மார்ட்டோவின் கருத்துப்படி, நமது கட்சி என்பது நமது கட்சித்திட்டம் மற்றும் இன்ன பிறவற்றை ஏற்றுக் கொண்ட தனிப்பட்ட ”சமூக-ஜனநாயகவாதிகள்” மற்றும் உள்ளூர் அமைப்புகளின் கதம்பத் திரளே தவிர அது ஒரு மையப்படுத்தப்பட்ட அமைப்பு அல்ல என்பது தெளிவாகிறது. ஆனால் நமது கட்சி ஒரு மையப்படுத்தப்பட்ட அமைப்பாக இல்லையென்றால் அது ஒரு கோட்டையாகத் திகழ முடியாது.

அதாவது கட்சியின் கதவுகள் சோதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு மட்டும் திறந்து அனுமதி வழங்காது. கட்சி என்பது ஒரு கோட்டையாக இல்லாமல் கட்சி மீது அனுதாபம் உள்ள ஒவ்வொரு அனுதாபியும் சுதந்திரமாகக் கலந்து கொள்ளும் விருந்துக் கூடமாக இருக்க வேண்டும் என்பதையே மார்ட்டோவ் சூத்திரம் தெளிவுபடுத்துகிறது. ஒரு சிறு அறிவு, அதற்கு இணையான அளவு அனுதாபம், கொஞ்சம் நிதி ஆதரவு ஆகிய இவை உங்களிடம் இருந்தால் – உங்களை ஒரு கட்சி உறுப்பினர் என்று கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ள முழு உரிமையும் உள்ளது.

படிக்க:
♦ தோழர் மாவோ சிந்தனைகளை நெஞ்சில் ஏந்துவோம் ! தாராளவாதத்தை வீழ்த்துவோம் !
♦ நூல் அறிமுகம் : நமது படிப்பைச் சீர்செய்வோம் | மா சே துங்

பீதியுற்று இருக்கும் “கட்சி உறுப்பினர்களுக்கு” மார்ட்டோவ் அவர்கள் உற்சாகம் தருவதற்கு – நமது கோட்பாடுகளைக் கவனிக்காதீர்கள் என்று கூச்சலிடுகிறார். கட்சி உறுப்பினர்கள் என்பவர்கள் கட்சி அமைப்புகள் ஏதாவது ஒன்றில் இருந்து கொண்டு கட்சியின் நோக்கங்களுக்குத் தனது நோக்கத்தை கீழ்ப்படுத்த வேண்டும் என்று சொல்லும் நபர்களை கவனிக்காதீர்கள் என்கிறார்.

முதல் முறையாக இந்நிபந்தனைகளை ஒரு மனிதன் ஏற்பது சிரமமானதாகும்; கட்சியின் நோக்கங்களுக்கு ஒருவரது நோக்கத்தை கீழ்ப்படுத்துவது ஒன்றும் அவ்வளவு எளிதல்ல! மேலும், இரண்டாவதாக, நான் எனது விளக்கத்தில் ஏற்கெனவே கூறியபடி, இப்படியெல்லாம் சொல்லுவோரின் கருத்து தவறானது என்ற காரணத்தால் கனவான்களே நீங்கள் விருந்து கூடத்துக்கு வாரீர் என்று மார்ட்டோவ் கூக்குரலிடுகிறார்.! சால பேராசிரியர்கள் மற்றும் உயர்நிலைப்பள்ளி மாணவர்கள் கட்சியின் நோக்கங்களுக்குத் தமது நோக்கத்தைக் கீழ்ப்படுத்த விரும்பாததற்கு வருந்துபவராக மார்ட்டோவ் தோன்றுகிறார்.

எனவேதான் அவர் நமது கட்சிக் கோட்டையில் ஓர் உடைப்பை உருவாக்கி அதன் வழியாக இந்த மேன்மைமிகு கனவான்களை கட்சிக்குள் கடத்திக் கொண்டுவர முயற்சிக்கிறார். பாட்டாளி வர்க்கத்தினரின் வர்க்க உணர்வின் மீது ஆயிரக்கணக்கான எதிரிகள் தாக்குதல் தொடுக்கும் இச்சமயத்தில்தான் அவர் கட்சியின் கதவுகளை சந்தர்ப்பவாதத்துக்குத் திறந்து வைக்கிறார்!

ஆனால் அதுவே முழுமை அல்ல. மார்ட்டோவின் நம்பகமற்ற சூத்திரமானது சந்தர்ப்பவாதம் நமது கட்சிக்குள் மற்றொரு பக்கத்தில் இருந்து எழுவதற்கான வாய்ப்பை வழங்கியுள்ளதையே இங்கு நாம் குறித்துக் கொள்ள வேண்டும்.

நாம் அறிந்தவாறு, மார்ட்டோவின் சூத்திரமானது, கட்சித் திட்டத்தை ஏற்பது பற்றி மட்டுமே விவரிக்கிறது, செயலுத்திகள் மற்றும் அமைப்பு விதிகள் பற்றி ஒரு வார்த்தைகூட இல்லை. ஆயினும், திட்டத்தைப் பற்றிய ஒன்றுபட்ட நிலைப்பாடுகளை விட அமைப்பு விதிகள் மற்றும் செயலுத்தி நிலைப்பாடுகளின் ஒற்றுமை, என்பன தலையாயவை அல்ல என்று சொல்ல முடியாது. தோழர் லெனினின் சூத்திரத்தில் கூட இதைப்பற்றி ஒன்றும் சொல்லப்பட வில்லை என்று கூட நம்மிடம் சொல்வார்கள்.

உண்மைதான், ஆனால் தோழர் லெனினின் சூத்திரத்தில் அதைப்பற்றி சொல்வதற்குத் தேவை எதுவும் இல்லை. கட்சி அமைப்பு ஒன்றில் செயல்படும் ஒரு நபர் கட்சியின் கட்டுப்பாட்டுக்கு உட்பட்டு, கட்சியுடன் ஒத்திசைந்து போராடும் போது கட்சியின் செயலுத்திகள் மற்றும் அமைப்பு விதிகளை அன்றி வேறு எந்த செயலுத்திகளையும், அமைப்பு விதிகளையும் கடைபிடிக்க முடியாது என்பது வெளிப்படையானது இல்லையா? ஆனால், கட்சித் திட்டத்தை ஏற்றுக் கொண்ட “ஒரு கட்சி உறுப்பினர்” மறுபுறம் ‘கட்சி அமைப்பு’ எதிலும் இணைந்து இல்லாதபோது நாம் என்ன சொல்லமுடியும்?

இவ்வாறான ஒரு ”உறுப்பினரின் செயலுத்திகளும், அமைப்பு விதிகளும் கட்சி வகுத்தபடிதான் இருக்குமேயன்றி வேறு வகையில் இருக்காது என்பதற்கு என்ன உத்திரவாதம் உள்ளது? மார்ட்டோவின் சூத்திரம் இதைத்தான் விளக்கத் தவறுகிறது! மார்ட்டோவ் சூத்திரத்தின் விளைவால் நமக்கு விந்தையான ஒரு ”கட்சி” கிடைக்கிறது, அதன் ‘உறுப்பினர்கள் அதே திட்டத்தை ஏற்றுக் கொண்டிருப்பார்கள் (அதுவும் கேள்விக்குரியதே!) ஆனால் தமது செயலுத்தி மற்றும் அமைப்பு விதிகள் தொடர்பான கொள்கைகளில் வேறுபட்டிருப்பார்கள் என்னே ஒரு முன்மாதிரியான வகை! எந்த வகையில் நமது கட்சி ஒரு விருந்து கூடத்திலிருந்து வேறுபட்டு உள்ளது?

நாம் கேட்க விரும்பும் ஒரே கேள்வி: இரண்டாவது கட்சிப் பேராயம் நம்மிடம் ஒப்படைத்த சித்தாந்த மத்தியத்துவத்தையும் நடைமுறை மத்தியத்துவத்தையும் நாம் என்ன செய்வது? மார்ட்டோவின் சூத்திரத்தில் இருந்து அது முற்றிலும் முரண்பட்ட நிலையில் உள்ளதையும் நாம் நினைவிற் கொள்ள வேண்டும். ஒருவேளை எதைத் தாக்கியெறிவது என்ற வாய்ப்பு வழங்கப்படுமெனில் ஐயமின்றி மார்ட்டோவின் சூத்திரத்தை தூக்கியெறிய வேண்டும் என்பதே மிகச் சரியானதாக இருக்கும்.

படிக்க:
♦ நூல் அறிமுகம் : அராஜகவாதமா ? சோசலிசமா ? | தோழர் ஸ்டாலின்
♦ பாட்டாளி வர்க்கக் கட்சி குறித்த மார்க்சிய மூல நூல்கள் | அறிமுகம்

அந்த அளவிற்கு தோழர் லெனினின் சூத்திரத்துக்கு எதிராக மார்ட்டோவின் சூத்திரம் முட்டாள்தனமானதாக உள்ளது என்கிறோம்!

மார்ட்டோவின் சூத்திரத்தை ஏற்று, முடிவு எடுத்து இரண்டாவது கட்சிப் பேராயம் மாபெரும் தவறிழைத்து விட்டதாகவே நாங்கள் கருதுகிறோம். மூன்றாவது கட்சிப் பேராயமானது இத்தவறை சரிசெய்யும் வகையில் தோழர் லெனினின் சூத்திரத்தை ஏற்கும் என்று நாங்கள் நம்புகிறோம்.

மீண்டும் ஒருமுறை சுருக்கமாகச் சொல்கிறோம்: பாட்டாளி வர்க்கப் படை அரங்கில் நுழைந்துவிட்டது. ஒவ்வொரு இராணுவமும் தனக்கான முன்னணிப்படையைப் பெற்றிருக்க வேண்டும் என்ற அடிப்படையில் இப்பாட்டாளி வர்க்கப் படையும் ஒரு முன்னணிப் படையைப் பெற்றிருக்க வேண்டும். இதனால் ரசிய சமூக ஜனநாயகத் தொழிலாளர் கட்சி எனும் பாட்டாளிவர்க்கத் தலைவர்களின் குழு தோன்றுகிறது.

ஓர் உறுதிவாய்ந்த இராணுவத்தின் முன்னணிப் படையாக உள்ள இக்கட்சியானது முதலில் தனக்கானத் திட்டம், செயலுத்திகள் மற்றும் அமைப்புவிதிகளைக் கொண்டு தன்னை ஆயுதபாணியாக்கிக் கொள்ள வேண்டும். இரண்டாவதாக இக்கட்சி ஒரு கட்டுக்கோப்பான அமைப்பாகவும் திகழ வேண்டும். ரசிய சமூக-ஜனநாயகக் கட்சியின் உறுப்பினர் என யாரை அழைக்க முடியும்? என்ற கேள்விக்கு: எவர் ஒருவர் இக்கட்சியின் திட்டத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, கட்சிக்கு நிதி ஆதரவு வழங்கி, கட்சியின் அமைப்புகள் ஒன்றில் செயல்படுகிறாரோ அவரே கட்சி உறுப்பினர் என்று இக்கட்சி ஒரே விடையை அளிக்க முடியும்.

இந்த ஐயத்துக்கிடமற்ற உண்மையைத்தான் தோழர் லெனின் தனது மிகச்சிறந்த சூத்திரத்தில் வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார்.

புரோலிடேரியடிஸ் இப்ர்ட்சோலா (பாட்டாளி வர்க்கப் போராட்டம்) எண் 8
ஜனவரி 1, 1905
கையெழுத்திடப்படவில்லை.
ஜார்ஜிய மொழியிலிருந்து மொழிபெயர்க்கப்பட்டது.

பாட்டாளி வர்க்கமும் பாட்டாளி வர்க்கக் கட்சியும் ! – பாகம் 2

முந்தைய பாகத்துக்கு >>

தனிப்பட்ட காற்றடைத்த பைகளின் கதம்பக்கூட்டாக இல்லாமல் நமது கட்சியானது தலைவர்களின் அமைப்பாக செயல்பட்டு, தனது மையக்குழு மூலமாகப் பாட்டாளி வர்க்கப் படையை முன்னோக்கி வழிநடத்துமானால் மேலே சொன்ன அனைத்தையும் விளக்கத் தேவையில்லை.

அடுத்ததாக உள்ளதையும் குறித்துக் கொள்ள வேண்டும். இதுநாள் வரை நமது கட்சியானது தன் மீது அனுதாபம் கொண்டுள்ள யாரையும் எடுத்துக்கொள்ள அணியமாக உள்ள ஒரு விருந்தோம்பல் தன்மை வாய்ந்தத் தந்தைவழி ஆதிக்கக் குடும்பத்தை ஒத்திருந்தது. ஆனால் தற்போது நமது கட்சியோ தனது தந்தைவழி ஆதிக்கக் கூறைத் தூக்கியெறிந்து, ஒரு மையப்படுத்தப்பட்ட அமைப்பாகவும், அனைத்து அம்சங்களிலும் ஒரு கோட்டையாகவும் மாறியுள்ளது. இக்கோட்டையின் கதவுகள் மதிப்பானவர்கள் யாரோ அவர்களுக்கு மட்டுமே திறக்கப்படுகிறது என்பது நமக்கு முக்கியக்துவம் வாய்ந்ததாகும்.

பாட்டாளி வர்க்கத்தின், வர்க்க உணர்வை “தொழிற்சங்கவாதம்”, தேசியவாதம், மதவாதம் மற்றும் இதுபோன்றவற்றால் கறைப்படுத்த எதேச்சதிகாரம் முயற்சித்த போது மற்றொரு புறம் தாராளவாத அறிவுஜீவிகள் பாட்டாளி வர்க்கத்தின் அரசியல் சுதந்திரத்தை ஒழித்துக்கட்டி தமது பாதுகாப்புக்கு உட்பட்ட நிலைக்கு அவர்களைக் கொண்டுவர தொடர்ந்து முயற்சித்தனர். – அச்சமயத்தில் நாம் நமது கட்சியானது ஒரு கோட்டையைப் போல, சோதிக்கப் பட்டவர்களுக்கு மட்டும்தான் தனது கதவைத் திறந்து ஏற்றுக் கொள்ளும் தன்மையுடன் திகழ்ந்தது என்பதை எப்போதும் மறக்காமல் நினைவிற்கொண்டு மிகுந்த எச்சரிக்கையுடன் இருக்க வேண்டும்.

நாம் கட்சி உறுப்பினராவதற்கு இன்றியமையாத இரண்டு நிபந்தனைகளை (கட்சித்திட்டத்தை ஏற்பது மற்றும் கட்சி அமைப்பு ஒன்றில் செயல்படுவது) உறுதிப்படுத்துகிறோம். இதனுடன் மூன்றாவது நிபந்தனையாக அத்தகைய கட்சி உறுப்பினர் கட்சிக்கு நிதி ஆதரவு வழங்க வேண்டும் என்பதைச் சேர்த்துக் கொண்டால், பின்பு கட்சி உறுப்பினர் என்ற பட்டத்துக்கான உரிமையை ஒருவருக்குக் கொடுக்கும் அனைத்து நிபந்தனைகளையும் பூர்த்தி செய்ததாகிவிடும்.

எனவே, ரசிய சமூக-ஜனநாயகத் தொழிலாளர் கட்சியின் ஓர் உறுப்பினர் என்பவர் இக்கட்சியின் திட்டத்தை ஏற்றுக் கொள்பவராகவும், கட்சிக்கு நிதி ஆதரவு வழங்குபவராகவும், கட்சி அமைப்பு ஒன்றில் செயல்படுபவராகவும் இருக்க வேண்டும். தோழர் லெனின்(1) எழுதிய கட்சி விதிகளின் முதல் பத்தி இவ்வாறாக வகுக்கப்பட்டுள்ளது.

நமது கட்சியானது ஒரு மையப்படுத்தப்பட்ட அமைப்பேயன்றி, தனிநபர்களின் கதம்பக்கூட்டு அல்ல என்ற கொள்கையில் இருந்து இச்சூத்திரம் முழுமையாக முகிழ்த்துள்ளதை நீங்கள் காணலாம். இதில்தான் இச்சூத்திரத்தின் தலை சிறந்தத் தன்மை உள்ளது.

ஆனால் சில தோழர்களோ லெனினின் இச்சூத்திரம் ‘குறுகியதாகவும்’, ‘வசதியற்றதாகவும்’ உள்ளதென்றுச் சொல்லி நிராகரிக்கின்றனர். பின்பு அவர்கள் தாம் முன்மொழியும் சூத்திரம் குறுகியதாகவும் இல்லாமல், வசதியற்றதாகவும் இல்லாமல் சரியானதாக இருக்கும் என்றும் நம்பிக் கொள்ளச் சொல்கின்றனர். நாம் இங்கு ‘மார்ட்டோவ்’(2) அவர்களின் சூத்திரத்தை குறிப்பிடுகிறோம். அதை தற்போது பகுத்தாய்வோம்.

“இரசிய சமூக-ஜனநாயகத் தொழிலாளர் கட்சியின் உறுப்பினர் என்பவர் அதன் திட்டத்தை ஏற்பவராகவும், கட்சிக்கு நிதி ஆதரவு வழங்குபவராகவும், அதன் அமைப்புகள் ஒன்றின் வழிகாட்டுதலின்கீழ் கட்சிக்கு முறையாகத் தனிப்பட்ட உதவி வழங்குபவராகவும் இருக்க வேண்டும்” என்பதே மார்ட்டோவ் அவர்களின் சூத்திரமாகும். இச்சூத்திரமானது கட்சி உறுப்பினராக இருப்பதற்கான மூன்றாவது அத்தியாவசியமான நிபந்தனையாக இருக்கும், கட்சி உறுப்பினர்கள் கட்சி அமைப்புகள் ஒன்றில் செயல்படவேண்டும் என்பதைத் தவிர்த்துவிட்டு இருப்பதையும் நீங்கள் காணலாம்.

தெளிவானதாகவும் இன்றியமையாததாகவும் உள்ள இந்நிபந்தனையை மார்ட்டோவ் மேம்போக்கானதாகக் கருதுகிறார் என்று தோன்றுகிறது. அவர் தனது சூத்திரத்தில், “கட்சி அமைப்புகள் ஒன்றின் வழிகாட்டுதலின் கீழாகத் தனிப்பட்ட உதவி” என்று தெளிவற்றதாகவும் இரண்டகமாகவும் பொருள்தரும் சொற்களைப் போட்டுள்ளார். எந்த கட்சி அமைப்பிலும் இல்லாமலே ஒருவர் கட்சி உறுப்பினராக இருக்க முடியும், (நிச்சயமாகவே ஓர் அருமையான ‘கட்சிதான்’ ) மேலும் கட்சியின் விருப்பத்துக்குப் பணிந்து நடக்க வேண்டும் என்ற எண்ணமும் இன்றி (நிச்சயமாகவே அருமையான “கட்சிக் கட்டுப்பாடுதான்” ) இருக்கலாம் எனத் தோன்றுகிறது. சரிதான். இவ்வாறு கட்சி அமைப்பு எதிலும் இல்லாத நபர்களை, அதிலும் கட்சிக் கட்டுப்பாட்டுக்குப் பணிந்து செல்லும் கட்டுப்பாடு பற்றிய சிந்தனையே இல்லாத நபர்களை கட்சியால் எவ்வாறு “முறையாக” இயக்க முடியும்?

படிக்க:
♦ தேசிய கல்விக் கொள்கை – 2020 : என்னவாகும் உயர்கல்வி ? | இணைய வழிக் கூட்டம்
♦ தொழில்துறைப் புரட்சி | பொருளாதாரம் கற்போம் – 62

மார்ட்டோவ் சூத்திரத்தின் அடிப்படையிலான கட்சி விதிகளின் முதலாவது பத்தியை இதே கேள்விதான் நொறுக்கித்தள்ளுகிறது. லெனினது சூத்திரமோ இதே கேள்விக்கு சிறந்த முறையில் விடையளிக்கிறது. கட்சி உறுப்பினராக ஒருவர் வரவேண்டுமெனில் மூன்றாவதாக தவிர்க்க முடியாத நிபந்தனையாக அவர் கட்சி அமைப்பு ஒன்றில் செயல்பட வேண்டும் என்று தெளிவாகவும் தனிச்சிறப்பான பாணியிலும் வரையறுக்கிறார்.

தெளிவற்றதாகவும் பொருளற்றச் சூத்திரமாகவும் உள்ள “கட்சி அமைப்புகள் ஒன்றின் வழிகாட்டுதல் கீழ் தனிப்பட்ட உதவி” என்ற மார்ட்டோவின் சூத்திரத்தை நாம் அனைவரும் தூக்கியெறிய வேண்டும். இந்நிபந்தனை நீக்கப்பட்ட பின்பு, மார்ட்டோவில் இரு நிபந்தனைகள் மட்டுமே எஞ்சியுள்ளன (திட்டத்தை ஏற்பது மற்றும் நிதி ஆதரவு). ஆனால் ஒவ்வொரு வெற்றுவாய் வீரரும் கட்சித் திட்டத்தை ஏற்றுக் கொண்டு நிதி ஆதரவு வழங்க முடியும் என்பதால் இந்நிபந்தனைகள் தாமே முற்றுமுழுதாக மதிப்பற்றவையாக உள்ளன. ஆனால் அது ஒருவருக்கு சாதாரணமாகக் கட்சி உறுப்பினர் தகுதியை வழங்கிவிடாது.

நாம் இதை ஒரு ‘வசதியான’ சூத்திரம் என்றே சொல்ல வேண்டும்!

கட்சித் திட்டத்தை வெறுமனே ஏற்றுக் கொண்டு உண்மையான கட்சி உறுப்பினர்களால் சும்மா இருக்க முடியாது, ஆனால் அவர்கள் தாம் ஏற்றுக் கொண்ட திட்டத்தை அமல்படுத்தத் தவிர்க்காமல் தீவிர முயற்சியெடுக்க வேண்டும் என்றே நாங்கள் சொல்கிறோம். நீங்கள் மிகவும் கெடுபிடியானவர்களாக உள்ளீர்கள், ஏனெனில் ஒரு கட்சி உறுப்பினர் தான் ஏற்றுக் கொண்ட கட்சித் திட்டத்தை அமல்படுத்துவது ஒன்றும் அவசியமானதல்ல என்றும் அவர் கட்சிக்கு நிதி ஆதரவு வழங்க விருப்பமாக உள்ளதைப் போன்று ஏதோ ஒன்றை செய்கிறார் என்றும் மார்ட்டோவ் விடை அளிக்கிறார். மார்ட்டோவ் சில ‘சமூக-ஜனநாயகவாத’ காற்றடைத்தப் பைகளுக்குப் பரிவு காட்டி, கட்சியின் கதவுகளை அவர்களுக்காக மூட விரும்பாமல் உள்ளதாகக் தோன்றுகிறது.

மேலும் திட்டத்தை அமல்படுத்த வேண்டுமென்றால் போராட்டம் என்பது தவிர்க்க முடியாததாகிவிடுகிறது எனும்போது ஒற்றுமையின்றி போராடுவது சாத்தியமற்றது என்கிறோம். எனவே, ஒவ்வொரு வருங்கால உறுப்பினரும் கட்சி அமைப்பு ஒன்றில் இணைந்து, கட்சியின் நோக்கங்களுடன் தனது நோக்கத்தை ஒன்று கலக்க வேண்டும். இவ்வாறு கட்சியுடன் ஒத்திசைவான முறையில் செயல்பட்டுப் போராடும் பாட்டாளி வர்க்கப்படையை வழிநடத்த வேண்டும். அதாவது, ஒவ்வொரு வருங்கால உறுப்பினரும் ஒரு மையப்படுத்தப்பட்டக் கட்சியின் நன்குக் கட்டியமைக்கப்பட்ட படைப்பிரிவில் தன்னை அமைப்பாக்கிக் கொள்ள வேண்டும். இதற்கு மார்ட்டோவ் இவ்வாறு விடையளிக்கிறார்: நன்கு கட்டியமைக்கபட்ட படைப்பிரிவில் கட்சி உறுப்பினர்கள் அமைப்பாவது மிக அத்தியாவசியமானது இல்லை; தனித்தனியே போராடுவதே போதுமானது.

நாங்கள் கேட்கிறோம், அப்படியென்றால் நமது கட்சி என்பது என்ன? திடீரென்று தோன்றும் தனிநபர்களின் கதம்பக் கூட்டா அல்லது தலைவர்களைக் கொண்ட கட்டுக்கோப்பான அமைப்பா? ஒருவேளை அது தலைவர்களின் அமைப்பாக இருந்தால், அதைச் சாராதவரையும், மேலும், அதன் விளைவாக, அதன் கட்டுப்பாட்டுக்குப் பணிந்து செயல்படுவது தனது கட்டுப்பாடான கடமை என்ற அக்கறையில்லாதவரையும் எவ்வாறு அதன் உறுப்பினராகக் கருத முடியும்? கட்சி என்பது ஒரு அமைப்பு அல்ல, அல்லது அதைவிட, அக்கட்சி என்பது ஓர் அமைப்பாக்கப்படாத அமைப்பு (நிச்சயமாகவே! நேர்த்தியான “மத்தியத்துவம்”) என்று மார்ட்டோவ் விடையளிக்கிறார்!

( தொடரும் )

அடிக்குறிப்புகள் :

(1) லெனின், புரட்சிகர சமூக-ஜனநாயகத்தின் தலைசிறந்த கோட்பாட்டாளரும், நடைமுறைத் தலைவரும் ஆவார்.
(2) மார்ட்டோவ் ‘இஸ்க்ரா’ பத்திரிக்கை ஆசிரியர்களில் ஒருவர்.

***

நூல் : ஜே. வி. ஸ்டாலின் படைப்புகள், தொகுதி ஒன்று
வெளியீடு : அலைகள் வெளியீட்டகம்.
விலை : ரூ. 450/-
கிடைக்குமிடம் :
5/1 ஏ, இரண்டாவது தெரு,
நடேசன் நகர், இராமாபுரம்,
சென்னை – 600 089.
தொடர்பு : 98417 75112.

பாட்டாளி வர்க்கமும் பாட்டாளி வர்க்கக் கட்சியும் !
(கட்சி விதிகளைப் பற்றிய முதல் பத்திக்கு உரியவை)

‘பிரிக்க முடியாத ஒரே ரசியா’ என்று மக்கள் துணிச்சலாகப் பறைசாற்றிய காலம் போய்விட்டது. நீண்டகாலத்துக்கு முன்பே ரசியாவானது பாட்டாளிகளும் முதலாளிகளும் என்று இரு எதிரெதிரான வர்க்கங்களாகப் பிளவுபட்டு விட்டதால் ‘பிரிக்கமுடியாத ஒரே ரசியா’ என்று ஒன்றுமில்லை என்பது ஒரு குழந்தைக்குக்கூட தெரியும். தற்போது இந்த இரு வர்க்கங்களுக்கு இடையிலான போராட்டத்தை அச்சாகக் கொண்டே நமது சமகால வாழ்வு சுழல்கிறது என்பது ஒன்றும் யாருக்கும் தெரியாத ரகசியமும் இல்லை.

இருந்தபோதிலும், நம்மால் சமீப காலம் வரை இவை அனைத்தையும் காண்பது கடினமானதாக இருந்தது. தனிப்பட்ட குழுக்கள் மட்டும், நாட்டின் பல பாகங்களிலும் உள்ள தனிப்பட்ட நகரங்களில் போராடியதால், நாம் இதுவரை போராட்ட அரங்கில் தனிப்பட்ட குழுக்களை மட்டும் சந்தித்தோம். எனவேதான் நம்மால் சமீப காலம் வரை இக்காரணத்தினால் இதைக் காண்பது கடினமாக உள்ளது. மேலும் வர்க்கங்களாகப் பாட்டாளிகளும் முதலாளிகளும் உள்ளதை அவ்வளவு எளிதாக உற்றுப்பார்த்து அறிந்துகொள்ள முடியவில்லை. ஆனால் தற்போதோ நகரங்களும் கிராமங்களும், பாட்டாளிகளின் பல்வேறு குழுக்களும் கைகோர்த்து உள்ளார்கள், கூட்டுப் போராட்டங்களும், ஆர்ப்பாட்டங்களும் வேலை நிறுத்தங்களும் வெடித்து வெளிப்பட்டுள்ளதோடு – நமக்கு முன்பாக இரு ரசியாக்களின், – முதலாளித்துவ ரசியாவுக்கும் பாட்டாளிகளின் ரசியாவுக்கும் இடையிலான போராட்டத்தின் சிறப்பான காட்சி வெளிப்பட்டுள்ளது. போராட்ட அரங்கில் இரு பெரிய இராணுவங்களும் – முதலாளிகளின் இராணுவமும், பாட்டாளிகளின் இராணுவங்களும் – நுழைந்து இருக்கின்றன, நமது சமூக வாழ்வு முழுவதையும் இந்த இரு இராணுவங்களுக்கும் இடையிலான போராட்டம் தழுவியுள்ளது.

தலைவர்களின்றி ஒரு இராணுவம் செயல்பட முடியாது என்ற காரணத்தாலும், ஒவ்வொரு இராணுவத்துக்கும் ஒரு முன்னணிப்படை அதன் முன்பு அணிவகுத்துச் சென்று அதன் பாதையை ஒளியூட்ட வேண்டும் என்ற காரணத்தாலும், இந்த இரு இராணுவங்களுக்கும் ஏற்புடைய தலைவர்களின் குழுக்கள், அதாவது வழக்கமாக அழைக்கப்படும் வகையில் ஏற்புடைய கட்சிகள் தோன்ற வேண்டும் என்பதில் ஐயத்துக்கிடமில்லை.

படிக்க:
♦ தோழர் மாவோ சிந்தனைகளை நெஞ்சில் ஏந்துவோம் ! தாராளவாதத்தை வீழ்த்துவோம் !
♦ சீர்திருத்தவாதத் தலைவர்களை அம்பலப்படுத்துவது எப்படி ?

இவ்வாறு படத்தில் பின்வருமாறு காட்சி வெளிப்படுகிறது; ஒரு புறத்தில் முதலாளிகளின் இராணுவம் தாராளவாதக் கட்சி தலைமையில் உள்ளது; மறுபுறத்தில் சமூக-ஜனநாயகக் கட்சிய தலைமை தாங்கப்படும் பாட்டாளிகளின் இராணுவம் உள்ளது. ஒவ்வொரு இராணுவமும் தனது வர்க்கப் போராட்டத்தில் சொந்தக் கட்சியால் வழிநடத்தப்படுகிறது. (1)

இவை அனைத்தையும் நாம் பாட்டாளி வர்க்கத்தையும். பாட்டாளி வர்க்கக் கட்சியையும் ஒப்பிடும் தேவைக்காக குறிப்பிடுகிறோம். இவ்வாறு கட்சியின் பொதுவான தனிச்சிறப்புகளை விரிவாகத் தெளிவுபடுத்துகிறோம்.

மேலே சொன்னதில் இருந்து பாட்டாளி வர்க்கக் கட்சியானது தலைவர்களின் போராட்டக்குழுவாக இருப்பது போதிய அளவிற்கு தெளிவாயிருக்கும். தலைவர்களின் போராட்டக்குழுவாக விளங்கும் பாட்டாளி வர்க்கக் கட்சியானது முதலாவதாக, முக்கியத்துவம் வாய்ந்த வகையில் பாட்டாளி வர்க்கத்தினரைவிட உறுப்பினர் எண்ணிக்கையில் மிகவும் குறைவானது, இரண்டாவதாக, பாட்டாளி வர்க்கத்தைவிட அனுபவத்திலும், புரிதலிலும் மேம்பட்டு இருக்க வேண்டும், மூன்றாவதாக, அது ஒரு கட்டுக்கோப்பான அமைப்பாக இருக்க வேண்டும்.

முதலாளித்துவ அமைப்புமுறை நிலவும் வரை, தவிர்க்க முடியாதவாறு மக்களிடம் வறுமையும், பின்தங்கிய நிலையும் நிலைபெற்று, பாட்டாளிவர்க்கம் முழுதும் தேவைப்படும் அளவிற்கு வர்க்க உணர்வு பெற முடியாது என்பது எமது கருத்தாகும். எனவே இதன் விளைவாக வர்க்க உணர்வு பெற்ற தலைவர்களின் குழு பாட்டாளி வர்க்கப் படைக்கு சோசலிச உணர்ச்சிப் பெறுவதற்கு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த வேண்டும் என்பது தெட்டத்தெளிவாக விளங்கும் என்பதால் இதற்கு சான்று தேவையில்லை என்பது எமது கருத்தாகும். போராடும் பாட்டாளி வர்க்கத்தினருக்கு தலைமையளிக்க புறப்பட்டுள்ள ஒரு கட்சியானது தனி நபர்களின் கதம்பக்கூட்டாக இல்லாமல், மத்தியத்துவப்பட்ட அமைப்பாக கட்டுக்கோப்பாக இருப்பதன் வாயிலாக அதன் செயல்பாடுகள் ஒரு தனித் திட்டத்திற்கேற்ப இருக்க முடியும் என்பது தெளிவாகும். இவையே நமது கட்சியின் பொதுவான தோற்றம் குறித்த விளக்கமாகும்.

இவற்றை மனத்தில் பதித்துக் கொண்டு நாம் முக்கியமான பிரச்சனைக்கு செல்ல வேண்டும்: நாம் ஒரு கட்சி உறுப்பினர் என்று யாரை அழைக்க முடியும்? இப்பிரச்சனையைத் துல்லியமாகக் கையாளும் வகையில் கட்சி விதிகளின் முதல் பத்தி உள்ளதே, அதுதான் தற்போதைய கட்டுரையின் பொருளாகும். எனவே, இதில் உள்ள கருத்து வேறுபாட்டினைப் பற்றி ஆராய்வோம்.

இரசிய சமூக-ஜனநாயகத் தொழிலாளர் கட்சியின் உறுப்பினர் என்று நாம் பின்பு யாரை அழைக்க முடியும் – அதாவது கட்சி உறுப்பினரின் கடமைகள் என்ன?

நமது கட்சி ஒரு சமூக – ஜனநாயகக் கட்சியாகும். அவ்வாறெனில் இதற்கு என்று ஒரு சொந்தத் திட்டம் (இயக்கத்தின் உடனடியான மற்றும் இறுதியான இலக்குகள்) அதன் சொந்த செயலுத்திகள் (போராட்ட முறைகள்) மற்றும் அதன் சொந்த அமைப்புக் கொள்கை (அமைப்பு வடிவம்) ஆகியவை இருக்கும் என்பதே இதன் பொருளாகும். திட்டத்தில் ஒற்றுமை, செயலுத்தி ரீதியான பார்வையிலும் அமைப்பு ரீதியான பார்வையிலும் உள்ள ஒற்றுமை ஆகியனவற்றின் அடிப்படையில்தான் நமது கட்சி கட்டியமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. நமது கட்சி உறுப்பினர்களை ஒரே மத்தியத்துவப்பட்டக் கட்சியில் ஒன்றுபடுத்துவதற்குத் திட்டம், செயலுத்தி மற்றும் அமைப்பு குறித்த பார்வை ஆகியவற்றால் மட்டுமே முடியும்.

படிக்க:
♦ தொழில்துறைப் புரட்சி | பொருளாதாரம் கற்போம் – 62
♦ லெனினும் கம்யூனிஸ்ட் அகிலமும் !

ஒருவேளை இவற்றில் ஒற்றுமை குலைந்தால், கட்சி சிதறும். எனவே கட்சியின் திட்டம், செயலுத்தி மற்றும் அமைப்பு விதிகளை ஏற்கும் ஒருவரை மட்டுமே கட்சி உறுப்பினர் என்று சொல்லமுடியும். இவற்றைப் போதிய அளவிற்கு கற்று முழுமையாக ஏற்பவரே கட்சியின் அணிகளில் இருக்க முடியும், இவ்வாறு இதன் மூலம் பாட்டாளி வர்க்கப் படைத் தலைவர்களின் அணிவரிசையிலும் இருக்க முடியும்.

ஆனால் ஒரு கட்சி உறுப்பினர் வெறுமனே கட்சியின் திட்டம், செயலுத்திகள் மற்றும் அமைப்பு விதிகளை ஏற்பது மட்டும் போதுமானதா? இவ்வாறான ஒரு நபரை பாட்டாளி வர்க்கப் படையின் ஒரு உண்மையான தலைவர் என்று கருத முடியுமா? நிச்சயமாக இல்லை ! முதலில் கட்சியின் திட்டம், செயலுத்திகள் மற்றும் அமைப்பு உடனடியாக ஏற்றுக் கொள்ளும் காற்றடைத்தப் பைகளைப் போன்ற ஏராளமான நபர்கள் இவ்வுலகில் உள்ளனர் என்பதையும் ஆனால் அவர்களால் காற்றடைத்தப் பைகளாக இருப்பதை தவிர வேறொன்றும் செய்ய முடியாதவர்களாக இருக்கிறார்கள் என்பதையும் ஒவ்வொருவரும் அறிந்துள்ளனர். ஒரு கட்சி உறுப்பினர் (அதாவது பாட்டாளி வர்க்கப் படைத் தலைவர்) என்று ஒரு காற்றடைத்தப் பையை அழைப்பதே கட்சியின் புனிதத் தன்மையை கெடுக்கும் சொல்லாகும்! மேலும், நமது கட்சி ஒன்றும் தத்துவப் பள்ளியோ அல்லது மதப்பிரிவோ அல்ல. நமது கட்சி போரிடும் கட்சியாக இருக்கிறதல்லவா? எனவே அது அவ்வாறு உள்ளபோது சொல்லளவில் கட்சியின் திட்டம், செயலுத்திகள் மற்றும் அமைப்ப விதிகளை ஏற்பதில் இருந்து அது நிறைவுறாது என்பது தெளிவாகிறதில்லையா? மேலும் அது தனது உறுப்பினர்கள் ஏற்றுக்கொண்ட கண்ணோட்டத்தை அமல்படுத்த வேண்டும் என்று ஐயத்துக்கு இடமின்றி கோரிக்கை வைக்கும் இல்லையா? எனவே, யாரெல்லாம் நமது கட்சியின் உறுப்பினராக வேண்டும் என்று விரும்புகிறார்களோ அவர்கள் நமது கட்சியின் திட்டம், செயலுத்திகள் மற்றும் அமைப்பு விதிகளை வெறுமனே ஏற்பதை விடுத்து அவற்றை உருப்படியான விளைவு ஏற்படுத்தும் வகையில் அமல்படுத்தத் தொடங்க வேண்டும்.

ஒரு கட்சி உறுப்பினர் கட்சியின் கொள்கைகளை அமல்படுத்துவது என்பதன் பொருள் என்ன? கட்சியின் கொள்கைகளை அவர் எப்போது அமல்படுத்த முடியும்? அவர் ஒட்டுமொத்த கட்சியுடன் அணிவகுத்துச் செல்லும்போது, பாட்டாளி வர்க்கப் படையின் தலைமையில் அவர் போரிடும் போது மட்டுமே அமல்படுத்த முடியும். தனிமையில் உள்ள சிதறுண்ட தனிநபர்களைக்கொண்டு இப்போராட்டத்தை நடத்த முடியுமா? நிச்சயமாக முடியாது! மாறாக, மக்கள் முதலில் ஒன்றுபட்ட அமைப்பான பின்பே களத்திற்குச் செல்கிறார்கள். ஒருவேளை இவ்வாறு நடைபெறாவிடில் அனைத்துப் போராட்டமும் பயனற்றதாகும். ஒரு கட்டுக்கோப்பான அமைப்பில் கட்சி உறுப்பினர்கள் ஒன்றுபடும்போது மட்டுமே அவர்களால் போரிடமுடியும், கட்சியின் கொள்கைகளை அமல்படுத்த முடியும் என்பது தெளிவாகிறது. கட்சி உறுப்பினர்கள் ஒன்றுபடும் அமைப்பானது எந்தளவிற்குக் கட்டுக்கோப்பாக உள்ளதோ, அந்தளவிற்கு அவர்களால் சிறப்பாகப் போரிடமுடியும், மற்றும் இதன் விளைவாக அவர்களால் கட்சியின் திட்டம், செயலுத்திகள் அமைப்புக் கொள்கைகளை மேலும் அதிகமாக அமல்படுத்த முடியும். தனிநபர்களின் கதம்பத் திரள் அல்ல அது ஒரு தலைவர்களின் அமைப்பு என்று நமது கட்சியை எந்தக் காரணமுமின்றி சாதாரணமாக சொல்லப் படவில்லை. மேலும், கட்சியானது தலைவர்களின் அமைப்பாக இருப்பதால் இவ்வமைப்பில் செயல்படுபவர்கள்தான் இக்கட்சியின், இவ்வமைப்பின் உறுப்பினர்களாகக் கருதப்பட முடியும் என்பதோடு இவர்கள் விருப்பங்களைக் கட்சியின் விருப்பங்களோடு இணைப்பதைத் தமது கடமையாகக் கருதவேண்டும் என்பது ஐயத்துக்கிடமில்லாததாகும். மேலும், கட்சி உறுப்பினர்களாகக் கருதப்படுபவர் கட்சியுடன் இசைவாகச் செயல்படவேண்டும் என்பதும் ஐயத்துக்கிடமற்ற உண்மையாகும்.

எனவே, ஒருவர் கட்சி உறுப்பினராக வரவேண்டுமாயின் கட்சித் திட்டம், செயலுத்திகள் மற்றும் அமைப்புக் கொள்கைகளை அமல்படுத்த வேண்டும்; கட்சியின் கொள்கைகளை அமல்படுத்த வேண்டுமாயின் ஒருவர் அதற்காகப் போராட வேண்டும். மேலும் இக்கொள்கைகளுக்காகப் போராடுவதற்கு ஒருவர் கட்சி அமைப்பில் கட்சியுடன் ஒத்திசைந்து வேலை செய்ய வேண்டும். ஒருவர் கட்சி உறுப்பினராக ஆவதற்கு கட்சி அமைப்புகள் ஏதாவது ஒன்றில் இணைந்து செயல்படவேண்டும் என்பது தெளிவாகிறது.(2) கட்சியின் அமைப்புகள் ஒன்றில் நாம் இணையும் போதுதான், நாம் கட்சியின் நலன்களுடன் நமது சொந்த நலன்களை இணைத்தவர்களாவோம். இதன் விளைவாக நாம் பாட்டாளி வர்க்கப் படையின் உண்மையான தலைவர்களாகவும் ஆகிறோம்.

( தொடரும் )

அடிக்குறிப்புகள் :

(1) ரசியாவில் உள்ள இதரக் கட்சிகளை நாம் இங்கு குறிப்பிடவில்லை . ஏனெனில் நாம் விவாதத்தில் ஆய்வுக்கு எடுத்துக்கொள்ளும் கேள்விகளில் அவற்றைத் தொடர்புப்படுத்த தேவை எழவில்லை.

(2) எப்படி ஒவ்வொரு சிக்கலான உயிரியும் கணக்கற்ற எளிய உயிரிகளால் உருவாகியிருக்கிறதோ, அதைப் போன்றுதான் சிக்கலானதும், பொதுவானதுமாக உள்ள அமைப்பான நமது கட்சியும் எண்ணற்ற மாவட்ட மற்றும் உள்ளூர் அமைப்புகளால் கட்சி அமைப்பாக உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. அவை யாவும் கட்சிப் போராட்டம் அல்லது மையக்குழுவின் ஒப்புதலைப் பெற்றிருக்க வேண்டும் என்ற நிபந்தனை உள்ளது. நீங்கள் பார்த்தவாறு குழுக்களை மட்டும் கட்சி அமைப்புகள் என்று சொல்வதில்லை. இவ்வமைப்புகளின் செயல்பாடுகளுக்கு ஒரு தனித் திட்டத்திற்கேற்ப வழிகாட்டி இயக்குவதற்கு ஒரு மையக்குழு உள்ளது. இதன் மூலமாக இந்த உள்ளூர் கட்சி அமைப்புகள் யாவும் ஒரே, பெரிய மையப்படுத்தப்பட்ட அமைப்பாக உருவாகிறன்றன.

***

நூல் : ஜே. வி. ஸ்டாலின் படைப்புகள், தொகுதி ஒன்று
வெளியீடு : அலைகள் வெளியீட்டகம்.
விலை : ரூ. 450/-
கிடைக்குமிடம் :
5/1 ஏ, இரண்டாவது தெரு,
நடேசன் நகர், இராமாபுரம்,
சென்னை – 600 089.
தொடர்பு : 98417 75112.

செப்டெம்பர் 9, 2020 – தோழர் மாவோவின் 44-வது நினைவு தினம் இன்று. மார்க்சியத்தின் அடிப்படைகளை இறுகப் பற்றிக் கொண்டு ஜனநாயக மத்தியத்துவம், விமர்சனம் – சுயவிமர்சனம் ஆகிய பெரும் ஆயுதங்களைக் கொண்டு இடது, வலது சந்தர்ப்பவாதங்களுக்கு எதிராகப் போராடி புரட்சியை சாதிக்கவல்ல எஃகுறுதிமிக்க ஒரு கட்சியைக் கட்டியமைத்தார் லெனின். விளைவு – ரசியாவில் சோசலிசப் புரட்சி நடந்தது.

உலகின் முதல் சோசலிச நாடான ரசியா, தோழர் ஸ்டாலினின் தலைமையில் ஏகாதிபத்தியங்களின் நேரடியான மற்றும் மறைமுக தாக்குதல்களை ஒருபக்கம் எதிர்கொண்டு, மறுபுறத்தில் கட்சிக்குள் எழுந்த திருத்தல்வாத, வலது சந்தர்ப்பவாத  சித்தாந்தங்களையும் எதிர்கொண்டு அவற்றுக்கு எதிராகப் போராடியது.  இந்தப் போராட்டங்களின் அனுபவங்களையும், மார்க்சிய லெனினிய சிந்தனைகளையும் வரித்துக் கொண்டு சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சியை போல்ஷ்விக் மயமாகக் கட்டியமைத்தார் தோழர் மாவோ.

சீனாவின் சமூகப் பொருளாதார அரசியல் பின்னணியில், சீன மக்களின் பண்பாட்டு நிலைமைகளைக் கருத்தில் கொண்டு கட்சி ஸ்தாபனத்தில் வரும் பிரச்சினைகள், கட்சிக்குள் நிலவும் தவறான போக்குகள், ஊழியர்களுக்கும்  தலைவர்களுக்கும் இடையிலான சிக்கல்கள் ஆகியவற்றை பகுத்தாய்ந்து அவற்றைக் கலைவதற்கான வழிமுறைகளை தோழர் மாவோ முன் வைத்தார்.

கட்சியில் நிகழும் பிளவுகள், குழப்பங்கள் உள்ளிட்ட எதுவும் ஒரிரு நாட்களில் தோன்றிவிடுவதில்லை. அவை வலது இடது சந்தர்ப்பவாதப் போக்கு மெது மெதுவாக  கட்சிக்குள் வேரூன்றி வளர்ந்து, ஒரு சமயத்தில் வெடிக்கும்போதுதான் கட்சியில் பிளவுகளும் குழப்பங்களும் விளைகின்றன. அதனைத் தவிர்ப்பதற்கு இருக்கும் ஒரே வழிமுறை எப்போதும் கறாராக தாராளவாதத்திற்கு எதிராக போர் தொடுப்பதும், விமர்சன சுயவிமர்சன முறையைப் பின்பற்றுவதும்தான்!

மேல்கமிட்டியோ, கீழ் கமிட்டியோ எதுவாக இருந்தாலும், மார்க்சிய லெனினிய கண்ணோட்டத்தில் இருந்து தோழர்களின் திசைவிலகலைக் கண்டதும், அதனோடு எக்காரணம் கொண்டும் சமரசம் மேற்கொள்ளாமல், அதற்கு எதிராகக் கடுமையான போராட்டத்தை நடத்த வேண்டும் என்பதை பின்வரும் கட்டுரையில் விவரிக்கிறார் தோழர் மாவோ !

தாராளவாதத்திற்கு எதிராக அணிதிரண்டு அதனை எதிர்த்து முறியடிப்போம் !
தோழர் மாவோவின் சிந்தனையை எங்கும் எப்போதும்  உயர்த்திப்பிடிப்போம் !!

– வினவு

***

தாராளவாதத்தை எதிர்த்துப் போரிடுக !

நாம் ஊக்கமான சித்தாந்தப் போராட்டத்துக்காக நிற்கிறோம். காரணம், அது கட்சிக்குள்ளும் புரட்சிகர ஸ்தாபனங்களுக்குள்ளும் ஐக்கியத்தை உருவாக்கவும் அவற்றைப் போராடத் தகுதியுள்ளவைகளாக்கவுமான ஆயுதமாக மாற்றவும் உதவுகிறது. ஒவ்வொரு கம்யூனிஸ்டும், புரட்சிவாதியும் இந்த ஆயுதத்தைக் கையில் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

ஆனால் தாராளவாதம், சித்தாந்தப் போராட்டத்தை மறுத்து, கோட்பாடற்ற சமாதானத்துக்காக நிற்கிறது. இதன் விளைவாக உலுத்துப் போன பண்பற்ற மனோபாவம் தோன்றி, கட்சியிலும் புரட்சிகர ஸ்தாபனங்களிலும் உள்ள சில அமைப்புகளையும் தனி நபர்களையும் அரசியல் ரீதியில் சீரழிக்கிறது.

தாராளவாதம், பல்வேறு வழிகளில் வெளிப்படுகின்றது. ஒருவர் தவறிழைத்துவிட்டார் என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தும், நீண்டகாலம் பழகியவர், சக ஊரவர், சக மாணவர், நெருங்கிய நண்பர், அன்பிற்குரியவர், பழைய சக ஊழியர் அல்லது பழைய கீழ்ப்பணியாளர் என்ற காரணத்தால் அவருடன் கோட்பாடு ரீதியில் வாதிடுவதற்கு மாறாக, சமாதானத்துக்காகவும் நட்புக்காகவும் விஷயங்களை நழுவவிடுவது அல்லது, சுற்றிலும் நெருக்கம் நீடிக்க வேண்டி முழுமையான தீர்வு காண்பதற்கு பதில் லேசாகத் தொட்டுவிடுவது இதன் விளைவாக ஸ்தாபனத்துக்கும் தனி நபருக்கும் தீங்கு விளைவிக்கப்படுகின்றது. இது தாராளவாதத்தின் முதலாவது வகை.

ஸ்தாபனத்துக்குத் தனது யோசனைகளை ஊக்கமாக முன் வைப்பதற்குப் பதிலாக முதுகுக்குப் பின் பொறுப்பற்ற விமர்சனத்தில் ஈடுபடுவது நபர்களது முகங்களுக்கும் முன் ஒன்றும் சொல்லாமல், அவர்களது முதுகுகளுக்குப் பின் வம்பளப்பது, கூட்டத்தில் ஒன்றும் பேசாமல் அது முடிந்த பின் வம்பளப்பது, கூட்டு வாழ்வுக் கோட்பாடுகளைச் சற்றும் பொருட்படுத்தாமல், தனது சொந்த விருப்பப்படி நடப்பது – இது இரண்டாவது வகை.

படிக்க:
♦ நூல் அறிமுகம் : நமது படிப்பைச் சீர்செய்வோம் | மா சே துங்
♦ லெனின் முன் வைத்த புதுப்பாணியிலான கட்சி !

தன்னைப் பாதிக்காத விஷயங்களை அலமாரியில் வைத்துவிடுவது தெளிவாகத் தவறானவை என்று தெரிந்தவை பற்றி, இயன்ற அளவு சொற்பமாகப் பேசுவது, தன்னைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள தனது குறைபாடுகளைக் கண்டு விமர்சிப்பார்களே என்று அதிலிருந்து தப்புவதற்காகவும் எச்சரிக்கையாக இருந்துவிடுவது – இது மூன்றாவது வகை

கட்டளைகளுக்குப் (முடிவுகளுக்கு) பணிந்து ஒழுகாமல் தனது சொந்தக் கருத்துகளுக்கு எல்லாவற்றுக்கும் மேலான இடத்தைத் தருவது; ஸ்தாபனத்திலிருந்து விசேஷ சலுகை கோருவது; ஆனால் அதன் கட்டுப்பாட்டை நிராகரிப்பது – இது நாலாவது வகை.

ஐக்கியத்துக்காக அல்லது முன்னேற்றத்துக்காக அல்லது வேலையைச் சிறப்பாகச் செய்வதற்காக, தவறான கருத்துக்களை எதிர்த்துப் போராட்டங்களிலும் விவாதங்களிலும் ஈடுபடுவது என்பதற்குப் பதிலாக தனிநபர் தாக்குதல் தொடுப்பது; சண்டை சச்சரவுகள் செய்வது; சொந்தக் குரோதங்களைக் கொட்டித் தீர்ப்பது; அல்லது பழி வாங்குவது – இது ஐந்தாவது வகை.

தவறான கருத்துக்களைக் கேட்டதும் அவற்றை மறுத்துரைப்பதில்லை. எதிர்ப் புரட்சிவாதிகளது கூற்றுகளைக் கேட்டாலும் அதனைக் கட்சிக்குத் தெரிவிப்பதில்லை; மாறாக ஒன்றும் நடக்காதது போல அவற்றை அமைதியாகக் கேட்டு சகித்துக் கொள்வது இது ஆறாவது வகை.

மக்கள் மத்தியில் இருந்தும் கிளர்ச்சிப் பிரச்சாரம் செய்யாமல் இருப்பது அல்லது சொற்பொழிவுகள் ஆற்றாமல் இருப்பது – அவர்கள் மத்தியில் பரிசீலனைகளும் விசாரணைகளும் நடத்தாமல் இருப்பது – மக்களிடம் பாராமுகமாகவும், அவர்களது இன்ப துன்பங்களில் கவலை இல்லாமலும், தான் ஒரு கம்யூனிஸ்ட் என்பதை மறந்து கம்யூனிஸ்ட் அல்லாதவரைப் போல் நடந்து கொள்வது – இது ஏழாவது வகை.

மக்களின் நலன்களுக்கு ஒருவர் தீங்கு விளைவிக்கக் கண்டும், ஆத்திரமடையாமல் அவருக்கு அறிவுரை கூறாமல் அல்லது அவரைத் தடுக்காமல் அல்லது அவருடன் நியாயம் கூறி வாதிடாமல், தொடர்ந்து அப்படிச் செய்ய அவரை அனுமதிப்பது – இது எட்டாவது வகை.

வரையறையான திட்டமில்லாமல், திசையில்லாமல் அரைமனதுடன் வேலை செய்வது, அக்கறையின்றி ஏனோ தானோ என்று வேலை செய்வது, ‘பூசாரியாக இருக்கும் வரை மணியடித்துக் கொண்டிருப்போம்’ என்று செயல்படுவது – இது ஒன்பதாவது வகை.

புரட்சிக்குத் தான் பெரும் சேவை செய்வதாகக் கருதிக் கொண்டு, தான் பெரும் அனுபவசாலி என்று பெருமைப்பட்டுக் கொள்வது, பெரிய பணிகளுக்குத் தகுதியில்லாமல் இருந்து கொண்டே சிறிய பணிகளை அவமதிப்பது – வேலையில் அசட்டையாகவும், படிப்பில் அக்கறையில்லாமலும் இருப்பது – இது பத்தாவது வகை.

தனது சொந்தத் தவறுகளை அறிந்திருந்தும், அவற்றைத் திருத்த எவ்வித முயற்சியும் செய்யாமல் தன்னைப் பொறுத்துத் தாராளவாதத்தை மேற்கொள்ளுதல் – இது பதினோராவது வகை.

நாம் மேலும் கூறிக்கொண்டே போகலாம். ஆனால், இந்தப் பதினொன்றுமே பிரதானமானவை. இவை அனைத்தும் தாராளவாதத்தின் வெளிப்பாடுகள்.

புரட்சிகர அமைப்புகளில் தாராளவாதம் என்பது பெருந்தீங்கு விளைவிக்கும் அது ஒற்றுமையை அரித்துத் தின்னும்; ஒருமைப்பாட்டுக்கு குழி பறிக்கும்; வேலையில் ஊக்கமின்மையை ஏற்படுத்தும்; வேற்றுமையை விதைக்கும். இது புரட்சிகர அணிகளில் உள்ள கட்டுக்கோப்பான ஸ்தாபன அமைப்பையும், கண்டிப்பான கட்டுப்பாட்டையும் அழித்துவிடும்; கொள்கைகள் முழுமையாக அமல் நடத்தப்படுவதைத் தடுக்கும்; கட்சியின் தலைமையில் உள்ள மக்களிடமிருந்து கட்சி ஸ்தாபனங்களைப் பிரித்துவிடும். இது மிகவும் தீமையான ஒரு போக்காகும்.

படிக்க:
♦ மாமேதை லெனின் : அறிவாளிகளின் அந்தரங்கம் || லெனின் – தலைவர்! தோழர்! மனிதர்!
♦ சீர்திருத்தவாதத் தலைவர்களை அம்பலப்படுத்துவது எப்படி ?

தாராளவாதம் என்பது குட்டி பூர்ஷ்வா வர்க்கத்தின் சுயநல உணர்விலிருந்து தோன்றுகிறது. அது தனிநபர் நலன்களை முதலாவது இடத்திலும், புரட்சியின் நலன்களை இரண்டாவது இடத்திலும் வைக்கின்றது. இதனால் சிந்தாந்த ரீதியிலும், அரசியல் ரீதியிலும், ஸ்தாபன ரீதியிலும் தாராளவாதம் தோன்றுகிறது.

தாராளவாதிகள் மார்க்சியக் கோட்பாடுகளைப் பொதுப்படையான வறட்டுச் சூத்திரங்களாகக் கருதுகின்றனர். அவர்கள் மார்க்சியத்தை அங்கீகரிக்கின்றனர்; ஆனால் அதனை அனுஷ்டிக்க அல்லது முழுமையாக அனுஷ்டிக்கத் தயாராக இல்லை; தங்களது தாராளவாதத்துக்குப் பதிலாக அதன் இடத்தில் மார்க்சியத்தை வைக்க அவர்கள் தயாராக இல்லை.

அந்த நபர்களிடம் மார்க்சியமும் இருக்கிறது; அதே வேளையில் தாராளவாதமும் இருக்கிறது. அவர்கள் மார்க்சியம் பேசுகின்றனர்; ஆனால் தாராளவாதத்தை அனுஷ்டிக்கின்றனர். பிறருக்கு மார்க்சியத்தையும் தங்களுக்கு தாராளவாதத்தையும் பிரயோகிக்கின்றனர். அவர்கள் இரண்டு விதமான சரக்குகளையும் இருப்பில் வைத்துக் கொண்டு இரண்டுக்கும் உபயோகம் காண்கின்றனர். இப்படித்தான் சில நபர்களின் மூளைகள் வேலை செய்கின்றன.

தாராளவாதம் என்பது சந்தர்ப்பவாதத்தின் ஒரு வெளிப்பாடு, மார்க்சியத்திற்கு அது அடிப்படையில் முரண்பாடானது. இது ஊக்கமற்ற (செயலற்ற) தன்மை உடையது. யதார்த்தத்தில் எதிரிக்கு உதவும் விளைவு கொண்டது. எனவேதான் அது நம் மத்தியில் இருப்பதை எதிரி வரவேற்கிறான். அதன் இயல்பு இப்படி இருப்பதால் புரட்சி அணிகளில் அதற்கு இடமே இருக்கக்கூடாது. செயலூக்கமற்ற தாராளவாதத்தை வெல்ல மார்க்சியத்தின் செயலூக்கமுள்ள உணர்வையும் உபயோகிக்க வேண்டும். ஒரு கம்யூனிஸ்ட் ஒளிவு மறைவில்லாது பேசுபவராக, விசுவாசமுள்ளவராக செயலூக்கம் உள்ளவராக இருக்க வேண்டும். புரட்சியின் நலன்களைத் தனது சொந்த உயிரைவிட மேலானதாகக் கருத வேண்டும். தனது தனிநபர் நலன்களைப் புரட்சியின் நலன்களுக்கு உட்படுத்த வேண்டும்.

எங்கும், எப்போதும் அவர் சரியான கோட்பாடுகளின் வழி ஒழுகி எல்லாத் தவறான கருத்துகளுக்கும் செயல்களுக்கும் எதிராகச் சலியாத போராட்டம் நடத்த வேண்டும். இவ்வாறு கட்சியின் கூட்டு வாழ்வை ஸ்திரப்படுத்தி, கட்சிக்கும் பொது மக்களுக்கும் இடையில் உள்ள தொடர்புகளைப் பலப்படுத்த வேண்டும். அவர் எந்த ஒரு தனிநபரைக் காட்டிலும் கட்சியிலும் மக்களிடத்திலும் கூடுதலான அக்கறையும், தன்னைவிடப் பிறர் மீது கூடுதலான அக்கறையும் செலுத்த வேண்டும். இப்படிச் செய்தால்தான் அவர் ஒரு கம்யூனிஸ்ட் என்று கருதப்பட முடியும்.

விசுவாசமான, நேர்மையான, செயலூக்கம் உள்ள உறுதியான கம்யூனிஸ்டுகள் அனைவரும் ஒன்றுபட்டு நின்று, நம்மிடையேயுள்ள சிலரது காட்டு தாராளவாதப் போக்குகளை எதிர்த்து (திருத்தி) அவர்களைச் சரியான திசையில் இட்டுச் செல்ல வேண்டும். சித்தாந்த முனையில் உள்ள நமது கடமைகளில் இதுவும் ஒன்றாகும்.

000

நூல் : தலைமை தாங்கும் வழிமுறைகள் – மாசேதுங்
வெளியீடு : பாரதி புத்தகாலயம்
விலை : ரூ. 10
கிடைக்குமிடம் :
பாரதி புத்தகாலயம்,
421, அண்ணாசாலை, தேனாம்பேட்டை
சென்னை-018
தொடர்பு : 044- 24332424, 24332924