நீதிபதி பிரிஜ்கோபால் ஹர்கிஷன் லோயா மரணத்தின் பின்னணி என்ன ? பாகம் 2

சோராபுதீன் போலி மோதல் கொலை தொடர்பான வழக்கு 2012 -ம் ஆண்டு செப்டெம்பர் மாதம் குஜராத்தில் இருந்து மகாராஷ்டிராவுக்கு மாற்றப்பட்டது. 2014 -ம் ஆண்டு பாராளுமன்றத் தேர்தலில் கிடைத்த வெற்றியை அடுத்து மோடி பிரதமராக தெரிவு செய்யப்பட்டார். சோராபுதீன் போலி மோதல் கொலை வழக்கில் முக்கிய குற்றவாளியாக இருந்த அமித்ஷா 2014 -ம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் அனைத்து குற்றச்சாட்டுகளில் இருந்தும் விடுவிக்கப்பட்டார்.

இடைப்பட்ட இந்த இரண்டு ஆண்டுகளில் நடந்ததென்ன?

மும்பை சி.பி.ஐ. நீதிமன்ற நீதிபதி ஜே.டி உத்பத் தான் முதலில் இந்த வழக்கை விசாரிக்கத் துவங்குகிறார். உச்சநீதிமன்றத்தின் வழிகாட்டுதல்படி வழக்கை ஒரே நீதிபதி ஆரம்பத்தில் இருந்து கடைசி வரை விசாரித்து தீர்ப்பளிக்க வேண்டும் என்பது இங்கே கவனத்திற்குரியது. வழக்கு விசாரணையின் துவக்கத்தில் இருந்தே நீதிமன்றத்தில் ஆஜராகாமல் தவிர்த்து வந்தார் அமித்ஷா. நீதிபதி உத்பத் விசாரணையின் பல கட்டங்களில் ஆஜராக உத்தரவிட்ட பின்னரும் அமித்ஷா டிமிக்கி கொடுத்து வந்தார். இந்நிலையில் 2014 -ம் ஆண்டு ஜூன் 6 -ம் தேதி நடந்த விசாரணையின் போது அமித்ஷாவின் வழக்கறிஞர்களிடம் கண்டிப்பு காட்டிய நீதிபதி உத்பத், 20 -ம் தேதி நடக்கவுள்ள விசாரணையின் போது அமித்ஷா கட்டாயம் ஆஜராக வேண்டும் என உத்தரவிட்டார்.

இந்நிலையில் 20 -ம் தேதி மீண்டும் வழக்கு விசாரணைக்கு வந்த போதும் அமித்ஷா ஆஜராகவில்லை; மேற்கொண்டு விசாரிக்காமல், 26 -ம் தேதிக்கு வழக்கை ஒத்தி வைத்த நீதிபதி, அப்போது கட்டாயம் அமித்ஷா ஆஜராகியே தீர வேண்டுமென உத்தரவிட்டார். 26 -ம் தேதி வழக்கு விசாரணைக்கு வரவிருந்த நிலையில், 25 -ம் தேதியே உச்சநீதிமன்றம் வழங்கிய வழிகாட்டுதலையும் மீறி நீதிபதி உத்பத் பூனா நீதிமன்றத்துக்கு மாற்றல் செய்யப்படுகிறார். எந்தவித முகாந்திரமோ, காரணமோ சொல்லாமல் தனது சொந்த வழிகாட்டுதலே மீறப்பட்டிருப்பது குறித்து உச்சநீதிமன்றம் வாயை மூடிக் கொண்டிருந்தது என்பதும், அந்த சமயத்தில் மோடி அதிகாரத்திற்கு வந்து விட்டார் என்பதும் இங்கே குறிப்பிடத்தக்கது.

நீதிபதி உத்பத் மாற்றலான பிறகு லோயா நியமிக்கப்படுகிறார். வழக்கை நீதிபதி லோயா விசாரிக்கத் துவங்கிய ஆரம்பத்தில் நீதிமன்றத்துக்கு ஆஜராக வேண்டுமென அமித்ஷாவை வற்புறுத்தாமல் கொஞ்சம் நீக்குப் போக்காக நடந்து கொண்டார். அதாவது, வழக்கு விசாரணைகளின் போது அமித்ஷா வெளியூரில் இருந்தால் ஆஜராகத் தேவையில்லை எனவும், சாட்சி விசாரணைகளுக்கு பின் நேரடி விசாரணைக்கு ஆஜராக வேண்டுமெனவும் லோயா தெரிவித்திருந்தார். இந்நிலையில் அக்டோபர் 31 -ம் தேதி வழக்கின் விசாரணை நடந்து கொண்டிருந்த போது நிகழ்ச்சி ஒன்றில் கலந்து கொள்ள மும்பை வந்திருந்தார் அமித்ஷா. மும்பையில் இருந்து கொண்டே நீதிமன்றத்தில் ஆஜராகாமல் இருந்த அமித்ஷாவை அன்றைக்கு கண்டித்தார் நீதிபதி லோயா.

அமித்ஷாவின் மேல் சி.பி.ஐ. தாக்கல் செய்திருந்த 10,000 பக்கத்திற்கும் மேற்பட்ட குற்றப்பத்திரிகையை முழுவதும் படித்து வழக்கை முழுவதுமாக விசாரிப்பதில் ஆர்வம் காட்டினார் லோயா. ஆனால், அமித்ஷா தரப்பில் ஆஜரான வழக்கறிஞர்கள் அவரை வழக்கில் இருந்து விடுவிக்குமாறு ஒரு மனுவைத் தாக்கல் செய்திருந்தனர். தொடர்ந்து விசாரணையின் ஒவ்வொரு அமர்வின் போதும் வழக்கை விசாரிப்பதற்கு முன் அமித்ஷாவை வழக்கில் இருந்து விடுவிக்கும் மனுவை முதலில் விசாரிக்க வேண்டுமென நீதிபதி லோயாவிடம் வற்புறுத்தி வந்தனர்.

இதற்கிடையே வழக்கின் தீர்ப்பை “சாதகமாக” வழங்க வேண்டுமென நீதிபதி லோயாவுக்கு நேரடியாகவும் மறைமுகமாகவும் ஏராளமான மிரட்டல்கள் வந்துள்ளன. தனக்கு வரும் மிரட்டல்கள் பற்றியும் அதன் பின்னே இருப்பவர்களின் அதிகார பலம் பற்றியும் நன்கு அறிந்திருந்த லோயா, அவற்றைக் குறித்து தனது குடும்பத்தாரிடம் தெரிவித்துள்ளார். ஒரு கட்டத்தில் இந்த வழக்கோடு நீதிபதி வேலைக்கு முழுக்குப் போட்டு விட்டு ஊருக்கு வந்து நிம்மதியாக விவசாயத்தில் ஈடுபடப் போவதாகவும் தெரிவித்துள்ளார்.

2014 -ம் ஆண்டு ஜூன் மற்றும் செப்டெம்பர் மாதங்களுக்கு இடையில் தன்னைத் தொடர்பு கொண்ட மும்பை உயர்நீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி மோகித்ஷா, அமித்ஷாவுக்கு சாதகமாகத் தீர்ப்பு வழங்க 100 கோடி ரூபாய் பேரம் பேசியதாக நீதிபதி லோயா தனது சகோதரி அனுராதா பியானியிடம் கூறியுள்ளார். நள்ளிரவுகளில் நீதிபதி லோயாவை சிவில் உடையில் வெளியிடங்களுக்கு வரச் சொல்லி சந்தித்த தலைமை நீதிபதி மோகித்ஷா, சோராபுதீன் போலி மோதல் கொலை வழக்கின் தீர்ப்பை அமித்ஷாவுக்கு சாதகமாக எழுதும்படி அழுத்தம் கொடுத்து வந்தார் என நீதிபதி லோயாவின் சகோதரி குறிப்பிடுகிறார்.

தனது மகனுக்கு லஞ்சமாக பணம் மட்டுமின்றி மும்பையில் ஒரு வீட்டையும் கொடுக்க அமித்ஷா தரப்பினர் தயாராக இருந்தார்கள் என நீதிபதி லோயாவின் தந்தை குறிப்பிடுகிறார். மேலும் அமித்ஷாவுக்கு சாதகமான தீர்ப்பை டிசம்பர் 30 -ம் தேதி அறிவிக்க வேண்டுமெனவும், ஊடகங்கள் மற்றும் மக்களின் கவனம் இந்த வழக்கின் மேல் இல்லாத வகையில் அன்றைய தினம் வேறு ஒரு முக்கிய நிகழ்வு நடக்கும் எனவும் அமித்ஷா தரப்பினர் சொல்லி வந்திருக்கின்றனர். நீதிபதி லோயாவின் மரணத்திற்குப் பின் 2014 -ம் ஆண்டு டிசம்பர் 15 -ம் தேதி எம்.பி கோசாவி எனும் நீதிபதி பொறுப்பேற்கிறார். புதிய நீதிபதி பொறுப்பேற்ற பதினைந்தே நாளில் (அதே டிசம்பர் 30 -ம் தேதி) அமித்ஷாவை வழக்கில் இருந்து விடுவிக்கிறார்.

அதே டிசம்பர் 30 -ம் தேதி தான் கிரிக்கெட் வீரர் தோனி டெஸ்ட் கிரிக்கெட்டில் இருந்து ஓய்வு பெறும் அறிவிப்பை வெளியிடுகிறார். அன்றைய தொலைக்காட்சி விவாதங்களில் தோனியின் கிரிக்கெட் சாதனைகள், அவரது அறிவிப்பின் பின் உள்ள அரசியல் குறித்தெல்லாம் கிரிக்கெட் வல்லுநர்கள் அலசித் துவைத்துக் காயப் போட்டனர்; இந்த ஆரவாரங்கள் தொலைக்காட்சித் திரையை ஆக்கிரமித்துக் கொண்டிருந்த போது கீழே ஒருவரிச் செய்தியாக அமித்ஷா விடுதலை கடந்து போனது.

***

அமித்ஷாவைத் தொடர்ந்து வழக்கில் குற்றம் சாட்டப்பட்டிருந்த ஒவ்வொருவராக விடுதலை செய்யப்பட்டனர். ராஜஸ்தான் மாநில உள்துறை அமைச்சர் குலாப்சந்த் கட்டாரியா, பி.சி பாண்டே, கூடுதல் டி.ஜி.பி ஜோஹ்ரி, அதிகாரிகள் அபய் சுதாசாமா, ராஜ்குமார் பாண்டியன் அமீன் போன்றோரும் யாஷ்பால் சுதாசாமா, அஜய் பட்டேல் போன்ற கூட்டுறவு வங்கி அதிகாரிகள் என வழக்கில் குற்றம்சாட்டப்பட்டிருந்த ஒவ்வொருவரும் விடுதலை செய்யப்பட்டனர். விடுதலை செய்யப்பட்ட அனைவருக்குமே பதவி உயர்வுகள் தேடி வந்தன. இன்னொருபுறம் வழக்கை நேர்மையாக விசாரித்து குற்றவாளிகளை அடையாளம் காட்டிய ஐ.பி.எஸ் அதிகாரி ரஜ்னீஷ் ராய் 2007 -ல் இருந்து தொடர்ந்து பணியிடமாற்றங்களை எதிர்கொண்டு வருகிறார்.

அமித்ஷாவை விடுதலை செய்த சி.பி.ஐ. நீதிமன்றம், அவர் மேல் தொடுக்கப்பட்ட வழக்கு “அரசியல் உள்நோக்கம் கொண்டது” என தனது தீர்ப்பில் குறிப்பிட்டது. பொதுவாக புலனாய்வு அமைப்புகள் குற்றப்பத்திரிகை தாக்கல் செய்யும் வழக்குகள் தள்ளுபடி செய்யப்பட்டு குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் விடுவிக்கப்படும் போது அதை எதிர்த்து மேல் முறையீடு செய்வது வழக்கம்; அமித்ஷா விவகாரத்தில் இந்த வழக்கம் பின்பற்றப்படவில்லை.

சோராபுதீன் ஷேக்கை மக்கள் அப்படியே மறந்து போனார்கள். போலி மோதல் கொலைகள் சூடாக விவாதிக்கப்பட்டு வந்த சூழலில் நடந்த தேர்தல் பிரச்சாரக் கூட்டம் ஒன்றில் இவ்வாறாகப் பேசினார் மோடி:

“காங்கிரசுக்காரர்கள் மோடி சட்டவிரோத என்கவுண்டர் கொலைகளைச் செய்வதாகச் சொல்கிறார்கள். அவர்கள் மோடி தான் சோராபுதீனைக் கொன்றதாகச் சொல்கிறார்கள். காங்கிரசு நண்பர்களே, உங்கள் கையில் மத்திய அரசு அதிகாரம் உள்ளது. உங்களுக்குத் துணிவிருந்தால் மோடியை தூக்கு மேடைக்கு அனுப்பிப் பாருங்களேன்” இவ்வாறாகச் சவால் விட்டவர், கூட்டத்தினரை நோக்கி “சோராபுதீன் ஷேக்கை என்ன செய்யலாம்?” எனக் கேட்டார்.

அதற்கு அந்தக் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்ட பாரதிய ஜனதாவினர் “அவனைக் கொல்லுங்கள், அவனைக் கொல்லுங்கள்” என பதிலளித்தனர்.

***

நீதிபதி லோயாவின் சந்தேகத்துக்குரிய மரணம் அம்பலமானதைத் தொடர்ந்து தேசிய மற்றும் பிராந்திய  ஊடகங்கள் அனைத்தும் ஓர் ஆழ்ந்த தியான நிலைக்குச் சென்று விட்டன. அமித்ஷாவைப் பற்றிய செய்தியை வெளியிடும் அளவுக்கு இந்த ஊடகங்களின் முதுகெலும்பு உறுதியாக இருக்கும் என எதிர்பார்ப்பது கொஞ்சம் அதிகம் தான்; எனினும், பொதுவாக பீற்றிக் கொள்ளப்படும் நீதித்துறை மாண்பின் கோவணத்தை லோயாவின் குடும்பத்தார் உருவி எறிந்திருப்பதைப் பற்றிக் கூட யாரும் பேசவில்லை. வயர், ஸ்க்ரோல் போன்ற ஓரிரு இணையப் பத்திரிகைகளே இவ்விவகாரம் தொடர்பாக தொடர்ந்து எழுதி வருகின்றன.

செய்தி வெளியாகி ஏழு நாட்களுக்குப் பின் கேரவனில் வெளியான கட்டுரையில் உள்ள தரவுகள் உறுதியில்லை என்பதைத் தமது சொந்த விசாரணைகளின் மூலம் உறுதி செய்துள்ளதாக எழுதியுள்ளது இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகை. உண்மையில் கேரவன் கட்டுரை எழுப்பும் சிக்கலான கேள்விகளை மிக கவனமாக தவிர்த்துள்ள இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ், அந்தக் கட்டுரை எழுப்பும் இரண்டாம்பட்சமான கேள்விகளை மட்டும் தெரிவு செய்து அதற்கு பதிலளித்துள்ளது. அப்படி அளிக்கப்பட்டுள்ள விளக்கங்களும் தம்மளவில் முரண்பாடுகள் கொண்டவையாகவே உள்ளன.

முதலில் நீதிபதி லோயாவுக்கு மாரடைப்பு ஏற்பட்டதென்பதையும் அவரை மருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் சென்றதையும் உடன் தங்கியிருந்த நீதிபதிகளிடம் விசாரித்து உறுதிப்படுத்திக் கொண்டதாக இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் சொல்கிறது. ஆனால், நீதிபதி லோயா முதலில் திருமணத்திற்குச் செல்லும் உத்தேசத்தில் இல்லை என்பதையும் சில உயர்நீதிமன்ற நீதிபதிகளின் வற்புறுத்தலுக்குப் பின்னரே திருமணத்திற்குச் சென்றார் என்பதும் கேரவன் கட்டுரையிலேயே உள்ளது. மேலும், நீதிபதியின் மரணம் சந்தேகத்துக்குரியது என்றால், உடனிருந்தவர்களின் உதவியின்றி அதை நிறைவேற்றியிருக்க முடியாது.

அடுத்து மாரடைப்பு ஏற்பட்ட உடன் கேரவனில் சொல்லப்பட்டதைப் போல் லோயாவை ஆட்டோவில் அழைத்துச் செல்லவில்லை எனவும், உள்ளூர் நீதிபதி விஜய்குமார் பார்டேவின் காரில் அழைத்துச் சென்றதாகவும் எக்ஸ்பிரஸ் கட்டுரை தெரிவிக்கிறது. எந்த வாகனத்தில் அழைத்துச் சென்றார்கள் என்பதல்ல – அப்படி மாரடைப்பு ஏற்பட்ட உடன் குடும்பத்தாருக்கு ஏன் தெரிவிக்கவில்லை. மேலும் நீதிபதி அதிகாலை 4:45 -க்கு மருத்துவமனைக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டுள்ளார் 6:15 -க்கு இறந்துள்ளார் – ஆனால், அதிகாலை 5:00 மணிக்கே நீதிபதி இறந்து விட்டதாக அவரது குடும்பத்திற்கு தகவல் சொல்லப்பட்டுள்ளது.

அடுத்து, நீதிபதிக்கு ஈ.சி.ஜி எடுத்ததாக எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகை குறிப்பிடுகிறது. ஆனால், அந்த ஈ.சி.ஜி -யில் நேரமும், பெயரும் தவறாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இது பற்றி பலரும் சுட்டிக்காட்டிய பின், தமது பத்திரிகை சார்பாக சம்பந்தப்பட்ட மருத்துவர்களிடம் பேசியதாகவும் அவர்கள் “டெக்னிக்கல் பிரச்சினை” காரணமாக தவறான நேரமும் பெயரும் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கலாம் எனச் சொன்னதாகவும் தனது கட்டுரையில் பிற்சேர்க்கையாக குறிப்பிட்டுள்ளது இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ்.

அடுத்து, பிரேதப் பரிசோதனை அறிக்கையில் மரணம் சந்தேகத்துக்குரியதல்ல என குறிப்பிட்டுள்ளது என இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகைச் செய்தியில் சொல்லப்பட்டுள்ளது. ஆனால், இயற்கையான மரணத்திற்கு பிரேதப் பரிசோதனை அவசியம் என தீர்மானித்தது யார் என்பதைப் பற்றி ஏதும் சொல்லவில்லை. மேலும் பிரேதப்பரிசோதனையின் போது வெளியேறிய ரத்தம் நீதிபதியின் உடையில் பட்டிருக்கலாம் என மருத்துவர்கள் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகையிடம் குறிப்பிட்டுள்ளனர் – ஆனால், பிரேதப் பரிசோதனை முடிந்த பின் மருத்துவமனை கவுன் அல்லது வெள்ளைத் துணியால் சுற்றி உடலைக் கொடுக்கும் வழக்கமான நடைமுறை ஏன் பின்பற்றப்படவில்லை என்பதைப் பற்றி எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகை ஏதும் சொல்லவில்லை.

அடுத்து பிரேதப் பரிசோதனை அறிக்கையில் கையெழுத்திட்டது நீதிபதி லோயாவின் ஒன்றுவிட்ட சகோதரனின் மருமகன் பிரஷாந்த் ரத்தி என்பதை இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகை கண்டறிந்துள்ளது. ஆனால், கேரவனின் விசாரணையின் போது நீதிபதியின் தந்தை தனக்கு நேரடிச் சொந்தம் இல்லை எனக் குறிப்பிட்டிருந்தார். எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகையிடம் தன்னுடைய மாமா தன்னை அழைத்து தனது ஒன்றுவிட்ட சகோதரன் இறந்து விட்டதாகச் சொல்லி மற்ற நடைமுறைகளை கவனித்துக் கொள்ளுமாறு கேட்டுக் கொண்டதாகவும் பிரஷாந்த் ரத்தி குறிப்பிட்டுள்ளார். இதை ஏன் இத்தனை நாட்களாக நீதிபதி லோயா குடும்பத்தாரிடம் சொல்லவில்லை என்பது பற்றியோ, அப்படி பிரேதப் பரிசோதனை அறிக்கையில் கையெழுத்திட நீதிபதி குடும்பத்தாரிடம் தொலைபேசியிலாவது அனுமதி பெறப்பட்டதா என்பதைக் குறித்தும் பிரஷாந்த் ரத்தி ஏதும் சொல்லவில்லை.

லோயாவின் மர்ம மரணம் குறித்த கேரவனின் கட்டுரைகளுக்கு வழக்கமான பா.ஜ.க சொம்புகளான ரிபப்ளிக், டைம்ஸ் நௌ போன்றவர்களை நாடாமல் வழக்கமாக ஓரளவு நடுநிலையோடு செயல்படும் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகையை நாடியுள்ளனர் என்பதை அப்பத்திரிகையில் வெளியான மறுப்புக் கட்டுரையில் உள்ள ஏராளமான ஓட்டைகளே தெரிவிக்கின்றன. மேலும், பதிலளிப்பதற்கு வசதியான கேள்விகளை மட்டுமே தெரிவு செய்து பதிலளித்துள்ள இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ், ஆர்.எஸ்.எஸ் ஊழியர் ஈஸ்வர் பஹேட்டியின் அதீத அக்கறை பற்றியோ, நீதிபதியின் செல்பேசியை மூன்று நாட்கள் கழித்து இவரே கொண்டு வந்து கொடுத்தது பற்றியோ ஏதும் சொல்லவில்லை.

***

பச்சை ரத்தப் படுகொலைகளை எந்த மன உறுத்தலும் இன்றிச் செய்யும் கிரிமினல் கும்பல் ஒன்றின் கையில் மொத்த அதிகாரமும் குவிந்துள்ளது. தங்கள் உடலில் காவி ரத்தம் பாயும் ஒரு சில ‘இந்துக்கள்’ “சாகப் போவது துலுக்கனும் கிறித்தவனும் தானே” என இறுமாந்து இருக்கின்றனர். துள்சிராம் பிரஜாபதியும் நீதிபதி லோயாவும் இந்துக்கள் தான். சொல்லப் போனால் சோராபுதீன் ஷேக் மற்றும் கௌசர்பி ஆகியோரின் உயிர்கள் ஓரிரு நாள் சித்திரவதைக்குப் பின் பறிக்கப்பட்டுவிட்டன.

ஆனால், துள்சிராம் பிரஜாபதி பல மாதங்களாக நெருங்கி வரும் மரணத்தைக் கண்டு அஞ்சியவாறே சிறைக் கொட்டடியில் தவித்து பின் உயிரை விட்டுள்ளான். நீதிபதி லோயா பல மாதங்கள் உளவியல் சித்திரவதைகளை அனுபவித்த பின் “இயற்கை மரணம்” அடைய வைக்கப்பட்டுள்ளார். மத்திய பிரதேசத்தில் வியாபம் ஊழலில் இதுவரை பலியானவர்களின் எண்ணிக்கை ஐம்பதைத் தாண்டியுள்ளது; அவர்களில் பெரும்பாலானோர் “இந்துக்கள்” என்பதையும் நாம் மறந்து விடக்கூடாது.

காங்கிரசு உள்ளிட்ட கட்சிகள் ஊழல்வாதிகள் என்றால் பாரதிய ஜனதாவோ மதவெறியும், கொலை வெறியும், ஊழல் வெறியும் இணைந்த வீரிய ஒட்டுரகமாக உள்ளது. இரத்த தாகத்தோடு அலையும் இந்த பாசிச மிருகத்தை உடனடியாக அழித்தொழிப்பதே உண்மையான தேசபக்தர்களின் முன் உள்ள அவசரக் கடமை.

– சாக்கியன்

இந்த கட்டுரையின் முந்தைய பாகத்திற்கு செல்ல கீழே உள்ள சுட்டியை அழுத்தவும் :

• நீதிபதி பிரிஜ்கோபால் ஹர்கிஷன் லோயா மரணத்தின் பின்னணி என்ன ?

செய்தி ஆதாரம் :

• A Family Breaks Its Silence: Shocking Details Emerge In Death Of Judge Presiding Over Sohrabuddin Trial
• Chief Justice Mohit Shah Made An Offer Of Rs 100 Crore To My Brother For A Favourable Judgment In The Sohrabuddin Case: Late Judge Loya’s Sister
• Who killed Sohrabuddin? Debate around judge’s death puts focus back on murders by Gujarat police
• CBI judge BH Loya’s death in 2014: Nothing suspicious, say two Bombay HC judges who were at hospital

சிபிஐ நீதிமன்ற நீதிபதி பிரிஜ்கோபால் ஹர்கிஷன் லோயா கடந்த 2014 -ம் ஆண்டு டிசம்பர் 1 -ம் தேதி திருமணம் ஒன்றிற்காக நாக்பூர் சென்றிருந்த சமயத்தில் திடீரென அகால மரணமடைந்தார். அவரது மரணத்துக்கு மாரடைப்பே காரணமென அப்போது சொல்லப்பட்டது.

எனினும், நீதிபதியின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் அவரது மரணம் இயற்கையானது அல்ல என்று அப்போதே தெரிவித்தனர். இந்நிலையில் கடந்த ஒரு வருட காலமாக நீதிபதி லோயாவின் உறவினர்களிடமும், சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரிகள் மற்றும் மருத்துவர்களிடமும் நீதிபதியின் மரணம் குறித்து தகவல் திரட்டிய பத்திரிகையாளர் நிரஞ்சன் டாக்லே, தான் கண்டறிந்தவைகளை கேரவன் இணையப் பத்திரிகையில் எழுதியுள்ளார்.

நீதிபதி லோயாவின் மரணம் உண்மையில் சந்தேகத்துக்குரியது என்பது தற்போது அம்பலமாகியுள்ளது. தேசிய ஊடகங்கள் இது குறித்து கள்ளமௌனம் சாதித்தாலும் சமூக வலைத்தளங்களில் இது பற்றி விவாதிக்கப்படுகின்றது. முதுகெலும்பைச் சில்லிட வைக்கும் இந்த விவகாரத்தின் பின்னணியைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமெனில், குஜராத்தில் சுமார் பதினைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன் நடந்த சில சம்பவங்களில் இருந்து துவங்க வேண்டியது அவசியம்.

***

கொடூர கொலையாளிகளின் கதை இது. தினத் தந்தியின் எட்டாம் பக்கத்தில் தலைகாட்டும் “கள்ளக் காதல்” கொலை கதையை  அறிந்திருப்போம். நக்கீரனிலோ ஜூனியர் விகடனிலோ தலைகாட்டும் கொலைகார ரவுடிகளை அறிந்திருப்போம். ஆனால், இங்கு நாம் பார்க்க இருப்பது வேறு வகையான கொலையாளிகள். அரசியல் பதவிகளுக்காகவும், கேள்விக்கிடமற்ற அதிகாரத்திற்காகவும் தங்களது கொலைகளுக்கு “தத்துவார்த்த” அடிப்படை ஒன்றை உருவாக்கிக் கொண்டதோடு, பெருந்திரளான மக்களை உளவியல் ரீதியில் கொலைவெறியர்களாக உருமாற்றும் வித்தை தெரிந்தவர்கள் இவர்கள் – இந்துத்துவ பாசிஸ்டுகள்.

அவன் ஒரு ரவுடி கும்பலைச் சேர்ந்தவன். அரசியல்வாதிகளின் சார்பாக தொழிலதிபர்களை, குறிப்பாக கிரானைட் தொழிலில் ஈடுபட்டுள்ளவர்களை மிரட்டி பணம் பறிப்பது அந்த கும்பலின் வேலை. ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் அவனுக்கும் அவனை இயக்கிய அரசியல்வாதிக்கும் இடையே முரண்பாடு எழுகிறது – பங்கு பிரித்துக் கொள்வதில் இந்த முரண்பாடு தோன்றியிருக்க வேண்டும் என பின்னர் இதை விசாரித்த சி.பி.ஐ. குற்றப்பத்திரிகை சொல்கிறது. சம்பந்தப்பட்ட அரசியல்வாதி இந்த ரவுடியை ஒழித்துக் கட்ட தீர்மானிக்கிறார்.

வெறுமனே கொன்று போட்டால் அதில் ஆதாயம் ஏதுமில்லை. அதே நேரம் மாநில அரசின் அதிகாரத்தில் இவரது கட்சி இருந்தாலும் கூட, ரவுடியின் மேல் “கடத்தல், மிரட்டிப் பணம் பறித்தல்” போன்ற குற்றச்சாட்டுகளைப் பதிவு செய்து சட்டரீதியான நடவடிக்கை எடுப்பதிலும் சிக்கல் – அப்படி முறையான நடவடிக்கை எடுத்தால், அவன் உண்மைகளை வெளியிட்டு அரசியல்வாதியின் தொடர்பை அம்பலப்படுத்தும் வாய்ப்புகளும் உள்ளது.

ரவுடியைக் கொல்வது – அதிலிருந்து அரசியல் ஆதாயம் அடைவது, என ஒரே கல்லில் இரண்டு காய்களை வீழ்த்தத் திட்டமிடுகிறார் அரசியல்வாதி. தனக்கு நெருக்கமான போலீசு அதிகாரிகளைக் கொண்டு போலி மோதல் ஒன்றை அரங்கேற்றும் அரசியல்வாதி, அதில் ரவுடியைப் போட்டுத் தள்ளுகிறார். போலீசைக் கொண்டு, கொல்லப்பட்ட ரவுடி பாகிஸ்தான் தீவிரவாதிகளோடு தொடர்புடையவன் என்றும், அவனால் மாநில முதல்வரின் உயிருக்கே ஆபத்து இருந்ததாகவும் கதைகள் எழுதப்படுகின்றன.

கதை இன்னும் முடியவில்லை. கதாபாத்திரங்களை அறிமுகம் செய்து கொண்டு மேலே தொடர்வோம். கதையின் களம் குஜராத். சம்பந்தப்பட்ட அரசியல்வாதியின் பெயர் அமித்ஷா, இன்றைய பாரதிய ஜனதா தேசியத் தலைவர்; அன்றைய குஜராத் மாநில உள்துறை அமைச்சர். அந்த ரவுடி, சோராபுதீன் ஷேக்.

***

“முதல்வரைக் கொல்ல லஷ்கர்-ஏ-தொய்பா (அல்லது ஜெய்ஷ், அல்லது ஐ.எஸ்.ஐ) அமைப்பைச் சேர்ந்த தீவிரவாதிகளின் திட்டம் போலீசாருக்குக் கிடைத்தது. தகவலோடு ரோந்து சென்று கொண்டிருந்த காவல்துறை அதிகாரிகள் சந்தேகத்தின் பேரில் வாகனத்தில் சென்று கொண்டிருந்த ________ நிறுத்தினார்கள். அவர் வண்டியை நிறுத்தாமல் போலீசாரின் மேல் துப்பாக்கி பிரயோகம் நடத்தினார். தங்கள் பாதுகாப்புக்காக போலீசார் திருப்பிச் சுட்டதில் பயங்கரத் தீவிரவாதி ___________ இறந்து விட்டார்”

மேற்படி கதையில் கோடிட்ட இடத்தை ஏதாவது ஒரு முசுலீமின் பெயரைக் கொண்டு நிரப்பிக் கொள்ளலாம். 2003 -ல் இருந்து 2006 வரையிலான காலகட்டத்தில் இதே போன்ற கிழிந்து கந்தலான கதைகளைச் சொல்லி கொல்லப்பட்டவர்களின் எண்ணிக்கையாக குஜராத் அரசே அறிவித்த போலி மோதல் கொலைகள் 21.

இந்த 21 பேரில் சோராபுதீன் ஷேக்கோ, அவரோடு கொல்லப்பட்ட அவரது மனைவி கௌசரோ இவர்களோடு கொல்லப்பட்ட துள்சிராம் பிரஜாபதியோ இல்லை.

2005 -ம் ஆண்டு நவம்பர் 22 -ம் தேதி ஹைதராபாத்தில் இருந்து மகாராஷ்டிர மாநிலம் சாங்கிலிக்கு தனது மனைவி கௌசர்பி மற்றும் நண்பர் துள்சிராம் பிரஜாபதியோடு பேருந்து ஒன்றில் பயணித்துக் கொண்டிருந்தார் சோராபுதீன். குஜராத் மாநில ஐ.பி.எஸ் அதிகாரி ராஜ்குமார் பாண்டியா தலைமையிலான போலீசு குழு ஒன்று பேருந்தை மறித்து அதில் பயணித்துக் கொண்டிருந்த இம்மூவரையும் கைது செய்து அழைத்துச் செல்கிறது. சட்டரீதியான நடைமுறைகள் ஏதும் பின்பற்றப்படாத இந்த “கைது” நடவடிக்கையை கடத்தல் என்று சொல்வதே சரியானது.

நவம்பர் 26 -ம் தேதி தனது கணவரிடமிருந்து பிரிக்கப்படும் கௌசர்பி, தனியே ஒரு பண்ணை வீட்டில் அடைத்து வைக்கப்படுகிறார். பின்னர் துள்சிராம் பிரஜாபதி ராஜஸ்தான் போலீசாரிடம் ஒப்படைக்கப்படுகிறார். அதே நாள் சோராபுதீன் ஷேக் சுட்டுக் கொல்லப்படுகிறார்.

அடுத்த சில நாட்கள் பயங்கரமான தீவிரவாதியைக் கொன்ற குஜராத் காவல்துறையின் வீரதீரச் செயல் குறித்து தேசிய ஊடகங்களில் பாராட்டுப் பத்திரங்கள் வெளியாகத் துவங்கின. பின்னர் (25.8.2010 -ல்) இது பற்றி விசாரித்த சிபிஐ அதிகாரிகளிடம் தெரிவித்த வாக்குமூலத்தின்படி அர்ஹாம் எனும் பண்ணை வீட்டில் கௌசர்பி அடைத்து வைக்கப்பட்டார்.

அவருக்கு சௌபே எனும் சூபிரெண்டு பாதுகாப்பாக நியமிக்கப்பட்டார். 26 -ம் தேதியில் இருந்து 28 -ம் தேதி வரை சௌபே, கௌசர்பியை பாலியல் வல்லுறவுக்குள்ளாக்கினார். பின்னர் 29 -ம் தேதி மதியம் (சோராபுதீன் கொல்லப்பட்ட அதே நாளில்) கௌசர்பியை ஷாஹிபாகில் உள்ள தீவிரவாத தடுப்பு பிரிவு அலுவலகத்திற்கு கொண்டு சென்றார் சௌபே. அங்கே டி.ஜி வன்சாரா, ராஜ்குமார் பாண்டியன் ஆகியோர் கௌசர்பியுடன் சோராபுதீன் கொல்லப்பட்டார் என்பதைத் தெரிவித்துள்ளனர்.

இதுகுறித்து வாயைத் திறந்தால் கௌசர்பியும் கொல்லப்படுவார் என மிரட்டியுள்ளனர். கணவன் கொல்லப்பட்டதைக் கேட்டு அந்த பெண் அழுது புரண்டுள்ளார். கௌசர்பியை வெளியே விட்டால் தங்களைக் காட்டிக் கொடுத்துவிடுவார் என போலீசார் அஞ்சியுள்ளனர். டாக்டரும், ஐபிஎஸ் அதிகாரியுமான நரேந்திர அமீன் (துணைக் கண்காணிப்பாளர்) வரவழைக்கப்பட்டு கௌசர்பியின் உடலில் மயக்க ஊசி போட்டுள்ளனர். மயங்கிய நிலையில் இருந்த கௌசர்பி கொல்லப்பட்டு அவரது உடல் உருத்தெரியாமல் எரிக்கப்பட்டுள்ளது. இன்று வரை கௌசர்பியின் உடல் கிடைக்கவே இல்லை.

இதற்கிடையே ராஜஸ்தான் போலீசின் பிடியில் இருந்த பிரஜாபதிக்கு சோராபுதீன் மற்றும் கௌசர்பியின் நிலை தெரியவருகிறது. தனது உயிருக்கும் உத்திரவாதமில்லை என அவர் பதறியுள்ளார். தேசிய மனித உரிமைக் கமிசனுக்கு கடிதம் மேல் கடிதமாக எழுதித் தன்னைக் காப்பாற்றுமாறு இறைஞ்சியுள்ளார். தன்னை விசாரணைக்கு அழைத்துச் செல்லும் வழியில் என்கவுண்டரில் போட்டுத் தள்ளிவிடுவார்கள் என எதிர்பார்த்து தனது உறவினர்களிடம் தன்னை அழைத்துச் செல்லும் ரயிலில் யாராவது பயணிக்குமாறு கேட்டுள்ளார்.

எனினும், 2006 -ம் ஆண்டு டிசம்பர் 26 -ம் தேதி விசாரணைக்காக ராஜஸ்தான் மாநிலம் உதய்பூரில் இருந்து குஜராத் மாநிலம் அகமதாபாத்திற்கு அழைத்து வரும் போது அவரைக் கொன்று விட திட்டம் தீட்டுகின்றனர் குஜராத் போலீசார். விசாரணை முடிந்து டிசம்பர் 28 -ம் தேதி உதய்பூருக்குக் கிளம்பிய பிரஜாபதியை கடத்தும் டி.ஜி வன்சாரா தலைமையிலான குஜராத் போலீசார், அதே நாளில் குஜராத்-ராஜஸ்தான் எல்லையருகே வைத்து சுட்டுக் கொல்கின்றனர். தப்பிச் செல்லும் போது பிரஜாபதி தாக்கியதாகவும், தற்காப்புக்காக திருப்பிச் சுட்டதில் அவர் இறந்து விட்டார் எனவும் ஒரு கதையைத் தயாரிக்கின்றனர் குஜராத் போலீசார்.

பிரஜாபதி கொல்லப்பட்ட சமயம் மிக முக்கியமானது. சோராபுதீன் – கௌசர்பி கொலைகளுக்கான சிபிஐ விசாரணை அப்போது தீவிரமடைந்திருந்தது. சிபிஐ அதிகாரி வி.எல் சோலங்கி, சோராபுதீன் – கௌசர்பி கடத்தலை நேரில் கண்ட சாட்சியான பிரஜாபதியை விசாரிக்க அனுமதி பெற்றிருந்தார். பிரஜாபதி கொல்லப்பட்டதற்கு மறுநாள் அவரைச் சந்திக்கும் திட்டத்தோடு இருந்தார் சோலங்கி.

அன்றைக்கு குஜராத் போலீசு அதிகாரி ஜி.சி ராய்கர் என்பவர் அளித்த வாக்குமூலம் மிக முக்கியமானது. குஜராத் மாநில உள்துறை அமைச்சராக இருந்த அமித்ஷா, போலீசு டைரக்டர் ஜெனரலை அழைத்து பிரஜாபதி விசயத்தை உடனே முடிக்க வேண்டும் என சொன்னதாகவும், சோலங்கியை சரிக்கட்ட உங்களுக்கெல்லாம் துப்பில்லையா என ஆத்திரத்தோடு ஏசியதாக தனது வாக்குமூலத்தில் ராய்கர் குறிப்பிடுகிறார்.

பின்னர் 2007 -ம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் இவ்வழக்கின் விசாரணை டெபுடி இன்ஸ்பெக்டர் ஜெனரல் ரஜ்னீஷ் ராய் என்பவரிடம் ஒப்படைக்கப்படுகிறது. ரஜ்னீஷ் ராய் கொலைக் குற்றங்களில் நேரடியாக சம்பந்தப்பட்ட ராஜ்குமார் பாண்டியனின் நெருங்கிய நண்பர். மேலும், டி.ஜி வன்சாரா போன்ற பெரிய அதிகாரிகளிடம் அடக்க ஒடுக்கமாக நடந்து கொண்டு வழக்கை மொத்தமாக ஊத்தி மூட துணை நிற்பார் எனும் நம்பிக்கையில் தான் வழக்கை விசாரிக்கும் பொறுப்பு ரஜ்னீஷ் ராயிடம் கொடுக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும்.

எனினும், ரஜ்னீஷ் ராய் நியாயமாகச் செயல்பட்டார்; முக்கியமாக, அவ்வாறு செயல்பட்டதற்காக அவர் கொல்லப்படவில்லை. இதற்கு அப்போது மத்தியில் காங்கிரசு அரசு இருந்தது என்பதும் கூட ஒரு காரணமாக இருந்திருக்க கூடும். தனது விசாரணை அறிக்கையில் சோராபுதீன், கௌசர்பி, பிரஜாபதி ஆகியோரின் கொலைகளுக்கு அன்றைய குஜராத் மாநில உள்துறை அமைச்சர் அமித்ஷாவும் அவருக்கு நெருக்கமான போலீசு அதிகாரிகளுமே காரணம் என்பதைத் தெளிவாக நிறுவினார்.

பின்னர் 2010 ஜனவரி மாதம் இவ்வழக்கை சி.பி.ஐ விசாரிக்க உத்தரவிட்டது உச்சநீதிமன்றம். அதே ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம், குஜராத் போலீசு அதிகாரி அபய் சுதாசாமா, அமித்ஷா மற்றும் ராஜஸ்தான் உள்துறை அமைச்சரும் பாரதிய ஜனதாவைச் சேர்ந்தவருமான குலாப்சந்த் கட்டாரியா ஆகியோர், சோராபுதீனுடன் சேர்ந்து தொழிலதிபர்களைக் கடத்திய குற்றங்களிலும் மற்றும் பணயத் தொகை வசூலிப்பதிலும் கூட்டாளிகளாகச் செயல்பட்டனர் என்று சிபிஐ குற்றம் சாட்டியது.

இதற்கு ஆதாரமாக இம்மூவருக்குள் நடந்த 331 தொலைபேசி உரையாடல்களை சிபிஐ முன்வைத்தது. கடத்தல்களில் அமித்ஷாவின் கூட்டாளியாக செயல்பட்ட சோராபுதீன் கட்டுப்படுத்த முடியாதவராக மாறியதாலேயே அவரைக் கொல்லும் முடிவை அமித்ஷா எடுத்ததாக சிபிஐ தனது குற்றப்பத்திரிகையில் குறிப்பிட்டது.

உச்ச நீதிமன்றம் இவ்வழக்கை ஒரே நீதிபதி இறுதிவரை விசாரித்து தீர்ப்பளிக்க வேண்டுமென உத்தரவிட்டதன் பேரில், வழக்கு விசாரணை சிபிஐ நீதிமன்றத்துக்கு மாற்றப்பட்டது. இதற்கிடையே 2014 பாராளுமன்றத் தேர்தலில் பாரதிய ஜனதா வெற்றி பெற்றது.

***

கடந்த 2014 -ம் ஆண்டு நவம்பர் 30 -ம் தேதி இரவு 11:00 மணி அளவில் தனது மனைவியைத் தொலைபேசியில் அழைத்த நீதிபதி லோயா, சுமார் 40 நிமிடங்கள் பேசியுள்ளார். அது தான் தனது நெருங்கிய உறவினர்களோடான அவரது கடைசி பேச்சு. அப்போது அவர் நீதிபதி ஒருவரின் இல்லத் திருமணத்திற்காக நாக்பூர் சென்றிருந்தார். சொல்லப் போனால் முதலில் அந்த திருமணத்திற்கு செல்ல வேண்டாம் என்றே அவர் முடிவு செய்திருந்தார். எனினும், மும்பை உயர்நீதிமன்ற நீதிபதிகள் சிலர் வற்புறுத்தி அழைத்துச் சென்றுள்ளனர்.

மறுநாள், அதிகாலை லோயாவின் உறவினர்களுக்கு அவர் இறந்து விட்ட தகவல் சொல்லப்பட்டுள்ளது. லோயாவின் மனைவி மும்பையிலும், சகோதரி லாத்தூரிலும், சகோதரியின் மகள்கள் தூலே, ஜல்காவ்ன் மற்றும் அவுரங்காபாத் நகரங்களிலும் இருந்துள்ளனர். இவர்கள் ஒவ்வொருவரையும் தனித்தனியே அழைத்து தகவல் சொல்லப்பட்டுள்ளது. தன்னை நீதிபதி பார்டே என அறிமுகப்படுத்திக் கொண்ட தொலைபேசிக் குரல் ஒன்று நீதிபதி லோயாவின் மரணம் குறித்த தகவலை அவரது குடும்பத்திற்கு தெரிவித்துள்ளது.

பிரேதப் பரிசோதனை முடிந்த லோயாவின் உடலை லாத்தூர் நகரில் இருந்து முப்பது கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள அவரது பூர்வீகமான கேட்காவ்ன் எனும் இடத்துக்கு அனுப்பப்பட்டதாக குடும்பத்தாருக்கு தகவல் சொல்லப்பட்டுள்ளது. வழக்கமாக கேட்காவ்னில் தங்கும் லோயாவின் தந்தை, அன்றைய தினம் தனது மகள் வசிக்கும் லாத்தூரில் இருந்துள்ளார். தன்னை ஆர்.எஸ்.எஸ் ஊழியர் என அறிமுகம் செய்து கொள்ளும் ஈஸ்வர் பஹேட்டி என்பவர் நீதிபதி லோயாவின் தந்தையை நேரில் சந்தித்து தான் லோயாவின் உடலை கேட்காவ்னுக்கு எடுத்துச் செல்ல ஏற்பாடுகள் செய்திருப்பதாகத் தெரிவித்துள்ளார்.

லாத்தூரில் வசித்து வரும் லோயாவின் சகோதரிகளில் ஒருவரான சரிதா மந்தனேவுக்கு டிசம்பர் 1 -ம் தேதி அதிகாலை ஐந்து மணிக்கு தொலைபேசியில் தகவல் சொல்லப்பட்டுள்ளது. அந்த சமயத்தில் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த தனது மருமகனை அழைத்துக் கொண்டு நாக்பூர் செல்ல உத்தேசித்து உடனடியாக மருத்துவமனைக்குச் சென்றுள்ளார். மருத்துவமனையில் வைத்தே சரிதாவைச் சந்திக்கும் ஈஸ்வர் பஹேட்டி, உடல் கேட்காவ்னுக்கு அனுப்பி வைக்கப்படும் என்று தகவல் அளித்துள்ளார்.

டிசம்பர் 1 -ம் தேதி இரவு 11:30 மணிக்கு நீதிபதி லோயாவின் உடல் கேட்காவ்னில் கூடியிருந்த குடும்பத்தாரிடம் ஒப்படைக்கப்படுகின்றது. உடலைக் கண்ட உறவினர்கள் அதிர்ச்சியடைந்துள்ளனர். முதலில், பிரேதப்பரிசோதனை நடத்தப்பட்ட உடலின் மேல் பொதுவாக மருத்துவமனையின் கவுனையோ அல்லது வெள்ளைத் துணியைக் கொண்டோ சுற்றியிருப்பார்கள். ஆனால், லோயாவின் உடலில் அவரது உடையே போடப்பட்டிருந்தது. மேலும், கழுத்தருகேயும் தலையின் பின்புறத்திலும் உடைகளிலும் இரத்தக்கறை படிந்திருப்பதை உறவினர்கள் பார்த்துள்ளனர்.

அடுத்து, நாக்பூர் அரசு மருத்துவக்கல்லூரி மருத்துவமனையில் செய்யப்பட்ட பிரேதப் பரிசோதனையில், ஒன்றுவிட்ட சகோதரர் ஒருவர் கையெழுத்திட்டு உடலை வாங்கியிருக்கிறார். அப்படி ஒரு சொந்தமே தங்களுக்கு நாக்பூரில் இல்லை என்கிறார்கள் அவரது உறவினர்கள். மேலும், நீதிபதி லோயாவின் செல்போனை மூன்று நான்கு நாட்கள் கழித்து ஈஸ்வர் பஹேட்டி அவரது குடும்பத்தாரிடம் ஒப்படைத்துள்ளார். அப்படி கொடுக்கப்பட்ட செல்பேசியில் இருந்த எஸ்.எம்.எஸ் உள்ளிட்ட தரவுகள் அனைத்தும் மொத்தமாக அழிக்கப்பட்டிருந்துள்ளது.

நீதிபதி லோயாவின் மரணத்தைத் தொடர்ந்த நிகழ்வுகள் ஏராளமான கேள்விகளை எழுப்புகின்றன.

மாரடைப்பு ஏற்பட்ட நிலையில் லோயாவை ஆட்டோ ரிக்சா ஒன்றில் வைத்து மருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் சென்றதாக உடனிருந்த நீதிபதிகள் தெரிவித்துள்ளனர். பத்திரிகையாளர் நிரஞ்சன் டாக்லே அந்த இடத்திற்கு நேரில் சென்று பார்த்த போது அவர் தங்கியிருந்த அரசு விடுதியின் இருபுறமும் சில கிலோமீட்டர்களுக்கு ஆட்டோ ஸ்டேண்ட் ஏதும் இல்லை. அவசர காலத்தில் ஆம்புலன்சை அழைக்காமல் ஏன் ஆட்டோவைத் தேடி அலைய வேண்டும்?

மாரடைப்பு ஏற்பட்டவுடன் குடும்பத்தாருக்கு ஏன் தகவல் தெரிவிக்கவில்லை? அவர் மருத்துவமனையில் அபாய கட்டத்தில் இருந்த போதும் கூட தகவல் சொல்லப்படாதது ஏன்? பொதுவாக சந்தேகத்துக்குரிய மரணங்களின் போது தான் பிரேதப் பரிசோதனை செய்யப்படும் – லோயாவின் மரணம் இயற்கையானதாக, மாரடைப்பினால் ஏற்பட்டதாக இருந்தால் ஏன் பிரேதப் பரிசோதனை நடத்தப்பட்டது?

பிரேதப் பரிசோதனை அறிக்கையின் படி அதிகாலை 4:00 மணிக்கு மாரடைப்பு ஏற்பட்டு 6:15 -க்கு மரணம் நிகழ்ந்துள்ளதாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ஆனால், குடும்பத்தாருக்கு ஐந்து மணிக்கே இறந்து விட்டதாக தகவல் சொல்லப்பட்டது எப்படி? பத்திரிகையாளர் நிரஞ்சன் டாக்லே, பிரேதப்பரிசோதனை நடந்த அரசு மருத்துவமனை ஊழியர்களிடம் பேசிய போது அவர்கள், நள்ளிரவே நீதிபதி இறந்து விட்டாரென தன்னிடம் குறிப்பிட்டதாக எழுதியிருக்கிறார். உண்மையில் லோயா இறந்த நேரம் தான் என்ன?

இந்தக் கதையில் தலைகாட்டும் ஆர்.எஸ்.எஸ் ஊழியர் ஈஸ்வர் பஹேட்டிக்கு நீதிபதியின் குடும்ப நண்பர் அல்ல; அப்படியிருக்க அவருக்கு ஏன் இத்தனை அக்கறை? தனது மருமகன் அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கும் மருத்துவமனைக்கு அதிகாலை சென்ற நீதிபதியின் சகோதரியை மருத்துவமனையிலேயே வைத்து சந்தித்திருக்கிறார் பஹேட்டி. அவர் அங்கே தான் செல்கிறார் என்பது இவருக்கு எப்படித் தெரியும். இறந்தவர்களிடமிருந்து எடுக்கப்படும் பொருட்கள் பிரேதப்பரிசோதனை முடிந்த பின் அவரது உடலுடன் சேர்த்து கொடுக்கப்பட்டு விடும் – அல்லது போலீசார் கையளிப்பார்கள். ஆனால், மூன்று நாட்கள் கழித்து ஈஸ்வர் பஹேட்டி தான் செல்பேசியை கொடுத்துள்ளார்.

அடுத்து மரணத்துக்குக் காரணம் Coronary artery insufficiency என பிரேதப் பரிசோதனை அறிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மருத்துவரும், நீதிபதியின் சகோதரிகளில் ஒருவருமான பியானி, அறிக்கையில் மரணத்திற்கு காரணமாக குறிப்பிடப்படும் சிக்கல் பொதுவாக இரத்த அழுத்தம், இரத்த கொழுப்பு, அதிக உடற்பருமன், நீரிழிவு போன்ற பிரச்சினைகள் இருக்கிறவர்களுக்கே வரும் என்றும், தனது சகோதரனுக்கு அம்மாதிரியான உடற்கோளாறுகள் ஏதும் இல்லை என்றும் தெரிவிக்கிறார். மேலும், தனது சகோதரனுக்கு புகை, குடி போன்ற எந்த பழக்கங்களும் இல்லை என்றும், பல வருடங்களாக தொடர்ந்து தினசரி இரண்டு மணி நேரமாவது டேபிள் டென்னிஸ் விளையாடும் பழக்கமுள்ளவர் என்றும் குறிப்பிடுகிறார்.

லோயாவின் மரணத்திற்கு பின் எழும் கேள்விகளின் பட்டியல் மிக நீண்டது. இந்தக் கேள்விகளுக்கான பதில்களைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமெனில், நாம் அவரது மரணத்துக்கு முன் நடந்த சிலவற்றைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

(தொடரும்)

செய்தி ஆதாரம் :

• A Family Breaks Its Silence: Shocking Details Emerge In Death Of Judge Presiding Over Sohrabuddin Trial
• Chief Justice Mohit Shah Made An Offer Of Rs 100 Crore To My Brother For A Favourable Judgment In The Sohrabuddin Case: Late Judge Loya’s Sister
• Who killed Sohrabuddin? Debate around judge’s death puts focus back on murders by Gujarat police
• CBI judge BH Loya’s death in 2014: Nothing suspicious, say two Bombay HC judges who were at hospital