இந்தோனேசியாவில் புதியதாக கொண்டுவரப்பட்ட தொழிலாளர் சட்டங்களை எதிர்த்து தொழிலாளர்கள் மற்றும் மாணவர்கள் வீதியில் இறங்கிப் போராடத் துவங்கியுள்ளனர். இப்போராட்டங்களைக் கடுமையான முறையில் போலீசு ஒடுக்கி வருகிறது.
இந்தோனேசிய நாடாளுமன்றத்தில் “பல அம்சங்களைக் கொண்ட” வேலை உருவாக்கச் சட்டத்தை இந்தோனேசிய அரசு கடந்த திங்கள் கிழமை (05-10-2020) அன்று நிறைவேற்றியது.
தொழிலாளர்கள் மற்றும் சுற்றுச் சூழலுக்கு விரோதமான பல்வேறு அம்சங்களைக் கொண்ட இச்சட்டத்துக்கு இந்தோனேசியத் தொழிலாளர்கள் மற்றும் மாணவர்கள் மத்தியில் கடுமையான எதிர்ப்பு கிளம்பியுள்ளது. இச்சட்டத்திற்கு எதிராக தொடர்ந்து 3 நாட்களுக்கு தேசிய அளவிலான போராட்டத்துக்கு அந்நாட்டு தொழிற்சங்கங்களும் பல்வேறு அமைப்புகளும் அறைகூவல் விடுத்துள்ளனர்.
படிக்க :
♦ தொழிலாளர் சட்டத் திருத்த மசோதா : ஒரு பார்வை | பா. விஜயகுமார்
♦ தொழிலாளி வர்க்கத்தின் மீதான இறுதிகட்டப் போர் || தோழர் விஜயகுமார் உரை !
இதனையொட்டி, கடந்த செவ்வாய்க் கிழமை (06-10-2020) முதல், ஆயிரக்கணக்கான தொழிலாளர்களும் மாணவர்களும் ஒன்று திரண்டு நீண்ட பேரணிகளை நடத்தினர். பேரணியில் கலந்து கொண்டவர்கள் மீது தடியடி, தண்ணீர் பீரங்கி மற்றும் கண்ணீர் புகை குண்டுகள் மூலம் தாக்குதலைத் தொடுத்தது இந்தோனேசிய போலீசு. பல இடங்களில் கொரோனா பெருந்தொற்று பரவலைக் காரணம் காட்டி போராட்டத்திற்கு அனுமதி மறுத்துள்ளது.
வேலைவாய்ப்பைப் பெருக்குவதுதான் இந்தச் சட்டத்தின் நோக்கம் என அந்த நாட்டின் அதிகார வர்க்கத்தினர் கூறிவருகின்றனர். இந்தியாவிலும் கூட தொழிலாளர் நலச் சட்டங்களில் கார்ப்பரேட் ஆதரவு திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்படும் போது அரசால் சொல்லப்படும் காரணமும் இதுதான். ஆனால் உண்மையில் இந்தச் சட்டம் என்ன செய்யவிருக்கிறது ?
இந்தோனேசியாவின் தொழிலாளர்களுக்கான சம்பளம், வேலை நிலைமைகளில் உள்ள பாதுகாப்பை ரத்து செய்துள்ளது. துறைவாரியான குறைந்தபட்ச ஊதியத்தை அகற்றுகிறது.
இதற்கு முன்னர், ஒரு நிறுவனத்திலிருந்து தொழிலாளர் வெளியேறும் போது அவருக்குக் கொடுக்க வேண்டிய பிரிவுத் தொகை, அதிகபட்சமாக 32 மாதச் சம்பளமாக இருந்தது. இது அவர் எவ்வளவு காலம் அந்த நிறுவனத்தில் பணியாற்றினார் என்பதைப் பொருத்து மாறுபடும். ஆனால் தற்போது இந்தப் புதிய சட்டம் அதிகபட்ச தொகையை 19 மாதச் சம்பளமாக சுருக்கிவிட்டது.
அனுமதிக்கப்பட்ட கூடுதல் உழைப்பு நேரத்தை (Overtime) நாளொன்றுக்கு 4 மணிநேரமாக உயர்த்தியிருக்கிறது இந்தச் சட்டம். வாரத்திற்கு 18 மணிநேரம் அதிகபட்ச கூடுதல் உழைப்பு நேரமாக வரம்பு வைத்திருக்கிறது.
வேலையை வெளியே கொடுப்பதற்கான கட்டுப்பாடுகளும் தளர்த்தப்பட்டுள்ளன.
இந்தச் சட்டம் நிறுவனங்களுக்கான சுற்றுச்சூழல் கட்டுப்பாடுகளில் பெருமளவிலான தளர்வுகளை அனுமதிக்கிறது.
இந்தப் புதிய சட்டம் பெரு முதலாளிகளுக்குப் பெரும் ஆதாயமாக இருக்கும் நிலையில் இந்தோனேசிய பங்குச் சந்தை புள்ளிகள் 1.31% அளவிற்கு உயர்ந்துள்ளன.
தங்களது உரிமைகளுக்காகப் போராடும் இந்தோனேசிய தொழிலாளர்கள் மற்றும் மாணவர்களின் போராட்டத்தை ஆதரிப்போம் !
போராட்டப் புகைப்படங்கள் !
சரண்
நன்றி : ஸ்ட்ரெய்ட்ஸ் டைம்ஸ், த வயர்
ஊதியம் மற்றும் நிதி தொடர்பான சட்டங்களை எல்லாம் இணைத்து “Labour Code on Wages” என்கிற தொகுப்பை வெளியிட்டது, மோடி அரசு. குறைந்தபட்ச ஊதியம் குறித்து மத்திய அரசின் தொழிலாளர் நலத்துறை அதிகாரிகளது முன்மொழிதலைக்கூட மோடி அரசு நிராகரித்துவிட்டது. அதிகாரிகளால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட குறைந்தபட்ச ஊதியத்தைக் கூட கார்ப்பரேட்டுகள் ஒப்புக்கொள்ளவில்லை என்பதே இதன் பின்னணி.
வேலையளிப்பவர் என்கிற புதிய வரையறையானது, காண்டிராக்டரை வேலையளிப்பவராக மாற்றிவிட்டது. எந்த ஒரு தொழில் நிறுவனத்திலும் காண்டிராக்டர் என்பவர் அந்த நிறுவனத்துக்கு வேலையாள் சப்ளை செய்பவர் தான். காண்டிராக்ட் தொழிலாளியை காண்டிராகடர் மூலமாக பணியில் அமர்த்தும் நிர்வாகமே முதன்மை வேலையளிப்பவர். காண்டிராக்டர் ஒருபோதும் வேலையளிப்பவராகிவிட முடியாது. காண்டிராக்ட் தொழிலாளிக்கு உரிய சம்பளம், போனஸ் தருவது துவங்கி பணியிடப் பாதுகாப்பு வரையிலான அனைத்துக்கும் முதன்மை வேலையளிப்பவரே பொறுப்பு. ஆனால், மோடியின் புதிய சட்டத்தொகுப்பானது காண்டிராக்டரையும் வேலையளிப்பவர் என்கிற வரையறுப்பில் கொண்டு வந்து விட்டதால், இனிமேல் காண்டிராக்ட் வேலைக்கு வருகின்ற எந்த தொழிலாளிக்கும் ஏற்படக்கூடிய உயிரிழப்பு முதல் முறையான சம்பளம் மறுப்பது வரை எந்த “குற்றத்துக்கும்” முதன்மை வேலையளிப்பவரான நிறுவனம் ஒருபோதும் பொறுப்பேற்க வேண்டியதில்லை.
தனக்கு வேலையளிப்பவர் யார் என்பதை அறியாதது மட்டுமல்ல, அந்த வேலை எவ்வளவு நாட்கள் நீடிக்கும் என்பதைக்கூட அறியாமல் உழைத்துக் கொண்டிருக்கும் ஒரு ‘புதிய’ தொழிலாளர் பிரிவுக்கு அகல கதவைத் திறந்துள்ளனர். பிறக்கும்போதே இறப்புத் தேதி தீர்மானிக்கப்பட்ட குழந்தையைப் போன்றதொரு அவல நிலையைப் போல இந்த புதிய தொழிலாளர் பிரிவுக்கு கொடுக்கப்பட்டிருக்கும் பெயர் “தீர்மானிக்கப்பட்ட காலக்கெடு வேலைவாய்ப்பு” (Fixed Term Employment – FTE). இந்த வேலை இழ(ற)ப்பைத் தவிர்க்க வேண்டுமானால், முதலாளி சொல்கின்ற வேலை எதுவாக இருந்தாலும், வேலைநேரம் எவ்வளவாக இருந்தாலும், பணியிட பாதுகாப்பு எத்தனை வேதனை மிக்கதாக இருந்தாலும், கொடுக்கப்படும் கூலி எவ்வளவு அற்பமானதாக இருந்தாலும், அதை செய்துதான் ஆக வேண்டும். சில சட்டப் பாதுகாப்புகள் இருக்கின்ற தற்போதைய சூழலில், தொடர்ச்சியாக உற்பத்தியில் ஈடுபட்டு வருகின்ற தொழிலாளிக்கு வருடத்திற்கொரு முறை – ஒரே ஒருநாள் – வேலையிலிருந்து விலக்கி வைக்கப்பட்டு, இரண்டாவது நாள் அதே வேலைக்கு “புதிய” தொழிலாளியாக வேலைக்கு எடுத்துக் கொள்ளப்படுகின்ற அயோக்கியத்தனம் நடந்து கொண்டிருக்கிறது. மோடி கொண்டு வந்திருக்கும் புதிய சட்டத்தொகுப்பு இந்த அயோக்கியத்தனத்தை சட்டபூர்வமாக்கி இருக்கிறது; கூலி அடிமை முறை மேலும் மேலும் தீவிரமாகி வருகிறது.
இந்த வகையான அமைப்புகளில் பணிபுரியும் தொழிலாளர்களுக்கு உதவுவதே நோக்கம் என்று கூட சொல்லிக் கொள்கின்றனர். மாறாக, கார்ப்பரேட் நிறுவனங்கள் இந்த வரையறையை கேடாகப் பயன்படுத்தும் வாய்ப்பை வாரிக் கொடுத்திருக்கிறது, மோடி அரசு. அம்பானி அறக்கட்டளையின் கீழாக ரிலையன்ஸ் தொழில் நடத்தலாம். அதானி சமூக சேவகராக ‘மாறி’ ஒரு பத்தாயிரம் பேரை வேலையில் ஈடுபடுத்தலாம். கோக் நிறுவனம் தாகம் தீர்க்கும் சமூகசேவை அமைப்பாக தன்னை பதிவு செய்து கொள்ளலாம். மருந்து தயாரிப்பு நிறுவனமோ, மின் உற்பத்தி நிறுவனமோ, கார்ப்பரேட் கல்விக்கூடமோ கூட தம்மை சமூகசேவை அமைப்பாக அறிவித்துக் கொள்ள முடியும்.
இதெல்லாம் முட்டாள்தனம், தோழர்களே. 
வலது விலகலை எதிர்த்துப் போராட மறுப்பது தொழிலாளர் வர்க்கத்திற்கு, புரட்சிக்குத் துரோகமிழைப்பதாகும் என்பதைப் புகாரினின் குழு புரிந்து கொள்கிறதா?
2) புகாரின் குழுவின் விசுவாசமின்மை மற்றும் குழுவாதம் ஆகியவற்றின் மிகவும் அப்பட்டமான வெளிப்பாடாக புகாரின் குழுவின் காமனேவின் குழுவுடனான இரகசியப் பேச்சு வார்த்தைகளை நாம் கண்டிக்க வேண்டும்.
