பு.ஜ. உடன் ஓர் உரையாடல்

கடந்த பிப்ரவரி மாதத்தில் பொதுவெளியில் விவாதிக்கப்பட்ட, பேசுபொருளாக இருந்த நிகழ்வுகள் குறித்தும் அரசியல் பிரச்சினைகள் குறித்தும் வாசகர்கள் எழுப்பிய கேள்விகளுக்கு புதிய ஜனநாயகம் ஆசிரியர் குழு சார்பாக அளிக்கப்பட்ட பதில்கள்.

கேள்வி: “மெய்தி இன மக்களுக்கு பழங்குடி அந்தஸ்து வழங்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்” என்று மணிப்பூர் உயர்நீதிமன்ற தலைமை பொறுப்பு நீதிபதி எம்.வி.முரளிதரன் கடந்தாண்டு தீர்ப்பு வழங்கினார். அத்தீர்ப்புதான் மணிப்பூர் பற்றி எரிய காரணமாக இருந்தது. தற்போது அதே நீதிமன்றத்தால் அத்தீர்ப்பு திரும்பப் பெறப்பட்டுள்ளது. அத்தகைய தீர்ப்பை வழங்கிய நீதிபதி மீது குற்றவியல் நடவடிக்கை எடுக்க சட்டத்தில் இடமிருக்கிறதா?

மணிப்பூர் உயர்நீதிமன்ற நீதிபதி முரளிதரன் வழங்கிய தீர்ப்பை ஏதோவொரு தனி நீதிபதி வழங்கிய தவறான தீர்ப்பு என்று தனித்துப் பார்த்துவிடக் கூடாது. அத்தீர்ப்பை ஆர்.எஸ்.எஸ்–பா.ஜ.க. பாசிசக் கும்பலின் நிகழ்ச்சிநிரலோடு இணைத்துப் பார்க்க வேண்டும்.

கடந்த 2023-ஆம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் 27-ஆம் தேதி நீதிபதி எம்.வி.முரளிதரன் வழங்கிய தீர்ப்பையடுத்து மணிப்பூரில் குக்கி பழங்குடியின மக்களுக்கு எதிரான கலவரம் திட்டமிட்டு நடத்தப்பட்டது. அன்று பற்றி எரிய தொடங்கிய மணிப்பூர் ஏறக்குறைய ஒரு ஆண்டாகியும் அணையவில்லை.

இந்த இடைப்பட்ட காலத்தில் நூற்றுக்கணக்கான மக்கள் கொல்லப்பட்டுள்ளனர். இவர்களில் ஆக பெரும்பான்மையினர் குக்கி பழங்குடியின மக்கள். வீடுகள் கொளுத்தப்பட்டுள்ளன. பல தேவாலயங்கள் இடிக்கப்பட்டுள்ளன. பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் அகதிகள் முகாம்களில் தஞ்சமடைந்துள்ளனர். மிகப்பெரிய அளவில் குக்கி இனப் பெண்கள் மீது பாலியல் வன்முறை வெறியாட்டங்கள் நடத்தப்பட்டுள்ளது. அதன் வெளிப்பாடே மணிப்பூரில் குக்கி இனப் பெண்கள் இனவெறியர்களால் நிர்வாணமாக இழுத்துசெல்லப்பட்டது. மொத்தத்தில், ஆர்.எஸ்.எஸ். சங்க பரிவாரங்களின் தலைமையில் மணிப்பூரில் ஒரு பேரழிவே நடத்தப்பட்டுள்ளது.

இக்கலவரத்தின் மூலம் மணிப்பூர் காடுகளை அம்பானி-அதானி கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு தாரைவார்த்து விடலாம், அனைத்து மெய்தி இன மக்கள் மத்தியிலும் அடித்தளத்தை உருவாக்கிவிடலாம் என்று பாசிசக் கும்பல் கனவு கண்டது. ஆனால், குக்கி இன மக்களின் எழுச்சி அந்த கனவை நிறைவேறவிடவில்லை. காட்டையும் உரிமையையும் பாதுகாப்பதற்கான குக்கி இன மக்களின் உணர்வுபூர்வமான எழுச்சி காரணமாக ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் இக்கலவரம் பாசிசக் கும்பலுக்கு எதிராக திரும்ப தொடங்கியது. மெய்தி இன மக்கள் மத்தியிலும் பா.ஜ.க. கும்பலுக்கு எதிர்ப்பு வலுத்தது.

படிக்க: ராமர் கோவில், பக்தியா? கலெக்ஷன் கட்டும் உத்தியா?

2024 நாடாளுமன்ற தேர்தல் நெருங்கிவரும் சூழலில், நிலைமையை ஓரளவிற்கேனும் இயல்புநிலைக்கு கொண்டுவந்தால்தான் அம்மாநிலத்தில் தேர்தலை நடத்தமுடியும் என்று பாசிசக் கும்பல் அஞ்சியதால்தான் இத்தீர்ப்பு தற்போது திரும்பப்பெறப்பட்டுள்ளது. உண்மையில், குக்கி இன மக்களின் எழுச்சி பாசிசக் கும்பலை தற்காலிகமாக பின்வாங்க வைத்துள்ளது என்றே சொல்ல வேண்டும்.

ஆனால், இந்த பேரழிகளுக்கெல்லாம் தொடக்கப்புள்ளியாக இருந்த உள்நோக்கம் கொண்ட தீர்ப்பை வழங்கிய நீதிபதி முரளிதரன் மீது இந்தியாவின் அரசியல் அமைப்பு சட்டத்தின் அடிப்படையில் நடவடிக்கை எடுக்க முடியுமா என்றால் முடியாது என்பதே ‘இந்திய ஜனநாயகத்தின்’ அவலநிலை.

இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டப்படி, ஒரு நீதிபதியால் வழங்கப்பட்ட தீர்ப்பு எவ்வளவு மோசமான விளைவுகளை ஏற்படுத்தியிருந்தாலும் அந்த தீர்ப்பானது ‘நல்ல நோக்கத்தோடு’ (Good faith) வழங்கப்பட்டதாகவே கருதப்படும். இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் பிரிவு 77, சட்டம் தனக்கு வழங்கியுள்ள அதிகாரத்தை பயன்படுத்தி ஒரு நீதிபதி வழங்கும் தீர்ப்பானது குற்றமாகாது என்கிறது.

ஆக, நிலகின்ற போலி ஜனநாயகத்தின்படி, நீதிபதிகள் மக்களுக்கு பதில் சொல்லக் கடமைப்பட்டவர்கள் அல்ல. அவர்கள் அனைவரும் சமூகத்திற்கு மேலானவர்கள். இந்த போலி ஜனநாயகக் கட்டமைப்பில் இவர்களையெல்லாம் கேள்வி கேட்கும் உரிமை மக்களுக்கு இல்லை என்பதே நிதர்சனமான உண்மை.

மேலும், இந்தியாவில் நீதிபதிகள் இதுபோன்ற தீர்ப்பை வழங்குவது இது முதன்முறையல்ல. இந்தியாவில் காவி கும்பல் ஆட்சியை பிடித்ததிலிருந்து நீதிமன்றங்கள் பாசிசமயமாகி வருகிறது. இதன் விளைவாக, குஜராத், உத்தரப்பிரதேசம், மத்தியப்பிரதேசம் போன்ற பசுவளைய மாநிலங்களின் உயர்நீதிமன்றங்களில் மனுவாத அடிப்படையில் பெண்களுக்கு எதிரான, பார்ப்பனிய-ஆணாதிக்கத்தின் அடிப்படையில் பல தீர்ப்புகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன. அத்தீர்ப்புகள் பொதுவெளியில் பேசுபொருளாகி கடும் எதிர்ப்பு கிளம்பியதால் அவற்றில் சில தீர்ப்புகள் மட்டும் ரத்து செய்யப்பட்டுள்ளன. ஆனால், அந்த நீதிபதிகளுக்கு எந்த தண்டனையும் வழங்கப்பட்டதில்லை. அப்படியொரு கோரிக்கையும் வலுத்ததில்லை.

படிக்க: தொடரும் பட்டாசு ஆலை வெடிவிபத்துகள் – யார் காரணம்?

அதேபோல், 1949-இல் பாபர் மசூதியில் சங்க பரிவார கும்பல்  திருட்டுத்தனமாக குழந்தை ராமனின் சிலையை வைத்ததை அங்கீகரித்து, 1951-இல் மசூதி வளாகத்தில் இந்துக்கள் வழிபட அனுமதியளித்து தீர்ப்பு வழங்கியது பைசாபாத் சிவில் நீதிமன்றம். இதனையடுத்து, பாபர் மசூதியை ஒட்டி ஆர்.எஸ்.எஸ். கும்பல் முன்னெடுத்த ஒவ்வொரு நடவடிக்கையையும் நீதிமன்றங்கள் அங்கீகரித்து அனுமதியளித்தன. இறுதியாக 1990-ஆம் ஆண்டு மசூதியை இடித்து தரைமட்டமாக்கியதோடு இரண்டாயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட இஸ்லாமியர்களை கொன்று குவித்தனர் ஆர்.எஸ்.எஸ். பயங்கரவாதிகள்.

இந்த 2000-க்கும் மேற்பட்ட இஸ்லாமிய கொல்லப்பட்டதில் நீதிமன்றங்களின் பங்கு இல்லை என்று நம்மால் மறுக்க முடியுமா? ஆனால், அவர்கள் மீது நடவடிக்கை எடுக்க மக்களுக்கு என்ன அதிகாரம் உள்ளது என்பதே பிரதானமான கேள்வி. இதனைதான் நாம் இரட்டை ஆட்சிமுறை என்கிறோம். இதுவே, இந்திய மக்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள ‘ஜனநாயகத்தின்’ உண்மைநிலை.

அதிகார வர்க்கத்தில் இருப்பவர்கள் மக்க்களுக்கு மேலானவர்களாக உள்ளனர். அவர்களை திருப்பி அழைக்கும் உரிமையோ தவறு செய்தால் தண்டிக்கும் உரிமையோ மக்களுக்கு வழங்கப்படவில்லை. இதற்கு பெயர்தான் ஜனநாயகமா. எனவே நீதிபதிகள் உள்ளிட்ட அரசின் பிரதிநிதிகளை தேர்ந்தெடுக்கவும், தேர்ந்தெடுத்தோரைத் திருப்பி அழைக்கவும் மக்களுக்கு உரிமை இருக்க வேண்டும். அப்படிப்பட்ட ஒரு உண்மையான ஜனநாயகத்தில்தான் மக்கள் விரோத தீர்ப்பு வழங்கும் நீதிபதிகளைத் தண்டிக்க முடியும்.

பு.ஜ. உடன் ஓர் உரையாடல்

(புதிய ஜனநாயகம் – மார்ச் 2024 இதழ்)

சமூக வலைத்தளங்களில் வினவை பின்தொடருங்கள்:
WhatsApp, X (Twitter), Facebook, YouTube

பு.ஜ. உடன் ஓர் உரையாடல்

கடந்த பிப்ரவரி மாதத்தில் பொதுவெளியில் விவாதிக்கப்பட்ட, பேசுபொருளாக இருந்த நிகழ்வுகள் குறித்தும் அரசியல் பிரச்சினைகள் குறித்தும் வாசகர்கள் எழுப்பிய கேள்விகளுக்கு புதிய ஜனநாயகம் ஆசிரியர் குழு சார்பாக அளிக்கப்பட்ட பதில்கள்.

கேள்வி: பட்டாசு ஆலைகளில் வெடி விபத்துகள் ஏற்பட்டு தொழிலாளர்கள் பலியாவது தொடர்கதையாகி வருகிறது. பிப்ரவரி மாதத்தில் சிவகாசியில் ஏற்பட்ட வெடி விபத்தில் 14 தொழிலாளர்களும் சாத்தூரில் ஏற்பட்ட வெடி விபத்தில் ஒரு தொழிலாளியும் உயிரிழந்துள்ளனர். இவ்வாறு மாதந்தோறும் பட்டாசு ஆலை வெடி விபத்துகள் நடந்து பல தொழிலாளர்கள் உயிரிழந்தாலும் அரசினால் ஏன் இதனை தடுக்க இயலவில்லை?

பட்டாசு ஆலை வெடி விபத்துகளுக்கு முக்கியமான காரணம், அரசு வகுத்துள்ள விதிமுறைகள் எவையும் பின்பற்றப்படுவதில்லை என்பதுதான். இந்த விதிமீறல்களை அதிகார வர்க்கமும் பட்டாசு ஆலை முதலாளிகளும் திட்டமிட்டு மேற்கொள்கின்றனர். அரசு வகுத்துள்ள விதிகளுக்கு மாறாக பட்டாசு ஆலைகள் அமைக்கப்பட்டிருப்பதால், விபத்துகள் நடப்பது என்பது அதன் இயல்பான அம்சமாக அமைந்துள்ளது.

ஒன்றிரண்டு விபத்துகள் நடந்தாலே, அந்தத் தொழிலில் இருக்கும் மற்ற முதலாளிகளுக்கு தங்களது ஆலையில் விபத்து நடந்துவிடுமே என்ற அச்சம் வந்திருக்க வேண்டும். ஆனால், வெடிவிபத்து நடக்காத பகுதியோ ஆலையோ இல்லை என்று சொல்லும் அளவிற்கு நிலைமை இருக்கும்போது, பட்டாசு ஆலை முதலாளிகளால் விதிமுறைகளை மீறி எப்படி ஆலையை நடத்த முடிகிறது? எந்த பட்டாசு ஆலை முதலாளியும் இதுவரை விபத்துக்குள்ளாகாமல் இருப்பது எப்படி?

இந்தத் தொழிலில் கிடைக்கும் இலாப விகிதமும், அதற்கு உறுதுணையாக இருக்கும் அரசும் அதிகாரவர்க்கமும்தான் இதற்கான முதன்மையான காரணங்களாகும். மற்றப்படி பட்டாசு ஆலை முதலாளிகள் மட்டும் வெடிவிபத்துகளில் சிக்காமல் தப்பித்துக் கொள்வதற்கேற்ப ஆலையில் தங்களது செயல்பாடுகளை அமைத்துக் கொள்கின்றனர் என்றுதான் பார்க்க வேண்டியுள்ளது.

மேலும், பட்டாசு ஆலை வேலைக்குச் செல்பவர்கள் எல்லாரும், பொருளாதார வளர்ச்சியில் மிகவும் பின்தங்கிய, மாற்று தொழில்களுக்கு செல்ல வாய்ப்பில்லாத, பின்தங்கிய பகுதிகளில் வாழும் ஏழை உழைக்கும் மக்கள்தான். சொந்த சாதிக்காரர்களிடம் வேலைக்குச் செல்வது, ஊரில் கட்டுப்பாடு வைத்திருப்பது, முதலாளிகள்-உள்ளூர் ஆதிக்கச் சக்திகள்-அதிகார வர்க்கம்-போலீசு கூட்டை பலமாகக் கட்டியமைத்திருப்பது போன்றவைதான், இம்மக்கள் வேறுவழியின்றி இந்த வேலைக்குத் தொடர்ந்து செல்வதற்கு காரணமாக உள்ளது. உள்ளூர் கட்டப்பஞ்சாயத்துகள் மூலமாகத்தான், வெடிவிபத்துகளில் உயிரிழந்த, படுகாயமுற்றவர்களின் குடும்பங்களுக்கான நட்ட ஈடுகள், அதிலும் மிக சொற்ப அளவாக வழங்கப்படுகின்றன.

படிக்க: ராமர் கோவில், பக்தியா? கலெக்ஷன் கட்டும் உத்தியா?

சிவகாசியில் நடந்த பட்டாசு ஆலை விபத்தின்போது, விபத்து குறித்து விசாரித்த மாவட்ட ஆட்சியர், இவ்வாறு அடிக்கடி வெடி விபத்துகள் நடப்பதைத் தடுப்பதற்கு, ஃபோர்மென், சூப்பர்வைசர் ஆகியோருக்கு வெடிமருந்துகளைக் கலப்பதற்கு பயிற்சி அளிக்கப் போவதாக அறிவித்துள்ளார். ஒவ்வொருமுறை விபத்து நேரும்போதும் வெடிமருந்து கலப்பவர்களின் தவறுதான் விபத்துகளுக்குக் காரணம் என்று அதிகார வர்க்கம் தொடர்ந்து சொல்லி வருகிறது.

இது உண்மையல்ல, பல ஆண்டுகளாகவே இந்த பொய்யான காரணங்களைக் கூறி தொழிலாளர்களுக்கு இழைக்கப்படும் அநீதி திட்டமிட்டு மறைக்கப்படுகிறது. அனுபவமில்லாதவர்கள், தவறுகளைச் செய்பவர்கள்தான் வெடிமருந்து கலக்கிறார்கள் என்றால் ஏன் அரசு இந்த வெடி ஆலைகளை நடத்துவதற்கு அனுமதிக்கிறது? ஆலைகள் சட்டபூர்வமாக நடக்கின்றனவா என்று கண்காணிப்பதற்காக நியமிக்கப்பட்டுள்ள, தொழிற்சாலை ஆய்வாளர்கள் என்ன செய்கிறார்கள்? இந்தக் கேள்விகளுக்கெல்லாம் அதிகார வர்க்கம் பதிலளிக்காது.

ஆகையால், விதிமுறைகள் மீறித்தான் ஆலைகள் நடக்கின்றன, இதன் மூலமாகத்தான் கோடிக்கோடியாக சம்பாதிக்கப்படுகிறது என்பதுதான் உண்மை.

இந்தப் பிரச்சினையில் பட்டாசுகள் அவசியமா என்ற கேள்வியை பலரும் எழுப்புகின்றனர். நிச்சயம் பட்டாசுகள் அவசியமானவை அல்ல. ஆனால், நுகர்வுக் கலாச்சாரம் வளர்ந்தோங்கி வரும் இன்றைய காலத்தில், பட்டாசு விற்பனை என்பது மிகவும் இலாபகரமான தொழிலாகும்.

நுகர்வுக்கலாச்சாரம், மதக் கலாச்சாரத்தின் அங்கமாக பட்டாசு வெடிக்கும் கலாச்சாரம் வளர்ந்துள்ளது. பட்டாசு உற்பத்தி, வானவேடிக்கை நிகழ்வுகள் சுற்றுச்சூழலுக்கும் பல்வேறு வகையில் எதிரானதாக அமைந்துள்ளது. சமூகத்தில் மக்களிடையே ஜனநாயக உணர்வுகள் மற்றும் சுற்றுச் சூழல் பாதுகாப்பு குறித்தான கண்ணோட்டத்தின் வளர்ச்சிக்கேற்ப, வாணவேடிக்கைகள் நடத்துவதும், பட்டாசு வெடித்து மகிழ்வதும் குறையத் தொடங்கும். அதேவேளையில், சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாக்கும் அதே அளவிற்கு அந்தத் தொழிலில் ஈடுபடுபவர்களுக்கு மறுவாழ்வு உத்தரவாதம் செய்யப்பட வேண்டும்.

பு.ஜ. உடன் ஓர் உரையாடல்

(புதிய ஜனநாயகம் – மார்ச் 2024 இதழ்)

சமூக வலைத்தளங்களில் வினவை பின்தொடருங்கள்:
WhatsApp, X (Twitter), Facebook, YouTube

பு.ஜ. உடன் ஓர் உரையாடல்

கடந்த பிப்ரவரி மாதத்தில் பொதுவெளியில் விவாதிக்கப்பட்ட, பேசுபொருளாக இருந்த நிகழ்வுகள் குறித்தும் அரசியல் பிரச்சினைகள் குறித்தும் வாசகர்கள் எழுப்பிய கேள்விகளுக்கு புதிய ஜனநாயகம் ஆசிரியர் குழு சார்பாக அளிக்கப்பட்ட பதில்கள்.

கேள்வி: பக்தியின் அடிப்படையில் ராமர் கோவில் கட்டப்படவில்லை என்று பலரும் சொல்கின்றனர். அவ்வாறு சொல்வது சரியா?

மோடி தனது தேர்தல் பிரச்சாரத்திற்காகத்தான் ராமர் கோவில் திறப்பு விழாவை நடத்துகிறார்; இந்த விழாவிற்கு குடியரசுத் தலைவரை அழைக்காமல் தனது சாதிய, ஆணாதிக்கக் கண்ணோட்டத்தை வெளிப்படுத்துகிறார் என்பதையெல்லாம் எதிர்க்கட்சிகளே அம்பலப்படுத்தியுள்ளன.

வாஜ்பாய் – அத்வானி கும்பல், அயோத்தியில் ராமர் கோவில் இருந்ததாக சொல்லி, இஸ்லாமியர்களை எதிரிகளாகக்காட்டி, பொய்யான காரணங்களைக் கூறி, மதக்கலவரங்களையும் படுகொலைகளையும் அரங்கேற்றியது; இந்து மதவெறியைப் பரப்பியது; இதனைப் பயன்படுத்தி, ஆர்.எஸ்.எஸ் – பா.ஜ.க. சங்கப்பரிவார அமைப்புகளை விரிவுப்படுத்திக் கொண்டது; பாபர் மசூதியையும் இடித்தது.

அன்று, “ராமராஜ்ஜியம் மேன்மையானது, அங்கு இந்துக்கள் உயர்ந்த அந்தஸ்த்தில் இருந்தனர்” என்று பிரச்சாரம் செய்தது. இந்துராஷ்டிரத்தைப் படைப்போம் என்றது. அப்போது மதவெறிக்கு பலியான பலரும் ராமர் கோவிலை பழைய பக்தியின் அடிப்படையில் நியாயப்படுத்திக் கொண்டனர். ஆர்.எஸ்.எஸ்-இன் மதவெறியில் தங்களது பக்தி உணர்வை இணைத்துப் பார்த்தனர்.

இன்று, நிலைமையே வேறு. 10 ஆண்டுகளாக நாட்டை சூறையாடிக் கொண்டிருக்கும் மோடி-அமித்ஷா கும்பல் அம்பானி, அதானி, வேதாந்தா போன்ற வடநாட்டு கார்ப்பரேட் கும்பலுக்கு நாட்டை தாரைவார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது. இந்த வடநாட்டுக் கார்ப்பரேட் கும்பலையே இராம – லெட்சுமனர்களாகக் கருதுகிறது. இந்துராஷ்டிரம் என்பது இந்த கார்ப்பரேட் கும்பலின் கொள்ளைக்கேற்ற வகையில் நாட்டில் இருக்கும் பன்முகத்தன்மையை அழித்து ஒரே நாடு, ஒரே வரி, ஒரே சட்டம், ஒரே மதம், ஒரே மொழி, ஒரே உணவு என்ற  பாசிசக் கொள்கைகளை நடைமுறைப்படுத்துவதுதான்.

படிக்க: மோடி அரசின் வெள்ளை அறிக்கையையும், ஜி.எஸ்.டி கொள்ளையையும் எப்படி புரிந்துகொள்வது?

ஆகையால், அம்பானி-அதானி வகையறா கார்ப்பரேட் கும்பலின் கொள்ளைக்காகவும் அவர்களது கொள்ளையை மறைப்பதற்காகவுமே ராமர் கோவில் கட்டப்பட்டுள்ளது என்பதுதான் உண்மை. இதற்கும் பக்திக்கும் எந்தத் தொடர்பும் இல்லை என்று பலரும் உணர்கின்றனர்.

இராமர் கோவிலை மையமாக வைத்து, அயோத்தியை சுற்றுலா மையமாக்கி, கார்ப்பரேட் கொள்ளை நடந்தேறிக் கொண்டிருப்பதை ஆங்கில வணிக இதழ்களில் வெளிவரும் செய்திகளே நமக்கு எடுத்துக்காட்டுகின்றன. ராமர் கோவிலை பழனி முருகன் கோவிலைப் போலவோ திருப்பதி ஏழுமலையான் கோவிலைப் போலவோ கருதிவிட முடியாது. திருப்பதியில், பெரும்பாலான அனைத்து இடங்களும் அரசின் கட்டுப்பாட்டில், திருப்பதி தேவஸ்தான கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது. ஆனால், அயோத்தியிலோ நிலைமையே வேறு.

குறிப்பாக, “உத்தரப்பிரதேசத்தில் பொருளாதார மறுமலர்ச்சியை ஏற்படுத்தியவர்” என்று உத்தரப்பிரதேச முதல்வர் யோகி ஆதித்யநாத்தை ஆங்கில இதழ்கள் புகழ்கின்றன. மதச்சுற்றுலா மூலம் பொருளாதார முன்னேற்றத்தை அடைவதற்கான யோகியின் உழைப்பை ராமர் கோவில் திறப்பில் பார்க்க முடிந்தது என்று அப்பத்திரிகைகள் கூறுகின்றன.

உலகத்தின் முக்கியமான புனிதத்தலமாக அயோத்தியை மாற்றுவதற்கான முயற்சியின் விளைவாக, அயோத்திக்கு சுற்றுலா செல்லும் பயணிகளின் எண்ணிக்கையானது 2021-ஆம் ஆண்டில் 3.25 லட்சம் பேராக இருந்தது. இது, 2022-ஆம் ஆண்டில் 2.39 கோடி பேராகவும் 2023-ஆம் ஆண்டில் 3.15 கோடி பேராகவும் உயர்ந்துள்ளது. ராமர் கோவில் திறப்பை ஒட்டிய  ஒரு வாரத்தில் மட்டும் 21 லட்சம் பேர் வந்து சென்றுள்ளதாகவும், தற்போது நாளொன்றுக்கு 2 இலட்சம் பேர் வருகைப் புரிவதாகவும் ஊடகங்கள் தெரிவிக்கின்றன. ஏப்ரல் முதலாக நாளொன்றுக்கு ஒரு லட்சம் சுற்றுலா பயணிகள் வருவார்கள் என்று எதிர்ப்பார்க்கப்படுகிறது.

இவ்வளவு மக்கள் வந்துசெல்வதற்கேற்ப, சர்வதேச விமான நிலையம் புதிதாக அமைக்கப்பட்டுள்ளது. அங்கிருக்கும் இரயில்நிலையம் மிக பிரம்மாண்டமாக விரிவாக்கப்பட்டுள்ளது. மேலும், சுற்றுலா பயணிகள் தங்குவதற்கான உல்லாச விடுதிகள், ஹோட்டல்கள், தங்குமிடங்கள் கட்டப்பட்டு வருகின்றன. நகரத்தின் விரிவாக்கத்தைத் திட்டமிட்டு மேற்கொள்ளும் வகையில், நான்குவழி, ஆறுவழி, எட்டுவழிச் சாலைகள் அமைக்கப்படுகின்றன.

படிக்க: பேராசிரியர் சாய்பாபா விடுதலை – களப்போராட்டம் அவசியம்

இந்தியாவின் முன்னணியான பிரபலங்கள் தங்குவதற்கான உயர் வசதிகளைக் கொண்ட பகுதிகள் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. சான்றாக, இந்தி நடிகர் அமிதாபச்சன் வீடு அமைந்துள்ள “தி சரயு” என்ற ஏழு நட்சத்திர (Seven Star) தங்குமிடம் 51 ஏக்கரில் அமைந்துள்ளது. மார்ரியோட் (Marriott) இண்டர்நேசனல், சரோவார், வ்யூதம் மற்றும் ஜே.எல்.எல். குழுமம் போன்ற கார்ப்பரேட் ஹோட்டல் நிறுவனங்கள் அயோத்தியை ஆக்கிரமித்துள்ளன.

இவை மட்டுமின்றி,  550 சொந்த வீட்டில் இருக்கும் வகையிலான தன்மைகள் கொண்ட குடும்பங்களுடன் தங்கும் குடியிருப்புகளும் (Homestay centers) உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. வெளிநாட்டு சுற்றுலா பயணிகள் சுமார் 600 பேர் வரை இங்கு தங்குவதற்கு இப்போது விண்ணப்பித்துள்ளனர். இத்துடன், 1,200 ஏக்கர் பரப்பளவில் குடியிருப்புகள் கட்டப்படுகின்றன.

சுற்றுலா பயணிகளின் வருகையை உத்தரவாதப்படுத்தும் உள்கட்டமைப்பு வசதிகளை மேம்படுத்துவதால், ரியல் எஸ்டேட் தொழில் கொடிகட்டிப் பறக்கிறது. இந்த உள்கட்டமைப்பு வளர்ச்சியின் காரணமாக விளைநிலங்கள் வீட்டுமனைகளாவது அதிகரித்திருப்பது மட்டுமின்றி, வீட்டுமனைகளின் விலையும் பல மடங்கு அதிகரித்துள்ளது. அயோத்தியின் புறநகர் பகுதியான “14 கோசி பரிக்கிரமா” பகுதியில், 1,350 சதுர அடி உள்ள நிலத்தின் பத்திரப் பதிவு தொகை ரூ.4 லட்சத்திலிருந்து ரூ.65 லட்சமாக உயர்ந்துள்ளதாக ஒரு பத்திரிகை செய்தி குறிப்பிடுகிறது.

இத்துடன், மின்சாரத் தேவைகளும் மிகவேகமாக அதிகரித்துள்ளது. அதற்காக அயோத்தியில், உலகின் பெரிய சூரிய மின்சக்தி நகரம் அமைப்பதற்கும் திட்டமிடப்பட்டுள்ளது. இவற்றில் எல்லாம் சிறிதும் பெரிதுமாக பல கார்ப்பரேட் கம்பெனிகள் மூலதனமிட்டுள்ளன.

சுற்றுலாவாசிகள் தங்குவதற்கு மட்டுமின்றி அயோத்தி ராமரை மையப்படுத்தி வணிகப் பொருட்களை  உருவாக்கி நாடுமுழுவதும் கொண்டு செல்லவும் திட்டமிட்டுள்ளது. நாளை, லல்லா ராமன் (குழந்தை ராமன்) படம் பொறிக்கப்பட்ட பொருட்கள் சந்தையில் விற்பனைக்கு வரலாம். அதற்கு மாநில அரசு வரிச்சலுகைகள் வழங்க வேண்டும் என நிர்பந்திக்கப்படலாம்.

படிக்க: ராமர் கோவில் திறப்பு: இந்துராஷ்டிரத்திற்கான பட்டாபிஷேகம்

தற்போது, மோடி அரசு அயோத்தி நகர விரிவாக்கத்திற்கு 15,700 கோடி ரூபாய் மதிப்புள்ள திட்டங்களை அறிவித்துள்ளது. உத்தரப்பிரதேச “2031 மாஸ்டர் பிளான்” திட்டத்தின்படி, ரூ.85,000 கோடிக்கு புதிய அந்நிய முதலீட்டாளர்களை கொண்டுவர திட்டமிட்டப்பட்டுள்ளது. அந்தவகையில், அயோத்தியில், ஒரு உள்ளூர்காரருக்கு 10 சுற்றுலா பயணி என்ற விகிதத்தில் சுற்றுலா பயணிகளை ஈர்க்க இலக்கு தீர்மானிக்கப்பட்டுள்ளது.

இதுமட்டுமின்றி, அயோத்தியை மையமாக வைத்துதான், ஒரு டிரில்லியன் டாலர் பொருளாதாரத்தை உத்திரப்பிரதேசம் அடையப் போவதாக ஆங்கில ஊடகங்கள் குறிப்பிடுகின்றன. ராமர் கோவில் கட்டப்பட்டதை ஒட்டி, அயோத்தியில் இருந்து மட்டும் 2024-25 ஆண்டில் 25,000 கோடி ரூபாய் வரி வசூல் செய்யமுடியும் எனக் கணிக்கப்பட்டுள்ளது.

கிறித்தவர்கள் வாட்டிகனுக்குச் செல்வதைப் போல, இஸ்லாமியர்கள் மெக்காவுக்கு செல்வதைப் போல, அயோத்தியை மாற்ற திட்டமிட்டுள்ளது மோடி-யோகி கும்பல். அந்தவகையில், இந்துக்களை ஈர்ப்பது ஒன்றே அக்கும்பலின் நோக்கமாகும். ஜக்கி, ராம்தேவ் போன்ற கார்ப்பரேட் சாமியார்கள் ஆன்மீகத்தை சரக்காக்கியதைப் போல, பக்தியை சரக்காகுகிறது மோடி-யோகி கும்பல்.

உலகளாவிய முக்கிய வணிகங்களை ஈர்க்கும் வகையில், “பிராண்ட் உ.பி.”-ஐ (Brand UP) உருவாக்கி வருகிறது மோடி-யோகி கும்பல். அதன் மூலம் உலகின் பிடித்தமான சுற்றுலா மையமாக  உத்தரப்பிரதேசத்தை மாற்ற இருக்கிறது. சுற்றுலா வளர்ச்சி என்றானபோது, சினிமா, உல்லாசம், குடி, கூத்து, விபச்சாரம் போன்றவற்றைப் பற்றி சொல்லத் தேவையில்லை. இவையெல்லாம் உள்ளடக்கியதுதான், இந்த “பிராண்டு உ.பி.”

“இந்திய சமுதாயத்தின் அமைதி, நிதானம், பன்முகத்தன்மை மற்றும் முதிர்ச்சியின் அடையாளம் ராமர் கோவிலாகும். அவர்களது கண்ணோட்டத்தை மறுபரிசீலனை செய்ய நான் இன்று அழைக்கிறேன்” என்று மோடி குறிப்பிடுவதும் இந்தப் பொருளில்தான்.

உத்தரப்பிரதேசத்தில், இந்த சுற்றுலா வளர்ச்சிக்கேற்ப லல்லா ராமர் பாடினார், சிரித்தார் என்று வதந்திகளைப் பரப்புவது; அக்ஷ்ய திருதியை நாளை கார்ப்பரேட் தங்க நகை வியாபாரிகள்  தங்களது வணிகத்திற்காக வளர்த்ததைப் போல, ராமர் கோவில் தொடர்பான விழாக்களும் திட்டமிட்டு நடத்தப்படுவது போன்றவற்றையெல்லாம் நாம் எதிர்ப்பார்க்கலாம்.

ஆக, கார்ப்பரேட் கொள்ளையின் மையம்தான் ராமர் கோவில். புனிதத்தலம் என்ற போர்வையில், சுற்றுலா என்ற பெயரில் உள்நாட்டு, வெளிநாட்டு உல்லாச கும்பலுக்கு அயோத்தியை மையமாக்குகிறது, மோடி-யோகி கும்பல்.

மொத்தத்தில், ராமனை பிராண்டாக்கி பாபர் மசூதியை இடித்தது அத்வானி கும்பல் எனில், லல்லா ராமனை பிராண்டாக்கி கலெக்‌ஷ்ன் பார்க்கிறது மோடி – யோகி கும்பல்!

பு.ஜ. உடன் ஓர் உரையாடல்

(புதிய ஜனநாயகம் – மார்ச் 2024 இதழ்)

சமூக வலைத்தளங்களில் வினவை பின்தொடருங்கள்:
WhatsApp, X (Twitter), Facebook, YouTube

பு.ஜ. உடன் ஓர் உரையாடல்

கடந்த பிப்ரவரி மாதத்தில் பொதுவெளியில் விவாதிக்கப்பட்ட, பேசுபொருளாக இருந்த நிகழ்வுகள் குறித்தும் அரசியல் பிரச்சினைகள் குறித்தும் வாசகர்கள் எழுப்பிய கேள்விகளுக்கு புதிய ஜனநாயகம் ஆசிரியர் குழு சார்பாக அளிக்கப்பட்ட பதில்கள்.

கேள்வி: பட்ஜெட் கூட்டத்தொடரில் ஒன்றிய நிதித்துறை அமைச்சர் நிர்மலா சீதாராமன் வெள்ளையறிக்கை தாக்கல் செய்தார். அதில், ஜி.எஸ்.டி. வரிப் பகிர்வில் மாநிலங்களுக்கு இடையே உள்ள ஏற்றத்தாழ்வை வெளிப்படையாக குறிப்பிட்டிருந்தனர். இதனை எப்படி புரிந்துகொள்வது?

காங்கிரசின் 2004-2014 ஆட்சி குறித்து மோடியின் பத்தாண்டுகால ஆட்சி  நிறைவடையவுள்ள சூழலில் வெள்ளையறிக்கை தாக்கல் செய்வதே கேலிகூத்தானது. அவ்வறிக்கையில் உள்ள மோசடிகள் குறித்து எதிர்க்கட்சிகள் பல விசயங்களை அம்பலப்படுத்தியுள்ளனர். இதனைவிட முக்கியமாக, பாசிச கும்பல் கொடுக்கும் அறிக்கை, “வெள்ளை” அறிக்கையாக இருக்கும் என்று கருதுவதைவிட ஏமாளித்தனம் எதுவும் இருக்க முடியாது. கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு சேவை செய்வதற்காக இந்திய உழைக்கும் மக்களை வதைத்த பணமதிப்பிழப்பு நடவடிக்கைப் பற்றி வெள்ளையறிக்கையில் எதுவும் இடம்பெறாததே அதற்கு போதுமான சான்று.

மாநிலங்களுக்கு இடையிலான ஜி.எஸ்.டி. வரிப்பகிர்வு  குறித்து நாடாளுமன்றத்தில் விவாதிக்கப்பட்டபோது, மோடி கும்பல் மொன்னையான வாதங்களை முன்வைத்தாலும் அவ்விவாதத்தின் மூலம் மோடி கும்பல் மக்களுக்கு சில செய்திகளை சொல்கிறது.

முதலில், ஜி.எஸ்.டி. வரி வசூலுக்கும் வரிப் பகிர்வுக்கும் இடையிலான ஏற்றத்தாழ்வைப் பார்ப்போம். ஜி.எஸ்.டி. வரியாக தமிழ்நாடு செலுத்தும் வரியில், ஒரு ரூபாய்க்கு 26 பைசா மட்டுமே ஒன்றிய அரசால் திருப்பி அளிக்கப்படுகிறது. இதே போல கர்நாடகாவிற்கு 16 பைசா, தெலங்கானா 40 பைசா, கேரளா 62 பைசா திரும்ப பெறுகின்றன. அதே சமயத்தில், மத்தியப்பிரதேசம் 1 ரூபாய் 70 பைசாவும், ராஜஸ்தான் 1 ரூபாய் 14 பைசாவும் உத்தரப்பிரதேசம் 2 ரூபாய் 2 பைசாவும் திரும்பப் பெறுகின்றன.

இந்த விவரங்களை தொகையில் சொல்வதாக இருந்தால், சுமார்  8 கோடி மக்கள்தொகையைக் கொண்ட தமிழ்நாட்டில் இருந்து கடந்த 5 ஆண்டுகளில் வசூலித்த தொகை ரூ.6,00,674.49 கோடி. தமிழ்நாட்டிற்கு ஒன்றிய அரசு திருப்பிக்கொடுத்த தொகை ரூ.1,88,145.62 கோடி மட்டுமே.

இதே காலகட்டத்தில், தமிழ்நாட்டைவிட இரண்டு மடங்கு பரப்பளவும், மூன்று மடங்கு மக்கள்தொகையும் (24 கோடி) கொண்ட உத்தரப்பிரதேசத்தில் இருந்து வசூலித்த தொகை ரூ.3,41,817.60 கோடி. உத்தரப்பிரதேசத்திற்கு ஒன்றிய அரசு திருப்பிக்கொடுத்த தொகை ரூ.6,91,375.12 கோடி.

படிக்க: ஜி.எஸ்.டி வரிப்பங்கீடு: அம்பலமான மோடி அரசின் சதி

இது குறித்து, தமிழ்நாட்டின் சிறு குறு தொழில் முனைவோர், வியாபாரிகளிடம் கேட்கும்போது, “இங்கு வரியைக் கட்டச்சொல்லி கட்டாயப்படுத்துகிறார்கள். ஆனால், உத்தரப்பிரதேசம், ராஜஸ்தான், குஜராத் போன்ற மாநிலங்களில் வரியைக் கட்டச்சொல்லி இந்த அளவிற்கு நெருக்கடி கொடுப்பதில்லை. ஆனால், அங்கு மட்டும் வரி வசூல் குறைவாக இருப்பதற்கு காரணம், மோடி அரசு வரியை வசூலிப்பதில் தென்னிந்தியாவிற்கு, குறிப்பாக, தமிழ்நாட்டிற்கு கொடுக்கும் நெருக்கடியை பசுவளைய மாநிலங்களுக்குக் கொடுப்பதில்லை” என்கின்றனர்.

தமிழ்நாட்டைவிட மூன்று மடங்கு அதிக மக்கள்தொகை கொண்ட உத்தரப்பிரதேசத்தில் இருக்கும் சிறு குறு தொழில்முனைவோருக்கு சலுகை வழங்கி, தனது ஓட்டு வங்கியாக தக்கவைத்துக் கொண்டுள்ளது. அதேவேளையில், அம்மாநில அரசுக்கு கூடுதலாக இரண்டரை மடங்கு நிதியைக் கொடுத்ததன் மூலம், அங்கு தொழில் வளர்ச்சி, மக்களுக்கு இலவசங்கள், கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு வரிச்சலுகைகள் சென்று சேர்ந்துள்ளன.

ஆகையால், நிதிப்பகிர்வில் இருக்கும் ஏற்றத்தாழ்வு மூலமாக வடமாநில மக்களுக்கு சலுகை அளிப்பதை மோடி அரசு வெளிப்படையாகவே தெரிவிக்கிறது. பா.ஜ.க. கும்பல் உத்தரப்பிரதேச மக்களை இந்து மதவெறியால் மட்டுமே தனது செல்வாக்கில் நிலைநிறுத்திக் கொள்ளவில்லை. மற்ற மாநிலங்களைக் கொள்ளையடித்து அம்மாநிலத்திற்கு வாரி வழங்குவதன் மூலமும் இதனை செய்கிறது.

இன்னும் சொல்லப்போனால், தமிழ்நாடு, கேரளா, கர்நாடகா போன்ற தென்மாநிலங்களில் வளர்ச்சி இருக்கக் கூடாது என்பதற்குத்தான், மாநிலங்கள் கடன் வாங்குவதற்கும் கட்டுப்பாடுகளை விதித்து நிதி நெருக்கடிக்குத் தள்ளுகிறது. இந்த பட்டவர்த்தனமான  கொள்ளைதான், இந்துராஷ்டிரம்.

பு.ஜ. உடன் ஓர் உரையாடல்

(புதிய ஜனநாயகம் – மார்ச் 2024 இதழ்)

சமூக வலைத்தளங்களில் வினவை பின்தொடருங்கள்:
WhatsApp, X (Twitter), Facebook, YouTube