வாராணாசியில் உள்ள மகாத்மா காந்தி காசி வித்யா பீடம் பல்கலைக் கழகத்தில் பணியாற்றும் கவுரவ பேராசிரியர், டாக்டர் மிதிலேஷ் குமார் கவுதம் சமூக வலைத்தளத்தில் ஒரு பதிவை வெளியிட்டு இருந்தார்.

“நவராத்திரி காலங்களில் பெண்கள் விரதம் இருப்பதற்கு பதிலாக, அரசியலமைப்பு சட்டத்தையும், இந்து சட்ட மசோதாவையும் படிப்பது நல்லது என்றும், இவ்வாறு படிப்பது பயத்திலிருந்தும் அடிமைத்தனத்திலிருந்தும் விடுவிக்கும். ஜெய் பீம்” என்று சமூக வலைத்தளங்களில் தனது கருத்தை பதிவு செய்து இருந்தார்.

சமூக வலைதளத்தில் பேராசிரியர் பதிவு செய்த கருத்து, இந்து விரோத கருத்து என்று கூறி அக்கல்லூரியில் செயல்பட்டு வரும் பாசிச ஆர்.எஸ்.எஸ்.ன் மாணவர் அமைப்பான ஏ.பி.வி.பி போராட்டத்தில் ஈடுப்பட்டது. அவரை உடனடியாக பல்கலைக் கழகத்தில் இருந்து பணிநீக்கம் செய்ய வேண்டும் என்ற் கூறி துறைத்தலைவரின் அறைக்கு முன்னால் சென்று ‘ஜெய் ஸ்ரீராம், மாதா கி ஜெய்’ என்று வெறிக்கூச்சல் போட்டனர்.

மேலும், பல்கலைக்கழக துணைவேந்தர் அறைக்கு சென்று பேராசிரியர் கவுதம், இரண்டு மணி நேரத்தில் பணிநீக்கம் செய்ய வேண்டும் என்று மிரட்டியுள்ளனர். அடுத்த நிமிடமே பல்கலைக் கழகம் அவரை பணிநீக்கம் செய்து உத்தரவு பிறபிக்கிறது.

படிக்க : 1947-க்கு பிறகு மூன்று முறை தடை செய்யப்பட்ட ஆர்.எஸ்.எஸ்!

இந்த சம்பவம் குறித்து கருத்து தெரிவித்த பல்கலைக் கழக பதிவாளர் சுனிதா பாண்டே, “கவுதம் கூறிய கருத்து ஏற்புடையது அல்ல. மதங்கள் குறித்தும், பெண்கள் குறித்தும், இதுபோன்ற கருத்துகள் வெளியிட யாருக்கும் உரிமையில்லை. ஒரு ஆசிரியர் எப்போதும் இப்படியான கருத்துகளை கூறக் கூடாது” என்று கூறியுள்ளார். கல்லூரியில் மாணவர்கள் மனம் புண்பட்டுள்ளதாகவும் எனவே அவரை பணிநீக்கம் செய்கிறோம் என்றும் விளக்கமளித்துள்ளார்.

இது குறித்து கருத்து தெரிவித்த பேராசிரியர் கவுதம், “நாங்கள் தலித் என்ற காரணத்திற்காகவே பாசிச கும்பலால் குறிவைத்து தாக்கப்படுகிறோம். துறைத்தலைவர் தலித் என்பதற்காகவே அவரையும் தாக்குகிறார்கள். இந்துத்துவ மாணவர் கும்பலின் அழுத்தம் காரணமாகவும், உயர்சாதி பிரிவினரின் அழுத்தம் காரணமாகவும் பல்கலைக்கழக நிர்வாகம் எவ்வித விசாரணையும் இன்றி என்னை பணி நீக்கம் செய்துள்ளது” என்று குற்றஞ்சாட்டியுள்ளார்.

கடந்த காலங்களில் இதேபோன்று சில பல்கலைக்கழக பேராசிரியர்களுக்கு எதிராக போராட்டத்தில் ஈடுபட்டார்கள். கல்வித்துறை தலைவர் சுசில் கவுதம் மீது தாக்குதல் நடத்தினார்கள். கிருபாசங்கர், ஜெய்சங்கர் மீதும் தாக்குதல் நடத்தினார்கள் என குற்றஞ்சாட்டியுள்ளார். அவர் அன்று பல்கலைக்கழகத்தில் இருந்திருந்தால் கும்பல் கொலை செய்யப்பட்டிருக்கலாம் என அச்சத்தை வெளிபடுத்தி உள்ளார்.

கடந்த 5 ஆண்டுகளாக முஸ்லீம் சமூகத்தை சேர்ந்த பேராசிரியர்களை தாக்கினார்கள். தற்போது தலித் மற்றும் பிற்படுத்தப்பட்ட பேராசிரியர்கள் மீது திட்டமிட்ட வகையில் தாக்குதலை நடத்துகிறார்கள். பல்கலைக் கழக வளாகத்தில் என்றும் அச்சத்தில் வாழும் நிலை உருவாகி வருகிறது என கூறினார்.

பல்கலைக் கழகங்களில் முஸ்லீம்கள், தலித்துகள், சமூக செயற்பாட்டாளர்கள் சமீப காலங்களாக இந்துத்துவ கும்பல்களால் குறிவைத்து தாக்கப்பட்டு வருகிறார்கள் என்பதே உண்மை.

படிக்க : வடகிழக்கு மாநிலங்கள் மற்றும் கேரளாவில் ஊடுருவிவரும் ஆர்.எஸ்.எஸ் சங் பரிவாரங்கள்!

கடந்த மே மாதம், லக்னோ பல்கலைக் கழக பேராசிரியர், ரவிகாந்த் சாந்தன், ஒரு ஊடக நிகழ்ச்சியில் ஞானவாபி மசூதி குறித்து வரலாற்று புத்தகத்தில் இருந்து ஒரு மேற்கோள் எடுத்து கூறினார். புத்தகத்தில் உள்ள மேற்கோள்களை எடுத்து கூறியதையே, இந்து விரோத கருத்து என்று கூறி அவருக்கு கொலை மிரட்டல் விடுத்தார்கள் ஏ.பி.வி.பி மாண குண்டர்கள்.

தற்போது பேராசிரியர் கவுதம் தாக்கப்பட்டுள்ளார். அவர் தெய்வங்களை கேலி செய்யவில்லை. தவறாக பேசவில்லை. இந்திய அரசியலைமைப்பு சட்டத்திற்கு முரணாகவும் பேசவில்லை. ஆனாலும், பாசிச கும்பலால் வேட்டையாடப்பட்டு வருகிறார்.

நாடுமுழுவதும் பல்வேறு பல்கலைக் கழகங்களில் பணியாற்றக் கூடிய தலித் பேராசிரியர்கள், சமூக செயற்பாட்டாளர்கள், முஸ்லீம் பேராசிரியர்கள் இந்துத்துவ குண்டர்களால் தாக்குதல்களுக்குள்ளாகிறார்கள்.

பல்கலைக் கழகங்களில் செயல்பட்டு வரும் ஜனநாயக முற்போக்கு எண்ணம் கொண்ட பேராசிரியர்கள், மாணவர்கள், பெற்றோர்கள் ஒன்றிணைந்து பாசிச ஆர்.எஸ்.எஸ் – பி.ஜே.பி சங் பரிவாரி கும்பலிடமிருந்து பல்கலைக் கழகங்களை மீட்டெடுக்க களமிறங்க வேண்டியது அவசியமாகியது.

தங்கபாலு

ஆர்.எஸ்.எஸ் மற்றும் அதன் துணை அமைப்புகள் வடஇந்தியாவிற்கு வெளியே, குறிப்பாக கேரளா மற்றும் வடகிழக்கு பகுதிகளில் தங்கள் செல்வாக்கை விரிவுபடுத்துவதில் சவால்களை எதிர்கொண்டுள்ளனர் என்பது அனைவரும் அறிந்ததே. இருப்பினும், அந்த நிலை படிப்படியாக மாறிவருகிறது.

***

கடந்த செப்டம்பர் 21-23 முதல், ஆர்.எஸ்.எஸ்.ன் சிந்தனைக் குழுக்களின் துணை அமைப்பான பிரஜ்னா பர்வா, அஸ்ஸாமில் மூன்று நாள் சிம்போசியம் – ‘லோக்மந்தன்’ ஏற்பாடு செய்தது. இந்திய துணைத் தலைவர் ஜக்தீப் தங்கர், அசாம் கவர்னர் ஜெகதீஷ் முகி, முதல்வர் ஹிமந்தா பிஸ்வா சர்மா உள்ளிட்டோர் அந்த நிகழ்வில் பங்கேற்றனர்.

இதற்கிடையில், ஆர்.எஸ்.எஸ் தலைவர் மோகன் பகவத் செப்டம்பர் 24 முதல் இரண்டு நாள் பயணமாக மேகாலயா சென்றிருந்தார். மேலும் இந்த ஆண்டின் தொடக்கத்தில், ஆர்.எஸ்.எஸ் தலைவர் திரிபுரா அரசாங்கத்தால் அறிவிக்கப்பட்ட ‘மாநில விருந்தினராக’ அகர்தலாவுக்குச் சென்றார்.

இந்தியாவின் வடகிழக்கில் ஏற்பட்டுள்ள இந்த முன்னேற்றங்கள், இந்தியாவின் ‘அரசியல் ஆய்வுக்கூடமாக’ தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொள்ளும் ஆர்எஸ்எஸ்.ன் மாற்று உத்தியின் மற்றொரு முன்மாதிரியாகச் செயல்படுகின்றன.

படிக்க : பாசிஸ்டுகளின் கரங்களுக்கு கோடாரிக் காம்புகளை வழங்கும் அடையாள அரசியல்!

வடகிழக்கு பகுதியில் ஆர்.எஸ்.எஸ்

வடகிழக்கில் ஆர்.எஸ்.எஸ்-ன் ஆரம்பகால தூண்கள் தாதாராவ் பர்மார்த், வசந்த்ராவ் ஓக் மற்றும் கிருஷ்ணா பரஞ்ச்பே. அக்டோபர் 27, 1946இல், அவர்கள் பிரிக்கப்படாத அஸ்ஸாமிற்கு வந்து அங்கிருந்து குவஹாத்தி, திப்ருகார் மற்றும் ஷில்லாங்கில் முதல் ஷாகாக்களை நிறுவினர்.

2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, அசாமின் மக்கள் தொகை 34 சதவிதம் முஸ்லிம்கள், மற்ற ஐந்து வடகிழக்கு மாநிலங்களில் பெரும்பான்மையான மக்கள் கிறிஸ்தவர்கள். வடகிழக்கில் இந்துக்கள் இல்லாதது, இந்து தேசியவாத சித்தாந்தம் பரவுவதற்கு ஆரம்பக் காலங்களில் தடையாக இருந்தது.

ஆர்.எஸ்.எஸ் தனது பல்வேறு திட்டங்களின் மூலம் இப்பகுதியில் உள்ள இளைஞர்களை வென்றெடுக்க முயற்சித்து வருகிறது. ஏகல் வித்யாலயா, வனவாசி கல்யாண் ஆசிரமம், ராஷ்ட்ர சேவிகா சமிதி, வித்யா பாரதி மற்றும் விவேகானந்த கேந்திரா போன்ற அமைப்புகள் மூலம் வடகிழக்கு இளைஞர்கள் ஆர்.எஸ்.எஸ்.ல் தீவிரமாக செயல்படுகின்றனர்.

மாநில அரசின் உயர்தர கல்வி மிகவும் மோசமான நிலையில் இருப்பதால், அதனை ஆர்.எஸ்.எஸ் தனது இலக்கை அடைய பயன்படுத்திக் கொள்கிறது. முன்னதாக, இப்பகுதியில் உயர்தர தனியார் கல்வி கத்தோலிக்க பள்ளிகள் மூலம் மட்டுமே வழங்கப்பட்டது. கிறிஸ்தவ மிஷனரிகள் வரலாற்று ரீதியாக பழங்குடி சமூகங்களில் பல்வேறு சேவைகளை புரிந்துள்ளது.

மிசோரம், நாகாலாந்து மற்றும் மேகாலயாவில், கிறிஸ்தவர்கள் 70 சதவிதத்திற்கும் அதிகமானோர் உள்ளனர். வடகிழக்குக்கு வெளியே டெல்லி, மும்பை மற்றும் பெங்களூரு போன்ற கல்வி மையங்களில் கூட, வடகிழக்கு மாணவர்களுக்காக திட்டங்களை ஆர்.எஸ்.எஸ் செயல்படுத்துகிறது. இடதுசாரிகளின் நீண்டகால ஆட்சியை கொண்ட திரிபுரா போன்ற மாநிலங்களில், பாஜக ஆதரவைப் பெறுவதற்கு ஆர்.எஸ்.எஸ் பல்வேறு திட்டங்களை செயல்படுத்தி வருகிறது.

இளைஞர்களுக்கு முக்கியத்துவம் வாய்ந்த உள்கட்டமைப்பு, வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் மற்றும் ஊழல் போன்ற பிரச்சினைகள் மீது கவனம் செலுத்துவதன் மூலம், முதல் தலைமுறை வாக்காளர்களை, பாஜகவை ஆதரிக்கச் செய்வதே ஆர்.எஸ்.எஸ்.ன் நோக்கம். ஆர்.எஸ்.எஸ் பொதுவாக செல்வாக்கு மிக்க அறிவுஜீவிகள் மற்றும் அரசியல்வாதிகளுடன் இணைய விரும்பும் இளைஞர்களை ஈர்த்துக்கொள்கிறது.

பழங்குடி சமூகங்களுக்கிடையேயான உள் சண்டைகள், பழங்குடியினர் ஆதிக்கம் செலுத்தும் வடகிழக்கில் ஆர்.எஸ்.எஸ் ஊடுவர வாய்ப்பை அமைத்து தருகிறது. வடகிழக்கில் உள்ள பெரும்பான்மையான பழங்குடியின சமூகங்கள் தற்போது உள் சண்டைகளின் மோதிக்கொண்டிருக்கின்றன. மேலும் ஆர்எஸ்எஸ் அவர்களின் கோரிக்கைகளை சங்கத்தின் இலக்குகளுடன் இணைக்க முற்படுகிறது. பாஜக மற்றும் ஆர்எஸ்எஸ் இரண்டும் இப்பகுதியின் இளைஞர்களை செல்வாக்கு செலுத்துவதில் நரேந்திர மோடியின் பிரபலத்தால் பயனடைந்துள்ளன.

வடகிழக்கில், பாஜக ஒரு இந்து மேலாதிக்கக் கட்சி என்ற கருத்தையும் அகற்றியுள்ளது. பழங்குடி மற்றும் கிறிஸ்தவ பெரும்பான்மை இடங்களில் பாஜக வெற்றி பெற்றுள்ளது. வடகிழக்கில் இந்துத்துவா நற்சான்றிதழ்கள் புறக்கணிக்கப்படுவதால், ஆர்.எஸ்.எஸ் – பா.ஜ.க.வின் எதிர்ப்பாளர்கள் அக்கட்சிக்கு ‘பாரதிய இயேசு கட்சி’ என்றும் பெயரிட்டுள்ளனர்.

கேரளாவில் ஆர்.எஸ்.எஸ்

ஆர்.எஸ்.எஸ் தனது இருப்பை 1942 ஆம் ஆண்டு கேரளாவில் முதன்முதலில் பதிவுசெய்தது. இருப்பினும் அதன் செயல்பாடுகள் முக்கியமாக பல ஆண்டுகளாக மலபார் பகுதியில் மட்டுமே இருந்தது.

ஆர்.எஸ்.எஸ் அதன் செயல்பாடுகளை கோழிக்கோடு மீனவ சமூகங்கள் மூலம் தொடங்கியது. தாழ்த்தப்பட்ட சாதி படிநிலை காரணமாக, இந்த சமூகங்கள், சமூகத்தால் புறக்கணிக்கப்பட்டது. ஆனால் ஆர்.எஸ்.எஸ் ஷாகாக்கள் அவர்களை வரவேற்றன.

திருவனந்தபுரத்தில் முதன்முதலில் பணியமர்த்தப்பட்டவர்கள் இளம் மாணவர்களாக இருந்தனர். இருப்பினும் அவர்களில் பெரும்பாலோர் உள்ளூர்வாசிகள் அல்ல. மறுபுறம், மலபாரில் உள்ளூர் மக்களிடையே ஊடுருவியது.

பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, இயந்திர மீன் பிடிப்பால் வேலை இழந்த இளைஞர்களுக்கு சமகால மீன்பிடித்தல் மற்றும் சந்தைப்படுத்தல் உத்திகளைக் கற்பிப்பதற்காக ஆர்.எஸ்.எஸ் ஒரு பள்ளி/விடுதியைத் திறந்தது.

அவசரநிலை, கேரளாவில் ஆர்.எஸ்.எஸ் உறுதியான காலூன்ற அனுமதித்த மற்றொரு காரணியாகும். இந்த நேரத்தில், ஆர்.எஸ்.எஸ் உறுப்பினர்கள் எண்ணிக்கை அதிகரித்தது. ஏமாற்றமடைந்த இளம் மார்க்சிஸ்டுகளை ஈர்ப்பதற்காக, ‘மார்க்சிசத்திலிருந்து மனிதநேயம் வரை’ என்ற நன்கு அறியப்பட்ட கவர்ச்சி முழக்கத்தை பயன்படுத்தியது.

கேரளாவில் பன்முக கலாச்சாரங்கள் மற்றும் கருத்துக்கள் உள்ளன. தபஸ்யா, பாரதிய விசார் கேந்திரா மற்றும் பாரதிய வித்யா நிகேதன் போன்ற நிறுவனங்கள் மூலம் கலாச்சார மற்றும் கல்வி அமைப்புகளுக்கு ஆர்.எஸ்.எஸ் தனது ஆதரவை விரிவுபடுத்தியது.

மாநிலத்தில் எந்த இடத்திலும் வெற்றி பெற முடியாவிட்டாலும், 2019 லோக்சபா தேர்தலில் அதன் வாக்கு சதவீதம் 2014இல் 10.85% இருந்து 15.2% ஆக உயர்ந்தது. கூடுதலாக, அதன் இந்து தேசியவாதத்தின் மூலம் சில இந்துக்களையும் ஈர்க்க முடிந்தது. மாநிலத்தின் சாதி மற்றும் மத உணர்வுகளில் இந்துக்களைத் தூண்டிவிடுவதில் இந்த அமைப்பு வெற்றி பெற்றது.

2017 ஆம் ஆண்டளவில், ஒவ்வொரு நாளும் சுமார் 5,000 ஷாகாக்கள் நடைபெறும் மாநிலங்களில் கேரளாவும் ஒன்றாக இருந்தது. ஆர்.எஸ்.எஸ், தன்னுடன் இணைந்த அரசியல் அமைப்புகள் அப்பகுதியில் நிலைநிறுத்தத் தவறிய போதிலும், இளைஞர்களை கவர்ந்திழுப்பதில் வெற்றி பெற்றுள்ளது.

படிக்க : பில்கிஸ் பானு வழக்கில், காவி குண்டர்கள் விடுதலை: அநீதிக்கு எதிராக களமிறங்குவோம்!

ஆகஸ்ட், 2018இல் கேரளா வெள்ளத்தால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உதவிகளை வழங்கியது. 300-க்கும் மேற்பட்ட நிவாரண முகாம்களை அமைப்பதுடன், பாதிக்கப்பட்டவர்களை மீட்பதற்காக அமைப்பில் 1.20 லட்சம் பேரை இணைந்து பணியாற்றினர்.

சபரிமலை விவகாரம் போன்ற அரசியல்-மதப் பிரச்சினைகளில் மோதல்கள் மூலம், கேரளாவின் ஆளும் சிபிஐ(எம்) அரசின் மீதான எதிர்கருத்தை விதைத்தது. மேலும், ஆர்.எஸ்.எஸ் குண்டர்களுக்கும் கம்யூனிஸ்ட் மாணவர் சங்கங்களுக்கும் இடையே அடிக்கடி மோதல்கள் ஏற்படுகின்றன.

ஆர்.எஸ்.எஸ் எவ்வளவு யதார்த்தமானதாகவும், இலக்கை நோக்கியதாகவும் இருக்கிறது, எவ்வளவு சீக்கிரம் முன்னேறி வருகிறது என்ற கேடுகெட்ட அரசியலைப் பார்க்கும்போது, ​​அதை ‘மக்கியாவெல்லியன்’ என்று வர்ணிப்பது மிகையாகாது.

***

உழைக்கும் மக்களிடையே இந்து தேசியவாத சித்தாந்தத்தின் மூலம் ஊடுருவிவரும் பாசிச ஆர்.எஸ்.எஸ் – பி.ஜே.பி.யின் சங் பரிவார கும்பல்களை உழைக்கும் மக்களிடையே படையை கட்டி வீத்துவது மட்டுமே நம் ஒரே பணியாகும்.

சந்துரு
செய்தி ஆதாரம்: தி வயர்

நம்பிக்கையின் மரணம்; இந்தியாவில் முடிவுக்கு வரும் இசுலாமியர்களின் வாழ்வு! | முகமது அலி | பாகம் 1

நம்பிக்கையின் மரணம்; இந்தியாவில் முடிவுக்கு வரும் இசுலாமியர்களின் வாழ்வு! | முகமது அலி | பாகம் 2

2015 ஆம் ஆண்டு இன்னொரு செய்தி சேகரிப்பிற்கான அவனிடம் மீண்டும் விரிவாகப் பேச வேண்டி இருந்தது. அந்த வழக்கைப்பற்றி நான் எதுவும் எழுதப்போவதில்லை என்றாலும் திட்டமிடப்பட்ட இந்த நடவடிக்கைகளை முழுமையான உணர்வதற்காக முழுமையாக் கேட்டறிந்தேன்.

மூன்று ஆண்டுகள் கழித்து கொலம்பிய பல்கலைக் கழகத்தில் பத்திரிகையியலில் பட்டம் பெறுவதற்காக விண்ணப்பிக்கும் போது அவனுடைய பயோடேட்டாவையும் அனுப்பி வைத்தேன். இந்துத்துவ போராளிகளும் இந்தியா முழுமையுமான அவர்களின் செயல்பாடுகளும் என்ற தலைப்பிற்கு தேவையான கண்ணோட்டத்தை நான் பிரேமியிடமிருந்து பெற முடியும் என்றே தோன்றியது. என்னுடைய கோரிக்கை பல்கலைக் கழகத்தால் ஏற்றுக்கொள்ளப் பட்டாலும் ஒரு இந்து வாகன ஓட்டுனர், இந்து உதவியாளர் ஆகியோரை கட்டாயமாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்ற நிபந்தனைகள் விதிக்கப்பட்டன. அந்தக் கட்டுரையானது 2020 ஏப்ரலில் வயர்ட் இதழில் வெளியாகியது.

பிரேமியும் அவனது கூட்டாளிகளும் என்னை எனக்கான இடத்திலேயே வைக்க வேண்டும் என்பதில் குறியாக இருந்தனர். முசுலீம்களைப் பற்றிய இந்து மேலாதிக்க கருத்துக்களை அவனுடன் பல சுற்றுக்கள் பேசிய பின்னரே அறிய முடிந்தது. 16 ஆம் நூற்றாண்டு, முகலாய அரசர் பாபர் காலத்திலிருந்து இந்து வன்முறை – இசுலாமிய ஏகாதிபத்தியம் தொடங்கப்பட்டது.

இது இந்துக்களின் அடையாளங்களை அழித்தது, பலரை கட்டாயப்படுத்தி மதமாற்றம் செய்தது. அனைத்து முசுலீம்களும் இந்துக்களை மதமாற்றம் செய்வதற்காக ரகசிய ஜிகாத்தை மேற்கொள்கின்றனர். சுனார் என்ற பிற்படுத்தப்பட்ட சாதியைச்சேர்ந்த பிரேமி, சாதி உருவாக்கமே இசுலாமியமயத்தால் உருவானது என்ற கருத்தையும் கொண்டிருக்கிறான்.

படிக்க : பில்கிஸ் பானு வழக்கில், காவி குண்டர்கள் விடுதலை: அநீதிக்கு எதிராக களமிறங்குவோம்!

ஒருமுறை அவன் மற்றும் அவனது நண்பனான ராணாவுடன் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது, ராணா “அலி ஜி, நீங்கள் ஏன் உங்கள் சமூகமான முசுலீம்களைப் பற்றிப் பேசுவதில்லை? இந்த நாட்டில் அவர்கள் பதட்டத்தை உருவாக்குகிறார்கள். இவர்கள் இந்தியாவை தாய்நாடாக ஏற்றுக்கொள்வதில்லை, அவர்கள் தாய் நாட்டை வணங்க வேண்டும், ஆனால் அவ்வாறு செய்வதில்லை” நெருப்பு தெறிக்க அவன் பேசினான்.

இன்னொருவனோ “இங்கே பெரும்பாலான கிரிமினல்கள் முசுலீம்களாக இருக்கின்றனர். அவர்கள் இந்துக்களுக்கு வெறுப்பினை உண்டாக்குகிறார்கள். முடிந்த அளவுக்கு நாங்கள் அமைதியாகவே இருக்கிறோம். நாங்கள் எதாவது எதிர்வினையாற்றினால் மதசார்பற்ற ஊடகங்களோ எங்கள் மீது பழி சுமத்துகின்றன.”

என்னை முசுலீம் சமூகத்தின் செய்தித்தொடர்பாளரைப் போன்று அணுகி இத்தகைய கேள்விகளைக் கேட்டனர்.

”முசுலீம்கள் இங்கே எப்படி வாழ வேண்டும் என்பதை கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். அவர்கள் இங்கே வாழ வேண்டும் என்றால் பெரிய சகோதரர்களுக்கு மரியாதை கொடுக்க பழகிக்கொள்ள வேண்டும். இல்லை என்றால் அவர்களுக்கு கற்றுக்கொடுப்பது பெரிய சகோதரர்களின் கடமையாகிவிடும்.” திடீரென ராணா தன் குரலை உயர்த்தியபடியே கத்தினான்” அவர்கள் இங்கே வாழ்கிறார்கள், ஆனால் பாகிஸ்தானுக்காக பிரார்த்திக்கிறார்கள், இங்கே உணவருந்துகிறார்கள். ஆனால் பாகிஸ்தான் நலனுக்காக பாடுகிறார்கள்.”

இப்படிப்பட்ட அசாதாரணமான சூழல்களில் நான் தலைகுனிந்துவிடுவேன் என்னுடைய ஆற்றாமையை எண்ணி. தலை குனிந்து, என்னுடைய உணர்ச்சிகளை சோதித்தவாறே அனைத்தையும் குறிப்பேட்டில் பதிவு செய்வேன். பல நேரங்களில் என் போனை எடுக்கும்போது பிரேமி “ஜெய் ஸ்ரீ ராம் அல்லது ராமனைப்போற்று” என்பான். நானும் சில நேரம் நகைச்சுவைக்காக “ஜெய் ஸ்ரீ ராம்” என்பேன். இந்த வார்த்தைகளைத் தான் இந்து வெறியர்கள் கூட்டு கும்பல் தாக்குதல்களின் போது ஆக்ரோஷமாக முழங்குவார்கள்.

அந்த வெறுப்பானது மொத்த முசுலீம் மக்களின் மீதானது மட்டும் அல்ல; தனிநபர் மீதானதும் தான். என்னாலொரு பத்திரிகையாளனாக இதைக் கூறமுடியும். அதே நேரத்தில் பிரேமி மற்றும் அவனது கூட்டாளிகளுடனான நல்லுறவை என்னால் கைவிட முடியவில்லை. ஒருபுறம் அவர்களை புரிந்துகொள்ளவும் அவர்களின் எண்ணங்களையும் ஆழமாக உணரவும் நான் நிர்பந்திக்கப்பட்டேன்.

இன்னொரு முறை அவனை சந்திக்கும் போது “இந்தியாவை இந்து அடிப்படைவாத நாடாக்குவதற்கு இந்துத்துவ போராளியாக வேலை செய்கிறாய்” என்று கூறியிருக்கிறேன்.

இன்னொரு புறமோ, என்னுடைய அறிக்கையை ஆச்சரியப்படத்தக்க வகையில் நான் வித்தியாசமானதாக்க வேண்டும் அப்போது தான் அதை படிப்பவர்கள் விரும்புவர். புகழ்பெற்ற அமெரிக்க இதழில் என்னுடைய கட்டுரை வெளியாக வேண்டும். இது எம்மாதிரியான விளைவை சமூகத்தில் ஏற்படுத்தும்? பிரேமி இன்னமும் புகழ் பெற்றவனாவானா? அவனை நியாயப்படுத்தும் ஒன்றாகிவிடுமா?

சர்வதேச ஊடகங்களைப் பொறுத்தவரை, பிரேமியிடம் நான் மேற்கொண்ட புலனாய்வனதுதான் இந்து வலதுசாரி அமைப்பின் உள்ளார்ந்த நடவடிக்கைகளை விளக்கும் முதல் கட்டுரையாக இருக்கும். பிரேமி தொடக்கம் முதலே இக்கட்டுரை எப்படிப்பட்ட எதிர்விளைவை ஏற்படுத்தும் என்பது குறித்து தொல்லை கொடுத்துக்கொண்டே இருந்தான். பதிப்பிக்கப்பட்ட பின்னர் அது குறித்த புகாரையும் அவனே தெரிவித்தான்.

ஆனால் , பிரபலமடைந்ததற்காக பஜ்ரங் தள் தொண்டர்களால் அக்கட்டுரை மிகவும் மகிழ்ச்சியாக பரவலாக ஷேர் செய்யப்பட்டது. முகநூலில் இக்கட்டுரைக் குறித்த ஒரு கமெண்ட் இவ்வாறு வந்திருந்தது ”பிரேமியைப் போன்ற சிங்கங்கள் ட்ரம்பின் அமெரிக்காவில் கூட நமது கொடியை பறக்க விட்டிருக்கிறார்கள்” என்று.

வயர்ட்-ல் கட்டுரையானது பதிப்பிக்கட்ட பின்னர் இந்தியாவில் விதைக்கப்பட்ட வெறுப்புணர்வு குறித்த பிரச்சினையானது வெளிச்சத்துக்கு வந்தது. முசுலீம்கள் பாதிக்கப்பட்ட பிரச்சினை குறித்து பல இடங்களில் பேசினேன். இந்த நிகழ்ச்சிகளில் கலந்துகொண்ட பின்னர் நான் அசாதாரணமான சூழலில் இருப்பதாக உணர்ந்தேன்.

ஓவ்வொரு நாளின் முடிவிலும் அவர்களின் அபாயகரமான நடவடிக்கைகள் குறித்து அச்சமடைந்தேன். வன்முறை மிகுந்த இந்துத்துவ தத்துவத்தை அதன் இயக்கத்தவர்களோ மனிதமயமாக்கல் என்று கூறுகின்றனர். ஊடகங்களோ வன்முறை நிகழ்ச்சிகளுக்காக ஏங்குகின்றன.

இக்கட்டுரைய உருவாக்க எத்தனை தடைகளை, இழுத்தடிப்புகளை தாண்டி வந்திருக்கின்றேன்.ஆனாலும் நான் குற்ற உணர்வுடனும் வெட்கமாகவும்தான் உணர்கின்றேன். மீண்டும் இதுகுறித்து எழுதுவதற்கு எவ்வித விருப்பமின்றிப்போனேன்.

சமீபத்தில் Condé Nast  என்ற நிறுவனம் என் கட்டுரை குறித்து டாகுமெண்டரி படம் எடுக்க விருப்பம் தெரிவித்தது. பிரேமி இதை விரும்புவான எனத்தெரியாமல், அவனுக்கு இச்செய்தியை அனுப்பினேன். அவனோ கிஸ்ஸிங் எமோஜிகளை எனக்கு அனுப்பினான்.

முடிவுற்ற உணர்வு

2017-ல் இந்து மதவெறியர்களுக்கு எதிராக குரல்கொடுத்த காரணத்தால் கவுரி லங்கேஷ் கொல்லப்பட்டார். இச்செய்திக்குப் பிறகு எனக்கு முதல் இந்து அமைப்பினரிடம் இருந்து கொலைமிரட்டல் வந்தது. முதல் கொலைமிரட்டல் வந்ததும் வீட்டை மாற்றினேன். நடந்து செல்வதை தவிர்த்தேன். தொடர்ந்து ஒரு மாநிலத்தில் வசிப்பது பற்றி கவலையுற ஆரம்பித்தேன்.

பொது மக்களிடையில் நடந்து செல்லும்போது அடிக்கடி திரும்பிப் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். வீட்டுக்கு திரும்பி வந்த பின்னர் பூட்டினை பலமுறை சோதனை செய்தேன். ஏன் நான் டெல்லியிலிருந்து நியூயார்க் சென்ற பின்னரும் கூட நடு இரவில் எழுந்து பலமுறை பூட்டினை சோதித்துக் கொண்டு இருந்தேன். சர்வ்வல்லமை பொருந்திய யாரோ என்னை தாக்குவதற்காக பின் தொடர்கிறார்கள் என்ற அச்ச உணர்வு என்னை ஆட்கொண்டுவிட்டது.

பிரேமி என்னுள் இருந்த அத்தியாவசியமான ஒன்றை நொறுக்கிவிட்டான். நான் இந்தியாவிடம் இருந்து அன்னியப்பட்டு இரண்டாம் தர குடிமகன் என்ற நம்பிக்கையே என்னுள் இருக்கிறது. நாங்கள் ஒன்றாக இருக்கும் போது பிரேபி சொன்னான் “அலிஜி ஒரு நாள் வரும். உங்கள் சந்ததியினர் இங்கு வாழ வேண்டும் என்றால் அனைவரும் மதம் மாற்றப்பட்டிருக்க வேண்டும் என்ற நிலைவரும். அதை காண நான் உயிரோடு இருப்பேனா என்று தெரியவில்லை. ஆனால் அது கண்டிப்பாக நடக்கும்.”

பிஜேபி மேலும்மேலும் வளர்ந்து தன் பலத்தை அதிகப்படுத்திக் கொண்டே இருக்கின்றது. செய்தி சேனல்களோ தங்களது வணிகத்திற்காக வெறுப்பு செய்திகளை பரப்பிக் கொண்டு இருக்கின்றன.

முசுலீம்கள்  குறிவைக்கப்பட்டு அவர்கள் மீதான அமைப்பாக்கப்பட்ட தாக்குதல்களும் மைக்ரோ அளவிலான முரட்டுத்தனமான சம்பவங்களும் மென்மேலும் அதிகமாகிக் கொண்டே இருக்கின்றன.

ப்ரேமியும் அவனது கும்பலும் சொன்னவை எல்லாம் நடந்துவிடுவதற்கான எல்லா வாய்ப்புகளும் உள்ளன. ஆனால் என்னால் எதுவும் செய்ய முடியாத நிலையில் நான் ஆதரவற்று இருக்கிறேன். பிரேமியினுடைய மற்றும் அது போன்ற வீடியோக்கள் சாதாரண இந்து குடும்பங்களின் வாட்ஸ் அஃப்களில் சுற்றிக்கொண்டு இருக்கின்றது. ஒரு சராசரி இந்து பிரேமி மற்றும் அவனது கும்பல் போல எப்படி மாறுவான் என்பதை நினைக்கையில் என் இதயம் வெடித்து சிதறுகின்றது.

இந்தியாவில் சுயமரியாதையுடனும் கவுரவத்துடனும் கூடிய வாழ்க்கையை வாழ்வோம் என்ற கனவு இத்துடன் முடிவுக்கு வந்துவிட்டது.

மோடியின் இந்தியாவின் முசுலீம்கள் வாழ்வது என்பது கனவுதான். முசுலீம் ஊடகவியலாளர்கள்தான் இப்பிரச்சினைகளை எதிர் கொள்வதில் முன்வரிசையில் நிற்கிறார்கள். அவர்கள் நினைத்தபடி எதையும் எழுத முடியாது. ஏனென்றால் அதுதான் அவர்களின் விதி.

பல முசுலீம் ஊடகவியலாளர்கள் கடும் மன அழுத்தத்திற்கும் அதிர்ச்சிக்கும் ஆளாகி இருக்கின்றனர். அவர்கள் தங்கள் அடையாளத்தை காட்ட முயன்றால் அவர்களின் அடையாளம் சிதைக்கப்படும். என்னால் இந்த உண்மைகளை வெளிப்படையாகவும் உரத்தும் சொல்ல முடியும். ஏனெனில் மோடியின் கட்டைவிரல் ரேகையின் ஆட்சிக்குக்கீழ் இருக்கக்கூடிய இந்திய ஊடகத்துறையில் நான் இனி பணியாற்றப் போவதில்லை.

சில முசுலீம் பத்திரிகையாளர்கள் நேர்மையாகவும் வெளிப்படையாகவும் செயல்படுகிறார்கள், வலிமிகுந்த இருண்ட காலத்தில் வாழ்ந்த படியே. ”இந்திய ஊடகங்கள் பெருந்தொற்று காலத்தில் மோடி அரசின் தவறான நிர்வாக நடவடிக்கைகளை மூடி மறைப்பதற்கான வெண்டிலேட்டராக செயல்படுகின்றன” என்று எனக்கு அளித்த பேட்டியில் சி.என்.ரானா அயூப்  தெரிவித்தார்.

அவரின் இந்த கருத்தை பல பத்திரிகையாளர்கள் தனிப்பட்ட முறையில் ஆதரித்தாலும், பல பார்ப்பன பத்திரிகையாளர்கள் அவரின் நம்பகத்தன்மையை கேள்விக்குள்ளாக்குகிறார்கள். பெரும் அச்சுறுத்தல் மற்றும் அபாயங்களுக்கு மத்தியில் சில வருடங்களாகவே மோடி ஆட்சியின் அவலங்களை சுட்டிக்காட்டி வருகின்றனர்.

இந்திய ஊடகங்களானவை, அதிகார தாழ்வாரத்தையே உறுதியாகப் பிரதிபலிக்கின்றன. அவை ஆதிக்கச் சாதி ஆண்களால் நிரப்பப்பட்டு இருக்கின்றன. இப்போது சில தளவுகள் இருக்கலாம். ஆனால் ரானா மற்றும் தலித்துகள், முசுலீம்கள், ஆதிவாசி பத்திரிகையாளர்கள் குறைவான அளவில் ஏற்றுக்கொள்ளப் படுகின்றனர். மீடியாக்களோ மோடியின் நல்லாசிகளின்றி உயிர் வாழ முடியாத நிலையில் இருக்கின்றன.

சுதந்திர சிந்தனை மற்றும் இடதுசாரி சிந்தனை கொண்ட பத்திரிகையாளர்க்ள் சொற்ப எண்ணிக்கையில் இருந்தாலும் அவர்கள் முசுலீம்கள் மீதான படுகொலைகளைக் கண்டிக்கின்றனர். அவர்கள் முசுலீம் பத்திரிகையாளர்களுக்கு உரிய இடம் கொடுத்து உண்மைகளை பேச வைக்கின்றனர்.

பல ஊடகவியலாளர்கள் மற்றும் அறிவுஜீவிகள் வெளிப்படையாக மோடியை ஆதரிக்கிறார்கள். அதனால்தான் மோடியின் தவறான நிர்வாகத்திறனை தங்கள் திறமையால் மூடி மறைத்தனர். வலதுசாரி கும்பலால் ஊடகத்துறை தாக்கப்படுவதற்கு மோடி பொறுப்பேற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.

படிக்க : நவ.6 – தமிழகத்தில் பாசிச ஆர்.எஸ்.எஸ் பேரணிக்கு அனுமதியளித்து உயர்நீதிமன்றம் உத்தரவு! | மக்கள் அதிகாரம் கண்டனம்

சிலநேரங்களில், இந்திய முசுலீம்கள் இந்துராட்டிரம் அல்லது இந்துக்குடியரசில் வாழ்வது பற்றி கனவு காண்கிறார்கள். அந்தக்கனவு நிறைவேற வேண்டுமானால், அது அவர்களின் சுயமரியாதையை இழக்கப்பட்டதால் மட்டுமே இருக்க முடியும்.

காஷ்மீர், அசாம், குஜராத் மாடல்களை ஏற்கனவே இந்திய முசுலீம்கள் கண்டுவிட்டனர். சார்பு, பிரித்தல், வன்முறை ஆகியவற்றை மேற்கொள்ளும் இந்து பெரும்பான்மை வாத எழுச்சியின் போது  எவ்வித உதவியுமற்றிருப்பதை பார்க்க மட்டுமே நம்மால் முடியும். முசுலீம் உடல் மீது நடத்தப்படும் தாக்குதல்கள்தான் ஏகாதிபத்தியத்தின் விருப்பமாகும்.

மோடி நம்முடைய அடையாளங்களை உடனடியாக நீக்க விரும்புகிறார். அனைத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும் முசுலீம்கள் ஆபத்துக்களை எதிர்கொண்ட வண்ணமே உள்ளனர். இந்தியாவில் ஒருமுறை கவுரவம் மிக்க வாழ்வை இழந்து விட்டால் மீண்டு வருவது கனவில் கூட சாத்தியம் இல்லை. திரும்பி வருவதற்கான வாய்ப்பே இல்லை.

என்னுடைய நாடும் எப்போது வேண்டுமானாலும் சிதைக்கப்படலாம். என்னுடைய தாய்நாடு அவநம்பிக்கையுடையதாகி விட்டது. நாங்கள் நம்பிக்கையுடன் வாழவேண்டும் என்பதற்கான வாய்ப்புக்கள் இல்லை என்பதை எண்ணுகையில் வலியும் வேதனையும் என்னுள் பெருக்கெடுக்கிறது. நம்பிக்கையின் மரணம் என்றால் என்ன என்பதை கண்டிப்பாக நம்மால் உடனே புரிந்து கொள்ளமுடியாது.

(முற்றும்)

முகமது அலி (இந்து மேலாதிக்கம் குறித்து பல கட்டுரைகளை எழுதியுள்ளார்.)

India’s transformation under Narendra Modi என்ற புத்தகத்தை எழுதி வருகிறார்.
thebaffler.com என்ற தளத்தில் The Scream என்ற தலைப்பில் வெளியான ஆங்கில கட்டுரை

தமிழாக்கம் : மருது