைக் கழகமே நடவடிக்கை எடுக்க முடியும் என்றும் கூறி விட்டார்.

மாணவர்களின் போராட்டத்தின் விளைவாக இதுவரை விதிக்கப்பட்ட அபராதங்களை அனைத்து மாணவர்களுக்கும் ரத்து செய்து விட்டதாக செய்தி கசிய விட்டுள்ளது கல்லூரி நிர்வாகம். போராடிய மாணவர்களின் இடைநீக்க உத்தரவை ரத்து செய்வது பற்றி எதுவும் கூறவில்லை, மாறாக ஒவ்வொரு மாணவர் பெற்றோருக்கும் தொடர்பு கொண்டு உங்கள் மகன் கல்லூரியில் சட்டவிரோத நடவடிக்கையில் ஈடுபட்டுள்ளான், கலாட்டா பண்ணுகிறான் என்று பீதியூட்டி அவர்கள் மூலம் மாணவர்களை பின்வாங்கச் செய்யும் சதி வேலையில் ஈடுபட்டுள்ளது. மேலும் மாணவர்களை துறைரீதியாக அழைத்து ஒருவருக்கொருவர் ஒற்றுமை ஏற்படாதவாறு பிரிவினையூட்டி வருகிறது.

ஜேம்ஸ் பொறியியல் கல்லூரி அங்கு படிக்கும் அனைத்து மாணவர்களையும் கொள்ளையடிக்கின்றது என்பதை ஒவ்வொரு மாணவரும் உணர வேண்டும். துறை ரீதியாக பிரிந்து போவது என்பது கேள்விக்கு இடமின்றி கல்லூரி நிர்வாகம் கொள்ளையடிப்பதற்கு மாணவர்களே வழி ஏற்படுத்திக் கொடுப்பதாகி விடும்.

கல்லூரி நிர்வாகத்தை வீரமுடன் தட்டிக் கேட்கும் மாணவர்களுக்கு உறுதுணையாக இருக்க வேண்டியது சக மாணவர்களின் கடமை என்பதை உணர வேண்டும்.

அடாவடியாக நடந்து கொள்ளும் கல்லூரி நிர்வாகத்திடம் தன்மானத்தை இழக்க விரும்பாமல் போராடும் மாணவர்களுக்கு துணை நிற்பது சக மாணவர்களின் கடமை என்பதை உணர வேண்டும்

தகவல்

மனித உரிமை பாதுகாப்பு மையம்,
நாகர்கோவில்.

விஷக்காலிகள்

வினவு

September 11, 2014

“ஏய்… சின்னண்ணா நம்மூர் கயினி வெளியில எலி புடிக்க வருவாரே, பாவம் அவுரு, செத்துட்டார் தெரியுமா?…”

“யாரு வில்லியா…?…!” ஆச்சரியமாய் ஆரம்பித்த ஆதிகேசவன் சற்றுயோசித்து “வில்லி போய் பாம்பு கடிச்சி செத்துட்டாரா?” நிறுத்தி நம்பிக்கையில்லாமல் கேட்டான். “இன்னா கிண்டல் பண்றயா நாயே…” என்று கேலி, கோபம், ஆதங்கம், வேதனை அனைத்தும் கலந்த குரலில் மறுபடி மெதுவாகக் கேட்டான்.

“அய்ய… மூஞ்சப்பாரு, எது எதுல கிண்டல் பன்னுவாங்கன்னு வெவஸ்தையே இல்ல உனக்கு” உதடுகள் துடிக்க புருவங்களை நெருக்கிக் கொண்டு சற்று கோபமாகவே ஷானு சொன்னாள்.

“இல்லம்மா, எப்பேர்க் கொத்த பாம்புக் கடிக்கும் வெறும் பச்செல மருந்த குடுத்து, வைத்தியம் பாத்து செரியாக்குற வில்லி போய் பாம்பு கடிச்ச செத்துட்டார்னா நம்பவா முடியுது… ” சிறிதே நம்பிக்கை வந்தவன் நினைவுகள் பின்னுக்கு ஓடின.

“உனக்கு தெரியுமா ஷானு… ம்… நீயெல்லாம் அப்ப பொறக்கவே இல்ல நானே அஞ்சாவுதுதான் படிக்கர(ன்).”

“ஒரு நாள் ராத்திரி நல்ல அம்மாச கருக்கல் பன்னெண்டு மணியிருக்கும்; திடீர்னு கோழிகத்தற சத்தம் கேட்டு இன்னாடா இன்நேரத்துல கத்துத, காட்டு பூனை கீட்டுபூன வந்து புடிக்குதா, பொத்த கூடையால இல்ல கோழிகவுத்தம்னு துடிச்சிபுடிச்சு எழுந்து ஓடி கூடைய தொட்டுகீறாரு நைனா.

“சுருக்குனு குத்திகீது. ஒடனே இருட்ல இன்னாடா குத்துதன்னு, பக்கத்துல தடவினா அடுப்புக்கு தறிச்சி வக்கும் வேலிக்காத்தான் முள்ளைகூட காணல. சந்தேகம் வந்து ‘ஜ்ஜேய் பொண்ண கருக்காமலையா சீக்கரம் வெளக்க கொளுத்தியா, இன்னமோ சுருக் சுருக்குனு குத்துனமாரி இருந்திச்சி, ….ன்னதும் வாரிசுருட்டிக்கினு சித்தி ஓடி காலெளக்க (காடா விளக்கு) கொளுத்தியாந்து பாத்தா, நல்லபாம்பு கோழிகாலபோட்டு வலுவா பின்னிக்கினு தலைய கூடை பொத்தல் வழியா வெளிய வுட்டு நட்டுகினு பாத்துங்கீது.

“இன்னா பண்ணுவ, சித்தி பாவம் ‘கூவோ மொறையோன்னு’ கத்தி கூச்சல் போட்டதுல நம்ம சந்து ஜெனம் பூரா கூடிப்போச்சி. மாரிமுத்து அவுங்க அப்பன் ஓடியாந்து, இடுப்புல கட்டியிருந்த அண்ணாகவுர அறத்து கடிவாய்க்கு மேல நல்லா விகிஞ்ஜி கட்டு போட்டாரு.

“நடந்தா வெசம் விறுவிறுன்னு ஏறி தலமாடு கொண்டுடும்னு, கட்டல்ல படுக்கவச்சி ரெண்டுபேரா தலமேலையே தூக்கிக்கினு ஓடனாங்க. நாங்கூடத்தான்…

“மணி ஒன்னு ஒன்ற இருக்கும், கொரல் குடுத்தத்தான் தாமசம், அந்த வில்லி அறக்க பறக்க எழுந்து வெளிய ஓடியாந்து, இன்னா ஏதுன்னு விஷயத்த கேட்டு. ‘நீங்க யாருனா கடிவாய கடிச்சி வெசத்த உறிஞ்சி எடுத்தீங்களா சாமி…’ன்னதும், இவுங்க எல்லாரும் ‘இல்லை..ய்ய்யா கட்டுத்தான் போட்டோம்’னாங்க. அப்பல்லாம் நைனாவுக்கு ஒடம்பெல்லாம் தண்ணியா உட்டு தன்னமீறி போச்சி. கீரத்தண்டுமேரி வெலவெலன்னு உழுந்துட்டாரு.

“இந்த விசயத்த எல்லாம் கேட்டுக்குனே, சிடுக்கா நாழியில பச்செல மூலிகைய எடுத்தாந்து ‘நாலு கடி’ மருந்த உள்ளுக்கு குடுத்தாரு. நல்ல வேள வாந்தி வரல, வாந்தி மட்டும் வந்திருந்திச்சு ஆள கண்டுபுடிக்கறது அறிகண்ணாயமாயிட்டும் இருக்கும்.

“அன்னக்கி ராத்திரி வில்லிவூட்டு புள்ளகுட்டியெல்லாம் முழிச்சிக்கிச்சி. சும்மா சொல்லக்கூடாது. பொழுந்து விடியரவெரிக்கும் ஒருத்தரும் கண்ணாட கண்ணு மூடல, அந்தாளு சம்சாரம் பாவம் அந்நேரத்துல சூடா சுக்காப்பி போட்டு போனஜெனம் பூராத்துக்கும் குடுத்தாங்க.

“நாங்கூட குடிச்சேன், நல்லா நெனப்பு கீது ஷானு” என்றவன் சொல்லும்போது இப்போதுதான் அந்த காப்பியை குடித்ததுபோல் ரசித்து எச்சிலை கூட்டிக் கூட்டி விழுங்கினான்.

“அத்தோடவா வுட்டாங்க, பாம்பு கடிபட்டவங்க இருவத்தினாலு மணி நேரம் தூங்கக்கூடாதுல்லா, அதால வில்லிவூட்டு பசங்க அவுங்க கொலதெய்வத்த வேண்டி கூத்தாடுறதும், வில்லிங்க வீரத்த கதையா சொல்லும் ‘வில்லி வில்லி நாங்கத்தான் வேட்டக்காரு நாங்கத்தான்…’ பாட்ட பாடறதும், ஒரே அமுக்களம்.

“பளபளன்னு பொழுது வெடிஞ்சதும் சூரியன கும்புட்டு ஒரு வேள மருந்த கைல குடுத்து, ‘இனிமே கல்லால அடிச்சாலும் சாவு கெடையாது பயப்படாத கூட்டிம்போங்கம்மா” என்று சொன்னவர், “சொல்ல மறந்துட்டேன் மூணு நாளுக்கு உப்பில்லாத கஞ்சிதான் குடிக்கணும். நெனப்பு இருக்கட்டும் நாட்டு மருந்து பத்தியம் இல்லான்னா உசுருக்கு ஆபத்தாயிடும்”ன்னு தடித்த குரல்ல சொன்னார்.

சொன்னது சொல்லாங்காட்டியும், சித்தி அவர் கால்ல உழுந்து நீ நல்லா இருக்கணும் எப்பா, எனுக்கு மடிப்பிச்ச குடுத்த மவராசான்னு சொல்லிக்கினே எழுந்து, முந்தானியில முடிஞ்சி வச்சிருந்த பத்து ரூவாவ அவுத்து குடுத்தா.

வில்லி நெருப்ப தொட்டது போல “எம்மா இன்னா காரியம் பன்ன எங்க கொலதேவத டேண்டமாரிய பத்தி உனுக்கு தெரியாதா, இந்த பூலோக மக்க(ள்) உசுரகாக்கற இந்த மருந்துக்கு கூலியா பச்சதண்ணிகூட வாங்கமாட்டாம்னு சத்தியவாக்கு பண்ணிட்டு தான், ஆத்தா நல்ல பச்சலமூலிகய வச்சி படைச்சிட்டு மருந்தையே அம்மியில வச்சி அரைப்போம். அவ வாக்க மீறுனா எங்க குடும்பத்த வரக்கா சொறக்காவா ஆக்கிடுவான்னு சொல்லி வானத்தைப் பாத்து கும்பிட்டார்.

‘உடனே என்ன மன்னிச்சிடு யாம் பத்தினி மாரியம்மா புத்திகெட்டன் பீயத்துன்னன்’னு இன்னாவோ ஆணைக்கி கட்டுப்பட்டாமாரி ரெண்டு கைகளாலும் கன்னத்தில் மாறிமாறி புத்தி போட்டுக்குனு அழுதுடிச்சி சித்தி. வூட்டுக்குப் போவ காலெடுத்து வச்சது திரும்பி, ‘ஐயா மறந்தே பூட்டன் இவர கூட்டியார அவுசரத்துல பாம்பு எந்த பக்கம் போச்சின்னு அடிக்காம உட்டுட்டு ஓடியாந்துட்டம். இன்னிக்கி வூட்டான்ட வந்து அந்த கருமத்த புடிச்சாந்துடு சாமி, புள்ளகுட்டிவ நடமாடர எடம்’ன்னுட்டு வூட்டுக்கு கெளம்பினாங்க.

“கோழிய கடிச்சிபோட்டு சாக்கடை உள்ளே கொட்டிவச்சிருந்த பனங்கொட்டைங்க சந்துல போய் கமுக்கமா படுத்துக்குனு இருக்குது. இது தெரியாம மருந்து குடுத்து கூட்டியாந்த மனுசன வாசல்லயே ஒக்கார வச்சிட்டாங்க, பாம்பு எங்க வூட்டு உள்ளே போய்டுச்சோன்ற பயத்துல.

“சிவாவும், பாலண்ணனும் வாசல் எதுருல ஊடு கட்ட பதுவுபோட்டு வைச்சிருந்த பனஓலை, வெருவு எல்லாத்தையும் கலைச்சி போட்டுட்டு தேடினாங்க.

“ஆனா வில்லி வந்த ஒடன சொல்லிவச்சமேரி எறும்பு மொச்சிங்கெடந்த கோழிய பாத்துட்டு, நேரா அந்த பாம்பு போன வழிய கண்டு போய், கோமணத்த நல்லா இருக்கிவுட்டுக்கினு இடுப்புல கட்டிவச்சிருந்த மருந்த எடுத்து வாய்ல அடக்கிக்கினு பனங்கொட்டைங்க சந்துல கையவுட்டு லபுக்குனு புடிச்சி அசால்ட்டா இழுத்தார், மொழங்கால் கனத்துக்கு நெளியுது. வில்லிங்களுக்கு பாம்பு போற காலடி கரக்ட்டா தெரியும், அதான் பாம்பு எங்க போனாலும் புடிச்சிடறாங்க.

“அப்பவே வாய நெகிட்டி வெஷப்பல்ல புடிங்கிட்டு வாசல்ல உட்டாரு; மொறம் அகலத்துக்கு படம் எடுத்துக்கினு, பந்து எகுருறமாதிரி மனசன் மேல சீறிக்கினு பாயுது. நானு, மோகனு, கோய்ந்து எல்லாம், பெரியவங்களும் எங்ககூட சுத்தி நின்னுக்கினு வேடிக்க பாத்தோம்.

கொஞ்ச நேரம் வெள்ளாட்டு காட்டிட்டு பேனாகெத்தியால தலையாண்ட ஒரு கீறு கீறி புடிச்சி இஸ்தாரு. அப்பிடியே சொக்காய கழட்டுன மாதிரி தோலு உரிச்சிக்கினு வந்திச்சி.

“தோல உரிச்சிட்டதும் உக்கரம் ஜாஸ்தி ஆய்டிச்சி, வில்லிய எகிறி எகிறி அடிக்கிது. அத புடிச்சி சின்ன பசங்க மேல போடறமாதிரி காட்னதும் நான் ஓடியாந்து எங்க வூட்டு உள்ளே பூந்துக்கின(ன்).

“வூட்ட சுத்தி உப்பு மந்திரிச்சி கொட்டினார். உப்பு மந்திரிச்சி போட்டார்னா அத்தாண்டி பாம்பு உள்ளே வராது. வில்லி நாகராஜன் கிட்ட சத்தியம் வாங்கிடுவார். அத மீறி உள்ளே வந்த எந்த பாம்பா இருந்தாலும் செத்துடும்.

“சித்திய கூப்புட்டு ‘கோழிகள இங்க கவுக்கவேணாம். கோழிபீநாத்தத்துக்குத்தான் நல்லபாம்பு வரும். அதால இனிமே அந்த பூர்சமரத்து ஒட்டி தனியா கவுருங்கன்’னுட்டு, பாம்பு தோல கழுத்துல போட்டுக்குனு, உரிச்சிட்ட பாம்ப கைல சுத்தி புடிச்சிக்கினு, வில்லி தெருவுல நடந்து போவும்போது ஊர் ஜெனமே வாய்மேல வெரல வச்சிக்கினு பாத்திச்சி. சூராதி சூரனை பார்க்கறமேரி.

***

முடிந்த அளவு ஞாபகம் வந்த விசயங்களைக் கூறியதற்கே ஆதிகேசவனைச் சுற்றி சின்னபிள்ளைகள் கூட்டம் கூடிவிட்டது அதை பெருமையுடன் பார்த்து ஒரு மெல்லிய சோகம் கலந்த புன்னகையை வெளியிட்டான் ஆதி.

“ஆமாம்… யாரு டேண்ட டேண்ட டேண்ட மாரியம்மாளே…” பாட்டுப் பாடி பொம்பள வேஷம் கட்டிக்கினு ஆடுவரே அவரையா சொல்ற.” என்ற ஆதியின் மனதுக்குள் வில்லியர் மாரியாத்தா கும்பிடுவதற்காக ஆளாளுக்கு வேஷம் கட்டிக்கொண்டு வருவதும்; ஒத்தை மேளத்தை (பறை) தோளில் மாட்டிக்கொண்டு வீடு வீடாய் சென்று ஆடும் ஆட்டங்களும், வித விதமான ராகங்களில் ஏற்ற இறக்கங்களுடன் பாடும் பாடல்களும் அலை அலையாய் வந்து சென்றன.

“இல்லை சின்னண்ணா மோளம் அடிச்சிக்கினே ஆடுவாரே அசப்புல நம்ம ஏமாறச்சக்கண்ணு பெரிப்பா மாதிரி…” ஷானு வார்த்தையை இழுத்து முடிப்பதற்குள் கெவுளியைப்போல் உச்சுக்கொட்டினான் ஆதி.

“அய்யய்யோ… ரெண்டு பேருமே மருந்து குடுப்பாங்க. நான் முன்ன சொல்லல நைனாவுக்கு மருந்து குடுத்தார்னு அவரும்மா, ச்… எத்தினி பேருக்கு பாம்பு வெஷத்துலர்ந்து காப்பாத்தி உசுர் குடுத்த மனுசன் கடைசில பாம்பே அவுருக்கு எமனாய்ட்டு கீதே.”

நுரையீரலுக்குள் உருவான வெப்பக்காற்றை ஸ்…. ஸ்சூ என ஊதி வெளியேற்றிவிட்டு மறுபடி நினைவில் நீந்திப் பேச ஆரம்பித்தான் ஆதி.

“நல்லா நெட்ட பனையாட்டம் இன்னா தேககட்டு. மல்லாட்ட கொல்லையில எலிபுடிக்க வந்தார்னா ஊதலான் வச்சி பொகை ஊதி எத்தினி எலிபுடிச்சாலும், நாங்க சின்ன பசங்கள்ளாம் சுட்டுத்தின எலிவேணுன்னு கேட்டா புடிச்சத பூராத்தையும் எங்களாண்ட குடுத்துட்டு மொளச்சி போன நெல்லையும், மல்லாட்டையையும் தான் அள்ளிக்கினு போவார்.

“களத்துமேட்டில் நெல்லோ, மொளகாயோ எது காஞ்சிங்கெடந்தாலும் யாரும் காவலுக்கு இல்லாட்டா கூட கையவச்சி தொடமாட்டார் நம்பளா மனசு வந்து குடுத்தா உண்டு.

“ச்சே எப்பேர்பட்ட மனுசனுக்கெல்லாம் எப்பிடியெல்லாம் சாவுவந்து தொலைக்குது… அது செரி ஷானு. எங்க… எப்பிடி செத்தாரு. மருந்து கைல வச்சில்லய்யா…

ஆதியை மறித்து ஷானு வில்லிக்கு நேர்ந்ததைச் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.

“நம்ம உண்டை பெரியப்பா வூட்டு கயினில்ல மடுவா இருக்கு. அங்க… அந்த கயினில நண்டு வள நோண்டும் போது நோண்ட நோண்ட ஆழமா போய்க்கீது “எம்மா பெரிய ஆழன்டா எப்பான்தான் கையவுட்டு பாத்துக்கீறாரு. வலைல இருந்த பாம்பு வெடுக்குனு கைய கடிச்சிகீது. அப்ப இவுரு “கைய்யாடி கடிக்கிர உன்ன உப்பு மொளகா தடவி சுட்டு கடவாய்ல வச்சி கடிக்காம வுடரதில்லன்னு” புடிச்சி இஸ்துகீறாரு. நல்லா வெட பாம்பு ஒரு ஆள் நீட்டுக்கு கைல நாய் கோத்துபுடுங்கறமாறி புடுங்கிக்கினு தொங்குதாம்.”

“…ம்… டக்குனு மடியில கட்டியிருந்த பச்செல மருந்த வாயில போட்டு அடக்கி சிரிச்சிக்கினே என்னையாடி கடிக்கர உன்னை எலியின்னுல்ல நெனச்சேன் இன்னா பண்றன் பார்னு பல்ல ஒடச்சிட்டு தோலை உரிச்சி வேஷ்டியில் வைச்சி மூட்டை கட்டிக்கினு பாம்ப அடிச்சி கெணத்து மேட்டில் பள்ளந்தோண்டி பொதச்சிட்டு பஸ் ஸ்டேண்டு போவாங்காட்டியும் தலை சுத்த ஆரம்பிச்சிட்டு இருக்குது.

“அய்யய்யோ அப்பறம்…”- ஆதி பதறினான்.

“பயந்துபோய் ராஜி டாக்கடர் வூட்டுக்கு ஓடி இந்தமாரி இந்தமாரின்னு வெவரத்த அழமாட்டாத கொரையா சொல்லிகீறாரு. அதுக்கு அந்த டாக்கடர் முன்னூத்தி அம்பது ரூவா ஆவும்ன்னானாம். “ஆனா ஆயிட்டு போவுது வுசுருக்கு மிஞ்சியின்னா மசுரு சொல்லும்மா” என்று திண்ணையிலிருந்த ஆதி மேடை நுனிக்கே வந்துவிட்டான்.

“பாம்பு தோல், சேறும் மண்ணுமா கெடந்த மொளவிட்ட நெல்லு, மல்லாட்ட எல்லாத்தையும் சேத்து, கிழிஞ்சி போன அழுக்கு வேஷ்ட்டியால கட்டின மூட்டைய செவுத்து ஓரமா வச்சிட்டு, காச வூட்டுக்கு தான் போய் எடுத்தார்னும்னு வில்லி முடிக்காங்காட்டியும். “போய்யா… போய்… மொதல்ல காச எடுத்துட்டு வான்”னு சொன்னானாம் ராஜி.

“அடக் கொடும்… பாவி…” கண்களை மூடி மூடித் திறந்து கொண்டு ஆதி சொன்னதும், ஷானுவும் உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பில் பேசினாள்.

“பாவம் அந்த வில்லி. ராஜி டாக்கட்டர் கால்ல நெடுஞ்சாண்கட்டையா விலுந்து ரெண்டு காலையும் கெட்டியமா புடிச்சிக்கினு, ‘அய்யா என் உசுர காப்பாத்துங்க நான் இப்பிடியே காட்லர்ந்து தான் வர்ரேன். சின்னதும் சீத்தானுமா ஆறும் பொட்டபுள்ளங்க சாமி, என்னை வுட்டா அவுகளுக்கு நாதி கெடையாது. மருந்த தாங்க நான் வூட்டுக்கு போய் பணத்த கொண்டாந்து தந்துடரேன். உங்க புள்ள குட்டிவளுக்கு கோடி… கோடி… புண்ணியம் வந்து சேரும்’ன்னு. இன்னான்னாவோ சொல்லி அழுது பொலம்பி கெஞ்சியிருக்கறார். ‘வாத்தியார் கூலியும் வைத்தியர் கூலியும் குடுக்காதவங்களுக்கு எமதண்டியில இன்னா தெண்டனன்னு எனுக்கு தெரியும் சாமின்னு கூட சொல்லி கலங்கியிருக்கார்.

“அந்த கலுவாநெஞ்சுக்காரன் யோவ் இன்னாய்யா உட்டா தத்துவமு எல்லாம் பேசிட்டு இருக்கர காசு இருந்தா குடு இல்லன்னா எடத்தகாலி பண்ணுன்னு கராரா சொல்லி… கழுத்த புடிச்சி வெளிய தள்ளி கதுவசாத்திட்டானாம்.

“கண்டிப்பா நீ ஒன்னாபாரு ராஜி செத்தான்னா அவனுக்கு அட்டகுழி, அரணகுழி, பாம்பு குழி, பல்லி குழிதான்….” எச்சிலை கூட்டி கூட்டி முழுங்கி அழுத்தி அழுத்தி கூறும்போது ஷானுவின் கண்கள் கலங்கியிருந்தன.

“யார் காந்தி டாக்டரா, வைஜெயந்திமாலாவா நல்லா யோசிச்சி சொல்லு, ராஜி டாக்டர் அப்படி செஞ்சிருக்கமாட்டாரே.”

இவ்வளவையும் கேட்டபின்பு ஆதி இப்படி கேட்டது ஷானுவுக்கு அளவில்லா கோபத்தை உண்டாக்கியது.

“நான், ராஜி… ராஜின்னு.. படிச்சி படிச்சி சொல்ரன் வெடிய வெடிய ராமாயணம் கேட கதயா இன்னா பேசர நீ” என்று நிறுத்தினாள் ஷானு.

ச்சே. ஒரு டாக்டர், தாசிகூட செய்யக்கூசுற காரியமல்லவா, இவன்லாம் நினைக்க நினைக்க உலைகொதிப்பது போல் கொங்கியது கோபம். இதுநாள் வரை மருத்துவர்கள் மீது ஆதி வைத்திருந்த அதீதமரியாதைகள் என்ன ஆனதென்று அவனுக்கே தெரியவில்லை.

“அந்த பொறுக்கி ராஸ்கோலை சும்மாவா வுட்டாங்க ஜனங்க.”

“தெற்கசேரி ஜெனங்க மட்டும்….” ஷானு வாயெடுப்பதற்குள் இன்னொரு குரல் எழுந்தது.

“ஆமாம் போய் கீய்… ச்சிட்டாரு பணம் இல்லாம எவன்தான் மருந்து குடுப்பான்” கட்டையாக சம்பத்தின் குரல். இவன் எப்ப வந்தான் இங்க என்பது போல ஆதி திரும்பிப் பார்த்தான்.

“டே… செம்போத்து உசுர்டா காலகாலப்புடிச்சி செஞ்சிக்கீறான். நெனச்சாலே நெஞ்சி அபுக்குன்னுதுடா.”

“ஆமாம் பெர்… ரீ… ய உசுரு அவன் எம்மாம் செலவு பண்ணி படிச்சி பட்டம் வாங்கியிருப்பான்.”

“…யான்டா டேய்… டாக்டருக்கு படிக்கறது ஊர் ஜெனங்களுக்கு உயிர்பிச்ச குடுக்கடா, ஏழை பாழை தாலியறுத்து எள்ளுந்தர்ப்பனை பண்ரதுக்கா இல்ல.”

“போடா டேய் அவன சாவடிச்சது இன்னாவோ டாக்கடர்ன்ர மாதிரி பேசற ஃபஸ்ட் எயுடு கூட பண்ணிக்க தெரியாதது அந்த வி…ல்…லியோட தப்பு”

‘வில்லி’ என்ற பெயரை எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு கேவலமாக உச்சரித்தான் சம்பத் தொடர்ந்து.

“கண்ட கண்ட மருந்தல்லாம் வேற தின்றது திருந்தாத ஜென்மங்க, அது சரி மருந்துன்னா டாக்டருக்கு மட்டும் சும்மாவா கெடக்கிது, நீயெல்லாம் இருந்தா வில்லிய திரும்பி கூட பாத்திருக்க மாட்ட ஏதோ அவரா இருக்கவோ நின்னு பதிலாவது சொன்னாரு”

நிறுத்தி அக்கம்பக்கம் பார்த்துவிட்டு,

“நாய்ங்க ஒரு டாக்டர்னுகூட பாக்காம வூட்டு ஜன்னல் கண்ணாடியெல்லாம் ஒடச்சியிருக்குதுங்க. இன்னாதான் இருந்தாலும் சேரி புத்திய காட்டிருச்சிங்க பார்”

நிறுத்தியதுதான் தாமதம்.

“அந்த நாதாகு படிச்ச புத்திய கான்னதுக்கப்புறம் இவுங்க சேரி புத்திய காட்டினதுல இன்னாடா தப்பு. அவன போஸ்ட் கம்பத்துல கட்டி செருப்பெடுத்து சிங்காரிச்சியிருக்கணும்டா ஏற… எறங்க… அத செய்யாம வுட்டதுதான் ஜெனங்க தப்பு” என்று வரவோட்டில் போட்ட நெல்மணிகளைப்போல் பொறிந்து தள்ளிவிட்டு “இதுக்கு மேல அந்தப் பரதேசி நாய்க்கு பரிஞ்சி பேசன…” பட்டென்று நிறுத்தி சரசரவென்று வீடுபோய்ச் சேர்ந்தான் ஆதிகேசவன்.

இரவு நீண்ட நேரம் ஆதிக்கு தூக்கமே வரவில்லை. சிறுவயதில் இவன் கற்பனை செய்திருந்த டாக்டர்கள் நினைவுத்திரையில் கழுத்திலும் காதிலும் மாட்டிக்கொண்டு பெரிய பெரிய கட்டிடங்களின் வரண்டாக்களில் இங்கும் அங்கும் ஓடினார்கள்.

“டாக்டருக்கு படிக்கரதுதாண்டா ஒலகத்திலயே புண்ணியமான படிப்பு”

“டாக்டருங்க தெய்வத்துக்குச் சமானம்”

“கட்ன பொண்டாட்டிங்கூட படுத்திருந்தாகூட நோவாளி வந்தா எழுந்து வந்து பாக்கணும்னு படிக்கப் போவும் போதே சத்தியவாக்கு வாங்கிக்குவாங்களாம்”

அம்மாவும், அன்னக்கிளி அத்தையும் சிறியவனாய் இருந்தபோது பேசிக்கொண்ட வார்த்தைகள் பாழுங்கிணற்றில் போட்ட கல்லின் ஒலியாய் விட்டுவிட்டு ஒலித்தன.

எப்போது தூக்கம் வந்தது என்றே தெரியவில்லை படுபயங்கரமான கனவுகள், ஆதிகேசவன் கழனிக்கு குளிக்க செல்கிறான். அதுவரை மீன்கள் மட்டுமே நீந்திக் கொண்டிருந்த தண்ணீரில் இவன் இறங்கியவுடன் கிணறு முழுக்க தண்ணீர் பாம்புகள் நீந்துகின்றன. திடீரென்று எல்லாவற்றுக்கும் பெரிய பாம்பு ஒன்று சிரித்துக் கொண்டே இவனைத் துரத்துகிறது.

பயந்துபோய் வேகமாய் நீந்தி படியேற முயல்கிறான் கால்கள் தன்னாலேயே பின்னுக்கு இழுக்கின்றனவே தவிர முன்னால் செல்வது கடினமாக இருக்கிறது. ஆனால் பாம்பு மட்டும் சர்… சர் என்று ராக்கெட் வேகத்தில் பாய்கிறது. படியேறி எப்படியோ மேலே வந்து மூச்சு விடும்போது பாம்புக்கு இரண்டு பக்கமும் ரெக்கை முளைத்து பறந்து தரைக்கு வந்து உடனே நல்ல பாம்பாக மாறித் துரத்துகிறது. எப்படியும் தப்பிவிடலாம் என்று ஓடும்போது காலில் எட்டி குத்திவிட்டு மீண்டும் சீறுகிறது பாம்பு. சரி ஏதாவது வைத்தியம் பார்க்கலாம் என்று நினைப்பதற்குள் விஷம் ஏறிவிழுந்து தான் செத்துவிட்டது போல் ஆன உடன், பட்டென்று கனவில் தொடர்பு அறுந்து ஆதிகேசவன் கண் எதிரிலேயே வில்லி வாயில் நொப்பும் நுரையும் தள்ளி சுருண்டு விழுந்து சாகிறான்

ராஜி டாக்டர் அலட்சியமாய் திரும்பிச் சென்று கதவடைக்கப் போகிறான் உடனே அலறி துடித்து “டாக்டர் அந்த வில்லிய பாம்பு கடிச்சிடிச்சி காப்பாத்துங்க காசு நான் தரேன் காப்பாத்துங்க” என்று தூக்கக் கலக்கத்திலேயே எழுந்து உட்கார்ந்து கொண்டு கத்தியவுடன் பக்கத்து திண்ணையில் படுத்திருந்த அவன் அம்மா அன்னம்மா “இன்னாடா பையா எங்க… இன்னா பாம்பு” என்று கூறிக்கொண்டே தட்டுத்தடுமாறி ஓடிவந்து, இவன் கையை காலை பிடித்து உருவிவிட்டுக் கொண்டே பதறினாள்.

“இன்னா எப்பா பயந்துகியந்து பூட்டாயா” என்று அம்மா கேட்பதைக் கூட உணர முடியாமல் ஆதிகேசவன் “அடப்பாவி… சாவுடிச்சிட்டயே…. ராஜி… வில்லி… டாக்டர்…. என முணகிக் கொண்டே இருந்தான்.

– நிதி. கோமேதகம்
______________________

புதிய கலாச்சாரம் 1999
______________________

கோடீசுவரக் கொள்ளையர்கள் !

வினவு

September 11, 2014

முகேஷ் அம்பானி, லட்சுமி மிட்டல், திலிப் சாங்வி, அஸிம் பிரேம்ஜி, பலோன்ஜி ஷபர்ஜி மிஸ்திரி: கோடீசுவரக் கொள்ளையர்கள்!

1990-களில் இந்தியாவைச் சேர்ந்த இரண்டு தரகு முதலாளிகள்தான் உலகின் மிகப் பெரும் கோடீசுவரர்களின் பட்டியலில் இடம் பெற்றிருந்தனர். இப்பொழுது அந்த எண்ணிக்கையில் ஏற்பட்டுள்ள ‘வளர்ச்சி’ 46. அன்று 32 கோடி அமெரிக்க டாலர்களாக இருந்த அக்கோடீசுவர முதலாளிகளின் சொத்து மதிப்பு, இன்று 17,630 கோடி டாலர்களாக விசுவரூபம் எடுத்திருக்கிறது. இந்த 46 கோடீசுவர முதலாளிகளுள் ரிலையன்ஸ் நிறுவன அதிபர் முகேஷ் அம்பானி, ஆர்சிலர் ஸ்டீல் நிறுவனத்தின் பங்குதாரர் லட்சுமி மிட்டல், சன் ஃபார்மா அதிபர் திலிப் சாங்வி, விப்ரோ நிறுவன அதிபர் அஸிம் பிரேம்ஜி, டாடா சன்ஸ் நிறுவனப் பங்குதாரர் பலோன்ஜி ஷபர்ஜி மிஸ்திரி ஆகிய ஐந்து பெரும் தரகு முதலாளிகளின் சொத்து மதிப்பு மட்டும் 5,23,897 கோடி ரூபாயாகும். இந்தியாவைச் சேர்ந்த பெரும் கோடீசுவரர்களின் மொத்த சொத்து மதிப்பில் சரிபாதி இந்த ஐந்து தரகு முதலாளிகளிடம் குவிந்திருப்பதாக (8,550 கோடி அமெரிக்க டாலர்கள்) வெல்த் எக்ஸ் என்ற நிறுவனம் குறிப்பிடுகிறது.

ஏறத்தாழ 110 கோடிக்கும் அதிகமான மக்கள் தொகை கொண்ட இந்திய நாட்டில், வெறும் 5 பேர் அடைந்திருக்கும் ‘வளர்ச்சி’ மலைக்கத்தக்கதாக இருக்கும்பொழுது கோடிக்கணக்கான உழைக்கும் மக்களின் வாழ்க்கையோ பேரழிவின் விளிம்பில் நிறுத்தப்பட்டிருக்கிறது.

இந்தியாவின் மொத்த மக்கட்தொகையில் ஏறத்தாழ 50 சதவீதம் பேர் (64 கோடி பேர்) வறுமையின் நிழலில் வாழ்கின்றனர்.

இந்தியாவில் ஒவ்வொரு நாளும் 5,000 குழந்தைகள் சத்தான உணவு கிடைக்காமல், நோய் தாக்குண்டு இறந்து போகின்றனர். உலகின் மொத்தமுள்ள நோஞ்சான் குழந்தைகளுள் 46 சதவீதக் குழந்தைகள் இந்தியக் குழந்தைகளாகும்.

கொடிய பட்டினியால் தாக்குண்டுள்ள 79 நாடுகளில் இந்தியா 65-ஆவது இடத்தில் இருக்கிறது.

இந்திய விவசாயிகளுள் 49 சதவீத விவசாயக் குடும்பங்கள் கடன் பிடியில் சிக்குண்டு உள்ளன. இந்தக் குடும்பங்களின் சராசரி கடன் சுமை தலா 25,891 ரூபாய். கடந்த இருபது ஆண்டுகளில் கடனை அடைக்க வழியின்றித் தற்கொலை செய்து கொண்ட விவசாயிகளின் எண்ணிக்கை 2,70,490.

தனியார்மயத்திற்குப் பிறகு, இந்தியாவைச் சேர்ந்த தரகு முதலாளித்துவ நிறுவனங்களின் அதிபர்கள், அதிகாரிகளின் ஆண்டு வருமானம் 30,000 மடங்கு அதிகரித்திருக்கும்பொழுது, இந்தியத் தொழிலாளர்களின் கூலி 22 சதவீதம் வீழ்ச்சியடைந்திருக்கிறது. அதேபொழுதில், தொழிலாளர்களின் உற்பத்தித் திறன் – அதாவது தொழிலாளர்கள் கசக்கிப் பிழியப்பட்டு சுரண்டப்படும் வேகம் 84 சதவீதம் அதிகரித்திருக்கிறது.

இவை போன்ற மலைக்கும் மடுவிற்குமான ஏற்றத்தாழ்வுகள் நிறைந்த புள்ளிவிவரங்களை அடுக்கிக் கொண்டே போகலாம். இந்தப் புள்ளிவிவரங்களைக் கூர்ந்து கவனித்தால் ஒரு விசயம் நிச்சயம் புலப்படும். கோடிக்கணக்கான விவசாயிகளின், தொழிலாளர்களின், பிற உழைக்கும் மக்களின் உழைப்பைக் கொடூரமாகச் சுரண்டி, வாழ்வாதாரங்களை அவர்களிடமிருந்து பிடுங்கி, சமூக அடுக்கின் உச்சியில் இருக்கும் மேட்டுக்குடி கும்பலிடம் கொண்டுபோய் சேர்த்ததன் விளைவாகத்தான் 5 பெரும் தரகு முதலாளிகளின் சொத்து மதிப்பு 5,23,897 கோடி ரூபாயாக வீங்கிப் போயிருக்கிறது.

இந்த நிலையில்தான், புதிதாகப் பதவியேற்றுள்ள மோடி அரசு ஆரோக்கியமான பொருளாதாரத்திற்கு மானியங்களை ஒழிக்க வேண்டுமென்றும், தொழிலாளர் நலச் சட்டத்தையும் புதிய நிலம் கையகப்படுத்தும் சட்டத்தையும் திருத்த வேண்டுமென்றும் கார்ப்பரேட் நிறுவனங்களின் மீது விதிக்கப்படும் சொத்து வரி உள்ளிட்டவற்றை அறவே நீக்க வேண்டுமென்றும் கூறி வருகிறது. மோடி அரசின் இந்த வளர்ச்சிப் பாதை இந்திய உழைக்கும் மக்களுக்குப் பேரழிவுப் பாதையேயாகும்.
________________________________
புதிய ஜனநாயகம், செப்டம்பர் 2014
________________________________

மோடி தர்பார் – கார்ட்டூன்கள்

வினவு

September 11, 2014

ஆர்.எஸ்.எஸ் தலைவர் மோகன் பாகவத் : அரசியல் சட்டத்தைத் தாக்கும் ஹிந்து ராஷ்டிர கருத்துக்கள்

ரயில் கட்டண உயர்வு : “எந்திரிச்சி நில்லு, இன்னும் நிறைய இருக்கு…”

மோடி மதவாதம் — “ஒரேயடியாக இல்ல, ஒரு 10 வருஷத்துக்கு மட்டும் மதவாதத்தை அணைத்து வைப்போம்” : மோடி.

அமித் ஷாவுக்கு நற்சான்றிதழ் — அமித் ஷாவுக்கும் இந்திரேஷ் குமாருக்கும் நற்சான்றிதழ் : “சீக்கிரமே, எல்லா பல்லையும் கழுவி சுத்தமா துடைச்சிரலாம்” – விசாரணை கமிஷன்.

காசா தாக்குதல் — காசாவின் மீது இசுரேல் தாக்குதல் – அமெரிக்கா, ஐநா இரட்டை வேடம்

கார்ட்டூன்கள் : நன்றி IndiaTomorrow.net

குழந்தை திருமணம் – ஆர்.எஸ்.எஸ்ஸோடு மோதும் பெரியார்

வினவு

September 10, 2014

உலகில் நடக்கும் குழந்தைத் திருமணங்களில் மூன்றில் ஒன்று இந்தியாவில் நடப்பதாக யூனிசெப் நிறுவனம் நடத்திய ஆய்வில் தெரிய வந்துள்ளது. ‘ஜப்பானில் கல்யாணராமன்’ நடத்திய கூத்துகளை வெளியிடுவதில் மும்முரமாக இருந்த ஊடகங்கள் இந்த செய்தியை கண்டு கொள்ளவில்லை.

உலகில் நடக்கும் குழந்தைத் திருமணங்களில் கிட்டத்தட்ட பாதி அதாவது 42% தெற்காசியாவில் நடப்பதாகவும், தெற்காசியாவில் குறிப்பாக இந்தியாவில் மட்டும் 33% நடப்பதாகவும், மற்ற தெற்காசிய நாடுகளின் பங்கு 9% ஆகவும் உள்ளது எனத் தெரிவிக்கிறது அந்த அறிக்கை.

இந்தியாவில் திருமணமான பெண்களில் (20 முதல் 49 வய்து வரை) 58 சதவீதத்தினர் தனக்கு குழந்தையாக இருக்கும் போதே திருமணம் செய்து வைத்து விட்டனர் என்று தெரிவித்துள்ளனர். குழந்தைத் திருமணம் செய்து வைக்கப்பட்டுள்ள சிறுமிகளுக்கு முறையான மருத்துவ வசதிகள் கிடைப்பதில்லை என்றும் தெரியவந்துள்ளது.

பீகாரில் அதிக அளவில் (68% திருமணங்கள்) குழந்தைத் திருமணங்கள் நடைபெறுகின்றன். மற்ற ‘முன்னோடி’ மாநிலங்களாக ராஜஸ்தான், பீகார், மத்தியபிரதேசம், உத்திரபிரதேசம், ஜார்கண்ட், மேற்கு வங்கம் உள்ளன. இங்கும் அதிக அளவில் அதாவது 51.9% முதல் 68.2 % வரை குழந்தைத் திருமணங்கள் நடைபெறுகின்றன. இந்த மாநிலங்களில் 20-24 வயதுக்குட்பட்ட திருமணமான பெண்களில் இரண்டில் ஒரு பெண் குழந்தைத் திருமணம் செய்து வைக்கப்பட்டவர் என்கிறது அந்த அறிக்கை.

தென்னிந்தியாவில் ஒப்பீட்டளவில் குழந்தைத் திருமணங்கள் குறைவாக இருக்கிறது. அதே சமயத்தில் கேரளாவில் குழந்தைத் திருமணங்களின் எண்ணிக்கை வளர்ந்து வருவதாக கவலை தெரிவித்துள்ளது அந்த அறிக்கை. கேரளாவில் வடஇந்தியாவிலிருந்து புலம்பெயர்ந்தவர்கள் அதிகரித்து வருவதால் இந்த புள்ளிவிவரம் உயருவதாக கூறுகிறார் யூனிசெஃபின் இந்திய அதிகாரி டோரா ஜியுஸ்டி.

இந்த புள்ளிவிவரத்தை நோக்கும் போது பார்ப்பனியத்திற்கு பல்லக்கு தூக்கும் வடஇந்திய இந்தி மாநிலங்கள் பிற்போக்கு பழக்கங்களுக்கு பலியாகி வீழ்ந்து கிடப்பது தெரிகிறது. அதே சமயம் சுயமரியாதை இயக்கம் போன்ற பார்ப்பன எதிர்ப்பு பாரம்பரியம் கொண்ட பழைய சென்னை மாகாண மாநிலங்கள் ஒப்பீட்டளவில் முன்னேறியுள்ளன என்பதையும் இது காட்டுகிறது.

குழந்தைத் திருமண ஒழிப்பு கண்ணுக்கெட்டிய தூரத்தில் கூட இல்லை என்கிறது அந்த அறிக்கை. “குழந்தைத் திருமணம் கடந்து இருபது ஆண்டுகளில் ஆண்டுக்கு ஒரு சதவீதம்தான் குறைந்துவருகிறது. இப்படியே போனால் குழந்தைத் திருமணத்தை முற்றிலுமாக ஒழிக்க ஐம்பது வருடங்களுக்கு மேலாக ஆகும்” என்று கவலை தெரிவித்துள்ளார் யுனெஸ்கோவின் இந்திய அதிகாரி டோரா.

குழந்தைத் திருமண ஒழிப்பு குறித்து அக்கறை கொண்டவர்கள் இந்திய வரலாற்றில் குழந்தைத் திருமண ஒழிப்பு தொடர்பாக இதுவரை நடந்துள்ள நிகழ்வுகளை திரும்பிப் பார்ப்பது அவசியம். அப்பொழுது தான் உண்மையான எதிரியை இனங்கண்டு எதிர்த்து போராட முடியும்.

இந்தியாவில் நடக்கும் குழந்தைத் திருமணங்களுக்கு வேதகாலம் தொடங்கி இன்று வரை ஒரு நெடிய பாரம்பரியம் இருக்கிறது. ‘பெண்குழந்தை பூப்பெய்தும் முன் திருமணம் செய்து வைக்கா விட்டால் பெற்றோர் நரகத்திற்கு செல்ல நேரிடும்’ என்றும் ‘பூப்பெய்திவிட்ட பின்னர் கணவன் இல்லை என்றால் பெண்கள் நடத்தை கெட்டு விடுவார்கள்’ என பலப்பல காரணங்களை கூறி மக்களை நம்ப வைத்திருக்கிறது பார்ப்பன இந்துமதம்.

அதே போல இதை எதிர்த்த போராட்டத்திற்கும் ஒரு பாரம்பரியம் இருக்கிறது. குறிப்பாக இன்று நடைமுறையில் உள்ள குழந்தைத் திருமண தடைச் சட்டமும் அதற்கு முந்தைய சம்மத வயது சட்டமும் எளிதில் நிறைவேறி விடவில்லை. பெரியார், மலபாரி போன்றவர்கள் தொடர்ந்து இதற்காக குரல்கொடுத்து வந்தார்கள்.

1889-ம் ஆண்டு வங்காளத்தைச் சேர்ந்த புலோமினி என்ற 11 வயது சிறுமியுடன் அவளது 31 வயது கணவன் உடலுறவில் ஈடுபட்டு கொலை செய்தான். சிறுமிகளை திருமணம் செய்து உடலுறவு கொள்ளுதல் என்பது அன்று வழக்கத்தில் இருந்த ஒன்று. இதைத் தொடர்ந்து குழந்தைகளுடன் உடலுறவில் ஈடுபடுவதை தடை செய்யக் கோரினர்கள் முற்போக்காளர்கள். இந்த விவகாரம் விவாதப் பொருளாகியது.

ஆங்கிலேய அரசு சம்மத வயது சட்டத்தை (Age of Consent Act, 1891) தாக்கல் செய்தது. இதன்படி 12 வயதுக்கு உட்பட்ட பெண்களுடன் உடலுறவில் ஈடுபடுவதை பாலியல் வன்முறை என்று அறிவித்தது. இங்கு ஒன்றை கவனிக்க வேண்டும். திருமண வயதை அல்ல, உடலுறவில் ஈடுபடுவதற்கான வயதைத் தான் அரசு உயர்த்தியிருந்தது.

குழந்தைகளுடன் உடலுறவில் ஈடுபடக்கூடாது என்றதும் வெகுண்டெழுந்தார்கள் இந்து ‘தேசியவாதிகள்’. இந்த சட்டம் இந்து மதவிவகாரத்தில் தலையிடுவதாகவும், இது ஒரு ஆபத்தான முன்னுதாரணமாக ஆகிவிடும் என்றும் கூறி இந்த சட்டத்தை கடுமையாக எதிர்த்தவர் யார் தெரியுமா? ஆர்.எஸ்.எஸ்-ன் மூதாதையர்களின் ஒருவரும் மாபெரும் தேசியவாதி என்று பார்ப்பன இந்துமத வெறியர்களால் பாராட்டப்படும் ‘லோகமானிய’ திலகர் தான் அவர்.

திலகர் தன்னுடைய கேசரி இதழில் இந்தச் சட்டத்தை எதிர்த்து கட்டுரைகளை எழுதினார். இந்து மதத்தின் அடிப்படை கூறுகளில் கைவைப்பதற்கு வெள்ளைக்காரர்களுக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை என்று முழங்கினார். மேலும் இந்த சட்டத்திற்காக போராடிய மலபாரி என்பவர் பார்சி இனத்தவர் என்பதால் அவர் இந்து மதவிவகாரங்களில் தலையிடாமல் தன்னுடைய பார்சி இனப் பெண்கள் விசயத்தில் மட்டும் கவனம் செலுத்துமாறு அவரை கண்டித்தார் திலகர்.

விளக்குமாற்றுக்கு பட்டுகுஞ்சம் கட்டுவது போல இன்று திலகரை தேசியவாதியாக காட்ட இந்துத்துவா ஆதரவாளர்கள் பகீரத முயற்சி செய்கிறார்கள். அரவிந்தன் நீலகண்டன் ஆங்கிலய அரசு கொண்டு வந்ததால் தான் அந்த சட்டத்தை திலகர் எதிர்த்தார் என்று கேலிக்குரிய வாதங்களை வைத்தாவது திலகருக்கு முட்டுக்கொடுக்க முடியுமா என்று பார்க்கிறார்.

அன்றைய சட்டசபைகளில் இருந்த பார்ப்பன இந்துமத வெறியர்களாலும் அந்த சட்டம் எதிர்க்கப்பட்டது. ஆயினும் இவர்களின் எதிர்ப்புகளை மீறி சட்டம் நிறைவேறியது.

பின்னர் 1929-ல் திருமண வயதை 10 லிருந்து 14 ஆக அதிகரிக்கும் குழந்தைத் திருமண தடுப்புச் சட்டம் கொண்டு வரப்பட்டது. இதற்கும் இந்து சனாதனவாதிகள், குறிப்பாக ஆர்.எஸ்.எஸ் சின் மூதாதையர்கள் கடும் எதிர்ப்பை தெரிவித்தனர். சம்மத வயது சட்டத்தை திலகர் எதிர்த்தாரென்றால் குழந்தைத் திருமண தடுப்பு சட்டத்தை மாளவியா, முன்ஷி போன்ற இந்து மதவாதிகள் கடுமையாக எதிர்த்தார்கள். இந்த சட்டத்திற்கு எதிராக அன்றைய இந்து மன்னர்கள், சங்கராச்சாரிகள் பிரிட்டிஷ் அரச பிரதிநிதியிடம் தூது சென்றார்கள். தி இந்து உள்ளிட்ட பார்ப்பன பத்திரிகைகள் குழந்தைத் திருமணத்திற்கு ஆதரவாக செயல்பட்டார்கள். சில இஸ்லாமிய தலைவர்களும் இந்த சட்டத்திற்கு எதிராக மனு செய்துள்ளார்கள்.

‘மதத்திற்கு ஆபத்து’ என்பது முதல் ‘பெண்கள் ஒழுக்கம் கெட்டுவிடுவார்கள்’ என்பது வரை பலவிதமான காரணங்களை கூறி பார்ப்பனர்கள் எதிர்த்தார்கள். சிலர் இன்னும் நுணுக்கமான வழிகளில் பல்வேறு சூழ்ச்சிகளுடன் சட்டத்தை ஒழிக்க களமிறங்கினார்கள். குறிப்பாக மருத்துவ அடிப்படையில் குழந்தைத் திருமணம் தவறு தான் என்று ஏற்றுக் கொண்டுவிட்டு ஆனால் ‘பார்ப்பன இந்து மதம் குழந்தைத் திருமணம் செய்ய வலியுறுத்துவதால் தடைசட்டம் கொண்டு வரக்கூடாது, இது மதவிவகாரம்’ என்று சிலர் எதிர்த்தனர். இன்று அனைத்து சாதி அர்ச்சகர் பிரச்சனை வரையில் பார்ப்பன இந்துத்துவவாதிகளின் வாதம் இதுதான்.

இந்த காலகட்டம் பெரியாரின் சுயமரியாதை இயக்க காலகட்டமாகும். இவர்களை பெரியார் அம்பலப்படுத்தினார். குடியரசு இதழில் இது குறித்து பல கட்டுரைகளை எழுதினார். “பார்ப்பனர்கள் சட்டத்தை எதிர்த்து கூட்டம் போட்டால் அதே இடத்தில் நீங்களும் சட்டத்தை ஆதரித்து கூட்டம் போடுங்கள்” என்று தொண்டர்களுக்கு அறிவுறுத்தினார்.

“குழந்தைத் திருமண தடுப்பு விஷயமானது சுமார் 20 வருடத்திற்கு முன்பிருந்து சட்டசபைகளில் பிரஸ்தாபித்து வந்திருப்பது யாவருக்கும் தெரியும். ஆனால் ஒவ்வொரு சமயத்திலும் வைதீகர்கள் என்பவர்களும், இந்து மதத்தை பின்பற்றுகிறவர்கள் என்பவர்களும், தேசியவாதிகள் என்பவர்களும் ஆட்சேபணை செய்துகொண்டே தான் வந்திருக்கிறார்கள். இந்த சமயத்திலும் தேசியவாதிகளே பெரும் முட்டுக்கட்டையாக நின்று எவ்வளவோ சூழ்ச்சிகளுடன் ஆட்சேபித்து பார்த்திருக்கின்றார்கள்.

‘பழுத்த தேசாபிமானிகளும் பிரபல தேசியத் தலைவர்’ களுமாகிய திருவாளர்கள் மாளவியா, கேல்கார், மூஞ்சி, எம்.கே.ஆச்சாரியார், கே.வி.ரங்கசாமி ஐயங்கார், ஏ.ரெங்கசாமி ஐயங்கார், மோதிலால் நேரு ஆகியவர்கள் எல்லாருமே இந்த இருபதாம் நூற்றாண்டில் இடையூறாக இருந்திருக்கிறார்கள் …..

மேற்கூறிய எல்லா தேசியவாதிகளும் மசோதாவின் தத்துவத்தை ஒப்புக்கொள்வதாக சொல்லிக்கொண்டே ஆட்சேபித்திருக்கிறார்களென்றால் இனி ஒப்புக்கொள்ள முடியாத விசயத்தில் இவர்கள் ஆட்சேபணை எப்படி இருக்கும் என்பதை யோசித்து பார்த்தால் விளங்காமல் போகாது.”

திரு மாளவியா அவர்கள் ஆட்சேபணைக்கு சொல்லப்பட்ட காரணமென்றால் “14 வயதுக்கு மேற்பட்டு கல்யாணம் செய்வது நல்லது தான். ஆனாலும் ராஜியை முன்னிட்டு 12 வயதாக இருக்க வேண்டும்” என்றார்.

திரு. மூஞ்சே சொன்ன ஆட்சேபணையை கவனிப்போம். இவர் பார்ப்பன – பார்ப்பன மாணவர்களை மாமிசம் சாப்பிடவேண்டுமென்று சொல்பவர் – வைத்தியர் – வைத்திய சாஸ்திரப்படியும் உடற்கூறு சாஸ்திரப்படியும் பெண்களுக்கு 18 வயதுக்கு முன் விவாகம் செய்வது கெடுதி என்ற அபிப்பிராயம் கொண்டவர். அப்படி இருந்தும் இந்த மசோதா விசயத்தில் 12 வயதுக்கு மேல் கலியாண வயது இருக்கக் கூடாது என்று வாதம் செய்தார்.

திரு கேல்கர் திலகரின் ஸ்தானத்திற்கு வந்தவர். அவரோ மசோதாவின் தத்துவத்தை ஒப்புக்கொள்வதாக சொல்லி ஆனால் வைதீகர்கள் இஸ்டத்திற்கு விரோதமாய் சட்டம் செய்யக்கூடாது என்றனர். இனி சென்னை “தலைவர்களை” பற்றி நாம் சொல்ல வேண்டிய அவசியமிருக்காதென்றே நினைக்கிறோம்…

எனவே நமது நாட்டிற்கென்றோ சமூகத்திற்கென்றோ எவ்வித திருத்தம் கொண்டு வந்தாலும் இந்தக் கூட்டத்தவர்களே அதாவது பார்ப்பனர்களே ஒருபுறம் தேசியத்தின் பெயராலும், மற்றொரு புறம் மதத்தின் பெயராலும், மற்றொரு புறம் சாஸ்திரத்தின் பெயராலும், மற்றொரு புறம் மனசாட்சியின் பெயராலும் தொல்லை விளைவித்து வருவதை வெகுகாலமாக பார்த்து வருகின்றோம்.”

முன்காலத்தில் அதாவது ‘இந்து'(மூட) ராஜாக்கள் அரசாங்கத்திலும் இப்படியே செய்துவிட்டு இப்பொழுது வெள்ளைக்கார (அறிவாளிகள்) அரசாங்கத்திலும் இப்படியே செய்து நமது சமூகத்தை மிதித்துக்கொண்டிருக்க கருதுவதை இனி அரை நிமிஷமும் நம்மால் சகித்துக்கொண்டிருக்க முடியாது என்பதை வெளிப்படையாகவும் உறுதியாகவும் சொல்லித்தீர வேண்டி இருக்கிறது அதற்காகவே சர்க்காருக்கு ஜே! என்றும் பார்ப்பனீயம் வீழ்க! என்றும் சொல்லுகின்றோம்.

– குடியரசு – தலையங்கம்- 29.09.1929

வேத விற்பன்னர்கள் — தமிழகத்தை பொறுத்தவரை பார்ப்பனர்கள் இச்சட்டத்தை மூர்க்கமாக எதிர்த்துள்ளார்கள்

தமிழகத்தை பொறுத்தவரை பார்ப்பனர்கள் இச்சட்டத்தை மூர்க்கமாக எதிர்த்துள்ளார்கள். இந்த மசோதாவிற்கு எதிராக பேசிய அன்றைய பாராளுமன்றத்தின் தமிழக பிரதிநிதியும், பார்ப்பன வருணாசிரம ஆதரவாளருமான ஆச்சாரியார் “பால்ய விவாகமில்லா விட்டால் உண்மையான கற்பு சாத்தியமில்லை”, “பெண்களின் வாழ்க்கை நாசமடைந்துவிடும்”, என்றும் குழந்தைத் திருமணம் செய்துகொள்ளும் ஆண்கள் கைது செய்யப்படும்படி சட்டவிதி இருப்பதை காட்டி “புருஷர்களுக்கு சிறைத்தண்டனை அளித்து விடுவதால் பெண்கள் நடத்தையும் அதிக கேவலமாக மாறிவிடும். பாலிய விவாகம் இருந்தாலொழிய வாழ்க்கையில் உண்மையான ஒழுக்கம் ஏற்படுவது அசாத்தியம்” என்றும் பேசியிருக்கிறார். இதை அன்றைய சுதேசமித்திரன் நாளேடு பாராட்டி செய்தி வெளியிட்டுள்ளதை சுட்டிக்காட்டி குடியரசில் கண்டித்து எழுதியுள்ளார் பெரியார்.

“இது பார்ப்பனர்களுக்காக என்றோ அல்லது அய்யங்கார் கூட்டத்திற்காக என்றோ திருவாளர் ஆச்சாரியார் பேசி இருப்பாரானால் நமக்கு அதைப்பற்றி அவ்வளவு கவலையில்லை. ஆனால் நம்மெல்லோருக்குமே பிரதிநிதி என்கிற முறையில் பேசியிருப்பதால் நாம் அதை கண்டிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை…

ஒரு சமயம் தாம் மற்றவர்களைப் பற்றித்தான் சொன்னதாக சொல்வாரானால் தம் சமூகத்துப் பெண்களும் பக்குவமடைந்து விட்டால் அவர்கள் கலியாணமில்லாமல் கற்புடனிருக்க முடியாதென்று கருதி சொன்னவராகவே நினைக்க வேண்டியிருக்கிறது. இதனால் அவர் எப்படியும் பெண்கள் சமூகத்தையே இழிவுபடுத்தியதாகத்தான் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது.

திரு. ஆச்சாரியார் இப்படி சொல்ல நேர்ந்தது பார்ப்பனியத் தன்மையேயொழிய வேறல்ல. ஏனெனில் பார்ப்பன தன்மையான இந்து மதம் என்பதில் பெண்கள் காவலில்லாமல் கற்புடனிருக்க முடியாதென்றே சொல்லப்படுகிறது. உதாரணமாக இந்துக்கள் என்பவர்கள் கல்யாண காலத்தில் கல்யாணப் பெண்களுக்கு கற்புக்கு உதாரணம் காட்டி உறுதிவாங்க வழங்கும் மகா பதிவிரதையென்று சொல்லப்படும் அருந்ததி என்னும் ‘உத்தம ஸ்திரீ’ யின் யோக்கியதையை பார்த்தால் மற்ற பெண்களுடைய நிலைமை தானாகவே விளங்கும். அதாவது ஒரு சத்தியம் சொல்ல வேண்டிய சந்தர்ப்பத்தில் அருந்ததி சொல்வதாக :-

“ஸ்த்ரீகளுக்கு மறைவான இடமும் புருஷர்களின் சந்திப்பும் கிடைக்கும்வரையில் தான் ஸ்திரீகள் பதிவிரதைகளாகாயிருக்க முடியுமாதலால் பெண்களை வெகு ஜாக்கிரதையாக காவல்காக்க வேண்டும்”.

என்பதாக தேவர்களிடத்தில் சொல்லி சத்தியத்தை காப்பாற்றினதாக இந்துமதம்- அதிலும் சைவர்களுக்கு ஆதாரமான மகாசிவபுராணம் சொல்லுகிறது.

இதற்கு ஆதாரமாக மற்றொரு இடத்திலும் அதாவது திரௌபதையும் அருந்ததி சொன்னதைத்தான் சொல்லி சத்தியத்தை நிரூபித்ததாகவும் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. அதாவது:

“ஆண்கள் இல்லாதிருந்தாலொழிய பெண்கள் கற்புடையவர்களாக இருக்க முடியாது” என்பதாக பாரதத்தில் இதைப்பற்றி சொல்லும் போது “வசிஷ்டர் நல்லற மனைவியை அணையா” அதாவது அருந்ததிக் கொப்பானவள் சொன்னாள் என்று சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

இந்த கொள்கைகளையுடைய இந்துமத பிரதிநிதியிடம் அதிலும் வருணாசிரம தர்மியிடம் வேறு என்ன எதிர்பார்த்திருக்க முடியும்.

புருஷர்கள் சிறைக்குப் போய்விட்டால் பெண்களின் நடத்தை கேவலமாகி விடுமென்றும் சொல்கிறார். இவை எவ்வளவு தூரம் பெண்களை இழிவுபடுத்துவதாகிறது. இந்துமதமும், வேதமும், புராணமும், வைதீகமும், வருணாசிரமும், பெண்களை அடிமைப்படுத்துவதையும் கேவலப்படுத்துவதையும் அஸ்திவாரமாக கொண்டதால் இம்மாதிரியான வார்த்தை நமது இந்திய சட்டசபை பிரதிநிதிகளிடமிருந்து வருவது ஒரு அதிசயமல்ல.

உதாரணமாக கடவுளுடைய அவதாரமாக சொல்லப்படும் ராமனே கடவுள் பெண்சாதியின் அவதாரமென்று சொல்லப்படும் சீதையின் கற்பில் சநதேகப்பட்டு அவள் நெருப்பில் பொசுக்கப்படவும் பூமியில் புதைக்கப்படவும் செய்ததிலிருந்து ……. திரு ஆச்சாரியார் மற்ற பெண்கள் புருஷனை விட்டு நீங்கியிருந்தால் ஒழுக்கம் கெட்டு விடுவார்கள் என்று சொல்வதில் ஆச்சரியமொன்றுமில்லை.

-குடியரசு – தலையங்கம் -23.09.1928

அன்று பெரியார் உள்ளிட்ட சீர்த்திருத்திருத்தகாரர்கள் குழந்தைத் திருமண தடை சட்டத்திற்கு எதிராக முட்டுக்கட்டை போட்ட அன்றைய இந்துத்துவாவினருடன் போராடிக் கொண்டிருக்கும்போது பார்ப்பன பத்திரிகைகள் குழந்தைத் திருமணத்தை ஆதரித்து எழுதின. சுதேசமித்திரன் பத்திரிகை சத்தியமூர்த்தி, ஆச்சாரியார் போன்றோரின் கருத்துக்களை வரவேற்று எழுதியிருக்கிறது. போராட்ட காலத்தில் மவுண்ட் ரோடு மகா விஷ்ணு “தி இந்து” பத்திரிகை 10 அல்லது 12 வயது மணமகள் தேவை என விளம்பரம் செய்தது.

இதை எதிர்த்துக் கேட்ட சுயமரியாதை இயக்கத்தவர்களுக்கு பின்வருமாறு அயோக்கியத்தனமாக பதிலளித்தது தி இந்து.

“10 அல்லது 12 வயது பெண்களை இப்போது விவாகம் செய்வது என்பதாக காணப்படுவது விவாகச் சடங்கல்ல. அது நிச்சயதார்த்தத்திற்கு ஒப்பானது. பெண்ணையும் மாப்பிள்ளையையும் வீட்டிற்குள் விட்டு கதவு சாத்துகின்றோமே அது தான் விவாகம்.” என்று திமிர்த்தனமாக கூறியது.

சீர்திருத்தக்காரர்கள் இதற்கு என்ன மறுமொழி சொல்லவேண்டும் என்பதையும் கோடிட்டுகாட்டி ஒரு உரையாடல் போல பின்வருமாறு எழுதுகிறார் பெரியார்.

“ஓ இந்துவே 10 வயதிலும் 12 வயதிலும் கல்யாணம் செய்வது போல கண்ணுக்கு தெரிவதெல்லாம் கல்யாணம் அல்ல. அது நிச்சயதார்த்தம் என்று சொல்ல வருவாயானால் அந்த 10,12 வயது பெண்களின் நிச்சயதார்த்தம் செய்யப்பட்ட புருஷன் செத்தால் தாலி அறுபட்டதாக பெயர் செய்து மொட்டையடித்து முக்காடு போட்டு மூலையில் உட்கார வைப்பதேன்? அது கூட உங்கள் நிச்சயதார்த்த சடங்கில் சேர்ந்த நிபந்தனையா?” என்று கேட்டார்.

உப்புக்கண்டம் பறிகொடுத்த பார்ப்பனத்தி போல “இந்து” இதற்கு ஒரு மறுமொழி சொல்லாமல் வாயை மூடிக்கொண்டது. மற்றும் பல சமயங்களில் அது நம்மவர்களுக்கு விரோதமாக எவ்வளவோ கொலை பாதகத்திற்கு ஒப்பான கொடுமைகளைச் செய்திருக்கின்றது. செய்கின்றது. செய்யக் காத்திருக்கிறது.”

-குடியரசு தலையங்கம் 11.03.1928

இன்று ஆர்.எஸ்.எஸ் அம்பிகளால் விதந்தோதப்படும் பாலகங்காதர திலகர், முன்ஷி, மாளவியா போன்ற பார்ப்பன இந்துமதவாதிகளின் உண்மையான முகம் இதுதான்.

குழந்தைகளுடன் உடலுறவில் ஈடுபடக் கூடாது, 14 வயதுக்குள் திருமணம் செய்யக்கூடாது போன்ற இன்று நாம் சாதாரணமாக நினைக்கும் விசயங்களுக்கே கூட திலகர் போன்ற பார்ப்பன பயங்கரவாதிகளுக்கு எதிராக கடுமையான போராட்டம் தேவைப்பட்டிருக்கிறது. பார்ப்பன பிற்போக்குத்தனங்களுக்கு எதிராக சளைக்காமல் போராடியிருக்கிறார்கள் நம் முன்னோர்கள்.

இன்று பார்ப்பன பாசிசம் ஆட்சிக்கட்டிலில் அமர்ந்திருக்கும் நிலையில் திலகரின் வாரிசுகள் தெருவெங்கும் விநாயகரை வைத்து பார்ப்பனீயத்திற்கு உயிரூட்டிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.

இவர்களை முறியடித்து பிற்போக்குத்தனத்தின் ஆணிவேராக இருக்கும் பார்ப்பனியத்தை வீழ்த்தாமல் இந்த மண்ணில் குழந்தைத் திருமணமல்ல, எந்த பிற்போக்குத் தனத்தையும் வீழ்த்த முடியாது.

மேலும் படிக்க..

இந்து முன்னணி பிள்ளையார்களுடன் நேருக்கு நேர் !

வினவு

September 10, 2014

சென்னை கோடம்பாக்கம் ஜக்காரியா காலனிக்கு எதிர்புறமாக அமைந்துள்ளது சுபேதார் தோட்டம். உதிரிப் பாட்டாளிகள் அதிகமாக குடியிருக்கும் பகுதி. ஜக்காரியா காலனி நடுத்தர வர்க்கம் வசிக்கும் பகுதி. சுபேதார் தோட்டத்தில் இந்து முன்னணி பெயர்ப்பலகை இருக்கும் இடத்தில் 6 அடி பிள்ளையார் சிலையும் அதற்கு முன்புறமாக 2அடி பிள்ளையாரும் வைக்கப்பட்டிருந்தது.

‘அது என்ன சின்னப் பிள்ளையார்’ என்று காவலுக்கு இருந்தவரிடம் கேட்டோம். அப்போது இரவு சுமார் எட்டரை மணி. “அது பணம் கொடுத்தா தலைமல கொடுக்கது சார்” என்றார். முழு போதையில் இருந்தவர் காய்கறி, பழங்கள், பிளாஸ்டிக் போன்ற பொருட்களை தள்ளுவண்டியில் கொண்டு போய் அன்றாடம் வீதியில் விற்பாராம். வாய்ப்பு கிடைத்தால் சர்ச்சில் ஏதாவது தினக்கூலி வேலைக்கு கூப்பிட்டாலும் போய் வருவாராம். பாக்கு வேறு போட்டிருந்தார்.

நாங்கள் பேசிக் கொண்டிருந்த ஒரு மணி நேரத்தில் பிள்ளையாரை சீண்டுவாரில்லை. போலீசாரும் அங்கு இல்லை.

“எனக்கு நாற்பத்தி இரண்டோ ஐந்தோ ஆகுதுங்க. இந்திரா காந்தி செத்தப்போ நான் பள்ளிக் கூடத்த விட்டேன்னா பாத்துக்கங்களேன்” என்றார்.

“அப்போ ப்ளஸ் டூ படிச்சீங்களா’ என்றோம்.

சிறுவர்கள் — ஒரு வார காலம் தூங்க தேவையில்லாத இரவு நேர கொண்டாட்டம்

‘நீ வேற ! அப்பாவுக்கு முடியல. ஆறாவதோ எட்டாவதோ படிக்கறச்சே செய்யாறுல அவரு அப்பாவாண்ட எடுத்துண்டு போயி வுட்டாரு. அப்பால வயசு ஆனவுடனே மெட்ராசுக்கு திருப்பி வந்துட்டேன். என் தம்பி மட்டும் இங்கதான் இருந்தான். இப்போ கழுத்துல ஜெயின்லாம் போட்டு ஒரு இரண்டு ஆட்டோவெல்லாம் வுட்டு, வட்டிக்கு விட்டுகுனு இங்கதான் சுபேதார் தோட்டத்துல ஒரு ஆளாயிட்டான்’ என்றார். ஒரு கிறிஸ்தவ பெண்ணை காதல் திருமணம் செய்து கொண்டாராம்.

தான் தண்ணி அடிக்கவில்லை என்பதை சத்தியம் அடிக்காத குறையாக சொன்னார். இங்கு ஏன் சில பகுதிகளில் இருப்பதை போல பிள்ளையார்களின் எண்ணிக்கை அதிகமாக இல்லை எனக் கேட்டோம். ‘எங்க ஏரியால தலைவருக்கு போட்டியா யாரும் இன்னும் வரல. அதான் கட்சி சார்பா இது ஒன்னு மாத்திரம் இருக்கு. நீங்க சொல்ற மத்த ஏரியால யாரு பெரியவனு போட்டியாகி பெரிசு பெரிசா வச்சிருப்பாங்க’ என்றார்.

‘எத்தனை ஆண்டுகளாக இங்கு கொண்டாடுகிறீர்கள்?’’ என்று கேட்டதற்கு, ‘’இது பதினைந்தோ பதினொன்றோ சார். நான் இப்போ ஐந்து வருசமாகத்தான் இங்கு வருகிறேன். தலைவர் கண்ணுல பட்டு இரண்டு வருசம் தான் ஆகுது.’’ என்றார். ‘’ஊர்வலம் போவீர்களா?’’ என்று கேட்டோம். ‘’பின்ன நாங்க இல்லாமலா?’’ என்றார். மசூதி பக்கம் போகும்போது அதிகமாக முழக்கம் போடுவது, முசுலீம்களுக்கு எதிராக முழக்கம் போடுவது எல்லாம் தனக்கு பிடிக்காது என்றார். ‘உங்க தலைவர் ராமகோபாலன் அப்படித்தானே செய்கிறார்’’ என்று சொன்னோம். அது தவறுதான் என்று ஒத்துக்கொண்டார்.

‘’உங்களது மனைவி மக்களை கூட்டிக் கொண்டு கோவில் குளம் ஏதாவது இதுவரை போயுள்ளீர்களா?’’ என்று கேட்டோம். ‘’இல்ல சார். அதுக்கெல்லாம் துட்டு வேணாவா? இப்போ திருத்தணியே போறதுன்னா கூட ஈசிதான். ட்ரெயின சென்ட்ரல்ல பிடிச்சா போயிடலாம். சப்போஸ் அத விட்டுட்டா அரக்கோணம் போய் பஸ்ல போவணும். அதில் எதாச்சும் கடையாண்ட போயி பொண்ணோ ஒயிப்போ ஏதாச்சும் கேட்டா நம்மாண்ட காசில்லண்ணு வச்சுக்கோ, கடக்காரன் என்னா நெனப்பான் ‘தோடா! இதுக்கே வழியில்லாத இன்னாத்துக்கு கோவிலுக்கு வந்தே’னு பாப்பான். இதெல்லாம் தேவையா சார்.’’ என்றார்.

‘’இல்ல உங்க மனைவி கிறிஸ்தவர் ஆச்சே. இந்து கோவிலுக்கெல்லாம் வருவாங்களா?’’ என்று இழுத்தோம். ‘’அதெல்லாம் வருவாங்க சார். கூட்டிட்டு போக நமக்கு வசதி தான் இல்ல’’ என்றார். மகளை அரசுப் பள்ளியில் தான் படிக்க வைக்கிறார். இப்படி இரவெல்லாம் கண் விழிப்பதால் பணம் ஏதும் கிடைக்காது என்றும், சபரி மலைக்கு போவது போல இதுவும் ஒரு பக்தி அனுபவம் என்றார்.

ஜக்காரியா காலனியில் ஏன் பிள்ளையார் சிலை இல்லை என்று கேட்டோம். ‘சார் அவங்கல்லாம் வசதியான ஆளுங்க. சுபேதார் தோட்டத்துல இருக்கவுங்க நம்மள மாதிரி சாதாரண ஆளுங்க. நம்ம வருவோம். அவங்க ஏன் சார் வரணும்’ என்று சீரியசாகவே கேட்டார்.

நாங்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கையில் ஒரு அம்பி இன்னும் சில தலைவர்களுடன் அங்கு வந்தார். நம்முடன் பேசிக் கொண்டிருந்தவர் எழுந்து நின்று கொண்டு மரியாதை செலுத்தினார். அவர்கள் வேறு ஒருவரை எதிர்ப்பாத்திருப்பார்கள் போலும், இவரை கண்டுகொள்ளவே இல்லை.

அடுத்த பகுதி. அசோக் நகரில் இந்து முன்னணி மாநில துணைத்தலைவர் ஒருவர் துவங்கி வைக்க இருக்கும் விநாயகர் ஊர்வலத்திற்கான பிள்ளையார் பிளக்சை பார்க்க நேர்ந்தது. அதில் ‘ஊர்வலம்’ என்ற சொல் ‘ஊர்வளம்’ என்று இருந்தது. இந்த தவறை சம்பந்தப்பட்டவர்களிடம் சுட்டிக் காட்டினோம். ‘ஒரு தமிழன் என்ற முறையில் இதை சொல்ல உங்களுக்கு உரிமை இருக்கிறது பாஸ்’ என்று தள்ளாடியபடியே சொன்னார். உடனே பக்கத்தில் இருப்பவர் ‘ஆமா சார் லட்டுக்கு வரும் ல தான் சார் வரணும்’ என்று நம்மிடம் சொல்லி விட்டு, முன்னவரை அமைதியாக்கினார்.

அடுத்து நுங்கம்பாக்கம் கக்கன் காலனியில் உள்ள செல்வ விநாயகர் சிலைக்கு முன் இருந்தோம். விநாயகரை சுற்றி ரூபாய் நோட்டுக்களால் மாலை கட்டிப் போடுவது தான் செல்வ விநாயகர்.

தலித் மக்கள் நிறைந்த இப்பகுதியில் இது ஐந்தாமாண்டாக கொண்டாடுகிறார்கள். விநாயகர் சிலை செய்யவே ரூபாய் இருபதாயிரம் வரை செலவாகி விட்டதாம். விநாயகர் ஊர்வலம் கிளம்பும் அன்று காலை அன்னதானம் போட இருப்பதாக குறிப்பிட்டனர்.

அங்கே வழக்கம் போல கானாப் பாட்டு ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது. சிறுவர்களில் முசுலீம் சிறுவர்களும் இருந்தனர். அவர்களைப் பொறுத்தவரை அது ஒரு வார காலம் தூங்க தேவையில்லாத இரவு நேர கொண்டாட்டம். அங்கிருந்த இளைஞர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் எந்த வேலைக்கும் செல்லாத ஏரியாவின் சுகவாசிகள் என்பதை அவர்களது வாக்குமூலங்களே தெளிவாக்கின.

பிள்ளையாரை தூக்கிப் போக என்று தனியாக ஒரு பாடை வேறு வைத்திருந்தார்கள். அந்த பிள்ளையார் தினமும் அந்த ஏரியாவில் ஊர்வலம் போவாராம். தலித் இளைஞர்களை குறிவைத்து இந்து முன்னணி இயங்குவதற்கு இந்த ஏரியா நல்லதொரு உதாரணம்.

அடுத்து நுங்கம்பாக்கம் ஜோஸ்யர் தெரு. இங்கு தலித், வன்னிய இளைஞர்கள் இணைந்து எட்டு அடி உயரமுள்ள பிள்ளையாரை வைத்திருந்தனர். அவர்கள் அனைவரும் அடிப்படை வேலைகளில் உள்ளவர்கள். அலுவலக உதவியாளர், செக் வசூலிப்பவர், கூரியர் பாய் என்ற வேலைகளை மாதமொன்றுக்கு நான்காயிரம் முதல் எட்டாயிரம் சம்பளத்தில் பார்த்து வருபவர்கள். ஆளுக்கு தலா எட்டாயிரம் போட்டு இந்த பிள்ளையாரை வைத்துள்ளனர். இந்தப் பகுதியில் தான் பெண்கள் ஓரளவுக்கு பிள்ளையாரை பார்க்க வந்தனர். இங்கு இந்த ஆண்டுதான் பிள்ளையாரை முதன்முறையாக வைத்துள்ளனர்.

எங்களை சந்தித்த இளைஞர் ராகேஷ் ஒரு கிறிஸ்தவர். அவரது தந்தை கிறிஸ்தவர், அம்மா இந்து. வங்கி ஒன்றில் செக் பணம் வசூலிப்பவராக இருக்கிறார். ‘’அடுத்த வாரம் அம்மன் திருவிழா. அதுவரைக்கும் சுத்தபத்தமா இருப்போம் சார்’’ என்றார். அவரிடமிருந்து மது வாடை ஆளையே தூக்கியது. அவரது நணபர் ஒருவர் வந்தார். தனியாக நடனக்குழு ஒன்று வைத்திருக்கிறாராம். அவரும் போதையில் இருப்பதை ஒத்துக்கொண்டார். அதனால் தான் மேடைக்கு அருகில் தாங்கள் போவதில்லை என்றும், பொறுப்பாளர் மட்டும் போவார் என்றார்கள். ‘இந்த ஒரு வாரம் மட்டுமாவது சுத்தபத்தமாக இருக்கலாமில்லையா?’’ என்று கேட்டோம். அதெல்லாம் வேலைக்காவாது சார். அதான் நாங்க கேரம் ஆடிண்டு காவல் இருக்கோமில்ல என்று கோரசாக சொன்னார்கள்.

மறுநாள் திருவட்டீஸ்வரன் பேட்டை விநாயகர் அதாவது ராமகோபாலன் ஆரம்பித்து வைக்கும் மையமான விநாயகரை பார்க்கப் போகலாம் என்று முடிவு செய்தோம். திருவல்லிக்கேணி பகுதியில் 24 விநாயகர்கள் இருப்பதாக கேள்விப்பட்டோம். அதில் பெரும்பான்மை இந்து முன்னணி பிடிக்காமல் அதிலிருந்து வெளியேறிய ஆதிபராசக்தி பீடம் போன்ற ஏரியாவாசிகள் அமைத்திருப்பது. பெரிய தெருவில் இருக்கும் பிள்ளையார், ராமகோபாலன் குழு பிள்ளையாரை விட ஐந்து வயது மூத்தவர், 36 ஆண்டுகளாக ஊர்வலம் போகின்றவர் என்று விளம்பரம் செய்திருந்தார்கள். அதற்கு அருகில் உள்ள தெருவில் அன்று ஒரு சாவு நடந்திருந்த காரணத்தால் பிள்ளையாரை வெள்ளைத் துணி போட்டு மூடியிருந்தார்கள். பல இடங்களில் முதலாண்டு பிள்ளையாரை வைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். எல்லா இடங்களிலும் செல்வ விநாயகர் சிலைகள் தான் பத்து முதல் பன்னிரெண்டு அடிகள் வரை இருந்தன.

திமுக பேனர் — கருணாநிதி மகன் மு.க. தமிழரசு மற்றும் திமுக மாவட்ட செயலர் ஜெ.அன்பழகன் ஆகியோரிடம் நிதி பெற்று பிளக்சு பேனர்.

திருவட்டீஸ்வரன் பேட்டைக்கு போனோம். அதே தெருவில் இன்னொரு பிள்ளையாரும் இருந்தார். அங்கே பெரும்பாலும் தலித் இளைஞர்கள். ஆளுக்கு ஆயிரம் ரூபாய் வரை போட்டு வைத்ததாக கூறியவர்கள் நம்மிடமும் காசு கேட்டார்கள். ஆளை விட்டால் போதும் என்று மெயின் பிள்ளையாரை பிடித்தோம். மொத்தமே நான்கு பேர்தான் சிலையை சுற்றிலும் இருந்தார்கள். அதில் ஒருவர் அப்பகுதியின் தொகுதி பாஜக பொறுப்பாளர். பார்ப்பதற்கு பார்ப்பனரைப் போல இருந்தார். குறிப்பாக பேசும்போது இட ஒதுக்கீட்டுக்கு எதிராக நஞ்சு கக்கினார். அவரிடம் பேச்சுக் கொடுத்தோம்.

நாங்கள் பேச ஆரம்பித்த போது தனக்காக ஒரு பிளாஸ்டிக் நாற்காலியை எடுத்துப் போட்டுக் கொண்டவர் கடைசி வரை நம்மை உட்காரச் சொல்லவேயில்லை. அவரிடம் ஒரு மணி நேரம் பேசியதில் இருந்து சில கருத்துக்கள்.

அங்கே ஒரேயொரு ஏட்டையா மட்டும் தான் காவலுக்கு நின்று கொண்டிருந்தார். ‘மிகவும் பதட்டமான பகுதி என்று அரசு அறிவித்துள்ள இப்பகுதியிலேயே இத்தனை குறைவாக காவலர்களா?’’ என்று பாஜக காரரிடம் கேட்டோம்.

‘’சார்! எங்களைப் பொறுத்தவரை காவல்துறையே வரக் கூடாது. ராமனது அரசாட்சியில் கதவுகளே இல்லாமல் இருந்த்தாம். இல்லாமை இல்லாமற் போனதால் கதவே வீடுகளுக்கு தேவையில்லாமல் போய்விட்டதாக கம்பன் கூறுகிறான். அதுபோல இங்கு அமைக்கப்பட்டுள்ள பிள்ளையாரை ஒவ்வொரு முசுலீமும், கிறிஸ்தவனும் தன்னுடையதாக நினைத்து பாதுகாக்க முன்வர வேண்டும் என்பது தான் எங்களது நோக்கம்’’ என்றார்.

‘’தமிழ் நாட்டை திராவிட இயக்க ஆட்சி வந்து தான் கெடுத்து விட்டது.’’ என்றவரிடம் ‘’அப்படியானால் கருணாநிதி மகன் மு.க. தமிழரசு மற்றும் திமுக மாவட்ட செயலர் ஜெ.அன்பழகன் ஆகியோரிடம் நிதி பெற்று பிளக்சு பேனர் போட்டு இங்கே சிலை வைத்துள்ளீர்களே!’’ என்று கேட்டோம். ‘’சார்! நாங்கதான் கருணாநிதியை பலமுறை ஜெயிக்க வைத்தோம். அன்பழகனையே எடுத்துக்கோங்க. அவர் வேட்பாளர் படிவத்தில் இந்து என்றுதான் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். அவர் என்ன கொள்கை பேசினாலும் அவர் இந்து தானே’’ என்றார்.

நாத்திகம் பேசும் எவரும் தம்மை இந்து என்றுதான் அரசு பதிவேட்டில் பதிய முடியும் என்றார். ‘’இல்லையே சார்! அப்படி மதம் இல்லாதவர்கள் என்று பதிய சட்டத்தில் புதிய ஜி.ஓ இருக்கிறதே’’ என்று சுட்டிக் காட்டினோம். ‘’பார்த்தால் படித்தவர் போல இருக்கீங்க. நீங்களே இப்படி வெவரமில்லாத இருந்தா மத்தவங்கள என்ன சொல்றது’’ என்று குறைபட்டுக் கொண்டார்.

“எங்களை விட சாஸ்திரம், சம்பிரதாயம், வேதம், புராணம் பற்றியெல்லாம் கலைஞருக்கு நன்றாக தெரியும். அவர் தான் ராமனை திட்டுவதாக சொல்லிக் கொண்டு எங்களை விட அதிக தடவை ராம நாமத்தை உபயோகிக்கிறார். அந்த அளவுக்கு விவரமானவர்’’ என்றார். ‘’இந்து ஒற்றுமையை திராவிட இயக்கம் வந்து தான் சார் கெடுத்துட்டாங்க’’ என்றார்.

“சரி சார் இங்கே நம்ம ஜெயலலிதா ஒரு ராம பக்தை. மத்தியில் நம்ம மோடி. அப்புறம் ஏன் சார் பிள்ளையார் ஊர்வலத்தை மசூதி முன்னால எடுத்துட்டுப் போக தடை’’ என்று கேட்டோம்.

மோடி பெயரை கேட்டதும் குதூகலமானவர், “சார் நம்ம ஊர்ல இருக்கும் அம்மா உணவகத்தை பதினோரு ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே குஜராத்தில் மோடி ஆரம்பித்து விட்டார். அதைப் பார்த்து அம்மா அடித்த காப்பிதான் இங்கு செயல்பாட்டில் உள்ளது’’ என்றார்.

இந்த பொறுப்பாளர் ஏதோ தனியார் வங்கியில் வேலை பார்ப்பதாக சொன்னார். எப்போதும் பான்பராக் மென்று கொண்டிருந்தார். மறுநாள் ஊர்வலத்தில் கடைசி வரையில் இவர்தான் இந்து முன்னணி கொடியை பிடித்த வண்ணம் வந்தார்.

“டாஸ்மாக் அடித்துக் கொண்டு உங்கள் தொண்டர்கள் இங்கு இருக்கிறார்களே’’ என்று கேட்டோம். “தனி மனிதன் திருந்துவது தான் சார் முதன்மையானது. அதனைத் தான் மோடி குஜராத்தில் செய்தார். என்னைக் கேட்டால் டாஸ்மாக்கை மூடக் கூடாது. ஏன் ஒருத்தன் தண்ணியடிக்கிறான். அவனுக்கு வயிற்றில் இடம் கொஞ்சம் மீதமிருக்கிறது. மோடி அவனுக்கு வயிறு முழுக்க சாப்பாடு கிடைக்க வழி செய்தார். இங்கும் அப்படி செய்து விட்டால் டாஸ்மாக் விற்பனை படுத்து விடும். ஆட்டோமெட்டிக்காக அரசு சாராய விற்பனையில் இருந்து விலகி விடும். இது தான் குஜராத்தில் நடந்தது’’ என்றார்.

’அதெல்லாம் சரி சார்! குஜராத்தில் கறி சாப்பிடுவது குறைவு தானே! அப்படியானால் உடல் வலி அதிகமாகி தொழிலாளிகள் மதுவை நாட வாய்ப்புள்ளதே’’ என்று கேட்டோம். ‘’இல்ல சார்! சைவ உணவில் தான் நல்ல தரமான புரத சத்து உள்ளது. இது சயின்டிஸ்டுகளே சொன்ன உண்மை. அதுனால நீங்க சொல்றது உண்மையில்ல’’.

“சரி சார்! தனி மனித ஒழுக்கத்த பற்றி சொல்றீங்க. ரெண்டு வருசத்துக்கு முன்னால பாஜக எம்.எல்.ஏ.க்கள் சிலர் கர்நாடகா சட்டசபையில் பிட்டு படம் பார்த்து மாட்டிக் கொண்டார்களே!’’ என்று இழுத்தோம். ‘’அதான் சார்! தனி மனிதன் திருந்த வேண்டும். கட்சிக்குள்ள வந்தாலும் தனி மனிதனை திருத்த நாங்க முயற்சி செய்து கொண்டு தான் இருக்கிறோம். இருந்தாலும் அவர்களாக திருந்துவது தான் சரி. சட்டம் போட்டெல்லாம் திருத்த முடியாது’’ என்றார்.

“தாய் மதத்திற்கு திரும்ப வேண்டும் என்கிறீர்கள். அப்படி வருபவர்களை எந்த சாதியில் சேர்த்துக் கொள்வீர்கள்?’’ என்று கேட்டோம். ‘’அவங்க இந்துவா இருக்குறப்போ என்ன சாதியா இருந்தாங்களோ அந்த சாதி தான்’’ என்றார். ‘’அது இந்த தலைமுறையில் மாறியிருந்தால். மூணு நாலு தலைமுறைக்கு முன்னால் மாறியிருந்தா என்ன சாதின்னே தெரியாதே சார்’’ என்று கேட்டோம். ‘’சார் சாதி என்னாத்துக்கு கேக்குறீங்க. ரிசர்வேஷன். ரிசர்வேசனே தப்புங்குறதுதான் சார் பிஜேபி தரப்பு.’’ என்றார்.

“சாதின்னு வேண்டாம்னு சொன்னீங்கன்னா, அவங்க எங்க சார் பொண்ணு கட்டுவாங்க’’ என்று கேட்டோம். ‘’அதெல்லாம் தெரியாது சார். இந்துவாக மாறுவது தான் முக்கியம். அதுக்கும் சாதிக்கும் சம்பந்தமில்ல. அப்படிப் பாத்தா எல்லா மதங்களிலும் சாதிங்குறது, இந்து மதத்தை விட அதிகமாகத்தான் இருக்கு. கிறிஸ்தவர்களில் 1200 க்கும் மேற்பட்ட சாதிகள் இருக்கு. முசுலீம்களில் 800 க்கும் மேல. இந்துவில் ஒரு 126 சாதி மட்டும் தான்’’ என்றார். ‘’எப்படி.’’ என்று கேட்டதற்கு நாடுகள் வாரியாக பிரிந்து கிடக்கும் இனங்களையும் சாதிகளாக குறிப்பிட்டார்.

“தமிழில் அர்ச்சனை, பார்ப்பனரல்லாத அர்ச்சகர்களை உருவாக்கியிருக்கும் கருணாநிதியின் திட்டம் பற்றி..’’ என்று கேட்டதற்கு “தமிழில் அர்ச்சனை செய்வதை நாங்கள் வரவேற்கிறோம். அப்படியானால் மற்ற எல்லா மொழிகளையும் பயன்பாட்டில் இருந்து தமிழகத்தில் தூக்கியாக வேண்டும். அராபியாவில் உருவான உருதுவை இங்கு பயன்படுத்துகிறார்கள். ஆனால் மெக்கா, மெதினாவிலேயே சமஸ்கிருதம் தான் ஓதுகிறார்கள். சமஸ்கிருதமும் நமது இந்திய மொழிதானே! அதில் அர்ச்சனை செய்வதில் எந்த தவறும் இல்லை. நம்ம பார்லிமெண்டிலேயே எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். இங்கிலீஷில் பேசினால் காரியம் நடக்காது. இந்தியில் பேசினால் காரியம் சீக்கிரம் நடக்கும். அது போலத்தான் இறைவன் சந்நிதியிலும். பார்ப்பனரல்லாத அர்ச்சகர்களைப் பொறுத்தவரை, இன்னார் இன்ன தொழில்தான் செய்ய வேண்டும் என்பது நமது மரபு. அந்தக் காலத்தில் பண்ணையார் பார்த்து அனைவருக்கும் தேவையானவற்றை கவனித்துக் கொள்வார். சம்பளம், கூலி என்று நம்மை அதற்கு அடிமையாக்கியவன் ஆங்கிலேயன். அப்படி பார்க்கையில் பிராமணர்கள் அர்ச்சகர் வேலையை பார்க்கிறார்கள். புனிதமான அந்த தொழிலில் அடுத்தவன் பிழைப்பில் மண் அள்ளிப் போடும் வேலை எதுவும் கிடையாது. எல்லாவற்றிலும் இருந்து எங்களை துரத்தி விட்டீர்களே. இதிலும் எங்களது பிழைப்பில் கைவைத்தால் நாங்கள் என்னதான் செய்வது?’’ என்று சற்று கோபமாகவே கேட்டார்.

‘’நாங்கள் ஆறு மாதங்களுக்கு முன்னரே வசூலை ஆரம்பித்து விடுவோம். எல்லோரும் பணமாக தர மாட்டார்கள். சிலர் எண்ணெய் தருவார்கள். சிலர் திரி மட்டும் வாங்கித் தர இயலும் எனச் சொல்லி அதனை வாங்கித் தருவார்கள். சிலர் கற்பூரம் வாங்கித் தருவார்கள். அனைவரது பங்களிப்புடன் தீபம் எரிகிறது அல்லவா, அந்த தீபம் தான் இந்து மத ஒற்றுமை’’ என்று குறிப்பிட்டார். ‘’நாளை இங்கு வந்தால் புகைப்படம் எடுக்க முடியுமா ஊர்வலத்தை’’ என்று கேட்டோம். ‘’சாத்தியமில்லை. முடிந்தால் பாருங்கள். கூட்டம் அதிகமாக இருக்கும்’’ என்று எச்சரித்தார்.

அடுத்த நாள் ஞாயிற்றுக் கிழமை மதியம் சென்றோம். உட்கார்ந்திருந்தவர்கள், சுற்றி வேடிக்கை பார்த்தவர்கள் என எல்லோரையும் சேர்த்து பார்த்தால் ஒரு ஐம்பது பேர்தான் இருந்தனர். நாங்கள் போகையில் எச்.ராஜா தனது விஷத்தை கக்கிக் கொண்டிருந்தார். இந்துசமய அறநிலையத் துறை இந்து மதத்திற்கு மட்டும்தானா? இங்கே இந்துக்களுக்கு ஊர்வலம் போக உரிமையில்லையா? என்றும் கேட்டார்.

அடுத்து தரும்புரி மாவட்டம் பாப்பாரப்பட்டி ராமகிருஷ்ணா ஆசிரமத்தை சேர்ந்த ராமானந்த மகராஜ் சுவாமிகள் என்ற சாமியார் பேச ஆரம்பித்தார். சாமியார் ஏதாவது ஆன்மீகம் பேசுவார் என்று பார்த்தால் எச்.ராஜா பேசியதை விட அதிகமாக மதவெறிக் கருத்துக்களை பேசினார். “நமது காலண்டர் நட்சத்திரம், சூரியன், சந்திரன் போன்றவற்றை அடிப்படையாக கொண்டது. ஆங்கில காலண்டர் என்பது இயேசு பிறந்தவுடன் துவங்குகிறதே தவிர அதற்கு சூரிய, சந்திர அடிப்படை கிடையாது’’ என்று ஒரு போடு போட்டார். ‘’காந்தி குல்லா போட்டு நோன்பு கஞ்சி குடிக்கவில்லை, நேருவும் அப்படி செய்யவில்லை, இதில் நேரு கம்யூனிச வாதியும் கூட. அவர்கள் தங்களை இந்துக்கள் என்று சொல்லிக் கொண்டுதான் முசுலீம்களின் நண்பர்களாக வலம் வந்தார்கள். எனவே நானும் அப்படி சொல்லிக் கொள்வதில் எந்த தவறுமில்லை என்று கேள்வி கேட்டவர்களிடம் பெருமையாக சொன்னாராம் மோடி” என்று இந்துத்துவ ஆட்சியின் ‘பெருமை’களை அளந்து கொண்டிருந்தார்.

ஊர்வலத்தில் மெயின் பிள்ளையாருக்கருகில் சில பக்தர்கள் பான்பராக்கோடு நிறுத்தியிருந்தனர். முன்னால் குத்தாட்டம் போட்டவர்கள் நல்ல போதையில் இருந்தனர். சேரிப் பகுதியில் இருந்து அழைத்து வரப் பட்ட பெண்களும், திருநங்கைகளும் கூட குத்தாட்டம் போட்டனர். ஏற்கெனவே திருவெட்டீஸ்வரன் பேட்டையில் முந்தைய நாள் மெயின் பிள்ளையாருக்கே குத்துப் பாட்டு போட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். ‘’இன்றைக்காவது பக்தியோடு இருக்க கூடாதா?’’ என்று அந்த இளைஞர்களிடம் கேட்டதற்கு ‘’சார்! இப்போ ராகு காலம் சார். அதுனால பிள்ளையாரு கண்டுக்க மாட்டாரு’’ என்று அதற்கொரு விளக்கம் தந்தார்கள் அந்த இளைஞர்கள்.

திருநங்கையுடன் ஆபாச ஆட்டம்

‘’மடையா மடையா.. பிள்ளையாருக்கே தடையா’’ என்பது போன்ற முழக்கங்கள் போலீசுக்கு எதிராக முன்வைக்கப்பட்டது. போலீசார் செம கடுப்பில் இருந்தாலும் அரசு தரப்பில் இவர்களை மென்மையாக அணுக சொல்லியிருப்பதால் நம்மிடம் தங்களது பிரச்சினைகளை எழுதச் சொல்லிப் புலம்பினர்.

ஊர்வலத்தை சரிசெய்ய முயன்ற எஸ்.ஐ ஒருவரை கூட்டம் அதிகம் இல்லாத இடத்திலேயே ஒரு இளைஞன் நெஞ்சில் கைவைத்து தள்ளினான். இது வேறு மக்கள் போராட்டமாக இருந்திருந்தால் நடப்பதே வேறு. இதைப் பற்றி ஏசியிடம் முறையிடப் போன அவருக்குதான் டோஸ் விழுந்தது தனிக்கதை.

யார் ஆடும் டான்சு சூப்பர் என்பதை காண்பிக்க ஒரு பிள்ளையார் சிலை வைத்திருக்கும் கோஷ்டியிலேயே சிலருக்குள் போட்டி. அதற்காக ஆளுக்கொரு டிரம்ஸ் செட் மட்டுமின்றி ஆடுவதற்கும் நபர்களை வெளியில் இருந்து கூட்டிக் கொண்டு வந்திருந்தனர். அதில் அவர்களுக்குள் முதலில் முட்டிக் கொண்டது தான் முதல் முக்கிலேயே நடைபெற்றது.

குத்தாட்டம் போடுவதில் போட்டி

ஒவ்வொரு இடம், பில்டிங், நபர்களை காட்டி இது யாருடையது என்று கேட்டு முழக்கமிட்டது ஒரு பார்ப்பன இளைஞர் கூட்டம். அதில் அவர்கள் அடிக்கடி கைகாட்டியது ஒரு மசூதியை நோக்கி. அப்போது கூட்டத்தின் கோஷ ஸ்ருதி அதிகரித்தது.

மசூதிக்கு அருகில் மதவெறிக் கூச்சல்

போலீசாரின் எண்ணிக்கை போதாது என்பதை நன்கு உணர முடிந்தது. ‘’இவனுக பண்ற காவாலித் தனத்தால பெண்கள் யாருமே சாமி கும்பிட வர்றதில்ல சார்’’ என்றார் அந்த தலைமைக் காவலர். ‘’கேட்டால் நெறய சொல்லலாம் சார்.’’ என்றவர் எஸ்.ஐ ஒருவரை கூப்பிட்டு தங்களது பிரச்சினைகளை சொல்லும்படி கேட்டுக் கொண்டார். ‘’இப்போ யாருக்கும் பெர்மிஷன், லீவு கூட கெடையாது சார். இப்போ என் வீட்ல விட்டுட்டு வர ஒரு மணி நேரம் கேட்டேன். கெடைக்கல. கொஞ்சம் இவர பாத்துக்க சொல்லிட்டி ஏசி ரவுண்டு வர்றதுக்குள்ள வரணும்னு அரக்க பரக்க ஓடியார வேண்டியதாயிட்டு சார்’’ என்றார்.

‘’ரெண்டு நாளைக்கு முன்னால இந்த ஏரியா இந்து முன்னணி பிரமுகரு ஒருத்தரு. போலீசு வண்டில ஏறி உக்காந்திருந்தாரு. நாங்களே அப்படி உக்கார மாட்டோம். அதுனால, ‘சார் அது போலீசு வண்டி. இறங்குங்க சார்’ என்று மரியாதையாகத்தான் சொன்னோம். ‘ஓகோ! அப்படியா. டேய்! இந்த போலீசு நாய்ங்களுக்கெல்லாம் போட்டிருக்கும் சேர்களையெல்லாம் தூக்கி அடுக்குங்கடா’ என்று சொல்லிவிட்டு இறங்குறார் சார். இதெல்லாம் கொஞ்சம் எழுதுங்க சார்’’ என்றார். இவரும் அதே பகுதியில் தான் முக்கியமான போலீசு ஸ்டேஷனில் எஸ்.ஐ ஆக இருப்பவர்.

மழையில் பிள்ளையாரை கவரால் மூடி ஊர்வலம் கூட்டிச் சென்றனர். ஊர்வலம் துவங்கும்போதே கழன்று கொண்ட பெரியவர்கள், மழையால் பாதியில் கழன்று கொண்ட இளைஞர்கள் என இவர்களை தாண்டி சிறுவர்கள் மற்றும் சிலருடைய உதவியால் தான் பிள்ளையார் பட்டினப்பாக்கம் வரை போக முடிந்தது. சில பகுதிகளில் இந்து முன்னணி பொறுப்பாளர்களின் குடும்பத்தினர் மூடிய கார்களில் ஊர்வலத்தில் கலந்து கொண்டனர். அவர்கள் யாரும் கீழே இறங்கவேயில்லை.

மசூதி வரும் இடங்களில் கோஷங்களும், ஊர்வலத்தை வேண்டுமென்றே தாமதப்படுத்துவதும் அதிகமாக இருந்தது. இந்து முன்னணி தவிர்த்த சிலர் தனியாக ஊர்வலம் நடத்தினர். வாலஜா சாலையில் திடீரென போலீசார் குவியத் துவங்கினர். ஏதோ கலவரமோ என்று ஓடினோம். அங்கு ஆயிரம் விளக்கு மசூதிக்கு அருகில் உள்ள இளைஞர்கள் கொண்டு போகும் பிள்ளையார் ஊர்வலம் மட்டும் தனியாக ஒரு முப்பது நாற்பது பேருடன் போய்க் கொண்டிருந்த்து. அதன் உச்சியில் தேசியக் கொடி பறக்க விடப்பட்டிருந்த்து. ஊர்வலத்திற்கு மத்தியில் முன்னால் ஓடி பிளாட்ஃபார்மில் தங்களது கட்டுச்சோற்றை முடித்துக் கொண்ட அந்த இளைஞர்கள் ‘’நாங்க இந்து முன்னணியில இருந்து வெலகிட்டோம் சார். எங்க பிள்ளையார் மட்டும் தனியானவரு. தேசிய கொடிய மாட்டிதான் கொண்டு போவோம். கரைக்குறப்ப மட்டுந்தான் கழட்டுவோம்’’ என்றார்கள்.

ஜாம்பஜார் பகுதியில் இருந்து ஊர்வலத்தில் கலந்து கொண்ட இன்னொரு ஏரியாவாசியை அணுகினோம். அவர்தான் அந்த பிள்ளையாருக்கு பொறுப்பு. பெயிண்டராக இருந்து வருகிறார். “நாங்க முதல்ல பத்து வருசம் இந்து முன்னணி கூட தான் சார் வந்தோம். அவங்க ரூட்டு அதிகமாக இருக்கு. அதில வேற போற வழில கோஷம் போட்டு சண்ட இழுக்குறாங்க. அதான் ஒரு பதினைந்து வருசமா தனியா போக ஆரம்பித்து விட்டோம். நாளப் பின்ன பாத்து பழக வேண்டியிருக்கு இல்லையா’’ என்று எதார்த்தமாக கேட்டார். “அதுல வேற அப்போ வந்து அவங்க கூட்டம் போராட்டத்துக்கு ஆளுங்கள இட்டார சொல்றாங்க. எங்க பசங்களுக்கு இதெல்லாம் பிடிக்கல. நமக்கு தேவ பக்தி. அவ்ளோதான் சார்” என்றார். அவர்களும் குத்தாட்டத்துடன் தான்.

மொத்தமாக பார்த்த வரையில் இந்து முன்னணி சில பகுதிகளை தனது கலவரமூட்டல் காரணமாக இழந்து வருகிறது. புதிய பகுதிகளில் சென்று சிலைகளை நிறுவ முயற்சிக்கிறது. பெரும்பாலும் இளைஞர்கள், உதிரிப் பாட்டாளிகள், தலித் மக்கள் அதிகம் வசிக்கும் பகுதியாகப் பார்த்து தான் தேர்வு செய்கிறார்கள். குத்தாட்டம் தான் இளைஞர்களை கவர வழி என்பதால் ஆர்.எஸ்.எஸ் அதற்கும் அனுமதி அளிக்கிறது. ஓம் காளி ஜெய் காளி, இந்துஸ்தான் போன்ற கோஷங்கள் இங்கு எடுபடவில்லை. அதே நேரத்தில் கணேஷ் மண்டல் என்ற பெயரில் சேட் பசங்களுக்காக தனியாக ஒரு அமைப்பையும் இவர்கள் நிறுவி உள்ளனர். இவர்களும் இந்து முன்னணியில் உள்ள தமிழ் பசங்களும் இணைந்து இருப்பதை எங்கேயும் காண முடியவில்லை.

அதே போல மெயின் பிள்ளையார் பக்கம் இருந்த பார்ப்பன ஆதிக்க சாதியினர் அளவுக்கு பிற பிள்ளையார்கள் மத்தியில் அவர்களைக் காண இயலவில்லை. பிள்ளையார் ஊர்வலத்திலும் சாதி, இனம், வர்க்கம் இருப்பதை கண்கூடாக பார்க்கலாம்.

எப்படியாவது தமிழகத்தில் காலூன்ற வேண்டும் என்பதற்காக சங்க பரிவாரங்கள் எந்த எல்லைக்கும் செல்ல தயாராக இருக்கின்றன. பல இடங்களில் வட்டார சாதி, பணக்கார பிரமுகர்களுடன் தொடர்பு கொண்டு, பக்தி, பிள்ளையார் என்ற பெயரில் ஏற்பாடுகள் செய்கின்றனர். பக்தர்களை இழுப்பதற்கு பல இடங்களில் அன்னதானம் போடுகின்றனர். சில இடங்களில் மைக்கேல் ஜாக்சனே இடைவிடாமல் பாடிக் கொண்டிருந்தார். போலிசாருக்கு பெரும் பிரச்சினையாக உருவெடுத்திருப்பதில் பிள்ளையார் சிலைகள் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன.

ஏழைகள் பகுதியில் பணம் கொடுத்து சிலை வைப்பதோடு, ஊர்வலத்திற்கு ஆள் சப்ளையும் இவர்கள்தான். இவர்களை இந்துக்களாக புடம் போடும் வகையில் சங்க பரிவார உறுப்பினர்கள் இடையிடையே வந்து போகின்றனர். சில வருடங்களுக்கு பிறகு இந்த பிள்ளையார் சிலை ஊர்வலங்கள் மும்பை போல ஒரு சமூக ஆதிக்க நிகழ்வாகவும், வருடா வருடம் பிரச்சினைகளை கொண்டு வரும் மதவெறி தினமாகவும் மாறப்போவது உறுதி.

– வினவு செய்தியாளர்கள்

அனந்தமூர்த்தியின் மரணம் ஆர்.எஸ்.எஸ் மகிழ்ச்சி

வினவு

September 10, 2014

கன்னடத்தின் புகழ்பெற்ற முற்போக்கு எழுத்தாளரும், காந்திய கொள்கைகளில் பற்று கொண்டவருமான யு.ஆர். அனந்தமூர்த்தி கடந்த ஆகஸ்டு 22 அன்று, 82 வது வயதில் பெங்களூருவில் மரணமடைந்தார். ஞானபீட பரிசை வென்ற எட்டு கன்னட எழுத்தாளர்களில் இவரும் ஒருவர். இவரது சம்ஸ்காரா, பார்வதிபுரம் போன்ற நாவல்கள் ஒரு மாறி வரும் சமூகத்தின் நிகழ்வுகளையும், அதில் உள்ள சமூகப் பிரச்சினைகளையும் களமாகக் கொண்டு தனிநபர்களிடம் நடக்கும் புதுமைக்கும், பழமைக்குமான போராட்டங்களையும் உணர்த்துகிறது.

ஆகவே அனந்தமூர்த்தியோடு பழம்பெருமை பேசும் இந்துமதவெறியர்கள் எந்த முறையிலும் நேசத்தை கொண்டிருக்க இடமில்லை. ஆம், அவரது மரணத்தை மங்களூரில் பஜ்ரங் தள் என்ற பரிவார கும்பல் வெடிபோட்டு மகிழ்ந்து கொண்டாடியிருக்கிறது.

கர்நாடக மாநிலம் ஷிமோகா மாவட்டத்தில் உள்ள மெலிகே கிராமத்தில் 1932 டிசம்பர் 1-ம் தேதி பிறந்த உடுப்பி ராஜகோபாலாச்சார்ய அனந்தமூர்த்தி ஒரு வைதீக பார்ப்பன பின்னணியைக் கொண்டவர். ஆங்கிலத்தில் முதுகலைப் பட்டம் பெற்றார். பிறகு ஆய்வுப் படிப்புக்காக இங்கிலாந்து சென்ற இடத்தில் அவரது பேராசிரியரின் ஆலோசனையின் பேரில் மாறி வரும் இந்திய சமூகத்தை பற்றிய நாவல் ஒன்றை எழுத முனைந்தார். அதுதான் சம்ஸ்காரா நாவல்.

1965-ல் வெளியான இந்த நாவல் அப்போதைய அளவில் பார்த்தால் கன்னட இலக்கியத்தில் பெரும் கலகம்தான். நவோயா இயக்கம் என்ற பெயரில் அவரும், கிரீஸ் கர்னாட்டும் அங்கே புகழ்பெற்றிருந்த காலம் அது. கர்நாட் எழுதிய துக்ளக் நாடகமும் கூட மிகவும் புகழ்பெற்றது தான். அதன் அரசியல் நகைச்சுவைகளை பார்த்த பிறகு அதன் பாதிப்பில் சோ ராமசாமி போட்டுக் கொண்ட சூடுகள் தான் அவரது துக்ளக் காமெடி நாடகம்.

அக்ரகாரம் மட்டுமே இருக்கும் ஒரு மேற்கு கர்நாடக கிராமம் ஒன்றுதான் சம்ஸ்காரா நாவலின் கதைக்களம். அங்குள்ள இரு இளைஞர்களில் ஒருவன் சனாதனவாதி. கடுமையாக இந்துமத கொள்கைகளை, சாதி அனுஷ்டானங்களை கடைபிடித்து மோட்சத்திற்கு செல்ல முயல்பவன். காசிக்கு சென்று சமஸ்கிருதம் படித்து வந்த அவனை ஊரே கொண்டாடுகிறது. திருமணம் செய்து கொண்டு தாம்பத்ய உறவை தவிர்த்து அதன் மூலம் தனது மனைவிக்கும் மோட்சத்திற்கு வழிகாட்டுவதாக அவன் கருதிக் கொள்வான். அதே ஊரில் இன்னொரு பார்ப்பன இளைஞன் இருப்பான். நகரத்திற்கு சென்று படிக்கும் அவன் எல்லா ‘கெட்ட’ பழக்கங்களும் உள்ளவன். விபச்சாரத்தில் ஈடுபடும் ஒரு பெண்ணை கூட்டி வந்து அவளுடன் தனது வாழ்க்கையை அக்கிராமத்தில் துவங்குவான். அப்போது ஊரில் நடக்கும் கெட்டவை, பிளாக் நோய்கள் அனைத்துக்கும் அவனைத்தான் காரணமாக கூறுவார்கள். சாதியை விட்டு விலக்கி வைப்பார்கள்.

அவன் வேறு சாதிப் பெண்ணை சேர்த்து கொண்டதுடன், மாமிசம் சாப்பிடவும் பழகி விட்டான் என்றும் கூறி அவனுக்கு தண்டனை தரும்படி முதலாவது நல்லவனிடம் கூறுவார்கள் மக்கள். அவன் திருந்தி விடுவான் என்று அவர்களுக்கு பதில் சொல்வான் அவன். இரண்டாமவன் ஒருநாள் எதிர்பாராத விதமாக நோய்வாய்ப்பட்டு இறந்து போவான். அவனை எரிக்க யாருமே முன்வர மாட்டார்கள். பார்ப்பன பிணத்தை பார்ப்பனர்கள்தான் எரித்தாக வேண்டும். அவன் பிணத்தை எரிக்கும் வரை மற்ற பிராமணர்கள் சாப்பிட கூடாது என்பது மரபு. இந்நிலையில் இரண்டாமவனது மனைவி நல்லவருக்கு பிணத்தை எரிக்க பண உதவி செய்வாள். அவளது அழகில் இவரும் மயங்கி விடுவார். அவருக்கு உதவியாக பணத்திற்காக சில பிராமணர்கள் வைதீகத்தை கொஞ்சம் மூட்டை கட்டி வைப்பார்கள். பிறகு அவர் திரும்பி ஊருக்கு வருவார். முடிவை வாசகர்கள் எடுக்குமாறு இந்தக் கதை பின்னப்பட்டிருக்கும்.

பலமான பார்ப்பனர்களின் எதிர்ப்பை இதனால் சம்பாதித்துக் கொண்ட அனந்தமூர்த்தி எஸ்தர் என்ற கிறிஸ்தவப் பெண்ணை காதலித்து மணந்து கொண்டார். சம்ஸ்காரா பிறகு 1972-ல் திரைப்படமாக்கப்பட்டு சர்வதேச அளவில் பல விருதுகளை பெற்றதும் குறிப்பிடத்தக்கது. இன்னொரு நாவலான பாரதிபுரா விலை மாதர்களைப் பற்றியது. இதுபோக மூன்று நாவல்களையும், மூன்று சிறுகதை தொகுப்புகளையும் எழுதியிருக்கும் இவர் ஒரு கவிஞரும் கூட.

அவரது அவஸ்தை நாவல் மாறிவரும் அரசியல் போக்குகளைப் பற்றிய ஒரு காந்தியவாதியின் சலிப்புடனே பேசும். அதனால் பிற எல்லா அரசியல் கோட்பாடுகளையும் அந்நாவலில் கேள்விக்குள்ளாக்குவார். தெலுங்கானா போராளிகளை மாத்திரம், தியாகத்திற்கு நிகராக தனி மனித ஒழுக்கத்தை சரிவரப் பேணாதவர்கள் என்ற அவதூறையும் போகிற போக்கில் தூவி விட்டுச் சென்றிருப்பார். பிறப்பு என்ற நாவல் சாமான்ய குடும்பத்தில் வளர்ந்து வரும் பெண்களிடம் இருக்கும் சமூக கோபங்களை வெளிப்படுத்தும் சிறிய நாவல்.

ஆங்கில பேராசிரியராக, துணைவேந்தராக, மத்திய பல்கலையின் வேந்தராக எனப் பல பொறுப்புக்களையும் வகித்த இவர், நேஷனல் புக் டிரஸ்ட், சாகித்ய அகாதெமி போன்றவற்றிலும் பல முக்கியமான பொறுப்புக்களை வகித்தவர். பலமுறை ஜனதா தளக் கட்சி சார்பில் ராஜ்யசபாவிற்கும், மக்களவைக்கும் போட்டியிட்டு தோற்ற அனந்த மூர்த்தி தீவிரமான காந்தி பக்தர். அந்த வகையில் ராம் மனோகர் லோஹியாவின் எழுபதுகளின் இளைஞர்கள் இயக்கத்தில் இணைத்துக் கொண்டார்.

காந்தியை ஆதரித்த காரணத்தால் நேருவை விமர்சிக்க புகுந்த அவர், அதன் ஊடாக சர்வதேசிய கோட்பாடுகளை விமர்சிக்கவும் தயங்கவில்லை. அதனால் தான் காந்தி முன்னிறுத்தும் ராமனை, ‘தியாக’ மனிதனாக பார்க்கிறார். அதனாலேயே காந்தியின் தவறுகளை ராமனை வைத்து சமனப்படுத்த முயல்கிறார். கம்யூனிஸ்டுகள் காரிய சாத்தியமான விசயங்களை காந்தியை போல பரிசீலிக்க தவறுவதாக விமரிசிக்கிறார்.

அனுபவத்தின் மூலமாக மாற்றிக் கொள்ள ஏற்கெனவே திட்டம் என எதுவும் வைத்துக் கொள்ளாமல் தன்னையே தனது செயலுக்கு நீதிபதியாக நியமித்து பக்கசார்பின்றி நடந்து கொண்டார் காந்தி என்று சொல்லி, கோட்பாடுகளை, திட்டங்களை வைத்திருப்பவர்களை விட காந்தி உயர்ந்தவர் என நிலைநாட்ட முயல்கிறார். ஆனால் காந்தியமே ஒரு கோட்பாடு என்ற முறையில் ஜனநாயகத்தை மறுக்கும் பிடிவாதமாகவே காந்தியிடம் வெளிப்பட்டது. மக்களின் எதிர்ப்புணர்வை தணிப்பதற்கு காந்திய முறைகளும் கொள்கைகளும் ஆபத்தற்ற முறையில் இருந்ததாலேயே ஆங்கிலேயர்கள் சத்யாகிரகத்தை அனுமதித்தார்கள். போராட்டம் எல்லை மீறும் போது ஆங்கிலேயர்கள் பதட்டம் அடையத் தேவையின்றி காந்தியே கோபம் கொண்டு நிறுத்தியிருக்கிறார். இத்தகைய ஆளும் வர்க்க அடிப்படையை புரிந்து கொள்ளுமளவு அனந்தமூர்த்தியின் வரலாற்று பார்வை வளரவில்லை. அன்றைய கால முற்போக்கில் இத்தகைய பார்வை கொண்டோரும் கணிசமாக இருந்தனர்.

அதே நேரம் இந்திராவின் பாசிச அடக்குமுறைகளை எதிர்த்து பேச அவர் தயங்கியதே இல்லை. பி.எம்.ஸ்ரீ, சிவராம் காரந்த், மஸ்தி வெங்கடேஷ் ஐயங்கார், டி.பி.கைலாசம் என இருபதாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்ப கால இலக்கிய முன்னோடிகள் அனைவருமே பெண்ணடிமைத்தனம், சாதி அடக்குமுறை போன்றவற்றை ஆதிக்க சாதிப் பின்னணியிலிருந்து வந்தே எதிர்க்க ஆரம்பித்திருந்தனர். நாற்பதுகளில் ஏ.என் கிருஷ்ணா ராவ், டி.ஆர். சுப்பாராவ் (தா.ரா.சு) போன்றவர்கள் சமூக மாற்றத்துக்கான கருவியாக இலக்கியத்தை மேற்கொண்டனர். தாராசுவின் மசனாட கூவு என்ற நாவல் விலை மாதர்களைப் பற்றியது, ஹம்ச கீதா என்பது சித்ரதுர்கா பகுதியில் பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ஒரு சூபி பாடகனின் திப்பு மீதான அர்ப்பணிப்பான வாழ்வு பற்றிய வரலாற்றுப் புதினம்.

அறுபதுகளில் தான் ராம் மனோகர் லோஹியாவின் சீடர்கள் இலக்கிய உலகில் பிரகாசிக்க துவங்குகிறார்கள். அவர்களில் ஒருவர் இன்று இந்துத்துவா கொள்கையை தூக்கிப் பிடிப்பதற்காக 2007-ல் அவுரங்கசீப்பின் ஆட்சிக் காலத்தை கொடூரமானதாக சித்தரிக்கும் நாவலை எழுதிய பைரப்பா. இது போக ஜி.எஸ். சிவருத்ரப்பா, பி.லங்கேஷ், நிசார் அகமது என ஒரு பெரிய படைப்பாளிகள் பட்டாளமே அரங்கிற்கு வந்தது. தொன்னூறுகளில் வந்தவர்கள் இதற்கு எதிரான நவயோதரா பிரிவை சேர்ந்தவர்கள். பூர்ணசந்திர தேஜஸ்வி, தேவனூர் மகாதேவா போன்றவர்கள் இப்போது வந்துள்ளனர். சமூக வேலையிலும் புறக்கணிக்கப்பட்ட பிரிவினரை பிரதிநிதித்துவம் செய்யும் எழுத்தாளர்களாக இவர்கள் பரிணமித்தனர்.

கன்னட எழுத்தாளர்கள் பொதுவில் சமூக அக்கறை உள்ளவர்களாகவே இருந்திருக்கின்றனர். மதக் கலவரங்கள், கன்னட இனவெறியர்களது தமிழர்களுக்கெதிரான கலவரங்கள் போன்றவற்றை எதிர்த்து பேரணி, பொதுக்கூட்டம், போராட்டம் என தங்களுக்குள் இணைந்து போராட்டங்களை நடத்தியிருக்கிறார்கள். இத்தகைய நிலைமைய தமிழக இலக்கிய உலகில் நாம் காண முடிவதில்லை.

பொதுப் பிரச்சினைகளுக்காக முதல்வர்களை சந்தித்து அங்குள்ள எழுத்தாளர் சங்கங்கள் மனு அளிப்பதும் அவ்வப்போது நடக்கும். பெங்களூரு உள்ளிட்ட பத்து நகரங்களின் பழைய பெயர்களை மீண்டும் சூட்டக் கோரி அரசுக்கு ஆலோசனை வழங்கி பழைய பெயர்களை காலனிய முறையில் இருந்து மீட்டவர் யு.ஆர்.அனந்தமூர்த்தி. தாமே தேவையான போது கையால் எழுதிய சுவரொட்டிகளை எடுத்துக் கொண்டு போய் வீதியில் ஒட்டி விட்டு வருவார்கள் அங்குள்ள எழுத்தாளர்கள். அனந்தமூர்த்தி அப்படி பலமுறை செய்திருக்கிறார்.

2004-ல் தேவ கவுடாவின் மதச் சார்பற்ற ஜனதா தள வேட்பாளராக தேர்தலில் நின்று படுதோல்வி அடைந்தார் அனந்தமூர்த்தி. பிறகு அதே மதச்சார்பற்ற ஜனதா தளம் பாஜகவுடன் கூட்டணி வைத்தபோது, ‘முன்னாள் நண்பர்களே! உங்களது இந்த இழிவுச் செயலை நான் எப்போதும் மறக்கவே மாட்டேன்’ என்றும் குறிப்பிட்டார். ஆனால் சேரும்போதே தேவகவுடா கும்பலின் ஆளும் வர்க்க அடித்தளத்தை புரிந்து கொள்ளும் தேவை அவரது சிந்தனையில் இல்லை. 2007-ல் பைரப்பாவின் நாவல் ஔரங்கசீப் ஆட்சியில் நடந்த லவ் ஜிகாத் என்ற புனைவினை முன்வைத்த போது ‘பைரப்பாவுக்கு எழுதவே தெரியவில்லை’ என்று மென்மையாக தனது கண்டனத்தை முன்வைத்தார்.

நாடாளுமன்ற தேர்தலுக்கு முன் ஒரு கூட்டத்தில் ‘மோடி பிரதமரானால் நான் இந்தியாவின் பிரஜையாக இருப்பதை விரும்ப மாட்டேன். அப்படி ஒருவேளை வந்துவிட்டால் நேருவும், காந்தியும் கனவு கண்ட இந்தியா நமக்கு கிடைக்காது. ஊழல் செய்தார்கள் என்பதனால் காங்கிரசு தண்டிக்கப்பட வேண்டுமேயொழிய, மோடியை தேர்ந்தெடுப்பது அதற்கு தீர்வாகாது’ என்றும் பேசினார். இந்துத்துவ வானரங்கள் இதனால் அவருக்கு எதிராக கடுமையான மிரட்டலை கண்டனங்களாக பதிவு செய்தன. அதனாலேயே, தான் உணர்ச்சிவசப் பட்டு சொன்னதாக கொஞ்சம் பின்வாங்கினார் யு.ஆர். அனந்தமூர்த்தி. இந்துமதவெறியை எதிர்த்து ஒரு காந்தியவாதி இவ்வளவு உறுதியாக இருப்பதே பெரும் விசயம். அதே நேரம் அதுவே அவரது வரம்பையும், அச்சத்தையும் ஏற்படுத்துவதற்கு காரணமாக இருக்கிறது.

மோடி வென்ற பிறகு அனந்தமூர்த்திக்கு பாகிஸ்தான் விமான டிக்கெட் போட்டு அவருக்கே அனுப்பி வைத்தனர் இந்துமத வெறி பாசிஸ்டுகள். தொடர்ந்து மெயில்கள், செல்பேசிகள் மூலமாக அவருக்கு தொல்லைகள் பலவற்றை கொடுத்து வந்தனர். பல இந்துத்துவா அமைப்புகளிடமிருந்து கொலை மிரட்டல்கள் வருவது அதிகரித்ததால் காவல்துறையினரின் பாதுகாப்பு அவருக்கு தரப்பட்டது. எனினும் மன உளைச்சல் அதிகரித்த நிலையில் அவர் மருத்துவமனையில் சேர்க்கப்பட்டு மரணமடைந்துள்ளார்.

அவர் மரணமடைந்த அன்று உடனடியாக மோடி இரங்கல் செய்தியினை தெரிவித்துள்ளார். ஆனால் மங்களூர் நகரத்தில் உள்ள மோடி ரசிகர்களான பஜ்ரங் தள் அலுவலகத்தில் அன்று அதனை வெடி போட்டு கொண்டாடி இருக்கிறார்கள். மோடியின் இரங்கல் ஒரு நாடகம் என்பதை அந்த வெடிகள் உலகிற்கு தெளிவாக அறிவித்தன. அம்பேத்கரின் மறைவு நாளான டிசம்பர் ஆறு அன்றுதான் பாபர் மசூதியை இடிக்க ஆர்.எஸ்.எஸ் முடிவெடுத்தது. மசூதியை இடித்த கொண்டாட்டத்தையும், அம்பேத்கரின் திவசத்தையும் ஒரு விழா போல கொண்டாடினார்கள்.

இத்தகைய மதவெறியர்களிடம் அனந்த மூர்த்தியின் மறைவன்று மட்டும் நாகரிகத்தை எதிர்பார்ப்பது எப்படி சரியாக இருக்க முடியும்.?

– கௌதமன்.

சிறை எம்மை முடக்கி விடாது

வினவு

September 10, 2014

தமது அடிப்படை உரிமைகள் பறிக்கப்படுவதை கண்டித்து ஆகஸ்ட் 15-ம் தேதி காஞ்சிபுரம் மாவட்ட ஆட்சியர் அலுவலகம் முன்பு அமைதியான ஆர்ப்பாட்டம் நடத்திய GSH நிறுவன மற்றும் அவர்களுக்கு ஆதரவான பிற தொழிலாளர்கள் மீது தடியடி நடத்தப்பட்டு 167 பேர் கைது செய்யப்பட்டனர். உயர்நீதிமன்ற உத்தரவின்படி பிணையில் வெளிவந்த தொழிலாளர்கள் 23-ம் தேதி காலை புதிய ஜனநாயகத் தொழிலாளர் முன்னணி சார்பில் திருவள்ளூர் மாவட்டம் நெமிலிச்சேரியில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்த நிகழ்ச்சியில் தமது சிறை அனுபவங்களை பகிர்ந்து கொண்டனர்.

1. GSH கிளை நிர்வாகி தோழர் புரட்சி மணி :

சிறைக்குச் சென்றதன் மூலம் தொழிலாளர்கள் மட்டுமின்றி அவர்களின் குடும்பங்களும் அரசியல்படுத்தப்பட்டுள்ளன, எனவே எங்களை சிறைக்கு அனுப்பி எங்கள் குடும்பத்தை அரசியல்படுத்தும் நல்ல வேலையை செய்திருக்கும் அரசுக்கு முதலில் எனது நன்றியை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். எங்களோடு கைதான முன்னணித் தோழர்கள் சிறையில் எங்களுக்கு முன்மாதிரியாகவும், நம்பிக்கையூட்டுபவர்களாகவும் இருந்தனர். எதிர்கால புதிய ஜனநாயக சமூக அமைப்பு எப்படி இருக்கும் என்பதை சிறையில் இருந்த போது நாங்கள் கூட்டாக, குழுவாக வேலைகளை செய்த போது உணந்துகொண்டோம். இனி சிறைக்கு எப்போதும் செல்லத் தயாராக இருக்கிறோம்.

சிறை எங்களுக்கு அரசியலை மட்டுமல்ல கலையையும் கற்றுக்கொடுத்திருக்கிறது. சிறைக்குள் நாங்கள் கவிதைகள் எழுதினோம், பாடல்கள் எழுதினோம், பாடினோம், நாடகங்கள் எழுதினோம், நடித்தோம். சிறைச்சாலை எங்களை கவிஞர்களாகவும் பாடகர்களாகவும் கலைஞர்களாகவும் மாற்றியது.

2. GSH கிளை நிர்வாகி தோழர் சிறீதர் :

முதல் முறை சிறைக்குச் சென்ற அனைவருக்கும் ஒருவித தயக்கமும் பயமும் இருந்தது உண்மை தான். பல தொழிலாளிகள் குடும்பத்திற்கு தெரிவிக்கவே இல்லை, ஆனால் அந்தத் தயக்கமும் பயமும் இப்போது இல்லை. சிறையில் அனைத்து வேலைகளுக்கும் கமிட்டிகள் அமைக்கப்பட்டன. பல தொழிலாளர்களின் பெற்றோர்களும் துணைவியார்களும் இங்கு வந்திருக்கிறீர்கள். இனி உங்கள் வீட்டில் நீங்கள் எந்த குழம்பை வைத்தாலும், அதில் உப்பு, காரம் இருந்தாலும், இல்லாவிட்டாலும் உங்கள் கணவன்மார்கள், பிள்ளைகள் குறை கூறாமல் சாப்பிடுவார்கள், உங்கள் மீது அன்பு மழை பொழிவார்கள். சிறையும், சிறையில் நாங்கள் குழுவாக சேர்ந்து வேலை செய்ததும் எங்களிடமிருந்த தவறுகளையும் குறைகளையும் களைந்திருக்கிறது.

இந்தப் போராட்டத்தில் நாங்கள் கைது செய்யப்பட்டோம், சிறையில் இருந்தோம், இப்போது வெளியிலும் வந்து விட்டோம், ஆனால் இந்தப் போராட்டத்தில் இரண்டு உயிர்கள் போய்விட்டன. போலீசு நடத்திய தடியடியில் ஆணா பெண்ணா என்று தெரியாத இரண்டு கருக்கள் கலைந்து விட்டன. நமக்காக இல்லையென்றாலும் பிறக்காமல் போன அந்த கருக்களுக்காகவாவது நாம் போராட வேண்டாமா? போராட வேண்டும். இனி சிறை என்றால் முறையாக வீட்டில் தெரிவித்துவிட்டு தான் செல்வோம்.

3. பு.ஜ.தொ.மு காஞ்சி மாவட்ட செயலாளர் தோழர் சிவா :

சிறை என்பது தொழிலாளர்களின் ஆற்றல்களை வெளிக்கொண்டு வரும் மேடையாக இருந்தது. அரசு என்பது வர்க்க ஒடுக்குமுறை கருவி என்பதை தொழிலாளர்கள் படித்திருக்கிறார்கள். ஆனால் நடைமுறையில் இப்போது தான் முதல் முறையாக அதை எதிர்கொண்டிருக்கிறார்கள். தொழிலாளர்கள் நடத்தியது வெறும் உரிமைகளுக்கான போராட்டமல்ல, இது வர்க்கப் போராட்டம். இந்த போராட்டம் தொடரும், ஆனால் இதை எப்போதுமே சட்ட வரம்பிற்குள் நின்று செய்ய முடியாது. நமது அடுத்தடுத்த கோரிக்கைகள் அனைத்தையும் வெல்ல வேண்டுமானால் மீண்டும் மீண்டும் சிறை செல்ல வேண்டியிருக்கும். எந்த பிரச்சினைகளுமின்றி பாதுகாப்பாக வீட்டிற்குள் அமர்ந்து கொண்டு நமது உரிமைகளைப் பெற முடியாது.

4. ஒரு தொழிலாளியின் துணைவியார் :

அனைவரையும் பிணையில் எடுக்க உதவியாக இருந்த வழக்கறிஞர்களுக்கும் சங்க நிர்வாகிகளுக்கும் என்னுடைய நன்றி. எனது கணவர் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் இருந்த போது அமைப்பு தோழர்கள் தான் எங்கள் வீட்டுக்கு வந்து என்ன என்ன தேவை என்பதை கேட்டு செய்து கொடுத்தனர். எங்கள் வீட்டிற்கு மட்டுமல்ல கைதான அத்தனை தொழிலாளிகளின் வீடுகளிலும் என்ன தேவை, கையில் பணம் இருக்கிறதா இல்லையா, சமையல் பொருட்கள் இருக்கிறதா இல்லையா, குழந்தைகள் பெரியவர்கள் உடல்நலப் பிரச்சினைகள் என்று அனைத்தையும் அருகில் இருந்து கவனித்துக்கொண்டனர். கைதான முதல் நாளில் மட்டும் சங்கத்தின் பொருளாளர் தோழர் விஜயகுமாருக்கு தொழிலாளர்களின் குடும்பங்களிலிருந்து 600-க்கும் மேற்பட்ட போன் கால்கள் வந்திருக்கிறது, அனைத்திற்கும் தோழர் பொறுமையாக பதில் கூறியிருக்கிறார்.

இப்படி ஒரு அமைப்பை இதுவரை நான் பார்த்தது இல்லை. உண்மையில் எனது கணவர் பு.ஜ.தொ.மு வில் இருப்பதை நான் பெருமையாக கருதுகிறேன். இங்கே வந்திருக்கின்ற தொழிலாளர்களின் அப்பா அம்மாவா இருந்தாலும் சரி, மனைவிகளாக இருந்தாலும் சரி நீங்களும் அவர்கள் அமைப்பில் இருப்பதை பெருமையாக நினைக்கணும். இனி எந்த போராட்டம் நடந்தாலும் அவரை நான் மகிழ்ச்சியாக அனுப்பி வைப்பேன் அதே போல நீங்களும் உங்களுடைய பிள்ளைகளையும், கணவன்மார்களையும் அனுப்பி வைக்க வேண்டும்.

5. பு.ஜ.தொ.மு ஆவடி அம்பத்தூர் பகுதி தோழர் முகிலன்:

எங்களோடு முதல் முறையாக சிறைக்கு வந்த தொழிலாளியின் அம்மா அவரை பார்க்க வந்த போது அவர் என்னையும் உடன் அழைத்துச் சென்றார். தோழர் தனது அம்மாவிடம் பேசும் போது, என்னை அறிமுகப்படுத்தி இவர் தான் என்னை போராட்டத்திற்கு அழைத்துச் சென்றார் என்று கூறினார். அதை கேட்ட அந்த தாய் என் பிள்ளையை நல்ல தைரியசாலியாக மாத்தியிருக்கீங்க தம்பி என்றார். பல தொழிலாளிகளுக்கு ஹான்ஸ், பான்பராக் போடும் பழக்கங்கள் இருந்தன, அந்தப் பழக்கங்களை எல்லாம் சிறையில் இருந்த இந்த ஏழு நாட்களில் தொழிலாளர்கள் கைவிட்டுவிட்டனர்.

வீட்டில் வேலை செய்யாத பல தொழிலாளிகள் சிறையில் கூட்டாக உழைத்ததன் மூலம் வீட்டு வேலைகளை செய்ய வேண்டும், துணைவியாருக்கு உதவ வேண்டும் என்பதை கற்றுக்கொண்டனர். நாம் முறையாக இயங்கியது, நமது பகுதியை சுத்தமாக வைத்துக் கொண்டது, உணவு உழைப்பு என்று அனைத்தையும் சமமாக பகிர்ந்து கொண்டதை எல்லாம் பார்த்துவிட்டு விடுதலையாவதற்கு முதல் நாள் எங்கள் மத்தியில் வந்து பேசிய ஜெயிலர், “உங்களிடமிருந்து நாங்களே நிறைய கற்றுக்கொண்டிருக்கிறோம். நீங்கள் இன்னும் கொஞ்ச நாட்கள் இங்கே இருந்திருந்தால் மொத்த சிறையையும் மாற்றிவிடுவீர்கள் போலிருக்கிறதே” என்றார். சிறைக்கு வந்த தொழிலாளர்கள் நிறைய கற்றுக்கொண்டு வெளியே வந்திருக்கின்றனர். இது அவர்களை மேலும் உறுதியான போராட்டங்களை நடத்த பக்குவப்படுத்தும்.

6. தோழர் அசோக்குமார் :

சிறையில் அடைப்பதற்கு முன்னால் அனைத்து கைதிகளையும் ஜட்டி வரை கழட்டி பரிசோதனை செய்து அங்க அடையாளங்களை குறித்துக்கொள்வது தான் சிறை வழக்கம். நமது தோழர்களையும் அப்படி உடைகளை கழட்டச் சொன்னார்கள், ஆனால் முன்னணியாக நின்ற தோழர்கள், “நாங்கள் கிரிமினல்கள் இல்லை அரசியல் கைதிகள் எனவே உடைகளை எல்லாம் கழட்ட முடியாது” என்று கூறியதோடு, “யாரும் சட்டை பட்டனைக் கூடக் கழட்டக் கூடாது” என்று கூறிவிட்டனர். “மச்சம் தானே வேணும் இதோ பார்த்துக்க”ன்னு ஒவ்வொருவரும் தமது அடையாளங்களை காட்டினோம். உடைகளை கழட்ட மறுத்ததும், “ஐயா, சட்டையை கழட்ட மாட்டேங்கிறாங்கய்யா”ன்னு ஜெயிலரிடம் போய் முறையிட்டனர், ஜெயிலர் வந்தார்.

“நீங்கல்லாம் என்ன அமைப்புப்பா” என்றார்.

“பு.ஜ.தொ.மு” என்றோம்.

“ஓ.. ம.க.இ.க வா! சரிய்யா, இவங்க கம்யூனிஸ்டுகள் இவங்களை சட்டையை எல்லாம் கழட்டாம அப்படியே அடையாளத்தை குறிச்சிக்கங்க”ன்னு சொன்னார். இந்த முதல் சம்பவமே எங்கள் அனைவருக்கும் ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்தியது.

சிறையில் அடைக்கப்பட்டோம். முதல் நாள் இரவு குடும்பத்தை நினைத்து ரொம்ப கஷ்டமா இருந்தது. பல தொழிலாளிகள் மிகவும் மன வருத்தத்தில் உடைந்து போகும் நிலையில் இருந்தாங்க. நானும் அப்படி தான் இருந்தேன் பிறகு எப்படியே தூங்கிவிட்டேன். மறுநாள் காலை 6 மணிக்கு எழுந்தோம். முன்னணியாக இருந்த தோழர்கள் 167 பேரையும் சுகாதாரக் குழு, மருத்துவக் குழு, உணவுக் குழு, குடிநீர் குழு, விசாரணைக் கைதிகளை சந்திப்பதற்கான குழு, தொண்டர் குழு என்று ஆறு குழுக்களாக அமைத்தனர். ஒரு குழுவுக்கு 10 தோழர்கள் இருந்தனர். இந்த குழுக்கள் இரண்டு நாட்களுக்கு ஒருமுறை சுழற்சி முறையில் மாற்றியமைக்கப்பட்டன.

எனக்கு சிறை அனுபவம் புதிதாக இருந்ததால், என்னடா இது சிறைக்குள்ள வந்தும் குழு அது இதுன்னு பண்ணிக்கிட்ருக்காங்களேன்னு தோணிச்சி. ‘நாம ஒரு போராட்டத்தில் கலந்துகிட்டு கைதாகி வந்திருக்கோம், ரெண்டு நாள்ல வெளிய போகப் போறோம், ஏதோ நிரந்தரமா இங்கேயே தங்குறதுக்கு ஏற்பாடு செய்ற மாதிரி குழுவெல்லாம் அமைக்கிறாங்களே’ன்னு கொஞ்சம் எரிச்சலாவும் கூட இருந்துச்சி, பிறகு தான் அது எவ்வளவு சரியானது என்பதை புரிஞ்சிக்கிட்டேன்.

அமைப்பு கூட்டங்களுக்கும், பிரச்சாரங்களுக்கும் செல்லும் போது தோழர்கள் புதிய ஜனநாயக சமூக அமைப்பைப் பற்றி விளக்குவார்கள். புதிய ஜனநாயக அரசில் நாம் தான் அரசு, நாம் அமைப்பதுதான் அரசாங்கம். மக்கள்தான் அரசை நடத்துவார்கள். அந்த அரசில் ஒவ்வொரு குடிமகனும் தலைவனாக இருப்பான். மக்கள் கூட்டாக உழைப்பார்கள், உழைப்பவர்களுக்கு தான் உரிமைகளும் அதிகாரமும் இருக்கும், மக்களைச் சுரண்டுபவர்கள் கொள்ளையடிப்பவர்களுக்கு அதிகாரம் இருக்காது, இப்படித்தான் சீனாவில் மாவோ தலைமையிலான சீன அரசு இருந்தது என்று விளக்கும்போதெல்லாம் அதைப் பற்றி ஒன்றும் புரியவில்லை. ஆனால் சிறையில் இந்த ஏழு நாட்களில் நாங்கள் 167 பேரும் ஒரு குட்டி அரசாங்கமாகவே இயங்கினோம். நாங்கள் குழுக்களாக இயங்கியது போலத் தான் புதிய ஜனநாயக சமூக அமைப்பும் இயங்கும், ஆனால் அது இதை விட பிரம்மாண்டமாக கோடிக்கணக்கான குழுக்களைக் கொண்டு இயங்கும் என்பதை உணர்ந்து கொண்டேன்.

இனிமேல் சிறையில் கற்றுக்கொண்ட ஒழுங்கு முறைகளை எனது குடும்பத்திலும் அமுல்படுத்துவேன். இந்த மாதிரியான முறைகளை கடைபிடித்தால் ஒரு குடும்பத்தின் பொருளாதார தேவைகளை எவ்வளவோ குறைத்துக் கொள்ள முடியும், முறைப்படுத்திக் கொள்ள முடியும். ஒரு குடும்பத்திற்கு பொருந்துகின்ற இந்த முறைகள் ஒரு நாட்டிற்கு ஏன் பொருந்தாது? இதை ஒரு நாட்டிற்கு பொருத்தினால் அந்த நாட்டில் உள்ள அனைத்து பிரச்சினைகளையும் தீர்க்க முடியும். உண்மையில் உழைக்கும் மக்களுக்கான ஒரு அரசை நம்மால் கட்டியமைக்க முடியும், அதை நாமே நிர்வாகம் செய்யவும் முடியும் என்கிற உறுதியான நம்பிக்கையை இந்த சிறை அனுபவம் தான் எனக்கு அளித்தது.

உதாரணத்திற்கு பார்த்தீங்கன்னா தினமும் வெவ்வேறு தொழிலாளர்களின் உறவினர்கள் வந்து பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்கள். ஒரு சில நாட்கள் உறவினர்கள் குறைவாக வருவார்கள், உணவுப் பொருட்களும் குறைவாக வரும். அப்படி ஒரு நாள் மொத்தமே ஆறு வாழைப்பழங்கள் தான் வந்தது. சரி இந்த ஆறு வாழைப்பழத்தை எப்படி 167 பேருக்கு பிரித்து கொடுக்கப்போறாங்கன்னு பார்ப்போமேன்னு நான் உள்ளுக்குள் கிண்டலாக நினைத்துக்கொண்டு காத்திருந்தேன். ஆனால் தோழர்கள் அதையும் 167 பேருக்கு பகிர்ந்தளித்தனர். தனியாக நின்று யோசித்தால் என்னடா இது முட்டாள்தனமா இருக்கு, 167 பேருக்கு ஆறு பழம்னா தோல் கூட கிடைக்காதேன்னு தான் தோணும், ஆனால் உண்மை அப்படி இல்லை. கூட்டாக சிந்திக்கும் போது, கூட்டாக உழைக்கும் போது அனைத்தையும் செய்ய முடியும் என்பதையும் இதில் கற்றுக்கொண்டேன் என்றார்.

7. கோவிந்தராஜ், தொழிலாளி

என்னைக்காவது ஒரு நாள் சிறைக்கு போகணும்கிற வித்தியாசமான ஆசை எனக்கு இருந்தது. ஆனா அந்த வாய்ப்பு இவ்வளவு சீக்கிரம் அமையும்னு நான் எதிர்பார்க்கல. நிறைய கூட்டங்கள்ல நம்ம தோழர்கள் பேசும் போது சோசலிச சமூகத்தை பத்தியும், புதிய ஜனநாயக சமூகத்தை பத்தியும் சொன்னதை எல்லாம் இதுவரை கற்பனையா தான் மனதில் ஓட்டிக்கிட்டிருந்தேன், ஆனால் அதை நடைமுறையில் பார்க்கும் வாய்ப்பு இந்த சிறை அனுபவத்தில் கிடைத்தது.

இந்த அரசை ஏன் தொழிலாளி வர்க்கத்தால் நடத்த முடியாது, உழைக்கும் மக்களாலும் ஒரு அரசை நடத்திக்காட்ட முடியும் என்கிற நம்பிக்கையை நாங்கள் பெற்றிருக்கிறோம். இந்த ஆர்ப்பாட்டத்தில் நாங்க மட்டும் கைதாகவில்லை, எங்களோடு வந்து நின்ற ஒரு தொழிலாளியின் அப்பாவும், இன்னொரு தொழிலாளியின் அண்ணனையும் கைது செய்து விட்டனர். அந்த தொழிலாளியின் அண்ணன் முதல் நாள் கொஞ்சம் வருத்தப்பட்டார், பிறகு சகஜமாகி விட்டார். எனக்கு இதுவரை ஒரு தம்பிதான் இருந்தான், இப்ப 167 தம்பிங்க கிடைச்சிருக்காங்கன்னாரு. மற்றொரு தொழிலாளியின் அப்பா நாங்கள் சிறையில் நாடகம் போட்ட போது அந்த நாடகத்தில் ஒரு தொழிலாளியின் அப்பாவாகவே பங்கேற்று நடித்தார்.

நாங்க இருந்த வரைக்கும் அந்த பிளாக்கில் எந்த பிரச்சினையும் இல்லை, தண்ணீர் பிரச்சினை சுத்தமாக இல்லை, அனைத்து தேவைகளும் உடனடியாக தீர்த்து வைக்கப்பட்டது. நாங்க குழுவாக ஒற்றுமையாக வேலை செய்ததைப் பார்த்த மற்ற சிறைக்கைதிகள் அவர்களுடைய பிரச்சினைகளை எங்களிடம் சொல்லி அதற்காகவும் எங்களை போராடச் சொன்னார்கள். அப்பாவியாக மாட்டிக்கொண்டு சிறையில் இருக்கும் பல கைதிகளிடம் அரசியல் பேசியிருக்கிறோம், இந்த அரசியல்தான் சரியானது என்றும் கூறினார்கள்.

அரசு என்றால் என்ன என்பதை இதுவரை தோழர்கள் மூலம் கேள்விப்பட்டிருக்கிறோம் ஆனால் அரசு இயந்திரம் எப்படி இயங்கும் என்பதை சிறைக்குச் சென்றதன் மூலம் தெரிந்து கொண்டோம். பல அப்பாவிகளை கைது செய்து உள்ளே வைத்திருக்கிறார்கள், சின்னச் சின்ன திருட்டு வழக்குகளில் மாட்டியவர்கள் மீதெல்லாம் பல பொய் வழக்குகளை போட்டு உள்ளே வைத்திருக்கிறார்கள். ஆனால் பெரிய பெரிய கொள்ளைக்காரர்கள் எல்லாம் வெளியே சுதந்திரமாக சுத்திக் கொண்டிருக்கிறார்கள். இந்த அரசு யாருக்கானது என்பதை இந்த சிறை அனுபவம் மூலம் நன்றாக தெரிந்து கொண்டோம். இந்த சமூக அமைப்பு உழைக்கும் மக்களுக்கு எதிரானது என்பதற்கு இந்த சிறை நல்ல உதாரணமாக இருக்கிறது. இந்த சமூக அமைப்பை அடியோடு மாற்றி ஒரு புதிய ஜனநாயக சமூக அமைப்பை உருவாக்க வேண்டியதன் அவசியத்தையும், அதற்காக தீவிரமாக வேலை செய்ய வேண்டிய தேவையையும் எங்களை சிறைக்கு அனுப்பியதன் மூலம் இந்த அரசு எங்களுக்கு உணர்த்தியிருக்கிறது.

8. சிறை சென்று வந்த GSH தொழிலாளி புரட்சி மணியின் தந்தை தோழர் கருப்பையாவுக்கு 65 வயது. திருவாரூர் மாவட்டத்தில் CPI கட்சியின் விவசாயத்தொழிலாளர் சங்கத்தில் நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு மேலாக செயல்பட்டவர். தஞ்சை மாவட்டத்தில் நடந்த நிலமீட்பு இயக்கத்தின் போது மூன்று முறை கைதாகி சிறை சென்றிருக்கிறார்.

“நான் மூன்று முறை சிறைக்கு போய்ட்டு வந்திருக்கேன். ஒரு நியாயமான கோரிக்கைக்காக சிறை சென்று வந்த தோழர்கள் அனைவருக்கும் எனது வாழ்த்துக்கள். தொழிலாளர்களின் குடும்பத்தில் உள்ள அனைவரும் தமது பிள்ளைகளையும், கணவன்மார்களையும் ஆதரிக்க வேண்டும்.

சிறை எல்லாம் எங்க குடும்பத்துக்கு பழக்கப்பட்ட இடங்க, என் பையன் போய்ட்டு வந்தது பெருமையா தான் இருக்கு. யூனியன் தலைவர் சொன்ன மாதிரி சிறைக்கு போனவங்க எல்லாம் என்ன கொலையா பண்ணிட்டு போனாங்க போராடிட்டு தானே போனாங்க.

எங்க மாவட்டமே சிவப்பு மாவட்டங்க, சீனிவாசராவைப் பத்தி கேள்விப்படிருக்கீங்களா? எங்க ஊர் பக்கம் பல பிள்ளைகளுக்கு இப்பவும் சீனிவாசன்னு தான் பேரு, அவரோடெல்லாம் ஒப்பிடும் போது நாம என்ன வேலை செஞ்சிருக்கோம். என் பையனுக்கு கல்யாணசுந்தரம் தான் பேர் வச்சாரு, அந்த பேர் தான் இன்னைக்கு வரைக்கும் இருக்கு. கம்யூனிஸ்ட் இயக்கமெல்லாம் கொடிகட்டி பறந்த காலம் ஒன்னு இருந்துச்சிங்க.

இந்த அரசு முதலாளிகளுக்கான அரசு, தொழிலாளர்களை ஒடுக்கத்தான் செய்யும், பாட்டாளி வர்க்க சோசலிச அரசு தான் உழைக்கும் மக்களுக்கான அரசு. அதைத் தான் நாம் உருவாக்க வேண்டும்.

– வினவு செய்தியாளர்

1...637638639...832 Page 638 of 832

logologo

பி.எஸ்.என்.எல். ஊழியர்களுக்கு கட்டாய ஓய்வு: பொதுத்துறையைப் பாதுகாக்காமல் வேலையை மட்டும் பாதுகாக்க முடியுமா?

சன்னி மார்க்க ஐ.எஸ்.பயங்கரவாதிகள்: இஸ்லாத்தின் பெயரில் இன்னுமொரு அமெரிக்க கூலிப்படை!

மோடி அரசின் சமஸ்கிருதத் திணிப்பு ! பார்ப்பன பண்பாட்டுப் படையெடுப்பே !

கருத்தரங்கம்

மோடி அரசின் சமஸ்கிருதத் திணிப்பு !
பார்ப்பன பண்பாட்டுப் படையெடுப்பே !