அதிகரிக்கும் காற்றுமாசு: இந்தியர்கள் ஐந்தாண்டு ஆயுளை இழக்கும் அபாயம்!

நாட்டில் காற்று மாசுபாட்டின் அளவு காரணமாக இந்தியர்கள் ஐந்தாண்டு ஆயுளை இழக்கநேரிடும் என்று ஏர் குவாலிட்டி லைஃப் இன்டெக்ஸ் (ஏக்யுஎல்ஐ) அறிக்கை கூறியுள்ளது.

இந்த ஆண்டு AQLI, சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் (EPIC) உள்ள எரிசக்தி கொள்கை நிறுவனத்தால் உருவாக்கப்பட்டது. இது காற்று மாசுபாட்டின் ஸ்னாப்ஷாட்டை வழங்குகிறது. உலகம் முழுவதும் PM2.5-ல் உள்ள நுண்ணிய துகள்களின் அளவை அடிப்படையாகக் கொண்டது ஒரு பெரிய காற்று மாசுபடுத்தியாகும்.

2.5 மைக்ரோமீட்டர் (µm)-க்கும் குறைவான இந்த உள்ளிழுக்கக்கூடிய துகள்கள் உலக சுகாதார அமைப்பின் (WHO) படி, இருதய, சுவாச நோய்கள் மற்றும் நுரையீரல் புற்றுநோயை உருவாக்கும் அபாயத்திற்கு பங்களிப்பதாக அறியப்படுகிறது.

இந்த ஆண்டு AQLI அறிக்கையின்படி (2020-ம் ஆண்டின் தரவுகளின் அடிப்படையில்), உலகிலேயே அதிக மாசுபட்ட நாடுகளில் இந்தியா இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது. 1998 முதல், இந்தியாவின் சராசரி வருடாந்திர துகள் மாசுபாடு 61.4 சதவீதம் அதிகரித்துள்ளது (தற்போது, ​​இந்தியாவில் சராசரி PM2.5 அளவுகள் ஒரு கன மீட்டருக்கு 55.8 μg/m3 மைக்ரோகிராம் ஆகும்). 2013 முதல், உலகின் மாசு அதிகரிப்பில் 44 சதவீதம் இந்தியா பங்களித்துள்ளது.

படிக்க : வாரணாசி : அதிகரித்து வரும் காற்றுமாசு – மோடியின் தூய்மை இந்தியா !

காற்று மாசுபாடு சராசரி இந்திய ஆயுட்காலம் ஐந்தாண்டுகள் குறைக்கிறது என்று அறிக்கை கூறுகிறது. வட இந்தியாவின் இந்தோ-கங்கை சமவெளிகளில், தற்போதைய மாசு நிலைகள் நீடித்தால், 510 மில்லியன் மக்கள் – இந்தியாவின் மக்கள் தொகையில் கிட்டத்தட்ட 40 சதவீதம் – சராசரியாக 7.6 ஆண்டுகள் ஆயுட்காலம் இழக்க நேரிடும். எனவே, துகள் மாசுபாடு, இந்தியாவில் மனித ஆரோக்கியத்திற்கு மிகப்பெரிய அச்சுறுத்தலாக உள்ளது என்று ஜூன் 14 அன்று வெளியிடப்பட்ட அறிக்கை கூறியது.

இந்தியாவில் காற்று மாசுபாடு பற்றி நாம் ஏற்கனவே அறிந்த பலவற்றை இந்த அறிக்கை வலுப்படுத்துகிறது என்று கொள்கை ஆராய்ச்சி மையத்தின் சக ஊழியர் பார்கவ் கிருஷ்ணா கூறினார். “காற்று மாசுபாட்டின் வெளிப்பாடு சமூகத்தில் இருக்கும் பாதிப்புகளை எவ்வாறு அதிகரிக்கிறது என்பதை ஆராய்வது முக்கியம்” என்று அவர் கூறினார்.

தற்போது, ​​மத்திய மாசுக் கட்டுப்பாட்டு வாரியம் (MoEFCC-ன் கீழ் மாசுக் கட்டுப்பாட்டுக்கான இந்தியாவின் உச்ச சட்டப்பூர்வ அமைப்பு) வளிமண்டலத்தில் PM2.5-க்கு அனுமதிக்கப்பட்ட அதிகபட்ச வரம்பாக ஆண்டு சராசரியாக 40μg/m3 என பரிந்துரைக்கிறது.

உதாரணமாக, 2019-ம் ஆண்டில், MoEFCC தேசிய சுத்தமான காற்றுத் திட்டத்தை (NCAP) 132 நகரங்களில் 2017 உடன் ஒப்பிடுகையில், 2024-ம் ஆண்டளவில் PM2.5 மாசுபாட்டை 20-30 சதவீதம் குறைக்க சுத்தமான காற்று செயல் திட்டங்களைத் தயாரிக்கத் தொடங்கியது. இருப்பினும், இந்த ஆண்டின் தொடக்கத்தில் வெளியிடப்பட்ட NCAP அறிக்கையின்படி, 2019-ம் ஆண்டு முதல் 132 நகரங்களில் காற்று மாசு அளவுகளில் முன்னேற்றம் இல்லை. 2021-ல் இதே பட்டியல், காசியாபாத், டெல்லி மற்றும் நொய்டா உட்பட 2019 முதல் 10 மிகவும் மாசுபட்ட நகரங்கள் தொடர்ந்து ஆக்கிரமித்துள்ளன.

படிக்க : அதிக காற்று மாசுபாடு : இந்தியாவுக்கு மூன்றாம் இடம் !!

கிருஷ்ணா உள்ளிட்ட ஆராய்ச்சியாளர்கள், நாட்டில் காற்று மாசுபாட்டைச் சமாளிக்க, புவியியல் மற்றும் காற்று மாசுபாட்டின் அளவுகளில் பங்கு வகிக்கும் பிற காரணிகளை மனதில் வைத்து, “காற்று வீசும்” அணுகுமுறையை உருவாக்க வேண்டியதன் அவசியத்திற்கு அழைப்பு விடுத்துள்ளனர்.

காற்று மாசு உழைக்கும் மக்களினால்தான் ஏற்படுகிறது என்று பல்வேறு குற்றச்சாட்டுகளை முன்வைக்கிறது அரசும், அரசு சார்பான ஊடகங்களும். ஆனால், காற்று மாசுவிற்கு அடிப்படை காரணம் முதலாளிகளின் பகாசுர தொழிற்சாலைகள்தான். இந்த தொழிற்சாலைகள் தனது மாசு கட்டுப்பாட்டை சரியாக நடைமுறைபடுத்தாமல் இருப்பதன் விளைவே தொடர்ந்து காற்று மாசு அதிகரிக்க காரணம். முதலாளித்துவத்தை ஒழிக்காமல் காற்று மாசுபடுவதை தடுக்க முடியாது.

புகழ்