எட்டாவது மத்தியக் குழுவின் பதினொன்றாவது பிளீனக் கூட்டத்தின் நிறைவு விழாவில் ஆற்றிய உரை(ஆகஸ்டு 12, 1966)

முந்தைய பகுதிக்கு

பாகம் – 2

4. மாபெரும் பாட்டாளிவர்க்க கலாச்சாரப் புரட்சியில் மக்களுக்கு உள்ள ஒரே வழி தம்மைத் தாமே விடுதலை செய்து கொள்வதுதான்; இதைத் தவிர வேறு ஏதாவது சொந்த வழிகளைக் கண்டுபிடித்து இயங்கலாம் என்ற அணுகுமுறை கூடவே கூடாது.

மக்களை நம்புங்கள், அவர்களைச் சார்ந்திருங்கள், அவர்களது முயற்சிகளுக்கு மதிப்புக் கொடுங்கள். அச்சத்தை தூக்கி எறியுங்கள். குழப்பம் கண்டு அஞ்சாதீர்கள். தலைவர் மாவோ அடிக்கடி கூறுவார், “புரட்சி என்பது ரொம்பவும் பக்குவப்பட்டதாகவோ, அன்புடனோ, கருணையுடனோ, கட்டுப்படுத்தப்பட்டதாகவோ, பெருந்தன்மையுடையதாகவோ இருக்க முடியாது”. இந்த மகத்தான புரட்சிகர இயக்கத்தில் மக்கள் தமக்குத்தாமே கற்பித்துக் கொள்வார்களாக, சரியானது எது, தவறானது எது என்பதைப் பிரித்துப் பார்க்கக் கற்றுக்கொள்வார்களாக, சரியான வழியில் செயல்படுவதற்கும் தவறான வழியில் செயல்படுவதற்கும் இடையே உள்ள வேறுபாட்டைப் புரிந்து கொள்வார்களாக.

விசயங்களை விவாதிக்க கொட்டை எழுத்து சுவரொட்டிகளையும் மகத்தான விவாதங்களையும் முழுமையாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ளுங்கள், இவ்வழியில்தான் மக்கள் சரியான பார்வையைப் புரிந்துகொள்ள முடியும், தவறான பார்வைகளை விமர்சனம் செய்ய முடியும், பேய்களையும், பூதங்களையும் அம்பலப்படுத்த முடியும். இந்த வழியில்தான் போராட்டத்தின் போக்கில் மக்கள் தமது அரசியல் உணர்வை மேலும் உயர்த்திக் கொள்ள முடியும், தமது தகுதி திறமைகளை வளர்த்துக் கொள்ள முடியும், சரி எது தவறு எது என்பதைப் புரிந்து கொள்ளவும் நமக்கும் எதிரிக்கும் இடையேயான கோட்டை வரையறுக்கவும் முடியும்.

5. நமது எதிரிகள் யார்? நமது நண்பர்கள் யார்? புரட்சிக்கு முதலும் முக்கியமும் ஆன கேள்வி இது. மாபெரும் கலாச்சாரப் புரட்சிக்கும் இதுவே முதலும் முக்கியமும் ஆன கேள்வி ஆகும்.

இடதுசாரிகளைக் கண்டுபிடிப்பதிலும் அவர்களை வளர்த்து வலுப்படுத்துவதிலும் கட்சித் தலைமை திறம்பட செயல்பட வேண்டும், புரட்சிகர இடதுசாரிகளை உறுதியுடன் சார்ந்திருக்க வேண்டும். கலாச்சாரப் புரட்சி இயக்கத்தின்போது மிக மோசமான பிற்போக்கு வலதுசாரிகளை முற்றிலுமாகத் தனிமைப்படுத்தவும், நடுநிலையாளர்களை வென்றெடுக்கவும், ஆகப் பெரும்பான்மையினரோடு ஒன்றுபட்டிருக்கவும் இதுவே ஒரே வழி,  இந்த வழியில் செல்வதன் மூலமே இந்த இயக்கத்தின் முடிவில் மக்கள் திரளின் 95 விழுக்காட்டினருக்கும் அதிகமானோரை நாம் ஒன்றுபடுத்த முடியும்.

கையளவே இருக்கின்ற அதிதீவிர பிற்போக்கு முதலாளித்துவ வலதுசாரிகளையும் எதிர்ப்புரட்சி தீவிரவாதிகளையும் தாக்கும் பொருட்டு அனைத்து சக்திகளையும் ஒன்று திரட்டுங்கள், கட்சிக்கும் சோசலிசத்துக்கும் மாசேதுங் சிந்தனைகளுக்கும் எதிரான அவர்களது குற்றங்கள் அனைத்தையும் முற்றிலுமாக அம்பலப்படுத்தி விமர்சனம் செய்து இயன்ற வரையில் அவர்களைத் தனிமைப்படுத்துங்கள். இன்றைய இயக்கத்தின் முக்கிய இலக்கே கட்சிக்குள் இருந்து கொண்டு அதிகாரத்தையும் கைப்பற்றி முதலாளித்துவப் பாதையைக் கையிலெடுத்த சக்திகள்தான்.

கட்சி விரோத, சோசலிச விரோத வலதுசாரிகளுக்கும், கட்சியையும் சோசலிசத்தையும் ஆதரிக்கின்ற ஆனால் சில தவறான செயல்களைச் செய்தவர்கள் அல்லது தவறான விசயங்களைப் பேசியவர்கள், தவறான கட்டுரைகளை எழுதியவர்களுக்கும் இடையேயான வேறுபாட்டைப் பிரித்தறிவதில் மிகுந்த கவனம் தேவை. பிற்போக்கு முதலாளித்துவ அறிவுஜீவி சர்வாதிகாரிகளுக்கும் வெறும் முதலாளித்துவ சிந்தனைகளை மட்டுமே கொண்டிருக்கின்ற சாமானிய மக்களுக்கும் இடையேயான வேறுபாட்டைப் பிரித்தறிவதில் மிகுந்த கவனம் தேவை.

படிக்க :
♦ நூறு கருத்துக்கள் முட்டி மோதட்டும் ! திரிபுவாதம் வீழ்த்தப்படட்டும் !
♦ சோசலிசத்தைக் கட்டியமைத்தலும் அறிவுஜீவிகளும் | தோழர் மாவோ

6. இரண்டு வெவ்வேறான முரண்பாடுகளுக்கிடையேயான சரியான வேறுபாட்டைப் பிரித்தறிவதில் கவனம் தேவை: மக்களுக்கிடையே நிலவும் முரண்பாடு, நமக்கும் எதிரிக்கும் இடையே நிலவும் முரண்பாடு. மக்களுக்கிடையே நிலவும் முரண்பாட்டை நமக்கும் எதிரிக்கும் இடையே ஆன முரண்பாடாக மாற்றி விடக்கூடாது; அதுபோலவே நமக்கும் எதிரிக்கும் இடையே நிலவும் முரண்பாட்டை மக்களுக்கிடையே நிலவும் முரண்பாடாகவும் அடையாளம் கண்டுவிடக் கூடாது. மக்களுக்கிடையே பல்வேறுவிதமான கருத்துகள் நிலவுவது சாதாரணமான ஒன்றே. வெவ்வேறு கருத்துகளுக்கிடையேயான மோதல்கள் தவிர்க்க முடியாதவை மட்டுமின்றி தேவையும்கூட, அதனால் நன்மைதான்.

வழக்கமான முழு அளவிலான விவாதங்களின் விளைவாக நல்லது எது, சரியானது எது, தவறானது எது என்பதைப் புரிந்து கொள்வார்கள், காலப்போக்கில் ஒருமித்த முடிவுக்கு வருவார்கள். விவாதங்களை எவ்வாறு செய்ய வேண்டும்? இருக்கின்ற சூழ்நிலையைப் புரிந்து கொள்வது, நிலைமைக்கான காரணங்களை விளக்குவது, சரியான தீர்வுகளை முன்வைத்து நியாயப்படுத்துவது, கருத்து வேறுபாடுகளைக் கொண்டுள்ளவர்கள் சிறுபான்மையாக இருந்தாலும் அவர்கள் மீது கருத்துகளைத் திணிக்கின்ற எந்த முயற்சியையும் அனுமதிக்க முடியாது. சிறுபான்மையோரைப் பாதுகாக்க வேண்டும், ஏனெனில் சில நேரங்களில் சிறுபான்மையோர் கூறுவதிலும் உண்மை இருக்கின்றது. சிறுபான்மையோர் தவறான கருத்துகளை உடையவர்கள் என்றாலும்கூட அவர்களுக்குத் தமது கருத்துகளைப் பதிவு செய்யவும் விவாதிக்கவும் உரிமை உள்ளது.

ஒரு விவாதம் நடக்கின்றதெனில் அது சரியான காரணங்கள் சான்றுகளுடன் நடக்க வேண்டும், பலவந்தமாகவோ கூட்டுச்சதியாலோ நடக்கக் கூடாது.

விவாதங்களின்போது ஒரு புரட்சியாளன் எவ்வாறு நடந்து கொள்ள வேண்டும்? சரியான முறையில் சிந்தித்து அதை வெளிப்படுத்த வேண்டும், சிந்திப்பதில் துணிவு, பேசுவதில் துணிவு, செயலாற்றுவதில் துணிவு என்ற கம்யூனிஸ்ட் உணர்வை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். புரட்சியாளர்களின் மையமான சிந்தனை எப்போதுமே ஒன்றுபோலத்தான் இருக்கின்றது என்பதால் அவர்கள் மையப்பொருளிலிருந்து விலகி இதரப் பிரச்சினைகளை முடிவின்றி விவாதிப்பதைத் தவிர்க்க வேண்டும், ஒற்றுமையைக் கட்டுவதே முக்கியம் என்பதால் இந்த அணுகுமுறையை மேற்கொள்ள வேண்டும்.

7. சில பள்ளிகள், கிளைகள், கலாச்சாரப் புரட்சிப் பணிக் குழுக்களில் உள்ள சில பொறுப்பாளர்கள், தமக்கு எதிராகக் கொட்டை எழுத்துச் சுவரொட்டிகளை வைத்த சாமான்ய மக்களை எதிர்த்துத் தாக்கும் வேலையில் இறங்கியுள்ளார்கள். இவர்கள் பின்வரும் முழக்கங்களை பரப்பும் அளவுக்குச் சென்றுள்ளார்கள்: ‘கிளையின் அல்லது பணிக்குழுவின் தலைவர்களுக்கு எதிராகச் செல்வது என்பது கட்சியின் மத்தியக்குழுவை எதிர்ப்பது, கட்சியையும் சோசலிசத்தையும் எதிர்ப்பது, அது ஒரு எதிர்ப்புரட்சி நடவடிக்கை’. அவர்களது இந்த அணுகுமுறையானது உண்மையான புரட்சியாளர்களின் மீது அவர்கள் தாக்குதல் நடத்துவார்கள் என்பதைத்தான் தெளிவாக்குகின்றது. இது சார்புத்தன்மையில் நிகழ்ந்த தவறு, திட்டத்தில் நிகழ்ந்த தவறு, ஒருக்காலும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது.

மோசமான அளவுக்கு தவறான தத்துவார்த்த சிந்தனை கொண்டவர்கள் பலரும், குறிப்பாக கட்சி விரோத, சோசலிச விரோத வலதுசாரி சக்திகள் மக்கள் இயக்கத்தில் நிகழ்ந்துவிட்ட சில குறைபாடுகளையும் தவறுகளையும் தமக்குச் சாதகமாக எடுத்துக் கொண்டு வதந்திகளையும் பொய்யையும் பரப்புகின்றார்கள், கலவரத்தில் ஈடுபடுகின்றார்கள், மக்களில் சிலரைத் திட்டமிட்டே ‘எதிர்ப்புரட்சியாளர்’கள் என முத்திரைக் குத்துகின்றார்கள். இத்தகைய ‘பிக் பாக்கெட்’டுகள் குறித்து நாம் எச்சரிக்கையாக இருப்பதும், அவர்களது தந்திரங்களை விரைவிலேயே அம்பலப்படுத்துவதும் அவசியம்.

இயக்கத்தை நடத்திக்கொண்டு செல்லும்போது, கொலை, கலகம், விசம் கொடுத்துக் கொன்றது, அரசு இரகசியங்களை சேதப்படுத்தியது, திருடியது போன்ற குற்றங்களில் ஈடுபட்டதாக ஆதாரப்பூர்வமாக நிரூபிக்கப்பட்ட எதிர்ப்புரட்சியாளர்கள் மீது சட்டத்தின் கீழ் நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். ஆனால் இயக்கத்தின் போக்கில் எழுகின்ற பிரச்சனைகளின் காரணத்தால் பல்கலைக்கழகம், கல்லூரி, நடுநிலைப் பள்ளி, தொடக்கப்பள்ளி மாணவர்கள் மீது எவ்வித நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படக் கூடாது. இப்போராட்டத்தின் லட்சியத்தை திசை திருப்பும் முயற்சியாக மக்களே மக்களுக்கு எதிராக, மாணவர்களே மாணவர்களுக்கு எதிராகப் போராடுமாறு தூண்டுவதை எக்காரணம் கொண்டும் அனுமதிக்க முடியாது. வெளிப்படையாகத் தெரிந்த வலதுசாரிகள் மீதும்கூட அவரவர் செய்த குற்றங்களின் அடிப்படையில்தான் இயக்கத்தின் பிற்பகுதியில் நடவடிக்கை எடுக்கப்படும்.

8. ஊழியர்களைப் பொதுவாக நான்கு விதமாகப் பிரிக்கலாம்.

1) நல்லவர்கள்.
2) ஒப்பீட்டளவில் நல்லவர்கள்
3) மோசமான தவறுகளைச் செய்திருந்தாலும் கட்சிக்கு எதிராகவோ சோசலிச விரோத வலதுசாரிகளாகவோ மாறாதவர்கள்.
4) குறைந்த எண்ணிக்கையிலான கட்சிக்கு எதிரான, சோசலிச விரோத வலதுசாரிகள்.

சாதாரண சூழ்நிலைகளில் முதலிரண்டு வகையினர்தான் (நல்லவர்களும் ஒப்பீட்டளவில் நல்லவர்களும்) மிகப் பெரும்பான்மையினராக இருப்பார்கள்.

கட்சி விரோதிகளையும் சோசலிச விரோத வலதுசாரிகளையும் முற்றாக அம்பலப்படுத்த வேண்டும், வலுவாகத் தாக்க வேண்டும், அவர்களது மரியாதையைக் குலைக்க வேண்டும், ஆதிக்கத்தைத் தகர்க்க வேண்டும். அதே நேரத்தில் அவர்கள் தங்களைத் திருத்திக்கொள்வதற்கான வழியையும் செய்ய வேண்டும்.

9. மகத்தான பாட்டாளி வர்க்க கலாச்சாரப் புரட்சியின் போக்கில் பல புதிய விசயங்கள் பிறக்கத் தொடங்கியுள்ளன. பல பள்ளிகளிலும் கிளைகளிலும் மக்களால் தொடங்கப்பட்டுள்ள கலாச்சாரப் புரட்சிக் குழுக்களும் பிற அமைப்புகளும் புதிதாகப் பிறந்தவை, வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை.

இக்கலாச்சாரப் புரட்சிக் குழுக்கள், பேராயம் ஆகியவை அனைத்தும் அமைப்பின் மிக அற்புதமான புதிய வடிவங்களாகும், இதன் மூலம் கம்யூனிஸ்ட் கட்சித் தலைமையின்கீழ் மக்கள் தமக்குத் தாமே கற்றுக் கொள்கின்றார்கள். இவ்வடிவங்கள் கட்சியை மக்களுடன் மேலும் நெருக்கமாக்கும் சிறந்த பாலங்களாகும். அவை பாட்டாளி வர்க்கக் கலாச்சாரப் புரட்சியின் அதிகாரத்தின் அங்கங்கள்.

அனைத்து சுரண்டல் வர்க்கங்களும் பல்லாயிரக்கணக்கான வருடங்களாக விட்டுச் சென்றுள்ள பழைய சிந்தனைகள், கலாச்சாரம், பழக்க வழக்கங்களுக்கு எதிராக பாட்டாளி வர்க்கம் நடத்திக் கொண்டிருக்கும் போராட்டம் இயற்கையிலேயே மிகமிக நீண்ட காலத்துக்கு நீடிக்கும் ஒரு போராட்டமாகும்.

எனவே கலாச்சாரப் புரட்சிக் குழுக்களும், பேராயங்களும் வெறும் தற்காலிக அமைப்புகளாக இருக்க முடியாது, அவை நிலையான மக்கள் அமைப்புகளாகவே இருக்க வேண்டும். அவை கல்லூரிகள், பள்ளிகள், அரசு மற்றும் பிற அமைப்புகளுக்கு மட்டுமின்றி பொதுவாகவே தொழிற்சாலைகள், சுரங்கங்கள், பிற வணிக நிறுவனங்கள், நகர்ப்புற மாவட்டங்கள், கிராமங்கள் ஆகியவற்றுக்கும் பொருந்தும்.

பாரிஸ் கம்யூனைப் போன்றதொரு பொதுத்தேர்தல் முறையை நிறுவ வேண்டியது அவசியமாக உள்ளது, இதன்மூலம் கலாச்சாரப் புரட்சிக் குழுக்களுக்கு உறுப்பினர்களைத் தேர்வுசெய்ய முடியும், புரட்சிகர மக்கள் திரளால் முழுமையாக விவாதிக்கப்பட்டபின் வேட்பாளர் பட்டியல் முன்வைக்கப்பட வேண்டும், பொது மக்கள் இப்பட்டியல்களை மீண்டும் மீண்டும் விவாதித்த பின்னர் தேர்தல்கள் நடத்தப்பட வேண்டும்.

படிக்க :
♦ பிள்ளையார் பால் குடித்த கதை தெரியுமா ?
♦ மாணவர்களைக் காவு வாங்கும் இணையவழிக் கல்வி !

கலாச்சாரப் புரட்சிகரக் குழுக்களின் உறுப்பினர்களையும் கலாச்சாரப் புரட்சிகரப் பேராயங்களுக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிரதிநிதிகளையும் எந்நேரத்திலும் விமர்சிக்கும் உரிமை பொது மக்களுக்கு உண்டு. இந்த உறுப்பினர்களும், பிரதிநிதிகளும் திறமையற்றவர்கள் என்று கண்டறியப்பட்டால் அவர்களது இடத்தில் தேர்தல் மூலம் புதியவர்களை நியமிக்கலாம், அல்லது மக்களின் விவாதத்துக்குப் பின்னர் அவர்களைத் திரும்பப் பெறலாம்.

கல்லூரிகளிலும், பள்ளிகளிலும் உள்ள கலாச்சாரப் புரட்சிக் குழுக்களிலும் பேராயங்களிலும் புரட்சிகர மாணவர்களின் பிரதிநிதிகள் பிரதானமாக இடம் பெற்றிருக்க வேண்டும். அதே நேரத்தில் புரட்சிகர ஆசிரியர் – தொழிலாளர்களின் பிரதிநிதிகளும் இடம் பெறவேண்டும்.

10. மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்கக் கலாச்சாரப் புரட்சியில் செய்ய வேண்டிய முக்கியமான வேலை எதுவெனில் பழைய கல்வித் திட்டங்களையும் பழைய கோட்பாடுகளையும் கற்பிப்பு முறைகளையும் சீர் செய்வதாகும்.

நமது பள்ளிக்கூடங்கள் முதலாளித்துவ அறிவு ஜீவிகளால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ளன, மாபெரும் கலாச்சாரப் புரட்சி இந்த நிலையை மாற்ற வேண்டும்.

அனைத்துப் பள்ளிகளிலும் தோழர் மாசேதுங் முன்வைத்த கல்விக் கொள்கையை நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும். பாட்டாளி வர்க்க அரசியலைக் கற்பிக்கின்ற, உற்பத்தியைத் தருகின்ற உழைப்புடன் இணைந்த கல்வி – இவையே அக்கல்விக் கொள்கையாகும். அறவொழுக்கமும் அறிவும் உடல் நலமும் வளர்ச்சி பெறும் வகையில் அமையும் இக்கல்வித் திட்டத்தால் அவர்கள் பின்னாளில் சோசலிசச் சிந்தனையும் கலாச்சாரமும் அமைந்த உழைப்பாளர்களாக மிளிர்வார்கள்.

பள்ளிக் கல்வியின் கால அளவு குறைக்கப்பட வேண்டும். பாடப் பிரிவுகள் குறைக்கப்பட வேண்டும், மேன்மையாக்கப்பட வேண்டும். பாடப் புத்தகங்கள் முற்றாக சீரமைக்கப்பட வேண்டும், சில பாடங்கள் சிக்கலாக இருக்கின்றன. இவற்றை எளிமையாக்க வேண்டும். மாணவர்களின் தலையாய வேலை என்பது கற்பதுதான், ஆனாலும் அவர்கள் மற்ற விசயங்களையும் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். அதாவது, அவர்கள் கல்வி கற்றுக் கொண்டே தொழிற்சாலைகளிலும் வேலை செய்யலாம், விவசாயத்தையும், இராணுவ சேவையையும் கற்றுக் கொள்ளலாம், கலாச்சாரப் புரட்சியின் போராட்டங்களில் பங்குபெற்று முதலாளி வர்க்கத்தை விமர்சனம் செய்யும் பணியையும் செய்யலாம்.

11. கலாச்சாரப் புரட்சி என்னும் மக்கள் இயக்கத்தின் போக்கில் முதலாளித்துவ நிலப் பிரபுத்துவக் கோட்பாட்டின் மீதான விமர்சனமானது பாட்டாளி வர்க்க உலகப் பார்வை, மார்க்சிய – லெனினியத் தத்துவம், மாசேதுங்கின் சிந்தனைகள் ஆகியவற்றைப் பரப்புவதோடு ஒன்றிணைந்து செல்ல வேண்டும்.

கட்சிக்குள் ஊடுருவிவிட்ட அப்பட்டமான முதலாளி வர்க்கப் பிரதிநிதிகளையும், அப்பட்டமான பிற்போக்கு முதலாளித்துவ கல்விசார் ‘அதிகார மட்டங்’களையும் விமர்சிக்கும் வகையில் விமர்சனங்களை ஒருங்கிணைக்க வேண்டும்; தத்துவம், வரலாறு, அரசியல் பொருளாதாரம், கல்வி ஆகிய தளங்களிலும், கலை இலக்கியப் படைப்புக்களிலும், கோட்பாடுகளிலும், இயற்கை விஞ்ஞானம் மற்றும் பிற துறைகளின் கோட்பாடுகளிலும் இருக்கின்ற பிற்போக்குவாதச் சிந்தனைகளை விமர்சிப்பதும் இதில் அடங்கும்.

குறிப்பிட்ட ஒருவரின் பெயரைக் குறிப்பிட்டு பத்திரிக்கைகளில் விமர்சிப்பது என்பது தொடர்புடைய கட்சிக் குழுவின் விவாதத்திற்குப் பிறகே முடிவு செய்யப்பட வேண்டும். தேவைப்படும் நேரங்களில் மேல்மட்டத்தின் ஒப்புதலுக்குப் பிறகே செய்யப்பட வேண்டும்.

12. விஞ்ஞானிகள், தொழில்நுட்பக் கலைஞர்கள், சாதாரணத் தொழிலாளர்கள் ஆகியோர் தேசபக்த உணர்வுடன், கடும் உழைப்பாளிகளாக இருக்கும் வரையிலும், கட்சிக்கும் சோசலிசத்துக்கும் எதிராகச் செல்லாத வரையிலும், அந்நிய நாடுகளுடன் தகாத வகையில் உறவுகளை ஏற்படுத்திக் கொள்ளாத வரையிலும் தற்போது நடந்து கொண்டிருக்கும் இயக்கத்தில் ‘ஒற்றுமை, விமர்சனம், ஒற்றுமை’ என்ற கொள்கையைத் தொடர்ந்து கடைப்பிடிப்போம். தமது துறைகளில் பயன்தரு பங்களிப்பைச் செலுத்திய விஞ்ஞானிகள், அறிவியல் – தொழில்நுட்பாளர்களைப் பராமரிப்பதில் தனிக் கவனம் செலுத்த வேண்டும். அவர்களது உலகப் பார்வையையும், பணிக் கலாச்சாரத்தையும் படிப்படியாக மாற்றிக்கொள்ளும் வண்ணம் அவர்களுக்கு உதவ வேண்டும்.

13. பெரிய, நடுத்தர நகரங்களில் உள்ள கட்சி மற்றும் அரசின் கலாச்சார – கல்விக் கிளைகள், முன்னணி அரங்கங்கள் ஆகியவை தற்போதைய பாட்டாளி வர்க்கக் கலாச்சாரப் புரட்சியில் முக்கியத்துவம் பெறுகின்றன.

மாபெரும் கலாச்சாரப் புரட்சியானது நகரங்களிலும், கிராமப்புறங்களிலும், சோசலிசக் கல்வி இயக்கத்தை மேலும் செழுமையுறச் செய்துள்ளது. அதனை மேலும் ஒருபடி உயர்த்தியுள்ளது. இவ்விரண்டு இயக்கங்களும் நெருக்கமாக ஒருங்கிணைந்து இயங்குவதற்கான முயற்சிகளைச் செய்ய வேண்டும். பல்வேறு பிரதேசங்களும் துறைகளும் தத்தம் பகுதியிலுள்ள தனிப்பட்ட சூழ்நிலைகளுக்கேற்ப இத்தகைய முயற்சிகளில் இறங்கலாம்.

கிராமப்புறங்களிலும் நகரங்களிலுள்ள வணிகத் தலங்களிலும் இப்போது நடந்து கொண்டிருக்கின்ற சோசலிசக் கல்வி இயக்கமானது ஏற்கெனவே இத்தகைய வேலைகள் எங்கெல்லாம் செம்மையாக நடந்து கொண்டிருக்கின்றனவோ அவற்றை பாதிக்காமல் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும், ஆனால் அத்தகைய வேலைகளோடு சேர்ந்து இயங்க வேண்டும். எனினும் இன்றைய மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்கக் கலாச்சாரப் புரட்சியின் போக்கில் எழுகின்ற கேள்விகள் அனைத்தையும் தகுந்த நேரத்தில் மக்கள்முன் வைத்து விவாதிக்க வேண்டும், அதன் மூலம் பாட்டாளி வர்க்கத் தத்துவத்தை மேலும் தீர்மானகரமாக முன்னெடுத்துச் செல்லவும் முதலாளித்துவத் தத்துவத்தை ஒழித்துக் கட்டவும் முடியும்.

சில இடங்களில் இம்மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்க கலாச்சாரப் புரட்சியானது அங்கங்கே நடந்து கொண்டிருக்கின்ற சோசலிசக் கல்வி இயக்கத்துக்கு மேலும் வலுச் சேர்க்கவும், அரசியல், தத்துவம், அமைப்பு, பொருளாதாரம் ஆகிய தளங்களில் தூய்மைப்படுத்தவும் ஒரு வாய்ப்பாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றது. உள்ளூர்கட்சிக் கிளைகள் இது தேவை எனக் கருதும் இடங்களில் இவ்வாறு செய்து கொள்ளலாம்.

14. மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்கக் கலாச்சாரப் புரட்சியின் இலட்சியம் என்ன மக்களின் தத்துவத்தை புரட்சிகரமாக்குவதும் அதன் மூலம் உழைப்பின் அனைத்து தளங்களிலும் மகத்தான, விரைவான, மேலான, அதிகமான பொருளாதாரப் பலன்களை அடைவதுமே ஆகும். பொதுமக்கள் திரளை முழுமையாகக் கிளர்ச்சியுறச் செய்து தகுந்த ஏற்பாடுகளையும் செய்து விட்டால் கலாச்சாரப் புரட்சியையும் உற்பத்தியையும் ஒரு சேரவும் ஒன்று மற்றதைப் பாதிக்காமலும் நடத்தி விட முடியும், கூடவே நமது எல்லா வேலைகளிலும் உச்சக்கட்டத் தரத்தையும் உறுதி செய்ய முடியும்.

மாபெரும் கலாச்சாரப் புரட்சியானது நமது நாட்டின் சமூக உற்பத்திச் சக்திகளின் வளர்ச்சிக்கான மாபெரும் உந்து சக்தியாகும். அப்படியிருக்க, உற்பத்தி வளர்ச்சிக்கு எதிராக மாபெரும் கலாச்சாரப் புரட்சியை முன்னிறுத்துவது தவறு.

15. மத்தியக் குழுவின் இராணுவக் கமிசன், மக்கள் விடுதலை இராணுவத்தின் பொது அரசியல்துறை ஆகியவற்றின் வழிகாட்டுதல்களின் அடிப்படையில்தான் இராணுவத்தில் கலாச்சாரப் புரட்சி, சோசலிசக் கல்வி இயக்கம் ஆகியவற்றை மேற்கொள்ள வேண்டும்.

16. மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்கக் கலாச்சாரப் புரட்சியில் மாசேதுங் சிந்தனை எனும் மகத்தான செம்பதாகையை உயர்த்திப் பிடிப்பதும் பாட்டாளிவர்க்க அரசியலின் பாதையில் செல்வதும் தவிர்க்க முடியாதது, அவசியமானது. பாட்டாளிகள், விவசாயிகள், படைவீரர்கள், ஊழியர்கள், அறிவுஜீவிகள் மத்தியில் ஆக்கப்பூர்வக் கல்வி இயக்கத்தையும் தலைவர் மாசேதுங்கின் படைப்புகளையும் நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும், கலாச்சாரப் புரட்சியைச் செயல்படுத்துவதற்கான வழிகாட்டியாக மாசேதுங்கின் சிந்தனைகளையே எடுத்துச் செல்ல வேண்டும்.

படிக்க :
♦ கம்யூனிஸ்ட் கட்சிக்குள் சீர்செய்யப்பட வேண்டிய விவகாரங்கள் | தோழர் மாவோ !
♦ கம்யூனிஸ்ட்கள் என்றாலே தவறிழைக்காத முனிவர்களா? | தோழர் மாவோ

சிக்கலான இம்மாபெரும் கலாச்சாரப் புரட்சியில் கட்சியின் அனைத்து மட்டங்களிலும் உள்ள குழுக்கள் யாவும் தலைவர் மாவோவின் படைப்புகளையும், சிந்தனைகளையும் அதிகமான நேர்மையுடனும் ஆக்கப்பூர்வமான வழியிலும் பயில வேண்டும், நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும். குறிப்பாக கலாச்சாரப் புரட்சி குறித்தும் கட்சியின் தலைமைப் பாத்திர முறைகள் குறித்தும் தலைவர் மாவோ எழுதிய படைப்புகளை மீண்டும் மீண்டும் படிக்க வேண்டும். உதாரணமாக, “புதிய ஜனநாயகம் குறித்து”, ”யெனான் கலை – இலக்கியக் கழகத்தில் ஆற்றிய உரை”, “மக்களிடையே உள்ள முரண்பாடுகளைச் சரியாக கையாளுதல் குறித்து”, “பிரச்சாரப் பணிகள் குறித்த சீனக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தேசிய மாநாட்டில் ஆற்றிய உரை’, “தலைமைப் பாத்திர முறைகள் குறித்த சில கேள்விகள்”, “ஆட்சிக் குழுக்களின் வேலை முறைகள்” ஆகியவற்றைக் கூறலாம்.

கடந்த காலங்களில் தலைவர் மாவோ கட்சியினருக்கு வலியுறுத்திய ‘மக்களிடமிருந்து மக்களுக்கு’ என்ற திட்டத்தையும், ஆசிரியராக ஆகும்முன் மாணவராக இருங்கள்’ என்ற கோட்பாட்டையும் கட்சியின் அனைத்து மட்டங்களிலும் உள்ள குழுக்கள் கட்டாயம் கடைப்பிடிக்க வேண்டும். கட்சிக் குழுக்கள் பாரபட்சமாகவும் குறுகிய பார்வையுடன் இருப்பதையும் தவிர்க்க முயல வேண்டும். அவர்கள் இயக்கவியல் பொருள்முதல்வாதத்தை வளர்க்க வேண்டும், நுண்புலப் பொருளியல்வாதத்தையும், புலமையியல் வாதத்தையும் எதிர்க்க வேண்டும்.

தோழர் மாசேதுங்கின் தலைமையில் அமைந்த மத்தியக் குழுவின் தலைமையின் கீழ் மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்கக் கலாச்சாரப் புரட்சி மிகச் சிறப்பான வெற்றி அடைவது உறுதி.

(முற்றும்)

சீனப் புரட்சி வெற்றிகரமாக நடைபெற்று மக்கள் சீனக் குடியரசு அமைக்கப்பட்டு எழுபத்தியோரு ஆண்டுகள் நிறைவடைந்துவிட்டன. கட்சி, கம்யூனிசம் எல்லாம் வேலைக்கு ஆகாது என்று நேரடியாக மறுக்கக் கூடியவர்களும், மறைமுகமாக காய் நகர்த்துபவர்களும் மலிந்துகிடக்கும் சமூகச் சூழலில், உலகம் முழுவதும் நடைபெற்ற புரட்சிகள் பின்னடைவுக்குள்ளானதன் அடிப்படையை நாம் மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டிய சூழலில் இருக்கிறோம்.

பாட்டாளி வர்க்கப் புரட்சியை நடத்துவதற்கு ஒரு கட்சி எவ்வளவு அவசியமோ, அந்த அளவிற்கு அந்தக் கட்சியும் மக்களுக்கு கடப்பாடு உடையதாக இருக்க வேண்டும்.  அவ்வப்போது தமது தவறுகளைப் பரிசீலித்து, சுயவிம்ர்சனத்தோடு பகிரங்கமாக அம்பலப்படுத்திக் கொண்டு தம்மை சீர் செய்து கொண்டிருக்கையில்தான் அந்தக் கட்சி மக்களோடு ஐக்கியப்பட்டு இருக்க முடியும்; புரட்சியை முன்னெடுத்துச் செல்ல முடியும். அப்படி ஒரு கட்சி தன்னை தகவமைத்துக் கொள்வதற்கான போராட்டத்தை தன்னுள்ளே தொடர்ந்து நடத்திக் கொண்டே இருக்க வேண்டும்.

அதனை தோழர் மாவோ தொடர்ந்து செய்துவந்தார். கலாச்சாரப் புரட்சியின் காலகட்டத்தில் சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் மத்தியக் குழுவின் பதினோறாவது காங்கிரஸ் கூட்டத்தின் நிறைவு விழாவில் தோழர் மாவோ ஆற்றிய  உரையும், அதில் நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானங்களும், இத்தருணத்தில் புரட்சிகரச் செயல்பாட்டாளர்களுக்கு அவசியம் படிக்க வேண்டியவையாக இருக்கின்றன.

சீனக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தலைமையில், பல கோடி மக்களின் உறுதிமிக்க போராட்டத்தால் சாத்தியமாக்கப்பட்ட சீனப் புரட்சியின் அனுபவங்களை நெஞ்சில் ஏந்துவோம். புதிய ஜனநாயக அரசைக் கட்டமைக்கக் களமிறங்குவோம் !

வினவு

எட்டாவது மத்தியக் குழுவின் பதினொன்றாவது பிளீனக் கூட்டத்தின் நிறைவு விழாவில் ஆற்றிய உரை
(ஆகஸ்டு 12, 1966)
பாகம் – 1

(ஆதாரம்: “மா சே துங் சிந்தனைகள் நீடூழி வாழ்க” என்னும் செங்காவலர் வெளியீடு)

ஒன்பதாவது மாநாட்டுக்காக நாம் சில வேலைகளைச் செய்ய வேண்டும் என நான் கருதுகின்றேன். ஒன்பதாவது மாநாட்டை எப்போது நடத்த வேண்டும் என்று முடிவெடுக்க நாம் ஆயத்தமாக வேண்டும். அடுத்த இரண்டு வருடங்கள் கழிந்தால் எட்டாவது காங்கிரசின் இரண்டாவது அமர்வு முடிந்து பத்தாண்டுகள் ஓடியிருக்கும். பல வருடங்கள் ஓடிவிட்டன. ஒன்பதாவது காங்கிரஸ் நடத்தியே தீரவேண்டும், அடுத்த வருடத்தில் தகுந்த நேரத்தில் நடத்த வேண்டும். அதற்காக நாம் இப்போதே ஆயத்தமாக வேண்டும். அதற்கான ஆயத்த வேலைகளைச் செய்யும் பொறுப்பை அரசியல் தலைமைக்குழுவுக்கும் அதன் நிலைக்குழுவுக்கும் கொடுத்துவிட வேண்டும் என நான் முன்மொழியலாமா?

இந்த மாநாட்டில் எடுக்கப்பட்ட முடிவுகள் சரியானவையா தவறானவையா என்பதை எதிர்காலம் காட்டும்¹. ஆனாலும், நாம் எடுத்துள்ள முடிவுகளை மக்கள் வரவேற்பதாகவே தெரிகின்றது. உதாரணமாக மத்தியக்குழு எடுத்த முக்கியமான முடிவுகளில் ஒன்று மாபெரும் கலாச்சாரப் புரட்சியைப் பற்றியது. மாணவர்கள் புரட்சிகர ஆசிரியர்களின் பரந்துவிரிந்த திரள் நம்மை ஆதரிக்கின்றது, கடந்த காலத்தின் கொள்கைகளை எதிர்க்கின்றது. கடந்தகாலக் கொள்கைகளை எதிர்ப்பதென்ற அவர்கள் நிலையை ஒட்டித்தான் நாம் முடிவுகளை எடுத்தோம். ஆனால் இந்த முடிவுகளை நடைமுறைப்படுத்த முடியுமா என்பது முற்றிலும் பல்வேறு மட்டங்களிலும் உள்ள தலைவர்களின் நடவடிக்கையைப் பொறுத்ததே இன்று இங்கே இருக்கின்ற தலைவர்களும் இல்லாத தலைவர்களும்கூட இதில் அடங்குவார்கள்.

மக்களைச் சார்ந்திருக்க வேண்டும் என்ற கேள்வியையேகூட உதாரணத்துக்கு எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். பொதுத்திட்டத்தை நடைமுறைப்படுத்துவது என்பது ஒன்று. பொதுத்திட்டத்தை நடைமுறைப்படுத்தாமல் இருப்பது மற்றொன்று. நமது தீர்மானங்களில் எழுதப்பட்ட அனைத்தையும் நமது கட்சிக் குழுக்களும் நமது தோழர்கள் அனைவரும் அப்படியே நடைமுறைப்படுத்துவார்கள் என்று எப்போதும் முடிவு செய்ய வேண்டாம். அவற்றை நடைமுறைப்படுத்த விரும்பாத சிலர் எப்போதும் இருக்கின்றார்கள். கடந்த காலத்தைவிட இப்போது நிலைமை நன்றாகவே இருக்கின்றது. ஏனெனில் கடந்தகாலத்தில் நாம் இப்படி வெளிப்படையாக முடிவுகளை எடுத்ததில்லை. இன்னும் சொன்னால் இந்த முடிவுகளை நடைமுறைப்படுத்த அமைப்புரீதியான உத்தரவாதமும் இப்போது உண்டு. நமது அமைப்பில் இப்போது சில மாற்றங்கள் நிகழ்ந்துள்ளன. அரசியல் தலைமைக்குழுவின் முழுமையான மற்றும் மாற்று உறுப்பினர் தகுதியிலும், தலைமைச் செயலகத்திலும், நிலைக்குழுவின் உறுப்பினர் தகுதியிலும் செய்யப்பட்டுள்ள சீரமைப்புக்கள், மத்தியக் குழுவின் முடிவுகளையும் அறிக்கையையும் நடைமுறைப்படுத்துவதை உத்தரவாதம் செய்துள்ளன.

தவறு செய்த தோழர்கள் தமது தவறுகளைத் திருத்திக்கொள்ள வாய்ப்பளிக்க வேண்டும். அவர்கள் தமது தவறுகளை திருத்திக் கொள்ள அனுமதிக்க வேண்டும். அவர்கள் தவறு செய்துவிட்டார்கள் என்ற முடிவுக்கு நீங்கள் முதலில் வந்துவிட்டு அதன்பின் அவர்கள் தமது தவற்றைத் திருத்திக்கொள்ள வாய்ப்பளிக்க மறுக்கும்போக்கு கூடாது. ‘தவறுகளை முதலில் தண்டிப்போம். ஏனெனில் அவை மீண்டும் நடக்கக் கூடாது; நோயாளியைக் காப்பாற்ற வேண்டும், எனவே அவரைக் குணப்படுத்துவோம்’, ‘முதலில் கவனிப்போம், பின் உதவி செய்வோம்’, ‘ஒற்றுமை – விமர்சனம் – ஒற்றுமை’ – இதுதான் நமது கொள்கை. கட்சிக்கு வெளியே நாம் ஒரு கட்சியை வைத்துள்ளோமா? வைத்திருப்பதாகத்தான் நான் நினைக்கின்றேன், கட்சிக்குள் கோஷ்டிகள் இருப்பதாகவும் நான் கருதுகின்றேன். க்வோமின்டாங்கை நாம் விமர்சிக்கின்றோம், ஆனால் க்வோமின்டாங் இவ்வாறு கூறுகின்றது: “கட்சிக்கு வெளியே இன்னொரு கட்சி கூடாது, கட்சிக்குள்ளே கோஷ்டிகள் கூடாது”. சிலரோ இப்படிக் கூறுகின்றார்கள்: “கட்சிக்கு வெளியே இன்னொரு கட்சி கூடாது என்பது சர்வாதிகாரம்; கோஷ்டிகள் இல்லாமல் இருப்பதோ முட்டாள்தனம்”. இது நமக்கும் பொருந்தும். நமது கட்சிக்குள் கோஷ்டிகள் இல்லை என்று நீங்கள் கூறலாம், ஆனால் இருக்கின்றன.

உதாரணமாக மக்கள் இயக்கங்களைக் குறித்த அணுகுமுறையைப் பொறுத்தவரை இரண்டு கோஷ்டிகள் உள்ளன. எந்த கோஷ்டி பெரும்பான்மை, எது சிறுபான்மை என்பதுதான் கேள்வியே. நாம் இந்தக் கூட்டத்தை இன்னும் சில மாதங்களுக்குப் பிறகு நடத்தியிருப்போமெனில் நிலைமை இன்னும் மோசமாக இருந்திருக்கும். எனவே இப்போது இந்தக் கூட்டம் நடந்தது நல்ல விசயமே. இது பல நல்ல விளைவுகளை ஏற்படுத்தியுள்ளது.

குறிப்புகள்

1. சீனக்கம்யூனிஸ்ட் கட்சி மத்தியக்குழுவின் பதினொன்றாவது பிளீனத்தில் நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானங்கள் – பதினாறு அம்சங்கள்:

(1) இப்போது மலர்ந்துள்ள இந்த மகத்தான பாட்டாளிவர்க்கக் கலாச்சாரப் புரட்சியானது மக்களது ஆன்மாவைத் தொட்டுள்ள ஒரு மகத்தான புரட்சியாகும் – நமது தேசத்தின் சோசலிசப் புரட்சியில் ஒரு புதிய கட்டத்தை இப்புரட்சி கொண்டு வந்துள்ளது, அது மேலும் ஆழமான பரந்து விரிந்த கட்டமாகும். கட்சியின் எட்டாவது மத்தியக்குழுவின் பத்தாவது பிளீனக் கூட்டத்தில் தோழர் மாசேதுங் கூறினார்: ஓர் அரசியல் சக்தியை வீழ்த்த வேண்டுமாயின், எல்லாவற்றிற்கும் முதலாக பொதுக்கருத்தை உருவாக்க வேண்டியது எப்போதும் அவசியம், தத்துவார்த்த தளத்தில் வேலை செய்ய வேண்டியதும் அவசியம்.

இது புரட்சிகர வர்க்கத்துக்கு மட்டுமல்ல, எதிர்ப்புரட்சி வர்க்கத்துக்கும் பொருந்தும். தோழர் மாசேதுங்கின் இந்தக் கோட்பாடு நடைமுறையில் முற்றிலும் சரியானதே என்று மெய்ப்பிக்கப்பட்டுள்ளது. முதலாளிவர்க்கம் தூக்கியெறியப்பட்டு விட்டது, ஆனால் அது இப்போதும் மீண்டு வந்துவிட எல்லா முயற்சிகளையும் செய்கின்றது – அது சுரண்டல் வர்க்கத்தின் பழைய சித்தாந்தங்களையும் கலாச்சார பழக்க வழக்கங்களையும் பயன்படுத்தி சாமான்ய மக்களை சிதைக்கவும், அவர்களது சிந்தனையை வசப்படுத்தவும் முயல்கின்றது. பாட்டாளிவர்க்கம் இதற்கு நேரெதிரான வேலைகளைச் செய்ய வேண்டும். தத்துவார்த்த தளத்தில் முதலாளி வர்க்கத்துடன் நேருக்கு நேராக மோதி ஒவ்வொரு சவாலையும் எதிர்கொள்ள வேண்டும், ஒட்டுமொத்த சமூகத்தின் சித்தாந்தப் பார்வையை மாற்றும் வண்ணம் பாட்டாளிவர்க்கத்தின் புதிய சித்தாந்தங்களையும் கலாச்சாரப் பழக்கவழக்கங்களையும் பயன்படுத்த வேண்டும். இன்றைய நிலையில் நமது லட்சியம் என்பது அதிகாரத்தில் இருந்து கொண்டு முதலாளித்துவப் பாதையைத் தேர்ந்தெடுத்துள்ள நபர்களுக்கு எதிராகப் போராடுவது, அவர்களை ஒழிப்பது; பிற்போக்கு முதலாளித்துவ அறிவுசார ‘அதிகாரங்களையும் முதலாளித்துவம் உள்ளிட்ட அனைத்து சுரண்டல் வர்க்கங்களின் தத்துவங்களையும் விமர்சித்து அவற்றை வீழ்த்துவது சோசலிசப் பொருளாதாரத் தளத்துக்குப் பொருந்தி வராத கல்வி, கலை இலக்கியம் போன்றவை உள்ளிட்ட மேற்கட்டுமானத்தின் அங்கங்களை சீர்படுத்துவது, இவ்வாறு செய்வதன்மூலம் சோசலிச அமைப்பை வலுப்படுத்தி வளர்ச்சிப்பெற வழிசெய்வது.

(2) இம்மாபெரும் கலாச்சாரப் புரட்சியின் முக்கிய சக்தியாக இருப்பது தொழிலாளி, விவசாயி, படைவீரர்கள், புரட்சிகர அறிவுஜீவிகள், புரட்சிகர ஊழியர்கள் உள்ளிட்ட மக்கள் திரளே. இதற்கு முன் நாம் பார்த்திராத மிகப்பெரும் புரட்சிகர இளைஞர்கூட்டம் இப்போது துணிச்சல் பெற்று முன்வந்துள்ளது. இவர்கள் செயல்பாட்டில் தீவிரம் உள்ளவர்கள், மதிநுட்பம் வாய்ந்தவர்கள். கொட்டை எழுத்துச் சுவரொட்டிகள், மாபெரும் விவாதங்கள் மூலம் இவர்கள் விசயங்களை வெளிப்படையாக விவாதிக்கின்றார்கள், முற்றிலும் விமர்சித்து அம்பலமாக்குகின்றார்கள், வெளிப்படையாகவும் மறைந்தும் இருக்கின்ற முதலாளி வர்க்கத்தின்மீது தீவிரமான தாக்குதலைத் தொடுக்கின்றார்கள். இத்தகைய ஒரு மகத்தான புரட்சி இயக்கத்தில் அவர்களிடையே கூடவோ குறையவோ சில குறைபாடுகள் இருப்பது தவிர்க்க இயலாத ஒன்று. ஆனாலும் அவர்களது தலையாய புரட்சிகர உணர்வானது தொடக்கத்திலிருந்தே சரியாகவே இருக்கின்றது. மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்க கலாச்சாரப் புரட்சியின் மைய நீரோட்டமாக இருப்பது இதுவே. மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்க கலாச்சாரப் புரட்சி தொடர்ந்து முன்னேறிச் செல்லவேண்டிய முக்கிய திசையும் இதுதான்.

கலாச்சாரப் புரட்சியும் ஒரு புரட்சிதான் என்பதால் அது எதிர்ப்பை எதிர்கொள்ளும் என்பது தவிர்க்க இயலாதது. எதிர்ப்பவர்கள் யார்? முக்கியமாக கட்சிக்குள் ஊடுருவி அதிகாரத்தையும் கைப்பற்றி முதலாளித்துவப் பாதையில் செல்பவர்கள்தான் அவர்கள். சமூகப் பழக்கங்களின் பழைய சக்திகளிடமிருந்தும் எதிர்ப்பு வருகின்றது. இன்றைய நிலைமையில் இந்த எதிர்ப்பு மிக உறுதியாகவும் வலுவாகவும் உள்ளது. ஆனாலும் என்ன, மாபெரும் பாட்டாளி வர்க்க கலாச்சாரப் புரட்சி தடை செய்ய முடியாத ஒரு பொதுவான இயக்கமாகும். மக்கள் முழுமையாக கிளர்ந்தெழும்போது இந்த எதிர்ப்புகளெல்லாம் விரைந்து தூளாகும் என்பதற்கு ஏராளமான ஆதாரங்கள் உள்ளன.

எதிர்ப்பு மிக வலுவாக உள்ளதால் போராட்டத்தில் தோல்விகளும், மீண்டும் மீண்டும் தோல்விகளும்கூட நேரிடும். இதில் கெடுதல் ஒன்றுமில்லை. இது பாட்டாளி வர்க்கத்தையும் பிற உழைக்கும் மக்களையும், குறிப்பாக புதிய தலைமுறையை மேலும் உறுதியாக்கும்; அவர்களுக்குப் பாடம் கற்பிக்கும், அனுபவங்களைத் தரும்; புரட்சிகரப் பாதை என்பது சிரமமற்ற நேர்பாதை அல்ல, அது வளைந்து செல்லும் பாதை என்பதை அவர்கள் புரிந்துகொள்ள உதவும்.

(3) கட்சித் தலைமை மக்கள் திரளை எழுச்சி பெறச் செய்யும் வேலையை துணிச்சலுடன் செய்வதைப் பொறுத்துத்தான் இம்மாபெரும் கலாச்சாரப் புரட்சியின் விளைவு என்ன என்பது தீர்மானிக்கப்படும். கட்சி அமைப்புகளின் பல்வேறு மட்டங்களும் கலாச்சாரப் புரட்சிக்குத் தந்துள்ள தலைமைப் பாத்திரத்தைப் பொறுத்தவரை இப்போது நான்கு வெவ்வேறான சூழ்நிலைகள் நிலவுகின்றன:

(அ) கட்சி அமைப்புகளின் பொறுப்பிலுள்ளவர்கள் இயக்கத்தின் முன்னணிப் படையாக இருக்கின்றார்கள். மக்களைக் கிளர்ந்தெழச் செய்யும் வேலையைத் துணிவுடன் செய்கின்றார்கள். துணிச்சலுக்கே அவர்கள் இப்போது முதலிடம் கொடுக்கின்றார்கள், அவர்கள் அச்சமில்லாத கம்யூனிஸ்ட் போராளிகள், தலைவர் மாவோவின் மாணவர்கள். கொட்டை எழுத்துச் சுவரொட்டிகளையும் மாபெரும் விவாதங்களையும் அவர்கள் ஆதரிக்கின்றார்கள். பேய்கள், பூதங்கள் அனைத்தையும் அம்பலப்படுத்துமாறும், பொறுப்பிலுள்ளவர்களின் குறைகள், தவறுகளை விமர்சிக்குமாறும் மக்களை உற்சாகப்படுத்துகின்றார்கள். பாட்டாளிவர்க்க அரசியலை முன்னிறுத்தியதும் மாசேதுங் சிந்தனைகளை முன்னெடுத்துச் சென்றதும்தான் இத்தகைய சரியான தலைமை உருவாவதற்குக் காரணம்.

(ஆ) பல கிளைகளின் பொறுப்பாளர்கள் இந்த மகத்தான போராட்டத்தில் தலைமைப் பாத்திரத்தின் பொறுப்பை மிகவும் மோசமாகவே புரிந்து கொள்வார்கள்; அவர்களது தலைமையோ கடமையுணர்வு, திறமை ஆகியவற்றுக்கு வெகுதொலைவில் உள்ளது. அவர்கள் தங்களது தகுதியின்மையை உணர்ந்துள்ளார்கள். தாங்கள் பலவீனமான நிலையில் இருப்பதைத் தெரிந்துள்ளார்கள், அச்சத்துக்கே அவர்கள் முதலிடம் கொடுக்கின்றார்கள், காலத்துக்கு ஒவ்வாத வழிகள், கட்டுப்பாடுகளைக் கடைப்பிடிக்கின்றார்கள், பழைய நடைமுறைகளிலிருந்து உடைத்துக் கொண்டு வரவும் முன்னேறவும் அவர்களுக்கு ஆர்வமில்லை. புதிய மாற்றங்களையோ மக்களின் புரட்சிகர உணர்வையோ இவர்கள் உணர்ந்தாரில்லை, விளைவாக இவர்களது தலைமை யதார்த்த நிலைமைக்கு வெகுதூரம் பின்னால் உள்ளது, மக்களிடமிருந்து வெகுதூரம் பின்தங்கியுள்ளது.

(இ) சில கிளைகளின் பொறுப்பாளர்கள் கடந்த காலத்தில் பலவகையிலும் தவறு செய்தவர்கள், இவர்கள் அஞ்சி நடுங்குகின்றார்கள், மக்கள் தங்களை அடையாளம் கண்டு அம்பலப்படுத்துவார்கள் என அஞ்சுகின்றார்கள். உண்மை என்னவெனில் இவர்கள் நேர்மையான வகையில் சுயவிமர்சனத்தில் ஈடுபட்டால், மக்களின் விமர்சனத்தை ஏற்றுக் கொண்டால், கட்சியும் மக்களும் அவர்களது தவறுகளை மன்னிப்பார்கள். ஆனால் இந்தப் பொறுப்பாளர்களோ இவை எதையும் செய்யமாட்டார்கள், மாறாக தொடர்ந்து தவறு செய்வார்கள், மக்கள் இயக்கத்துக்கு தடைகளாக மாறுவார்கள்.

(ஈ) கட்சிக்குள் ஊடுருவி முதலாளித்துவப் பாதையைத் தேர்ந்தெடுத்துள்ள நபர்களால் சில கட்சிக் கிளைகள் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன. ஆனால் இந்த நபர்கள் மக்கள் தங்களை அம்பலப்படுத்தி விடுவார்கள் என பயங்கரமாகப் பயப்படுகின்றவர்கள், இதனால் மக்கள் இயக்கத்தை அடக்குவதற்கான அனைத்துக் காரணங்களையும் தேடிக்கொண்டே இருக்கின்றார்கள். தாக்குதலுக்கான இலக்குகளை மாற்றுவது, கறுப்பை வெள்ளையாக்குவது போன்ற தந்திரங்களில் இறங்கி இயக்கத்தை படுகுழியில் தள்ள முயல்கின்றார்கள்.

தாங்கள் முற்றாகத் தனிமைப்படுத்தப்படுவதை உணரும் போதும் முன்னைப்போல எதிர்ப்புரட்சி வேலைகளில் ஈடுபட முடியாமல் போகும்போதும் தங்கள் சதிவேலைகளை மேலும் தீவிரப்படுத்துவார்கள், மக்களை முதுகில் குத்துவார்கள், வதந்திகளைப் பரப்புவார்கள், புரட்சிக்கும் எதிர்ப்புரட்சிக்கும் உள்ள வேறுபாட்டை இயன்ற வகைகளிலெல்லாம் இருட்டடிப்பு செய்வார்கள் இவை அனைத்தும் புரட்சியாளர்களைத் தாக்குவதற்காகவே. கட்சியின் அனைத்து மட்டங்களிலும் உள்ள கட்சிக் குழுக்களை மத்தியக்குழு வற்புறுத்துவது என்ன?

சரியான தலைமைப் பொறுப்புக்கான பாத்திரத்தை வகிப்பதை விடாமுயற்சியுடன் தொடர்வது, துணிச்சலுக்கே முதலிடம் கொடுப்பது, துணிச்சலுடன் மக்களை கிளர்ச்சியுறச் செய்வது, பலவீனமும் திறமையின்மையும் நிலவும் இடங்களில் அவற்றை மாற்றுவது, தவறு செய்த தோழர்கள், ஆனால் தவறுகளைத் திருத்திக்கொண்டு மனஅழுத்தங்களிலிருந்து விடுபட நினைக்கும் தோழர்களை ஊக்கப்படுத்துவது, அதிகாரத்தின் முக்கியப் பொறுப்புகளில் இருந்துகொண்டு முதலாளித்துவப் பாதையைத் தேர்ந்தெடுத்தவர்களை பதவி நீக்கம் செய்வது, இதன்மூலம் பாட்டாளி வர்க்கப் புரட்சியாளர்கள் இத்தகைய தலைமைப் பொறுப்புகளை மீண்டும் கைப்பற்ற வழிசெய்வது – இவற்றைத்தான் செவ்வனே செய்ய வேண்டும்.

(தொடரும்)

சீனக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் பிரச்சார வேலை பற்றிய தேசிய மாநாட்டுரை
(1957, மார்ச் 12)
பாகம் – 5 ( இறுதிப் பாகம்)

முந்தைய பாகங்கள் >> 1 2 3 4

ஏழாவதாக, “அகலத் திறப்பதா?” அல்லது “கட்டுப்படுத்துவதா?” என்பதாகும்.

இது கொள்கை பற்றிய ஒரு பிரச்சினை. ”நூறு மலர்கள் மலரட்டும், நூறு கருத்துக்கள் முட்டி மோதட்டும்” என்பது ஒரு அடிப்படைக் கொள்கை மாத்திரமல்ல, ஒரு நீண்டகாலக் கொள்கையும் ஆகும். இது வெறும் தற்காலிகக் கொள்கை அல்ல. இந்த விவாதத்தின் போது தோழர்கள் ”கட்டுப்படுத்துவ”தற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்தார்கள். இந்தக் கருத்து ஒரு சரியான கருத்து என நான் கருதுகின்றேன். கட்சி மத்தியக் கமிட்டியும் நாம் “அகலத் திறக்க” வேண்டும், “கட்டுப்படுத்த”க் கூடாது என்று கருதுகின்றது.

நமது நாட்டை வழிநடத்துவதில் இரண்டு மாற்றுமுறைகளை, வேறு வார்த்தைகளில் சொன்னால் இரண்டு மாற்றுக் கொள்கைகளை, அதாவது “அகலத் திறப்பது” அல்லது “கட்டுப்படுத்துவது” என்ற கொள்கைகளைக் கடைப்பிடிக்க முடியும். ”அகலத் திறப்பது” என்பது அனைவரும் பேசவும் விமர்சனம் செய்யவும் விவாதிக்கவும் துணிவு பெறுவதற்காக, அவர்களைச் சுதந்திரமாகத் தமது அபிப்பிராயங்களைத் தெரிவிக்க விடுவது என்று அர்த்தம்; தவறான கருத்துக்களுக்கும் எந்தவிதமான நச்சுக் களைகளுக்கும் அஞ்சாமல் இருப்பது என்று அர்த்தம்; விமர்சனம் எதிர் விமர்சனம் இரண்டுக்கும் சுதந்திரம் கொடுத்து, பல்வேறு கருத்துக்களையுடைய மக்கள் மத்தியில் விவாதத்தையும் விமர்சனத்தையும் ஊக்கப்படுத்துவது என்று அர்த்தம். தவறான கருத்துக்களை அடக்குவது அல்ல, மாறாக அவர்களுக்கு நியாயங்காட்டி விளக்குவதன் மூலம் நம்பிக்கை ஊட்டுவது என்று அர்த்தம்.

”கட்டுப்படுத்துவது” என்றால், வேறுபட்ட அபிப்பிராயங்களைத் தெரிவிக்காமல், தவறான கருத்துக்களைக் கூறவிடாமல் மக்களைத் தடுப்பது, அப்படிச் செய்தால் அவர்களை ‘ ‘ஒரே அடியில் முடித்துவிடுவது” என்று அர்த்தம்.  இது முரண்பாடுகளைத் தீர்ப்பதற்குப் பதில் அவற்றை உக்கிரமாக்கும். ”அகலத் திறப்பது’ ‘, ‘ ‘கட்டுப்படுத்துவது” என்ற இரண்டு கொள்கைகளில் ஒன்றை நாம் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும். நாம் முன்னதைத் தேர்ந்தெடுக்கின்றோம். காரணம், நமது நாட்டை ஸ்திரப்படுத்தி நமது கலாச்சாரத்தை விருத்தி செய்வதற்குத் துணை செய்யும் கொள்கை அது.

படிக்க :
♦ ஒரு தலைப்பட்சமான பார்வை தீர்வு தராது | தோழர் மாவோ
♦ சோசலிசத்தைக் கட்டியமைத்தலும் அறிவுஜீவிகளும் | தோழர் மாவோ

நாம் “அகலத் திறப்பது” என்ற கொள்கையை உபயோகித்து லட்சோப லட்சம் அறிவுஜீவிகளையும் ஐக்கியப்படுத்தி, அவர்களுடைய இன்றைய நோக்கை மாற்றத் தயாராக இருக்கின்றோம். நான் மேலே குறிப்பிட்டது போல, நமது நாட்டிலுள்ள அறிவுஜீவிகளில் ஏகப்பெரும்பான்மையோர் முன்னேற்றம் அடைய, தம்மைத் தாமே புனருருவாக்க விரும்புகின்றனர்; அவர்கள் தம்மைத் தாமே புனருருவாக்கும் ஆற்றலும் உடையவர்கள். இது சம்பந்தமாக நாம் கடைப்பிடிக்கும் கொள்கை பெரியதொரு பாத்திரத்தை வகிக்கும்.

அறிவுஜீவிகளின் பிரச்சினை என்பது, எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக சித்தாந்தம் தழுவிய ஒரு பிரச்சினையாகும். சித்தாந்தப் பிரச்சினைகளைத் தீர்க்க முரட்டுத்தனமான அதிகார நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுவது தீங்கு விளைவிக்குமேயன்றித் துணை செய்யாது. அறிவுஜீவிகளைப் புனருருவாக்குவது, சிறப்பாக அவர்களுடைய உலக நோக்கை மாற்றுவது என்பது நீண்ட காலம் நடைபெற வேண்டியதோர் போக்காகும். சித்தாந்தப் புனருருவாக்கம் நீடித்த, பொறுமையான, பிரயாசையான வேலையை உள்ளடக்கியது என்பதை நமது தோழர்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

வாழ்வில் பல தசாப்தங்களாக உருவாக்கப்பட்டு வந்த மக்களின் சித்தாந்தத்தை ஒருசில விரிவுரைகள் ஆற்றுவதன் மூலம் அல்லது ஒருசில கூட்டங்கள் கூட்டுவதன் மூலம் மாற்ற முயற்சிக்கக் கூடாது. அவர்களை நம்பச் செய்யும் ஒரே ஒரு வழி இணங்கச் செய்வதன்றிப் பலவந்தப்படுத்துவதல்ல. பலவந்தப்படுத்துவதன் மூலம் ஒருபோதும் நம்பச் செய்ய முடியாது. பலாத்காரத்தின் மூலம் அவர்களை நம்பச் செய்ய முயல்வது ஒருபோதும் வேலை செய்யாது.

எதிரியைச் சமாளிக்கும் பொழுது இத்தகைய முறை அனுமதிக்கக் கூடியது; ஆனால் தோழர்களுடன் அல்லது நண்பர்களுடன் பழகும் பொழுது இது முற் றிலும் அனுமதிக்கப்படக் கூடாது. பிறருக்கு நம்பிக்கை ஊட்டுவது எப்படி என்று நமக்குத் தெரியாவிட்டால், யாது செய்வது? அப்படியென்றால் நாம் படிக்க வேண்டும். விவாதத்தின் மூலமும் நியாயங்காட்டி விளக்குவதன் மூலமும் நாம் தவறான கருத்துக்களை வெற்றி கொள்ளப் படிக்க வேண்டும்.

”நூறு மலர்கள் மலரட்டும்” என்பது கலைகளை விருத்தி செய்யும் ஒரு வழி; ‘‘நூறு கருத்துக்கள் முட்டி மோதட்டும்” என்பது விஞ்ஞானத்தை விருத்தி செய்யும் ஒரு வழி. இக்கொள்கை விஞ்ஞானத்தையும் கலைகளையும் விருத்தி செய்யும் ஒரு சிறந்த முறை மாத்திரமல்ல, இதன் பிரயோகத்தை விரிவாக்கினால் , அது நமது வேலை முழுவதையும் செய்வதற்குரிய ஒரு சிறந்த முறையுமாகும்.

அது நமது பிழைகளைக் குறைப்பதற்குத் துணை செய்யும். நமக்குப் புரியாத விசயங்கள் பல இருக்கின்றன. எனவே நாம் அவற்றைச் சமாளிக்க முடியாமல் இருக்கின்றோம். ஆனால் விவாதம், போராட்டம் ஆகியவற்றின் மூலம் நாம் அவற்றைப் புரிந்து அவற்றைச் சமாளிப்பது எப்படி என்பதை அறிந்து கொள்வோம். உண்மை என்பது பல்வேறு கருத்துக்களுக்கிடையில் நடைபெறும் விவாதத்தின் மூலம் வளர்கின்றது. நச்சுக் களைகள், மார்க்சிய – எதிர்ப்புக் கருத்துக்கள் எல்லாவற்றையும் பொறுத்தவரையில் கூட, இந்த முறை கைக்கொள்ளப்படக் கூடியது. ஏனென்றால் மார்க்சியம் அவற்றுக்கு எதிரான போராட்டத்தில் வளர்ச்சியடையும். இது எதிரானவற்றின் போராட்டத்தின் மூலம் காணும் , வளர்ச்சி, இயங்கியலுக்கு இசைவான வளர்ச்சி.

உண்மை, நன்மை, அழகு ஆகியவை பற்றி மக்கள் காலாதிகாலமாக விவாதித்து வரவில்லையா? பொய்மை, தீமை, அசிங்கம் ஆகியவை அவற்றிற்கு எதிரானவை ஆகும். முன்னவையால் பின்னவை இல்லாமல் இருக்க முடியாது. உண்மை பொய்மைக்கு எதிராக இருக்கின்றது. இயற்கையில் போல சமுதாயத்திலும் முழுமையானவை ஒவ்வொன்றும் தவிர்க்கமுடியாதபடி பல்வேறு பகுதிகளாகப் பிரிகின்றன; ஸ்தூலமான வெவ்வேறு சூழ்நிலைகளில் உள்ளடக்கத்திலும் உருவத்திலும் மாத்திரம் அவை வேறுபட்டு விளங்குகின்றன.

தவறும் அசிங்கமும் என்றென்றும் உள்ள தோற்றப்பாடுகள். சரி – பிழை, நன்மை – தீமை, அழகு – அசிங்கம் போன்ற எதிரானவையும் என்றென்றும் இருக்கவே செய்யும். நறுமலர்கள் நச்சுக் களைகளைப் பொறுத்தவரையிலும் இது உண்மையாகும். அவற்றுக்கிடையிலுள்ள உறவு என்பது எதிரானவற்றின் ஐக்கியமும் போராட்டமும் தழுவிய ஒன்று. ஒப்பிட்டுப் பார்க்கும் பண்பு இல்லாவிட்டால் வேறுபாடு என்பது இருக்க முடியாது. வேறுபாடும் போராட்டமும் இல்லாவிட்டால் வளர்ச்சி என்பதும் இருக்காது.

உண்மை பொய்மைக்கு எதிரான அதன் போராட்டத்தில் வளர்கின்றது. இவ்வாறுதான் மார்க்சியம் வளர்கின்றது. மார்க்சியம் பூர்ஷுவா, குட்டி பூர்ஷுவா வர்க்க சித்தாந்தத்துக்கு எதிரான போராட்டத்தில் வளர்கிறது; இத்தகைய போராட்டத்தின்மூலம்தான் அது வளரமுடியும்.

நாம் “அகலத் திறப்பது” என்ற கொள்கைக்காக நிற்கிறோம். இன்றுவரையில் இது குறைவாகக் காணப்படுகிறதேயன்றி, கூடுதலாகக் காணப்படவில்லை. நாம் அகலத் திறப்பதற்கு அஞ்சக் கூடாது; அன்றி, விமர்சனத்துக்கோ நச்சுக் களைகளுக்கோ கூட அஞ்சக்கூடாது. மார்க்சியம் என்பது விஞ்ஞானரீதியான உண்மை. அது விமர்சனத்துக்கு அஞ்சாது; அதை விமர்சனத்தால் தோற்கடிக்க முடியாது. கம்யூனிஸ்ட் கட்சி, மக்கள் அரசாங்கம் ஆகியவற்றைப் பொறுத்தவரையிலும் இது உண்மையாகும். அவை விமர்சனத்துக்கு அஞ்சமாட்டா; அவற்றை விமர்சனத்தால் தோற்கடிக்க முடியாது.

பிழையான சில விசயங்கள் எப்பொழுதும் இருக்கவே செய்யும். அதுபற்றி அஞ்சுவதற்கு ஒன்றுமில்லை. சமீபத்தில் சில பூதங்களும் பிசாசுகளும் அரங்கில் காட்சியளித்தன. இதைக் கண்டு சில தோழர்கள் பெரிதும் கவலைப்பட்டார்கள். எனது கருத்தில் இவை சில இருப்பதால் ஒன்றும் நேர்ந்துவிடாது. ஒருசில தசாப்தங்களில் இத்தகைய பூதங்களும் பிசாசுகளும் அரங்கிலிருந்து முற்றாக மறைந்துவிடும். அப்பொழுது அவற்றைப் பார்க்க விரும்பினாலும்கூட நீங்கள் பார்க்க முடியாது.

படிக்க :
♦ நீதித்துறையை விமர்சிக்க அனைத்து குடிமக்களுக்கும் உரிமை உண்டு !
♦ மாமேதை லெனின் : அறிவாளிகளின் அந்தரங்கம் || லெனின் – தலைவர்! தோழர்! மனிதர்!

நாம் சரியானவற்றை வளர்த்துப் பிழையானவற்றை எதிர்க்க வேண்டும். ஆனால் தவறான விசயங்களுடன் மக்கள் தொடர்பு கொண்டால் நாம் அதற்கு அஞ்சக்கூடாது. விபரீதமான தீய விசயங்கள், தவறான கருத்துகள் ஆகியவற்றுடன் எவ்வித தொடர்பும் கொள்ளக் கூடாது என்று மக்களைத் தடைசெய்கின்ற அல்லது அரங்கிலுள்ள பூதங்கள் பிசாசுகளைப் பார்க்கக் கூடாது என்று அவர்களைத் தடுக்கின்ற நிர்வாக உத்தரவுகளைச் சும்மா பிறப்பித்தால் எவ்விதப் பிரச்சினையும் தீர்ந்துவிடாது. உண்மையில் அத்தகைய விசயங்களைப் பரப்ப வேண்டும் என்று நான் வாதாடவில்லை.

“அவற்றில் சில இருப்பதால் ஒன்றும் நேர்ந்து விடாது” என்று மாத்திரமே நான் கூறுகின்றேன். குறிப்பிட்ட சில தவறான விசயங்கள் இருப்பதில் ஆச்சரியப்பட ஒன்றுமில்லை; இதை ஒட்டி அஞ்சுவதற்கும் எவ்வித காரணமும் இல்லை. அது உண்மையில் மக்கள் அவற்றை எதிர்த்து மேலும் நன்றாகப் போராடக் கற்றுக்கொள்வதற்குத் துணை செய்யும். பெரும் புயல்களுக்குக்கூட அஞ்ச வேண்டியதில்லை. பெரும் புயல்களுக்கு ஊடாகத்தான் மனித சமுதாயம் முன்னேறுகின்றது.

நமது நாட்டில் பூர்ஷுவா வர்க்க, குட்டி பூர்ஷுவா வர்க்க சித்தாந்தமும், மார்க்சிய – எதிர்ப்புச் சித்தாந்தமும் இன்னும் நீண்டகாலம் நிலைத்திருக்கும். நமது நாட்டில் சோசலிச அமைப்பு அடிப்படையில் ஸ்தாபிக்கப்பட்டு விட்டது. உற்பத்தி சாதனங்களின் உடைமைமுறை மாற்றத்திலும் நாம் அடிப்படை வெற்றி ஈட்டியுள்ளோம். ஆனால், அரசியல், சித்தாந்த முன்னணிகளில் நாம் இன்னும் பூரண வெற்றி பெறவில்லை. சித்தாந்தத் துறையில், பாட்டாளி வர்க்கத்துக்கும் பூர்ஷுவா வர்க்கத்துக்கும் இடையில் நடைபெறும் போராட்டத்தில் ‘எது வெல்லும்’ என்ற பிரச்சினை உண்மையில் இன்னும் தீர்க்கப்படவில்லை.

பூர்ஷுவா வர்க்க, குட்டி பூர்ஷுவா வர்க்க சித்தாந்தத்துக்கு எதிராக நாம் இன்னும் ஒரு நீடித்த போராட்டத்தை நடத்த வேண்டியிருக்கின்றது. இதைப் புரிந்து கொள்ளாமல், சித்தாந்தப் போராட்டத்தைக் கைவிடுவது தவறு. தவறான கருத்துகள் எல்லாம், நச்சுக் களைகள் எல்லாம், பூதங்கள் பிசாசுகள் எல்லாம் விமர்சனத்துக்குள்ளாக்கப்பட வேண்டும். அவை தம்மிஷ்டப்படி தலைவிரித்தாடுவதை அனுமதிக்கக் கூடாது. இருந்தும், விமர்சனம் என்பது நியாயம் நிறைந்ததாக, ஆராய்ந்து விளக்குவதாக, நம்பிக்கை ஊட்டுவதாக இருக்க வேண்டும்; கரடுமுரடானதாக, அதிகாரத்துவமுடையதாக, நிலையியலானதாக, அல்லது வரட்டுவாதமாக இருக்கக் கூடாது.

நீண்டகாலமாக மக்கள் வரட்டுவாதத்தை எதிர்த்துக் கூடுதலான விமர்சனத்தை நடத்தி வருகின்றார்கள். இது செய்ய வேண்டியதே. ஆனால் திரிபுவாதத்தை விமர்சனம் செய்ய அவர்கள் அடிக்கடி தவறி விடுகின்றனர். வரட்டு வாதம், திரிபுவாதம் இரண்டும் மார்க்சியத்துக்கு விரோதமானவை. மார்க்சியம் நிச்சயம் முன்னேறி வளரும். அனுஷ்டானத்தின் (நடைமுறையின்) வளர்ச்சியுடன் அதுவும் நிச்சயம் வளரும். அது முன்னேறாமல் தேங்கி நிற்க முடியாது. அது ஸ்தம்பித்து, மாறாத நிலையில் நின்றால், அது உயிரற்றதாகிவிடும்.

இருந்தும், மார்க்சியத்தின் அடிப்படைக் கோட்பாடுகளை அத்துமீறக் கூடாது. அத்துமீறினால், தவறுகள் இழைக்கப்படும். ஒரு நிலையியல் கண்ணோட்டத்திலிருந்து மார்க்சியத்தை அணுகுவதும், அதை ஏதும் விறைப்பான ஒன்றாகக் கருதுவதும் வரட்டுவாதம் ஆகும்.

மார்க்சியத்தின் அடிப்படைக் கோட்பாடுகளை நிராகரித்தால், அதன் சர்வவியாபக உண்மையை நிராகரித்தால், அது திரிபுவாதம் ஆகும். திரிபுவாதம் என்பது பூர்ஷுவா வர்க்க சித்தாந்தத்தின் ஒரு வடிவம்.

சோசலிசத்துக்கும் முதலாளித்துவத்துக்கும் இடையிலுள்ள வேற்றுமைகளை, பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரத்துக்கும் பூர்ஷுவா வர்க்க சர்வாதிகாரத்துக்கும் இடையிலுள்ள வேற்றுமைகளை, திரிபுவாதிகள் மறுக்கின்றனர். அவர்கள் வக்காலத்து வாங்குவது உண்மையில் முதலாளித்துவ மார்க்கமன்றி, சோசலிச மார்க்கமல்ல. இன்றைய நிலைமைகளில் திரிபுவாதம் என்பது வரட்டுவாதத்திலும் பார்க்க ஆபத்தானது. இன்று சித்தாந்தத் துறையில் நமது முக்கியமான கடமைகளில் ஒன்று திரிபுவாதத்துக்கு எதிரான விமர்சனத்தை மலரச் செய்வதாகும்.

எட்டாவதாகவும், கடைசியாகவும், மாகாணங்கள், மாநகரங்கள், சுயாட்சிப் பிரதேசங்கள் ஆகியவற்றின் கட்சிக் கமிட்டிகள் சித்தாந்தம் பற்றிய இப்பிரச்சினையை இறுகப்பற்ற வேண்டும்.

இங்கு சமூகமாயுள்ள தோழர்கள் சிலர் நான் தொட வேண்டும் என்று விரும்பிய பிரச்சினை இது. பல இடங்களில் கட்சிக் கமிட்டிகள் சித்தாந்தம் பற்றிய பிரச்சினையை இன்னும் இறுகப் பற்றவில்லை, அல்லது இவ்விசயத்தில் மிகக் குறைவாகவே செய்துள்ளன. இதற்குரிய பிரதான காரணம் அவை பரபரப்பாக வேலையில் ஈடுபட்டுள்ளன என்பதாகும். ஆனால் அவை இப்பிரச்சினையை இறுகப்பற்ற வேண்டும். “இறுகப் பற்றுவது” என்றால் அதை நிகழ்ச்சிநிரலில் வைத்து ஆராய வேண்டும் என்று நான் கருதுகின்றேன்.

முன்னைய புரட்சிக் காலங்களுக்கு இயல்பான பெருமளவில் நிகழ்ந்த கொந்தளிக்கும் வெகுஜன வர்க்கப் போராட்டங்கள் அடிப்படையில் முடிவடைந்துவிட்டாலும் வர்க்கப் போராட்டம், பிரதானமாக அரசியல் சித்தாந்த முன்னணிகளில் நடைபெறும் வர்க்கப் போராட்டம் இன்னும் இருக்கின்றது. இது மிகக் கூர்மையாகவும் நடைபெறுகின்றது. சித்தாந்தம் பற்றிய பிரச்சினை இன்று மிக முக்கியமான பிரச்சினையாகிவிட்டது.

எல்லாப் பாகங்களிலுமுள்ள கட்சிக் கமிட்டிகளின் முதற் காரியதரிசிகள் தாமே இந்தப் பிரச்சினையை இறுகப்பற்ற வேண் டும். இப்பிரச்சினையில் அவர்கள் பாரதூரமான கவனம் செலுத்தி, இதை நன்கு ஆராய்ந்தால்தான் இதைச் சரியான முறையில் தீர்க்க முடியும். நாம் இன்று கூட்டிய மாநாடு போல எல்லாப் பிரதேசங்களும் பிரச்சார வேலை பற்றிய மாநாடுகளைக் கூட்டி ஸ்தலச் சித்தாந்த வேலை பற்றியும் சம்பந்தப்பட்ட எல்லாப் பிரச்சினைகள் பற்றியும் விவாதிக்க வேண்டும். இத்தகைய கூட்டங்களில் கட்சித் தோழர்கள் மாத்திரமல்ல கட்சிக்கு வெளியிலுள்ள மக்களும் இன்னும் வேறுபட்ட அபிப்பிராயங்களைக் கொண்ட மக்களும்கூடக் கலந்துகொள்ள வேண்டும். இன்றைய மாநாட்டின் அனுபவம் நிரூபித்துள்ளது போல இவை அனைத்தும் நன்மை செய்யுமே அன்றித் தீமை செய்ய மாட்டா .

(முற்றும்)

சீனக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் பிரச்சார வேலை பற்றிய தேசிய மாநாட்டுரை
(1957, மார்ச் 12)
பாகம் – 4

முந்தைய பாகங்கள் >> 1 2 3

ஆறாவதாக ஒருதலைப்பட்சப் போக்குப் பற்றிய பிரச்சினை.

ஒருதலைப்பட்சப் போக்கு என்றால் விசயங்களை ஒரு திக்கில் பார்ப்பது; அதாவது பிரச்சினைகளை நிலையியல் முறையில் அணுகுவது என்று அர்த்தமாகும். நமது வேலையை மதிப்பிடும்போது, ஒவ்வொரு விசயத்திலும் எல்லாம் சாதகமானது அல்லது எல்லாம் பாதகமானது என்று கருதுவது ஒருதலைப்பட்சப் போக்காகும். கம்யூனிஸ்ட் கட்சியிலும் இப்படிச் செய்யும் நபர்கள் குறைவல்ல; கட்சிக்கு வெளியிலும் பலர் இருக்கின்றனர்.

எல்லாவற்றையும் சாதகமானது என்று கருதுவதென்றால், நன்மையை மாத்திரம் பார்த்து, தீமையைப் பார்க்கத் தவறுவது, பாராட்டை மட்டும் ஏற்று, விமர்சனத்தைச் சகிக்கத் தவறுவது ஆகும். ஒவ்வொரு அம்சத்திலும் நமது வேலை சிறந்தது என்று கதைப்பது உண்மைக்குப் பொருந்தியதல்ல. ஒவ்வொன்றும் சிறந்தது என்பது உண்மையல்ல; குறைபாடுகளும் தவறுகளும் இன்னும் இருக்கின்றன. ஆனால் எல்லாம் தீயவை என்பதும் உண்மையல்ல. அதுவும் சான்றுகளுக்கு மாறானது.

இங்கு நாம் விசயங்களை ஸ்தூலமாக ஆராய வேண்டும். எல்லாவற்றையும் நிராகரிப்பதன் அர்த்தம், எவ்வித ஆராய்வும் இல்லாமல், ஒன்றும் நன்றாகச் செய்யப்படவில்லை, மாபெரும் சோசலிச நிர்மாண இலட்சியம், பல பத்துக் கோடி மக்கள் பங்கு பற்றும் இந்த மகத்தான போராட்டம் எல்லாம் ஒரே குழறுபடி, இதில் பாராட்டக் கூடியது ஒன்றுமே இல்லை என்று எண்ணுவதாகும்.

படிக்க :
♦ பாரதியார் பல்கலை : NEP கலந்தாய்வுக் கூட்டம் எனும் பெயரில் கண்துடைப்பு !
♦  ‘12,000’ ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய ‘இந்திய’ கலாச்சார ஆய்வு !

இத்தகைய கருத்துகள் உடையவர்களுக்கும், சோசலிச அமைப்புமீது பகைமையுடையவர்களுக்கும் இடையில் ஒரு வித்தியாசம் இருந்த போதிலும், இந்தக் கருத்துக்கள் மிகத் தவறானவை, தீங்கு விளைப்பவை. இவை மக்களை ஊக்கம் இழக்க மாத்திரம் செய்யும். எனவே, நமது வேலையை மதிப்பிடும் போது, எல்லாம் சாதகமானவை என்ற கண்ணோட்டத்திலிருந்து மதிப்பீடு செய்வது, எல்லாம் பாதகமானவை என்ற கண்ணோட்டத்திலிருந்து மதிப்பீடு செய்வது இரண்டும் தவறானவை.

பிரச்சினைகளை அணுகும் போது இத்தகைய ஒருதலைப்பட்சப் போக்கை மேற்கொள்ளும் நபர்களை நாம் விமர்சனம் செய்ய வேண்டும். அவர்களை விமர்சனம் செய்யும் போது, நாம் உண்மையில் “கடந்தகாலத் தவறுகளிலிருந்து படிப்பினை பெற்று எதிர்காலத்தில் தவறுகளைத் தவிர்ப்பது, நோயாளியைக் காப்பாற்ற நோய்க்குச் சிகிச்சை அளிப்பது” என்ற கோட்பாட்டின் பிரகாரம் நடந்து அவர்களுக்கு உதவி செய்ய வேண்டும்.

சீர்செய் இயக்கம் ஒன்று நடைபெறவிருப்பதால், ஒவ்வொருவரும் தமது அபிப்பிராயங்களைத் தெரிவிக்குமாறு கேட்கப்படவிருப்பதால், ஒருதலைப்பட்சப் போக்கு என்பது தவிர்க்க முடியாதது, எனவே ஒருதலைப்பட்சப் போக்கை இல்லாமற் செய்ய விரும்பும் போது, மக்கள் வாய்திறந்து பேசுவதை நீங்கள் உண்மையில் விரும்பவில்லைபோற் தோன்றுகின்றது என்று சிலர் கூறுகின்றனர். இந்தக் கூற்று சரியா?

இயற்கையில் எல்லாரும் ஒரு தலைப்பட்சப் போக்கை முற்றுமுழுதாகத் தவிர்ப்பது என்பது கஷ்டமானது. மக்கள் எப்பொழுதும் தமது சொந்த அனுபவத்தின் பிரகாரம் பிரச்சினைகளை ஆராய்ந்து அவற்றைக் கையாண்டு தமது கருத்துக்களைத் தெரிவிக்கின்றனர்; சில சமயங்களில் அவர்கள் தவிர்க்கமுடியாதபடி சிறிது ஒருதலைப்பட்சப் போக்கைக் காட்டுகின்றார்கள். இருந்தும் தமது ஒருதலைப்பட்சப் போக்கைப் படிப்படியாக வெற்றி கொண்டு, ஒப்பீட்டு வகையில் பிரச்சினைகளைப் பன்முகங்களிலிருந்தும் பார்க்குமாறு நாம் அவர்களைக் கேட்கக் கூடாதா?

அப்படிக் கேட்க வேண்டும் என்று நான் கருதுகின்றேன். நாளுக்கு நாள் ஆண்டுக்கு ஆண்டு, மென்மேலும் அதிகப்படியான மக்கள் ஒப்பீட்டு வகையில் பிரச்சினைகளைப் பன்முகங்களிலிருந்தும் பார்க்க வேண்டும் என்று கோராவிட்டால், நாம் ஸ்தம்பித்துவிடுவோம்; நாம் ஒருதலைப் பட்சப் போக்கை அங்கீகரித்துச் சீர்செய் இயக்கத்தின் நோக்கம் முழுவதற்கும் முரண்பட்டவர்கள் ஆவோம். ஒருதலைப்பட்சப் போக்கு என்பது இயங்கியலை அத்துமீறுவதாகும்.

நாம் இயங்கியலைப் படிப்படியாகப் பரப்ப விரும்புகின்றோம். விஞ்ஞானரீதியான இயங்கியல் முறையின் உபயோகத்தைப் படிப்படியாகக் கற்றுக் கொள்ளும்படி நாம் எல்லாரையும் கேட்க விரும்புகின்றோம். இன்று பிரசுரமாகும் கட்டுரைகளில் சில மிகப் பகட்டானவை; ஆனால் உள்ளடக்கமோ பிரச்சினை பற்றிய ஆராய்வோ நியாயங் காட்டி விளக்கும் திறனோ சிறிதேனும் இல்லாதவை; அவை நம்பிக்கை ஊட்டுவனவாக இல்லை. அத்தகைய கட்டுரைகள் படிப்படியாகக் குறைய வேண்டும்.

கட்டுரை ஒன்றை எழுதும் போது, ”நான் எவ்வளவு விவேகி” என்று ஒருவர் சர்வசதா சிந்தித்துக் கொண்டிருக்கக் கூடாது; பதிலுக்குத் தமது வாசகர்களைத் தமக்கு முற்றிலும் சமமானவர்கள் என்று கருத வேண்டும். நீங்கள் நீண்ட காலம் புரட்சியில் இருந்திருக்கலாம். இருந்தும் நீங்கள் சொல்வது தவறாக இருந்தால் மக்கள் உங்களை மறுத்துரைப்பார்கள். நீங்கள் எவ்வளவுக்கு வித்துவத் தன்மை காட்டுகிறீர்களோ, அவ்வளவுக்கு அதை விரும்பும் மக்களும் குறைவாக இருப்பர். உங்கள் கட்டுரைகளை வாசிப்பதில் மக்களின் அக்கறையும் குறைந்துகொண்டு போகும். நமது வேலையை நாம் நேர்மையாகச் செய்ய வேண்டும். விசயங்களை ஸ்தூலமாக ஆராய வேண்டும். நம்பிக்கையூட்டும் கட்டுரைகளை எழுதவேண்டும். நடித்துப் பாவனை காட்டி மக்களை மலைக்க வைக்கக் கூடாது.

ஒரு சிறிய வியாசத்தில் ஒருதலைப்பட்சப் போக்கு தவிர்க்க முடியாதது; அதே வேளையில் நீண்ட கட்டுரையில் அதைத் தவிர்க்க முடியும் என்று சிலர் கூறுகின்றனர். ஒரு சிறிய வியாசம் எப்பொழுதும் ஒருதலைப்பட்சப் போக்கு உடையதாக இருக்க வேண்டுமா? நான் குறிப்பிட்டது போல, ஒருதலைப்பட்சப் போக்கைத் தவிர்ப்பது வழக்கத்தில் கடினம். அது ஓரளவு நுழைந்துவிட்டால் அதில் ஏதும் அஞ்சுவதற்கில்லை. முழுமையாகப்  பன்முகங்களிலிருந்தும் பிரச்சினைகளை நோக்க வேண்டும் என்று எல்லாரையும் கோரினால் விமர்சனம் தடைப்பட்டுவிடும். எனினும் ஒப்பீட்டு வகையில் பிரச்சினைகளைப் பன்முகங்களிலிருந்தும் பார்க்க முயல வேண்டும், சிறு வியாசங்கள் உட்பட சிறிய பெரிய கட்டுரைகள் இரண்டிலும் ஒருதலைப்பட்சப் போக்கைத் தவிர்க்கப் பாடுபட வேண்டும் என்று  நாம் எல்லாரையும் கேட்டுக்கொள்ள வேண்டும்.

சில நூறு வார்த்தைகள் அல்லது ஆயிரம் முதல் இரண்டாயிரம் வார்த்தைகள் கொண்ட வியாசத்தில் ஒரு விசயத்தை ஆராய்வது சாத்தியமா? என்று சிலர் வாதாடுகின்றனர்.  ஏன் முடியாது? என்று நான் கேட்கிறேன். லூ ஸுன் அப்படிச் செய்யவில்லையா? ஆராய்வு முறையே இயங்கியல் முறை என்பது. ஆராய்வு என்றால் விசயங்களிலுள்ள முரண்பாடுகளை ஆராய்வதாகும். வாழ்வு பற்றிய அன்னியோன்னியமான அறிவில்லாவிட்டால், சம்பந்தப்பட்ட முரண்பாடுகள் பற்றிய உண்மையான விளக்கம் இல்லாவிட்டால், சரியான ஆராய்வு என்பது சாத்தியமாகாது.

லூ ஸுன்னின் பிற்காலக் கட்டுரைகள் மிக ஆழமானவை, சக்தி வாய்ந்தவை. இன்னும் ஒருதலைப்பட்சப் போக்கிலிருந்து விடுதலை பெற்றுள்ளன. காரணம், அப்பொழுது அவர் இயங்கியலைக் கிரகித்துவிட்டார். லெனினுடைய சில கட்டுரைகளையும் சிறு வியாசங்கள் என்று கூறலாம். அவை நையாண்டியும் குத்தலும் நிறைந்தவை. ஆனால் ஒருதலைப்பட்சப் போக்குடையவை அல்ல. ஏறக்குறைய  லூ ஸுன்னின் வியாசங்கள் எல்லாம் எதிரிக்கு எதிராக எழுதப்பட்டவை.

படிக்க :
♦ நூல் அறிமுகம் : அராஜகவாதமா ? சோசலிசமா ? | தோழர் ஸ்டாலின்
♦ சோசலிசத்தைக் கட்டியமைத்தலும் அறிவுஜீவிகளும் | தோழர் மாவோ

லெனினின் வியாசங்கள் சில எதிரிக்கும், வேறு சில தோழர்களுக்கும் எதிராக எழுதப்பட்டவை. மக்கள் அணிகளில் காணப்படும் தவறுகளுக்கும் குறைபாடுகளுக்கும் எதிராக லூ ஸுன்னின் கட்டுரைகள் போன்றவற்றை உபயோகிக்க முடியுமா? முடியும் என்று நான் எண்ணுகின்றேன். இயற்கையாகவே எதிரிக்கும் நமக்குமிடையில் நாம் ஒரு வேறுபாடு செய்து கொள்ள வேண்டும். தோழர்கள் மீது ஒரு பகை நிலைப்பாட்டை மேற்கொண்டு எதிரிகளை நடத்துவது போல் அவர்களை நடத்தக் கூடாது.

நாம் மக்களின் இலட்சியத்தைப் பாதுகாத்து, அவர்களுடைய அரசியல் உணர்வை உயர்த்தும் பேரார்வத்துடன் பேச வேண்டும்; நம்முடைய அணுகுமுறையில் எள்ளி நகையாடுதலோ தாக்குதலோ இருக்கக் கூடாது. ஒருவர் எழுதத் துணியாவிட்டால் யாது செய்வது? அவர்களிடம் ஏதும் விசயம் இருந்தாலும், பிறரைப் புண்படுத்தவும், தாம் விமர்சனம் செய்யப்படவும் அஞ்சுவதால், அவர்கள் எழுதத் துணியவில்லை என்று சிலர் கூறுகின்றனர். இத்தகைய கவலைகளை ஒருபுறம் ஒதுக்கிவிட முடியும் என்று நான் எண்ணுகின்றேன்.

நமது அரசாங்கம் ஒரு ஜனநாயக மக்கள் அரசாங்கம். மக்களுக்குத் தொண்டு செய்ய எழுதுவதற்கு இசைவான ஒரு சூழ்நிலையை அது அளிக்கின்றது. ”நூறு மலர்கள் மலரட்டும், நூறு கருத்துக்கள் முட்டி மோதட்டும்” என்ற கொள்கை விஞ்ஞானமும் கலைகளும் செழித்து வளர்வதற்குக் கூடுதலான உத்தரவாதத்தை வழங்குகின்றது. நீங்கள் சொல்வது சரியாக இருந்தால், நீங்கள் விமர்சனத்துக்கு அஞ்சவேண்டியதில்லை. விவாதத்தின் மூலம் உங்களுடைய சரியான கருத்துக்களை நீங்கள் மேலும் விளக்க முடியும்.

நீங்கள் சொல்வது பிழையாக இருந்தால், உங்களுடைய பிழைகளை நீங்கள் திருத்துவதற்கு விமர்சனம் உதவி செய்யும். அதில் ஒன்றும் தீமை இல்லை. நமது சமுதாயத்தில் போராட்ட எழுச்சிமிக்க புரட்சிகர விமர்சனமும் எதிர் விமர்சனமும் முரண்பாடுகளை வெளிப்படுத்தி, தீர்வு காணவும், விஞ்ஞானத்தையும் கலைகளையும் விருத்தி செய்யவும், நமது வேலை முழுவதிலும் வெற்றியை உத்தரவாதம் செய்யவும் உபயோகிக்கப்படும் சிறந்த முறையாகும்.

 (தொடரும்)