முன்குறிப்பு:- சிலருக்கு இந்த பதிவை படித்த பின்னர் வயிறு, நெஞ்சு என்று சகலமும் எரியும். அதனால் இப்பதிவை தவிர்க்கவும்.
இன்று (ஜன-15) காலை எங்கள் அடுக்குமாடி குடியிருப்பு பகுதிக்கு இரண்டு பிராமணர்கள் வந்தார்கள். இருவருக்கும் ஐம்பது வயதிருக்கும் . வெள்ளை வேட்டி நெற்றி நிறைய திருநீறு , தலையில் குடுமியுடன் இருந்தார்கள். ஒவ்வொரு வீட்டு வாசல் முன்பும் நின்று ஏதோ மந்திரங்கள் சொன்னார்கள். அதற்கு அந்த வீட்டில் இருந்தவர்கள் காசு கொடுத்தார்கள். எனக்கு வியப்பாக இருந்தது. எங்கள் வீட்டு முன்பும் நின்று மந்திரங்கள் சொன்னார்கள். நான் அவர்களையே பார்த்துக் கொண்டு நின்றேன். வீட்டுக்குள்ளிருந்து அம்மா வந்து அவர்களிடம் காசு கொடுத்தார்கள். பொதுவாக கூர்க்கா, போஸ்ட்மேன்கள், குப்பை சேகரிப்பவர்கள் எங்கள் பகுதிக்கு பொங்கல் இனாம் வாங்க வருவார்கள். வருடம் முழுக்க அவர்கள் செய்யும் சேவைக்கு நாங்கள் தரும் ஊக்கத்தொகை அது. ஆனால் எந்த வேலையும் செய்யாமல் யாருன்னே தெரியாத இரண்டு பேர் இப்படி வந்து காசு வாங்கிக்கொண்டு போவது வியப்பாக இருந்தது. சற்று தாமதமாகத்தான் தெரிந்தது. இது ஒருவித பிச்சை என்று.
சென்னை மாநகரில் ஒவ்வொரு நாளும் எண்ணற்ற பிச்சைக்காரர்களை சந்திக்கிறேன். ஆனால் இது எனக்கு புதிதாகவும், விநோதமாகவும் இருந்தது. பிச்சைக்காரர்கள் என்றால் நாம் அவர்களிடம் சற்று இரக்கமாகவோ, பரிதாபமாகவோத்தான் காசு போடுவோம். ஒருசிலர் அருவருப்பாக பார்த்து துரத்துவதுமுண்டு. ஆனால், முதல்முறையாக ஒரு சமூகம் பிச்சைக்காரர்களை மரியாதையாகவும், கவுரமாகவும் நடத்துவதை இன்று காலையில்தான் எங்கள் தெருவில் பார்த்தேன். அந்த இரண்டு பேருக்கும் உடலில் எந்த குறையும் இல்லை. திடமாகவே இருந்தார்கள். உடல் குறையுள்ளவர்கள் கூட சுயமரியாதையுடன் ஏதாவது ஒரு வேலை செய்யும் இந்த காலத்தில் வெறும் இரண்டு மந்திரங்கள் மட்டுமே சொல்லி தெருமுழுக்க பிச்சை எடுத்துக்கொண்டு போவது என்ன நியாயம்? எனது அம்மாவிடம் சொன்னபோது வாயில் அடிச்சுக்க…அது பிச்சை இல்லை. தருமம். யாசகம் கேட்டு வரும் பிராமணர்களை துரத்துவது பஞ்சமாபாவம் என்று சொன்னார்கள். எனக்கு ஒன்று புரிந்தது. பிச்சை எடுத்தாலும் கூட அதுக்கு ஒரு பிறப்பு வேண்டும். இதுவே வேறு ஜாதி ஆள் ஒருத்தர் இப்படி கவுரவப்பிச்சை கேட்டு வந்திருந்தால் கண்டிப்பாக எங்கள் தெரு ஆட்கள் அடித்து விரட்டியிருப்பார்கள். வீட்டுக்கு வெளியே வரிசையாக துணிகள் காயவைத்திருந்தோம். காற்றில் பறந்த அந்த துணிகள் மேல் உரசிவிடாமல் கவனமாக சென்றார்கள். பொதுவாக பிராமணர்கள் ஜலம், காசில் மட்டும் தீட்டு பார்க்க மாட்டார்கள் என்று எங்கேயோ படித்தது நினைவுக்கு வந்தது.
படிக்க:
♦ உச்ச நீதிமன்றத்தில் மூன்று குமாரசாமிகள் | சிறப்புக் கட்டுரை
♦ தாழ்த்தப்பட்ட மக்கள் வேண்டுவது சீர்த்திருத்தமா? புரட்சியா?
பிராமணர்கள் மேல் எனக்கு உள்ள வெறுப்புதான் இந்த பதிவு என்று நினைக்க வேண்டாம். சென்னையில் உள்ள பிரபலமான அபிராமி மால்-ஐ இம்மாத இறுதியில் மூடப்போகிறார்கள். அதன் உரிமையாளர் செட்டியார். அவர் அண்மையில் ஓர் அறிவிப்பை வெளியிட்டுள்ளார். அபிராமி மால்-ஐ இடித்துவிட்டு அடுக்குமாடி குடியிருப்புகள் கட்டப்போவதாகவும் அங்கு சைவ உணவு உண்பவர்களுக்கு மட்டுமே வீடு விற்கப்போவதாகவும் அறிவிப்பு செய்கிறார். செட்டியார்கள் அசைவ உணவு பழக்கம் உள்ளவர்கள். எப்படி இந்த முடிவு என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன். அந்தப்பகுதியில் (புரசைவாக்கம்) ஜெயின் சமூக மக்கள் அதிகம் என்று நினைக்கிறேன். அவர்கள் பொதுவாக கூடிவாழ்வார்கள். அநேகமாக அவர்கள் வாங்குவார்கள் என்று நினைத்துதான் இதை யோசித்திருக்கலாம்.
பத்தில் எட்டு வீடுகளை ஜெயின்கள் வாங்கினால் கூட மிச்சம் இரண்டு வீட்டில் சைவ உணவு உண்பவர்களை வைத்துவிட்டால் பிரச்சினை எதுவுமில்லை என்று அவர் யோசித்திருக்கலாம்.
ஜெயின் சமூகம் என்றதும் இன்னொரு விஷயத்தையும் இங்கு குறிப்பிடத் தோன்றுகிறது. ஜெயின்களில் ஏழைகள் குறைவு. அப்படி இருந்தாலும் மற்ற ஜெயின்கள் அவர்களுக்கு உதவி செய்து மேலே தூக்கிவிடுவார்கள். கிட்டத்தட்ட செட்டியார்களும் இப்படித்தான். இப்படி இந்தியாவில் ஆயிரம் சமூகங்கள் உள்ளன. எல்லா சமூக ஏழைகளும், பிச்சைக்காரர்களும் ஒரேமாதிரி இருப்பதில்லை. உலகத்தில் இரண்டே வர்க்கம்தான். பணம், பணம் இல்லாதவன் என்று உறுதியாக நம்புபவன் நான். ஆனால் அதிலும் பிரிவுகள் உள்ளன. எல்லா ஜாதி ஏழைகளுக்கும் சிறப்பு கவுரவம் கிடைப்பதில்லை.
பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கியவர்களுக்கு மட்டுமே இடஒதுக்கீடு தரவேண்டும் என்ற கோரிக்கை இப்போது மெல்ல மெல்ல ஒலிக்கத் தொடங்கியுள்ளது. நேற்று ஒரு நண்பர் ஊரறிந்த சிந்தனையாளர். எழுத்தாளர் அனந்தகிருஷ்ணன் (முன்பு நடந்த ஒரு பஞ்சாயத்தில் என்னை பிளாக் செய்துள்ளார் மடையர். இல்லாவிட்டால் அங்கேயே பதிலடி தந்திருப்பேன்) எழுதிய பதிவொன்றின் ஸ்க்ரீன் ஷாட்டை கொண்டுவந்தார். அயோக்கியத்தனத்தின் உச்சக்கட்டம் அந்த பதிவு. பதிவின் சாராம்சம். இடஒதுக்கீட்டை பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கியவர்களுக்கு கொண்டுவரவேண்டும். முதல் பத்தாண்டுகளுக்கு பிராமணர்களுக்கு விதிவிலக்கு தரவேண்டும். பிறகு மெல்ல சமத்துவம் (!?) வந்தபிறகு அந்த இடஒதுக்கீடை பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கிய பிராமணர்களுக்கும் தரவேண்டும். தனக்கு ஒரு கண்போனாலும் பரவாயில்லை எதிரிக்கு இரண்டு கண் போகணும் என்பது எவ்வளவு பெரிய அயோக்கியத்தனம்? ஆனால் இவர்களுக்கு கண்போகாது. பக்கத்து இலைக்கு பாயாசம் கேட்டால் தன்னோட இலைக்கும் வந்துவிடும் இல்லையா?
இடஒதுக்கீட்டில் படித்து முன்னேறி ஐடி நிறுவனங்களில் வேலைபார்க்கும் இளைஞர்களிடம் கூட இந்த தவறான புரிதல் உள்ளது. இடஒதுக்கீடு என்பது பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கியவர்கள் என்பதற்காக கொடுக்கப்பட்டது இல்லை. அது சமூகத்தில் பின்தங்கியவர்கள் என்பதற்காக கொடுக்கப்பட்டது. அது சலுகை இல்லை. பல நூறாண்டு கால அடக்குமுறைக்கு எதிராக போராடி பெற்ற உரிமை. அப்படி என்றால் ஏழைகள் அப்படியே ஏழைகளாக இருக்கவேண்டுமா? அப்படி இல்லை. ஆனால் கண்டிப்பாக எல்லா ஜாதி ஏழைகளும் ஒன்றில்லை. எல்லா ஏழைகளையும் நாம் பிச்சைக்காரர்கள் போல நடத்துவதில்லை என்ற கசப்பான உண்மையையும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
முகநூலில்: Vinayaga Murugan
கட்டுரையில் இதர செட்டியார்கள் ஜெயின்கள் தங்கள் சமூகத்தினரைக் கைதூக்கி விடுகிறவர்கள். பார்ப்பனர்கள் அப்படியில்லயோ அதனால்தான் பொருளாதார ரீதியில் பின்தங்கிவிட்டனரோ என்ற தோற்றம் ஏற்பட இடமிருக்கிறது. . இதர சாதியினர் தங்கள் இனத்தோருக்கு உதவுவதெல்லாம் பார்ப்பனர்கள் செய்வதற்கு உறை போடக்கூட காணாது.
ஒரு பார்ப்பன அதிகாரிக்கு துணைக்கோள்களாய் எத்தனை பதவிகள் இருக்க முடியுமோ அத்தனையும் அவர் உறவினர்கள் தெரிந்தவர்களுக்கு ஏதேனும் ஒரு வழியில் வழங்கப்பட்டுவிடுகின்றன. [LIC, அரசு வங்கிகள் ரயில்வே அஞ்சல் துறை], தனியார் நிறுவனங்கள் என்று வந்தால் டிவிஎஸ் ஸ்ரீராம் போன்ற அவாளது அக் மார்க்கு நிறுவனங்களுக்கும் கோவில் கருவறைகளுக்குள்ளும் இதரருக்கும் ஒரே இடந்தான்-முட்டை-. ஒருத்தனுக்கு பாடத் தெரிந்தால் பக்க வாத்தியங்களில் பிடில், மிருதங்கம் கடம் முகர்சிங் சுருதி சமயங்களில் கைத்தாளம் போட்டுக்கொண்டிருக்க ஒருவன் என்று ஆறு பேருக்கு வருமானம் ஏற்பாடாகி விடும். 10% இடஒதுக்கீடு என்பதே அவாளுக்கு மட்டும் என்பதற்கு ஆபத்து வந்துவிடக்கூடாது என்று கல்வி நிறுவனங்களில் 25% அதிக இடம் ஏற்படுத்துகிறான்.
தெல்லாம் நிறைவேறவில்லை என்றாலும் ‘சாதி அல்ல பொருளாதாரமே அடிப்படை’ என்று விட்டால் அவாளின் நோக்கமான ஒரு முக்கியதிட்டம் நிறைவேறிவிடும். தாழ்த்தப்பட்டவன் பிற்படுத்தப்பட்டவன் என்ற செயப்பாட்டு வினைச்சொற்கள் தாழ்த்தியவன் எவன் என்ற கேள்வியை அடிநாதமாய்க் கொண்டவை. பதில் பார்ப்பானும் வர்ணாஸ்ரமமும் தானே? தோண்டத்தோண்ட கடைசியில் நாமெல்லோரும் இந்து என்ற புளுகுமூட்டை அவிழ்ந்துவிடுமே.? பிறகெதைவைத்து காலக்க்ஷேபம் செய்வது.?
பொருளாதார ரீதியில் பின் தங்கியவர்கள் என்று தான் சொல்லுவான். எங்கே பொருளாதாரரீதியில் பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் என்று சொல்லிப்பாருங்கள். யார் பிற்படுத்தியவன் முதலாளியா எனஒருப் புது முரண் எளிதில் வெளிப்படும்.
அதனால் தான் தயிர்சாத சாமர்த்தியம் பின்தங்கியவர்கள் என்றொரு புதுப் பதத்தை வைத்து காயடிக்க முனைகிறது. பின்தங்கியவர்களுக்கு தருமம் செய்வது புண்ணியம் என்று நம்மிடம் பலநாள் கறந்த அதே பழைய விளக்கெண்ணையை எடுத்துக்கொண்டு நம் மடிநோக்கி வருகிறது
பாவேந்தன்
ஆசரியருக்கு பார்ப்பண வெறுப்பு மற்றும் தாழ்வு மணப்பான்மை இருப்பது நன்றாக புரிகிறது. முதலில் இந்த இட ஒதுக்கிடூ பார்ப்பணர்களுக்காக கொண்டு வரப்பட்டதா …இல்லவே இல்லை. வட இந்தியாவின் பலம் பொருந்திய சமுகங்களான ஜாட், படேல், மராத்தா போன்றவர்களுக்காக கொண்டு வரப்பட்டது. எந்த பிராமணன் இட ஒதுக்கிடு கேட்டான் ?
நண்பரின் வீட்டிற்கு வந்தவர்கள் உண்மையாகவே பிராமணர்களா என்று தெரியவல்லை . மந்திரம் சொல்பவன் எல்லாம் பிராமணனனா ?
டிவிஸ் போன்ற நிறுவனங்களை குறிப்பிட்ட நண்பர், டி ஐ சைக்கிள்ஸ் ‘ சரவணா ஸ்டோர்ஸ்’ கேவின் கேர் , சன் டிவி, போன்ற நிறுவனங்களில் இட ஒதுக்கீடு கேட்பாரா ?
வர்ணாசிரம ஸிஸ்டத்தில க்ஷ்த்திரியண் எங்கே போனான்? வைஸ்ஸியன் எங்கே போனான் ? பார்ப்பண னுக்கு தண்டனை என்றால் இவர்களுக்கு இல்லை யா? வர்ணாஸ்ஸிரம கொள்கையை பிராமணன் தலையில் ஏத்தி விட்டவன் யார் ? மனு ஓரு க்ஷ்த்திரியன் .
தோழி, சரியாக சொன்னீர்கள். கட்டுரை எழுதியவரும் அரைகுறை அதற்க்கு மறுமொழி என்ற பெயரில் தங்களது இயலாமையை வெளிப்படுத்துவர்களும் அரைகுறை. இடஒதுக்கீடு பல ஆண்டுகளாய் இருந்து வருகிறது. ஒருநாளும் ஒரு பிராமணனும் தனக்கும் இப்படியொரு இடஒதுக்கீடு வேண்டுமென்று ஒருநாளும் கேட்டதில்லை ஏனென்னில் ஒவ்வொரு பிராமணனுக்கு அவன்மீது அளவுகடந்த நம்பிக்கையுண்டு. அந்த நம்பிக்கையே அவனை இன்று உலகம் பூராவும் வியாபித்திருருக்கசெய்திருக்கிறது. ஏதோ அரசு வாங்கி, போஸ்ட் ஆபீஸ் மற்றும் ரயில்வே துறையில் ஒரு பிராமணன் வேலைக்கு சேர்ந்தால் அவன் எல்லா உறவினர்களையும் வேலைக்கு அமர்த்திவிடுவானாம். இப்படி சொல்லும் ஞானசூனியங்களெல்லாம் எந்த கிரகத்துவாசிகள்? எங்கே இப்படி நடந்தது / நடக்கிறது? மாறாக, மற்ற சமூகத்திதில் இந்த சம்பவங்கள் ஏராளம். எனக்கு தெரிய, திறமை இல்லாவிடில், ஒரு பிராமணன் இன்னொரு பிராமணனுக்கு அவ்வளவு எளிதில் சிபாரிசு செய்யமாட்டான். ஆக, பத்திரிகைக்கும் கட்டுரை ஆசிரியருக்கும் பிராமணர்களை வசைபாட ஏதேனும் ஒரு காரணம் தேவை. இதைத்தவிர இந்தக்கட்டுரையில் வேறெதுவுமில்லை.